1. CEL ĆWICZENIA.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i zasadą działania modemów, językiem programowania modemów oraz ich instalacja w komputerze i konfiguracja do pracy w systemie Windows 95 / 98.

2. PODSTAWY TEORETYCZNE.

Ogólna charakterystyka modemu

Modem - jest to urządzenie komputerowe, pozwalające przez linię telefoniczną (dwużyłowy kabel) przesyłać dane komputerowe w oba kierunki, tzn. z pierwszego komputera do drugiego i z drugiego komputera do pierwszego. Nazwa modem pochodzi od połączenia słów mod-em - "mo" oznacza modulację, czyli zamianę cyfrowych danych na sygnały analogowe w celu wysłania danych, a "dem" oznacza demodulację, czyli proces zamieniania telefonicznych sygnałów analogowych na cyfrowe dane komputerowe w celu odbierania danych z innego modemu. Wyróżniamy modemy wewnętrzne (instalowane wewnątrz komputera) i zewnętrzne (instalowane na zewnątrz komputera w postaci małej skrzyneczki).

W chwili obecnej najszybsza prędkość połączenia modemowego wynosi 56000 b/s (bity na sekundę), czyli około 7000 B/s (bajty na sekundę) dzięki protokołom V.90 ( standard stworzony przez stowarzyszenie telekomunikacyjne ITU), K56flex (standard stworzony przez firmę Rockwell) lub X2 (standard stworzony przez firmy 3Com i U.S.Robotics). Niestety wymienione standardy mają asymetryczną transmisję danych, co umożliwia wysyłanie maksymalnie 33,6 Kb/s danych a odbieranie maksymalnie 56 Kb/s danych. Technika ta jest dobra do wykorzystywania połączenia z internetem, ponieważ zawsze dużo więcej danych otrzymujemy z serwera (strony WWW, FTP, słuchanie radia przez internet), niż wysyłamy dane do serwera (mała ilość danych potrzebna na wysłanie adresu strony WWW do serwera). Jednak technika 56000 b/s działa tylko wtedy, gdy łączymy się swoim modemem 56000 b/s do specjalnych tego typów modemów (np. do serwera internetowego). Jeżeli połączymy się modemem 56000 b/s z kolegą, który też ma modem 56000 b/s to uzyskamy transmisję równą tylko 33600 b/s, ponieważ kolega musi mieć specjalny modem. Najczęściej stosowane są w Polsce modemy 33600 b/s ( ponieważ jest mało serwerów internetowych obsługujących prędkość 56000 k/s). Wykorzystują one protokół V.34bis ustalony przez wspomniane wcześniej stowarzyszenie telekomunikacyjne ITU. Wyróżniamy także modemy o prędkościach 28800 b/s, 14400 b/s, 9600 b/s, 4800 b/s, 2400 b/s oraz 1200 b/s i 300 b/s. Chociaż te pięć ostatnich modemów nie nadaje się w ogóle do łączenia z internetem, ponieważ transmisja jest zbyt wolna żeby przesyłać np. grafikę bądź stronę WWW.

Rodzaje modemów

Modemy zewnętrzne - są to modemy zamieszczone na zewnątrz komputera, tzn. modem jest podłączony do komputera przez specjalny kabel szeregowy bądź równoległy (ten pierwszy jest częściej spotykany). W modemach zewnętrznych są zamieszczone diody informujące o stanie modemu i połączenia ( przedstawione na rysunku poniżej ).Ale spotykamy się także z zewnętrznym transformatorem (zasilaczem), który musi zasilać modem odpowiednim napięciem. Modem ten jest łatwiejszy do instalacji ( ponieważ nie musimy rozkręcać obudowy komputera).

Zalety modemów zewnętrznych:
- mamy pełny podgląd stanu połączenia modemowego (poprzez diody)
- przy instalacji modemu zewnętrznego nie musimy rozkręcać obudowy ani zmieniać ustawień w BIOS'ie
- jeżeli modem obsługuje system Voice - mamy wbudowany głośnik i mikrofon w obudowie modemu zewnętrznego.

Wady modemów zewnętrznych:
- mamy dużą plątanine przewodów (komputer-modem, zasilacz-modem)
- musimy dodatkowo podłączyć zasilacz do wolnego kontaktu (lepiej po wyłączeniu komputera, wyłączyć modem, a potem zasilacz wyjąć z kontaktu - ponieważ przez cały czas pobierałby niewiele prądu, a co za tym idzie, szybko by się nagrzewał).

