Wykład II:

Ciała jamiste/gąbczaste wypełniają się krwią,

Na wysokości rdzenia kręgowego i jądro przykomorowe - nerwowe sygnały litogenne -> wzwód członka, wyzwalają erekcje.

Bodźce erekcjogenne:

• Wyobraźnia, audiowizualne, dotykowe, węchowe.

Bodźce hamujące:

• Niepokój, strach, depresja.

Zaburzenie erekcji wg W. Kaplan:

• „Niemożność osiągania wzwodu niezbędnego do wprowadzenia członka i/ lub utrzymania członka w pochwie”.

Kryteria diagnostyczne:

• Stała lub okresowa, częściowa lub całościowa niemożność j.w. przed zakończeniem aktywności seksualnej. (bak podniecenia lub/i przyjemności).

• Typy erekcji: łagodny, umiarkowany i głęboki - 0 erekcji.

Przyczyny zaniku erekcji - organiczne:

• Naczyniowe (tętnicze, żylne, leniwe krążenie krwi w miednicy) ok. 50%.

• Neurogenne 15%.

• Centralne/ Mózgowe (guzy, udar, encephalitis, ch. Parkinsona, zespół atppienne, padaczka). Działają negatywnie na jądro podkomorowe.

• Obwodowe/ Rdzeniowe (stwardnienie rozsiane, urazy kręgosłupa, guzy, wypadnięcie dysku - dyskopatia, syringomyelia. Zaburzenie ośrodka erekcji w rdzeniu kręgowym - TH12 krąg piersiowy do S - krzyżowego.

• Anatomiczne (stulejka), hormonalne, metaboliczne (cukrzyca).

• Infekcje, toksyny (ołów na stacjach benzynowych).

Psychogenne i sytuacyjne (15 - 17%):

• Depresja, lęki, niepokój, fobie seksualne, stres.

• Pierwotna lub związana ze starzeniem zmniejszona reaktywność seksualna.

• Związane z inną dysfunkcją seksualną (np. wytrysk przedwczesny, dyspareunia).

• Związane z otoczeniem.

• Związane z osobą partnerki, monotonią w sztuce miłosnej, zmiany w rolach seksualnych związanych z lekami i używkami.

• Leczenie nadciśnienia.

• Leki przeciwdepresyjne.

• Antyarytmiczne - przeciwnadciśnieniowe.

• Przeciwdepresyjne (2 wyjątki: „auroix”, „trazodon/trittico”) - priapizm (bożek z wielkim członkiem) - bolesny ból członka trwający parę godzin.

• Antyandrogeny,

• Antagoniści wapnia. NZ.

• Narkotyki (kokaina, marihuana) i papierosy.

Epidemiologia zaburzeń erekcji (w Polsce):

Wiek: 21 26 31 36 41 46 51 56 61

do 25 30 35 40 45 50 55 60 70

%: 1,5 2,7 3,9 8 13 21 24 32 57

• 10% ogólnej populacji dorosłych m. cierpi na zaburzenia erekcji,

• Niecałe 6% jest leczonych.

Profil pacjenta z zaburzeniem erekcji - kolejność występowania:

• Lakoniczni - niewiele mówi, wstydzi się.

• Ukrywający prawdę; Przysłani przez partnerkę; Histeryczni; Macho;

• Z własną teorią etiopatogenezy - Erudyci; Pragmatyczni - otwarci.

Osobowość pacjentów z ZE:

• Poczucie niepewności w roli męskiej 41,4%,

• Psychiczna feminizacja 0,3%,

• Zachowania agresywne („maska męskości”) - ukrywa jakiś problem.

• Inne mechanizmy obronne (pracoholizm, uzależnienia, rezygnacja z seksu, obwinianie kobiety).

• Ukrywanie leczenia przed partnerką.

• Brak przyjemności, niepewność, zahamowania.

• Łatwe rezygnowanie z pokonywania trudności.

• Trudność znoszenia niepowodzeń.

Postawy pacjentów przy badaniu seksualnym:

• Ambicjonalne traktowanie problemu.

• Nastawienie na usunięcie objawu, a nie przyczyny.

• Oczekiwanie na inicjatywę terapeuty,

• Słaba znajomość własnej fizjologii i terminologii seksualnej.

Postawy M. wobec ZE:

1. Uświadomienie sobie problemu (50%), poczucie niepewności w roli męskiej, przekonanie o osłabieniu popędu a nie zaburzeniu erekcji, obwinianie partnerki za nieudane kontakty seksualne, świadomość choroby (25%).

2. Mechanizmy obronne:

• Racjonalizacja, agresja, rezygnacja z aktywności seksualnej (17%), ucieczka w uzależnienia, ucieczka w pracoholizm.

3. Ujawnienie problemu w związku partnerskim:

• Ukrywanie zaburzenia 63%,

• Obwinianie partnerki,

• Ujawnianie wprost zaburzenia w obecności partnerki.

• Współistniejące zaburzenia u pacjentów z ZE:

• Cukrzyca 9,5%, (poziom cukru naczczo 80 - 120),

• Choroby układu krążenia 26%,

• Choroby prostaty 12%,

• Kompleksy 31,5%,

• Uzależnienia 9,5%,

• Choroby kręgosłupa 11,5%,

• Nerwica 32%.

Czas trwania ZE:

Do 1 roku 37,5%,

1 - 3 lata 26%,

4 - 6 lat 28,5%,

Pow. 6 lat 8%,

4 mury impotencji:

1. Uświadomienie sobie problemu,

2. Ujawnienie problemu w związku partnerskim,

3. Ujawnienie problemu u specjalisty,

4. Ujawnienie problemu w aptece.