Rozpoczęcie pracy z programem Adobe Premiere 5.0

Witaj w programie Adobe^® Premiere^® - oprogramowaniu, które przenosi świat tworzenia cyfrowego kina na twoje biurko. Program Premiere pozwala na nagrywanie, tworzenie i odgrywanie programów wideo przy użyciu wideo, dźwięku, animacji, rysunków, tekstów i innych materiałów na twoim komputerze PC pracującym pod kontrolą systemu Windows^® lub na komputerze Power Macintosh.

Można odtwarzać filmy utworzone przez program Premiere w dowolnej aplikacji obsługującej format Apple QuickTime lub (tylko w Windows) format DirectShow^®, albo przesłać programy wideo na wiele różnych sposobów, włączając w to taśmę wideo, formaty Edit Decision List (EDL), MPEG lub animowany GIF.

O przewodniku

Przewodnik użytkownika programu Adobe Premiere dostarcza szczegółowych informacji na temat używania programu Premiere. Został on tak opracowany, aby spełniać rolę leksykonu w twojej codziennej pracy z Premiere. Instrukcja ta zawiera instrukcje użytkowania programu Premiere zarówno w systemie Windows, jak i w systemie Mac OS. Wszelkie różnice w procedurach programu Premiere odnoszące się do tych dwóch systemów operacyjnych są wyszczególnione w tekście.

Książka ta zakłada, iż posiadasz praktyczną wiedzę swojego systemu operacyjnego oraz jego konwencji, włączając w to sposoby używania myszki i standardowych menu, okienek dialogowych, sposobów otwierania, zachowywania oraz zamykania plików. Aby uzyskać pomoc dla którejkolwiek z powyższych technik, proszę przeczytać dokumentację swoich Windows lub systemu Mac OS.

Wymagania dla systemów Windows 95 / Windows NT 4.0

Aby uruchomić program Adobe Premiere, wymagane są następujące programy oraz specyfikacje sprzętowe:

• Procesor Intel Pentium lub kompatybilny z nim w 100%

• System operacyjny Microsoft^® Windows 95 lub Windows NT^® 4.0 (lub późniejsze wersje)

• Zainstalowane 32 MB pamięci RAM

• Dostępne na dysku twardym 60 MB dla instalacji (30 MB dla samej aplikacji)

• Karta graficzna wyświetlająca co najmniej 256 kolorów oraz kompatybilny z nią monitor ekranowy

• Stacja CD-ROM

Zalecamy następującą konfigurację:

• System wieloprocesorowy (tylko w Windows NT)

• 64 MB lub więcej pamięci RAM

• Dysk twardy o dużej pojemności lub macierz dyskowa

• 24-bitowa kolorowa karta graficzna

• Karta graficzna do nagrywania wideo kompatybilna z systemem Microsoft Video for Windows lub Apple QuickTime for Windows

• Oprogramowanie Apple QuickTime for Windows 3.0 (opcjonalnie instalowane wraz z programem Premiere), Microsoft DirectX^® Media 5.1 (opcjonalnie instalowane z Premiere) lub inne obsługiwane przez twój sprzęt do nagrywania wideo.

• Karta dźwiękowa (polecana, jeśli twoja karta nagrywająca wideo nie posiada w sobie obwodów dźwiękowych)

Wymagania dla systemu Power Macintosh

Aby uruchomić program Premiere wymagane jest następujące oprogramowanie oraz konfiguracja sprzętowa:

• Procesor PowerPC™

• Oprogramowanie systemowe 7.5.5 lub wyższe (lub 7.5.1 z Radius™ VideoVision™)

• 16 MB pamięci operacyjnej dla aplikacji

• 30 MB na dysku twardym dla instalacji

• Stacja CD-ROM

Zalecamy następującą konfigurację:

• System wieloprocesorowy

• QuickTime 3.0 (instalowany z Premiere)

• 48 MB lub więcej pamięci operacyjnej RAM

• Dysk twardy o dużej pojemności lub macierz dyskowa

• Karta graficzna nagrywająca obraz wideo kompatybilna z QuickTime

• 24-bitowa kolorowa karta graficzna

Zawartość pakietu Premiere

Pakiet Premiere zawiera następujące oprogramowanie oraz dokumentację:

• Dwa dyski CD-ROM z oprogramowaniem Adobe Premiere, które są opisane w następnym rozdziale.

• Przewodnik użytkownika programu Adobe Premiere.

• Karta z szybkimi podpowiedziami dla programu Adobe Premiere.

• Karta rejestracyjna.

• Karta lub broszura, która wyszczególnia zasady pomocy technicznej dla klientów firmy Adobe oraz opisuje sposoby otrzymania pomocy technicznej.

• Oprogramowanie Adobe Acrobat^® Reader, które pozwala na przeglądanie podręcznej dokumentacji oraz materiałów pomocniczych pochodzących z innych źródeł, które zostały zachowane w postaci plików PDF (Portable Document Format - Przenośny Format Dokumentów).

Zawartość dysków programu Premiere

Dysk CD-ROM oprogramowania Adobe Premiere zawiera co następuje:

Program instalacyjny - instalujący program Adobe Premiere oraz oprogramowanie systemowe wideo. Pozostałe oprogramowanie zawarte na dysku posiada swoje własne programy instalacyjne.

Adobe Premiere - pozwala na nagrywanie obrazu, montaż i odtwarzanie wideo.

Oprogramowanie systemowe wideo - zawiera QuickTime (dla platformy Windows i Macintosh) oraz DirectShow (tylko dla Windows), które odgrywa rolę trybów montażowych w Premiere.

Oprogramowanie od innych wytwórców - zawiera filtry, efekty specjalne, programy kompresji i dekompresji oraz moduły oprogramowania sterującego urządzeniami.

Zestaw Narzędzi do Rozwoju Oprogramowania Adobe Premiere - dostarcza pełnej pomocy dla twórców pragnących pisać własne dodatki, filtry oraz inne nietypowe rozwiązania dla Premiere.

Biblioteka Czcionek Adobe - zawiera pewną liczbę czcionek Type 1 dla twojego użytku. Czcionki te nie są automatycznie instalowane wraz z programem Premiere.

Program Zarządzający Czcionkami Adobe - poprawia wyświetlanie czcionek na ekranie, pozwala na drukowanie czcionek PostScriptowych na drukarkach nie wyposażonych w Postscript oraz umożliwia tworzenie własnych zestawów podstawowych czcionek. Program ten można zainstalować oddzielnie.

Program Adobe Photoshop^® LE oraz wersje próbne innych aplikacji systemów Adobe - pozwalają na zapoznanie się z pozostałym oprogramowaniem Adobe bez dodatkowych kosztów. Program Photoshop LE oferuje wiele cech spotykanych w pełnej, komercyjnej wersji Adobe Photoshop; można zainstalować Photoshop LE i zarejestrować produkt przy pomocy modemu lub przez wysłanie karty rejestracyjnej, której używasz dla programu Premiere. Dodatkowe wersje próbne produktów Adobe na dysku zawierają Adobe After Effects^®, Adobe Illustrator^®, Adobe Page Maker^® i wiele innych.

Film instruktażowy oraz podręczne samouczki - dostarczają dodatkowych wskazówek, które pomogą Ci poznać Premiere. Film instruktażowy, który wymaga od ciebie wcześniejszego zainstalowania oprogramowania QuickTime, demonstruje kluczowe korzyści oraz nowe cechy tej wersji programu Premiere. Pewien ciąg rozdziałów publikacji Adobe Premier Classroom in a Book^® prezentuje krok po kroku zasady tworzenia filmu wideo korzystając z przykładowych nagrań wideo i audio, które są również dostępne na tym dysku.

Dysk CD-ROM z mediami zawiera:

Zbiór nagrań - zawiera profesjonalne obrazy, urywki medialne, pliki dźwiękowe z różnych źródeł.

Oprogramowanie Adobe Acrobat Reader - pozwala na przeglądanie podręcznej dokumentacji i materiałów instruktażowych pochodzących z innych źródeł, które zostały zachowane w formacie plików PDF.

Instalowanie programu Adobe Premiere

Do zainstalowania programu Premiere z dysku CD-ROM Adobe Premiere Application użyj opisanej dalej procedury. Nie można uruchomić Premiere bezpośrednio z dysku CD-ROM; musisz zainstalować pliki programu na twardym dysku.

Jeśli dokonujesz unowocześnienia wersji swojego oprogramowania z Premiere 4.2 lub wcześniejszej, program instalujący utworzy nowy katalog dla plików Premiere 5.0. Twoje bieżące pliki Premiere nie zostaną w ten sposób naruszone. Jednakże, elementy takie jak QuickTime i DirectDraw mogą zostać uaktualnione o ile nie używasz wersji tych elementów, które są nowsze o tych, dostarczonych na dysku CD-ROM Adobe Premiere Application.

Aby zainstalować Premiere:

1. Włóż do stacji CD-ROM dysk Adobe Premiere Application.

2. W zależności od posiadanego systemu, wykonaj jedną z czynności:

• (Windows) Jeśli pojawi się ekran startowy, wybierz polecenie Install Adobe Premiere. W przeciwnym wypadku użyj Eksplorera do zlokalizowania i otwarcia katalogu Premiere, który jest umieszczony na dysku CD-ROM, a następnie kliknij podwójnie plik Setup.exe, aby rozpocząć procedurę instalacji.

• (Mac OS) Kliknij podwójnie ikonę Install Adobe Premiere, aby rozpocząć proces instalacji.

3. Wykonuj kolejno pojawiające się na ekranie instrukcje aż instalacja zostanie zakończona.

Instalowanie dodatkowych modułów programowych

Możesz zakupić lub w inny sposób uzyskać uaktualnione lub dodatkowe oprogramowanie od Adobe albo innych wytwórców. Niektóre dodatki są wyposażone w instalator, który możesz uruchomić. Jeśli dodatek nie posiada instalatora, możesz go łatwo zainstalować przeciągając jego ikonę myszką.

Aby zainstalować dodatkowe oprogramowanie:

Upewnij się, że program Premiere nie jest aktualnie uruchomiony i przeciągnij przy pomocy myszki oprogramowanie z pierwotnego miejsca do katalogu Plug-ins, który znajduje się wewnątrz katalogu gdzie został zainstalowany program Premiere.

Co nowego W Adobe Premiere 5.0

Premiere 5.0 zawiera tuziny nowych i poprawionych cech umożliwiających montaż filmu wideo na twoim komputerze. Ta wersja Premiere zawiera również rozszerzenia, które poprawiają zarówno jakość jak i prędkość wykonania w takich dziedzinach programu jak montaż, przeglądanie, nagrywanie obrazu i wyprowadzanie.

Okno Timeline (Linia Czasu)

Nowe okno Timeline zastępuje okno Construction poprzednich wersji programu Premiere. Zapewnia ono bardziej intuicyjny i płynny interfejs dla dodawania, wyświetlania oraz montażu ścieżek w projekcie. Rozszerzenia są następujące:

Potężny i giętki układ ścieżek - ukrywanie i łatwiejsze zamykanie ścieżek do montażu, a nawet spajanie podścieżek (Wideo 1A, Wideo 1B oraz przejścia pomiędzy nimi) w jedną ścieżkę używając nowych przycisków sterujących umieszczonych z lewej strony okna. Nowa właściwość shy track pozwala na ukrycie ścieżki przy ciągłej możliwości zastosowania jej zawartości w końcowym wyniku. Wiele z nowych koncepcji i elementów interfejsu jest modelowane na podstawie palety Layers (warstwy) występującej w programie Adobe Photoshop, Illustrator oraz Page Maker.

Dodawanie i usuwanie ścieżek - użyj okna dialogowego Track Options (Opcje Ścieżek) dostępnego z menu okna Timeline do dodawania, usuwania oraz zmiany nazw ścieżek.

Przemieszczanie się do następnej i poprzedniej edycji oraz przemieszczanie linii montażu - Używaj przycisków w oknie Monitor, aby przesunąć się do poprzednio ustawionych pozycji montażowych albo osiągnij to samo używając następujących skrótów klawiszowych w oknie Timeline: Control (Windows) lub Command (Mac OS) + Shift + klawisz ze strzałką w lewo lub w prawo przesuwa do poprzedniego lub następnego punktu montażu. Usuń wybór klatek w oknie Timeline (przez kliknięcie dowolnego wybranego nagrania) a następnie naciśnij klawisz ze strzałką w lewo lub w prawo, aby przesunąć samą linię montażu.

Zrenderowane próbki i próbki kanału alfa - Możesz otrzymać zrenderowane próbki (wyświetlone klatki z zastosowanymi w nich filtrami i efektami) przez naciśnięcie klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS) podczas przeciągania myszką na linijce czasu. Jeśli przy tej czynności naciśniesz również klawisz Shift, możesz przeglądać efekty odnoszące się do kanałów alfa. Przeciąg linię montażu, aby wyświetlić klatki bez zastosowania efektów i filtrów.

Inne ulepszenia interfejsu - Zobaczysz dokładniej gdzie zostały zastosowane w nagraniach wideo filtry i ustawienia ruchu, również zobaczysz teraz nazwę dowolnego zastosowanego typu przezroczystości: Informacja ta jest wyświetlana obecnie na przedstawieniu nagrania wideo w oknie Timeline. Wszystkie ścieżki wideo znajdujące się ponad ścieżkami Video 1 są ścieżkami nadrzędnymi - ścieżka umieszczona w oknie najwyżej jest ścieżką najbardziej zewnętrzną w filmie wideo.

Okno Monitor

Nowe okno Monitor w efekcie łączy z sobą okna Clip (Nagranie), Preview (Przegląd) i Trimming (Obcinanie) poprzednich wersji w pojedyncze okno, lepiej oddając klimat profesjonalnego montażu wideo. Okno to posiada dwa widoki: widok Source (Źródło) dla odtwarzania i montażu pojedynczych nagrań, oraz widok Program dla wyświetlania zawartości okna Timeline. Okno Monitor posiada dwa tryby, montażu oraz zapełniania. Co ważniejsze, wiele z istotnych zadań montażowych może być teraz przeprowadzone za pomocą skrótów klawiszowych. Inne powiązane z tym zmiany zawierają:

Bardziej precyzyjne i dostępne obcinanie - Możesz łatwo wejść w tryb obcinania przez naciśnięcie klawisza Control (Windows) lub Command (Mac OS) + T (lub wybrać polecenie Trim Mode z menu okna Monitor).

