Książka rachunkowość finansowa

Gmitrasiewicz

Informacje księgowe powinny być wszechstronne i spójne, wiarygodne i użyteczne, neutralne i terminowe, kompletne i porównywalne.

Informacja księgowa to koncepcja wiernego i rzetelnego obrazu przedsiębiorstwa.

Do najważniejszych norm metodologicznych zaliczamy:

• zasadę memoriałową

• zasadę współmierności merytorycznej i czasowej kosztów i przychodów

• zasadę ostrożności

• zasadę kontynuowania działalności

Zasada memoriałowa oznacza, że w księgach rachunkowych ujmowane są wszystkie zdarzenia gospodarcze, które wystąpiły w danym roku obrotowym. Zasada ta zakłada merytoryczną i czasową zgodność kosztów, strat, przychodów i zysków w procedurze obliczania wyniku finansowego.

Historycznie wcześniejszą od metody memoriałowej normą ewidencji księgowej była zasada kasowa.

Zasada współmierności zakłada merytoryczna i czasową zgodność kosztów, strat i podobnych kategorii wynikowych z przychodami, zyskami i podobnymi kategoriami wynikowymi uwzględnianymi w procedurze obliczenia wyniku finansowego, osiągniętego przez przedsiębiorstwo w danym okresie.

Zasada ostrożności polega na

• możliwie wysokim ale wiarygodnym wycenieniu kosztów, strat i zobowiązań jednostki wobec jej otoczenia

• ostrożnym, realnym wycenieniu przychodów, zysków i stanu końcowego aktywów jednostki gospodarczej

Metody szacowania wartości:

• wartość historyczna

• wartość odtworzenia

• wartość realizacji

• wartość bieżąca

Wartość historyczna zakłada, że aktywa i pasywa wyceniane są w wartościach aktualnych w czasie ich nabywania , wytwarzania i powstawania - cena nabycia, koszt wytworzenia.

Wartość odtworzenia - wycena aktywów i pasywów po ich aktualnych cenach - oparta na wartościach środków pieniężnych, które byłyby wydane na zakup lub wytworzenie w danym okresie - cena rynkowa, wartość godziwa, .

Wartość realizacji - cena sprzedaży netto możliwa do uzyskania bez Vat , pomniejszona o rabaty, oraz koszty związane z przystosowaniem składnika aktywów do sprzedaży. Wartość likwidacyjne to cena rynkowa netto pomniejszona o wszystkie koszty bezpośrednia związane ze sprzedażą.

Wartość bieżąca - wycena aktywów w wysokości aktualnej wartości przyszłych wpływów., zobowiązania wyceniane są w wysokości zdyskontowanej wartości przyszłych wydatków związanych z ich likwidacją w normalnym trybie.

Model angloamerykański - wierny i rzetelny obraz.

Model europejski - zasada ostrożności.

Wszystkie metody kierują się nadrzędnym sposobem opisu przedmiotu rachunkowości, polegający na podwójnej, czyli przeciwstawnej, a jednocześnie równoważącej się interpretacji tego przedmiotu. Metoda bilansowa była i jest utożsamiana z zasadą podwójnego zapisu.

Konto jest sposobem opisu operacji gospodarczych.

Pasywa, czyli kapitały definiowane są jako równowartość środków finansowych zaangażowanych w przedsiębiorstwie na dłuższy lub krótszy okres przez jego właścicieli. Kapitały oznaczają dla przedsiębiorstwa zobowiązania. Wewnętrzne zasilanie kapitału to kapitały: zapasowy, rezerwowy, z aktualizacji wyceny, niepodzielony wynik z lat ubiegłych.

Klasyfikacja kapitałów obcych:

• rezerwy na zobowiązania

• zobowiązania długoterminowe

• zobowiązania krótkoterminowe

• rozliczenia międzyokresowe

Zarówno kapitału własne jak i kapitały obce rachunkowość traktuje jako wartościowo wyrażone prawa majątkowe właścicieli i wierzycieli przedsiębiorstwa do majątku przez niego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Korzystne używanie aktywów to:

• ich zużycie do produkcji dóbr i usług przeznaczonych na sprzedaż

• zamiana jednego aktywu na inny

• wykorzystanie aktywów do likwidacji zobowiązań

• rozdzielanie aktywów pomiędzy właścicieli przedsiębiorstwa

• dysponowanie aktywami bez ich wżywania w związku z przewidywanym wzrostem ich wartości - grunty, dzieła sztuki

Aktywa mają postać fizyczną lub są bobrami niematerialnymi.

