Maciej Rut 14.III.1999
Ćwiczenie nr 1
WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WACHADŁA REWERSYJNEGO
Zagadnienia teoretyczne
Prawo powszechnego ciążenia stwierdza, że wszystkie ciała oddziałują ze sobą wzajemnie siłą przyciągającą skierowaną wzdłuż prostej łączącej środki mas obu ciał mającą wartość
F = γ
M1,M2 - masy oddziałujących ciał
R - odległość między środkami
γ - stała grawitacyjna
γ = 6,67*10-11*
Ciężar to siła, która nadaje ciałom przyspieszenie ziemskie :
Ō = m*g
Ō - ciężar ciała
m - masa ciała
g - wektor przyspieszenia ziemskiego
Umowna wartość przyspieszenia ziemskiego g = 9,80665
g =
Przebieg ćwiczenia
wyznaczyć odległość między ostrzami
= lzr
zawiesić wahadło na ostrzu O1 i ustawić masę m2 w punkcie A
przesuwać masę m2 od A do B co 5 cm wyznaczając dla kolejnych jej położeń li okresy wahań wahadła Ti . W tym celu zmierzyć czas ti np. n =10 wahnięć i obliczyć czas jednego wahnięcia.
zawiesić wahadło na ostrzu O2 i przesuwać co 5 cm masę m2 z B do A.
T |
g |
[s] |
[m/s2] |
2,25 |
10,127 ± 1,365 |
|
Lzr |
li |
T1i |
T2i |
Lp. |
[m] |
[m] |
[s] |
[s] |
1 |
1,3 |
1,2 |
2,23 |
2,23 |
2 |
1,3 |
1,15 |
2,31 |
2,21 |
3 |
1,3 |
1,1 |
2,28 |
2,19 |
4 |
1,3 |
1,05 |
2,24 |
2,18 |
5 |
1,3 |
1 |
2,19 |
2,15 |
6 |
1,3 |
0,95 |
2,18 |
2,12 |
7 |
1,3 |
0,9 |
2,16 |
2,10 |
8 |
1,3 |
0,85 |
2,09 |
2,10 |
9 |
1,3 |
0,8 |
2,09 |
2,12 |
10 |
1,3 |
0,75 |
2,03 |
2,12 |
11 |
1,3 |
0,7 |
2,01 |
2,13 |
12 |
1,3 |
0,65 |
1,96 |
2,14 |
13 |
1,3 |
0,6 |
1,94 |
2,15 |
14 |
1,3 |
0,55 |
1,91 |
2,15 |
15 |
1,3 |
0,5 |
1,88 |
2,13 |
16 |
1,3 |
0,45 |
1,88 |
2,16 |
17 |
1,3 |
0,4 |
1,85 |
2,18 |
18 |
1,3 |
0,35 |
1,86 |
2,20 |
19 |
1,3 |
0,3 |
1,89 |
2,22 |
20 |
1,3 |
0,25 |
1,94 |
2,26 |
21 |
1,3 |
0,2 |
1,98 |
2,28 |
22 |
1,3 |
0,15 |
2,06 |
2,34 |
23 |
1,3 |
0,1 |
2,15 |
3,37 |
24 |
1,3 |
0,5 |
2,47 |
2,40 |
III. Obliczenia
Δt=0,6[s]
ΔT=
= 0.15 [s]
Δlzr = 0,002 [m]
T=
= 2,25 [s]
g=
= 10.127 [m/s2]
Δg=
Δg=
1,35+0,015=1,365
Δg%=
13%
IV. Wnioski
Na niedokładność wykonywanego ćwiczenia wpływ miało kilka czynników takich jak: nie jednakowa moc pchnięcia wahadła, błąd stopera i reakcji ludzkiej, tarcie wahadła na umocowaniu, niedokładność pomiaru odległości pomiędzy masą m2 a ostrzem O1 i O2.