Egzamin z kartografii (studia I stopnia, III rok) - zagadnienia
(w nawiasach podstawowe informacje z danego tematu, na które należy zwrócić szczególną uwagę)
Przegląd i charakterystyka pojęć z trygonometrii sferycznej (odległość sferyczna, kąt sferyczny, trójkąt sferyczny, nadmiar sferyczny).
Układy współrzędnych na kuli (definicje współrzędnych geograficznych i prostokątnych).
Parametry elipsoidy obrotowej (półosie, wzory definiujące spłaszczenie i mimośród) i układy współrzędnych na elipsoidzie (definicje współrzędnych elipsoidalnych i prostokątnych).
Przekrój normalny (definicja), główne przekroje normalne (nazwy) i wykorzystanie ich promieni (wzory) do obliczeń na elipsoidzie: przeliczenia współrzędnych, długości łuków południkowych i równoleżnikowych.
Podstawy teorii odwzorowań kartograficznych: odwzorowanie kartograficzne (definicja), ogólne postacie funkcji odwzorowawczych, skale elementarne (definicje skali długości i skali pól) oraz ich własności, pierwsze i drugie twierdzenie Tissota.
Klasyfikacja odwzorowań na podstawie kryterium zniekształceń odwzorowawczych (warunki matematyczne równokątności i równopolowości).
Klasyfikacja odwzorowań na podstawie kryterium kształtu siatki kartograficznej - czyli ogólnej postaci funkcji odwzorowawczych - oraz pozycji powierzchni obrazu względem oryginału (nazwy poszczególnych odwzorowań).
Odwzorowanie Gaussa-Krügera (założenia, kształt siatki kartograficznej i układ współrzędnych płaskich na obrazie, ogólna postać funkcji odwzorowawczych, rozkład zniekształceń i modyfikacja odwzorowania).
Odwzorowanie quasi-stereograficzne (założenia, kształt siatki kartograficznej i układ współrzędnych płaskich na obrazie, ogólna postać funkcji odwzorowawczych, rozkład zniekształceń i modyfikacja odwzorowania).
Podstawy matematyczne układów współrzędnych: 1942, 1965, GUGiK-1980 (elipsoida odniesienia, odwzorowanie i jego cechy: liczba stref i modyfikacja odwzorowania).
Podstawy matematyczne układów współrzędnych: 1992, 2000, UTM (elipsoida odniesienia, odwzorowanie i jego cechy: liczba stref i modyfikacja odwzorowania), a także LAEA i LCC.
Zasady transformacji równokątnej współrzędnych prostokątnych płaskich.
Charakterystyka map topograficznych (pojęcie mapy ogólnogeograficznej i topograficznej, przeznaczenie, treść, skale, charakter map).
Rodzaje map topograficznych dostępnych w Polsce (okres powstania, układy współrzędnych, skale, podziały sekcyjne i godła).
Zasady opracowania map topograficznych/ogólnogeograficznych (materiały źródłowe - wykorzystanie baz danych, metryka mapy, treść sytuacyjno-wysokościowa i nazewnictwo, pierworys i czystorys).
Charakterystyka map tematycznych (pojęcie, ujęcie treści - materiały podkładowe, krój, klasyfikacja i przegląd).
Rodzaje map tematycznych dostępnych w Polsce (podstawowe cechy map hydrograficznych i sozologicznych, mapy geologiczne).
Redakcja map (pojęcie i określenia pokrewne, opis kolejnych etapów pracy, odmienności przy redagowaniu różnych map).
Generalizacja kartograficzna (pojęcie, przyczyny i cel generalizacji, zasady i rodzaje generalizacji, konkretne przykłady modyfikacji składników treści mapy).
Technika komputerowa w redakcji map (DLM i DCM, pozyskiwanie danych, różnice w stosunku do klasycznej redakcji).
Jakościowe metody przedstawień kartograficznych (charakterystyka poszczególnych metod z uwzględnieniem zasady ogólnej, specyficznych cech oraz przykładów zastosowania).
Ilościowe metody przedstawień kartograficznych (charakterystyka poszczególnych metod z uwzględnieniem zasady ogólnej, specyficznych cech oraz przykładów zastosowania).
Reprodukcja kartograficzna (techniki małonakładowe, przegląd podstawowych technik druku, charakterystyka druku offsetowego).
Uwaga: najwyższą rangę mają wiadomości z ustawy „Prawo geodezyjne i kartograficzne” oraz rozporządzeń wydanych na jej podstawie - odpowiedzi sprzeczne z tymi aktami prawnymi nie będą punktowane.
Aneks do regulaminu zajęć z kartografii
Studia stacjonarne I stopnia, kierunek geodezja i kartografia, rok III, semestr 5
Zasady egzaminu sesyjnego (pierwszy termin ustalony dla całego roku)
Egzamin ma formę testu złożonego z 50 zadań, dotyczących w równych częściach tematyki semestru 4 i 5.
W każdym zadaniu są cztery rozwiązania do wyboru. Są trzy rodzaje zadań:
- 46 zadań z jednym poprawnym rozwiązaniem: 1 punkt za zaznaczenie jednego poprawnego rozwiązania;
- 2 zadania z dwoma poprawnymi rozwiązaniami: 1 punkt za zaznaczenie obu poprawnych rozwiązań;
- 2 zadania bez żadnego poprawnego rozwiązania: 1 punkt za pozostawienie zadania bez żadnych zaznaczeń.
Dziesięć błędów w zakresie podstawowych informacji oznacza negatywny wynik egzaminu bez względu na sumę punktów.
Punkty nie są przyznawane:
- w razie umieszczenia jakichkolwiek oznaczeń przy więcej niż dwóch rozwiązaniach;
- w razie dokonywania poprawek w niedozwolony sposób.
Można dokonać poprawki wyłącznie przez skreślenie wybranego wcześniej rozwiązania i zaznaczenie innego, nie wolno używać gumki ani korektora.
Zasady rozwiązywania testu zostaną omówione bezpośrednio przed egzaminem. W czasie rozwiązywania testu egzaminator nie udziela żadnych informacji. Zadania budzące wątpliwości należy oznaczyć znakiem zapytania w celu późniejszych konsultacji i ewentualnej korekty punktacji.
Pozostałe zasady egzaminu, podane w punkcie III.2. regulaminu zajęć, nie ulegają zmianie.