51. JAKIE CZYNNIKI DECYDUJĄ O WLASNOŚCIACH FERROMAGNETYCZNYCH MATERIAŁÓW. Materiały ferromagnetyczne magnesują się w bardzo silnym stopniu w kierunku zgodnym z kierunkiem zewnętrznego pola magnetycznego a przy okresowej zmianie kierunku pola histerezy (zachowują magnetyzacje po zaniku zewnętrznego pola) ten rodzaj magnetyzmu nie jest proporcjonalny od zewnętrznego pola mag. a jest odwrotnie proporcjonalny od różnicy (T-Θ) gdzie T- temperatura bezwzględna a Θ-temp. krytyczna. Przykłady: Fe, Ni. 52.CO TO JEST PUNKT CURIE I ANIZOTROPIA MAGNETOKRYSTALICZNA. Temperatura Curie (punkt Curie %)- Temperatura przy której energia drgań cieplnych atomów jest tak duża że wystarcza do całkowitego unicestwienia spontanicznego namagnesowania się materiału. Ferromagnetyk w tej temp. traci swoje własności i staje się paramagnetykiem Ferromagnetyki charakteryzuje anizotropia magnetokrystaliczna np. kryształ żelaza mający kształt sześcianu ma trzy kierunki wzdłuż których może zachodzić magnesowanie, kierunkiem uprzywilejowanym jest kierunek 100-magnesowanie zachodzi najłatwiej, najtrudniej magnesowanie zachodzi w kierunku 111(dla Fe). Wektor namagnesowania dąży do kierunku łatwego magnesowania. Energia wymagana do obrócenia wektora pola mag. z kierunku łatwego magnesowania do kierunku trudnego magnesowania nazywa się energią anizotropii magnetokrystalicznej. Krzywe magnesowania w różnych kierunkach (dla Fe). 53.CO TO FERRIMAGNETYZM I ANTYFERIMAGNETYZM. Każdemu atomowi w krysztale możemy przypisać pewien moment magnetyczny uzyskujemy uporządkowany przestrzenny układ momentów wypełniający sieć kryształu. A B C A-Przypadek charakteryzuje ferromagnetyzm podobne atomy o momentach równoległych zgodnie zorientowanych. B- antyferromagnetyzm momenty sąsiadujących atomów są skierowane przeciwsobnie C-ferimagnetyzm momenty magnetyczne różnych sąsiadujących atomów są różnej wielkości i ustawione przeciwsobnie. Cząstka B ma moment wypadkowy 0, C moment wypadkowy pośredniej wartości, A ma moment 4 razy większy od momentu pojedyńczego atomu. 54.NARYSOWAĆ I OMÓWIĆ KRZYWĄ MAGNESOWANIA PIERWOTNĄ, KOMUTACYJNĄ I GRANICZNĄ PĘTLĘ HISTEREZY. Indukcja magnetyczna ma dwie składowe B=B0+Bw. Bo- indukcja pola w nieobecności materiału (indukcja magn. w próżni), Bw- indukcja właściwa magnetyzacji (wywolana magnetyzacja materiału). Dla ferromagnetyków Bw kilka rzędów wielkości większe od Bo.Zdejmując pętlę histerezy przy stopniowym zwiększaniu wartości H uzyskuje się pętle o coraz większej powierzchni. Przy zwiększeniu wartości H powyżej wartości pola nasycenia Hn pętla histerezy już się nie zmienia, wydłużają się jedynie bezhisterezowe odcinki krzywej magnesowania. Odpowiadającą temu stanowi pętlę histerezy nazywamy graniczną. Rodzina pętli histerezy a- komutacyjna (normaln) krzywa magnesowania, b- graniczna pętla histerezy. Miejscem geometrycznym wierzchołków obiegów histerezy odpowiadających rosnącym stopniowo wartościom H jest tzw. Komutacyjna (normalna) krzywa magnesowania. Pokrywa się ona dość dobrze pierwotną krzywą magnesowania. 55.PODAĆ I OMÓWIĆ METODY ROZMAGNESOWANIA MATERIAŁU FERROMAGNETYCZNEGO. Ferromagnetyki można rozmagnesować dwoma metodami: 1-przez podgrzanie powyżej temperatury Curie i powolne ochłodzenie poza polem magn. 2- przez namagnesowanie w przemiennym polu magn. początkowo do indukcji nasycenia a przez kolejne magnesowania z coraz mniejszą amplitudą aż do 0.

58.PRZENIKALNOŚĆ MAGNETYCZNA RODZAJE I SPOSOBY WYZNACZANIA. Rozróżnia się 3 podst. Pojęcia przenikalności magnetycznej: A- normalna (statyczna) odnosi się do pierwotnej krzywej magnesowania. Dla określonego punktu pracy P na krzywej przenikalności jest równa μ=B/H=tgα i jest równa tangensowi kąta nachylenia prostej przeprowadzonej przez początek układu wsp. i punkt P. Jej wartość zmienia się od minimalnej μp=tgαp odpowiadającej nachyleniu krzywej w początkowym punkcie charakterystyki do maksimum μm=tgαm. Przy dalszym zwiększaniu H wartość μ zbliża się asymptotycznie do μ0- przenikalności magn. próżni. B- różniczkowa. Definiuje ją zależność μd=dB/dH=tgβ określa ona tangens kąta nachylenia stycznej do krzywej magnesowania w punkcie P. Porównanie przenikalności normalnej i różniczkowej wykazuje że μm<μd. Gdyż αmax<βmax wartości początkowe są natomiast takie same. Dla dużych H wartość μd zbliża się asymptotycznie do μ0. C- odwracalna ( przyrostowa). Mamy z nią do czynienia w przypadku nałożenia na duże stałe pole H niewielkiego zmiennego pola magn. Δ H. Wartość tych przenikalności jest zazwyczaj mniejsza niż poprzednich. Zależność rodzajów przenikalności od natężenia pola magnetycznego. 60.KLASYFIKACJA MATERIAŁÓW MAGNETYCZNYCH. Materiały magn. dzieli się na dwie grupy. -MIĘKKIE i - TWARDE. Cechą odróżniającą te grupy jest szerokość pętli histerezy, co łączy się diametralną różnicą własności. Materiały magn. miękkie mają wąską pętlę histerezy., Natężenie powściągające Hc do 80A/m. Magnesują się i rozmagnesowują łatwo pod wpływem zewnętrznego pola magn. Histereza wywołuje w tych materiałach niewielkie straty energii. Zastosowanie: rdzenie elektromagnesów prądu stałego, oraz na obwody pracujące przy okresowo zmiennym strumieniu magjn.(transformatory, dławiki, ). Materiały magn. TWARDE mają szeroką pętlę histerezy, raz namagnesowane do nasycenia zachowują trwałe własności magnetyczne . Używa ich się do produkcji magnesów trwałych różnego rodzaju. PODZIAŁ ZE WZGLĘDU NA RODZAJ MATERIAŁU CO WIĄŻE SIĘ Z TECHNIKĄ WYTWARZANIA: -metaliczne, o własnościach ferromagnetycznych np.czyste materiały ferromagnetyczne, lub stopy zawierające Fe, Ni, Co. -niemetaliczne, materiały ceramiczne o wł. Ferromagnetycznych, podstawową grupę stanowią związki tlenków metali o cechach półprzewodnikowych (ferryty), do niemetali zalicza się również magnetodielektryki. a -MIĘKKI b - TWARDY

Brakuje zagadnień nr.56,57,59,61- SORRY ale nie było ich w materiałach a w moich pod tymi numerami jest całkiem coś innego. Jak coś znajdę to doślę!

---