Które prawa człowieka uważasz za najważniejsze?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

0 grudnia 1948 r. podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ (które powstało 26 czerwca 1945 w San Francisco po podpisaniu Karty Narodów Zjednoczonych przez 51 członków) na sesji w Paryżu przyjęto Deklarację Praw Człowieka. Deklaracja ta zawierała 30 artykułów i została zredagowana przez francuskiego prawnika René Cassina. Stanowiła zasadniczą część tryptyku, z których jeden odnosił się do praw cywilnych i politycznych, a drugi zabezpieczał prawa ekonomiczne, socjalne i kulturalne. Ustalenia zawarte w Deklaracji Praw Człowieka obowiązują w krajach sygnatariuszy.

J

ak wynika z badań przeprowadzonych przez Ośrodek Badania Opinii Publicznej, dla ponad połowy Polaków najważniejszymi prawami człowieka są wolność myśli, sumienia i wyznania. W dalszej kolejności Polacy wskazywali jako najważniejsze: prawo do życia prywatnego, prawo do ochrony zdrowia oraz prawo do własności. Najmniej ważnymi dla ankietowanych były: prawo do informacji publicznych oraz prawo dziecka do zachowania swojej tożsamości.

W

edług mnie najważniejsze prawa człowieka to: prawo do wolności myśli i poglądów niezależnie od koloru skóry oraz prawo dziecka do zachowania swojej tożsamości.

C

złowiek nie może być dyskryminowany z powodu innych poglądów politycznych, religijnych lub z powodu innego koloru skóry. Każdy człowiek ma swoją godność - niezależnie, czy zamieszkuje czarny ląd czy daleką Azję. Nikt nie ma prawa poniżać drugiego człowieka, deptać po jego godności, tylko dlatego, że ktoś ma czarną skórę lub jest wyznawcą innej religii. W każdym człowieku można zawsze dostrzec dobro. Jednak prawo to nie wszędzie jest przestrzegane. Wiele narodów

 

Afryki wciąż zmaga się z głodem, wojnami, konfliktami rasowymi i przemiennymi, brakiem politycznej stabilności i łamaniem praw człowieka. W wielu krajach Azji Wschodniej dyskryminuje się czy też prześladuje chrześcijan (przykładem mogą być Chiny). Należałoby u ludzi decydujących o losach innych wzmocnić i uszlachetnić umiłowanie do pokoju, życia w radości, poczucia więzi rodzinnych i wspólnotowych.

N

a świecie nie może powtórzyć się sytuacja RPA, gdzie dyskryminowano czarnych mieszkańców tego kraju. Biali mieszkańcy RPA, potomkowie imigrantów angielskich i holenderskich, stworzyli specyficzny system społeczno-gospodarczy - apartheid - zakładający oddzielny rozwój ludności czarnej i białej. Dlatego istniały tam oddzielne szkoły, autobusy, sklepy, hotele, oddzielne miejsca zamieszkania. Dla ludności czarnej wyznaczono tzw. bantustany. Były to formalnie niezależne państwa, jednakże przeludnienie, brak żywności zmuszały mieszkańców bantustanów do pracy zarobkowej na terenie RPA. Czarni stanowili tanią siłę roboczą. W 1991 r. formalnie zniesiono apartheid. Jednakże niski poziom szkolnictwa wśród ludności kolorowej sprawia, że nadal mieszka i pracuje ona w znacznie gorszych warunkach niż ludność biała. Przykładem dyskryminacji może być zatrudnienie ludzi w biednych krajach azjatyckich przez wielkie koncerny. Ludzie ci są tanią siłą roboczą. Niemieckie i amerykańskie firmy zatrudniają ich za połowę wynagrodzenia. Firmy te bogacą się na sprzedaży koszulek piłkarskich na rynku zachodnioeuropejskim. Wielkie kluby kupują je za około 20 DM, a sprzedają za 100 DM.

N

a szczególną uwagę zasługuje ochrona i przestrzeganie praw dziecka przez dorosłych ponieważ dzieci w wielu przypadkach nie potrafią się obronić. Każde dziecko powinno mieć możliwość uczenia się, możliwość rozwijania swych zainteresowań i wyrażania poglądów. Dzieci nie powinny być maltretowane i bite przez dorosłych oraz zmuszane do pracy. W wielu krajach dzieci wykorzystywane są jako tania siła robocza. Czasami są jedynymi żywicielami rodziny.