Aktywa dzielimy na

• aktywa trwałe

• aktywa obrotowe

Aktywa trwałe obejmują składniki majątkowe, które służą długotrwałej działalności przedsiębiorstwa.

Aktywa obrotowe są różnorodnymi składnikami zasobów majątkowych przedsiębiorstwa, które zgodnie z jego oczekiwaniem zostaną zamienione na środki pieniężne, lub zużyte w ciągu roku obrotowego lub cyklu operacyjnego.

Sposób czerpania korzyści dzieli aktywa na:

• aktywa operacyjne

• aktywa inwestycyjne

Aktywa operacyjne to zasoby majątkowe obsługujące działalność operacyjną przedsiębiorstwa i obejmują:

aktywa trwałe:

• wartości niematerialne i prawne

• środki trwałe

• środki trwałe w budowie

• należności długoterminowe

• długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

aktywa obrotowe:

• zapasy

• należności krótkoterminowe

• krótkoterminowe rozliczenia mięzyokresowe

Aktywa inwestycyjne to różnorodne zasoby majątkowe przedsiębiorstwa zaangażowane za odpłatnością w działalności innych jednostek gospodarczych i przynoszące tym samym korzyści finansowe lub inne pożytki w postaci odsetek, czynszów, udziałów w zyskach. Wyróżniamy inwestycje długoterminowe i inwestycje krótkoterminowe.

Odtwarzanie aktywów netto to koncepcja zachowania kapitału:

1. koncepcja zachowania kapitału nominalnego

2. koncepcja zachowania kapitału realnego

3. koncepcja zachowania kapitału rzeczowego

ad.1) zakłada, że istnieją stabilne warunki gospodarowania i stała siła nabywcza pieniądza

wygospodarowany zysk oznacza realny przyrost aktywów netto

ad.2) zwana też koncepcją stałej siły nabywczej kapitału, uwzględnia wzrost cen, czyli spadek

siły nabywczej pieniądza, kapitał jest zachowany wówczas, jeśli jego siła nabywcza na

koniec okresu jest taka sama, jak i na początku okresu

ad.3) na koniec okresu przedsiębiorstwo dysponuje takim samym zestawem aktywów , co na

początek okresu. Nie chodzi o zachowanie pieniężnej formy kapitału własnego, ale

substancji rzeczowej tego kapitału, czyli aktywa

Aktywa operacyjne

Wartość początkowa jest wartością godziwą tylko w chwili pozyskania danego składnika aktywów trwałych, w trakcie użytkowania tych aktywów staje się ona wartością historyczną.

Do ustalenia wysokości bieżącej amortyzacji bierze się pod uwagę:

• wartość bilansową obiekty

• przewidywany okres jego ekonomicznej przydatności

• określoną metodę amortyzowania

Do podstawowych metod amortyzacji zaliczamy:

• metodę amortyzacji liniowej

• metodę amortyzacji degresywnej

• metodę amortyzacji naturalnej

• metodę marży przychodów

• metodę amortyzacji inwentarzowej

• metodę odsetkową

• metodę likwidacji lub wymiany

• metodę amortyzacji grupowej

Metoda amortyzacji liniowej - równomierna, stawka amortyzacyjna jest wielkością stałą

Metoda amortyzacji degresywnej - metoda amortyzacji przyspieszonej, wyróżniamy:

• metodę malejącego salda

• metodę sumy cyfr rocznych

Metoda malejącego salda oparta jest na stałej wielkości stopy amortyzacyjnej i malejącej wartości podstawy.

Metoda sumy cyfr rocznych - SOYD- podstawą liczenia jest:

zmienne, malejące w czasie stopy amortyzacyjne

stała podstawa liczenia amortyzacji

liczona wg wzoru:

Metoda amortyzacji naturalnej to amortyzacja na jednostkę produktu, najczęściej stosowana przy produkcji jednorodnej i środków transportu.

Metoda amortyzacji inwentarzowej, zwana amortyzacją szacunkową, oparta na zachowaniu kapitału, polega na rewaloryzacji środków trwałych.

