Charakterystyka gospodarstwa nr 1.
Gospodarstwo nr 1 to gospodarstwo sosnowe na Bśw i BMśw o powierzchni 101,91 ha i o średniej bonitacji II, zagospodarowane sposobem zrębowym. Drzewostany wchodzące w skład tego gospodarstwa są drzewostanami młodymi zlokalizowanymi w Ia, II a i III b klasie wieku. Prawdopodobnie w dużej części są to drzewostany powstałe podczas wielkiej akcji zalesień gruntów porolnych po II Wojnie Światowej.
Gatunkiem panującym w danym gospodarstwie jest sosna, w domieszce występuje świerk.
Obecny układ zdecydowanie odbiega od układu lasu normalnego do, którego staramy się dążyć.
Przyjęta rębnia to Ib z odnowieniem sztucznym gatunków przewidzianym w składzie gatunkowym zgodnym z typem gospodarczym drzewostanu. Szerokość zrębów wynosić powinna około 50 metrów.
Przyjęta kolej rębu wynosi 100 lat. Jest to wiek, w którym drzewostany wchodzące w skład gospodarstwa najlepiej spełniają postawiony cel produkcyjny. Nie ma sensu przetrzymywanie (przedłużanie kolei rębu) drzewostanów gospodarstwa ze względu na słabą bonitację.
Ze względu na brak drzewostanów starszych klas wieku nie będzie występowało użytkowanie rębne.
Charakterystyka gospodarstwa nr 2.
Gospodarstwo nr 2 to gospodarstwo sosnowo-brzozowe położone na Bw i BMw, o powierzchni 580,07 ha zagospodarowane sposobem zrębowym z przyjętą rębnią Ic o szerokości zrębu około 20 metrów. Zdecydowałem się na tą rębnię ze względu na konieczność zmniejszenia szerokości zrębu. Związane jest to z tym, że przy dużych szerokościach wycinanych zrębów mogłoby dojść do wtórnego podtopienia terenu. Odnowienie drzewostanu gatunkami zgodnymi z GTD w sposób sztuczny. Średnia bonitacja II.
Powierzchnia drzewostanów wchodzących w skład danego gospodarstwa rozbita jest na prawie wszystkie podklasy wieku (brak jest podklasy Ib i Vb). Układ powierzchniowy jest więc zbliżony do układu lasu normalnego (przy założeniu, że układ normalny rozpatrywany jest nie jako podklasy wieku ale jako klasy wieku).
Głównymi gatunkami panującymi są sosna (panująca w starszych klasach wieku) i brzoza (panująca w młodszych klasach wieku), ponadto gatunkiem domieszkowym wykazującym miąższość jest świerk.
Przyjąłem kolej rębu równą 90 lat. Jest ona niższa niż w gospodarstwie nr 1 ze względu na duży udział brzozy, która jest gatunkiem szybciej niż sosna osiągającym dojrzałość naturalną i ilościową.
Ze względu na duży udział powierzchni i miąższości drzewostanów w średnich klasach wieku spodziewać się należy dużego etatu użytków przedrębnych.
Charakterystyka gospodarstwa nr 3.
Gospodarstwo nr 3 to gospodarstwo sosnowe do przebudowy na LMśw o powierzchni 565,6 ha zagospodarowane sposobem przerębowo-zrębowym. Rębnia stosowana to II e z pewnymi modyfikacjami w zależności od potrzeb danej grupy drzewostanów. Odnowienie drzewostanów odbywa się w sposób naturalny przez obsiew górny (jodła), oraz w głównej mierze sztucznie pod okapem drzewostanu (jodła) i na otwartej przestrzeni (inne gatunki). Średnia bonitacja I.
W drzewostanach gatunkiem panującym jest sosna, a ponieważ jest to siedlisko żyzne istnieje potrzeba zmiany składu gatunkowego (przebudowy) na zgodny z GTD. Gatunkiem panującym w danych warunkach przyrodniczo-leśnych powinna być jodła z domieszką sosny, dęba i innych.
