Politechnika Wrocławska

Wydział BLiW

Instytut inżynierii lądowej

Zakład Inżynierii Miejskiej

Ćwiczenie projektowe z:

„Inżynierii miejskiej”

Projekt przewodu o średnicy nominalnej DN 1600

Opracował:

Michał Nycz

Rok studiów 3/IL

Rok akademicki 2009/2010

Opis techniczny

1. Temat opracowania

Tematem opracowania jest projekt przewodu kanalizacyjnego o średnicy nominalnej
wykonanej z polimerobetonu oraz schemat przykładowej studni kanalizacyjnej
wykonanej z tego samego materiału. Opracowanie zawiera obliczenia wytrzymałościowe projektowanego przewodu i rysunki w skali 1:50

2. Dane wykonawcze

2.1. Przekrój gruntowy

Grunt w miejscu posadowienia przewodu składa się z następujących warstw: nasyp nie kontrolowany (1,0m), glina piaszczysta (3,0m), glina (nie przebito). Woda gruntowa nie występuje.

2.2. Sposób wykonania wykopu

W trakcie realizacji robót ziemnych należy przestrzegać następujących zasad:

• ostatnią warstwę gruntu na dnie wykopu o grubości 0,2 m usuwać bezpośrednio przed ułożeniem rurociągu, zwracając uwagę na rzędną posadowienia rurociągu

(niedo­puszczalne jest „przegłębianie” wykopu),

• nad otwartymi wykopami ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie
  projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna; ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokości około 1 m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących około 30 m,

• z chwilą osiągnięcia przez wykop głębokości większej niż 1 m wykonać zejścia do wykopu (po drabinie) w odległościach nie przekraczających 20 m,

• zabezpieczenia skrzyżowań wykopu z sieciami uzbrojenia podziemnego należy wy­konać     zgodnie z dokumentacją uzgodnioną z właścicielem sieci.

2.3. Sposób zabezpieczenia ścian wykopów

Zabezpieczenie wykopu przed osunięciem stanowi obudowa typu BOX. Realizację wykopu zabezpieczanego szalunkiem typu BOX produkcji firmy SBH należy wykonać zgodnie z instrukcją podaną przez producenta.

2.4. Odkrycia wykopaliskowe

W przypadku natrafienia w trakcie wykonywania wykopów na przedmioty zabyt­kowe lub szczątki archeologiczne należy natychmiast przerwać roboty i zawiadomić władze konserwatorskie oraz inwestora. Prace można rozpocząć ponownie po zezwo­leniu władz konserwatorskich.

2.5. Układanie przewodów

Podczas układania przewodów kanalizacyjnych należy zachować niżej wymienio­ne
zasady:

• odchyłka osi układanego przewodu od osi projektowej nie może przekraczać ±10 mm,

• spadek dna przewodu powinien być jednostajny, a odchyłka spadku nie może prze­kraczać ±3 mm (przy pomiarze rzędnych w studzienkach),

• przewód kanalizacyjny należy układać z zachowaniem minimalnych odległości od innych sieci.

Podsypką dla układanego rurociągu jest warstwa piasku lub żwiru o grubości 0,25DN=400mm o uziarnieniu do 16mm. Odchyłka grubości podsypki nie może przekro­czyć
10mm. Podsypkę należy zagęścić do wskaźnika zagęszczenia określonego w projekcie budowlanym I_s = 0,97. Przewód należy układać symetrycznie do osi, a opar­cie przewodu zapewnić na całej jego długości. Na tak przygotowanej podsypce można ułożyć rurociąg
i przystąpić do jego zasypywania.

Obsypkę z piasku drobnego ułożyć 0,5m ponad górną krawędź rury. Obsypkę należy układać symetrycznie po obu stronach rury warstwami o grubości nie większej niż 0,15 m, zwracając szcze­gólną uwagę na jej staranne zagęszczenie w strefie podparcia rury. W trakcie za­gęszczania obsypki w tej strefie konieczne jest zachowanie należytej staranności, aby nie nastąpiło przemieszczenie lub podniesienie rury. Do zagęszczania obsypki zaleca się stosowanie lekkich wibratorów płaszczyznowych o masie do 100 kg. Używanie wi­bratora bezpośrednio nad rurą jest niedopuszczalne; wibratora można używać, gdy nad rurą ułożono warstwę gruntu o grubości co najmniej 0,3 m. Obsypkę należy zagęścić do wskaźnika określonego w projekcie budowlanym - I_s = 0,97.

Do wypełnienia pozostałej części wykopu (zasypka), użyć gruntu identycznego jak do obsybki, następnie należy zagęścić do wskaźnika określonego w projekcie budowlanym
- I_s = 0,97,a ostatnią warstwę o grubości około 0,5 m do wska­źnika I_s = 1,10. Do zagęszczania zasypki można użyć wibratorów o masie do 200 kg.

Uzyskanie wymaganych wskaźników zagęszczenia dla podsypki, obsyp­ki i zasypki wymaga stosowania gruntów o wilgotności zbliżonej do optymalnej, do­brze zagęszczalnych, różnoziarnistych o wskaźniku uziarnienia U = 8. Odchyłki wymaganego wskaźnika zagęszczenia dla podsypki, obsypki i zasypki nie mogą przekraczać 2%.

2.6. Wykonywanie prac w okresie obniżonych temperatur

W czasie wykonywania robót ziemnych w okresie niskich temperatur może nastą­pić zamarznięcie gruntu na dnie wykopu. Układanie rurociągu na warstwie zamarzniętego gruntu jest niedopuszczalne. Grunt ten należy bezpośrednio przed ułożeniem ru­rociągu usunąć i zastąpić warstwą niezamarzniętego, sypkiego gruntu - identycznego jak dla zasypki i obsypki. Warstwę tę należy zagęścić do wskaźnika zagęszczenia I_s = 0,97. Niedopuszczalne jest zasypywanie wykopu gruntem zawierającym zamarznięte bryły.

2.7. Usuwanie obudowy wykopu

Obudowę wykopu na­leży usuwać w miarę zasypywania wykopu. Negatywne skutki wyrywania ścianek należy ograniczyć stosując:

• odpowiednią technikę wyrywania, np. nieznaczne wstępne wciśnięcie ścianki, po którym natychmiast przystępuje się do wyrywania.,

• odpowiedni sprzęt (dźwig o odpowiedniej nośności, wibromłot o odpowiedniej amplitudzie
  i częstości drgań),

• tkaniny geotekstylne chroniące podsypkę i obsypkę.

2.8. Próba szczelności

Po zmontowaniu danego odcinka przewodu należy wykonać próbę szczelności, obej­mującą rurociąg (bez przyłączy) i komory. Należy sprawdzić szczel­ność rurociągu zarówno na eksfiltrację, jak i na infiltrację.

3. Zawartość opracowania

-obliczenia wytrzymałościowe

-przekrój poprzeczny (Rys. nr 1)

-zabezpieczenie wykopu (Rys. nr 2)

-przykładowa studzienka kanalizacyjna (Rys. nr 3)

---