Podgląd lub synchroniczne odtwarzanie - Możesz przeglądać, jak nagranie źródłowe będzie pasowało w filmie wideo zanim zostanie dołączone do okna Timeline - przez użycie przycisku podglądu w oknie Monitor. Powoduje to zsynchronizowanie ze sobą przycisków sterujących źródła, filmu oraz przeglądów.

Klawisze Wstawiania, Nakładania, Unoszenia i Wyciągania - Częściej będziesz teraz korzystał z przycisków (lub skrótów klawiaturowych im odpowiadających) niż przeciągał nagrania wideo do okna Timeline.

Wszechstronne opcje podglądu - Skorzystaj z monitorów NTSC lub PAL przez odłączenie przycisków sterujących z okna Monitor. Możesz przełączyć się na tryb pojedynczego widoku, który wyświetla jedynie wybrany widok w centrum okna, a przełączać się pomiędzy aktywnymi nagraniami przez wybieranie ich nazw z wygodnego, rozwijanego menu. Opcjonalnie, możesz mieć nagrania otwarte każde w swoim własnym oknie, tak jak we wcześniejszych wersjach Premiere.

Nowe cechy zarządzania projektem oraz zarządzania mediami

Okno Project obsługuje wiele nowych pól bazy danych, których możesz użyć do klasyfikacji nagrań dla celów sortowania i wyszukiwania. Premiere posiada teraz również pola definiowane przez użytkownika. Wyświetlanie opcji w oknie Project zostało ulepszone i teraz możesz wyświetlić informacje tylko tekstowe odnoszące się do twojego materiału źródłowego. Inne organizacyjne umiejętności zawierają bardziej przejrzyste i bardziej intuicyjne obsługiwanie nagrań źródłowych (aby uniknąć podwójnego wyświetlania nagrań źródłowych dla każdego egzemplarza używanego w oknie Timeline), cecha automatycznego ładowania (aby nagrania dodane do okna Timeline lub Monitor stały się widoczne w oknie Project), oraz poprawione zachowywanie danych pośrednich w oknie Project.

Związanym z tym ulepszeniem jest archiwizacja projektu. Możesz określić jak często będą zapisywane pliki projektu oraz czy mają zostać utworzone oddzielne pliki. Tworzenie oddzielnych plików pozwala na cofnięcie się do wybranych stadiów projektu, dla celów archiwizacji lub, aby odtworzyć pewien etap pracy w projekcie.

Ulepszone tworzenie napisów

Premiere teraz obsługuje dwa popularne efekty tytułowe: przewijanie (które przesuwa się na ekranie pionowo) oraz czołganie (które przesuwa się na ekranie poziomo). Dla obu efektów można ustalić punkty wypuszczania, kontrolować czas ich trwania w sekundach i klatkach, oraz używać maskowania, aby czcionki pojawiały się i znikały w określonych miejscach. Dla każdego tytułu możesz teraz zastosować czcionkę, rozmiar, kolor oraz inne atrybuty kroju pisma do dowolnego zakresu znaków wewnątrz bloku tekstu.

Wielokrotne klatki kluczowe dla filtrów

Poprzednio musiałeś dzielić nagrania, aby zastosować dany filtr do ich części. Lecz teraz możesz z łatwością utworzyć wielokrotne klatki kluczowe w nagraniu i zastosować dla każdej z nich inne ustawienia filtrów. Efekt filtru może zachodzić w czasie trwania całego nagrania lub może być ograniczony tylko do części nagrania.

Obsługa długich formatów

Premiere obsługuje montaż długich formatów filmów o podstawie czasu 29.97, możliwość przechowywania do trzech godzin filmu, nowe narzędzia montażowe Slip i Slide oraz paletę Nawigatora (do szybkiego poruszania się w obrębie okna Timeline bez tracenia z oczu większych nagrań).

Nowe właściwości audio

Ulepszony montaż i miksowanie dźwięku dostarcza elementów sterujących audio dostępnych w studiu. Nowe i poszerzone możliwości audio zawierają:

Lepsze przetwarzanie audio - Zmiana z jednej częstotliwości próbkowania audio na inną bez utraty jakości dzięki nowym, poszerzonym ustawieniom próbkowania audio. Gdy audio jest odtwarzane, ulepszona metoda zmniejszania częstotliwości próbkowania dostarcza dźwięku wysokiej jakości i o niskim tempie przepływu danych. Przy rozprowadzaniu sieciowym można ograniczyć częstość próbkowania niektórych dźwięków do 2 lub 3 kHz..

Więcej filtrów audio - Możesz poszerzać próbki audio wykorzystując dowolny z 11 nowych filtrów Premiere, włączając w to Reverb, Bass i Treble, Flanger, opóźnienie Multitap oraz Chorous.

Poszerzanie bazy stereo oraz zawężanie - Określ panoramę i zawężenie dźwięku używając nowych przycisków sterujących dodanych do ścieżek audio w oknie Timeline. Ulepszony interfejs Timeline pozwala na ukazywanie lub ukrywanie kształtu fal dźwiękowych skojarzonych z daną próbką audio.

Nowe palety oraz rozszerzenia palet

Premiere prezentuje teraz okna Transitions (Przejścia) oraz Info (Informacja) jako ruchome, interaktywne palety oraz dołącza paletę Navigator do produktu. Palety szybko wyświetlają na ekranie informacje i opcje bez przerywania procesu tworzenia oraz pozwalają łatwo otwierać, zamykać i zmieniać rozmiar. Można nawet zgrupować i złączyć z sobą kilka palet dla bardziej efektywnej obsługi.

Paleta Navigator, wzorowana na cechach programu Adobe Photoshop, pozwala jednym spojrzeniem zorientować się, gdzie w obrębie projektu się znajdujesz przez ukazywanie miniatury całkowitej długości projektu oraz małego okna wyświetlania, które podświetla obszar aktualnie widoczny w Timeline. Po prostu przeciągnij myszką podświetlony obszar na palecie, aby przenieść się do innej części Timeline.

Wersja Premiere dla platformy Windows zawiera obecnie paletę Commands (Polecenia) (wprowadzoną w wersji Premiere 4.2 dla platformy Macintosh), która pozwala ci na zamianę często używanych poleceń menu na przyciski, które szybko można naciskać w ruchomej palecie; można nawet odczytywać lub zapisywać swoje własne zestawy przycisków poleceń.

Lepsza zgodność sprzętowa i programowa

Ulepszenia w sprzęcie i oprogramowaniu powodują wzrost efektywności montażu wideo, a wśród nich przodują możliwości programu Premiere. Profile kart nagrywających obraz wideo są obecnie zawarte w ustawieniach wstępnych projektu Premiere, więc możesz je załadować w razie potrzeby przy nagrywaniu obrazu wideo czy audio. Obsługa standardu Hardware Abstraction Layer (HAL) pozwala inżynierom tworzyć lub modyfikować sterowniki sprzętowe dla przyspieszenia własności programu Premiere, włączając w to obsługę efektów w czasie rzeczywistym (przed renderingiem). Obsługa najnowszych wersji QuickTime oraz DirectDraw zapewnia, iż twoje dzieło będzie oparte o najpowszechniejsze standardy przemysłowe.

Różne ulepszenia

Wiele z nowych właściwości w programie Premiere nie posiada takiej widoczności jak inne własności używane codziennie, lecz mogą istotnie wpłynąć na wzrost twojej efektywności. Poniżej przedstawiono jedynie kilka innych dziedzin, które zostały ulepszone w tym wydaniu:

Ulepszone nagrywanie obrazu - Kliknij na chronometrażu nagrywania obrazu (o ile twoja karta nagrywająca obraz obsługuje te operacje) i przeglądnij ważne ustawienia nagrywania obrazu na palecie Info. Nagrywanie wsadowe teraz pozwala na stosowanie określonego odstępu chronometrażu oraz wskaźników obcinania wyskalowanych w klatkach filmowych.

Kompatybilność między-platformowa - Możesz teraz z łatwością przemieszczać projekt i powiązane z nim pliki z jednej platformy do innej ponieważ wersje Premiere dla Windows i Mac OS współdzielą ten sam kod bazowy. Premiere zawiera obsługę między-platformową dla napisów, profili, grafiki filmowej, filtrów, opisów, list wsadowych, bibliotek oraz większości ustawień systemowych.

Integracja z rodziną produktów Adobe - Możesz szybko rozpocząć efektywną pracę dzięki interfejsowi spójnemu z innymi produktami firmy Adobe. Jeśli znasz oprogramowanie takie jak Photoshop, to docenisz podobny wygląd i odczucie w pracy, wspólne skróty klawiszowe oraz cechy takie jak palety, obsługę filtrów programu Photoshop i możliwość indywidualnego importu warstw programu Photoshop. Również są automatycznie rasteryzowane podczas importu pliki pochodzące z programu Adobe Illustrator, tak jak wykonywane jest to w programie Photoshop. Premiere również dokonuje automatycznego wygładzania krawędzi grafiki w plikach programu Illustrator przy rozdzielczości 2000x2000 pikseli.

Rozdział 1: Przegląd programu Adobe Premiere

Przegląd prezentowany w tym rozdziale pomoże ci zrozumieć i pracować z podstawowymi koncepcjami i cechami programu Adobe Premiere. Przejdziesz przez typową sekwencję kroków w celu utworzenia fragmentu filmu wideo, łącznie z podstawowymi technikami montażu, dodawaniem przejść pomiędzy kolejnymi ujęciami, ruchu oraz przezroczystości. Ukończenie tego fragmentu wideo powinno ci zająć około jednej godziny.

Wszystkie pliki, które będą ci tutaj potrzebne, znajdziesz w katalogu Tour znajdującym się w katalogu twojej instalacji programu Premiere (o ile zainstalowałeś przeglądy wraz z Premiere) lub na dysku CD-ROM Adobe Premiere Application (jeśli nie zainstalowałeś przeglądów). W każdym razie możesz przeglądnąć skończoną wersję filmu, który utworzysz w tym przeglądzie, przez podwójne kliknięcie na pliku filmowym Zfinal w katalogu Tour.

Uwaga: Aby zakończyć przegląd lub oglądnąć film Zfinal.mov, w twoim systemie musi być zainstalowany QuickTime, QuickTime 2.5 lub późniejszy. QuickTime 3.0 jest dostępny jako opcja instalacyjna wraz z Premiere

Tworzenie reklamy roweru: Pierwsze kroki

W toku tego rozdziału, utworzysz promocyjną reklamę telewizyjną dla fikcyjnej fabryki rowerów wykorzystując nagrania audio i wideo dostarczone na dysku CD-ROM. Będziesz pracował z nagraniami, które zostały już zdigitalizowane. Nagrania te są dostępne jako pliki QuickTime dla Mac OS oraz pliki .AVI dla Windows. Gdybyś faktycznie musiał utworzyć ten projekt od samego początku, to prawdopodobnie przechwyciłbyś nagrania z oryginalnych taśm wideo i zdigitalizował je samodzielnie wykorzystując Premiere.

Usuwanie ustawień użytkownika

Procedury w tym rozdziale zakładają, iż używasz ustawień programu, które zostały pierwotnie dostarczone z Premiere, jak określono w plikach preferencji Premiere. Następne kroki upewnią nas, iż zostały usunięte wszystkie zmodyfikowane ustawienia preferencyjne, które mogą wejść w konflikt z instrukcjami podanymi w tym rozdziale.

1. Upewnij się, iż Premiere nie jest uruchomiony. Jeśli jest, wybierz z menu polecenie File > Exit (Windows) lub File > Quit (Mac OS).

2. W zależności od twojego systemu wykonaj jedną z poniższych czynności:

• (Windows) Użyj Eksplorera do zlokalizowania pliku Prem50.prf wewnątrz katalogu Premiere i przenieś go do innego katalogu.

• (Mac OS) Użyj Finder'a do zlokalizowania pliku Premiere 5.0 Prefs w katalogu Preferences umieszczonym w katalogu System i przenieś go do innego katalogu.

Przez czasowe przeniesienie pliku preferencyjnego upewniasz się, iż Premiere wystartuje ze świeżymi ustawieniami dla bieżącego projektu. Po zakończeniu projektu możesz przywrócić poprzedni plik preferencyjny. Aby to wykonać, przenieś plik z powrotem do jego pierwotnej lokalizacji, pozwalając na zastąpienie istniejącego tam pliku, jeśli system cię o to spyta.

Kopiowanie plików z dysku CD-ROM Adobe Premiere

Fragment wideo opisany w tym rozdziale utworzysz korzystając z opcjonalnie zainstalowanych plików. Jeśli Premiere został zainstalowany w twoim systemie bez wybranej opcji “Tour”, będziesz musiał ręcznie skopiować te pliki z dysku CD-ROM Application. (Dla efektywności i najlepszej szybkości zalecamy skopiowanie plików na dysk twardy i pracę raczej z ich kopiami niż z oryginałami umieszczonymi na dysku CD-ROM).

Uwaga: Jeśli katalog Premiere na twoim dysku twardym zawiera katalog Tour, to odpowiednie pliki zostały już zainstalowane wraz z programem i możesz pominąć następną procedurę.

1. Włóż do stacji kompaktowej dysk CD-ROM Adobe Premiere Application. (Jedynie w systemie Windows pojawia się ekran startowy w większości systemów, jeśli jest włączona funkcja autostartu CD-ROM. Jeśli pojawi się ten ekran, to kliknij na przycisk Explore this CD-ROM.)

2. Użyj Eksplorera (Windows) lub Findera (Mac OS) do skopiowania katalogu Tour z dysku CD-ROM na swój dysk twardy. Będziesz na swoim dysku twardym potrzebował około 15 MB wolnego miejsca.

