MODEL JAPOŃSKI JAKO PRZYKŁAD PAŃSTWA

REALIZUJĄEGO PRZYSPIESZONY ROZWÓJ

(DOGANIANIE KRAJÓW WYSOKO ROZWINIĘTEGO

ZACHODU)

Cechy modelu:

1. relatywna autonomia państwa

2. brak celów społecznych wzrostu

gospodarczego i zastąpienie ich ideologią

tzw. nacjonalizmu sytuacyjnego, czyli

mobilizacja sił społecznych głównie w oparciu

o cele i hasła polityczne przyjęte we wcielanej

w życie strategii gospodarczej

3. realizacja procesu przyspieszonego wzrostu

w drodze dokonywania takich przekształceń

gospodarki, które zapewniają jak najwięcej

korzyści komparatywnych, czyli budowa i

następnie restrukturyzacja przemysłu, która

podnosi konkurencyjność kraju w gospodarce

światowej

4. nieustanne doskonalenie parametrycznego

systemu ingerencji państwa w gospodarkę.

Centrum dowodzenia - „mózg” gospodarki

to MITI

5. Zinstytucjonalizowany system kontaktów

administracji państwowej z przedsiębiorstwami

prywatnymi i sektorem bankowym

6. Import technologii przy

niedopuszczaniu/ograniczaniu penetracji

gospodarki przez kapitał zagraniczny

7. Dominująca rola keiretsu w systemie

funkcjonowania gospodarki

8. Nastawienie firm na długofalowe zyski

FILOZOFIA DZIAŁANIA PRZEDSIĘBIORSTW JAPOŃSKICH

1. Misja wobec społeczeństwa/jednostki -

przetrwanie i rozwój

2. Nastawienie na zysk długookresowy prowadzi

do wysokich wydatków na badania i rozwój

(R & D), co zapewnia długookresową konkurencyjność (związane to jest z orientacją na potrzeby konsumenta)

3) Ekspansja eksportowa to probierz efektywności

zarządzania przedsiębiorstwem

4) Schemat badań podporządkowany logice

zapożyczeń (import innowacji, ulepszenie,

wyjście na zewnątrz)

5) Traktowanie zasobów ludzkich jako

najcenniejszego potencjału firmy

6) Staranne rozpoznanie rynków zagranicznych

1

---