WSTĘP
Stopień dysocjacji słabych elektrolitów , do których zalicza się m. in. większość kwasów organicznych i zasad w przeciwieństwie do elektrolitów mocnych , które ulegają w roztworach wodnych całkowitej dysocjacji , zależy w wyraźny sposób od stężenia. Charakter tej zależności można określić na drodze rozważań termodynamicznych. Między cząsteczkami niezdysocjowanymi i powstałymi w wyniku dysocjacji jonami ustala się bowiem stan równowagi termodynamicznej z charakterystyczną dla danego elektrolitu stałą dysocjacji , która - co jest jej istotną właściwością - nie zależy od stężenia i jest tylko funkcją temperatury i ciśnienia.
Dla słabego elektrolitu , np. kwasu HA , który dysocjuje na jony H+ i A-
HA H+ +A-
termodynamiczną stałą dysocjacji opisuje zależność:
(1)
Aktywność i -tego składnika roztworu ac,i można wyrazić :
(2)
Zgodnie z definicją stopnia dysocjacji stężenie jonów i cząsteczek niezdysocjowanych można wyrazić następująco :
(3)
cHA = ( 1 - α)⋅c (4)
Ze wzorów (1) - (4) otrzymujemy :
(5)
Duże znaczenie praktyczne ma przybliżona postać równania (5) znana pod nazwą prawa rozcieńczeń Ostwalda :
(6)
Stałą Kc można bardzo prosto wyznaczyć eksperymentalnie. Wystarczy w tym celu określić np. na podstawie pomiarów przewodnictwa elektrycznego roztworów , stopień dysocjacji danego elektrolitu. W przypadku dostatecznie rozcieńczonych elektrolitów można się posłużyć zależnością :
(7)
Podstawiając zależność (7) do równania (6) otrzymujemy :
(8)
lub odpowiednio przekształcając otrzymujemy równanie prostej w postaci :
(9)
gdzie punkt przecięcia z osią rzędnych ma współrzędną a = 1/Λ0 , a współczynnik nachylenia prostej b = 1/(Kc⋅Λ02⋅ce). Kreśląc zależność wartości 1/Λ w funkcji iloczynu Λ⋅c otrzymujemy linię prostą.
OPRACOWANIE WYNIKÓW
Wyniki pomiarów przedstawiono w tabeli :
L.P. |
stężenie r-ru c |
Przewdnictwo L |
Przewodnictwo właściwe |
Przewodnictwo równoważnikowe |
kwas octowy |
||||
1. |
0,0625 |
376 |
584,9432 |
9,359 |
2. |
0,0313 |
284 |
441,8188 |
14,116 |
3. |
0,0156 |
203 |
315,8071 |
20,244 |
4. |
0,007 |
137,6 |
214,06432 |
30,581 |
5. |
0,0039 |
99 |
154,0143 |
39,491 |
6. |
0,002 |
68,4 |
106,40988 |
53,205 |
7. |
0,001 |
47 |
73,1179 |
73,118 |
KCl |
||||
1. |
0,005 |
420 |
653,394 |
130,679 |
NaCl |
||||
1. |
0,1 |
9640 |
14996,948 |
149,969 |
2. |
0,05 |
5330 |
8291,881 |
165,838 |
3. |
0,025 |
2780 |
4324,846 |
172,994 |
4. |
0,0125 |
1436 |
2233,9852 |
178,719 |
5. |
0,0063 |
751 |
1168,3307 |
185,449 |
6. |
0,0032 |
372 |
578,7204 |
180,850 |
7. |
0,0016 |
188,7 |
293,56059 |
183,475 |
HCl |
||||
1. |
0,1 |
35500 |
55227,35 |
552,274 |
2. |
0,05 |
18690 |
29076,033 |
581,521 |
3. |
0,025 |
10140 |
15774,798 |