Diody informujące o stanie modemu i połączenia

On (Power On) - modem włączony

Opis poszczególnych diod na modemie zewnętrznym:

AA - zapala się, gdy modem oczekuje na odbiór połączenia; miga, gdy dzwoni telefon

CD - pali się, gdy drugi modem odbierze połączenie

RD - pali się, gdy odbierane są dane

SD - pali się, gdy wysyłane są dane

TR - zapala się, gdy modem otrzyma sygnał od komputera

CS - oznacza, że modem jest gotowy do pracy

FAX - oznacza, że modem pracuje w trybie faksu

Wygląd modemu zewnętrznego

Modemy wewnętrzne - są to modemy zamieszczone wewnątrz komputera, tzn. modem jest podłączony do płyty głównej komputera przez slot ISA bądź PCI (ten pierwszy jest częściej spotykany). Modemy wewnętrzne nie zawierają diod o stanie połączenia modemowego. Modem wewnętrzny korzysta z napięcia komputera, nie potrzebujemy już dodatkowego zasilacza (tak jak to było w przypadku modemów zewnętrznych). Jeżeli nasz modem wewnętrzny jest zgodny z systemem Voice (tzn. możemy przez komputer dzwonić do osoby posiadającej zwykły telefon i rozmawiać z tą osobą), potrzebujemy wtedy: mikrofon podłączany do modemu (poprzez wejście Mic) oraz głośniki lub kabelek podłączeniowy do karty dźwiękowej (poprzez wyjście dźwięku w modemie Spk np. do wejścia Line-In w karcie dźwiękowej). Konfiguracja modemu wewnętrznego nie jest tak prosta jak modemu zewnętrznego (wystarczyło podłączyć modem przez kabel szeregowy z wolnym portem szeregowym w komputerze, np. COM1 lub COM2). Jeśli nasz modem wewnętrzny jest zgodny ze standardem Plug & Play to nie trzeba przestawiać żadnych zworek, a po włączeniu komputera modem sam sobie wybiera wolny port, wolne przerwanie, wolny adres. Sytuacja ta jest znacznie gorsza w przypadku, gdy nasz modem nie jest zgodny ze standardem Plug & Play. Należy wybrać wtedy wolny port (np.COM3), wolne przerwanie (np. IRQ 10) oraz wolny adres (np. 03E8). Należy wybrać te porty, przerwania i adresy, które są nie używane przez płytę główną oraz inne urządzenia. Poniższa tabela przedstawia porty zawsze używane przez płytę główną.

Port	Adres	Przerwanie
COM1	03F8	IRQ4
COM2	02F8	IRQ3

Zalety modemów wewnętrznych:
- nie mamy plątaniny przewodów
- nie potrzebujemy dodatkowego zasilacza
- nie blokujemy portu płyty głównej (zależy, jaką możliwość wybierzemy)
- nie potrzebujemy miejsca na biurku (jak to było w przypadku modemów zewnętrznych).

Wady modemów wewnętrznych:
- nie mamy diod informujących o stanie komputera
- musimy podłączyć mikrofon i głośnik do modemu (tylko z systemem Voice)
- instalacja jest dosyć trudna
- modem zajmuje na płycie głównej jeden slot ISA lub PCI (w zależności, jaki mamy modem).

Wygląd modemu wewnętrznego

Budowa i zasada działania modemu

Modemy służą do przesyłania danych między komputerami za pomocą linii telefonicznych. Aby transmisja danych poprzez łącza telefoniczne była możliwa, konieczne jest przekształcenie danych cyfrowych na sygnały analogowe, które winny być całkowicie zawarte w zakresie częstotliwości przenoszonych przez kanały telefoniczne tzn. od 300 Hz do 3400 Hz. Konwersja ta dokonywana jest właśnie w modemach w procesie modulacji i demodulacji. Głównym zadaniem modemów jest więc zamiana sygnałów cyfrowych na analogowe i odwrotnie. Rysunek przedstawia zasadę przesyłania danych poprzez linię telefoniczną: modem lokalny odbiera dane cyfrowe, przesyłane z komputera , zamienia je w modulatorze na postać analogową i transmituje poprzez linię telefoniczną do modemu oddalonego. Ten z kolei dokonuje za pomocą demodulatora zamiany postaci analogowej danych na postać cyfrową i wysyła je do komputera.

Zasada przesyłania danych przez linię telefoniczną

Każdy modem musi być więc wyposażony w modulator i demodulator, których zadaniem jest konwersja danych z postaci cyfrowej na analogową i odwrotnie. Modemy wolne (o szybkości transmisji 300 bit/s) wykorzystują modulację fazy FSX- kluczowanie częstotliwości, polegającą na zamianie zer i jedynek na sygnały sinusoidalne odpowiednich częstotliwościach.