Określanie ustawień projektu

Aby rozpocząć dowolny projekt, najpierw musisz zaimportować nagrania, które będziesz używał w swoim filmie wideo. Nagranie to może być zdigitalizowanym filmem, wideo, audio, nieruchomym obrazem lub sekwencją nieruchomych obrazów; nagrania audio i wideo mogą mieć kilka sekund długości.

1. Uruchom program Adobe Premiere.

2. W okienku dialogowym New Project Settings (Ustawienia Dla Nowego Projektu) wybierz polecenie QuickTime lub AVI (tylko w przypadku Windows) dla opcji Editing Mode (Tryb Montażu).

3. Dla opcji Timebase (Podstawa Czasu) wybierz 30.

Menu Timebase określa liczbę klatek na sekundę dla montażu. Jeślibyś tworzył końcową wersję swojego filmu wideo dla telewizji, to wybrałbyś 29,97 dla standardu telewizyjnego NTSC lub 25 dla PAL w zależności od regionu świata gdzie przekaz miałby miejsce.

4. Kliknij przycisk Next, aby otworzyć sekcję Video Settings (Ustawienia Wideo) okienka dialogowego New Project Settings.

5. Dla opcji Frame Size (Rozmiar Klatki) wpisz 240 w najbardziej na lewo umieszczonym polu edycyjnym, aby ustawić szerokość podglądu.

Ponieważ opcja 4:3 Aspect jest wybrana, dla wysokości klatki podglądu automatycznie pojawi się wartość 180. Ustawienie to steruje wyglądem podglądu twojego projektu na ekranie monitora.

6. Dla opcji Frame Rate (Szybkość Klatek) określ 15 a następnie kliknij przycisk OK.

Wiele z ustawień projektu, które właśnie zostały zdefiniowane określi sposób konstrukcji filmu wideo i sposób jego eksportu. Zanim zaczniesz tworzyć swoje własne filmy wideo, przeczytaj Rozdział 2, “Praca z projektami”, aby lepiej zrozumieć dostępne ustawienia oraz ich wpływ na sukces twojej pracy.

Teraz Premiere jest ustawiony do pracy z nagraniami, które będziesz importował.

Importowanie nagrań

Istnieje kilka sposobów na wprowadzenie nagrań do projektu. W tym rozdziale dokonasz bezpośredniego importu nagrań do okna Project, do jednego miejsca, w którym Premiere wyszczególnia każde nagranie związane z projektem.

Uwaga (tylko dla Windows):Kroki wykonywane w tym rozdziale odnoszą się do wersji QuickTime.MOV plików przeglądu. W Windows pliki te są dostarczane jako pliki AVI, które posiadają takie same nazwy, lecz rozszerzenia .AVI.

1. W zależności od twojej platformy, wykonaj jedną z poniższych czynności:

• W Windows, wybierz polecenie File > Import > File, a następnie otwórz katalog Tour, który skopiowałeś lub zainstalowałeś z dysku CD-ROM Adobe Premiere Application. Zaznacz plik Boys.mov, wciśnij i przytrzymaj klawisz Shift, a następnie zaznacz plik Finale.mov. Spowoduje to wybranie czterech pierwszych plików filmowych w katalogu. Następnie kliknij przycisk Open.

• W Mac OS, wybierz polecenie File > Import > Multiple, otwórz katalog Tour, który skopiowałeś lub zainstalowałeś z dysku CD-ROM Adobe Premiere Application, a następnie otwórz katalog Clips. Dalej zaznacz Boys.mov i kliknij przycisk Import. Zrób to samo dla plików Cyclers.mov, Fastslow.mov oraz Finale.mov, a na koniec kliknij przycisk Done.

Pliki te pojawią się w oknie Project. Dla każdego importowanego pliku okno Project wymienia jego nazwę, typ oraz czas trwania. Pozostałe kolumny pozwalają ci na dodanie własnych opisów lub etykiet. Okienko w razie konieczności można przewijać lub powiększać.

Zanim zaczniesz kontynuować, zapisz projekt na dysku i nadaj mu odpowiednią nazwę.

2. Wybierz polecenie menu File > Save

3. W okienku dialogowym Save File (Zapis Pliku) wpisz Cycling.ppj dla nazwy pliku oraz określ położenie na swoim dysku twardym. Kliknij przycisk Save (Zapis).

Premiere zachowa twój projekt na twoim dysku twardym.

Tworzenie surowego montażu

W wielu projektach może wystąpić konieczność rozpoczęcia od utworzenia surowego montażu filmu wideo. Surowy montaż jest po prostu sekwencją nagrań ułożonych w ogólnej kolejności, którą chcesz uzyskać, bez montażu. Surowy montaż może dać ci szybko pojęcie o efektywności tworzonego filmu wideo, pozwalając ci na podjęcie decyzji, gdzie dokonać wycięć, obcięć, dodać przejścia oraz efekty specjalne.

1. Jeśli okno Timeline (Linia Czasu) nie jest otwarte, wybierz polecenie Window > Timeline.

Importowane nagrania nie stają się częścią filmu wideo, aż do momentu, gdy umieścisz je w oknie Timeline. Okno Timeline jest miejscem, w którym będziesz konstruował i edytował swój film wideo - dodając, kopiując oraz przesuwając nagrania, ustawiając ich długość itd. Okno Timeline dostarcza przeglądu twojej pracy ukazując ci, gdzie w skali czasu rozpoczyna się i kończy każde nagranie, jak również zależności pomiędzy nimi.

Ważnym jest zrozumienie, iż tak jak istnieją różne sposoby importowania nagrania , istnieje również więcej niż jedno podejście do montażu filmu wideo w Premiere. Na przykład, zaawansowani montażyści wideo mogą preferować raczej poleganie na oknie Monitor (opisanym dalej w tym rozdziale) niż na oknie Timeline. Metoda montażu opisana w tym przeglądzie jest odpowiednia dla początkujących użytkowników tworzących względnie prosty projekt. Rozdział 4, “Montaż Wideo” opisuje bardziej zaawansowane podejście do montażu w Premiere, takie jak 3-punktowy montaż.

Gdy otwierasz okno Timeline po raz pierwszy, wyświetla ono pod linijką czasu siedem oddzielnych rzędów zwanych ścieżkami. Ścieżki grają rolę pojemników dla nagrań; przez zaangażowanie wielu ścieżek oraz ułożenie nagrań w obrębie ścieżek, tworzysz sekwencje i efekty, które stają się twoim filmem wideo. Ten rozdział wprowadzi cię do każdego typu ścieżki oraz do typów przycisków sterujących dostępnych dla wszystkich ścieżek.

2. W oknie Project zaznacz nagranie Boys.mov i przeciągnij je myszką na ścieżkę Video 1A. Gdy nagranie przeciągane jest do ścieżki Video 1A, przyjmuje postać ciemnego prostokąta. Zanim zwolnisz klawisz myszki upewnij się, iż lewa krawędź prostokąta pokrywa się z lewą krawędzią ścieżki Video 1A.

Uwaga: Jeśli ścieżka Video 1A nie jest rozwinięta (tj. ustawiona na pokazywanie ścieżki Transition (Przejście) oraz powiązanej z nią ścieżki Video 1B), kliknij strzałkę na lewo od etykiety ścieżki, tak aby ścieżki pojawiły się w sposób widoczny na poniższej ilustracji.

3. Zaznacz nagranie Cyclers.mov i przeciągnij je do ścieżki Video 1A, tym razem umieszczając je tuż za nagraniem Boys.mov, tak aby początek nagrania Cyclers.mov stykał się z końcem nagrania Boys.mov.

4. Zaznacz nagranie Fastslow.mov, przeciągnij je myszką na ścieżkę Video 1A i umieść je za nagraniem Cyclers.mov. To samo wykonaj z nagraniem Finale.mov, przeciągając je tuż za nagranie Fastslow.mov.

Teraz masz cztery nagrania na ścieżce Video 1A tworzące film wideo o długości około 32 sekund. Jest to surowy montaż dający ci pewne pojęcie, jak działa twoja sekwencja oraz co należy obciąć, wyedytować i zmodyfikować. W następnym rozdziale będziesz przeglądał tą sekwencję. Jednak przed pójściem dalej, zmienisz sposób przedstawiania nagrań w oknie Timeline.

5. Kliknij na pasek tytułowy okna Timeline, aby się upewnić, iż jest ono aktywne, a następnie wybierz polecenie Window > Timeline Window Options.

6. Dla opcji Icon Size (Rozmiar Ikony) wybierz środkową opcję, a następnie kliknij przycisk OK.

Przedstawianie nagrań w oknie Timeline zmienia odpowiednio swój rozmiar. Teraz zmień jednostkę czasu wyświetlaną wzdłuż okna Timeline.

7. Z menu podręcznego Time Units (Jednostki Czasu) w lewym dolnym rogu okna Timeline wybierz 2 sekundy.

Nagrania zajmują teraz mniej miejsca w poziomie ponieważ zawartość okna Timeline wyświetlana jest obecnie w jednostkach czasu wymagających mniej szczegółów.

Teraz nadszedł czas na odtworzenie sekwencji nagrań, które zaimportowałeś.

Przeglądanie w oknie Monitor

Aby zobaczyć jak postępuje do przodu twoje dzieło, możesz przeglądnąć jedno lub więcej nagrań w oknie Monitor.

1. Jeśli okno Monitor nie jest już otwarte, wybierz polecenie menu Window > Monitor.

Okno Monitor wyświetla dwa widoki:

• Widok źródłowy (Source View) (po lewej stronie okna) pozwala ci przeglądać nagranie, przycinać je, a następnie wstawiać do okna Timeline. Widok ten może przechowywać kilka nagrań naraz, lecz w danej chwili możesz oglądać i przycinać tylko jedno nagranie.

• Widok programu (Program View) pozwala ci w dowolnej chwili przeglądać cały program wideo. Widok ten wyświetla sekwencję nagrań znajdujących się bieżąco w oknie Timeline. Możesz również używać widoku Program do montażu swojego filmu wideo

2. W oknie Monitor kliknij na przycisk Play (Odtwarzanie), który jest umieszczony pod widokiem programu albo naciśnij klawisz spacji.

Surowy montaż twojego filmu wideo zostaje odtworzony aż do jego końca.

Zauważ, iż linia montażu w oknie Timeline porusza się wraz z podglądem. Linia montażu oznacza aktywną klatkę - klatkę poddawaną montażowi lub podglądowi.

3. Aby odtworzyć jeszcze raz, kliknij ponownie na przycisk Odtwarzania albo kliknij na przycisk Pętli (*), aby odtwarzać program wideo w ciągłej pętli. W celu zatrzymania akcji, kliknij przycisk Stop (■) lub wciśnij klawisz spacji.

Teraz, gdy posiadasz już ogólne pojęcie o programie wideo, obetniesz nagrania wideo oraz dodasz do nich dźwięk i efekty specjalne, aby utworzyć gotową wersję.

Obcinanie nagrań w oknie Monitor

Gdy robisz zdjęcia filmowe swoją kamerą, prawie zawsze powstaje dużo więcej materiału niż będziesz go w rzeczywistości potrzebował w swoim programie wideo. Aby utworzyć sceny, cięcia oraz przejścia, będziesz musiał obcinać swoje nagrania, usuwając z nich niepotrzebne fragmenty. Obcinanie nagrań jest istotną częścią tworzenia programu wideo, czymś, co będziesz wykonywał wielokrotnie. Premiere dostarcza wielu różnych sposobów obcinania nagrań, włączając w to narzędzia do surowego montażu oraz bardziej precyzyjne widoki poklatkowe.

Montaż filmu wideo bicycle rozpoczniesz od obcięcia nagrania Boys.mov, pierwszego nagrania w twoim programie wideo.

1. Upewnij się, iż oba okna Timeline oraz Monitor są widoczne w całości i nie pokrywają się wzajemnie. Następnie kliknij na pasek tytułowy okna Timeline, aby je uaktywnić.

2. Na ścieżce Video 1A okna Timeline kliknij dwukrotnie nagranie Boys.mov.

Pierwsza klatka nagrania Boys.mov pojawi się na widoku Źródłowym (Source view) okna Monitor.

Zanim będziesz wycinał sekwencje wideo, najpierw zobacz całe nagranie.

3. Kliknij na przycisk Start (Play) umieszczony pod widokiem Źródła lub naciśnij klawisz spacji.

Nagranie jest nieco zbyt długie, więc je trochę obetniesz. Obcięcie nagrania wymaga ustawienia nowego punktu początku (In point), punktu końca (Out point) albo obu z nich. Punkt początku jest klatką, od której rozpoczyna się nagranie; punkt końca jest ostatnią klatką nagrania. Zmienisz punkt końca dla nagrania Boys.mov.

4. Aby uzyskać pojęcie, gdzie dokładnie należy obciąć nagranie, kliknij na przycisk Start i poszukaj miejsca, w którym pierwszy rowerzysta zatrzymuje się (stanie się to po około 4 sekundach odtwarzania nagrania). W tym miejscu wstawisz punkt końca.

Przyciski sterujące dla obu widoków w oknie Monitor posiadają również suwaki, które umożliwiają ci ręczne odtwarzanie klatek w przód i w tył, a to z kolei pozwala na precyzyjną identyfikację oraz zaznaczanie zdarzeń.

5. Pod widokiem Źródła (Source view) przeciągnij suwak aż do momentu, gdy zobaczysz jak zatrzymuje się pierwszy rowerzysta. (Odczyt czasu pod suwakiem powinien wynosić od 4:20 do 5:00 sekund.)

6. Kliknij na przycisk Zaznaczania Punktu Końcowego (Mark Out Point) (}).

Po poprawnym umieszczeniu punktu końca musisz zastosować wprowadzoną zmianę do nagrania w oknie Timeline. Zauważ, iż nad widokiem Źródła pojawił się przycisk Apply (Zastosuj). Przycisk ten ukazuje się zawsze wtedy, gdy zaznaczysz nowe punkty początku lub końca dla nagrania w oknie Timeline.