Metoda amortyzacji grupowej stosuje się gdy:

• aktywa mają podobne przeznaczenie

• porównywalną wartość początkową

• takim samym lub niewiele różniącym się okresem przydatności ekonomicznej

Środki trwałe

Środki trwałe to rzeczowe aktywa trwałe przeznaczone na potrzeby operacyjne przedsiębiorstwa o okresie przydatności ekonomicznej dłuższej niż jeden okres sprawozdawczy. Środkiem trwałym jest obiekt kompletny i zdatny do użytku.

Wyróżniamy środki trwałe czynne i nieczynne

Do środków trwałych nie zaliczamy:

• nieruchomości i ruchomości obsługujących działalność inwestycyjną

• obiektów rzeczowych aktywów trwałych przeznaczonych do sprzedaży u producentów lub w handlu

• obiektów w budowie, lub wymagających montażu, są to środki trwałe w budowie

• części zapasowych i oprzyrządowania maszyn i urządzeń

Rzeczowe aktywa trwałe to:

• grunty

• budynki i lokale, obiekty inżynierii lądowej i wodnej

• urządzenia techniczne i maszyny

• środki transportu

• inne środki trwałe - inwentarz żywy, ulepszenia w obcych środkach trwałych

Trwała utrata wartości środka trwałego wywołuje odpis aktualizacyjny i jego wycenę:

• przeznaczenie obiektu do likwidacji

• wycofanie z użytkowania na skutek nieprzydatności gospodarczej

• wystąpienie niekorzystnych zmian w zakresie wykorzystania obiektu

Koszty ulepszeń w toku ich ponoszenia uznaje się za koszty środków trwałych w budowie

Nie amortyzuje się: dzieł sztuki, gruntów, eksponatów muzealnych.

Ustalając okres amortyzacji bierze się pod uwagę:

• wydajność technologiczna obiektu

• tempo postępu technicznego i technologicznego

• obciążenie obiektu pracą

• prawne i inne ograniczenia czasu użytkowania obiektu

Środki trwałe w budowie

Rzeczowy zakres środków trwałych w budowie może obejmować:

• przedsięwzięcie inwestycyjne

• zadania inwestycyjne

• obiekt inwestycyjny

Przedsięwzięcie inwestycyjne jest złożoną inwestycją rzeczową, obejmująca zarówno inwestycje podstawową jak i inwestycje towarzyszące.

Zadanie inwestycyjne to najmniejsza część przedsięwzięcia inwestycyjnego.

Obiektem inwestycyjnym nazywa się taka część zadania inwestycyjnego, która po jego zakończeniu będzie traktowana w księgach rachunkowych jako odrębny środek trwały.

Koszty pośrednie dotyczące środków trwałych w budowie - koszty dokumentacji, pomiarów geodezyjnych, nadzoru, czy założenia zieleni- rozlicza się na poszczególne obiekty inwentarzowe środków trwałych w proporcji di ich kosztów bezpośrednich.

Leasing

Opłata wstępna pobierana przez finansującego na początku umowy.

Kaucje może być gwarancją zwrotną lub rozliczeniową

Innym rodzajem wstępnych kosztów ponoszonych przez korzystającego są koszty adaptacji, związane z montażem, budowa zabezpieczeń, fundamentów.

Leasing mokry oznacza, że oprócz przedmiotu leasingu finansujący świadczy usługi dodatkowe zapisane w umowie.

Leasing suchy wszelką dodatkową obsługę obiektu prowadzi korzystający.

Leasing lewarowy łączy trzy podmioty gospodarcze- finansującego, korzystającego i pożyczkodawcę

Leasing zerowy - objęte są nim środki transportowe, korzystający przekazuje swój stary samochód i uiszcza opłatę specjalną, otrzymuje do użytkowania nowy pojazd do użytkowania po obniżonych płatnościach ratalnych.

Gwarantowana wartość rezydualna przedmiotu leasingu daje finansującemu prawo żądania nie tylko zwrotu dzierżawionego aktywu, ale ponadto - określonej sumy pieniężnej.

