Oznaczenie wilgotności naturalnej, granic konsystencji, stopnia plastyczności oraz wskaźnika plastyczności.
1. Wstęp
Przez pojęcie wilgotności rozumie się stosunek masy wody zawartej w danej próbce gruntu do masy tej próbki wysuszonej w temperaturze 105-110 oC, wyrażony w procentach:
mw
w = -----⋅100
ms
gdzie:
w - wilgotność, %
mw - masa wody, g
ms - masa gruntu suchego, g
Wilgotność jest czynnikiem kształtującym wiele fizyczno-mechanicznych właściwości gruntów, zwłaszcza gruntów spoistych i zmienność jej będzie powodowała znaczną zmienność tych właściwości.
Poza samą charakterystyką naturalnej zawartości wody w gruncie parametr wilgotności jest niezbędny przy wyznaczaniu innych właściwości gruntu, a zwłaszcza składu granulometrycznego metodami sedymentacyjnymi, konsystencji gruntu, porowatości gruntu, gęstości objętościowej szkieletu gruntowego itp.
2. Oznaczanie wilgotności
Sprzęt pomocniczy
naczyńka wagowe lub krystalizatory,
waga laboratoryjna.
Przebieg oznaczenia
Zważyć puste, wysuszone i ochłodzone naczynka wagowe (razem z przykrywkami) z dokładnością do 0,01 g (mt)
Próbkę gruntu przeznaczoną do badania wilgotności umieszcza się w zważonym naczynku i waży z taką samą dokładnością (mmt). Badanie przeprowadza się zawsze dla dwóch próbek tego samego gruntu. Dla gruntów spoistych bierze się próbkę o masie około 30 g, natomiast dla gruntów sypkich co najmniej 50 g.
Zważoną próbkę wstawia się do suszarki i suszy w temp. 105-110 oC do stałej masy. Po wysuszeniu próbkę waży się i ponownie wstawia do suszarki na 1 godzinę. Po godzinnym suszeniu próbkę waży się ponownie. Jeśli uzyskane wyniki z dwóch ważeń są jednakowe, można uznać, że próbka została wysuszona do stałej masy (mst)
3. Obliczanie wyników
Wilgotność gruntu oblicza się ze wzoru:
mmt - mst
w = ------------___100%
mst - mt
gdzie:
w - wilgotność, %
mmt - masa naczynka z gruntem wilgotnym, g
mst - masa naczynka z gruntem suchym, g
mt - masa naczynka pustego, g Jako wynik ostateczny przyjmuje się średnią arytmetyczną wartości z dwóch oznaczeń, jeśli różnica uzyskanych wartości nie przekroczy 5% wartości średniej.
4. Granica plastyczności Wp: jest to wilgotność jaką ma grunt na granicy stanu twardo
plastycznego i półzwartego, przy której wałeczek uformowany z gruntu pęka w czasie
wałeczkowania po osiągnięci średnicy 3mm.
mmt - mst Wp = ----------* 100%
mst - mt
gdzie:
mmt - masa gruntu o wilgotności po wałeczkowaniu [g],
mst - masa gruntu wysuszonego w temperaturze 105-1100C [g],
Sposób postępowania:
z danego gruntu uformować 7mm kulkę,
uformowaną kulkę rozwałeczkować do wałeczka o grubości ok. 3mm,
czynność powtarzać tak długo aż wałeczek nie zacznie pękać.
5. Oznaczenie granicy płynności wL
Przyrządy:
a. aparat Casagrande'a
b. 5 parowniczek,
c. waga,
d. suszarka,
e. parownica,
f. nóż.
Rys. 1. Schemat aparatu Casagrande'a:1 - podstawa, 2 - miseczka na grunt, 3 - korbka, 4 - rylec.
