TROSZECZKĘ ZIEMI (Venus)

Gdy słońce ześle na ziemie swój blask,

znów myśli wypłyną przez niebo do gwiazd.

Gdy barwne kwiaty się chylą do rąk,

podnoszę do góry wzrok.

Tam w niebie wysokim jest dobro i zło,

podziwiam obłoki, nim padnie z nich grom

i szukam daremnie słów, które wziął wiatr...

I czego mi jeszcze brak?

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,

gdy dzień nie dzieli, a noc nas łączy.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę serca,

tego pragniemy, by piękniej żyć.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba,

bo chmur i cieni nam już nie trzeba.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,

trochę nadziei i więcej nic.

Przyglądam się kwiatom i dobrze mi z tym,

dopóki trwa lato, nie lękam się zim

i chociaż jesienny powieje wnet wiatr,

odnajdę znów lata ślad.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,

gdy dzień nie dzieli, a noc nas łączy.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę serca,

tego pragniemy, by piękniej żyć.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba,

bo chmur i cieni nam już nie trzeba.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,

trochę nadziei i więcej nic.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba,

bo chmur i cieni nam już nie trzeba.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,

trochę nadziei i więcej nic.

---