Jak analizować charakter pisma?
Grafologia jest bardzo tajemniczą dziedziną psychologii, wykorzystywaną często w kryminalistyce. Jej zwolennicy wychodzą z założenia, że istnieją silne związki pomiędzy charakterem pisma a osobowością jego autora. Biorąc pod uwagę szereg czynników, takich jak wysokość, szerokość, pochylenie liter oraz odległości między nimi, grafolodzy starają się przewidywać cechy charakteru, usposobienie czy nawet stworzyć portret psychologiczny.
Poniżej, w ogromnym skrócie, przedstawiamy, jak zgodnie z zasadami grafologii zbadać własne pismo?
1./ Nachylenie pisma.
Pochyłe pismo świadczy o reakcjach emocjonalnych danej osoby:
- nachylenie w prawo: może wskazywać niestłumioną postawę, pewność siebie, asertywność, czasami wrażliwość lub nietakt, łatwość w nawiązywaniu kontaktów i pozytywny stosunek do życia
- nachylenie w lewo: może wskazywać na to, że dana osoba lubi swoje własne towarzystwo, ukrywa emocje, miała problemy w młodości, jest rzetelna, w bardzo dużym stopniu kontroluje swoje emocje i zawsze myśli zanim podejmie działanie
- proste pismo: może wskazywać kogoś, kogo zachowanie często bywa wymuszone, dobrego aktora, który ukrywa swoje uczucia, nie jest impulsywny, ma skłonności do obserwowania, a nie uczestniczenia w wydarzeniach, jest osobą stałą, można na nim polegać.
- wymieszanie wszystkich powyższych: ukazuje dwuznaczną osobowość, problemy w podejmowaniu decyzji, brak poczucia swojej własnej tożsamości, ciągłe zmiany zdania, niepewność, nieprzewidywalność.
2./ Czy litery są ze sobą połączone?
- Kiedy litery składające się na poszczególne słowa są ze sobą połączone, może to oznaczać logiczne, uporządkowane myślenie, kierowanie się bardziej doświadczeniem, niż wyobraźnią, spójne i przejrzyste wyrażanie poglądów w trakcie konwersacji
- Kiedy litery składające się na słowa nie są połączone, oznacza to silną intuicję, oryginalne myślenie, impulsywność i kreatywność.
3./ Linia pisma.
To, w jaki sposób linia wzdłuż której piszemy przebiega przez kartkę, może wynikać zarówno z nastroju piszącego, jak i z jego charakteru.
- prosta linia: może oznaczać osobę chłodną i zrównoważoną, zdecydowaną, ufną i potrafiącą nad sobą panować.
- linia pofalowana: może wskazywać na osobę żywiołową, kierująca się instynktem, spontaniczną, kapryśną i nieprzewidywalną.
- linia skierowana w dół: może oznaczać brak energii, pesymizm, sceptycyzm i zmęczenie.
- linia skierowana w górę: może wskazywać, że dana osoba jest dynamiczna, radosna, silna i pełna nadziei.
4./ Podpis.
Sposób, w jaki dana osoba pisze swoje imię odzwierciedla jej życie osobiste. Z kolei sposób pisania nazwiska odnosi się do życia w społeczeństwie i działań zawodowych.
Podpis, w którym każda litera jest czytelna, wielkie litery są około 2-3 razy większe niż małe litery, a kreseczki (np. w literze „t”) są skierowane ku górze, może wskazywać na osobę: pewną siebie, bezpośrednią, optymistyczną, łatwo nawiązującą kontakty, przyjacielsko nastawioną, godną zaufania.
Oto dodatkowe spostrzeżenia, jakie można wyciągnąć z analizy podpisu:
- Jeśli imię jest niewyraźne, wówczas dana osoba może ukrywać kim naprawdę jest
- Jeśli nazwisko jest trudne do odczytania, wówczas dana osoba może zaciemniać swoje podejście do interesów lub czynności związanych z pracą.
- Kiedy zarówno imię, jak i nazwisko są niewyraźne, może to oznaczać, że dana osoba za nimi nie przepada.
- Jeśli pierwsza litera imienia lub nazwiska jest mała, wskazuje to na brak pewności siebie.
- Kiedy pierwsza litera imienia lub nazwiska jest bardzo duża, powiedzmy cztery razy większa niż inne litery, może to oznaczać osobę dominującą i egoistyczną.
Margines:
- lewy (odpowiada zachowaniom zewnętrznym człowieka):
równy - osoba silna i zdyscyplinowana;
wąski - osoba oszczędna, niepewna swojej przyszłości;
szeroki - osoba tolerancyjna, hojna;
falujący - osoba niezdecydowana, często wykorzystywana przez innych;
rozszerzający się ku dołowi - osoba skłonna do trwonienia pieniędzy, impulsywna;
zwężający się ku dołowi - osoba bojąca się innych ludzi oraz ryzyka.
