Kto wymyślił się Święta Bożego Narodzenia?
Grześ: lat 5 „ w święta najważniejsze są prezenty od Mikołaja. Mikołaj jeździ sankami. Pada śnieg a Mikołaj przyjeżdża reniferami, przywozi prezenty dla dzieci wszystkich, ma duży worek.
Kuba :lat 6 „w święta się stawia choinkę i prezenty pod choinką, wyścigówki, traktory. U mnie się wiesza papierowe choinki. Przynosi się choinkę, co stoi na strychu i przynosi się stoły”.
Michał : lat 6 „w święta jest dużo jedzenia , się dzieli opłatkiem i jest gościna Mam piecze kurczaka. I stawia ciasta. Swięta wymyśliły mamy, żeby dzieci dostawały prezenty.
Sebastian : lat 6 „w święta Pan Bóg się rodzi. Maryja urodziła pana Jezusa Na Boże Narodzenie można kochać mame i tatę. W święta najważniejszy jest Pan Bóg i żeby być grzecznym. I żeby mame kochać i tatę też.
Klaudia :lat 5 „w moim domu to babcia zawsze dużo jedzenia rozstawi w dużym pokoju. Mama stroi dom. W balony albo wstążeczki i łańcuchy. Albo, w co wymyśli się. A tata zawiesza lampki na balkonie. I wszystko się świeci. Jest choinka strojona, Babcia robi zupę grzybową”.
Czarek: lat 9 W święta ludzie się zjeżdżają do jednego domu, tak się umówili. Siadają przy stole a dzieci rozpakowują prezenty, To rodzice tak wymyślili, żeby dzieciom było fajnie, żeby nie prosiły o więcej. Ja dostałem raz rękawicę bokserską. I ludzie się modlą przy jedzeniu. I za wszystko dziękują.
Matylda: lat 9 w święta ludzie chcą się spotkać, bo się kochają, Normalnie nie mogą się zobaczyć. Niedobrze jak kogoś nie ma. I wymyślili prezenty, żeby wszyscy byli szczęśliwi.
Klaudia :lat 12 „ święta to dzień urodzin pana Jezusa . w moim domu śpiewamy wtedy kolędy , stroimy choinkę, dzielimy się opłatkiem, Cieszymy się że się Pan Jezus urodził. Spotykamy się z rodziną. Wszyscy dostają prezenty. Ludzie są dla siebie dobrzy, Rodzice nie krzyczą na dzieci I mają czas, Bo normalnie nie zwracają na nie uwagi.
Paulina :lat 12 „ wszyscy składają sobie życzenia, żeby się dobrze układało w pracy , w szkole, żeby było dużo słodyczy, jedzenia, i dobre oceny. Lubię jak wszyscy są razem w domu. Dziadek przebiera się za Mikołaja . Ja dopiero w zeszłym roku odkryłam, że to dziadek.
Małgosia: lat 23 „Lubię święta, gdy się schodzi cała rodzina, rodzeństwo, jest Mikołaj, kolacja, zyczenia. I Bóg się rodzi. Bo najważniejsze dla mnie jest Boże Narodzenie w sercu. Codziennie powinno być Boże Narodzenie….”
Lidka lat 26 „ jak byłam młodsza świętą kojarzyły mi się z prezentami, choinką, spełnianiem dziecięcych marzeń. Gdy byłam starsza ważne dla mnie było to, żeby wszystko było na Swięta, żeby było, co zjeść, chodziłam z mama za wędlinami, których wtedy nie można było dostać. W Wigilię tata grał kolędy na organkach a ja na skrzypkach. Bardzo się przejmowałam zyczeniami. Przeżywałam je strasznie i kilka dni wcześniej układałam sobie życzenia, jakie każdemu złożę. Denerwowałam się tym, że każdy mi życzył żebym nie obgryzywała paznokci. I żebym nie miała takie strasznie dużej buźki, żebym się nie kłóciła. Ale bardzo lubiłam święta, bo się razem spotykaliśmy, rozmawialiśmy, śmialiśmy. Dzieliliśmy się opłatkiem. Jak się ktoś wcześnie pokłócił to w święta się jakoś wszystko wygładzało, każdy zapominał o waśniach. Potem jak się urodził mój synek to marzyliśmy o ogromnej choince. Synek prosił,żeby taka ta choinka duża była żeby tata musiał go na ręce wziąć by powiesić bombki, świeczki. W tym roku po raz pierwszy będą u mnie rodzice, i cała rodzina. Mam nowe mieszkanie. I ja wszystkim zrobię święta. Cieszę się, że w tym roku wszycy zbiorą się u mnie a moja mama będzie gościem i nie będzie musiała biegać przy garnkach.