7. Aby zastosować obcięcie, kliknij na przycisk Apply.

Premiere obcina koniec nagrania, aby nadać mu nowy punkt końca. Ważnym jest zrozumienie, iż obcięty obszar nie został wymazany. Premiere po prostu ukrył obcięte klatki, tak aby nie pojawiały się w oknie Timeline ani w czasie przeglądu lub eksportu programu wideo. Możesz w prosty sposób odzyskać odcięte klatki przez zresetowanie punktu końca wykorzystując dowolną metodę obcinania.

Ponieważ ustaliłeś nowy punkt końca, w oknie Timeline powstała przerwa pomiędzy pierwszym a drugim nagraniem. Aby zachować ciągły przepływ z jednego nagrania do drugiego, musisz usunąć tą przerwę przez przesunięcie w lewo pozostałych nagrań. Aby to wykonać, użyjesz narzędzia wyboru ścieżki (track selection tool) (). Narzędzie to wybiera wszystkie nagrania umieszczone na prawo od miejsca, w które klikniesz. (W dalszej części tej lekcji dowiesz się, w jaki sposób automatycznie można usuwać przerwy powstałe po wycięciach klatek.)

8. W oknie Timeline zaznacz narzędzie wyboru ścieżki (track selection tool).

9. Kliknij nagranie Cyclers.mov znajdujące się na ścieżce 1A. Nagranie to oraz nagrania umieszczone na prawo od niego zostaną wybrane.

10. Przeciągnij wybrane nagrania na lewo, aż zostaną dosunięte do nagrania Boys.mov.

11. Kliknij narzędzie wyboru (selection tool) (strzałka), ponieważ na razie zakończyłeś wybieranie ścieżki.

12. W oknie Monitor kliknij przycisk Start pod widokiem Programu, aby przeglądnąć wprowadzone przez ciebie zmiany.

13. Zachowaj projekt na dysku.

Dodawanie dźwięku

Teraz dodasz nieco muzyki do projektu przez zaimportowanie i umieszczenie pliku dźwiękowego w pierwszej ścieżce audio. Muzyka w pliku audio została nagrana w studio, zdigitalizowana, a następnie zmontowana i odtworzona w Premiere.

1. Z menu wybierz polecenie File > Import > File, a następnie kliknij podwójnie na pliku Music.aif, który znajduje się w katalogu Clips wewnątrz katalogu Tour. Plik pojawi się w oknie Project.

2. Przeciągnij myszką ikonę Music.aif z okna Project na ścieżkę Audio 1.

3. Kliknij na strzałkę umieszczoną na lewo od ścieżki, aby ją rozwinąć.

Rozwinięty widok ukazuje kształt fali dźwiękowej nagrania audio. Fala przedstawia głośność dźwięku w funkcji czasu. Wyższe szczyty fali oznaczają większą głośność. W następnym rozdziale powrócisz do ścieżki dźwiękowej, aby zsynchronizować zdarzenia filmu wideo z muzyką. Na razie jednak zablokujesz ścieżkę, aby nie została później przesunięta.

4. Aby zablokować ścieżkę audio, kliknij na prostokąt umieszczony obok ikony głośnika

5. Kliknij przycisk Start widoku Program w oknie Monitor, aby przeglądnąć wideo i odsłuchać równocześnie audio.

Obcinanie nagrań w oknie Timeline

Jako dodatek do obcinania nagrań w oknie Monitor, możesz również obcinać nagrania w oknie Timeline wykorzystując dużą liczbę różnych metod. Aby edytować bardziej precyzyjne w oknie Timeline często ułatwieniem jest widok większej grupy klatek. Standardowo okno Timeline wyświetla klatki co jedną sekundę.

1. Z rozwijalnego menu Time Units (Jednostki Czasu) umieszczonego w lewym dolnym rogu okna Timeline wybierz 6 klatek.

Teraz okno Timeline będzie wyświetlać co 6 klatkę.

Najpierw skorygujesz zrobione wcześniej obcięcie nagrania Boys.mov tak, aby jego punkt końca był zsynchronizowany z pierwszym pikiem na ścieżce audio.

2. Wybierz narzędzie rozpływowego montażu (ripple edit tool) (│) w oknie Timeline.

Narzędzie ripple edit obcina określone nagranie, lecz utrzymuje czas trwania wszystkich pozostałych nagrań. Jednakże, obcięcie „rozpływa się” po projekcie; pozostałe nagrania zostają przyciągnięte lub rozepchnięte w zależności od tego czy skracasz lub wydłużasz dane nagranie. Dlatego czas trwania całego programu wideo ulega zmianie.

3. Umieść wskaźnik myszki na linii łączącej dwa pierwsze nagrania. Zauważ, iż wskaźnik zmienia swoją ikonę na ikonę przedstawiającą narzędzie montażu rozpływowego (ripple edit tool).

4. Przeciągnij narzędzie ripple edit aż wyrówna się z początkiem pierwszego szczytu fali na ścieżce audio, a następnie zwolnij klawisz myszki.

Teraz przytniesz nagranie Cyclers.mov tak, aby jego punkt końca odpowiadał pełnemu punktowi na podziałce czasu w oknie Timeline. Aby przyciąć nagranie Cyclers.mov do tego czasu, użyjesz palety Info.

5. Zaznacz nagranie Cyclers.mov, a następnie z menu wybierz polecenie Window > Show Info.

Paleta Info wyświetla nazwę, czas trwania oraz punkty startu i końca wybranego nagrania. Dodatkowo wyświetla ona bieżące położenie wskaźnika; informację na temat wskaźnika wykorzystasz przy obcinaniu.

6. Z wybranym narzędziem montażu rozpływowego przesuń wskaźnik na linię łączącą nagrania Cyclers.mov i Fastslow.mov.

7. Przeciągnij narzędzie ripple edit na lewo, aż pozycja wskaźnika na palecie Info przyjmie wartość 0:00:08:01, a następnie zwolnij przycisk myszki.

Obciąłeś punkt końca nagrania Cyclers.mov. Ponieważ do obcinania używałeś narzędzia montażu rozpływowego (ripple edit), to wszystkie następne nagrania zostały odpowiednio przesunięte w lewo.

8. Ponieważ zakończyłeś montaż rozpływowy, zaznacz narzędzie wyboru (selection tool) ().

Teraz pójdziesz dalej i zastosujesz przejścia pomiędzy nagraniami.

Dodawanie przejścia

Przejście (transition) jest zmianą z jednej sceny na następną lub z jednego nagrania do następnego. Najprostszym przejściem jest cięcie (cut), gdy za ostatnią klatką jednego nagrania następuje zaraz pierwsza klatka następnego. Przez umieszczenie obok siebie dwóch nagrań --Boys.mov oraz Cyclers.mov - stworzyłeś cięcie pomiędzy nimi.

Aby dodać pomiędzy scenami teksturę, cieniowanie lub przyciągające uwagę efekty specjalne, możesz wykorzystać specjalne przejścia dostępne w Premiere 5.0, takie jak rozmycia (dissolves), nachodzenie scen (wipes) oraz zbliżenia (zooms). W tym przeglądzie użyjesz przejścia wzajemnego rozmycia (Cross Dissolve).

1. 
   Wybierz polecenie menu Window > Show Transitions.

Pojawi się paleta Transitions wyświetlająca dostępne przejścia. Każda z ikon przedstawia graficznie sposób działania danego przejścia. Można również animować te ikony, aby zobaczyć dynamiczny widok każdego przejścia. Aby tego dokonać:

2. Kliknij małą czarną strzałkę (►) umieszczoną w prawym górnym rogu palety Transitions, a następnie wybierz polecenie Animate (Animuj).

Jeśli stwierdzisz, iż animacja ta jest rozpraszająca, możesz ją wyłączyć ponownie wybierając polecenie Animate z menu palety Transitions.

3. Jeśli ścieżka Video 1 nie jest rozwinięta, kliknij strzałkę umieszczoną po lewej stronie tej ścieżki.

Aby utworzyć przejście, najpierw musisz nałożyć na siebie dwa nagrania na ścieżkach Video 1A i Video 1B. W przejściu zostaną użyte nakładające się fragmenty nagrań. Typowo, fragmenty te nie są istotne dla twojego projektu, ponieważ przejście i tak je zakryje.

4. Na podziałce czasu przeciągnij linię montażu o jedną sekundę przed punkt końca nagrania Cyclers.mov; użyjesz jej jako pewnego rodzaju prowadnicy do zmiany położenia nagrania Fastslow przy następnym kroku.

5. Teraz przeciągnij nagranie Fastslow.mov w dół, na ścieżkę Video 1B, przyciągając jej punkt startu do linii montażu.

Teraz te dwa nagrania zachodzą częściowo na siebie na okres jednej sekundy.

6. Na palecie Transitions odszukaj przejście Cross Dissolve, przewijając ją w dół w razie konieczności.

Przejście to, często stosowane na wideo i w kinie, „rozpuszcza” jedną scenę w drugą w krótkim okresie czasu.

7. 
   Przeciągnij przejście Cross Dissolve do okna Timeline i umieść je na ścieżce Transition (w obszarze, w którym nakładają się na siebie dwa nagrania).

Gdy zwolnisz klawisz myszki, rozmiar przejścia zostanie automatycznie dopasowany do obszaru nakładania się nagrań i będzie wyświetlane jako ikona. Przejście Cross Dissolve rozpoczyna się na jedną sekundę przed końcem nagrania Cyclers.mov, a kończy się po jednej sekundzie czasu trwania nagrania Fastslow.mov.

Przeglądanie przejść i innych efektów

Klawisz odtwarzania na widoku Program odtwarza jedynie nagrania umieszczone na ścieżce Video 1A oraz nagrania audio, ale nie odtwarza przejść, filtrów, ani nałożonych na siebie nagrań (tych, które zostały umieszczone na ścieżce Video 2), zanim nie zostanie utworzony plik podglądu (preview file). Po utworzeniu pliku podglądu, widok Program będzie pokazywał dodatkowe efekty.

1. Wciśnij i przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub klawisz Option (Macintosh) i przemieść wskaźnik na podziałkę czasu wewnątrz okna Timeline. Wskaźnik zmienia się w małą strzałkę zwróconą w dół ().

2. Przeciągnij wskaźnik na podziałce czasu ponad przejściem, trzymając wciąż wciśnięty klawisz Alt lub Option.

Nagranie Cyclers.mov rozpuści się na nagranie Fastslow.mov w okresie jednej sekundy.

Przeciąganie wykonywane w ten sposób dostarcza szybkiej metody podglądu twojego programu wideo, lecz nie może zapewnić ci precyzyjnej częstotliwości odtwarzania klatek, ponieważ poruszasz się ręcznie. Aby efekty przeglądać przy określonej liczbie klatek na sekundę, musisz utworzyć plik Podglądu (Preview file).

Jednakże zanim go utworzysz, musisz ustawić pasek obszaru roboczego (work area bar) - najwyższą sekcję w oknie Timeline - aby pokryć obszar, który chcesz przeglądnąć. Pasek obszaru roboczego określa tą część twojego projektu, którą chcesz przeglądać (z przejściami, filtrami i innymi efektami) lub wyprodukować jako efekt końcowy. W tym przypadku chciałbyś przeglądnąć pierwsze trzy nagrania swojego projektu, włącznie z efektem przejścia, który dopiero co dodałeś.

3. Aby w całości zobaczyć pierwsze trzy nagrania, z rozwijanego menu Time Units (Jednostki Czasu) wybierz 1 Second. Teraz łatwo będzie można poszerzyć obszar roboczy na odpowiednią ilość czasu.

Uwaga: W zależności od rozmiaru i rozdzielczości twojego monitora, ustawienie 1Second może nie uwidocznić w całości wszystkich trzech nagrań; w takim przypadku wybierz inne ustawienie z menu Time Units. Takie ustawienie nie wpłynie na twoją zdolność wykonywania pozostałych procedur w tym rozdziale, chociaż rysunki w podręczniku mogą wtedy nie zgadzać się dokładnie z tym, co widzisz na ekranie swojego monitora.

4. Przeciągnij prawy koniec paska obszaru roboczego tak, aby osiągnął długość pierwszych trzech nagrań i wyrównał się z końcem nagrania Fastslow.mov.

5. Z menu wybierz polecenie Project > Preview albo naciśnij klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac OS) na klawiaturze.

Premiere wyświetla pasek stanu w czasie tworzenia pliku podglądu. Gdy operacja ta będzie skończona, przegląd twojego programu wideo zostanie odtworzony w widoku Program okna Monitor.

Rozdzielanie nagrania

Czasami może wystąpić potrzeba nałożenia na siebie części nagrania. Aby tego dokonać, będziesz nagranie musiał rozdzielić otrzymując w ten sposób dwa lub więcej oddzielnych nagrań. Tutaj podzielisz nagranie Fastslow.mov tak, aby określona jego część mogła zmienić szybkość i wygasnąć.

1. W oknie Timeline przesuwaj linię montażu wzdłuż nagrania Fastslow.mov aż zobaczysz klatkę z nieosłoniętymi metalowymi barierkami (11:18). Pozostaw linię montażu ustawioną w tym punkcie.

2. W oknie Timeline zaznacz narzędzie żyletki (razor tool) (*).

3. Umieść wskaźnik nad nagraniem Fastslow.mov na bieżącej linii montażu i kliknij myszką.

Premiere przecina nagranie Fastslow.mov w punkcie, w którym kliknąłeś myszką, tworząc dwa oddzielne nagrania.

Zmiana prędkości nagrania

Możesz dokonać zmiany prędkości odtwarzania nagrania zwalniając je lub przyspieszając. Zmiana prędkości zmienia czas jego trwania bez dodawania lub usuwania jakichkolwiek klatek. Aby uatrakcyjnić i przyciągnąć uwagę do sekwencji rowerowej, zwolnisz drugą część nagrania, które właśnie rozciąłeś, zwiększając czas jego trwania.

Ponieważ chcesz również dokonać ściemnienia tego samego nagrania, co wymaga, aby zostało ono ułożone na ścieżce nakładkowej, umieścisz je tam teraz.

1. Zwiń ścieżkę Video 1 klikając na strzałkę zwróconą w dół umieszczoną po lewej stronie ścieżki.

2. Kliknij na narzędzie wyboru (selection tool) (), aby je wybrać, a następnie przeciągnij drugą część nagrania Fastslow w górę na ścieżkę Video 2.

