Wsparcie emocjonalne osoby potrzebującej empatycznego kontaktu z innymi
Najczęściej jest to osoba samotna, nie posiadająca rodziny, przyjaciół ani bliskich lub tez nie utrzymująca właściwych relacji z bliskimi. Nie ma ona możliwości podzielenia się z nikim swoimi problemami, uczuciami itd. Nie ma możliwości uzyskania porady.
Sytuacja taka może mieć miejsce wówczas, gdy jest to np. osoba:
wyobcowana w swoim środowisku (wyizolowana z powodów ekonomicznych, społecznych, politycznych, religijnych, intelektualnych itd.)
odrzucona (np. z powodu nieakceptowanych cech charakteru)
introwertyczna (zamknięta w sobie); może być postrzegana, jako osoba wyniosła, nieprzystępna, niesympatyczna itp.
Osoby te najczęściej same borykają się z własnymi problemami nie mając chęci ani możliwości nawiązania niezbędnego dla siebie kontaktu pomocowego. Nie oznacza to jednak, że tej pomocy nie potrzebują, często nie zwracają się o nią, ponieważ twierdzą, ze nie powinny tego robić.
W pomocy takim osobom wskazane jest umożliwienie i motywowanie do zwerbalizowania swoich uczuć, wypowiedziane uczucia stają się wyraźniej dostrzegane, lepiej analizowane i kontrolowane. W ten sposób umożliwimy jednostce zapanowanie nad sobą, swoimi myślami, emocjami zachowaniami.
Zwroty przydatne w udzielaniu wsparcia:
np.
widzę, że masz jakiś problem. Chcesz ze mną o tym porozmawiać?
Czy mogę Ci w czymś pomóc? Jestem gotowy cie wysłuchać.
Jeśli możesz mi się zwierzyć to służę swoją pomocą. Itp.
Propozycja pomocy musi być tylko i wyłącznie propozycją!!! Gdy osoba nie wykaże chęci współpracy należy odczekać, jeśli poczuje potrzebę i będzie gotowa, żeby przyjąć pomoc sama się do nas zgłosi. Wówczas należy okazać jej empatię, np.
Rozumiem jak to jest…
Ja na Twoim miejscu też… (np. się rozpłakał)
W grupie osób potrzebujących empatycznego kontaktu z innymi mogą się znaleźć takie, dla których sama bliskość innych może przyczynić się do zaspokojenia potrzeby afiliacji (np. u osób starszych, w hospicjach, u osób chorych itd.) Obecność pomagacza daje wzmocnienie psychiczne i może uświadomić jednostce, że nie jest sama.
Czasem jedno spotkanie może pozwolić osobie wrócić do równowagi. Jeśli jednak wsparcie będzie wymagało dalszych kontaktów wspierających lub pomocowych, niezbędne jest zawarcie asertywnego kontraktu. Podstawową pułapką pomagania jest lepkość emocjonalna, która może wykazać się osoba, której udzielamy wsparcia. Aby nie popaść w tą pułapkę pomagacz musi kierować się zasadą asertywnego wyrażania własnych uczuć i postaw wobec innych.