OPRACOWANIE PYTAŃ EGZAMINACYJNYCH

INŻYNIERIA RZECZNA

Rok studiów III

Rok akademicki 2002/2003

  1. Cele i zadania prowadzenia prac inżynierskich w korycie i dolinie rzeki

Zabudowa rzek i potoków to zespół różnych przedsięwzięć i wykonawstwo budowli hydrotechnicznych niezbędnych do osiągnięcia zamierzonego celu regulacji rzek i potoków.

Cele prac regulacyjnych:

Zadania inżynierskie:

  1. Właściwości hydrologiczne rzek. Stany i przepływy

  1. Podział cieków

W zlewni każdego bystrotoku i potoku górskiego można wyróżnić:

  1. Podział biegu cieku

  1. Erozja podłużna i brzegowa. Zmienność w czasie układu poziomego i pionowego koryta

Występuje transport cząstek tworzących dno w kierunku podłużnym i poprzecznym pod wpływem naporu hydrodynamicznego. Odrywanie cząstek z dna i brzegów powoduje zmienność przekroju poprzecznego - ciągła zmiana linii brzegowej koryta rzecznego w czasie

(parcie = ciśnienie x powierzchnia).

  1. zmienność stanów i przepływów w czasie:

  • zmienność w przestrzeni - zmiana na długości rzeki przekroju poprzecznego koryta rzeki i przekroju doliny:

    1. Rodzaje ruchu wody w korytach otwartych

          1. liczba Reynolds'a

    Re=(V*h)/ν ν=1*10-6 m2/s kinematyczny współ.lepkości

    b.) liczba Froude'a

    Fr=V/√(g*h)

    Wzory na średnią prędkość w przekroju poprzecznym, prędkość przepływu - do ruchu jednostajnego ustalonego:

    V=c√(Rh*I) c=(1/n)*Rh1/6 - współ. pręd.

    V=(1/n)*Rh2/3*I1/2

    V=√(8/λ)*√(g*Rh*I)

    V*=√(g*Rh*I) - prędkość dynamiczna

    V=√(8/λ)*V*

    1. Opory przepływu w korytach rzecznych

    Zależą od:

    1. Naprężenia styczne w strumieniu cieczy

    (RYS.)

    Równanie DU BOYS'a:

    Tau0=ς*h*g*I

    Równanie naprężeń stycznych w cieczy:

    Tau=ς*g*I*h*(1-y/h)

    1. Zmienność współczynnika szorstkości we wzorze Manninga przy ruchu wody w korytach jedno- i dwudzielnych

    Przekrój jednodzielny - koryto o przekroju prostokątnym:

    Zał. I=ib (ib-spadek dna)

    n=[(b*ib1/2)/Q]*H1,67 (1) 1,67=5/3

    Q=α*Hβ (2) α,β = const

    Z porównania 1 i 2 :

    n=nc*H(1,67-β) nc=(b*ib1/2)/α b,ib=const

    1. β=1,67 - tylko dla koryta prostoliniowego z dnem nierozmywalnym, ruch jednostajny

    (n=nc=const)

    1. β=1,00-1,30 (1,40) - koryta naturalne (współczynnik szorstkości. jest zależny od głębokości)

    n=nc=H(1,67-β)

    Przekrój dwudzielny

    Qc=Q1+Q2

    Q1=b*ib1/2*1/n*H5/3

    Q2=(1/n)*ib1/2(B-b)*(H-h)5/3

    n=(b*ib1/2)/Qc*H5/3*[1+(B/b-1)*(1-h/H)5/3]

    1. Pionowe rozkłady prędkości podłużnej

    (RYS.)

    δ=11,6*(ν/V) δ-grub. warstwy

    Wzór PRANDTLA KARMANA:

    V/V*=1/(Kappa)*ln(y/ks)+const

    Kappa - stała Karmana = 0,40

    V - pręd. w odl. y od dna

    V* - prędk. dynam. V* = √(g*h*I)

    y - odl. od dna

    ks=y0 - bezwzględna wys. występów szorstkości

    dla y=y0=ks => V=V**const (const.=5,5 dla rurociągów; Kappa i const w rzekach nie są stałe)

    1. Przyczyny krzywoliniowego biegu rzek

          1. niestabilność przestrzeni burzliwego ruchu wody powodująca zakrzywienie strug wody, dodatkowym czynnikiem jest ruch cząstek tworzących dno i brzegi rzeki

          2. siła odśrodkowa działająca na poszczególne cząstki wody, siła ta działa w kierunku prostopadłym do ruchu głównego w korycie rzeki jest proporcjonalna do prędk. podłużnej V2.

