Rozwój afektywny a dorastanie:

- rozwój uczuć idealistycznych oraz kształtowanie się osobowości;

- natura młodzieńczego egocentryzmu: jeśli coś jest logiczne to jest dobre, słuszne

- kształtowanie się osobowości następuje wtedy, gdy człowiek ma już w pełni rozwinięte operacje formalne i stara się przystosować do życia w grupie, w świecie, społeczeństwie - osobowość jest zwrócona ku społeczeństwu, roli jednostki w świecie, „kwestia zespolenia dzieła z indywidualnością” - produkt pragnienia i wysiłku, by stać się dorosłym i zachować autonomię i wartości;

- ukształtowanie osobowości to ostatni etap rozwoju społecznego i uczuciowego;

• Rozwój moralny:

- najwyższy poziom, gdy uczuciowość i operacje formalne są już w pełni rozwinięte;

- kodyfikacja reguł: 11-12 lat - rozumieją już, że można zmienić reguły w porozumieniu z innymi uczestnikami, że są potrzebne;

- kłamstwo:

stadium przedoperacyjne: kłamstwo to cos brzydkiego; pomyłki to też kłamstwo; powodem powstrzymania się od kłamstwa - unikanie kary; to za co się nie karze nie jest kłamstwem ; 9 lat - już odróżniają kłamstwo od kary;

stadium operacji konkretnych: czy stwierdzenie jest kłamstwem decyduje to czy jest prawdziwe czy fałszywe; kłamstwo jest złe nawet bez kary;

10-12 r.ż. - zaczynają uwzględniać intencje; kłamstwo to intencjonalne wprowadzenie w błąd (przełom operacji konkretnych/formalnych);

operacje formalne: wiedzą, że powstrzymywanie się od kłamstwa jest niezbędne do współpracy;

- sprawiedliwość:

do 7 r.ż. - sprawiedliwe to co dorośli uznają za takie; brak rozróżnienia sprawiedliwe-niesprawiedliwe a posłuszeństwo-nieposłuszeństwo; kara to istota sprawiedliwości;

7.8.r.ż. - sprawiedliwa kara -rozumienie reguł; od sądów aspołecznych (sankcja ekspiacyjna) do sądów społecznych (wzajemność);

8-11 r.ż. - odwzajemnianie; równość - za takie samo przewinienie wszyscy powinni otrzymywać tę sama karę; sankcje ekspiacyjne nie są uważane za sprawiedliwe;

11-12 lat - sprawiedliwość wyrównawcza - odwzajemnianie nadal; uwzględnianie zmiennych sytuacyjnych i intencji;

POLECAM TABELKĘ NA STRONIE 148

• Rozwój intelektualny a dorastanie.

- jednostka nie uważa się już za dziecko;

- przestaje widzieć siebie jako niższą względem dorosłych;

- staje się członkiem społeczeństwa, zaczyna odgrywać rolę, robić karierę

- rozwój uczuciowy i poznawczy nadają kształt dorastaniu;

- wychwytywanie błędów logicznych w rozumowaniu dorosłych; dociekliwość;

- różnica między dorastającymi a dorosłymi tylko w liczbie schematów;

- Piaget zaobserwował powiązania miedzy rozwojem poznawczym, afektywnym i zachowaniem, co jednak nie wywołało większego zainteresowania, szczególnie rodziców i pedagogów, nad czym autor tekstu ubolewa :P

- niepowtarzalność myślenia i osobowości dorastających;

- dorastający to ktoś, kto wszedł w stadium operacji formalnych i rozwija lub rozwinął umiejętności poznawcze i rozumowanie afektywne;

EGOCENTRYZM DORASTAJĄCYCH:

- egocentryzm to produkt uboczny rozwoju umysłowego, który przejawia się w unikalnej dla danego okresu postaci i przeszkadza w jakimś sensie w stosowaniu dopiero co nabytych struktur poznawczych;

0-2 - nie odróżnia przedmiotów od siebie;

2-7 - nieumiejętność odróżniania własnego punktu widzenia od innych; nieumiejętność odróżniania symboli od tego, do czego się odnoszą;

7-11 - niezdolność odróżniania spostrzeganych zdarzeń od konstrukcji umysłowych;

11+ - to, co logiczne, zawsze słuszne; niezdolność odróżniania własnego świata od świata rzeczywistego; dlatego często kryzysy wartości, on także słabnie;

IDEALIZM:

- oparty na prawach logiki - ale świat nie zawsze jest logiczny…a nawet można powiedzieć, że rzadko…

- chcą reformować świat;

- gdy próbuje wprowadzić w czyn swoje założenia świat wprowadza w stan nierównowagi co zmusza go do skorygowania hipotez;

- gdy perspektywa logiczno-egocentryczna zostaje zmieniona na logiczno-realistyczną to idealizm staje się nieegocentryczny (uznaje logiczna i nielogiczną złożoność problemów);

2

---