Imię i Nazwisko: Grzegorz Mejer Wydział : BMiZ Kierunek: MiBM Grupa: M 4	LABOLATORIUM SPAWALNICTWA	Data: 21-05-02
Rok: Drugi Semestr: czwarty	Tytuł ćwiczenia: Zgrzewanie doczołowe	Ocena:

I. Cel ćwiczeń.

Celem ćwiczenia było zapoznanie się z metodami zgrzewania doczołowego, tarciowego i iskrowego.

II. Zagadnienia:

• istota zgrzewania zwarciowego

• parametry

• zastosowanie

• istota zgrzewania iskrowego z wyciskaniem i podgrzewaniem ciągłym

• parametry zgrzewania iskrowego

• zastosowanie zgrzewania iskrowego

• istota zgrzewania tarciowego

• metody

• parametry

• zastosowania

II. Zgrzewanie doczołowe zwarciowe.

Stosuje się je do łączenia prętów. Przy zgrzewaniu zwarciowym należy łączone części dokładnie do siebie dopasować i oczyścić. Materiał w miejscu łączenia nagrzewa się w skutek oporu, jaki prąd napotyka w czasie przepływu. Gdy metal nagrzewa się do stanu ciastkowatego, ściska się go, co daje charakterystyczne spęczenie w miejscu styku.

III. Zgrzewanie doczołowe iskrowe.

Przy zgrzewaniu iskrowym części zgrzewane nie muszą być tak dokładnie dopasowane do siebie jak przy zgrzewaniu zwarciowym. Prąd włączamy, gdy części zgrzewane są oddalone od siebie. Podczas zbliżania części zgrzewanych prąd przepływa między nielicznymi wysuniętymi punktami styku, nadtapiając nierówności przekroju. Topiący się metal z nierówności przesuwa się po powierzchni łączonych części. W momencie gdy całą powierzchnie obejmuje iskrzenie, łączone części ściskane, roztopiony metal i żużel zostają wyciśnięte na zewnątrz tworząc rąbek.

IV. Zgrzewanie tarciowe.

Przy zgrzewaniu tarciowym źródłem prądu ciepła jest tarcie powierzchni styków obracających się w przeciwne strony pod dociskiem osiowym . Gdy powierzchnie części trących nagrzeją się do temp. zgrzewania, należy zatrzymać je w czasie krótszym niż 0,1s. i odpowiednio docisnąć do siebie. Złącza wykonane tą metodą odznaczają się wysoką wytrzymałością na rozciąganie, dużą udarnością, dobrą plastycznością i w niczym nie ustępuje złączom otrzymywanym za pomocą zgrzewania iskrowego.

Parametry zgrzewania tarciowego:

• liczba obrotów na minutę ( zależna jest od rodzaju materiału i jego średnicy )

• docisk tarcia

• czas tarcia

• docisk spęczania

• czas spęczania

• ubytek ( skrócenie na długości )

Zastosowanie: przemysł:

• narzędziowy

• samochodowy

• rowerowy

Można ze sobą łączyć ze sobą metale jednorodne, jak i różnorodne. Praktycznie zgrzewać można prawie wszystkie metale żelazne i nieżelazne z wyjątkiem żeliwa oraz stopów zawierających więcej niż 0,3% ołowiu. Stosowane jest również zgrzewanie części kutych, lanych i walcowanych ze sobą. Zgrzewane powierzchnie czołowe nie wymagają dokładnej obróbki, jednak powinny być oczyszczone ze wszelkiego brudu.

V. Przebieg ćwiczeń.

Po zapoznaniu się ze zgrzewarkami przystąpiliśmy do części praktycznej, a mianowicie do zgrzewania, małej mocy zgrzewarki doczołowej, cienkiego drutu miedzianego. Następnie przystąpiliśmy do zgrzewania pręta metodą doczołową iskrową, zjawisku towarzyszyło wydzielanie iskier co jest spowodowane zanieczyszczeniami materiału oraz utlenianiu.

Ostatnim zgrzewanym elementem był również pręt zgrzewany metodą tarciowa. Metoda ta polegała na umocowaniu pręta w szczękach zgrzewarki, wprawienie go w ruch obrotowy podczas którego zostało dokonane wstępne tarcie poczym nastąpiło zahamowanie. Tarcie główne trwało do rozgrzania przedmiotu do stanu ciastkowatego, a następnie zatrzymane w ciągu 0,1s, poczym nastąpiło dociśniecie (zgrzanie).

VI. Wnioski:

---