Technologia narzędzi programistycznych.

Języki komputerowe to zespół reguł semantycznych i syntaktycznych, które określają sposób funkcjonowania programu. Reguły syntaktyczne to składnia języka określająca symbole operatorów, słowa kluczowe i powiązania między nimi. Reguły semantyczne określają sposób realizacji kodu.

Podział według techniki wykonywania kodu:

• interpreter - kod wykonywny jest w taki sposób, że część programu jest czytana, analizowana pod względem syntaktycznym, a następnie wykonywana, proces ten jest potarzany cyklicznie. Zaletą tego podejścia jest szybki czas realizacji programu. Wadą - długi czas wykonywania programu, za każdym razem język programowania analizuje składnię. Program dostarczony składać się musi z wersji źródłowej (lub p-code) i interpretera.

• kompilator - kod wykonywany jest w ten sposób, że najpierw podlega tłumaczeniu na kod maszynowy, a następnie jest wykonywany. Zaletą jest szybki czas wykonywania programu i możliwość dostarczenia go bez kodu źródłowego, wadą - długi czas realizacji programu.

	interpreter	kompilator	strukturalny	obiektowy	wzrokowe
Visual C++		*	*	*	*
Visual Basic	*		*		*
Pascal		*	*
Delphi		*	*	*	*
Java	*	*	*	*	*
Clipper		*	*
Borland C++		*	*	*	*
Informix 4GL		*	*
Prolog		*

Metodologia analizy rzeczywistości:

• podejście strukturalne - takie, które realizuje analizę poprzez podział całości na części. Inaczej to podejście top-down, czyli dekompozycja funkcjonalna, forma drzewka. Od lat `60 do `90 było to podejście dominujące. Zalety to zgodność z naturalną cechą ludzkiej analizy rzeczywistości i dostępność dla większości tej techniki bez większego przeszkolenia. Wady to: brak charakteru hierarchicznego w systemach rzeczywistych, bariera skomplikowania systemu.

• Języki strukturalne charakteryzują się: wykonywaniem sekwencyjnych instrukcji, stosowanie instrukcji wyboru, stosowanie instrukcji pętli, możliwość podziału programu na funkcje (dekompozycja funkcjonalna).

• W językach strukturalnych następuje sztuczne rozdzielenie funkcjonalności danych, co powoduje tworzenie niespójnych projektów. Istnieją ogromne trudności w realizacji zmian - programy oparte są na funkcjonalności, która często się zmienia i trzeba je dostosowywać. Istnieją trudności w ponownym wykorzystaniu komponentów, geometryczny wrost skomplikowania systemów.

• podejście obiektowe - łączy funkcjonalność i dane w jednym obiekcie, wprowadza pojęcie abstrakcji, w której złożone elementy reprezentowne są przez uproszczony model. Hermetyzacja - mechanizm zapewniający ukrycie rzeczywistej implementacji obiektu.

• Dziedziczenie - związek między klasami, w której jedna klasa może przyjmować funkcje i atrybuty innej, ogólniejszej klasy.

• Polimorfizm - mechanizm, w którym funkja o tej samej nazwie może realizować odmienną funkcjonalność zależnie od kontekstu, w jakim została wykorzystana.

Narzędzia wzrokowe.

Z przedrostkiem Visual, np.

• Visual C++

• Visual Age

• Visual Basic

• Visual J++

Umożliwiają wygodne tworzenie sruktury programu i wyglądu oraz sposobu komunikacji z użtkownikiem.