D

użym problemem dla dziecka jest zachowanie jego tożsamości. Aby tak się stało, dorośli powinni przestrzegać wszystkich praw dziecka. Wszyscy ludzie są stworzonymi arcydziełami i dlatego należy chronić ich życie. Jednak wciąż żywy jest dramat śmierci tysięcy dzieci, którym odebrano prawo do życia. Każde dziecko powinno mieć zagwarantowane prawo do szczęśliwego dzieciństwa, wzrastanie w normalnej rodzinie oraz prawo do zachowania własnej godności. Najważniejszą przyczyną tragedii w wielu rodzinach jest rozkład więzi i wartości rodzinnych. W przypadku, gdzie dziecko zrobi coś przeciwko przyjętym normom, musi ponieść za to karę. Jednak kara ta nie może poniżać godności dziecka lub paraliżować jego wolę. Najważniejsze jest tu prawo dziecka do obrony i wytłumaczenia się. Niestety, często dzieci karane są za błahe występki, denerwują dorosłych.

Z

drowa, szczęśliwa i kochająca się rodzina jest w stanie zagwarantować bezpieczeństwo i autentyczny rozwój dziecka. Największą katastrofę dla dziecka stanowi rozpad rodziny, który niszczy cały jego świat. Dzieci mają wtedy poczucie nieszczęścia, przygnębienia i bólu. Rozwód rodziców prowokuje przeciw wszystkiemu i wszystkim. Dzieci z rozbitych rodzin często popadają w konflikt z prawem. Potęguje się w nich pogarda dla samego siebie, zanika poczucie wartości i godności. Większość dzieci ma kompleks niższości oraz odczuwa, że jest niekochane. Często dzieci w późniejszym wieku mają wygórowane oczekiwania, które miałyby być rekompensatą za zmarnowane dzieciństwo i młodość. Obniżone poczucie wartości dziecko próbuje kompensować w grupach rówieśników, za cenę uzależnienia od alkoholu lub narkotyków. Dzieci powinny mieć prawo do ochrony przed złymi wpływami środków masowego przekazu, szczególnie telewizji. Prezentowane tam filmy prezentują sceny gwałtu i przemocy. Dorośli dla dobra dzieci powinni zapobiegać czynieniu zła przez film. Dzieci powinny mieć prawo do zamieszkiwania wysp szczęśliwości, gdzie wszystko jest doskonałe w wyobrażeniu ludzi.

N

aczelnym hasłem dla ludzi mających w rękach losy świata powinny być hasła: „Nie - wobec przemocy!” i „Nie - wobec łamania praw człowieka”.

A

by przestrzegać prawa dziecka, powinna być stworzona pomoc społeczna dla tzw. dzieci ulicy z przedmieść brazylijskich miast. Dla wszystkich dzieci powinny być stworzone szkoły, kształtujące umysły, serca oraz świat wartości.

G

dyby dzieci żyły tam, gdzie dorośli przestrzegać będą praw dziecka, to i dzieci w przyszłości będą przestrzegać praw innych.

N

a świecie jest kilka organizacji międzynarodowych, pilnujących, aby prawa człowieka były przestrzegane. Jedną z tych organizacji jest Amnesty International. Jest to międzynarodowa organizacja pozarządowa utworzona w 1961 r. w Londynie. Niesie ona pomoc więźniom skazanym za przekonania polityczne i religijne oraz ich rodzinom. Członkami Amnesty International są sekcje narodowe działające w 48 państwach i osoby fizyczne ze 108 państw i terytoriów. Od 1990 r. Amnesty International działa w Polsce. Siedzibą jest Gdańsk.

K

ażdy człowiek powinien przestrzegać praw człowieka. Wszyscy ludzie są równi i nie powinni być dyskryminowani. W 1966 r. Zgromadzenie ogólne ONZ przyjęło dwa pakty: Pakt praw obywatelskich i politycznych, który nakłada na państwa obowiązek zapewnienia: prawa do życia, wolności, bezpieczeństwa osobistego, wolności sumienia i religii oraz Pakt Praw Gospodarczych, społecznych i kulturalnych.

W

1950 r. państwa należące do Rady Europy podpisały Konwencję praw człowieka dotyczącą ochrony praw człowieka i podstawowych wolności.

N

asilająca się agresja wśród dzieci, młodzieży oraz dorosłych jest przyczyną upokorzenia wielu ludzi, a także podeptania ich godności. Moim zdaniem powinno więcej mówić się o prawach człowieka w szkole jak i również środkach masowego przekazu. Nawzajem powinniśmy uczyć się szanować bliźniego. Zamiast filmów o przemocy i ze scenami brutalnymi powinniśmy oglądać programy, które nas uczyłyby tolerancji, poszanowania godności człowieka i postrzegania człowieka jako „wielkiego arcydzieła”. Dorośli powinni tak wychowywać dzieci, aby ukształtować w nich wrażliwość na drugiego człowieka.

---