OPRACOWANIE PYTAŃ EGZAMINACYJNYCH
INŻYNIERIA RZECZNA
Rok studiów III
Rok akademicki 2002/2003
Cele i zadania prowadzenia prac inżynierskich w korycie i dolinie rzeki
Zabudowa rzek i potoków to zespół różnych przedsięwzięć i wykonawstwo budowli hydrotechnicznych niezbędnych do osiągnięcia zamierzonego celu regulacji rzek i potoków.
Cele prac regulacyjnych:
powstrzymanie szkód wywołanych działaniem wód płynących
gospodarcze wykorzystanie wód płynących
uzyskanie wody pitnej
woda dla przemysłu
woda w rolnictwie dla produkcji roślinnej
energetyczne wykorzystanie wód płynących (energetyka wodna)
ochrona środowiska naturalnego
Zadania inżynierskie:
ochrona przed powodzią
ochrona brzegów przed erozją
regulacja poziomu wód gruntowych w dolinie
zabudowa i stabilizacja koryta w miejscach skrzyżowań z drogami lądowymi
zabudowa i stabilizacja koryta w miejscach ujęć wodnych
uzyskanie odpowiedniej głębokości na szlakach żeglownych
poprawa zdrowotności na terenach przyległych do koryta rzeki
Właściwości hydrologiczne rzek. Stany i przepływy
wielkość wahań stanów wody oraz szybkość zmian
wielkość przepływów i ich nierównomierność
zjawiska lodowe
Podział cieków
bystrotoki - krótkie cieku górskie:
zmienny kierunek biegów
duży i zmienny spadek podłużny
dno tworzy kamienie i głazy, a przekrój poprzeczny jest zmienny i nieustalony
powstają po ciekach progi, wodospady oraz przełomy
reagują bardzo gwałtownie na opady deszczów, szczególnie nawalnych, następuje ruch kamieni i głazów w czasie przepływu wezbraniowego
potoki górskie - płyną ustalonymi i wykształconymi dolinami, mają duże spadki podłużne lecz bardziej wyrównany układ zw. wody niż bystrotoki, silniej reagują na opady i roztopy wiosenne, następują gwałtowne zmiany stanów i przepływów wody w korycie, przy przejściu wezbrania bardzo duży ruch rumowiska.
W zlewni każdego bystrotoku i potoku górskiego można wyróżnić:
obszar zbiorczy - obszar źródliskowy
obszar tzw. „szyi” - odcinek środkowy potoku o stromym zboczu, dużym spadku i dużym ruchu rumowiska
obszar „stożka usypowego” - ujściowy odcinek potoku w dolinie
potoki - są to małe cieki o wyrównanym i łagodnym spadku podłużnym zwierciadła wody, charakteryzuje się znacznie mniejszą stanów i przepływów, aniżeli potoki górskie, duże przepływy wezbraniowe występują podczas roztopów wiosennych lub przy opadach deszczu w całej zlewni
rzeki - cieki o większych zlewniach, spadek podłużny łagodny i wyrównany materiał transport. to piasek i żwiry drobne, rumowisko unoszone i wleczone, koryta tych rzek wytworzone we własnych osadach tzw. aluwiach, wezbrania powodziowe kształt. się pod wpływem roztopów wiosennych
rzeki duże - największe rzeki, które uchodzą bezpośrednio do morza (lub L>500km)
Podział biegu cieku
Erozja podłużna i brzegowa. Zmienność w czasie układu poziomego i pionowego koryta
Występuje transport cząstek tworzących dno w kierunku podłużnym i poprzecznym pod wpływem naporu hydrodynamicznego. Odrywanie cząstek z dna i brzegów powoduje zmienność przekroju poprzecznego - ciągła zmiana linii brzegowej koryta rzecznego w czasie
(parcie = ciśnienie x powierzchnia).
