|
Europejska unia celna
Te same przepisy, te same stawki聽 El偶bieta Nowak 聽
Unia celna zosta艂a wprowadzona we Wsp贸lnocie Europejskiej 1 lipca 1968 r. Powsta艂a ona na bazie czterech system贸w celnych obowi膮zuj膮cych w sze艣ciu pa艅stwach, kt贸re by艂y pierwszymi cz艂onkami Wsp贸lnoty: systemu Beneluksu (Belgia, Holandia i Luksemburg w momencie wej艣cia w 偶ycie Traktatu Rzymskiego, tj. 1 stycznia 1958 r., ju偶 tworzy艂y uni臋 celn膮) oraz Francji, Niemiec i W艂och. Warto podkre艣li膰, 偶e unia celna we Wsp贸lnocie Europejskiej powsta艂a bez etapu po艣redniego, jakim mo偶e by膰 strefa wolnego handlu. Ta ostatnia, w przeciwie艅stwie do unii celnej, nie obejmuje wsp贸lnej taryfy celnej wobec pa艅stw trzecich, a tak偶e brak wsp贸lnych zasad administracyjnych odnosz膮cych si臋 do kwestii celnych.
Unia celna w wydaniu Unii Europejskiej polega na wyeliminowaniu wszystkich op艂at celnych i ogranicze艅 ilo艣ciowych oraz na ustaleniu po pierwsze - wsp贸lnej, takiej samej dla wszystkich jej cz艂onk贸w, taryfy celnej, a po drugie - przepis贸w obowi膮zuj膮cych w stosunkach mi臋dzy krajami tworz膮cymi uni臋 celn膮 a krajami trzecimi.
Podstaw膮 prawn膮 utworzenia unii celnej we Wsp贸lnocie by艂 artyku艂 23 (d. 9) Traktatu ustanawiaj膮cego WE, kt贸ry g艂osi, 偶e „Wsp贸lnota jest oparta na unii celnej, kt贸ra obejmuje wymian臋 towarow膮 i opiera si臋 na zakazie stosowania mi臋dzy Pa艅stwami Cz艂onkowskimi ce艂 przywozowych i wywozowych oraz wszelkich op艂at, wywieraj膮cych ten sam skutek, jak r贸wnie偶 na wprowadzeniu wsp贸lnej taryfy celnej w ich stosunkach wobec pa艅stw trzecich”. W obrocie mi臋dzy pa艅stwami cz艂onkowskimi Wsp贸lnoty nie obowi膮zuj膮 wi臋c jakiekolwiek instrumenty polityki handlowej, natomiast w imporcie z kraj贸w spoza ugrupowania obowi膮zuje jednolita taryfa celna.
W prawodawstwie Wsp贸lnoty Europejskiej brak jest definicji c艂a. Przyj臋to zatem, i偶 c艂o rozumiane jest jako op艂ata pobierana od towaru zagranicznego w zwi膮zku z przekroczeniem przez niego granicy celnej. Jest to wi臋c podatek zwi臋kszaj膮cy cen臋 towaru i obni偶aj膮cy jego konkurencyjno艣膰 na rynku wewn臋trznym. Poprzez wp艂yw na wysoko艣膰 cen towar贸w c艂o oddzia艂uje na mo偶liwo艣ci produkcyjne danego kraju, na poziom zatrudnienia, saldo bilansu handlowego itd.
Wsp贸艂cze艣nie najcz臋艣ciej c艂o jest pobierane tylko od importu. Bardzo rzadko kraje stosuj膮 c艂a wobec swego eksportu lub tranzytu. Poziom stawki celnej jest wpisany do taryfy celnej ka偶dego kraju zgodnie z obowi膮zuj膮cym prawem celnym. Pa艅stwa cz艂onkowskie 艢wiatowej Organizacji Handlu (WTO), w tym Wsp贸lnoty Europejskiej, kt贸re s膮 cz艂onkiem tego systemu, maj膮 obowi膮zek publikowa膰 swoje taryfy celne. W ten spos贸b zapewniona jest przejrzysto艣膰 najbardziej rozpowszechnionej metody wp艂ywania na wysoko艣膰 importu z poszczeg贸lnych kraj贸w.
Niezb臋dnym elementem do zaistnienia unii celnej by艂o zdefiniowanie terminu granice terytorium celnego Wsp贸lnoty Europejskiej. Granice te okre艣li艂a Rada w rozporz膮dzeniu, kt贸re da艂o pocz膮tek wsp贸lnotowemu kodeksowi celnemu z 1992 r. Obejmuj膮 on terytoria pa艅stwowe: Belgii, Danii z wyj膮tkiem Wysp Owczych oraz Grenlandii, Francji z wyj膮tkiem terytori贸w i departament贸w zamorskich, lecz 艂膮cznie z Ksi臋stwem Monako, Grecji, Hiszpanii z wyj膮tkiem Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Melilly, Irlandii, Luksemburga, Portugalii, RFN z wyj膮tkiem wyspy Helgoland i terytorium Bingen, lecz 艂膮cznie z austriackimi terytoriami Jungholzu i Mittelbergu, W艂och z wyj膮tkiem gmin Livigno i Campione d'Italia oraz w艂oskich w贸d terytorialnych na jeziorze Lugo, ale za to 艂膮cznie z terytorium Republiki San Marino, Zjednoczonego Kr贸lestwa wraz z wyspami Man i le偶膮cymi w Kanale La Manche. Do obszaru celnego Wsp贸lnoty nale偶膮 r贸wnie偶 morskie wody terytorialne i wody 艣r贸dl膮dowe pa艅stw cz艂onkowskich oraz przestrze艅 powietrzna ka偶dego pa艅stwa cz艂onkowskiego. W 2004u w sk艂ad unii celnej wejdzie 10 nowych pa艅stw, w tym Polska. (PAI)
|