Upewnij się, iż została zachowana w czasie dokładnie ta sama pozycja nagrania; krawędzie nagrania przylegają do tych samych lokacji na ścieżce Video 2.

Teraz zmienisz jego prędkość.

3. Zaznacz nagranie, które właśnie przeniosłeś (o ile nie jest już wybrane), a następnie wybierz polecenie menu Clip > Speed.

W oknie dialogowym, w polu edycyjnym New Rate (Nowa Prędkość Odtwarzania) wpisz 30. Kliknij przycisk OK.

Szybkość odtwarzania nagrania wynosi teraz 30 % pierwotnej szybkości. Odpowiednio wzrósł również czas odtwarzania nagrania i wynosi on obecnie trzy razy tyle, co poprzednio.

Zauważ, iż nagranie to nakłada się na część nagrania Finale.mov. Ponieważ chcesz, aby zwolnione nagranie zostało wygaszone stopniowo na czarno, musisz przesunąć nagranie Finale.mov w prawo.

4. Przeciągnij nagranie Finale.mov w prawo, aż jego lewa krawędź zrówna się z punktem końca zwolnionego nagrania.

Teraz utworzymy jeszcze jeden podgląd.

5. Przeciągnij prawy koniec paska obszaru roboczego w prawo tak, aby rozciągał się do końca nagrania Fastslow na ścieżce Video 2.

6. Z menu wybierz polecenie Project > Preview i naciśnij klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac OS) na klawiaturze.

Aby przeglądać wielokrotnie, po prostu powtórz tą procedurę.

7. Zapisz projekt na dysku.

Zmiana stopnia nieprzezroczystości nagrania

Jeśli nagranie znajduje się na ścieżce Video 2 lub wyższej, możesz zrobić je częściowo przezroczystym przez zmianę jego stopnia nieprzezroczystości (opacity). Opcja opacity pozwala ci ściemniać i rozjaśniać nagranie oraz nakładać jedno lub więcej nagrań na inne tak, aby dwa lub więcej było jednocześnie widoczne. Nagrania będziesz nakładał na siebie później w tym przeglądzie. Teraz użyjesz ścieżki nakładania (superimpose track) do ściemnienia nagrania przez ręczne ustawienie stopnia jego nieprzezroczystości w funkcji czasu.

Standardowo, Premiere zawiera jedną ścieżkę nakładania, Video 2, ponad ścieżką Video 1. Możesz w razie potrzeby dodać inne. Po umieszczeniu nagrania na ścieżce nakładania staje się dostępny pasek sterujący nieprzezroczystością. Aby go zobaczyć, musisz rozwinąć ścieżkę Video 2.

1. Kliknij na strzałkę umieszczoną po lewej stronie ścieżki Video 2.

Pasek nieprzezroczystości pokazuje stopień nieprzezroczystości nagrania. W tej chwili nieprzezroczystość wynosi 100 %.

2. Teraz przesuń wskaźnik na pasek nieprzezroczystości (tam jego przyjmie kształt wskazującego palca) i kliknij w odległości około trzech czwartych od początku nagrania, aby utworzyć mały prostokącik, zwany uchwytem.

Uchwyt dzieli pasek sterowania na sekcje, które możesz ustawiać przez przeciąganie. Pasek sterowania zawiera uchwyty na każdym z końców dla zdefiniowania początkowych i końcowych ustawień nieprzezroczystości.

3. Na ścieżce Video 2 okna Timeline kliknij pierwszy na prawo uchwyt. W następnym kroku trzymaj klawisz myszki wciśnięty.

4. Naciśnij klawisz Shift a następnie przeciągnij wybrany uchwyt sterowania nieprzezroczystością aż wartość obok uchwytu przyjmie 20%.

Utworzy to pochylenie w dół na pasku sterującym rozpoczynające się od pierwszego uchwytu, który utworzyłeś. Pochylenie w dół zmniejsza nieprzezroczystość. W tym przypadku nieprzezroczystość nagrania rozpoczyna się od 100% a kończy na 20%. (Upewnij się, iż w czasie zmian nacisnąłeś klawisz Shift, w przeciwnym wypadku zmiana rozpocznie się od lewego uchwytu na pasku sterującym.)

Uwaga: Możesz również przeciągać uchwyty bez naciskania klawisza Shift, lecz to ogranicza cię do 5 procentowych przyrostów i nie tworzy rozwijanego widoku. Możesz jednakże wykorzystać paletę Info do wyświetlania ustawień nieprzezroczystości w czasie przeciągania uchwytu bez klawisza Shift.

Przeglądnij to, co zrobiłeś

5. Wciśnij i przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub klawisz Option (Macintosh) i wolno przeciągnij na podziałce czasu ponad nagraniem, które właśnie ustawiłeś. Przegląd odtwarzany jest w oknie Monitor. Ponieważ nagranie to jest jedynym nagraniem odtwarzanym w oknie Timeline, zostaje ściemnione do koloru tła, który jest czarny.

6. Zapisz projekt na dysku.

Dodawanie efektów specjalnych do nagrania wideo

Premiere 5.0 pozwala ci tworzyć wiele efektów specjalnych przy użyciu filtrów wideo. Dla ostatniego nagrania w programie wideo, dodasz efekt Camera Blur, który zaburzy nagranie tak jakby kamera straciła ostrość.

1. W oknie Timeline zaznacz nagranie Finale.mov.

2. Wybierz polecenie menu Clip > Filters.

3. Przemieść okno Filters tak, abyś mógł je widzieć równocześnie z oknem Monitor.

4. W oknie Filters wybierz z kolumny Available (Dostępne filtry) filtr Camera Blur, a następnie kliknij przycisk Add (Dodaj).

Pojawi się przycisk Camera Blur wyświetlając pierwszą klatkę nagrania Finale.mov.

5. Przeciągnij suwak na zero i kliknij przycisk OK.

Filtr Camera Blur pojawia się w kolumnie Current (Bieżący) okna Filters. Filtry wyszczególnione w tej kolumnie są stosowane do bieżąco wybranego nagrania.

Aby utworzyć efekt zmiany ostrości kamery, możesz zmieniać efekt Camera Blur w skali czasu. Aby to wykonać, ustawiasz parametr keyframes (kluczowe klatki). Parametr ten określa wartość przycisku w określonym punkcie czasu.

Dolna część okna Filters wyświetla teraz linię czasu, przedstawiającą czas trwania nagrania Finale.mov. Trójkątne klatki kluczowe na każdym z końców linii czasu przedstawiają miejsca, w których dany efekt się rozpoczyna i kończy, oraz ilość zaburzenia ostrości. Ponieważ życzysz sobie, aby efekt rozpoczął swoje działanie mniej więcej od połowy nagrania Finale.mov, musisz przesunąć pierwszą klatkę kluczową. Przesuwanie klatki powoduje przewijanie nagrania w widoku Program okna Monitor.

6. Ustaw okno Filters w taki sposób, aby widok programu w oknie Monitor był widoczny. Następnie przeciągnij pierwszą klatkę kluczową (trójkąt na lewo) w prawo, aż osiągniesz punkt nagrania, w którym rowery przejeżdżają tuż przed kamerą.

7. Kliknij przycisk Edit.

8. Upewnij się, iż suwak ustawiony jest na zero. Kliknij OK.

Teraz utworzysz nową klatkę kluczową i zwiększysz wymiar nieostrości.

9. W oknie Filters kliknij pośrodku dwóch klatek kluczowych.

Zostanie utworzona nowa klatka kluczowa i pojawi się pole edycyjne Camera Blur Settings (Ustawienia Zaburzeń Ostrości Kamery).

10. Przeciągnij suwak, aż parametr Blur przyjmie wartość 80%, a następnie kliknij OK.

Teraz umieścisz tą klatkę kluczową w odpowiednim miejscu w czasie.

11. Przeciągaj nowo utworzoną klatkę kluczową, aż kod czasu przyjmie wartość 00:00:25:00 (25 sekund).

12. Teraz wybierz ostatnią klatkę kluczową (trójkąt najbardziej na prawo) i kliknij klawisz Edit.

13. Jeszcze raz przeciągnij suwak, aż parametr Blur przyjmie wartość 80%. Kliknij przycisk OK.

14. W oknie Filters kliknij przycisk OK.

Dokonajmy krótkiego przeglądu tego, co zrobiłeś. Przez ustawienie trzech klatek kluczowych - pierwszej na 0%, drugiej na 80% oraz trzeciej na 80% - określiłeś, iż efekt Camera Blur rozpocznie się od wartości 0% w określonym przez ciebie punkcie czasu, zwiększy do 80% przez 25 sekund i pozostanie na wartości 80% do końca trwania nagrania.

Dlaczego nie użyć po prostu dwóch klatek kluczowych - pierwszej o wartości 0% i ostatniej o wartości 80%? Premiere zawsze tworzy liniowe zmiany pomiędzy poszczególnymi klatkami. Dlatego, gdybyś użył jedynie dwóch klatek kluczowych, zaburzenie ostrości wzrastałoby stopniowo w czasie trwania całego nagrania. A nie jest to pożądany przez nas efekt - zamiast niego chcielibyśmy, aby zaburzenie ostrości narosło w miarę szybko i pozostało na tym poziomie przez resztę czasu trwania nagrania.

Przeglądnij jeszcze raz swoją pracę.

15. Naciśnij klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac OS).

16. Zapisz swój projekt na dysku.

Nakładanie obrazka

W poprzednim rozdziale użyłeś filtru Camera Blur do rozmycia ostrości drugiej połowy końcowego nagrania. Teraz nałożysz na wierzch tego nagrania znak firmowy, który pojawi się tak, jakby kamera nastawiała na niego swoją ostrość.

1. Z menu wybierz polecenie File > Import > File. Następnie wyszukaj plik Veloman.eps w katalogu Clips, który znajduje się wewnątrz katalogu Tour. Kliknij na przycisk Open (Otwórz).

2. Z okna Project przeciągnij obrazek Veloman.eps na ścieżkę Video 2.

3. Wybierz polecenie Window > Show Info, jeśli paleta Info nie jest już otwarta i ustaw obraz tak, aby jego punkt startu pojawił się w czasie 0:00:25:00.

Standardowo, czas trwania nieruchomego obrazu jest ustawiony w Preferencjach Ogólnych (General Preferences) na okres 30 klatek. Ponieważ twój program wideo jest odtwarzany z częstotliwością 15 klatek na sekundę, okres trwania obrazu będzie wynosił 2 sekundy. Aby utrzymać jego widoczność do końca programu wideo, będziesz musiał przedłużyć okres jego trwania. W przeciwieństwie do ruchomego nagrania, czas trwania nieruchomego obrazu może być określony przez rozciągnięcie widoku obrazu w oknie Timeline.

4. W oknie Timeline zaznacz narzędzie wyboru.

5. Przeciągnij prawą krawędź obrazu Veloman.eps w prawo, aż zrówna się z końcem nagrania Finale.mov.

Rysunek pokrywa teraz nagranie Finale.mov w oknie Timeline. Obszar pokrywania się jest miejscem, w którym znak firmowy zostanie nałożony na wyścig rowerowy.

Uwaga: Naciśnij i przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub klawisz Option (Mac OS) i przeciągnij wskaźnikiem w obszarze podziałki czasu ponad obszarem pokrywania się nagrań.

Jak można się było spodziewać, zobaczysz jedynie obraz Veloman.eps; nagrania Finale.mov nie zobaczysz wcale. Dzieje się tak dlatego, iż obraz Veloman.eps jest wciąż w pełni nieprzezroczysty. Teraz ustawisz jako przezroczyste tło obrazu Veloman.eps.

Aby określić, iż pewne obszary nagrania stają się przezroczyste a inne pozostają nieprzezroczyste, musisz użyć maski przezroczystości (transparency key). Maska przezroczystości (często nazywana po prostu maską sprawia, iż określone kolory (lub zakres kolorów) w nagraniu stają się przezroczyste lub częściowo przezroczyste. Na przykład maska niebieskiego ekranu (blue screen key) sprawia, iż odcienie koloru niebieskiego stają się przezroczyste; w ten sposób aktor może zostać sfilmowany w studiu przed niebieskim ekranem, a następnie nałożony na zewnętrzną scenę akcji. Tworzenie przezroczystości określonego koloru nazywane jest maskowaniem (keying out) tego koloru. Aby nałożyć obraz Veloman.eps, musisz zamaskować białe tło.

6. Zaznacz obraz Veloman.eps w oknie Timeline, a następnie wybierz polecenie menu Clip > Video > Transparency.

Okno dialogowe Transparency Settings (Ustawienia Przezroczystości) pokazuje wybrane nagranie w obszarze Sample (Próbka). Wybrana przez ciebie maska jest stosowana do nagrania, a efekt końcowy wyświetlony zostaje w tym obszarze.

7. Zaznacz ikonę Page Peel (zawijanie strony), która wyświetla bieżące nagranie w obszarze Sample.

8. W oknie dialogowym Transparency Settings wybierz opcję White Alpha Matte dla Key Type (Typ Maski).

Maska White Alpha Matte zamaskuje każdy obszar zamalowany na biało w obrazie, który zawiera kanał alfa (chodzi o kanał przezroczystości).

W obszarze Sample okienka dialogowego białe obszary obrazu Veloman.eps są teraz przezroczyste, pozwalając na przeniknięcie na wierzch leżącego pod spodem nagrania Finale.mov.

9. Kliknij OK.

10. Aby przeglądnąć efekt, wciśnij i przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub klawisz Options (Macintosh) i przeciągnij wskaźnikiem myszki po podziałce czasu nad obszarem gdzie ma miejsce nakładanie.

11. Zachowaj projekt na dysku.

Animacja nagrania

Jako dodatkowe efekty specjalne, Premiere pozwala ci na poruszanie, obracanie oraz zmniejszanie i powiększanie nagrań w obszarze ograniczonym klatką programu wideo. Nie możesz dodawać ruchu do elementów wewnątrz nagrania, możesz nadać ruch tylko samemu nagraniu.