Modemy pracujące z szybkością 1200 bit/s używają innej techniki modulacji, zwanej DPSK - różnicowej modulacji z kluczowaniem fazy. W przypadku tej metody dane transmitowane są parami, po dwa bity jednocześnie; każda para wywołuje odpowiedni skok fazy nośnej. W modemach pracujących z szybkością 2400 bit/s stosuje się kwadraturową modulację amplitudy QAM. Sygnał nośnej poddawany jest modulacji amplitudy i fazy. Bity przed wysłaniem grupowane są w "czwórki". Cztery bity mogą przyjąć 16 różnych kombinacji. Na tyle samo sposobów może zostać zmieniona faza, amplituda bądź faza i amplituda jednocześnie sygnału modulowanego.

W transmisji pełnodupleksowej (ang. Full - Duplex, FDD), w której odbieranie i nadawanie następuje jednocześnie, stosuje się częstotliwościowe zwielokratnianie kanału (FDM - Frequency Division Multiplexing) do zakresu szybkości transmisji 2400 bit /s. Dzięki zwielokratnianiu, kanał telefoniczny dzielony jest na dwa podkanały: górny i dolny. Jeden z nich używany jest do wysyłania danych i do odbioru. Dane nadchodzące (nadawane) z komputera do modemu rozpoczynającego transmisję wysyłane są kanałem niższym. Dla danych nadchodzących z modemu odpowiadającego przeznaczony jest kanał wyższy. W kanale niższym falę o częstotliwości 1200 Hz.

W modemach dupleksowych pracujących z szybkością większą niż 2400bit /s stosowana jest fala nośna o częstotliwości 1800 Hz dla obu kierunków transmisji. W takiej sytuacji sygnał docierający do modemów jest kompozycją następujących sygnałów: sygnału echa bliskiego (Ueb) - odbitego od centrali miejscowej, sygnału echa dalekiego (Ued) - odbitego od centrali oddalonej i sygnału z modemu oddalonego (Ub). Modem A (patrz rysunek) odbiera więc sumę sygnałów: S(t)=Ueb(t)+Ued(t)+Ub(t). Aby z sumy otrzymanych sygnałów wydzielić informację przesłaną z modemu B (Ub), modem A musi mieć możliwość zapamiętania własnego sygnału wysyłanego do modemu B (innymi słowy, modem A musi wiedzieć jak wygląda jego echo bliskie i dalekie: musi więc zapamiętać własny wysyłany sygnał w czasie co najmniej 1.7 ms). Dzięki właściwości odtworzenia własnego echa bliskiego i dalekiego, modem A może wydzielić z sumy sygnałów S(t), informację wysłaną z modemu B, tj: Ub(t)=S(t)-Ueb(t)-Ued(t).

     

     

Zasada przesyłania sygnału pomiędzy dwoma modemami

Pasma częstotliwościowe zajmowane przez kanały dolny i górny

podczas pracy modemów w trybie dupleksowym

Modem zawiera kilka podstawowych bloków funkcjonalnych:

• mikrokontroler (ang. MAC - Modem Advanced Controller)

• blok analogowy (ang. MAP Modem Analog Peripheral)

• interfejs komputera (V.24/RS-232)

• interfejs linii telefonicznej

• blok przełączników, wyświetlaczy, głośnika, itd.

Ta podstawowa architektura pozostaje niezmieniona od lat, jednakże wewnętrzna struktura bloków jest zależna od konkretnego wykonania i realizowania funkcji. Na rysunku poniżej pokazano schemat blokowy modemu.

Mikrokontroler (MAC) sterowany jest za pomocą oprogramowania zawartego w pamięci ROM. Układ składa się z czterech sekcji logicznych: wewnętrznego procesora, rejestrów, pamięci, wewnętrznego układu UART.
Blok analogowy (MAP) sterowany jest przez kontroler MAC. Realizuje algorytmy modulacyjne i inne niezbędne wymienione niżej funkcje, którym odpowiadają adekwatne bloki funkcjonalne: nadajnik, odbiornik, interfejs kontrolera. Schemat blokowy układu MAP przedstawia rysunek poniżej.
     

Schemat blokowy modemu

Schemat blokowy układu MAP

Szybkość danych przekazywanych synchronicznie z komputera do modemu może wahać się w granicach od +2.3% do -2.5%, a modulator QAM wymaga stabilności strumienia danych 0.01%. Występuje zatem konieczność uporządkowania napływających danych. Funkcje tę spełnia konwerter async/sync, taktowany wewnętrznym zegarem modemu.

