TEMAT: JEZUS - ZAŁOŻYCIEL KRÓLESTWA BOŻEGO

Cel dydaktyczny: uczymy, że Pan Jezus jest Królem całego świata. Ukazujemy, czym jest Królestwo Boże.

Cel wychowawczy: wychowujemy do naśladowania Pana Jezusa - Króla i budzimy potrzebę budowania Królestwa Bożego pośród nas.

Nr	TREŚĆ	METODY	POMOCE
1.	Modlitwa:
2.	Sprawdzenie: Obecności Zeszytów Podręczników Wiadomości z ostatniej katechezy
3.	Zainteresowanie tematem: Każda osoba otrzymuje jedną karteczkę. Na tej karteczce waszym zadaniem jest napisać 5 rzeczy najważniejszych dla współczesnego człowieka. Teraz w parach z 10 waszych odpowiedzi wybieracie 6 wspólnych. (…) Teraz w 4 wybieracie 6 wspólnych. (…) Teraz w 8 wybieracie 6 wspólnych. (…) itd. Teraz zwracamy uwagę na odpowiedzi uczniów i analizujemy je. Teraz pytanie z innej beczki. Powiedzcie mi z czym kojarzy się wam korona? (król) A co powinno być najważniejsze dla króla? Jaki powinien być król? (sprawiedliwy, dobry, mądry, powinien ubierać się w kosztowne rzeczy i posiadać służbę)	Śnieżna kula Pogadanka	Karteczki różnego koloru
4.	Wymiar egzystencjalny: Posłuchajcie zatem pewnego opowiadania. (nag. 2) Historia, którą wam opowiem wydarzyła się nie tak dawno temu, chociaż nas na świecie wtedy jeszcze nie było. W kraju, który leży daleko od Polski, rządził potężny król. Dziwny to był król. Każdego dnia zasiadał na swoim olbrzymim tronie, zakładał na głowę szczerozłotą koronę, brał do ręki berło i potężnym głosem wydawał liczne rozkazy. Za złotym tronem stali bogato ubrani dostojnicy. Na ich rękach pełno było drogocennych pierścieni. Od rana do wieczora nic oni nie robili, tylko podpowiadali królowi różne rozkazy. Byli bowiem doradcami króla. Nie chcieli oni jednak dobra podwładnych, lecz myśleli tylko o sobie. Rozkazy z królewskiego tronu płynęły jak wartka rzeka, wywoływano coraz to nowe wojny, a lud poddany coraz bardziej cierpiał biedę i ucisk. W sali tronowej często przebywał syn króla, który jako dziecko bawił się klockami, potem drewnianym mieczem i dziecinnym łukiem. Kiedy jednak dorósł zaczął słuchać słów dowódców i rozkazów swojego ojca. Słuchał i wiedział, że nie były dobre. Bardzo kochał ojca. Widział zły wpływ doradców, ale nic nie mógł zrobić. Serce mu się ściskało, kiedy widział jak lud cierpi przez złe rozkazy i ciągłe wojny. Czas płynął. Siwizna pokrył głowę króla, a jego syn stał się pięknym młodzieńcem. Jak to zawsze bywa - król umarł, a tron został pusty. Rządzenie więc państwem przypadło królowi. Za tronem pozostali jednak fałszywi doradcy, którzy jak dawniej zaczęli podpowiadać niesprawiedliwe rozkazy. Młody król nie chciał takich doradców. Chciał królestwa sprawiedliwości, pokoju i miłości, w którym ludzie byliby radośni i szczęśliwi. Postanowił wybrać nowych doradców, ale kogo? Kazał przygotować ucztę, na którą zaprosił licznych dostojników, ludzi różnego pochodzenia i pozycji społecznej. Wszyscy odpowiedzieli na królewskie zaproszenie. Zasiedli na sali balowej przy obficie zastawionych stołach. Pełno jadła i napojów, muzyka gra najpiękniejsze melodie, cyrkowcy bawią zebranych pokazując różne sztuczki. Cóż to była za uczta! Wszyscy bawiąc się oczekiwali przybycia Króla. Nagle otworzyły się drzwi do sali, wszystkie oczy zwrócone do wejścia. Ale cóż to...Zamiast króla żebrak stanął i zaczął krzyczeć: Pomóżcie biedakowi co już cierpi lata całe! Wszyscy zamilkli, muzyka przestała grać. Biedak ubrany w łachmany, z wyciągniętą zabrudzoną ręką w pełnej ciszy przeszedł wokół stołów z których bił przepych i bogactwo. Szedł spokojnie prosząc szeptem o pomoc, ale na tak wielu gości, tylko pięć pieniążków wpadło w jego rękę. Cisze przerwał głos bogaczy: -Kto cię wpuścił tu w łachmanach? -Król - odpowiedział żebrak i zrzucił z siebie łachmany Po sali przemknął pomruk zdziwienia i zaskoczenia. To król, król, król przebrał się w żebraka. Przed oczyma ucztujących stał już nie żebrak, ale, przystojny, dobrze ubrany młody król. Król przemówił: w ręku mam pięć pieniążków. Pięć na trzysta osób. Czy moje królestwo może być rządzone