Grzybice skóry
Grzyby, pasożytujące na skórze i jej przydatkach, wywołują odczyn zapalny o różnym stopniu nasilenia i bogatym obrazie morfologicznym. Grzyby chorobotwórcze umiejscawiają się w tworach keratynowych naskórka (włosy, paznokcie, warstwa rogowa naskórka) i tam wywołują objawy chorobowe. Źródłem zakażenia najczęściej bywa człowiek lub zwierzęta domowe (koty, psy, bydło). Istnieją następujące czynniki predysponujące do zakażeń grzybiczych:
czynniki wrodzone (defekty budowy naskórka, defekty immunologiczne, cukrzyca, atopia);
czynniki nabyte (choroby metaboliczne, transplantacje narządów, przewlekłe leczenie np. hormonalne);
czynniki środowiskowe (niekorzystne warunki klimatyczne, korzystanie z publicznych urządzeń kąpielowych, noszenie niewłaściwego obuwia i skarpet oraz nieodpowiednia higiena pomieszczeń).
Objawy
Objawy kliniczne grzybicy mogą występować w obrębie owłosionej skóry, paznokci oraz skóry gładkiej. Do objawów grzybicy owłosionej skóry zaliczamy: złuszczanie, łysienie, stan zapalny, i niekiedy bliznowacenie. Objawy ze strony paznokci to pogrubienie płytki, poszarzenie, zmatowienie, zanik oraz zapalenie wału paznokciowego. W obrębie skóry gładkiej grzybica powoduje stan zapalny w postaci rumienia. Nasilają się także objawy na obwodzie zmian skórnych, połączone z pojawieniem się w tym obszarze drobnych grudek. Stanowi zapalnemu towarzyszy złuszczanie.
Rozpoznanie
Podstawą prawidłowej diagnostyki i wyboru właściwego leczenia jest badanie mikologiczne. Jest ono istotne także wtedy gdy objawy kliniczne jednoznacznie sugerują infekcję grzybiczą.
Leczenie
Leczenie grzybic skóry polega na stosowaniu preparatów przeciw- grzybiczych ogólnie i miejscowo. Wśród leków wymienić należy terbinafinę, itrakonazol, flukonazol. Istotnym składnikiem maści i kremów przeciwgrzybiczych jest itrakonazol.
Profilaktyka
Ważną rolę w skutecznym leczeniu odgrywa profilaktyka ponownych zakażeń (dezynfekcja obuwia i skarpet, leczenie profilaktyczne). Zapobieganie grzybicom należy także do obowiązków właścicieli lub osób zarządzających obiektami użyteczności publicznej, zwłaszcza basenów, kąpielisk, łaźni, itp. Tylko utrzymanie ich w doskonałej czystości i systematycznie przeprowadzana dezynfekcja może zapobiegać rozpowszechnianiu się tego przykrego schorzenia.
(WP)