zmienność stanów i przepływów w czasie:
ruch nieustalony Q=zmienne
ruch ustalony Q=const
zmienność w przestrzeni - zmiana na długości rzeki przekroju poprzecznego koryta rzeki i przekroju doliny:
ruch jednostajny
ruch zmienny
Rodzaje ruchu wody w korytach otwartych
liczba Reynolds'a
Re=(V*h)/ν ν=1*10-6 m2/s kinematyczny współ.lepkości
ruch laminarny Re < 500
ruch burzliwy Re > 2500
ruch przejściowy Re = 500 - 2500
b.) liczba Froude'a
Fr=V/√(g*h)
ruch krytyczny Fr = 1
ruch spokojny (nadkrytyczny)Fr < 1
ruch rwący (podkrytyczny) Fr > 1
Wzory na średnią prędkość w przekroju poprzecznym, prędkość przepływu - do ruchu jednostajnego ustalonego:
Chezy
V=c√(Rh*I) c=(1/n)*Rh1/6 - współ. pręd.
Manninga
V=(1/n)*Rh2/3*I1/2
Darcy-Wiesbacha
V=√(8/λ)*√(g*Rh*I)
V*=√(g*Rh*I) - prędkość dynamiczna
V=√(8/λ)*V*
Opory przepływu w korytach rzecznych
Zależą od:
kształtu koryta i doliny rzeki w układzie poziomym
krzywizny zakoli
kształtu przekrojów poprzecznych koryta i doliny rzeki
burzliwości przepływu i wirów tworzących się przy przeszkodach lokalnych
roślinność wodna i brzegowa w korycie rzeki oraz roślinność na terenach zalewowych
deformacje dna koryta tzw. formy denne
natężenie ruchu cząstek rumowiska
Naprężenia styczne w strumieniu cieczy
(RYS.)
Równanie DU BOYS'a:
Tau0=ς*h*g*I
Równanie naprężeń stycznych w cieczy:
Tau=ς*g*I*h*(1-y/h)
Zmienność współczynnika szorstkości we wzorze Manninga przy ruchu wody w korytach jedno- i dwudzielnych
Przekrój jednodzielny - koryto o przekroju prostokątnym:
Zał. I=ib (ib-spadek dna)
n=[(b*ib1/2)/Q]*H1,67 (1) 1,67=5/3
Q=α*Hβ (2) α,β = const
Z porównania 1 i 2 :
n=nc*H(1,67-β) nc=(b*ib1/2)/α b,ib=const
β=1,67 - tylko dla koryta prostoliniowego z dnem nierozmywalnym, ruch jednostajny
(n=nc=const)
β=1,00-1,30 (1,40) - koryta naturalne (współczynnik szorstkości. jest zależny od głębokości)
n=nc=H(1,67-β)
Przekrój dwudzielny
Qc=Q1+Q2
Q1=b*ib1/2*1/n*H5/3
Q2=(1/n)*ib1/2(B-b)*(H-h)5/3
n=(b*ib1/2)/Qc*H5/3*[1+(B/b-1)*(1-h/H)5/3]
Pionowe rozkłady prędkości podłużnej
(RYS.)
δ=11,6*(ν/V) δ-grub. warstwy
Wzór PRANDTLA KARMANA:
V/V*=1/(Kappa)*ln(y/ks)+const
Kappa - stała Karmana = 0,40
V - pręd. w odl. y od dna
V* - prędk. dynam. V* = √(g*h*I)
y - odl. od dna
ks=y0 - bezwzględna wys. występów szorstkości
dla y=y0=ks => V=V**const (const.=5,5 dla rurociągów; Kappa i const w rzekach nie są stałe)
Przyczyny krzywoliniowego biegu rzek
niestabilność przestrzeni burzliwego ruchu wody powodująca zakrzywienie strug wody, dodatkowym czynnikiem jest ruch cząstek tworzących dno i brzegi rzeki
siła odśrodkowa działająca na poszczególne cząstki wody, siła ta działa w kierunku prostopadłym do ruchu głównego w korycie rzeki jest proporcjonalna do prędk. podłużnej V2.
Ruch spiralny - poprzeczny spadek zwierciadła wody w korycie rzecznym
(RYS.)
