Zespół Pradera - Willego i Zespół Angelmana:

Zespół Angelmana

Zespół Pradera-Willego

Delecja na chromosomie 15 pochodzenia matczynego (70% przyp.)

Disomia uniparentalna ojcowska (kilka %)

Mutacja centrum imprintingu i zmiana piętnowania na wzór ojcowski (kilka %)

Mutacja dziedziczona AD genu ligazy ubikwityny UBE 3A (20% przyp.)

Nie opracowano charakterystycznych fenotypów w zależności od podłoża genetycznego (zbyt mała częstość występowania zaburzeń innych niż delecja)

Badania:

    1. FISH

    2. Badanie mutacji UBE 3A

    3. Analiza metylacji

Delecja na chromosomie 15 pochodzenia ojcowskiego (70% przyp.)

Disomia uniparentalna matczyna (20-30%)

Mutacja centrum imprintingu i zmiana piętnowania na wzór matczyny (kilka %)

Fenotyp zależy od podłoża genetycznego - opisano te specyficzne fenotypy

Badania:

    1. badanie metylacji locus SNRPN (piętnowane przez matkę); metylacja „+” → obecny tylko aktywny materiał matczyny, brak aktywnego materiału ojcowskiego → delecja, uniparentalna disomia, zab. imprintingu

    2. sonda molekularna dla regionu krytycznego (FISH); brak sygnału na jednym z chromosomów pary 15 → delecja

    3. badanie imprintingu

FENOTYPY W ZESPOLE PRADERA-WILLEGO:

W Polsce 1:10 000

Prawdopodbnie w zespole tym istnieje zaburzenie ośrodka głodu i sytości.

Fenotypy 1 i 2 - niezależne od mechanizmu dziedziczenia

3 - w uniparentalnej disomii matczynej

FENOTYP 1:

na tym etapie zespół rzadko jest rozpoznawany i rzadko dziecko jest już objęte odpowiednią opieką

FENOTYP 2: pojawia się ok. 2 rż:

konieczne jest wprowadzenie diety

FENOTYP 3. występuje we czesnym okresie dorosłym:

chory wymaga stałej opieki psychiatrycznej

FENOTYP ZESPOŁU ANGELMANA: