ĆWICZENIE NR 9

OZNACZANIE KONSYSTENCJI I STANU GRUNTÓW SPOISTYCH

GRANICA PLASTYCZNOSCI

Przebieg oznaczania granicy plastyczności (wp)

  1. Próbkę gruntu o masie około 50 g i wilgotności naturalnej miesza się dokładnie w parowniczce.

  2. Jeżeli grunt znajduje się w stanie półzwartym lub zwartym, nasyca się go wodą do stanu plastycznego, a jeśli znajduje się w stanie płynnym, podsusza się go.

  3. Z wydzielonej próbki gruntu usuwa się ziarna o średnicy większej niż 2 mm i formuje palcami kulkę o średnicy 7 mm.

  4. Z kuleczki formuje się wałeczek na wyprostowanej dłoni, prawą nieznacznie naciskając grunt i przesuwając wzdłuż lewej z szybkością około 2 razy na sekundę. Czynność prowadzi się aż do uzyskania wałeczka o średnicy 3 mm na całej jego długości.

  5. Jeżeli wałeczek nie wykazuje spękań i nie łamie się przy podniesieniu go w palcach do góry, zgniata się go, ponownie formuje kuleczkę i wałeczkuje od nowa

  6. Kolejne czynności wałeczkowania wykonuje się tak długo, aż wałeczek po uzyskaniu średnicy 3 mm rozsypuje się lub zaczyna pękać

  7. Wszystkie kawałeczki wałeczka wkłada się do naczynka wagowego i zamyka dokładnie doszlifowaną pokrywką.

  8. Powtarza się badanie na następnej kulce gruntu.

  9. Czynność wałeczkowania kolejnych próbek powtarza się tyle razy, aby w dwóch naczynkach wagowych zebrać co najmniej 5-7- g gruntu.

  10. Naczynka z wałeczkami waży się (mmt) i suszy w suszarce do stałej masy w celu oznaczenia wilgotności

Oznaczona wilgotność jest wartością granicy plastyczności:

wp = 0x01 graphic

gdzie:

wp - wilgotność granicy plastyczności, %

mmt - masa naczynka z gruntem wilgotnym, g

mst - masa naczynka z gruntem suchym, g

mt - masa naczynka pustego, g

Za wynik ostateczny przyjmuje się średnią arytmetyczną z obu oznaczeń wilgotności, jeśli ich różnica nie przekracza 10% wartości średniej.

Sprawozdanie powinno zawierać:

1