Rozważany ruch jakiegoś elementu cieczy o masie ∆m=ς*∆V=ς*∆x*∆y*∆z=ς*∆F*∆x
Siła ciężkości - G=∆m*g
Siła odśrodkowa - ∆p=∆m*(V2/R)
dla ∆m=1;
∆h=(2B/R)*(V2/2g)
iy=V2/(g*R)
Przyczyny i skutki działania ruchu spiralnego
Przyczyny:
(RYS.)
u=ū+u' u-prędk.
Wektor prędk. w punkcie ma różne wielkości i kierunki. W ruchu burzliwym występują zakrzywienia linii prądu. Ruch cząstek powoduje zakrzywienia linii prądu. Pierwotne zakrzywienie linii prądu powoduje powstanie siły odśrodkowej. Jest ona prostopadła do kierunku ruchu głównego w korycie rzeki jest proporcjonalna do prędk. podłużnej V2.
Skutki:
wpływ na reżim transportu rumowiska i na kształt przekrojów poprzecznych
wywołuje prądy denne - transport materiału po dnie i przenoszą na przeciwny brzeg odsypiska
ruch spiralny jest zmienny (zmiany stanów i przepływów)
Problemy inżynierii rzecznej wynikające z ruchu rumowiska
zamulanie zbiorników wodnych - powoduje to zmniejszenie powierzchni użytkowej zbiornika
odkładanie powoduje podniesienie zwierciadła wody w korycie powyżej zbiornika
erozja dna koryta rzeki poniżej dna zbiornika
erozja lokalna poniżej budowli piętrzących w korytach cieków
zamulanie ujęć szczególnie kanałowych przy poborze wody z rzeki
okresowa zmiana poziomu dna spowodowana zmiennym przemieszczeniem rumowiska; powoduje zmiany natężenia krzywej przepływów w strefie stanów niskich i średnich
wyboje lokalne przy przyczółkach i filarach mostowych
zmiany głębokości
Rodzaje rumowiska
Rumowisko wleczone - Pśr,Pgr,Żdr,Żgr,kamienie dr.,kamienie,głazy
Rumowisko unoszone - Pył dr,gr, Pśr,gr,Żdr.
Rumowisko zawieszone - pyły,iły,cząsteczki roślin
Subst. rozpuszczone w wodzie
Charakterystyka granulometryczna rumowiska
d10, d16, d35, d50, d65, d84, d90, d95
średnia geometryczna średnica cząstki - Dg=√(D16*D84)
Geometryczne odchylenie standardowe - σg = ½(D84/D50+D50/D16)
Gęstość rumowiska (stanowią cząstki kwarcu) ς=2650kg/m3
Charakterystyka hydrauliczna rumowiska
Prędk. równomiernego opadania cząsteczki w wodzie stojącej nazywa się hydrauliczną wielkością ziarna i oznacza się „ω” Rozróżnia się ruch laminarny, przejściowy oraz burzliwy wokół cząsteczki.
LAMINARNY - Stokes rozwiązał układ ruchu przy opływie cząsteczki, określił wielkość oporu kuli w ośrodku płynnym.
Fx=6*π*μ*ω*r
μ-dynam.wpół.lepk. ni*ro
Wydatek rumowiska, wzór Samova
qr=0,95D1/2(V/V0)3V-V0)(D/h)1/4 (kg/ms) n0=4,4h1/6D1/3`/ /8//r852fr/8rf-44-------
Ogólne zasady projektowania układu poziomego koryt rzecznych
Oś trasy projektowanej tworzą łuki krzywoliniowe
Kolejne krzywe są skierowane w przeciwnym kierunku
Na rzekach górskich można stosować krzywe o mniejszej krzywiźnie oraz lokalnie wstawiać odcinki proste - na rzekach nizinnych nie można
Trasa koryta projektowanego nie może wykraczać poza istniejące koryto rzeki (odstępstwo od zasady tylko w wyjątkowych sytuacjach)
W rzekach meandrujących o wyraźnych przekrojach poprzecznych oraz ustalonych kierunkach trasy, trasę projekt. należy prowadzić zgodnie z biegiem rzeki w tym przypadku umocnimy brzegi wklęsłe.
W koytach typu workowaczotego o zmiennym w czasie przekroju poprzecznym brzegi wklęsłe trasy projektowanej należy opierać