Wartości niematerialne i prawne

Wartości niematerialne i prawne:

• pozostają pod kontrolą przedsiębiorstwa

• przyniosą w przyszłości korzyści ekonomiczne lub inne pożytki

• można wiarygodnie wycenić

• aktywa możliwe do zidentyfikowania

Wartościami niematerialnymi i prawnymi są konkretne składniki aktywów nabywane a nie wytworzone w przedsiębiorstwie.

Do wartości niematerialnych i prawnych zaliczamy;

• franszyzę - franchizing produkcyjny, dystrybucyjne, usługowy

• koncesje

• wartość firmy

Ujemna nabyta wartość firmy to nadwyżka godziwej wartości aktywów netto przedsiębiorstwa nabywanego nad jego ceną nabycia.

Dodatnia wartość firmy to nadwyżka ceny nabycia nad wartością godziwą aktywów netto.

Aktywa inwestycyjne

Inwestycje dzielimy na:

• inwestycje rzeczowe, których efektem końcowym są nowe operacyjne aktywa nosi miano środki trwałe w budowie

• inwestycje w kapitał ludzki

• inwestycje finansowe

Inwestycje finansowe występują w postaci:

• aktywów finansowych

• nieruchomości i ruchomości inwestycyjnych

Aktywa finansowe obejmują:

• aktywa pieniężne

• instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki

• należne z zawartej umowy prawo do otrzymania aktywów pieniężnych (udzielone pożyczki)

Aktywa finansowe są finansowoprawną formą inwestycji, których potwierdzeniem jest zawsze umowa, czyli instrument finansowy.

Pochodne instrumenty finansowe - to opcje, kontrakty terminowe

Aktywa pieniężne obejmują posiadane przez przedsiębiorstwo środki płatnicze, walutę obcą i instrumenty rynku pieniężnego (czeki, weksle, bony handlowe, bony skarbowe), o terminie wykupu nie dłuższym niż jeden rok. Aktywa pieniężne zalicza się zawsze do inwestycji krótkoterminowych / aktywów obrotowych.

Inwestycje długo- i krótkoterminowe to papiery wartościowe współwłasności majątkowej.

Instrumenty rynku kapitałowego to papiery wartościowe wierzytelności pieniężnych (obligacje), finansowe instrumenty pochodne oraz wszelkie należności finansowe z tytułu udzielonych pożyczek, kredytów, lokat terminowych

Ruchomości inwestycyjne można zakwalifikować do inwestycji krótko- i długoterminowych

Aktywami inwestycyjnymi mogą być też wartości niematerialne i prawne, czyli nabyte prawa majątkowe.

Rynek instrumentów pochodnych dzieli się na:

• instrumenty oparte na kontraktach futures

• instrumenty oparte na opcjach

Do najważniejszy inwestorów zaliczamy:

• fundusze emerytalne

• banki inwestycyjne

• towarzystwa ubezpieczeniowe

• fundusze powiernicze

Inwestycje można kwalifikować z punktu widzenia:

• kryterium bilansowego

• kryterium przedmiotowego

• kryterium praw nabytych

Bilansowy podział inwestycji:

• inwestycje długoterminowe - trwałe

• inwestycje krótkoterminowe - obrotowe

Przedmiotowe kryterium klasyfikacji inwestycji:

• inwestycje o charakterze lokat kapitałowych - akcje udziały w spółkach

• inwestycje o charakterze lokat wierzytelności pieniężnych- obligacje, bony, lokaty

• inwestycje pozostałe

Konwersja inwestycji to sprzedaż lub przekwalifikowanie z długoterminowych na krótkoterminowe lun odwrotnie.

Akcje - imienne, na okaziciela, zwykłe (rynek wtórny), uprzywilejowane (zawsze imienne) - prawo do głosu (maksymalnie dwa), prawo do dywidendy, podział majątku spółki w razie jej likwidacji. - akcje złote (prawo veta, wielokrotność zwykłych głosów)

Akcje pierwszorzędne emitowane są przez spółki renomowane, chętnie kupowane

Akcje groszowe, emitowane przez słabe spółki

Wartość nominalna akcji jest wartością uwidocznioną na dokumencie

Wartość emisyjna jest ceną, po której akcje są oferowane. Nadwyżki ceny emisyjnej nad jej wartością nominalną określa się terminem agio lub premią.