Zadaniem skramblera jest wprowadzenie przypadkowości w strumieniu danych tak aby energia zmodulowanej fali nośnej rozłożona była równomiernie w całym paśmie jednego z dwóch kanałów (dolnego lub górnego). Podstawowym układem skramblera jest 17 - bitowy rejestr przesuwny taktowany sygnałem zegarowym o częstotliwości 2400/ 1200 Hz. Sygnały z wyjść 14 i 17 poddawane są działaniu funkcji EX-OR. Sygnał będący wynikiem tej operacji oraz strumień danych wejściowych podlegają następnie kolejnej operacji EX-OR. Uzyskany w ten sposób rezultat z wyjścia skramblera zostaje skierowany na wejście rejestru 17-bitowego. Jeśli dane na wejściu skramblera oznaczymy symbolem Di, na wyjściu natomiast - symbolem Ds, to układ ten realizuje funkcję:

     

Sekcja filtrów pasmowych składa się z filtru dolnego pasma o częstotliwości środkowej 1200 Hz i filtru górnego pasma o częstotliwości środkowej 1200 Hz.

Sygnał analogowy odbierany z linii RxA wprowadzany jest poprzez odpowiedni filtr pasmowy do układu programowania regulacji wzmocnienia oraz detektora energii (fali nośnej). Detektor energii wykazuje obecność sygnału, jeśli jego poziom przekracza -43 dB. Układ programowanej regulacji wzmocnienia pozwala ustawić 64 poziomowy wzmocnienia z krokiem 0.75 dB.

Demodulator wydziela strumień danych w postaci analogowej z sygnału przychodzącego z linii telefonicznej. Przetwornik A/C zamienia dane z postaci analogowej na postać cyfrową. W trybie asynchronicznym dane powracające do procesora przepuszczane są przez konwerter sync/async, by zrekonstruować pierwotną postać. Deskrambler realizuje funkcję odwrotną do skramblera.

Interfejs linii telefonicznej jest blokiem, którego główne zadania są następujące: dopasowanie impedancyjne,

• zapewnienie symetrii wejścia/ wyjścia,

• zapewnienie obciążenia stałoprądowego,

• generowanie impulsów wybierania numeru oraz detekcja sygnału wywołania.

Sygnał analogowy TxA przechodzi przez zespół wzmacniaczy, transformator symetryzujący, a następnie wysyłany jest w linię telefoniczną. Uproszczony schemat interfejsu linii telefonicznej ilustruje rysunek poniżej.

Uproszczony schemat interfejsu linii telefonicznej

Detektor sygnału Ring wykrywa sygnał dzwonienia w linii telefonicznej i powiadamia o tym procesor MAC, który za pomocą sygnału OH uruchamia przekaźnik, przełączający obwód linii telefonicznej z pozycji 1 na pozycję 2. Ponadto procesor, sygnałem AR, dołącza do linii telefonicznej bocznik prądowy którego zadaniem jest zapewnienie rezystancji telefonicznej, dla składowej stałej (widzialnej przez centralę miejscową), mniejszej niż 300 ?. W ten sposób telefon zostaje odłączony od linii telefonicznej.

W pamięci NVRAM (EPROM) przechowywane są pewne standardowe parametry modemu ustawiane przez producenta, takie jak: szybkość transmisji (bit/s); informacja o bitach kontrolnych; echo lokalne; odpowiedź modemu w postaci słownej/cyfrowej; wybieranie numeru impulsowe/częstotliwościowe; czas trwania testu (od 0 do 255 sek.); sterowanie liniami RTS/CTS; sterowanie linią DTR; sterowanie linią DCD; sterowanie linią DSR; rozłączenie przez sygnał przerwania; poziom głośności; współczynnik impulsowania; wybór sygnału ochronnego (150 Hz/1800 Hz); połączenie na łączach komutowanych/trwałych; wybór standardu CCITT lub Bell. Parametry ustawione przez producenta można zmieniać za pomocą rozkazów Hayes'a.

Pamięć RAM wykorzystywana jest jako bufor danych w przypadku zestawienia połączenia z korekcją błędów i kompresją danych.