przez ludzi o twardych sercach, nie znających miłości? Nie. Wszyscy, którzy odrzucili żebraka niech odejdą, dla nich ucztowanie jest zakończone. W kraju rozpoczynam nowe panowanie, sprawiedliwości, miłości, radości i pokoju. Nie będzie już bezdusznych rozkazów, krwawych wojen i myślenia o samym sobie. Będzie miłość, życzliwość, pomoc sąsiadowi i praca dla dobra wspólnego. Tak powiedziałem i niech tak się stanie! Czym zajmował się król w swoim państwie? (siedział na tronie, rozkazywał innym ludziom, posiadał wojsko, toczył wojny.) Dlaczego ludzie, którymi rządził król cierpieli biedę i niedostatek? Czy król rządził sam? Co stało się po śmierci króla? Co zrobił młody król? Jakimi zasadami kierował się nowy władca? Jaki powinien być król? (sprawiedliwy, dobry, mądry, powinien ubierać się w kosztowne rzeczy i posiadać służbę)	Słuchowisko Pogadanka	Nagranie CD
5.	Wymiar eklezjalny: Ja znam Króla, który jest niezwykły, jak również i jego królestwo jest niezwykłe. ponieważ panuje od początku świata, a Jego panowanie nie będzie miało końca. Jest potężny i wszechmocny, ale nie chce panować nad ludźmi przy pomocy wojska, broni, przemocy. Mógłby nosić najwspanialszą koronę ze złota, ale On, kiedy przebywał na ziemi, wybrał koronę z cierni. Mógłby trzymać berło z drogich kamieni i rozkazywać wszystkim ludziom, a przyjął zwyczajną trzcinę i oddał swoje życie, poniósł śmierć, by ratować świat, uwolnić nas od grzechu. Czy domyślacie się, jakie imię nosi Król, o którym będziemy się dziś uczyć? (Pan Jezus) TEMAT: JEZUS - ZAŁOŻYCIEL KRÓLESTWA BOŻEGO	Pogadanka
6.	Wymiar biblijny: Na początku wypisaliśmy rzeczy, które są najważniejsze dla współczesnego człowieka. Jezus też troszczył się o coś przez całe swoje ziemskie życie. Troszczył się o to by każdy mógł być z Nim w Jego Królestwie. Jak myślicie , czy łatwo jest tam się dostać? Odpowiedzią jest dla nas Pismo św. Mt 25, 31- 46 Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z im, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?" A Król im odpowie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili". Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie". Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego». Spróbujemy sobie teraz odpowiedzieć na pytania dotyczące tego tekstu. Jaką scenę on opisuje? (Sąd Ostateczny) Co robi Pan Jezus - Król z tymi dobrymi ludźmi? (nagradza ich). Dlaczego ich nagradza? Co takiego zrobili? Oczekiwane odpowiedzi będą zapisywane na tablicy, tworząc w ten sposób uczynki miłosierne względem ciała. Zapis będzie wyglądał następująco: Aby być z Jezusem w Królestwie niebieskim należy wypełniać uczynki miłosierdzia. Zatem trzeba: -głodnych nakarmić; -spragnionych napoić; -nagich przyodziać; -podróżnych w dom przyjąć; -więźniów pocieszać; -chorych odwiedzać; -umarłych grzebać. Tego wszystkiego oczekuje od nas Pan Jezus. Ile razy troszczymy się o ludzi głodnych, chorych, bezdomnych - troszczymy się o samego Chrystusa. Gdy odwiedzamy staruszków ludzi samotnych to odwiedzamy samego Pana Jezusa. Gdy odnosimy się do drugich z życzliwością nasza życzliwość i dobroć odnoszą się do Jezusa. Właśnie wtedy, gdy się wzajemnie miłujemy, wypełniamy największe przykazanie Jezusa: Przykazanie miłości. Wtedy królestwo Boże rośnie wśród nas i na całym świecie To jest właśnie wola Boża, którą mamy pełnić, aby być szczęśliwymi i kiedyś otrzymać nagrodę od Boga. Bo Pan Bóg nagradza te wszystkie uczynki. Są to tzw. uczynki miłosierdzia, które powinien wykonywać każdy, kto chce należeć do Królestwa Jezusa. Królestwa miłości, sprawiedliwości i pokoju.	Odczyt Pogadanka Zapis do zeszytu Wykład	Pismo św.
7.	Wymiar liturgiczny: (nag. 3) Jesteś Królem, Jesteś Królem; Królem jest Bóg Podnieśmy wszyscy nasze serca, podnieśmy wszyscy nasze dłonie Stawajmy przed obliczem Pana wielbiąc Go.	Śpiew	Nagranie CD
8.	Podsumowanie:
9.	Zadanie domowe: Przepiszę z podręcznika definicję przypowieści s. 51 oraz przeczytam jedną z przypowieści Pan Jezusa o Królestwie Bożym.
10.	Modlitwa końcowa:

4

---