Roznica miedzy chropowatością Ra a falistością oba naleza do parametrow wysokosciowych.
Chropowatość lub chropowatość powierzchni - cecha powierzchni ciała stałego, oznacza rozpoznawalne optyczne lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni, niewynikające z jej kształtu, lecz przynajmniej o jeden rząd wielkości drobniejsze. Chropowatość w przeciwieństwie do innej podobnej cechy - falistości powierzchni, jest pojęciem odnoszącym się do nierówności o relatywnie małych odległościach wierzchołków. Wielkość chropowatości powierzchni zależy od rodzaju materiału i przede wszystkim od rodzaju jego obróbki.
Falistość powierzchni w budowie maszyn jest błędem wykonawczym najczęściej spowodowanym wibracjami w maszynach wytwórczych w czasie obróbki elementu. Falistość jest okresową nierównością, którą można opisać falą, przy czym strzałka fali jest mniejsza co najmniej 40 razy od długość fali. Elementy charakteryzujące się większą falistością uznawane są za braki produkcyjne.
Naprezenia wlasne - mowimy o naprężeniach równoważących się wzajemnie wew pewnego obszaru ciala i występują po usunieciu obciążeń zew. Wyrozniamy 3 rodzaje:
Naprężenia I rodzaju ( makronaprężeniami) występują w granicach calej wierzchniej warstwy i mogą powodowac zmiany przedmiotu i jego odkształcenia lub pęknięcia
Naprężenia II rodzaju (mikronaprezenia) powstaja w wyniku niejednorodności budowy coal metalicznych skladajacych się z ziaren i bloko ziaren
Naprężenia III rodzaju (submikronaprezenia) równoważące się w obrebie kształtu - naprężenia sieci krystalicznej
Przyczyny powstawania:
- mechaniczne - spowodowane nierównomiernym odkształceniem plastyczny WW na zimno
- cieplne - spowodowane rozszerzalnością cieplna i nierównomiernym nagrzewaniem się poszczególnych warstw lub fragmentow cial
Mogą powstac pod czas procesow: technologicznych, eksploatacyjnego
Powłoki przeciwuzyciowe PVD i CVD:
Powłoka - warstwa wierzchnia materiału wytworzona w sposób naturalny lub stuczny w celu uzyskania określonych właściwości technicznych i dekoracyjnych.
Powłoki PCD i CVD są stosowane głównie na narzędzia narażone na zużycie cierne (narzędzia skrawające)Twardosc rzedu 1600-3600HW i grubosc powloki 10-2 do 10 2 um. Głównym celem powłok ochronnych jest:
-zmiejszenie współczynnika tarcia miedzy narzędziem a przedmiotem i wiorem
-zwiekszenie twardości wierzchniej narzędzia
-utworzenie granicy wnikania ciepla w narzedzie
-ogranioczenie dyfuzji
-zmiejszenie zmian chemicznych w powłoce wierzchniej ostrza.
Korzysciami płynącymi z powłok PVD i CVD:
-zmiejszenie sił skrawających
-obnizenie temperatury podczas skrawania
-mniejsza temperatura narzędzia skrawającego pod czas pracy
-mniejsze prawdopodobieństwo wystapienia narostu
-mniejsza chropowatość powierzchni obrabianej
-latwiejsze wyjscie wiora z obrabianego miejsca
-trwalsze narzedzie skrawjace
-latwiejsza ocena wizualna stanu narzędzia
-rozszerzenie zastosowania narzędzia
Powloka anodowa - wykonana z metalu, który w określonym środowisku korozyjnym wykazuje potencjal nizszy od potencjalu metalu podloza czyli wykonany jest z mniej szlachetnego materialuw momencie uszkodzenia ulega uszkodzeniu powloka a nie material pokryty powloki cynkowe, aluminiowe, kadmowe
Powloka katodowa - wykonana ze szlachetniejszego materialu niż podloze chroni go tylko w tedy gdy jest bardzo szczelny. Warunkiem ochrony jest grubosc i szczelność warstwy powloki niklowe, miedziane, srebrne, olowiane, cynkowe
Wytrzymalosc zmeczeniowa to najwyższy poziom cyklicznego naprężenia który nie powoduje zniszczenia próbek poddanych badaniu do umownej, granicznej liczby cykli. Na wykresie zmęczeniowym granica zmęczenia uwidacznia się w postaci części poziomej. Jedynie materiały żelazne oraz czysty węgiel wykazują efekt granicy zmęczenia. Jednak w przypadku tych materiałów efekt ten może zostać zniwelowany przez działanie środowiska korozyjnego lub zmiennej amplitudy. Inne materiały nie wykazują efektu wytrzymałości trwałej.
Warstwa wierzchnia warstwa materialu ograniczona rzeczywista powierzchnia przedmiotu oraz czesc materialu w glab od powierzchni rzeczywistej wykazujaca zmiany cech fizycznych i nie raz chemicznych Model mechaniczny (zimny) i model cieplny