......................................................................... (pracodawca oraz jego siedziba lub miejsce zamieszkania, pieczęć nagłówkowa) |
|
......................................................................... (miejscowość i data) |
Pan(i)
adres zamieszkania
Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stronz przyczyn niedotyczących pracowników
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracodawcy (Dz.U. Nr 90, poz. 844) na mocy porozumienia stron z dniem ........................................ rozwiązuję z Panem (Panią) umowę o pracą zawartą w dniu
(pieczęć i podpis pracodawcy lub osoby reprezentującej pracodawcę albo osoby upoważnionej do składania oświadczeń w imieniu pracodawcy)
(potwierdzenie odbioru pisma przez pracownika, podpis pracownika i data)
UWAGI
Podstawą prawną rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników jest ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844).
Zwolnienie grupowe będzie miało miejsce, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:
a) pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników,
b) w okresie nieprzekraczającym 30 dni następuje rozwiązanie stosunków pracy przez pracodawcę w drodze wypowiedzenia z przyczyn niedotyczących pracowników, a także na mocy porozumienia stron z co najmniej 5 pracownikami (z inicjatywą musi wystąpić pracodawca),
c) zwolnienie obejmuje co najmniej:
- 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
- 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100 pracowników, jednak mniej niż 300 pracowników,
- 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Przyczyna uzasadniająca zwolnienie może wynikać z winy pracodawcy (na przykład nieodpowiednie zarządzanie skutkujące koniecznością reorganizacji), ale może być też całkiem niezależna (na przykład pożar i zniszczenie maszyn produkcyjnych). Co ważne, ustawa nie precyzuje jakie przyczyny przy wypowiadaniu umów należy uznać za niedotyczące pracowników, tak więc wypowiedzenie umowy bez wskazania przyczyny może być uznane za wypowiedzenie z przyczyn niedotyczących pracowników.
Ustawa ma zastosowanie do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie dotyczy więc pracowników mianowanych (pracownikom tym nie będzie zatem przysługiwało prawo do odprawy).
Ustawa wprowadza ograniczony krąg pracodawców, a mianowicie jej przepisy dotyczą tylko tych, którzy zatrudniają co najmniej 20 pracowników. Co ważne, ustawa nie definiuje jednak liczby pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Jeżeli więc pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników na jakiekolwiek części etatu, stosuje się do niego przepisy ustawy.
Pracownikom, z którymi nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy w ramach zwolnienia grupowego, przysługuje odprawa pieniężna. Jej wysokość jest uzależniona od długości okresu zatrudnienia u danego pracodawcy, przy czym do okresu zatrudnienia należy wliczyć okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy przejmującego zakład pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy oraz okres skrócenia wypowiedzenia, za który pracownik otrzymał odszkodowanie w trybie art. 36 § 11 Kodeksu pracy.
Wysokość odprawy wynosi:
- 1-miesięczne wynagrodzenie w przypadku zatrudnienia pracownika przez okres krótszy niż 2 lata,
- 2-miesięczne wynagrodzenie w przypadku zatrudnienia pracownika przez okres od 2 do 8 lat,
- 3-miesięczne wynagrodzenie w przypadku zatrudnienia pracownika przez okres powyżej 8 lat,
przy czym wysokość odprawy nie może przekraczać 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy (w roku 2004 wynosi ono 824 zł). Przy naliczaniu odprawy stosuje się przepisy dotyczące naliczania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Warty podkreślenia jest fakt, iż każde zwolnienie grupowe skutkuje obowiązkiem wypłaty odprawy wszystkim pracownikom objętym tym zwolnieniem.
By oświadczenie woli pracodawcy było ważne, musi być dokonane przez osobę uprawnioną. Zgodnie z treścią art. 31 Kodeksu pracy za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Przepis ten stosuje się odpowiednio do pracodawcy będącego osobą fizyczną, jeżeli nie dokonuje on osobiście czynności, o których mowa w tym przepisie.
Przepisy ustawy stosuje się również w przypadku konieczności rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy w drodze wypowiedzenia.