„KARUZELA Z IMIONAMI”

(dwoje dzieci z nauczycielką)

1.Każdy z was, kto się ośmieli,

Będzie mknął na karuzeli.

Karuzela śmiałka przyjmie,

Powiedz nam, jak masz na imię?

Dzieci i nauczycielka wskazują dziecko (każde jedno), które podaje swoje imię i włącza się do koła: wszyscy śpiewają wolno, ciężko, stopniowo przyspieszając, tak jak sugeruje muzyka.

2.Chodź do koła, podaj ręce.

Baw się z nami, koło kręć się!

(taniec w kółku aż do zakończenia melodii)

Przebieg tej zabawy sugeruje treść drugiej zwrotki. Do „karuzeli” dołączają osoby zaproszone przez będących już w kółku, aż do momentu przyłączenia się wszystkich.

Można wtedy zaproponować dzieciom „przejście na inna karuzelę:

Chłopcy, dziewczęta, dalej spieszmy się,

Karuzela czeka, wita nas z daleka,

Starsi już poszli, a młodsi jeszcze nie

Hej, hop sa sa,

Jak ona szybko mknie?

Hej dalej, dalej do zabawy

Spieszmy się (bis).

Zabawia ta umożliwia ćwiczenie specyficznych umiejętności (wysuwania nogi do przodu, cofania jej, podskoku), co wplecione w zabawę stwarza szansę, że dziecko opanuje je szybciej, nie będzie, bowiem skupiało uwagi na tym, co może sprawić kłopoty. W efekcie poprawi orientację we własnym ciele, zyska wiedzę o sobie:, co potrafi, czego jeszcze nie umie; ukształtuje pozytywną ocenę siebie związaną z uzyskaniem sukcesu przy zdobywaniu nowych sprawności. Z moich doświadczeń wynika, że jest to pierwsza zabawa, którą dzieci trzyletnie podejmują samodzielnie, spontanicznie, same organizując się w kilkuosobowe kółko.

---