Aby zwiększyć wartość wizualną obrazu Veloman.eps, spowodujesz jego najechanie na klatkę z lewej strony.

1. Jeśli obraz Veloman.eps nie jest wciąż wybrany w oknie Timeline, zaznacz go.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Motion.

W środku okna dialogowego znajduje się ścieżka ruchu nagrania. Standardowo ma ona postać prostej linii, rozpoczynającej się po lewej stronie poza krawędzią klatki i kończącej się po prawej stronie poza krawędzią klatki. Obszar w lewej połowie okna dialogowego dokonuje podglądu ruchu dla ciebie.

Teraz zdefiniujesz nową ścieżkę ruchu.

3. W obszarze ścieżki ruchu przeciągnij punkt startu na prawo tak, aby w przybliżeniu połowa obrazu pokrywała się z obszarem widoczności (Visible Area).

Możesz również określić położenie obrazka przez wprowadzenie współrzędnych. Teraz właśnie to zrobisz.

4. Wybierz punkt końca (End), a następnie wprowadź 26 i 8 w dwóch polach tekstowych umieszczonych poniżej wiersza o brzemieniu „Click on a point above” (Kliknij na punkt powyżej). Następnie naciśnij klawisz Tab na swojej klawiaturze.

Punkt końcowy zostanie przemieszczony w zadane miejsce.

Standardowo Obszar Ruchu (Motion Area) zapewnia dwa punkty ruchu, Start i Koniec, których położenie właśnie zmodyfikowałeś. W punktach tych możesz również określić efekt zoomu (zooming), obrotu (rotation) i zniekształcenia (distortion), a także możesz utworzyć dalsze punkty ruchu, każdy ze szczególnymi wartościami dla efektów animacji. Tak jak klatki kluczowe dla filtrów, punkty ruchu pozwalają ci określić zadaną wartość w pewnym punkcie czasu.

Aby móc manipulować obrazem Veloman.eps w sposób przyciągający wzrok, dodasz nowy punkt ruchu, określisz nową wartość zoomu dla punktów startu i końca i ostatecznie zastosujesz wartość obrotu tak, aby znak firmowy zakręcił się w momencie zanikania w oddali.

5. W obszarze Ścieżki Ruchu (Motion Path area) kliknij na ścieżkę mniej więcej w połowie odległości pomiędzy punkami Startu i Końca.

Zostaje utworzony nowy punkt ruchu.

6. Przesuń nowy punkt ruchu w prawo i w duł, jak pokazano na poniższym obrazku.

Teraz określisz wartości zoomu dla punktów Startu i Końca.

7. W obszarze Ścieżki Ruchu (Motion Path area) wybierz punkt Start.

8. W polu Zoom umieszczonym na spodzie okienka dialogowego wpisz 0, a następnie naciśnij klawisz Tab.

9. Wybierz punkt końcowy, wpisz 0 w polu edycyjnym Zoom i naciśnij klawisz Tab.

Ustawienia właśnie przez ciebie wprowadzone spowodują, iż znak firmowy pojawi się z lewej strony stopniowo rosnąc, a następnie zaniknie malejąc w oddali po prawej stronie.

10. Mając wciąż wybrany punkt końca, wpisz 720 do pola edycji Rotation (Obrót) umieszczonego w pobliżu dna okienka dialogowego i wciśnij klawisz Tab.

Wartości obrotu są podawane w stopniach. Wartość 720 (360 x 2) definiuje dwa pełne obroty z jednego punktu do następnego.

Obraz będzie teraz wykonywał zdefiniowany przez ciebie ruch, który określiłeś wcześniej, w czasie wykonywania zoomu i obrotów wzdłuż ekranu.

11. Kliknij przycisk OK., aby zamknąć okienko dialogowe Motion Settings.

Teraz przeglądnijmy koniec programu wideo, aby zobaczyć nałożony obraz poruszający się w klatce.

12. Przesuń pasek obszaru roboczego, aby pokrył ostatnią część twojego programu wideo, gdzie rozpoczyna się obrazek.

13. Naciśnij klawisz Enter (Windows) lub klawisz Return (Mac OS) i obserwuj przegląd.

14. Zapisz projekt na dysk.

Teraz pozostaje ci tylko utworzenie ostatecznego filmu.

Eksportowanie filmu

Aby zakończyć przegląd, zamienisz swój projekt na film QuickTime lub AVI (tylko w przypadku Windows). Format QuickTime jest standardowym formatem zarówno dla Windows jak i dla systemu Mac OS.

1. Z menu wybierz polecenie File > Export > Movie.

2. Kliknij przycisk Settings (Ustawienia).

3. Upewnij się, iż jest wybrany format QuickTime lub AVI (tylko dla Windows) w opcji File Type (Typ Pliku), oraz dla opcji Range (Zakres) jest wybrana wartość Entire Project (Cały Projekt).

4. Również upewnij się, iż zostały zaznaczone opcje Export Audio i Export Video. Standardowe wartości pozostałych ustawień, włączając ustawienia dla kompresji, są dobre dla naszego projektu.

5. Kliknij przycisk OK., aby zamknąć okienko dialogowe Export Movie Settings.

6. W okienku dialogowym Export Movie określ nazwę pliku (upewnij się, iż na końcu dodałeś rozszerzenie .MOV) oraz katalog, w którym ma zostać umieszczony film.

7. Kliknij przycisk Save (Zapisz).

Premiere rozpoczyna tworzenie filmu, wyświetlając pasek stanu, który informuje cię o ilości czasu niezbędnej do wygenerowania wszystkich klatek filmu. Czas tworzenia filmu zawsze zależy od mocy twojego komputera. Na większości systemów, Premiere powinien zakończyć tworzenie tego filmu w przeciągu 7 minut. Proces tworzenia filmu możesz przerwać przez naciśnięcie klawisza Esc.

8. Gdy film będzie już gotowy, możesz otworzyć go i odegrać z wnętrza programu Premiere: z menu wybierz polecenie File > Open, a następnie kliknij podwójnie na pliku, który właśnie wyeksportowałeś.

9. Kliknij na klawisz Start, aby oglądnąć przedstawienie.

Gratulacje z ukończenia przeglądu !

Jeśli uważasz ten przegląd za użyteczny, możesz kontynuować z podobnymi instrukcjami podanymi krok po kroku dla osiągania różnych efektów w programie Premiere. Trzy rozdziały oraz nagrania źródłowe z publikacji Adobe Premiere 5.0 Classroom in A Book są dostarczone na dysku CD-ROM Adobe Premiere Application. Aby dowiedzieć się więcej, otwórz katalog Tutorial umieszczony w katalogu Training na tym dysku CD-ROM i kliknij dwukrotnie na pliku Contents.pdf.

Rozdział 2: Praca z Projektami

Projekt jest pojedynczym plikiem Premiere, który opisuje program wideo. Przechowuje on odwołania do wszystkich nagrań zastosowanych w programie wideo oraz zawiera informacje o sposobie aranżacji tych nagrań. Zawiera on również szczegóły o wszelkich przejściach i innych zastosowanych efektach. Możesz dodawać i usuwać nagrania, łączyć nagrania w grupy wewnątrz projektu oraz biblioteki nagrań poza projektem.

Rozpoczęcie projektu

Nowy projekt rozpoczynasz przez określenie ustawień projektu. Dobrym pomysłem jest natychmiastowe zachowanie projektu na dysku.

Aby rozpocząć nowy projekt, należy:

1. Uruchomić program Premiere i z menu wybrać polecenie File > New > Project.

2. Wykonać jedną z poniższych czynności:

• Określić ustawienia projektu.

• Jeśli chcesz zastosować obecne ustawienia projektu, kliknij opcję Load, wybierz element z listy Available Project Settings (Dostępne Ustawienia Projektu) i kliknij na przycisk OK.

3. Kliknij OK., aby zamknąć okno dialogowe Project Settings.

Określanie ustawień projektu

Gdy rozpoczynasz projekt, przeglądnij ustawienia projektu, które są ułożone w pięć kategorii:

Ustawienia Ogólne (General Settings) - wpływają na podstawowe charakterystyki programu wideo, łącznie z metodami, których Premiere używa do przetwarzania wideo, odliczania czasu oraz pozycjonowania punktów montażowych.

Ustawienia Filmu (Video Settings) - wpływają na rozmiar klatki, jakość obrazu oraz ustawienia kompresji, których używa Premiere przy odtwarzaniu z okna Timeline, tj. okna, w którym edytujesz swój program wideo.

Ustawienia Dźwięku (Audio Settings) - wpływają na charakterystyki dźwięku odgrywanego z okna Timeline.

Opcje Ramek Kluczowych oraz Tworzenia Obrazu (Keyframe and Rendering Options) - sterują charakterystykami odnoszącymi się do klatek przy odtwarzaniu wideo z okna Timeline. Współdziałają z ustawieniami Wideo.

Ustawienia Nagrywania Obrazu (Capture Settings) - sterują sposobami transferu przez program Premiere obrazu wideo i audio bezpośrednio z kamery lub odtwarzaczy. Pozostałe ustawienia projektu nie mają wpływu na nagrywanie obrazu.

Ustawienia w tych kategoriach są bardziej szczegółowo opisane w dalszej części tego rozdziału, za wyjątkiem Ustawień Nagrywania Obrazu.

Prawidłowe ustawienia dla twojego projektu są zwykle zdeterminowane przez bieżące stadium projektu. Staraj się postępować wg poniższych wskazówek w czasie tworzenia projektu:

• Gdy rozpoczynasz lub edytujesz projekt, określ ustawienia, które zapewnią pożądaną jakość przy odtwarzaniu w oknie Timeline. Na przykład, możesz określić ustawienia, które będą spełniały wymagania ostatecznego programu wideo albo możesz określić ustawienia, które czasowo obniżą jakość obrazu, aby twój komputer mógł przetwarzać szybciej.

• Jeśli masz zamiar wykorzystać magnetowid do nagrywania bezpośrednio z okna Timeline, określ ustawienia projektu na poziomie ostatecznej jakości obrazu, którą chcesz osiągnąć.

• Jeśli chcesz wyeksportować program wideo do pliku i zamierzasz określić inne ustawienia od tych, które określiłeś dla montażu, musisz również określić ustawienia eksportu dostępne poprzez polecenie menu File > Export, a niedostępne w okienku dialogowym Project Settings. Pozwala ci to na używanie oddzielnych ustawień dla przeglądu i eksportu. Pozwala ci to również na zachowanie zbioru ustawień podglądu podczas zmiany ustawień eksportu przy dostosowywaniu utworzonego programu wideo dla różnych mediów dystrybucyjnych, takich jak telewizja czy Internet. Gdy określasz ustawienia projektu po raz pierwszy, ustawienia te zostają skopiowane do ustawień eksportu, co sprawiam, iż ustawienia eksportu są takie same jak ustawienia projektu dopóki nie zmienisz jednych lub drugich w dalszym toku pracy.

Premiere tworzy pliki przeglądu na podstawie Ustawień Projektu. Jeśli planujesz wyeksportować ostateczny wynik do pliku, określ ustawienia projektu tak, aby odpowiadały pożądanym ustawieniom eksportu. Jeśli ustawienia projektu będą zgodne z ustawieniami eksportu, Premiere może wykorzystać istniejące pliki podglądu w procesie eksportowania, co zaoszczędzi wiele czasu.

Ustawienia Ogólne

Gdy wybierzesz polecenie menu Project > Settings > General, możesz określić następujące opcje:

Editing Mode (Tryb Montażu) - określa rodzaj metody używanej do odtwarzania wideo w oknie Timeline oraz listę metod kompresji dostępnych w panelu Video Settings (Ustawienia Wideo). W Premiere zainstalowano tryby montażu QuickTime oraz DPS Perception. Na platformie Windows dodatkowo dostępny jest tryb Video for Windows. Producenci kart nagrywających obraz wideo lub innego sprzętu wideo mogą dostarczać dodatkowego oprogramowania, które doda inne tryby montażu w celu uzyskania maksymalnej kompatybilności i jakości ich produktów.

Uwaga: Tryb Montażu niekoniecznie określa format eksportu wideo.

Advanced Settings (Zaawansowane ustawienia) - Przycisk ten nie jest dostępny dla trybów montażu QuickTime i Video for Windows, ale może stać się dostępny dla dodatkowego oprogramowania dostarczanego przez producentów sprzętu. Jeśli wybierzesz inny tryb montażu niż Wideo for Windows i QuickTime, a przycisk ten jest dostępny.

Timebase (Podstawa Czasu) - określa podział czasu, który jest wykorzystywany przez Premiere do umiejscawiania na linii czasu punktów montażowych. Typowo powinieneś wybrać 24 do montażu taśmy filmowej, 25 do montażu wideo w systemie PAL lub SECAM, 29,97 dla wideo w systemie NTSC oraz 30 dla pozostałych taśm wideo. Podstawy czasu nie należy mylić z częstotliwością odtwarzania klatek filmu wideo, który jest odgrywany w oknie Timeline lub z niego eksportowany, chociaż bardzo często są to takie same wartości. Dla uzyskania większej ilości informacji na temat zależności podstawy czasu od liczby klatek na sekundę.

Time Display (Wyświetlanie Czasu) - określa sposób wyświetlania czasu w projekcie. Opcja wyświetlanie czasu odnosi się do standardów montażu filmów wideo i filmów kinowych. Dla wideo w standardzie NTSC wybierz 30 fps Drop-Frame Timecode, jeśli było to wyświetlanie czasu wykorzystywane przez pierwotne wideo. Dla wideo, które ma być odtwarzane przez Internet lub z dysku CD-ROM, wybierz 30 fps Non Drop-Frame Timecode. Dla wideo w standardzie PAL i SECAM wybierz 25 fps Timecode. Dla filmu kinowego wybierz Feet + Frames 16mm lub Feet + Frames 35mm. Aby zliczać poszczególne klatki i próbki dźwiękowe zamiast chronometrażu, wybierz Frames/Samples.

Current Settings (Bieżące Ustawienia) - wyświetla podsumowanie ustawień określonych we wszystkich panelach Project Settings.

