PK WIiTCh Grupa 34 Zespół nr1 |
Ćwiczenie 2 |
Data: 23.10.2003 |
|
Wyznaczanie stałej szybkości reakcji inwersji sacharozy. |
Ocena: |
Część teoretyczna:
Reakcja inwersji sacharozy jest reakcją hydrolizy dwucukru na dwa monocukry: glukozę i fruktozę. Wszystkie wymienione cukry są optycznie czynne (sacharoza i glukoza są prawoskrętne, fruktoza jest lewoskrętna).
W trakcie reakcji obserwuje się zmianę znaku kąta skręcania płaszczyzny polaryzacji. Proces ten katalizowany jest jonami wodorowymi. W nadmiarze wody reakcję tę można opisać równaniem I-rzędu. Stężenie sacharozy określa się przez pomiar kąta skręcenia.
Wprowadzamy następujące oznaczenia:
0 -skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego w chwili początkowej
t -kąt skręcania po czasie t
∞ -kąt skręcania po czasie dostatecznie długim, aby reakcja przebiegła do końca
aS, aG, aF -współczynniki proporcjonalności między stężeniami sacharozy, glukozy i fruktozy, a kątami o jakie składniki te skręcają płaszczyznę polaryzacji
C0 -stężenie początkowe
C -stężenie reagentów w czasie t
Dla t=0
0=aSC0.S+aFC0.F+aGC0.G=aSC0.S+(aF+aG)C0.F
Dla t= ∞ C0.S=0
∞(aF+aGCF=(aF+aG)(C0.F+C0.S)
Dla dowolnej chwili
t=aSCS+(aF+aGC0.F (C0.S CS
Odejmując stronami 2) od 1) otrzymujemy
o-∞=aSC0.S+(aF+aG)C0.F-(aF+aG)(C0.F+C0.S)=(aS-aF-aG)C0.S
Odejmując 2) od 3) otrzymujemy
t-∞=aSCS+(aF+aG)(C0.F+C0.S)-(aF+aG)CS-(aF+aG)(C0.F+C0.S)=(aS-aF-aG)CS
A zatem ( -∞) jest proporcjonalna do CS.0,a (t-∞) jest proporcjonalna do CS.
Równanie kinetyczne dla reakcji pierwszego rzędu po scałkowaniu ma postać:
lub
Wykres log (t - ∞) względem zmiennej t , gdzie tg kąta nachylenia prostej
.
Część praktyczna:
Badania wykonujemy w temperaturze pokojowej. Do ćwiczenia wykorzystujemy 4M HCl. Sporządzamy roztwór sacharozy (o stężeniu 20g/50g H2O).
1) Sporządzamy roztwór z 15cm3 roztworu sacharozy i 15 cm3 wody. Napełniamy rurkę polarymetryczną i mierzymy początkowy kąt skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego tzw. o.
2) 20cm3 roztworu sacharozy i 20cm3 zadanego roztworu HCl wstawiamy do termostatu nastawionego na około 500C. Po upływie jednej godziny , gdy inwersja przebiega praktycznie do końca, doprowadzamy roztwór do temperatury pokojowej i wykonujemy pomiar kąta skręcenia roztworu.
3) Śledzenie kinetyki reakcji inwersji sacharozy poprzez pomiar zmian kąta skręcenia t w czasie przebiegu reakcji.
Sporządzamy roztwór z 29cm3 wyjściowego roztworu sacharozy i 20 cm3 roztworu HCl. W momencie zmieszania notujemy czas, napełniamy rurkę polarymetryczną, mierzymy kąt skręcania oraz czas jaki upłynął od początku reakcji. Pomiary powtarzamy co około dwie minuty przez około godzinę.
3.Wyniki badań i obliczenia:
o=20,40
∞=5,00
tg=-0,0003
tg=-k/2,303
k=0,000691
Czas [s] |
t [s] |
t |
t- |
log(t) |
k [1/s] |
95 |
0 |
19,90 |
24,90 |
1,396 |
-0,00506 |
224 |
129 |
18,85 |
23,85 |
1,377 |
-0,00195 |
337 |
113 |
17,00 |
22,00 |
1,342 |
-0,00106 |
464 |
127 |
16,00 |
21,00 |
1,322 |
-0,00067 |
570 |
106 |
15,00 |
20,00 |
1,301 |
-0,00046 |
656 |
86 |
13,70 |
18,70 |
1,272 |
-0,00030 |
784 |
128 |
12,20 |
17,20 |
1,236 |
-0,00014 |
907 |
123 |
10,70 |
15,70 |
1,196 |
-0,00002 |
1014 |
107 |
9,90 |
14,90 |
1,173 |
0,00003 |
1111 |
97 |
9,35 |
14,35 |
1,157 |
0,00006 |
1223 |
112 |
8,60 |
13,60 |
1,134 |
0,00010 |
1320 |
97 |
8,00 |
13,00 |
1,114 |
0,00013 |
1440 |
120 |
7,80 |
12,80 |
1,107 |
0,00013 |
1548 |
108 |
6,10 |
11,10 |
1,045 |
0,00021 |
1669 |
121 |
5,50 |
10,50 |
1,021 |
0,00023 |
1784 |
115 |
4,70 |
9,70 |
0,987 |
0,00026 |
1903 |
119 |
4,20 |
9,20 |
0,964 |
0,00027 |
2018 |
115 |
3,80 |
8,80 |
0,944 |
0,00028 |
2138 |
120 |
3,00 |
8,00 |
0,903 |
0,00031 |
2258 |
120 |
2,40 |
7,40 |
0,869 |
0,00032 |
2388 |
130 |
2,00 |
7,00 |
0,845 |
0,00033 |
2494 |
106 |
1,50 |
6,50 |
0,813 |
0,00035 |
2613 |
119 |
1,00 |
6,00 |
0,778 |
0,00036 |
2735 |
122 |
0,70 |
5,70 |
0,756 |
0,00036 |
2809 |
74 |
0,60 |
5,60 |
0,748 |
0,00036 |
2935 |
126 |
0,00 |
5,00 |
0,699 |
0,00038 |
3049 |
114 |
-0,70 |
4,30 |
0,633 |
0,00042 |
3172 |
123 |
-0,80 |
4,20 |
0,623 |
0,00041 |
4. Wnioski:
Otrzymany wykres przedstawia zależność log(t-∞) od czasu. Z nachylenia prostej wyznaczyliśmy stałą szybkości inwersji. Wynosi ona 0,000691. W czasie przeprowadzania pomiarów mogło wystąpić szereg nieprawidłowości. Przede wszystkim mieliśmy problem ze zważeniem odpowiedniej ilości sacharozy (zadany był roztwór o określonym stężeniu)- wagi w pokoju wagowym są nie sprawne. Również mogły zaistnieć błędy wynikające z niewłaściwego odczytu kąta skręcenia płaszczyzny światła.