Poświęćmy jeszcze kilka słów budowie modemów; jak już wcześniej powiedzieliśmy, obecnie produkuje się dwa rodzaje modemów: modemy zewnętrzne-wolnostojące, które łączy się z komputerem za pomocą interfejsu RS-232 oraz modemy wewnętrzne, wykonane w formie karty rozszerzającej Modem wolnostojący pokazano na rysunku. Na tylnej ścianie modem posiada gniazdo interfejsu V.24 (RS-232), służące do połączenia z komputerem. Gniazda RJ-11 służą do połączenia modemu do linii telefonicznej i do aparatu telefonicznego. Niektóre modemy wyposażone są w trzy gniazda RJ-11; trzecie gniazdo używane jest do

połączeń trwałych.
     
     

     
Schemat budowy modemu zewnętrznego

Zespół mikroprzełączników służy do ustawienia pewnych funkcji specjalnych. Np. w modemie M.-3212 produkcji TEL-EKO przełączniki służą do ustawienia następujących funkcji: tryb synchroniczny/ asynchroniczny; praca na liniach komputerowych/ trwałych, wyłączenie/włączenie sterowania rozkazami Hayes`a itd. Na przedniej ścianie modemu znajdują się diody LED, sygnalizujące rodzaj pracy:

EC	Error Corection	- świeci, gdy zestawione zostało połączenie niezawodne
TM	Test Modem	-świeci podczas testowania modemu
TR	Terminal Ready	-świeci, gdy komputer wysyła do modemu sygnał gotowości DTR
MR	Modem Ready	-świeci po zakończeniu zestawienia połączenia; odpowiada sygnałowi DSR
CD	Carrier Detect	-świeci po wykryciu przez modem fali nośnej
SD	Send Data	-miga w takt danych nadawanych
RD	Receive Data	-miga w takt danych odbieranych
AA	Auto Answer	-świeci, gdy włączona jest funkcja auto-answer
OH	Off Hook	-świeci. gdy modem jest podłączony do linii telefonicznej
PW	Power	-świeci, gdy modem ma włączone zasilanie

Modemy wykonywane są również w formie kart rozszerzających - wtedy instaluje się je bezpośrednio w wolnym gnieździe płyty głównej.

Schemat budowy modemu wewnętrznego

Programowanie modemów

Wydawanie rozkazów modemowi

Aby wydawać rozkazy modemowi należy uruchomić program telekomunikacyjny (np. telix) i wprowadzić go w tryb przekazywania poleceń bezpośrednio do modemu (tzw. Terminal Mode).

Tryb rozkazowy i tryb transmisyjny

Aby przyjmować polecenia modem musi znajdować się w trybie rozkazowym. Modem znajduje się w trybie rozkazowym po włączeniu zasilania, a także, gdy nie jest w stanie aktywnego połączenia. Jeżeli konfiguracja modemu zezwala na udzielanie odpowiedzi, to modem będzie odpowiadał na poprawne rozkazy komunikatem OK. Gdy modem zestawi połączenie, przechodzi do trybu transmisyjnego. Możliwa jest wówczas wymiana danych z oddalonym systemem. Aby przejść z trybu transmisyjnego do trybu rozkazowego bez przerywania połączenia, podaje się +++ (trzy plusy, brak powrotu karetki). Jest to tzw. sekwencja wyjścia. Aby wrócić do trybu transmisyjnego należy napisać ATO Enter.

Składnia rozkazu

• każda linia rozkazowa zaczyna się od AT (Attention). Linia rozkazowa może zawierać wiele rozkazów.

• wszystkie litery muszą być albo duże albo małe.

• spacje są ignorowane. Jeżeli popełni się błąd należy użyć klawisza Backspace (Control+H), a następnie wprowadzić poprawny znak.

• niektóre rozkazy wymagają po literach parametrów. Parametry te określają, a czasami włączają lub wyłączają, jakąś funkcję. Jeżeli opuści się parametr, modem przyjmie, że parametr jest równy zero.

• linia rozkazowa może zawierać do 39 znaków, wliczając w to AT i spacje.

• po ostatnim poleceniu znajdującym się w linii rozkazowej należy wprowadzić Enter.

Dostosowanie szybkości i formatu znaku do portu lokalnego komputera

Za każdym razem gdy wyda się rozkaz AT, modem dopasowuje szybkość i format znaku swojego portu szeregowego do portu miejscowego komputera. Modem akceptuje następujące szybkości i formaty znaku:

• szybkość : 300, 600, 1200, 2400, 4800, 9600,19200,38400,57600, 115200 bps;

• format znaku : 7 bitów danych + bit kontrolny (dopuszczalne typy bitu kontrolnego : parzystość, nieparzystość, znak); 8 bitów danych (brak bitu kontrolnego).

