Obrzęk płuc (oedema pulmonum)

Rodzaje :

• kardiogenny:

zawał mięśnia sercowego

wada zastawkowa

pękniecie struny ścięgnistej

ubytki międzykomorowy (VSD) i miedzyprzedsionkowy (ASD)

zaostrzenie przewlekłej niewydolności krążenia

kardiomiopatie

ciężkie zaburzenia rytmu

• niekardiogenny:

neurogenny (krwawienie podpajęczynówkowe, uraz rdzenia kregowego)

w zatruciach

w rzucawce porodowej

w oparzeniu inhalacyjnym dróg oddechowych

w przewodnieniu hypertonicznm w wyniku nadmiernej podaży roztworów NaCl u

osób z upośledzoną funkcją nerek

w wyniku zbyt masywnych przetoczeń

ARDS

zespół poprzetoczeniowy

ciśnienie onkotyczne osocza ok.25mmHg, sródmiąższu płuc ok. 16mmHg (60-80%)

ciśnienie hydrostatyczne 35mmHg - strona tętnicza kapilar

15 mmHg - strona żylna kapilar

2 mmHg - cisnienie tkankowe

-2mmHg - ciśnienie sródmiąższu płuc

Ciśnienie onkotyczne zależy od poziomu białka całkowitego (4mmHg/1g%)

Poziom białka (g%) cisnienie onkotyczne (mmHg)

• 5,4

• 9,0

• 12,6

• 16,3

• 19,9

• 23,5

Prawo Starlinga:

Q_f = K_f [(P_c - P_t) - δ(_c - _t)]

Q_f - Ilość płynu przefiltrowanego na minutę

P_c - ciśnienie hydrostatyczne w kapilarach

P_t - ciśnienie hydrostatyczne w przestrzeni śródmiąższowej

_c - ciśnienie onkotyczne w kapilarach

_t - ciśnienie onkotyczne w przestrzeni śródmiąższowej

δ - współczynnik 0,7 - 0,8 wyliczany dla płuc, dotyczy stopnia przesiąkania białek

K_f - przechodzenie płynu z naczyń do przestrzeni środmiąższowej w mml/godz. (norma dla

płuc 20ml/godz.)

Patofizjologia:

• wzrost ciśnienia hydrostatycznego w kapilarach płucnych powyżej ciśnienia onkotycznego osocza - ostra niewydolność lewokomorowa

• spadek ciśnienia onkotycznego osocza - hypoproteinemie

• uszkodzenie sródbłonka naczyń włosowatych - sepsa, ARDS, zespół poprzetoczeniowy

Objawy:

• podmiotowe: duszność, niepokój, zaburzenia świadomości,

• przedmiotowe: tachypnoe, pienisto-krwista wydzielina z dróg oddechowych często wypełniająca j. ustną, osłuchowe - rzężenia średnio i grubobańkowe nad całymi płucami, cechy wtórnie cechy przeciążenia prawej komory (nadmiernie wypełnione żyły szyjne, dodatni objaw wątrobowo-szyjny)

• radiologiczne - rozległe zacienienia nad całymi polami płucnymi, cechy zastoju w krążeniu małym

• gazometryczne - kwasica oddechowa, hypoksja, hypo lub hypercapnia

• EKG - cechy przeciążenia prawej komory, zmiany cechujące chorobę wyjściową

• podwyższenie ciśnienia zaklinowania (PCWP -pulmonary capillary wedge pressure, PAOP- pulmonary artery occlusion pressure) mierzone cewnikiem Swana - Ganza

• ECHO serca - przeciążenie prawej komory, poszerzenie pnia płucnego, niedomykalność zastawki trójdzielnej, zmiany cechujące chorobę wyjściową

Prawidłowe wartości ciśnień w dużych naczyniach (mmHg):

średnio od - do

Żyła główna górna 6 2 - 10

Prawy przedsionek 6 2 - 10

Prawa komora

skurczowe 24 16 - 28

rozkurczowe 4 1 - 8

Tętnica płucna

skurczowe 24 15 - 28

rozkurczowe 10 5 - 16

średnie 16 10 - 22

Ciśnienie zaklinowania 9 6-15

Lewy przedsionek 8 4 - 13

Lewa komora

skurczowe 130 90 - 140

późnorozkurczowe 8 5 - 12

Postępowanie : pozycja półsiedząca, tlenoterapia, sedacja, diuretyki pętlowe, nitraty, wspomaganie czynności skurczowej serca farmakologiczne (glikozydy naparstnicy, aminy katecholowe, inhibitory fosfodiesterazy, glukagon) i IABP, leczenie przyczynowe

2