Tłumaczenia z lekcji 16-18. Może nie są najlepsze, ale przydadzą Ci się Mam nadzieję, że nie pomyliłem numerów lekcji. Nie są to teksty na zaliczenie lektury, ale te, które robiliśmy na zajęciach. Zamieszczam tylko tłumaczenia. Zaznaczania konstrukcji i omawiania form gramatycznych nie podejmuję się. Pamiętaj, że mogę mieć błędy Tyle mam. Jeśli było coś więcej, powiedz. Może mam i znajdę. :D

Pozdrawiam i życzę szczęścia!

Varia/93

[Pierwsze zdanie totalnie bezsensu, więc go nie przytoczę :D] Wódz zwycięski tropajon (pomnik zwycięstwa) postawił w tamtym miejscu, w którym dawniej walczył. Hieronim, król Syrakuzanejczyków, którego dziadek Hiero był przyjacielem ludu rzymskiego, do Kartagińczyków przeszedł. U Pliniusza czytamy: „było zwyczajem antycznym ozdabianie albo zaszczytami, albo pieniędzmi tych, którzy napisali albo pojedynczych ludzi albo miast”. Wódz do wroga: „przyjacielem twoim będę, jeśli wojska twoje z granic moich zawrócisz

„Magister et discipuli”/96

„Nauczyciel i uczniowie”

Uczniowie do nauczyciela: przychodzimy doi ciebie, mężczyzno najbardziej wykształcony, i prosimy: dzień święty z nami spędzaj. Którym nauczyciel: „przyjemnie mi to słyszeć. Z wami spędzać czas jest mi przyjemnie, lecz to łatwiejsze jest do powiedzenia niż zrobienia, bowiem obowiązki zabraniają mi z wami pozostawać”.

Varia/94

Szczęśliwy, kogo cudze nieszczęścia robią ostrożnym. Bogactwa nikogo szczęśliwym nie uczynią. Głód złego chleba uczyni ciebie dobrym. Słowami Cycerona są: „rodziców za najdroższych mieć powinniśmy, ponieważ nam zyciem, ojcowizną powierzyli majątek.” I drugie: „Ów Enniusz świętymi poetów nazywa” i „Dobrze Enniusz powiedział, że gniew jest początkiem szaleństwa”. Wolny Rzym nazwał Cycerona ojcem ojczyzny.

[Coś mi się kojarzy, że było jeszcze „De Demetrio Rhodum insulam obsidente”, ale nie ma tego]

“De Alexandro Magno et asini domino callido”/104

„O Aleksandrze Wielkim i osła panu sprytnym”

Wyrocznia Aleksandrowi Wielkiemu, królowi Macedonii, radzi: „rozkaż, żeby został zabity ten, który tobie pierwszemu w bramie drogę zajdzie!”. Aleksandrowi mężczyzna biedny który osła pędził, na spotkanie wyszedł. Aleksander wyroczni będąc posłusznym rozkazuje, żeby człowieka zabito…”Dlaczego mnie, panie, śmiercią chcesz karać”?, mężczyzna pyta. Aleksander mu pouczenie wyroczni opowiada. Wtedy mężczyzna przebiegły: „Nie odczytałeś dobrze poucznenia wyroczni: mój osioł tobie pierwszy drogę zabiegł, jego powinieneś zabić”. Spodobała się królowi doświadczonemu odpowiedź mężczyzny i osła zamiast człowieka śmierci przeznaczył.

„Nasica Ennium poetam visitat”/105

„Nazyka poetę Eniusza odwiedza”

Nazyka kiedyś do poety Eniusza przyszedł, któremu szukającego Eniusza niewolnica powiedziała, że pana w domu nie było. Nazyka jednak pomyślał, że tamta z rozkazu powiedziała i poeta w domu jest. Niewiele dni po tym do Nazyki Eniusz w domu jest. Niewiele dni po tym do Nazyki Eniusz przybył i przy drzwiach o tego pytał. Wtedy Nazyka krzyczał, że go ni ma. Temu Nazyka: „Człowiekiem jesteś nieroztropnym ja niewolnicy twojej uwierzyłem, że nie ma ciebie w domu, ty mnie samemu nie wierzysz?”

---