Zestawianie połączenia

Gdy modem zostanie odpowiednio skonfigurowany, możliwe jest zestawienie niezawodnego połączenia. Połączenie może być zrealizowane zarówno wtedy, gdy modem pracuje jako odpowiadający automatycznie na wywołanie, jak i wówczas, gdy jest on modemem wybierającym numer.

• modem może automatycznie obsługiwać przychodzące wywołania reagując na pierwszy dzwonek, jeżeli wartość rejestru S0 wynosi 1 i jeżeli sygnał DTR jest w stanie wysokim.

• zestawienie połączenia przez modem wybierający numer jest realizowane poprzez impulsowe (dekadowe) albo tonowe (DTMF) wybieranie numeru telefonicznego.

Przy wybieraniu impulsowym należy napisać :

ATDP <numer telefonu> Enter.

Przy wybieraniu tonowym należy napisać :

ATDT <numer telefonu> Enter.

Jeżeli w rozkazie wybierania numeru nie wprowadzi się litery P lub T, numer będzie wybierany tonowo.

Automatyczne przełączanie Rozmowa/Dane

Jeżeli modem i telefon korzystają z tego samego łącza telefonicznego, możliwe jest użycie telefonu do wybrania numeru. Procedura poniżej opisuje w jaki sposób zwykle połączenie telefoniczne można zamienić w połączenie transmisji danych :

• należy ustawić program telekomunikacyjny na tryb poleceń.

• podłączyć telefon do gniazdka modemu z opisem PHONE. Podnieść słuchawkę i wybrać numer, z którym chce się uzyskać połączenie.

• napisać ATH1 Enter, aby modem przejął łącze.

• odłożyć słuchawkę telefonu.

• napisać ATO Enter, aby wydać modemowi polecenie zestawienia połączenia.

Zerowanie modemu

Aby wyzerować modem należy napisać ATZ Enter.

Rozłączanie połączenia

W celu rozłączenia połączenia należy użyć sekwencji wyjścia (+++), a następnie napisać ATH Enter. Jeśli modem został skonfigurowany rozkazem &D2 lub &D3 rozłączenia może również dokonać program komunikacyjny poprzez ustawienie sygnału DTR w stan niski.

Zestawienie podstawowych komend

Polecenie Funkcja

 

A Natychmiast odbiera przychodzącą rozmowę

B0 Używa połączenia w standardzie V.22 przy 1200bps.

B1 Używa połączenia w standardzie Bell 212 przy 300/1200bps.

D_ 0-9,A-D,#i*

P Używa wybierania pulsowego

T Używa wybierania tonowego

, Pauza (czas trwania zdefiniowany w rejestrze S8)

@ Czeka na min. 5 sekund ciszy

! Przerywa połączenie

; Po wybraniu numeru przechodzi do trybu poleceń

S=n Wybiera jeden z zaprogramowanych numerów z pamięci modemu

E0 Wyłącza echo poleceń

E1 Włącza echo poleceń

H0 Powoduje przerwanie połączenia (zwalnia linię)

H1 Zajęcie linii przez modem

L0 Niskie natężenie głośnika

L1 Średnie natężenie głośnika

L2 Wysokie natężenie głośnika

L3 Najwyższe natężenie głośnika

M0 Głośniczek wyłączony cały czas

M1 Głośniczek włączony do momentu stwierdzenia połączenia

M2 Głośniczek zawsze włączony

N0 Włącza tryb automatycznej transmisji,

N1 Uaktywnia tryb automatycznej transmisji

O0 Przechodzi w tryb danych

P Wybieranie PULSOWE

Q0 Umożliwia wysyłanie komunikatów do komputera

Q1 Wyłącza wysyłanie komunikatów do komputera

Sr? Podaje wartość rejestrów S (r=0-97)

Sr=n Wpisuje wartość n do rejestru r (n=0-255 , r=0-97)

T Wybieranie TONOWE

V0 Wysyła numerycznie (skrócone) odpowiedzi

V1 Wysyła słowne odpowiedzi

X0 Wysyła komunikat hayes Smartmodem

X1 Wysyła komunikat X0 i CONNECT

X2 Wysyła Komunikat X1 i NO DIALTONE

X3 Wysyła Komunikat X1 i BUSY

X4 Wysyła wszystkie Komunikaty

Y0 Wyłącza reakcję na długi sygnał przerwy

Y1 Włącza reakcję na długi sygnał przerwy

Z0 Resetuje modem i ustawia go zgodnie z profilem 0

Z1 Resetuje modem i ustawia go zgodnie z profilem 1

 

3. PRZEBIEG ĆWICZENIA.

1. 
   