Umorzenie akcji może być w przypadku, gdy w statucie spółki zawarta jest odpowiednia klauzula, umorzenie może być dobrowolne lub przymusowe. Najczęściej w zamian za umorzone akcje spółka wydaje świadectwa użytkowe

Redukcja i asymilacja akcji

Spółki redukują statutową wartość nominalną jednej akcji i w proporcji do tej redukcji emituje dodatkowe akcje o niższej wartości nominalnej. Celem redukcji jest obniżenie bieżącej ceny rynkowej akcji, powoduje to wzrost ich płynności i powiększenie grona akcjonariuszy, dodatkową emisja objęci są wyłącznie starzy akcjonariusze.

Asymilacja akcji polega na łączeniu kilku linii emisyjnych tego samego emitenta we wspólny kod emisji podstawowej.

Akcje gratisowe - bonusy - wydawane są dotychczasowym akcjonariuszom przy okazji kolejnej nowej emisji danego emitenta.

Akcje aportowe - akcjonariusz otrzymuje świadectwo tymczasowe

Imienne świadectwa założycielskie - osoba, która jest w posiadaniu takiego świadectwa, nie uzyskuje statusu akcjonariusza, a przyznane jej prawo do zysku jest forma wynagrodzenia za usługi świadczone w czasie organizowania spółki.

Prawo poboru akcji nowej emisji jest przywilejem aktualnych akcjonariuszy danego emitenta

Wierzycielskie papiery wartościowe

Wierzycielskie papiery wartościowe, zwane papierami dłużnymi, dokumentują udzielenie kredytu pieniężnego na ściśle oznaczony czas i za określonym oprocentowaniem, występują na rynku kapitałowym (obligacje, certyfikaty inwestycyjne), i na rynku pieniężnym (bony komercyjne, certyfikaty depozytowe, bony skarbowe). Wszystkie papiery wartościowe notowane na tynku pieniężnym charakteryzują się maksymalnie rocznym terminem wymagalności. Papiery wartościowe są tańsze i łatwiejsze niż emisja kapitałowych instrumentów finansowych.

Obligacje na określona kwotę, wraz z zobowiązaniem do wypłaty oprocentowania w ustalonych terminach, określają spełnienie świadczenia. Jest to papier wartościowy o stałym dochodzie, nie zależy od wyników finansowych emitenta.

Stałą stopę obligacji nazywa się stopą nominalną, zmienna stopa procentowa to stopa indeksowa. Wypłacane są odsetki zwane płatnościami kuponowymi.

Obligacja w tradycyjnej formie składa się z właściwego papieru wierzytelności pieniężnych zwanego płaszczem, oraz arkusza kuponów odsetkowych.

Obligacje niezabezpieczone emitują firmy znane, natomiast konieczność zabezpieczenia długu obligatoryjnego dotyczy emitentów mniej znanych na rynku.

Listy zastawne - listy hipoteczne są emitowane przez instytucje finansowe, ich zabezpieczeniem są aktywa dłużników tych instytucji. Rolą powiernika emisji pełni bank.

Ze względu na rodzaj emitenta wyodrębnia się:

• obligacje skarbowe

• obligacje komunalne

• obligacje przedsiębiorstw

Wartość nominalna obligacji jest określana w papierze wartościowym.

Wartość wewnętrzną obligacji jest cena, po jakiej można ją w danym momencie kupić, oblicza się ją jako sumę zdyskontowanych na dany moment płatności wynikających z obligacji.

Obligacje zamienne gwarantują obligatoriuszowi prawo zamiany tych obligacji na akcje spółki będącej emitentem obligacji.

Weksle to krótkoterminowe papiery wartościowe (papiery komercyjne), charakteryzują się 100% płynnością finansową. Weksel to bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie określonej kwoty na miejscu i terminie ustalonym przez wystawcę, osobę przez niego wskazaną lub osoby podpisane na wekslu. Przy transakcji kupna-sprzedaży występuje weksel handlowy, w kredycie pieniężnym stosowany jest weksel finansowy.

Funkcja obiegowa weksla polega na możliwości przenoszenia praw z weksla na inną osobę.