Ustawienia Wideo

Gdy z menu wybierzesz polecenie Project > Settings > Video, będziesz mógł określić następujące opcje:

Compressor (Kompresja) - określa codec (kompresję/dekompresję), który będzie zastosowany przez Premiere przy odgrywaniu wideo w oknie Timeline. Dostępne kompresje zależą od wybranego Trybu Montażu ustawionego w panelu General Settings. Kliknij na przycisk Configure (o ile jest dostępny), aby ustawić specyficzne dla danej kompresji opcje. Jeśli wybierzesz tryb montażu dostarczony przez producenta twojej karty nagrywającej obraz wideo lub innego sprzętu, przeglądnij dokumentację, gdyż używany przez ciebie sprzęt może wymagać określonej kompresji wideo przy montażu. W przeciwnym wypadku rozważ zastosowanie szybkiego kodowania wideo, aby montaż mógł przebiegać szybko.

Uwaga: Jeśli w swoim programie wideo używasz nagrania bez stosowania dla niego efektów lub zmiany częstotliwości klatek albo charakterystyk czasowych, Premiere użyje do odtwarzania oryginalnej metody kompresji wideo zastosowanej w tym nagraniu. Jeśli wprowadzisz zmiany, które wymagają ponownego przeliczenia każdej klatki, Premiere zastosuje określoną tutaj metodę kompresji wideo (codec).

Depth (Głębokość) - oznacza głębię koloru w bitach lub liczbę kolorów, które mają być zastosowane w wideo odtwarzanym w oknie Timeline. Przycisk ten może być niedostępny, jeśli wybrana metoda kompresji wideo dopuszcza tylko jedną opcję dla głębi koloru. Możesz również określić 8-bitową paletę (256 kolorów) przy przygotowywaniu programu wideo do odtwarzania w kolorze 8-bitowym, takiego jak dla sieci Internet lub dla oprogramowania prezentacyjnego. Przycisk Palette może być dostępny przy wybraniu 256 kolorów, jeśli Tryb Montażu i Kompresor obsługują 256 kolorów. Gdy jest on dostępny, kliknij przycisk Palette a następnie albo wybierz polecenie Make Palette From Movie, aby wydobyć kolory palety bezpośrednio z klatek filmu używanego w programie wideo albo wybierz polecenie Load Palette Now, aby zaimportować paletę kolorów, którą wcześniej przygotowałeś i zapisałeś na dysku. Paleta może być odczytana z formatów .ACO (Photoshop Color Swatch) lub .PAL (Paleta Windows - tylko w przypadku Windows).

Frame Size (Rozmiar Klatki) - określa wymiary w punktach obrazu ramek przy odtwarzaniu wideo z okna Timeline. Wybierz opcję 4:3 Aspect, aby ograniczyć wymiar klatki do współczynnika kształtu 4:3 używanego w konwencjonalnej telewizji. Większe rozmiary klatek pozwalają ci więcej zobaczyć, lecz wymagają dużej mocy przetwarzania. Jeśli odtwarzanie jest wolne, to spróbuj zredukować rozmiar klatki.

Frame Rate (Częstotliwość Klatek) - oznacza liczbę klatek na sekundę przy odtwarzaniu wideo z okna Timeline. Zwykle powinna to być ta sama wartość, co dla końcowego filmu wideo albo wartość niższa, co umożliwi szybsze przetwarzanie podglądu. W wielu przypadkach wartość ta powinna być zgodna z podstawą czasu.

Quality (Jakość) - wpływa na jakość obrazu oraz przestrzeń na dysku twardym przy odtwarzaniu wideo z okna Timeline. Niższa jakość zwykle powoduje szybsze odtwarzanie i mniejsze zużycie przestrzeni dyskowej, a więc może być wygodna w czasie montażu. Wysoka jakość zapewnia najwyższej jakości obraz, który może utworzyć wybrana kompresja wideo, lecz wymaga więcej miejsca na dysku i na wolniejszych komputerach może powodować niepłynne odtwarzanie filmu.

Data Rate (Przepływ Danych) - jeśli jest dostępne dla wybranego kompresora wideo, ogranicza z góry ilość danych wideo, które program Premiere może przekazywać dla podglądu, tak aby odtwarzane wideo nie powodowało przeładowania możliwości przesyłu danych w twoim systemie. Wybierz opcję Limit Data Rate to ... K/Sec (Ograniczenie Przepływu Danych Do KB/Sek) i wpisz żądaną wartość. Jeśli podgląd nie jest odtwarzany płynnie, zmniejsz tą wartość. Wybierz Recompress (Ponowna Kompresja), aby upewnić się, iż Premiere przetworzy podgląd wideo na określoną wartość przepływu danych. Z menu wybierz polecenie Always (Zawsze), aby skompresować każdą klatkę, nawet jeśli ma ona już pożądaną wartość przepływu danych, lub wybierz Maintain Data Rate (Utrzymaj Przepływ Danych), aby zachować jakość dokonując ponownej kompresji jedynie tych klatek, które przekraczają zadaną wartość przepływu danych.

Ustawienia Dźwięku

Gdy z menu wybierzesz polecenie Project > Settings > Audio, będziesz mógł określić następujące opcje:

Rate (Szybkość Odtwarzania) - wyższe prędkości odtwarzania dostarczają lepszej jakości dźwięku przy odtwarzaniu audio z okna Timeline, lecz wymagają więcej przestrzeni dyskowej oraz większej mocy przetwarzania. Zmiana częstotliwości próbkowania lub ustawienie innej częstotliwości odtwarzania niż w pierwotnym pliku audio również wymaga dodatkowego czasu przetwarzania; staraj się nagrywać dźwięk z jego ostateczną jakością.

Format - wyższa głębokość bitowa (liczba bitów na próbkę) i stereo daje lepszą jakość, lecz wymaga więcej miejsca na dysku i większej mocy przetwarzania.

Type (Typ, Rodzaj) - określa sposób kompresji, który ma być zastosowany przez Premiere przy odtwarzaniu dźwięku z okna Timeline. Dostępne sposoby kompresji uzależnione są od Trybu Montażu, który określiłeś w panelu General wewnątrz okienka dialogowego Project Settings.

Interleave (Przeplot) - określa częstotliwość wstawiania informacji dźwiękowej pomiędzy klatki wideo w pliku podglądu tworzonym, gdy odtwarzasz dźwięk z okna Timeline. Wartość 1 klatki oznacza, iż gdy Premiere wyświetla klatkę, do pamięci RAM ładowany jest dźwięk o czasie trwania równym czasowi wyświetlania klatki, więc będzie on odtwarzany do czasu, aż pojawi się następna klatka. Jeśli w czasie odtwarzania dźwięk jest przerywany, przeplot może wymagać od komputera większej ilości przetwarzania audio, niż jest on w stanie wykonać. Zwiększenie tej wartości pozwoli Premiere załadować dłuższe segmenty audio, które nie będą musiały być przetwarzane tak często, lecz wyższy przeplot wymaga więcej pamięci RAM.

Enhanced Rate Conversion (Rozszerzona Konwersja Częstotliwości Odtwarzania) - przy odtwarzaniu dźwięku w oknie Timeline określa poziom jakości dla konwersji częstotliwości próbkowania nagrań z Timeline na częstotliwość próbkowania, którą określiłeś w opcji Rate. Rozszerzona Konwersja Częstotliwości Odtwarzania steruje zarówno próbkowaniem przy zwiększaniu częstotliwości (upsampling) jak i przy jej zmniejszaniu (downsampling). Ustawienie wartości Off (Wyłączony) powoduje najszybsze przetworzenie częstotliwości próbkowania audio, lecz tworzy dźwięk średniej jakości. Wartość Better (Lepiej) równoważy jakość z czasem przetwarzania. Wartość Best (Najwyższa) zmienia częstotliwość odtwarzania dźwięku z najwyższą możliwą jakością, lecz wymaga ona najdłuższego czasu przetwarzania.

Logarithmic Audio Fades (Logarytmiczne Wyciszanie Dźwięku) - steruje wrażeniem odsłuchu zmian wzmocnienia dźwięku w czasie odtwarzania w Premiere. Wybierz tą opcję, aby przetwarzać poziomy wzmocnienia przy wykorzystaniu skali logarytmicznej, którą stosuje nasz słuch oraz konwencjonalne potencjometry poziomu głośności. Skasuj wybór tej opcji, aby przetwarzać zmiany wzmocnienia przy wykorzystaniu linii prostej. Wybranie tej opcji powoduje bardziej naturalne zmiany nagłośnienia, gdy dźwięk staje się głośniejszy lub cichszy, lecz zwiększa to czas przetwarzania. Ściszanie dźwięku w oknie Timeline nie jest zmieniane, chyba że w wyniku przetwarzania przez tą opcję całkowitego poziomu wzmocnienia.

Klatka kluczowa i opcje renderingu

Gdy wybierzesz z menu polecenie Project > Settings > Keyframe and Rendering Options, możesz określić następujące Opcje Tworzenia Obrazu:

Ignore Audio Filters (Ignorowanie Filtrów Audio) - wybierz, aby odtwarzać dźwięk w oknie Timeline bez zastosowanych filtrów audio.

Ignore Video Filters (Ignorowanie Filtrów Wideo) - wybierz, aby odtwarzać wideo w oknie Timeline bez zastosowanych filtrów wideo.

Ignore Audio Rubber Bands (Ignorowanie Taśm Wymazujących Audio) - wybierz, aby odtwarzać pliki audio w oknie Timeline wyłączywszy zmiany dokonane przy użyciu przycisków rubber-band dla zmiany poziomu audio w Timeline.

Optimize Stills (Optymalizacja Nieruchomych Obrazów) - wybierz, aby efektywnie używać nieruchomych obrazów przy odtwarzaniu wideo z okna Timeline. Na przykład, jeśli czas trwania wyświetlania nieruchomego obrazu wynosi 2 sekundy, Premiere utworzy 2-sekundową klatkę zamiast 60 klatek po 1/30 sekundy każda. Nie wybieraj tej opcji, jeśli wyeksportowany plik wideo wykazuje problemy odtwarzania nieruchomych obrazów.

Field settings (Ustawienia Półobrazu) - wybierz opcję, która jest zgodna z wyświetlaczem do odtwarzania wideo. Opcja No Field jest standardowa i odpowiada ciągłemu wyświetlaniu, jest to poprawne ustawienie do podglądu na ekranie monitora komputerowego. Wybierz opcję Upper Field First lub Lower Field First przy odtwarzaniu wideo na monitorze telewizyjnym używającym standardu NTSC, PAL lub SECAM; używana przez ciebie opcja będzie uzależniona od standardu telewizyjnego, w którym pracuje urządzenie wyświetlające. Klatki kluczowe mogą zwiększyć efektywność. Jeśli wybrana przez ciebie metoda kompresji obsługuje klatki kluczowe kompresji, to stają się dostępne następujące Opcje Klatek Kluczowych:

Keyframe Every ... Frames - wybierz i wpisz interwał klatek, po którym kompresor utworzy klatkę kluczową przy eksporcie wideo.

Frames Only at Markers - wybierz, gdy chcesz odtwarzać jedynie te klatki, w których umieściłeś znaczniki w oknie Timeline. Opcja ta nie wpływa na klatki kluczowe.

Add Keyframes - Wybierz opcję At Markers, aby utworzyć klatkę kluczową przy każdym znaczniku. Wybierz opcję At Edits, aby również utworzyć klatkę kluczową pomiędzy każdym nagraniem.

Zapisywanie i odczytywanie ustawień projektu

Klawisze Save (Zapis) oraz Load (Odczyt) w oknie dialogowym Project Settings pozwalają na zachowanie na dysku wszystkich ustawień w projekcie w jednym pliku i na późniejszy odczyt tych ustawień do dowolnego projektu. Na przykład, po zakończeniu programu telewizyjnego, możesz załadować plik innych ustawień projektu, które przygotują ten sam program dla sieci Internet. Premiere posiada już gotowe pliki z ustawieniami dla różnych projektów typowych programów wideo, które możesz zaadoptować i zachować dla własnych projektów. Niektóre karty nagrywające obraz wideo mogą zawierać pliki z ustawieniami dla Premiere. Zapisz i odpowiednio nazwij swoje ustawienia projektu, nawet jeśli używasz tylko jednego zestawu. Utworzy to ich kopię zapasową na wypadek, gdyby ktoś przypadkowo wprowadził zmiany do bieżących ustawień projektu.

Zapis i autozapis projektu

Zapis projektu powoduje zachowanie na dysku twoich decyzji montażowych, odwołań do plików źródłowych oraz ostatnie ustawienia okienek programu. Chroń swoją pracę często zapisując projekt. Jeśli będziesz sobie tego życzył, Premiere może automatycznie zapisywać twój projekt co określony czas. Premiere może zapisywać projekt albo za każdym razem do tego samego pliku albo do nowego. Na przykład, możesz tak ustawić Premiere, aby zapisywał nowe archiwum twojego projektu co 15 minut tworząc sekwencję plików, która będzie przedstawiać stan twojego projektu po każdym z okresów czasu. W ten sposób automatyczna archiwizacja może służyć jako drugorzędna forma polecenia Cofnij (Undo), w zależności od tego, jak wiele zmian wprowadzono do projektu pomiędzy każdym z zapisów. Ponieważ w porównaniu do plików źródłowych wideo pliki projektu są względnie małe, archiwizacja wielu stadiów projektu nie zajmie zbyt wiele miejsca na dysku. Pliki archiwizacji są umieszczane w katalogu Project-Archives znajdującym się wewnątrz katalogu Adobe Premiere 5.0.

Aby zachować projekt:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Z menu wybierz polecenie File > Save. Jeśli będzie to konieczne, określ nazwę pliku oraz jego położenie na dysku, a następnie kliknij przycisk OK.

• Aby zapisać na dysku kopię projektu pod zmienioną nazwą i kontynuować pracę z tą nową kopią projektu, wybierz polecenie File > Save As, określ położenie i nazwę pliku i kliknij OK.

• Aby zapisać na dysku kopię projektu pod nową nazwą lub innym położeniem, lecz kontynuować pracę z pierwotną wersją projektu, z menu wybierz polecenie File > Save a Copy, określ położenie i nazwę pliku i kliknij OK.

