Mitoza	Mejoza
Profaza. Stopniowa kondensacja chromatyny, skręcanie się i grubienie nici chromatynowych, wytworzenie chromosomów mitotycznych. Każdy chromosom składa się z dwóch siostrzanych chromatyd połączonych ze sobą w miejscu zwanym centromerem. Początek tworzenia się wrzeciona kariokinetycznego.	Profaza I - jest najdłuższym stadium. W tym czasie komórka różnie i syntetyzuje materiały odżywcze. W profazie I ma miejsce koniugacja chromosomów i crossing-over, Tworzy się wrzeciono podziałowe, w komórkach zwierzęcych pary centrioli przemieszczają się do biegunów, a w rejonie astrosfery formują się promieniście ułożone mikrotubule. W późnej profazie I zanika otoczka jądrowa. . Zanika zespolenie chromosomów homologicznych, a ich centromery (i kinetochory) oddzielają się. Chromosomy homologiczne połączone są teraz ze sobą tylko w rejonach zwanych chiazmami, w których nastąpiła wymiana fragmentów DNA między chromatydami (crossing-over).
Prometafaza. Fragmentacja otoczki jądrowej, zanikanie jąderka. łączenie się kondensujących chromosomów z elementami wrzeciona podziałowego w sposób zapewniający prostopadła orientacją chromosomów w stosunku do długiej osi komórki.	BRAK PROMETAFAZY.
Metafaza. Dalsza kondensacja chromatyny. Ni? DNA ulega skróceniu W pełni uformowane chromosomy, zbudowane z dwóch częściowo rozdzielonych chromatyd, układają się w płytce równikowej wrzeciona kariokinetycznego.	Metafaza I - rozwijające się od leptotenu włókna wrzeciona podziałowego przyłączają się do centromerów i układają całe biwalenty w płaszczyźnie równikowej. Stopniowy skurcz włókien wrzeciona podziałowego prowadzić do rozrywania wszystkich chiazm. Pęknięcie ostatniej z nici jest oznaką końca tej fazy. Jest to najkrótsze stadium pierwszego podziału
Anafaza. Szybkie oddzielenie się od siebie siostrzanych chromatyd (połączonych uprzednio w centromerze). Ruch chromatyd ku biegunom komórki poprzez skracanie się włókien wrzeciona kariokinetycznego. Ruch chromosomów jest procesem zsynchronizowanym, przebiegającym z szybkością, która maleje w miarę zbliżania się chromosomów do biegunów komórki. Początek tworzenia się wrzeciona cytokinetycznego.	Anafaza I - skręcające się włókna wrzeciona kariokinetycznego odciągają chromosomy homologiczne do przeciwległych biegunów komórki. Tak więc, z każdego biwalentu jeden chromosom „idzie” do jednego bieguna, a drugi do drugiego. W momencie , kiedy grupy chromosomów osiągają maksymalne oddalenie , anafaza kończy się.
Telofaza. chromatydy osiągają biegun komórki, - powstają dwa jądra potomne o diploidalnej liczbie chromosomów, - zachodzi cytokineza, - powstają dwie komórki potomne, - dotyczy komórek somatycznych, - przyczynia się do podwajania liczby komórek, czyli namnażania, co prowadzi do przyrostu masy ciała organizmu i jego wzrostu,	Telofaza I - - chromosomy osiągają biegun komórki, - powstają dwa jądra potomne o haploidalnej liczbie chromosomów, - nie zachodzi cytokineza,
BRAK DRUGIEGO PODZIALU	Drugi podział przypomina mitozę, Ponieważ nie poprzedza go replikacja DNA, podział ten w każdym z jąder prowadzi do rozdziału chromosomów na chromatydy, czyli do zmniejszenia liczby cząsteczek DNA o połowę. Ostatecznym skutkiem drugiego podziału mejotycznego jest zwiększenie liczby komórek potomnych do czterech haploidalnych.II PODZIA? PROFAZA II - krótka, - chromosomy dzielą się na dwie chromatydy, które w chromosomach są połączone tylko centromerami, MATAFAZA II - chromosomy podzielone na dwie chromatydy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej wrzeciona kariokinetycznego, ANAFAZA II - do biegunów komórki rozchodzą się chromatydy, w wyniku kurczenia się włókien wrzeciona kariokinetycznego, TELOFAZA II - chromatydy osiągają biegun komórki, - powstają dwa jądra potomne o diploidalnej liczbie chromosomów, - zachodzi cytokineza, - powstają dwie komórki potomne, - dotyczy komórek generatywnych. - redukuje ilość chromosomów, prowadzi do powstania haploidalnych komórek jajowych i plemników, - rekombinacja materiału genetycznego podczas crossing-over rozdziela do komórek potomnych inne cechy,

---