POLITECHNIKA LUBELSKA w LUBLINIE			LABORATORIUM Ćwiczenie M-3
Nazwisko : Gładyszewski Grądzki Jończyk	Imię : Sławek Marcin Jakub	Semestr III	Grupa E.D.3.5	Rok akadem. 1997/98
Temat ćwiczenia: Wytrzymałość dielektryków uwarstwionych.					Data wykonania 4.XII.97	Ocena

Cel ćwiczenia: Określenie wytrzymałości układu powietrze-dielektryk stały uwarstwionego równolegle oraz porównanie z wytrzymałością powietrza w układzie płaskim.

Układ pomiarowy:

elektrody

materiał izolacyjny stały

Tabela pomiarów:

grubość	tekstolit	żywica epoksydowa	powietrze	szkło
	15556,2	2828,4	20505,9	26869,8
0,01m.	15556,2	3535,5	19798,8	26869,8
	15556,2	2828,4	20505,9	26940,51
	22627,2	31819,5	59396,4	47729,25
0,02m.	23334,3	29698,2	59396,4	43840,2
	22627,2	31112,4	59396,4	42426
	31819,5	41011,8	82023,6	64346,1
0,03m.	31819,5	43486,65	83437,8	62224,8
	31819,5	45254,4	82023,6	60810,6
	38183,4	50911,2	107832,8	89094,6
0,04m.	41011,8	53739,6	107479,2	84852
	39597,6	49497	108893,4	86266,2
	44547,3	88387,5	123742,5	100408,2
0,05	45254,4	90508,8	123035,4	98994
	45961,5	89094,6	123035,4	98286,9

Wzór użyty do obliczeń:

Warunki atmosferyczne:

wilgotność	temperatura	ciśnienie
33%	24°C	746 mmHg

Wykresy:

Wnioski:

• najcieńsza próbka żywicy epoksydowej ( grubość 1cm) była przebita przez co przeskok iskry przechodził po zwęglonej części.

• powietrze przy dużych odległościach okazało się najlepszym izolatorem.

• przy pomiarach tekstolitu wartości napięcia przebicia były najmniejsze w stosunku do pozostałych próbek.

• wzrost napięcia przebicia przy wzroście liniowym odległości elektrod jest prawie liniowy (patrz wykres).

---