   Pierwszym krokiem przy instalacji modemu jest jego umieszczenie w odpowiednim złączu na płycie głównej (w przypadku modemu wewnętrznego ). W tym celu należy zdjąć obudowę komputera, a następnie umieścić modem w gnieździe ISA ( na zdjęciu zaznaczone kolorem zielonym) na płycie głównej, po czym przykręcić kartę do obudowy (miejsce mocowania zostało zaznaczone na zdjęciu kolorem czerwonym). Następnie należy założyć obudowę komputera i przystąpić do realizacji kroku 2. W przypadku modemów zewnętrznych należy podpiąć wszystkie przewody : dochodzące do komputera (RS 232-C), zasilający (jeśli modem nie jest zasilany z linii telefonicznej), oraz przewód linii telefonicznej (RJ-11), a następnie przejść do następnego punktu.

2. 
   Jeżeli modem jest już zainstalowany w komputerze należy zainstalować sterowniki dla systemu Windows 9x. W tym celu otwieramy w panelu sterowania Modemy (Start-Ustawienia-Panel Sterowania-Modemy). Powinno pojawić się okno Właściwości:modemy (widoczne z prawej strony).

3. Aby dodać modem do systemu klikamy przycisk Dodaj. Po kliknięciu powinno pojawić się okno Zainstaluj nowy modem. Należy zaznaczyć lufkę przy opcji Nie wykrywaj mojego modemu, wybiorę go z listy.

4. Teraz należy wybrać modem z listy, lub gdy nie ma na niej naszego modemu klikamy na opcję Z dysku.... W tym przypadku należy mieć dyskietkę, bądź CD-ROM z sterownikami do naszego modemu.

5. 
   Teraz należy wybrać modem z listy, lub gdy nie ma na niej naszego modemu klikamy na opcję Z dysku.... W tym przypadku należy mieć dyskietkę, bądź CD-ROM z sterownikami do naszego modemu.

6. 
   W tym momencie należy włożyć dyskietkę lub płytę do napędu. W polu Kopiuj pliki dostarczone przez producenta z: wpisujemy ścieżkę dostępu do naszych sterowników (np. A:\) i potwierdzamy przyciskiem OK.

7. 
   W tej chwili system Windows wyświetla nam listę sterowników dla modemów, które są zapisane na dysku. Należy wybrać modem posiadany przez siebie i kliknąć na przycisk Dalej >.

8. W tym miejscu należy wybrać port do którego podłączony jest nasz modem (np. COM3) i kliknąć Dalej >. Gdy klikniemy przycisk Dalej > system Windows będzie instalował sterowniki, po chwili w miejscu przycisku Dalej > pojawi się przycisk Zakończ. Kończymy klikając Zakończ.

9. 
   Teraz mamy zainstalowany modem, powinien on być widoczny w głównym menu narzędzia Modemy. Jeszcze możemy sprawdzić modem czy jest prawidłowo podłączony i skonfigurowany klikając na zakładkę Diagnostyka w narzędziu Modemy, teraz klikamy na nazwie naszego modemu i klikamy na przycisk Dodatkowe informacje.... W tej chwili będzie trwała komunikacja z modemem, jeżeli będą wyświetlone wyniki w polach poleceń od ATI1 do ATI7 to znaczy, że modem jest prawidłowo podłączony i skonfigurowany.

Pierwszą część mamy już za sobą. Teraz musimy sprawdzić czy mamy zainstalowane oprogramowanie oraz odpowiednie protokoły sieciowe

10. 
    Do połączenia z internetem potrzebny nam jest program Dial-Up Networking. Aby sprawdzić, czy program jest zainstalowany w systemie wchodzimy do narzędzia Dodaj/Usuń Programy w Panelu sterowania (Start-Ustawienia-Panel Sterowania-Dodaj/Usuń Programy) i klikamy na zakładkę Instalator systemu Windows. Teraz klikamy dwukrotnie w polu Komunikacja, jeżeli w liście programów komunikacyjnych jest zaznaczony lufką program Dial-Up Networking to znaczy, że program jest zainstalowany. W przeciwnym wypadku należy zaznaczyć lufką program Dial-Up Networking i kliknąc na przycisk OK (w dolnym pasku), wtedy system Windows zainstaluje program (wymagana płyta systemu Windows 9x).

11. 
    
