Rozbite oddziały

sł.: J. Kaczmarski, muz. ludowa 1987

Po klęsce - nie pierwszej, podnosząc przyłbicę	Fis h Fis h H^7
Przechodzą, jak we śnie, ostatnie granice	e h Fis h
Przez cło przemycają swój okrzyk bojowy	Fis h Fis h H^7
I kulę ostatnią, co w ustach się schowa	e h Fis h
Przy stołach współczucia nurzają się w winie	e D A D
I obcym śpiewają o tej, co nie zginie	e h Fis h
Przy stołach współczucia nurzają się w winie	e D A D
I obcym śpiewają o tej, co nie zginie	e h Fis h
Swą krew ocaloną oddają za darmo	Fis h Fis h H^7
Każdemu, kto zechce połączyć ich z armią	e h Fis h
Farbują mundury, wędrują przez kraje	Fis h Fis h H^7
I czasem strzelają do siebie nawzajem	e h Fis h
Pod każdym sztandarem - byle nie białym	e D A D
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały	e h Fis h
Pod każdym sztandarem - byle nie białym	e D A D
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały	e h Fis h
Przychodzą po zmierzchu do kobiet im obcych	Fis h Fis h H^7
A tam, kiedy przejdą - urodzą się chłopcy	e h Fis h
Gdy wrócą, przygnani kolejną zawieją	Fis h Fis h H^7
Zobaczą, że synów swych nie rozumieją	e h Fis h
Spisują więc dla nich noc w noc pamiętniki	e D A D
Nieprzetłumaczalne na obce języki	e h Fis h
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski	e D A D
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski	e h Fis h
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski	e D A D
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski	e h Fis h