    1. Ruch spiralny - poprzeczny spadek zwierciadła wody w korycie rzecznym

    (RYS.)

    Rozważany ruch jakiegoś elementu cieczy o masie ∆m=ς*∆V=ς*∆x*∆y*∆z=ς*∆F*∆x

    Siła ciężkości - G=∆m*g

    Siła odśrodkowa - ∆p=∆m*(V2/R)

    dla ∆m=1;

    ∆h=(2B/R)*(V2/2g)

    iy=V2/(g*R)

    1. Przyczyny i skutki działania ruchu spiralnego

    Przyczyny:

    (RYS.)

    u=ū+u' u-prędk.

    Wektor prędk. w punkcie ma różne wielkości i kierunki. W ruchu burzliwym występują zakrzywienia linii prądu. Ruch cząstek powoduje zakrzywienia linii prądu. Pierwotne zakrzywienie linii prądu powoduje powstanie siły odśrodkowej. Jest ona prostopadła do kierunku ruchu głównego w korycie rzeki jest proporcjonalna do prędk. podłużnej V2.

    Skutki:

    1. Problemy inżynierii rzecznej wynikające z ruchu rumowiska

          1. zamulanie zbiorników wodnych - powoduje to zmniejszenie powierzchni użytkowej zbiornika

          2. odkładanie powoduje podniesienie zwierciadła wody w korycie powyżej zbiornika

          3. erozja dna koryta rzeki poniżej dna zbiornika

          4. erozja lokalna poniżej budowli piętrzących w korytach cieków

          5. zamulanie ujęć szczególnie kanałowych przy poborze wody z rzeki

          6. okresowa zmiana poziomu dna spowodowana zmiennym przemieszczeniem rumowiska; powoduje zmiany natężenia krzywej przepływów w strefie stanów niskich i średnich

          7. wyboje lokalne przy przyczółkach i filarach mostowych

          8. zmiany głębokości

    1. Rodzaje rumowiska

    Rumowisko wleczone - Pśr,Pgr,Żdr,Żgr,kamienie dr.,kamienie,głazy

    Rumowisko unoszone - Pył dr,gr, Pśr,gr,Żdr.

    Rumowisko zawieszone - pyły,iły,cząsteczki roślin

    Subst. rozpuszczone w wodzie

    1. Charakterystyka granulometryczna rumowiska

    d10, d16, d35, d50, d65, d84, d90, d95

    średnia geometryczna średnica cząstki - Dg=√(D16*D84)

    Geometryczne odchylenie standardowe - σg = ½(D84/D50+D50/D16)

    Gęstość rumowiska (stanowią cząstki kwarcu) ς=2650kg/m3

    1. Charakterystyka hydrauliczna rumowiska

    Prędk. równomiernego opadania cząsteczki w wodzie stojącej nazywa się hydrauliczną wielkością ziarna i oznacza się „ω” Rozróżnia się ruch laminarny, przejściowy oraz burzliwy wokół cząsteczki.

    LAMINARNY - Stokes rozwiązał układ ruchu przy opływie cząsteczki, określił wielkość oporu kuli w ośrodku płynnym.

    Fx=6*π*μ*ω*r

    μ-dynam.wpół.lepk. ni*ro

    1. Wydatek rumowiska, wzór Samova

    qr=0,95D1/2(V/V0)3V-V0)(D/h)1/4 (kg/ms) n0=4,4h1/6D1/3`/ /8//r852fr/8rf-44-------

    1. Ogólne zasady projektowania układu poziomego koryt rzecznych

    Oś trasy projektowanej tworzą łuki krzywoliniowe

    Kolejne krzywe są skierowane w przeciwnym kierunku

    Na rzekach górskich można stosować krzywe o mniejszej krzywiźnie oraz lokalnie wstawiać odcinki proste - na rzekach nizinnych nie można

    Trasa koryta projektowanego nie może wykraczać poza istniejące koryto rzeki (odstępstwo od zasady tylko w wyjątkowych sytuacjach)

    W rzekach meandrujących o wyraźnych przekrojach poprzecznych oraz ustalonych kierunkach trasy, trasę projekt. należy prowadzić zgodnie z biegiem rzeki w tym przypadku umocnimy brzegi wklęsłe.

    W koytach typu workowaczotego o zmiennym w czasie przekroju poprzecznym brzegi wklęsłe trasy projektowanej należy opierać