Zegar czasu rzeczywistego sterowany szyną I2C

Układ scalony PCF8583 Philipsa jest układem zegara czasu rzeczywistego sterowanym przez magistralę I2C. Wszystkie elementy układu z wyjątkiem kostki PCF853, są typu SMD, co umożliwia zmontowanie całości nawet wewnątrz wtyku Mini-DIN. Wadą układu jest to, że przy braku zasilania wszystkie informacje o czasie i nastawy zostają stracone. PCF8583 daje się czytać i zapisywać pod adresem 101000Ao. W układzie zawarto 256 bajtów RAMu, automatycznie inkrementujący się licznik adresu, generator (zewnętrzny kwarc 32768Hz), dzielnik częstotliwości, układ Power-on-reset i interfejs l2C. Dokładny opis zawartości rejestrów, nieistotny dla naszych bieżących celów, można znaleźć w danych katalogowych układu.
Na początku przycinamy nóżki układu scalonego do długości ok. 1,5mm. Następnie przyklejamy R1 i R2 pod spodem kostki, prostopadle do nóżek 5 i 6, do których później należy je przylutować. Do wolnych końców tych rezystorów trzeba przylutować przewody, które później połączymy z k.2 i k.5 wtyczki Mini-DIN. Elementy C1, R3 i C2 przyklejamy następująco: C1 łączymy z k. 1, R3 - przewodem - z k.3 i C2, także przewodem, z k.4 układu scalonego; przewodów nie obcinamy przy jego końcówkach, lecz zostawiamy je nieco dłuższe, aby potem doprowadzić je do gniazda J1. Przeciwne końcówki tych trzech elementów łączymy przewodem ze sobą i k.8 kostki oraz z k.3 i k.4 gniazda Mini-DIN. Kwarc przylutowujemy do k.1 i k.2 układu scalonego, po czym przyklejamy wzdłuż niego po dogięciu końcówek. Osłony metalowe gniazda skracamy do ok. 15mm, od jego obudowy odcinamy elastyczne wyprowadzenie kabla i wklejamy w to miejsce odcinek listwy połączeniowej z dwiema końcówkami, aby potem można było zakładać na nie zworę J1. Przy pomocy tej zwory określamy wartość bitu Ao adresu. Przygotowane podzespoły łączymy z wtykiem i ostrożnie montujemy całość.