630,992 |
4. |
0,0125 |
5340 |
8307,438 |
664,595 |
5. |
0,0063 |
2780 |
4324,846 |
686,483 |
6. |
0,0032 |
1424 |
2215,3168 |
692,287 |
7. |
0,0016 |
726 |
1129,4382 |
705,899 |
octan sodu |
||||
1. |
0,1 |
5000 |
7778,5 |
77,785 |
2. |
0,05 |
2650 |
4122,605 |
82,452 |
3. |
0,025 |
1395 |
2170,2015 |
86,808 |
4. |
0,0125 |
713 |
1109,2141 |
88,737 |
5. |
0,0063 |
370 |
575,609 |
91,367 |
6. |
0,0032 |
250 |
388,925 |
121,539 |
7. |
0,0016 |
200 |
311,14 |
194,463 |
Cechowanie naczyńka przeprowadzono dla 0,005 n roztworu chlorku potasowego , którego przewodnictwo obliczono z zależności :
κ = 711,4 + 11,6 ( t - 25 ) [ μS / cm ] (10)
przy czym temperatura roztworu ( t ) wynosiła 18,5 °C. Podstawiając zmierzoną za pomocą konduktometru wartość przewodnictwa L oraz wór na κ do poniższej zależności otrzymujemy tzw. stałą elektrody CN :
[ cm ] (11)
Wartość stałej elektrody pozwoli obliczyć przewodnictwo właściwe κ każdego roztworu poprzez przekształcenie wzoru (11) do postaci:
κ = CN L [ μS / cm ] (12)
Przewodnictwo równoważnikowe obliczamy wg zależności :
[Scm2 / mol ] (13)
Na podstawie tabeli dla poszczególnych elektrolitów można wykreślić zależności
κ = f (c) (cztery pierwsze wykresy)
(kolejne cztery)
WYZNACZAM STAŁĄ DYSOCJACJI KWASU OCTOWEGO
L.P. |
stężenie r-ru c |
y = 1/ |
x = |
x 2 |
xy |
1. |
0,0625 |
0,106848 |
584,9432 |
342158,5472 |
62,5 |
2. |
0,0313 |
0,070844 |
441,8188 |
195203,852 |
31,3 |
3. |
0,156 |
0,049397 |
315,8071 |
99734,12441 |
15,6 |
4. |
0,0078 |
0,0327 |
214,06432 |
45823,5331 |
7 |
5. |
0,0039 |
0,025322 |
154,0143 |
23720,4046 |
3,9 |
6. |
0,002 |
0,018795 |
106,40988 |
11323,06256 |
2 |
7. |
0,001 |
0,013677 |
73,1179 |
5346,2273 |
1 |
suma |
|
0,317583 |
1890,1755 |
723309,7512 |
123,3 |
|
|
kwadrat |
3572763,421 |
|
|
Współrzędna punktu przecięcia prostej z osią y wynosi 0,022
Wiedząc , że
wyznaczam Λ0
Λ0 = 51,813 [Scm2 /mol]
Współczynnik nachylenia prostej b wynosi :
b = 0,0001
a następnie pamiętając o tym , że
obliczam wartość stałej dysocjacji kwasu octowego Kac :
Kac = 3,72⋅10-5
Wartość przewodnictwa równoważnikowego w granicznym rozcieńczeniu oblicza się również ze wzoru :
gdzie : t = 20°C
Λ0 = 390,7 + 5,5(t-25) [Scm2 /mol]
Λ0 = 363,2 [Scm2 /mol]
według danych literaturowych stała dysocjacji kwasu octowego Kac wynosi :
Kac = 1,754 10-5
Obliczam błąd :
δ = 112,09 %
ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
Laboratorium studenckie
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 17
Temat ćwiczenia :
Wyznaczanie zależności przewodnictwa elektrolitów od stężenia
Wyznaczanie stałej dysocjacji kwasu octowego metodą konduktometryczną
Tomasz Dziadosz
Łukasz Daniel
SZCZECIN 2003
7