    Gdy mamy już zainstalowany program Dial-Up Networking, pozostała nam tylko jedna rzecz do zrobienia. Mianowicie musimy zainstalować protokół TCP/IP - najważniejszy protokół internetowy. Użytkownicy systemu Windows 98 najprawdopodobniej mają już zainstalowany ten protokół - jednak zawsze lepiej sprawdzić... Aby sprawdzić czy protokół jest zainstalowany w naszym systemie wchodzimy do narzędzia Sieć w Panelu sterowania (Start-Ustawienia-Panel sterowania-Sieć). W polu Zainstalowane są następujące składniki sieci: wyszukujemy nazwę Protokół TCP/IP -> Karta Dial-Up. Jeżeli znajdziemy ten protokół to znaczy, że mamy go już zainstalowanego. Jeżeli nie to klikamy na przycisk Dodaj....

12. 
    W polu Kliknij typ składnika sieci, który ma być zainstalowany: wybieramy Protokół i klikamy Dodaj...

13. W polu Producenci: wybieramy Microsoft a w polu Protokoły sieciowe: wybieramy Protokół TCP/IP i akceptujemy klikając na przycisk OK. W tej chwili system Windows zainstaluje protokół TCP/IP (może wystąpić prośba o płytę z system Windows 9x).

Pozostało nam tylko skonfigurować połączenie i możemy korzystać z internetu.

14. 
    
    Do prawidłowego połączenia z internetem nie tylko potrzebujemy zainstalowany modem, ani zainstlowany protokół. Potrzebna nam także konfiguracja połączenia z internetem (do tego służy narzędzie Dial-Up Networking). Na początku wchodzimy do w/w programu (Mój komputer-Dial-Up Networking). Klikamy na ikonę Utwórz nowe połączenie.

15. 
    W polu Wpisz nazwę komputera, z którym chcesz się połączyć: wpisujemy dowolną nazwę połączewnia (np. Internet TPSA). Następnie w polu Wybierz urządzenie: wybieramy nazwę naszego zainstalowanego modemu (klikając na przycisk Konfiguruj... możemy skonfigurować dodatkowe parametry pracy modemu-jednak ustawienia domyślne są ustawieniami prawidłowymi). Wszystko akceptujemy i klikamy przycisk Dalej >.

16. W polu Numer kierunkowy: wpisujemy 020 a w polu Numer telefonu: wpisujemy 2122. Należy wybrać w polu Kod kraju: opcję Polska (48). Teraz klikamy Dalej >, w następnym oknie wybieramy przycisk Zakończ. Okno konfiguracji zniknie.

17. Musimy ponownie wejść do Dial-Up Networking. Obok ikony Utwórz nowe połączenie powinna pokazać się ikona Internet TPSA. Klikamy na tę ikonę prawym przyciskiem myszy i wybieramy opcję Właściwości. Teraz powinno pokazać się okno Internet TPSA, klikamy zakładkę Typy serwerów.

18. Na tej zakładce w polu Typ serwera Dial-Up: wybieramy PPP: Internet, Windows NT Serwer, Windows 98. Ze wszystkich opcji należy wybrać włączoną tylko opcję TCP/IP. Teraz klikamy przycisk Ustawienia TCP/IP... Uwaga: gdybyśmy zostawili zaznaczone domyślne opcje, to modem do serwera TPSA logował by się bardzo długo a czasami nie mógł by się zalogować wcale.

19. Teraz klikamy na przycisk Podaj adresy serwera nazw, w polu Podstawowy DNS: wpisujemy 194.204.159.1 a w polu Pomocniczy DNS: wpisujemy 194.204.152.34. Odznaczamy lufkę przy opcji Używaj kompresji nagłówka IP (zaznaczona jest tylko opcja Używaj domyślnej bramy w zdalnej sieci). Teraz klikamy OK, następnie OK. I połączenie jest już skonfigurowane. Uwaga: nie musimy podawać adresy serwera nazw, lecz lepiej, jeżeli są one wpisane.

20. 
    Teraz znowu wchodzimy do Dial-Up Networking. Tym razem dwukrotnie klikamy ikonę Internet TPSA. W oknie koniecznie w polu Nazwa użytkownika: wpisujemy ppp a w polu Hasło: wpisujemy także ppp i zaznaczamy lufką opcję Zapisz hasło. Teraz już możemy się połączyć z internetem klikając na przycisk Połącz.Uwaga:dla wszystkich użytkowników Telekomunikacja Polska SA zastosowała jedną nazwę użytkownika oraz hasło (ppp), dlatego jako nazwę użytkownika nie możemy wpisywać swojego imienia.

Teraz wystarczy skonfigurować przeglądarkę i możemy już korzystać z zasobów internetu.

11

---