Izabela lat: 48 „ nie lubię świat ….W domu w Wigilię zawsze były kłótnie. Ojciec nie pił , ale czepiał się mamy o wszystko. Nas też przeganiał z kąta w kąt. Nic mu się nie podobało. Kolację jedliśmy pod strachem, że czymś rzuci, albo przepędzi od stołu. Mama biegała i podawała mu różne potrawy a on wybrzydzał i wyzywał ją od złych gospodyń. Po kolacji ojciec kładł się spać a my musieliśmy być cicho żeby się nie obudził, bo wtedy wpadał w furię. Mama płakała. O prezentach nie było mowy. Ojciec mówił, że nie zasłużyliśmy, że Mikołaj się na nas wypiął. Dziś staram się żeby święta w moim domu były ciepłe i dostatnie. Ale cień tamtych świąt pozostał w moim sercu i nie umiem o tym zapomnieć, i nie umiem się nimi cieszyć.
Ola lat 37 „ dla mnie święta Bożego Narodzenia są czymś wyjątkowym. Zbiera się cała rodzina i spotykamy się przy stole wigilijnym. Dzielimy się opłatkiem i to zawsze napełnia mnie wzruszeniem Zawsze odkąd pamiętam uwielbiałam Wigilie. Tylko miałam trochę żal, że u nas było nas tak mało. Mama, tata ja i siostra. Żadna Rodzina nie przyjeżdżała, bo było za daleko. I tego było mi brak. Lubiłam ten okres przedświąteczny, kiedy pomagaliśmy mamie w przygotowywaniu potraw, pieczeniu ciast. Jak były jakieś nieporozumienia to tak naprawdę przy tym stole ginęły. Przebaczało się jak ktoś miał jakiś żal. No była ta specyficzna atmosfera. Oczywiście musiał padać śnieg. Msza w kościele. Pasterka. Teraz to samochodem a kiedys się pieszo szło do kościoła. Teraz mamy już swoje rodziny i jedziemy wszyscy do domu rodzinnego. Jest nas więcej, mężowie wnuki. Nadal robimy tradycyjne potrawy. Trochę smutno jest chwilami, bo przy stole wigilijnym brak jest taty… Oczywiście jedziemy na jego grób , odwiedzić go …
Ewa lat 40 „ja się cieszę że są święta, lubię spotkać się z rodziną, iść do kościoła, śpiewać kolędy, powspominać tych którzy odeszli. U mnie święta są bardzo tradycyjne, choć nigdy nie były bogate. Ja jako głowa rodziny czytam Pismo Święte, potem dzielimy się opłatkiem, składamy sobie życzenia. Osiem lat temu przeżyłam smutne święta. Wtedy rozpadła mi się rodzina. Zostałam sama z dziećmi. Czułam się bardzo samotnie. Teraz już lepiej to znoszę, ale mimo radości jakiś żal w sercu pozostał i zazdroszczę tym, którzy całymi rodzinami świętują.
Halina, lat 48 „ Teraz są inne święta niż kiedyś, bogatsze. Paczki były skromne. Potrawy były inne. Teraz te same potrawy ma się, na co dzień. A kiedyś było tak uroczyście. I najważniejszy był jednak Mikołaj. Ojciec piekła swojski chleb, taki specjalny. I maślane bułeczki. Po choinkę do lasu trzeba było pojechać, wyciąć choineczkę i radość z jej ubierania. Na Pasterkę cała Rodzina szła pieszo, kilka kilometrów. I chciało się Zimno było, zaspy, śnieg padał. A teraz kościółek pod nosem, i ludzie różnie idą, już tak im się nie chce w nocy Wolą w dzień albo i wcale. Bo zmęczeni są. Kiedyś się kolędy śpiewało, a teraz włączy się telewizor albo magnetofon. Kasety muzyka leci.
Monika lat: 51 „ najpierw zapominam czym są, czym powinny być Swięta. Biegam po sklepach za prezentami, artykułami, produktami. Sprzątam mieszkanie, gotuję, smażę. Potem, kiedy siadam za stołem jestem zmęczona, rozdrażniona,…Ale się mobilizuję i sięgam po Pismo Święte- czytam swojej rodzinie fragment o narodzeniu Chrystusa. I nagle robi się ciepło przy stole, w naszych oczach zapalają się lampki miłości. Mąż, córki, zięć.. Życzenia takie od serca…nie wszystkiego najlepszego i koniec…ale mówimy sobie o wszystkim co podpowiada serce. Biały opłatek przypomina o czystych duszach. Jest i wesołość i żarty, kolędy śpiewane wspólnie, i prezenty dawane sobie nawzajem świadczące, że wybór zakupu nie był przypadkowy, że spełniają się nasze małe marzenia. I najważniejsze - Pasterka, pierwsze „Wśród nocnej ciszy” wypełniające kościół i ciało. I Chrystus rodzący się w sercach podczas Komunii. ….To moje małe Betlejem….Nie zawsze tak było, ale teraz jest….i już będzie zawsze…