Wykonanie oznaczenia:
- z próbki gruntu przeznaczonej do badania usunąć ziarna większe niż 2 mm, a następnie wymieszać grunt z niewielką ilością wody w celu uzyskania jednorodnej pasty gruntowej;
- zważyć 5 pustych parowniczek - mt1, mt2, mt3, , mt4, , mt5;
- pastę gruntową nakładać rozprowadzić w miseczce aparatu Casagrande'a (Rys.2a); miseczka wraz z pastą gruntową powinna ważyć 210 ± 1 g;
- w paście gruntowej wykonać bruzdę (Rys.2b);
- miseczkę umieścić w aparacie i obracać korbą z prędkością ok. 2 obrotów/sekundę do momentu złączenia się brzegów bruzdy na długości 10 mm i wysokości 1 mm licząc ilość uderzeń miseczki o podstawę aparatu;
- po zejściu się brzegów bruzdy notujemy ilość uderzeń, a do zważonej parowniczki pobieramy próbkę pasty mmti w celu określenia jej wilgotności - wi,
- punkty 3 ÷ 6 należy powtórzyć co najmniej trzykrotnie dla pasty o różnej wilgotności.
Pasta gruntowa powinna być tak przygotowana, aby ilość uderzeń mieściła się w przedziale 12 ÷ 35.
Rys.2. Aparat Casagrande'a: a - rozprowadzenie pasty w miseczce, b - wykonanie bruzdy w paście gruntowej
Schemat obliczeniowy
1. Obliczyć wilgotność kolejnych próbek pasty gruntowej wi
Rys.1. Przykładowy wykres zależności uderzeń w aparacie Casagrande'a
od wilgotności gruntu
Różnicę między granicą plastyczności i granicą płynności nazywamy wskaźnikiem plastyczności IP.
IP = wL - wP [%]
gdzie: wL - wartość granicy plastyczności [%]; wp - wartość granicy płynności [%].
Wskaźnik plastyczności określa ile wody w procentach (w stosunku do masy szkieletu gruntowego) wchłania grunt przy przejściu ze stanu półzwartego w stan płynny.
TABELA 1 Podział gruntów wg spoistości
Rodzaj gruntu |
Wskaźnik plastyczności |
niespoisty |
IP<1% |
spoisty |
IP > 1% |
mało spoisty |
1% < IP < 10% |
średnio spoisty |
10% < IP<20% |
zwięzło spoisty |
20% < IP < 30% |
bardzo spoisty |
30% < Ip |
Znając granice konsystencji wP, wL oraz wilgotność naturalną wn danej próbki gruntu można wyznaczyć stopień plastyczności IL, który pozwala ustalić stan gruntu spoistego.
gdzie: wn - wilgotność naturalna [%]
wL - granica plastyczności [%];
wp - granica płynności [%].
TABELA 2
Podział gruntów spoistych ze względu na stan gruntu
Stan gruntu |
Symbol |
Stopień plastyczności |
Wilgotność gruntu w stosunku do granic konsystencji |
Zwarty Półzwarty |
zw pzw |
Il < 0 Il<0 |
W <Ws WS <W < Wp |
Twardoplastyczny Plastyczny Miękkoplastyczny |
tpl pl mpl |
0<IL < 0,25 0,25<IL < 0,50 0,50</L < 1,00 |
Wp <w < WL |
Płynny pł 1,00<IL wL <w
Mając oznaczoną wilgotność naturalną oraz wartości poszczególnych granic, można wyznaczyć stan, w jakim znajduje się dany grunt. Można wykonać to dwoma sposobami:
przez ustalenie wartości stopnia plastyczności gruntu IL,
przez ustalenie wskaźnika plastyczności Ip .
Stopień plastyczności (IL) wyznacza się ze wzoru:
Il =
gdzie:
wn - wilgotność naturalna, %
wp - granica plastyczności, %
wL - granica płynności, %
Jeśli stopień plastyczności jest mniejszy od 0, grunt znajduje się w stanie zwartym lub półzwartym.
Jeżeli stopień plastyczności jest większy od 0, stan gruntu określa się w zależności od jego wartości:
0 < IL < 0,25 0,25 < IL < 0,50 0,50 < IL < 1,00 1,00 < IL
stan twardoplastyczny stan plastyczny stan miękkoplastyczny stan płynny