TECHNOLOGIA WODY

 

 

Temat: Zawiesina, sucha pozostałość, barwa, mętność, zapach.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kamilla Wala

 

III Inżynieria Środowiska

 

Wstęp teoretyczny

Czystość wody można określać na podstawie różnych wskaźników, odczynników, itp. Jednymi z nich są wskaźniki fizyczne wody, które są następujące:

-temperatura, która zależy od źródła pochodzenia wód naturalnych,

-zapach i smak, który zależy od rodzaju i ilości rozpuszczonych substancji pochodzenia mineralnego lub organicznego,

-barwa, która dla wód naturalnych na odcień żółtozielony o różnej intensywności,

-mętność wody, która jest powodowana obecnością drobnych zawiesin o dużym stopniu dyspersji.

Innym odczynnikiem, który określa zanieczyszczenie wody jest sucha pozostałość która jest pozostałością po odparowaniu 1 l wody i wysuszeniu pozostałego osadu w temperaturze 105oC. Składają się na nią substancje mineralne i organiczne zawieszone i rozpuszczone w wodzie, nielotne w tej temperaturze. W wodzie do picia zawartość suchej pozostałości nie powinna być większa niż 500 mg/l.

Zawiesiny występujące w wodzie są substancjami nie rozpuszczonymi lub zawieszonymi w wodzie, które mogą być pochodzenia naturalnego lub z zanieczyszczeń wód ściekami i odpadami. Ze względu na właściwości wody zawiesiny dzielimy na:

-łatwo opadające,

-trudno opadające.

Ponadto wyróżniamy zawiesiny mineralne oraz lotne.

Przebieg ćwiczenia

Badanie barwy

Oznaczanie barwy według skali platynowo- kobaltowo lub dwuchromianowo- kobaltowej.

Szkło i odczynniki:

- cylindry Nesslera o pojemności 100cm3

- wzorce do barwy według skali platynowo- kobaltowej

Wykonanie oznaczenia:

Klarowaną wodę wprowadziliśmy do cylindra Nesslera, wstawiliśmy do komparatora i dobraliśmy ze skali wzorzec odpowiadający zabarwieniu próby. Porównania dokonaliśmy patrząc z góry przez słup cieczy, trzymając komparator nad białym tłem.

W metodzie tej na podstawie 100 cm3 wody wyznaczyliśmy barwę badanej wody, która w czasie naszego badania wyniosła 15 mgPt/dm3

Badanie mętności

Oznaczanie mętności wody metodą wizualną.

Metoda wizualna służy do oznaczania mętności w zakresie od 10 mgSiO2/dm3 oraz od 5 do 50 mgSiO2/dm3, za jednostkę mętności przyjmuje się mętność jaka powstaje z 1 mg krzemionki SiO2 w postaci zawiesiny wzorcowej dodanej do 1 dm3 wody destylowanej.

Zasada oznaczenia:

Oznaczenie mętności polega na wizualnym porównaniu natężenia światła przechodzącego przez badaną próbkę wody i odpowiednio przygotowane wzorce. Mętność jest własnością optyczną danego roztworu i jest zależna nie tylko od ilości zawiesiny w wodzie, ale przede wszystkim od stopnia ich rozproszenia.

Aparatura, szkło, odczynniki.

-skala wzorców przygotowanych z roztworu podstawowego zawierającego ziemię okrzemkową

Wykonanie oznaczenia.

Próbkę badanej wody dobrze wymieszaliśmy i przelaliśmy do takiej samej butelki w jakich przygotowana była skala wzorców. Następnie porównaliśmy z badaną wodą dobierając wzorzec, którego mętność odpowiadała mętności wody. Porównanie przeprowadziliśmy na tle okna, trzymając butelki na wysokości oka.

W metodzie tej 100 cm3 wody wlaliśmy do próbki, którą porównaliśmy z innymi próbkami zawierającymi wodę o różnej mętności.

Z naszych obserwacji ustaliliśmy mętność wody równą 50 mgSiO2/dm3.

Badanie zawiesiny

Do badania ilości zawiesiny w 1000 ml wody został wykorzystany lej, do którego została nalana ta ilość wody po czym co 10 minut był odczytywany poziom drobnych zawiesin opadających na dno leja.

Liczba odczytów	Czas [min]	Ilość zawiesiny [ml]
1	10	80
2	20	135
3	30	120
4	40	110
5	50	100
6	60	92
7	70	88

Sucha pozostałość

Przeprowadziliśmy pomiar masy sączka oraz parownicy przed próbą, które zostały przedstawione w tabeli poniżej.

Masa sączka [g]	Masa parownicy [g]
1,1143	62,4739

Przebieg ćwiczenia

Parownicę i suchy sączek zważyliśmy na wadze analitycznej. Do parownicy i sączka odmierzyliśmy po 25 cm³ dobrze wymieszanej badanej wody. Parownicę ustawiliśmy w łaźni wodnej . Sączek został osuszony i poddany pomiarowi jego masy po próbie.

Masa sączka z pozostałym osadem [g]	Masa parownicy z pozostałym osadem [g]
2,0591	63,6111

Obliczanie wyników:

X=(a-b)*1000/V

Gdzie:

1. Waga naczynia z osadem (waga końcowa)

2. Waga naczynie bez osadu (waga początkowa)

V- objętość próby w której wykonywano oznaczenie cm³

X _{dla sączka}=(2,0591-1,1143)*1000/25=37,792 g/cm³

X _{dla parownicy}=(63,6111-62,4739)*1000/25=45,488 g/cm³

Wnioski

Celem ćwiczenia było zbadanie cech fizycznych wody takich jak barwa, mętność i określić jakość wody. Na podstawie badań fizycznych wody można dokładnie określić jakość wody oraz jej przeznaczenie. W wyniku przeprowadzonego ćwiczenia okazało się, że badana przez nas woda była złej jakości. Po wlaniu wody do leja i odczekaniu 70 minut okazało się, że na dnie leja zebrało się 88 ml osadu. To świadczy o dużej nieczystości badanej przez nas wody. Po wysuszeniu saczka w suszarce na ściankach sączka pozostał wysuszony osad, przed przeprowadzonym ćwiczeniu masa sączka wynosiła 1,1143 a po próbie 2,0591 (sucha pozostałość to 0,9448 ). Masa parownicy również zmieniła się od 62,4739 g do 63,6111 g (Sucha pozostałość to 1,1372g). Zbadana przez nas woda w tym ćwiczeniu nie nadawała się do celów przemysłowych jak i do celów sanitarnych.

Zależność ilości zawiesiny od czasu

---