Lekcja 12 - Czasowniki częœć 1
Nie chcę nikogo straszyć, ale tym razem dotarliœmy do takich zagadnień, które mogą nastręczyć kilka problemów. Wpierw odpowiednie pogrupowanie czasowników (wyróżniamy trzy rodzaje - grupy), następnie zróżnicowana odmiana w czasie teraŸniejszo-przyszłym, a na koniec uwzględnienie formy czasu przeszłego. Do tego wszystkiego nowe słówka i zapis „kanji”. Sami widzicie, że nie będzie łatwo.
Trzy główne zasady !
1. Czasowniki według szyku SOV zawsze znajdują się na końcu zdania !
2. Czasowniki (podobnie jak przymiotniki) nie odmieniają się przez osoby ! Bez różnicy kogo (co) wskazujemy za podmiot, np. rozumiem, rozumiesz, rozumie, „rozumią” ^_~
3. Czasowniki w słownikach występują w formie słownikowej, czyli prostej czasu teraŸniejszo-przyszłego (nie należy brać go za odpowiednik polskiego bezokolicznika - choć przy tłumaczeniu naruszę tę zasadę).
Każdy czasownik w tej formie przyjmuje końcówkę -u.
Grupy czasowników
W języku japońskim istnieją trzy grupy czasowników:
Grupa I - u-czasowniki
Do tej grupy należą czasowniki zakończone głoskami -u, -ku, -gu, -su, -tsu, -nu, -mu, -bu, -aru, -uru, -oru lub niektóre kończące się na -iru oraz -eru.
Inne nazewnictwo czasowników należących do tej grupy to czasownik Godan (zwłaszcza angielskie słowniki), czasowniki twarde, spotkałam się również z okreœleniem czasowniki spółgłoskowe.
Przykłady:
* asobu