PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA INSTYTUT POLITECHNICZNY |
|||
Laboratorium Inżynierii Materiałów Elektrotechnicznych
Ćwiczenie nr 1
Temat: Badanie rezystywności skrośnej i powierzchniowej wybranych dielektryków stałych |
|||
Rok akademicki: 2010/2011 Nr grupy: 3
|
Wykonawcy: Jacek Lesień Łukasz Olejnik Marcin Sobczak Łukasz Witwicki |
Data |
|
|
|
Wykonania ćwiczenia |
Oddania sprawozdania |
|
|
|
|
|
|
Ocena: |
|
Uwagi:
|
1. Część teoretyczna
Wytrzymałość dielektryków stałych, podobnie jak cieczy i gazów, jest określona za pomocą napięcia lub naprężenia przebicia. Przebicie dielektryka stałego oznacza jednak trwałą utratę właściwości izolacyjnych, a zatem jego zniszczenie. Określenie krytycznej wartości naprężenia jest utrudnione zarówno ze względu na dużą różnorodność dielektryków (zwłaszcza ich strukturę), jak i ograniczoną powtarzalność warunków narażeniowych.
Wytrzymałość materiału, określana na podstawie próbek, nie jest miarodajna do określenia wytrzymałości układu izolacyjnego.
Wynikające z geometrycznego rozkładu naprężenia są silnie zakłócane nie tylko przez wewnętrzne czynniki strukturalne, ale również przez wiele czynników zewnętrznych, do których należą: rodzaj naprężeń (zmienne, stałe, impulsowe), czas oddziaływania naprężenia, wyładowania niezupełne(wewnętrzne i zewnętrzne), temperatura, ciśnienie i wilgotność.
Mechanizm elektryczny - występuje wówczas, gdy dielektryk jest czysty i jednorodny, nie ma możliwości powstania wyładowań zewnętrznych i są kontrolowane warunki środowiskowe, a więc gdy rozwój wyładowania zależy wyłącznie od właściwości materiału i temperatury. Wyładowanie to ma charakter elektronowy, a do jego wystąpienia niezbędne jest natężenie pola rzędu IOW* cm" i obecność co najmniej jednego elektronu w paśmie przewodnictwa.
Mechanizm cieplny - występuje wówczas, gdy dielektryk rozgrzewa się pod wpływem prądów upływu i strat polaryzacyjnych, a więc gdy dostarczone do niego ciepło Q| staje się większe niż ciepło Q2 oddane przez układ do otoczenia, tzn.
Q1-Q2 = Q≥0
Mechanizm jonizacyjno-starzeniowy - występuje wówczas gdy wytrzymałość
dielektryka maleje wskutek wyładowań niezupełnych (wewnętrznych i zewnętrznych)
lub pod wpływem starzenia cieplnego i elektrochemicznego.
Wysokie napięcie stale jest stosowane znacznie rzadziej w próbach i badaniach układów izolacyjnych niż inne napięcia probiercze. Jego parametry nie są objęte normami.
Wysokie napięcie stale charakteryzują następujące parametry:
-Wysokość napięcia U określa się przez jego wartość średnia (dla napięcia idealnie
stałego wartości: skuteczna, maksymalna, i średnia są równe).
-Biegunowość napięcia
-Zmienność lub pulsacja napięcia
-Współczynnik zmienności napięcia wyliczony w procentach ze wzoru:
W=(Um-Umin/U)*100
gdzie Um , Umin, oraz U są odpowiednio wartościami maksymalną, minimalną i średnią napięcia wyprostowanego.
Wysokie napięcie stałe stosowane jest do prób napięciowych układów izolacyjnych o dużej pojemności (np. kabli), do badań naukowych w dziedzinie wytrzymałości elektrycznej dielektryków i układów oraz do wytwarzania napięć udarowych.
2. Rysunek do ćwiczenia
3. Tabele pomiarowe
Izolator wsporczy
odległość [cm] |
pomiar 1 [kV] |
pomiar 2 [kV] |
pomiar 3 [kV] |
średnia [kV] |
1 |
12 |
13 |
12 |
12,3 |
2 |
18 |
19 |
19 |
18,7 |
3 |
24 |
24 |
22 |
23,3 |
4 |
24 |
26 |
25 |
25 |
6 |
35 |
33 |
33 |
33,7 |
8 |
46 |
45 |
46 |
45,7 |
10 |
50 |
52 |
51 |
51 |
12 |
56 |
57 |
59 |
57,3 |
Izolator przepustowy
odległość [cm] |
pomiar 1 [kV] |
pomiar 2 [kV] |
pomiar 3 [kV] |
średnia [kV] |
1 |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
18,5 |
18 |
17 |
17,8 |
3 |
21 |
22 |
24 |
22,3 |
4 |
25 |
24 |
25 |
24,7 |
6 |
38 |
39 |
38 |
38,3 |
8 |
40 |
42 |
44 |
42 |
10 |
52 |
52 |
51 |
51,7 |
12 |
58 |
59 |
57 |
58 |
5. Charakterystyki napięciowo-odległościowe
Izolator wsporczy
Izolator przepustowy
Zestawienie
6. Wnioski
Wyładowanie na izolatorze wsporczym występuje przy wyższym napięciu niż na izolatorze przepustowym. Zauważamy to gdy odległość między elektrodami zwiększamy do 8 cm.
Z charakterystyki, która zestawia dwa izolatory wynika, że gdy elektrody są w odległości ok. 8 cm od siebie, przeskok napięcia wystąpi przy bardzo zbliżonej wartości napięć u obu izolatorów. Gdy odległość przekroczy 8 cm wyładowanie na izolatorze przepustowym występuje przy wyższym napięciu niż przy izolatorze wsporczym.
Pomiary wykonywaliśmy w tych samych warunkach. Temperatura, ciśnienie, wilgotność powietrza, które mają także istotne znaczenie dla wytrzymałości dielektrycznej powietrza, były stałe, więc napięcie przeskoku zależało tylko od zmiany odległości pomiędzy elektrodami..