Wyróżniamy weksel własny, weksel trasowany

Weksle w rachunkowości traktowane są jako inwestycje krótkoterminowe i przypisywane do

• innych aktywów pieniężnych - płatne w ciągu najbliższych trzech miesięcy

• innych inwestycji krótkoterminowych

Do obrotu gotówkowego zalicza się inne postaci inwestycji krótkoterminowych, jak gotówka, czeki, weksle, bony pieniężne.

Czeki - imienne i na okaziciela, czeki niezupełne (in blanco), czeki okrężne (realizowane we wszystkich filiach banku), wyróżniamy:

• czeki zwykłe

• czeki rozrachunkowe

• czeki rozrachunkowe potwierdzone

• czeki rozrachunkowe z gwarancja zapłaty

• czeki bankierskie

• czeki podróżnicze

• euroczeki

Aktualne terminy wynoszą:

• w obrocie krajowym 10 dni

• w obrocie w Europie 20 dni

• w obrocie na świecie 70 dni

Opcje są najmłodszymi i najbardziej złożonymi derywatami, przyznają jego właścicielowi prawa do zakupu lub sprzedaży innego instrumentu finansowego w szczególności papieru wartościowego (instrumentu bazowego) wyróżniamy opcje kupna, opcje sprzedaży.

Najczęściej spotykane opcje to:

• opcje akcyjne

• opcje procentowe

• opcje walutowe

• opcje indeksowe

Warraty to instrumenty finansowe, są zobowiązaniem jego wystawcy do wypłacenia określonej kwoty pieniędzy, lub dostarczenia określonego bazowego instrumentu finansowego.

Warraty subskrypcyjne są emitowane przez spółki na własne akcje z przyszłej emisji.

Warraty opcyjne są zazwyczaj emitowane przez banki i inne instytucje finansowe i dotyczą akcji innych emitentów.

Warrat europejski (kupna lub sprzedaży) może być wykonywany wyłącznie w dniu wygaśnięcia , czyli dniu wcześniej określonym przez emitenta.

Warrat amerykański (kupna , sprzedaży) może być wykonany w dowolnym dniu do daty jego wygaśnięcia.

Kontrakty terminowe to umowy w których jedna strona zobowiązuje się do sprzedaży, a druga do kupna w ściśle określonym terminie i po ściśle określonej cenie ustalonej ilości przedmiotu umowy. Kontrakty terminowe należą do grup derywatów, czyli instrumentów pochodnych, dzieli się je na:

• instrumenty oparte na opcjach

• instrumenty oparte na kontraktach terminowych - kontraktach futires

Przedmiotem transakcji terminowej mogą być zarówno instrumenty finansowe jak i aktywa niefinansowe - metale, gaz, ropa, surowce.

Kontrakty forward są umowami kupna-sprzedaży określonego dobra lub instrumentu finansowego, które określają:

• wielkość płaconej przez kupującego zaliczki

• datę wykonania umowy

• przedmiot transakcji

• cenę transakcji

Forward występuje w obrocie pozagiełdowym, co oznacza, że nie są przedmiotem obrotu na rynku wtórnym.

Futures są instrumentami finansowymi zobowiązującymi strony umowy do przeprowadzenia w określonej przyszłości transakcji kupna-sprzedaży na warunkach określonych wcześniej w kontrakcie, są instrumentami giełdowymi.

Kontrakty futures dzielimy na:

• towarowe kontrakty futures

• finansowe kontrakty futures

Spekulacja opiera się na oczekiwanych zachowaniach rynku finansowego i przeprowadzeniu ma tej odstawie, odpowiedniej transakcji terminowej. Podstawowym zamierzeniem spekulanta jest zrealizowanie ponadprzeciętnych zysków, opartych na prognozowaniu cen instrumentów finansowych.

Arbitrażyści są inwestorami działającymi na wielu rynkach finansowych jednocześnie, wykorzystując różnice cenowe między nimi w celu osiągnięcia ponadprzeciętnych zysków - kupno i sprzedaż kontraktów futures.

Swap jest rodzajem umowy zawieranej na rynku pozagiełdowym, polega na jednoczesnym zakupie i sprzedaży podobnych aktywów bazowych lub zobowiązań o podobnej wysokości, przy założeniu, że transakcja taka zapewni obu kontrahentom korzystne warunki finansowe.

Swapy mogą dotyczyć:

• akcji

• walut

• stóp procentowych

• towarów

---