Powierzchniowy układ klas wieku dalece odbiega od zgodności z układem lasu normalnego. Występuje tutaj duża powierzchnia drzewostanów przeszłorębnych, brak jest drzewostanów II a i V a podklasy wieku. W celu zbliżenia układu powierzchni zbliżonego do układu normalnego należałoby zwiększyć etat użytków rębnych.
Główna miąższość zgrupowana jest w drzewostanach przeszłorębnych. Poza sosną znaczną miąższość wykazuje jodła i świerk.
Przyjęta kolej rębu to 120 lat. Dla sosny mogłoby się wydawać, że jest to dość dużo, ale zdecydowałem się na taki duży wiek ze względu na konieczność odnawiania jodły pod okapem drzewostanu w celu zapewnienia jej osłony.
Charakterystyka gospodarstwa nr 4.
Gospodarstwo nr 4 to gospodarstwo bukowo-jodłowe o powierzchni 564,94 ha na Lśw zagospodarowane sposobem przerębowo-zrębowym. Rębnia stosowana to III d. Zdecydowałem się na tą rębnię ze względu na konieczność odnawiania drzewostanu sposobem naturalnym z wykorzystaniem kilku lat nasiennych. Ponadto w tej rębni dozwolone są nawet małe zręby zupełne oraz sztuczne odnowienie lasu. Średnia bonitacja I.
Gatunkami panującymi w danym gospodarstwie są jodła i buk.
Układ powierzchniowy podklas wieku odbiega od „układu normalnego”. Występuje tutaj duża ilość powierzchni w średnich klasach wieku, brak natomiast drzewostanów rębnych i najmłodszych klas wieku. Prawdopodobnie spowodowane jest to tym, że spora część powierzchni z najstarszymi drzewostanami i z młodym pokoleniem zaliczona została do KO i KDO. Po całkowitym odsłonięciu młodego pokolenia na tych powierzchniach będzie ono miało już kilkanaście lat i zaliczone zostanie już do wyższych klas wieku (stąd brak drzewostanów młodszych klas wieku).
Ze względu na dużą miąższość drzewostanów nie objętych użytkowanie rębnym spodziewać się można dużego etatu użytków przedrębnych.
Wybrana kolej rębu to 120 lat. Wydaje się, że dla takich gatunków jak jodła i buk powinna być nieco wyższa, ale ze względu na duży udział buka i jego skłonność do tworzenia w starszym wieku fałszywej twardzieli zdecydowałem się obniżyć kolej rębu.
Charakterystyka całego obiektu.
Dany obiekt położony jest w VI Krainie przyrodniczo-leśnej, Małopolskiej i 5 Dzielnicy - Roztocza. Łączna powierzchnia obiektu wynosi1812,52 ha, a jego zapas wynosi 438925 m3. Występuje tutaj duże urozmaicenie siedlisk (od Bśw do Lśw). Ze względu na duże urozmaicenie siedlisk oraz występowanie w granicach zasięgu jodły i buka stosowane będą zrębowe i przerębowo-zrębowe sposoby zagospodarowania. Związane są z tym sposoby odnawiania drzewostanu. Duży udział stanowić tutaj będzie odnowienia naturalne takich gatunków buk i jodła (w związku z tym występują tutaj drzewostany w KO i KDO).
Głównymi gatunkami panującymi są: sosna, brzoza, buk i jodła i one także wykazują najwyższą miąższość. Brakuje tutaj dębu i należałoby wprowadzić go na siedliska żyzne (LMśw i Lśw) w postaci cennej domieszki.
Część drzewostanów wymaga przebudowy ponieważ są to drzewostany sosnowe rosnące na siedlisku dość żyznym (LMśw), na którym przewidziany GTD przewiduje sosnę jedynie w domieszce.
Powierzchniowy układ klas wieku odbiega od układu klas wieku w lesie normalnym. Stosunkowo dużo jest powierzchni drzewostanów średnich klas wieku (IV i V).
Największa miąższość występuje w podklasie wieku V b.
Drzewostany odznaczają się wysoką bonitacją z wyjątkiem siedlisk wilgotnych.