- górny - jeśli forma tekstu nie wymaga pozostawienia górnego marginesu, a piszący i tak go zrobił, można to interpretować jako chęć pozostawienia miejsca dla kogoś ważniejszego. Jeśli górnego marginesu nie ma, być może piszący chce podkreślić swoją wartość.
- prawy (odpowiada zachowaniom wewnętrznym):
szeroki - osoba niepewna, niewierząca we własne możliwości, nieśmiała;
wąski - osoba skłonna do przemyśleń, marzycielstwa.
Wielkość pisma:
- szerokie - mówi o otwartości na otoczenie, towarzyskości;
- wąskie - charakteryzuje osoby opanowane i ostrożne.
Odstępy pomiędzy poszczególnymi słowami:
- duże - osoby ceniące sobie samotność, nieprzywiązujące zbytniej wagi do własnych interesów, ale też nieszczególnie skore do pomocy innym;
- małe - charakteryzują osoby bardzo przyjaźnie nastawione do otoczenia, zawsze skore do pomocy i udzielenia szczerej porady.
Wielkość pisma:
- duże - typowe dla osób dynamicznych i śmiałych;
- małe - częściej piszą w ten sposób kobiety, szczególnie te skromne i nieśmiałe;
- różnej wielkości - bardzo często wiąże się z artystycznym usposobieniem, twórczą naturą, wiecznie niespokojną.
Jaka jest twoja kropka nad „i”?
Miejsce postawienia kropki ma zdaniem grafologów znaczenie i mówi sporo o wyobraźni, ewentualnej nerwowości lub zasobach pamięci:
- kropka wysoko w górze - oznacza bogatą wyobraźnię;
- kropka po prawej stronie - charakteryzuje osoby niecierpliwe i dość nerwowe;
- kropka po lewej stronie - mówi o ostrożności, skłonności do analizowania wszystkiego, rozpamiętywania przeszłości;
- okrągła kropka - często dotyczy osób zainteresowanych głównie sobą oraz o naturze artystycznej;
- brak kropki - sugeruje lenistwo i nieuporządkowanie;
- kropka w kształcie pionowej kreseczki - charakteryzuje osoby, które bardzo silnie oddzielają swój świat wewnętrzny od zewnętrznego.
Co mówi o tobie twój podpis?
Teraz, gdy już wiesz, jakie cechy piszącego zdradzają stawiane przez niego litery, przyjrzyj się swojemu podpisowi. Podobno oddaje on cechy, które pisząca go osoba pragnęłaby posiadać. Grafolodzy twierdzą, że porównanie próbki pisma z podpisem jest cennym źródłem informacji, ponieważ jeśli różnic jest wiele, może to znaczyć, że piszący chciałby uchodzić za kogoś… kim nie jest.
Kilka ciekawostek:
Duży podpis świadczy o tym, że stawiający go chciałby być kimś ważnym.
Jeśli kobieta podpisuje się tylko nazwiskiem lub od nazwiska zaczyna, oznacza to, że umniejsza swoją wartość, ukrywa swoją indywidualność.
Podkreślenie podpisu świadczy o chęci pokazania swojej siły.
Nieczytelny podpis oznacza, że być może otwarta osoba wolałaby uchodzić za kogoś tajemniczego.
Analizie grafologicznej mogą zostać poddane nie tylko stawiane przez nas litery, ale i nieświadomie tworzone gryzmoły, szlaczki, rysunki. Często zostawiamy je na marginesach stron w notesach czy na karteczkach, rozmawiając przez telefon. Nawet bez specjalnego merytorycznego przygotowania możemy orzec, że liczne zamazania i grube kreski mogą być ulubionymi bazgrołami człowieka stanowczego, ale i kłótliwego, a cienkie, delikatne linie - osoby nieśmiałej, nieco wycofanej, obawiającej się „wyjść przed szereg”. Kwieciste ornamenty zostawi po sobie romantyczka, a przejrzyste, geometryczne rysunki - właścicielka analitycznego umysłu ścisłego.
Grafologia psychologiczna jest jednak uznawana za pseudonaukę, dlatego do tematu należy podchodzić wyjątkowo ostrożnie. Nie istnieją żadne badania, które potwierdzałyby słuszność jej założeń, w czego efekcie grafologów stawia się na równi z astrologami, sprawiając, że dziedzina, którą się zajmują, traci na znaczeniu do tego stopnia, iż British Psychological Society całkowicie ją odrzuca. Mimo to analiza własnego pisma może być fascynującą przygodą po nieznanych nam dotąd zakamarkach ludzkiej psychiki. Pozostaje postawić sobie pytanie: czy moje litery kłamią?