Aby automatycznie zapisać projekt lub serię projektów:

1. Wybierz polecenie File > Preferences > Auto Save/Undo

2. Wykonaj jedną z poniższych czynności i kliknij OK.

• W sekcji Auto Save (Automatyczne Zapisywanie) wybierz opcję Automatically Save Projects i wpisz liczbę minut, po upływie których Premiere będzie zapisywał projekt.

• W sekcji Project Archive (Archiwizacja Projektu) wpisz liczbę dla opcji Maximum Files In Archive (Maksymalna Liczba Plików w Archiwum), aby określić ile kopii plików projektu ze wszystkich projektów będzie zachowane w katalogu Project-Archives. Gdy granica ta zostanie osiągnięta, Premiere usunie najstarszy plik projektu, aby zrobić miejsce dla najnowszego pliku. W opcji Maximum Project Versions (Maksymalna Liczba Wersji Projektu) wpisz liczbę, określającą ile wersji każdego pliku projektu chcesz zapisywać. Na przykład, aby zapisywać pięć ostatnich wersji każdego projektu, wpisz 5.

Aby otworzyć automatycznie zapisany plik projektu:

1. Jeśli jakiś projekt jest aktualnie otwarty, zamknij go.

2. Z menu wybierz polecenie File > Open.

3. Odszukaj i dwukrotnie kliknij na katalogu Project-Archive, który jest umieszczony w katalogu zawierającym Premiere.

4. Wybierz plik projektu, a następnie kliknij na OK. Jeśli nie jest dostępny tam żaden plik, to funkcja autozapisu może być wyłączona; zobacz do poprzedniej procedury.

Otwieranie projektu

Naraz możesz otworzyć tylko jeden projekt. Premiere rozpoznaje pliki projektowe programu Premiere utworzone przy wykorzystaniu wersji 4.2 do 5.0 w Windows lub Mac OS. Możesz również otwierać wiele rodzajów nagrań (klipów) utworzonych na innych platformach komputerowych.

Aby otworzyć istniejący projekt programu Premiere:

Z menu wybierz polecenie File > Open. Odszukaj i zaznacz plik projektu, a następnie kliknij przycisk Open.

Premiere nie umieszcza w projekcie nagrań filmowych - zachowuje tam jedynie odwołania do tych nagrań oparte na ich nazwach plików oraz położeniu na dysku w czasie, gdy je zaimportowałeś. Jeśli przemieścisz pliki, zmienisz ich nazwy lub je usuniesz po operacji importu, Premiere wyświetli okienko dialogowe Locate File (Odszukiwanie Pliku) przy następnej próbie otwarcia projektu. Możesz rozwiązać tą sytuację używając opcji Locate File wyjaśnionych poniżej.

Okno dialogowe Locate File pojawia się gdy brakuje nagrania źródłowego lub pliku podglądu.

OK. (Windows) lub Select (Mac OS) - zastąp brakujący plik, jeśli po raz pierwszy użyłeś tego okna dialogowego do odszukania i wyboru oryginalnego pliku lub jego zastępcy, a następnie kliknij na ten przycisk.

Skip (Pomiń) - usuwa wszystkie odwołania do brakującego pliku w całym projekcie. Wszystkie wystąpienia danego nagrania znikną z okien Project i Timeline. Wykonaj to jedynie w przypadku gdy jesteś pewny, iż chcesz ponownie zaprojektować wszystkie wystąpienia danego nagrania w projekcie.

Skip All (Pomiń Wszystkie) - usuwa wszystkie odwołania do brakującego pliku w projekcie bez zatrzymywania się, aby zapytać cię o potwierdzenie.

Offline - zastępuje brakujący plik plikiem offline, czyli pustym zastępnikiem, który zachowuje wszystkie odwołania do brakującego pliku w projekcie, aż zostanie on zastąpiony przez oryginalny plik.

All Offline - zastępuje każdy dodatkowy brakujący plik przez pliki offline bez zatrzymywania się dla uzyskania twojego potwierdzenia.

Import Numbered Stills - ustaw, gdy wybrałeś pierwszy z sekwencji kolejno numerowanych, nieruchomych obrazów. Usuń wybór, jeśli wybrałeś nieruchomy obraz, który zamierzasz zaimportować jako indywidualną nieruchomą klatkę.

Gdy chcesz zastąpić plik offline po otwarciu projektu, nie musisz go zamykać i ponownie otwierać. Zamiast tego, użyj polecenia Replace Files (Zamiana Plików).

Uwaga: Ponieważ nagranie (klip) jest jedynie odwołaniem do swojego pliku źródłowego, nie usuwaj plików źródłowych po zastosowaniu ich jako nagrania w projekcie programu Premiere. Po zakończeniu ostatecznego filmu, możesz usunąć pliki źródłowe, jeśli nie planujesz już montażu projektu ani ponownego użycia tych plików.

Usuwanie nieużywanych klatek z nagrań źródłowych

Montaż programu wideo oznacza umieszczanie jego najlepszych partii oryginalnych nagrań w programie. Czasami użyte przez ciebie w końcowym filmie nagrania są jedynie małą częścią pierwotnych nagrań. Ponieważ nagrania filmowe mogą zajmować duże ilości obszaru dysku twardego, możesz obciąć projekt tak, aby nieużywane klatki zostały usunięte. Obcinanie projektu jest szczególnie użyteczne przed archiwizacją gotowego projektu.

Gdy obcinasz projekt, program Adobe Premiere najpierw tworzy jego kopię. W nowym projekcie punkty początku i końca każdego nagrania stają się odpowiednio nowymi początkami i końcami tych nagrań. Nagrania nie użyte w oryginalnym projekcie, nie zostają skopiowane do nowego. Premiere może również utworzyć obcięte kopie nagrań źródłowych. Możesz zachować dodatkowe klatki przed punktami początku i końca każdego obcinanego ujęcia.

Aby obciąć projekt:

1. Mając otwarty projekt, wybierz polecenie menu File > Utilities > Project Trimmer.

2. Wybierz polecenie Create Trimmed Batch List, aby utworzyć listę wsadową (batch list), której będzie można użyć do ponownego zdigitalizowania obciętych wersji nagrań.

3. Wybierz polecenie Copy Trimmed Source Files, aby utworzyć nowe kopie plików źródłowych, które będą zawierały jedynie klatki używane w oknie Timeline oraz uchwyty jak wyszczególniono poniżej.

4. Jeśli chcesz, wybierz opcję Keep ... Frame Handles i wpisz liczbę klatek, które mają być pozostawione przed punktem początku i końca każdego nagrania, aby ich montaż mógł być przeprowadzony później.

5. Kliknij na przycisk Create Project.

6. Gdy program o to zapyta, określ położenie oraz nazwę dla nowego projektu bazującego na obciętych nagraniach; upewnij się, że jest to inny katalog niż oryginalna lokacja. Kliknij na przycisk Save.

7. Zamknij pierwotny projekt. Z menu wybierz polecenie File > Open, zlokalizuj obciętą wersję i kliknij OK.

8. Sprawdź obciętą wersję projektu. Jeśli będzie ona zadawalająca, to możesz wymazać pierwotny projekt i jego źródłowe nagrania lub przenieś je na dysk archiwizacji.

Użycie projektu Premiere na innej platformie

Pliki projektowe programu Premiere zostały opracowane tak, aby można było z nich korzystać na różnych platformach komputerowych. Możesz otworzyć i pracować z projektem Premiere na każdej platformie, na której jest dostępny Premiere 5.0.

Przenoszenie projektu Premiere na inną platformę jest podobne do przenoszenia projektu Premiere na inny komputer. Musisz przenieść wraz z plikiem projektu wszystkie nagrania źródłowe w nim wykorzystywane. Dodatkowo zastosuj się do poniższych wskazówek:

• Wszystkie pliki źródłowe muszą być w formacie obsługiwanym przez docelową platformę. Na przykład, jeśli planujesz przenieś projekt do systemu Mac OS dla montażu, nie używaj plików PCX z Windows.

• Wszystkie pliki muszą się stosować do konwencji nazw plików stosowanej na platformie docelowej. Najlepsze efekty osiągniesz stosując konwencję nazwy pliku 8.3 (osiem znaków na nazwę główną oraz trzy znaki na jej rozszerzenie). Przykładowo, projekt Premiere stosuje rozszerzenie .PPJ.

• Dla najlepszych wyników upewnij się, iż nagrania źródłowe są zapisane przy wykorzystaniu międzyplatformowej kompresji (codec) takiej jak Motion JPEG A lub Motion JPEG B, dostarczanej przez QuickTime.

• Wszystkie kroje pisma stosowane w tytułach muszą być dostępne na platformie docelowej.

• Gdy otwierasz projekt na innej platformie, zostaniesz poproszony o zlokalizowanie każdego nagrania źródłowego. Możesz zechcieć usunąć nieużywane nagrania lub uruchomić Program Trimmer, aby nie przenosić więcej nagrań niż jest konieczne.

Wiele plików ustawień Premiere może być przenoszonych pomiędzy różnymi platformami, włączając w to listy wsadowe nagrywania obrazu (rozszerzenie nazwy pliku w Windows: .PBL), listy przetwarzania wsadowego (.HBP), listy decyzji montażowych (.EDL), listy eksportowanych plików (.TXT), listy taśm filmowych (.FLM), biblioteki (.PLB), ustawienia ruchu (.PMT), pliki projektu (.PPJ), ustawienia projektu (.PRS), sekwencje (.PSQ) oraz tytuły (.PTL).

Następujące pliki ustawień nie mogą być przenoszone pomiędzy platformami: ustawienia Filter Factory oraz Transition Factory (.PFF), zbiory poleceń (.PFN), zbiory przejść (.PFX), ustawienia jądra obrotów (.CVL) oraz ustawienia filtrów poziomu (.LVL).

Jeśli napotkasz trudności w otwarciu pliku projektu na innej platformie przez podwójne kliknięcie, spróbuj użyć polecenia menu File > Open z programu Premiere 5.0.

Ustalanie dysku dla danych tymczasowych programu Premiere

Podczas montażu projektu program Premiere przetwarza wprowadzone przez ciebie zmiany w pamięci RAM. Gdy dostępnej pamięci RAM zaczyna brakować, Premiere może wykorzystać przestrzeń na dysku twardym jako dodatkowy obszar roboczy. Premiere przechowuje również na dysku niektóre informacje o projekcie, takie jak pliki podglądów. Pliki utworzone przez Premiere do tych celów noszą nazwę plików tymczasowych. Premiere używa plików tymczasowych w podobny sposób, jak ty używasz brudnopisu. Jeśli twój system posiada dostęp do kilku dysków (lub partycji dysków), możesz określić, który z nich będzie używany przez program Premiere do przechowywania plików tymczasowych. Przestrzeń dyskowa zużywana przez Premiere zwiększa się wraz ze wzrostem długości i złożoności programu wideo. Aby osiągnąć maksymalną wydajność, zastosuj się do następujących porad:

• Umieść system operacyjny i program Premiere na jednym dysku twardym, a nagrywany obraz wideo na dodatkowym dysku o certyfikacji AV (Audio/Video), na którym już nic innego się nie znajduje.

• Aby dalej zwiększyć wydajność, określ dodatkowy, osobny dysk twardy AV dla plików podglądu wideo, a jeszcze inny dla plików podsłuchu audio.

• Określaj jedynie dyski bezpośrednio podłączone do twojego komputera - dysk twardy umieszczony w sieci jest zwykle zbyt wolny. Wymienne nośniki danych mogą wchodzić w grę, o ile są wystarczająco szybkie.

Aby określić dysk na dane tymczasowe:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > Scratch Disks.

2. W opcji Temp/Captured Movies zaznacz dysk, na którym Premiere będzie umieszczał pliki wideo i audio utworzone za pomocą Premiere.

3. W opcji Video Preview Temps zaznacz dysk, na którym Premiere będzie przechowywał pliki tworzone podczas przeglądania nagrań wideo.

4. W opcji Audio Preview Temps zaznacz dysk, na którym Premiere będzie przechowywał pliki tworzone podczas odsłuchu nagrań dźwiękowych.

5. Kliknij przycisk OK.

Premiere może cię ostrzegać gdy kończy się miejsce na dysku tymczasowym. Możesz określić, w którym punkcie takie ostrzeżenie się pojawi.

Aby określić ostrzegawczy poziom braku miejsca na dysku:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > General / Still Image.

2. W opcji Low Disk Space Warning (Ostrzeżenie O Niskim Stanie Miejsca Na Dysku) określ w kilobajtach ilość nieużywanego miejsca na dysku, które wyzwoli sygnał ostrzegawczy. Kliknij przycisk OK.

Poprawianie pomyłek

Jeśli zmienisz zdanie lub popełnisz pomyłkę, Premiere dostarcza kilku sposobów na odtworzenie twojej pracy. Możesz odtworzyć tylko te czynności, które wprowadzają zmiany do programu wideo; na przykład, możesz odtworzyć zmiany wprowadzone podczas montażu, lecz nie możesz odtworzyć przesuwu zawartości okna.

Aby poprawić błędy:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby usunąć ostatnio wprowadzoną zmianę, wybierz polecenie Edit > Undo. Możesz usunąć do 32 ostatnich zmian wprowadzonych w programie w widokach Timeline i Program. W pozostałych widokach i oknach możesz cofnąć jedynie ostatnią operację.

• Aby anulować wszystkie zmiany od ostatniego zapisu projektu, wybierz polecenie menu File > Revert.

• Aby anulować zmiany wprowadzone przed ostatnim zapisem projektu na dysk, spróbuj otworzyć poprzednią wersję projektu, która może być przechowywana w katalogu Project Archive. Stopień anulowania zmian zależy od określonych przez ciebie ustawień dla automatycznej archiwizacji projektu oraz tego, jak często był on zapisywany. Aby zatrzymać zmianę, którą Premiere nie zakończył jeszcze przetwarzać (na przykład widzisz pasek postępu), naciśnij klawisz Esc.

• Aby zamknąć okno dialogowe bez zastosowania określonych w nim zmian, kliknij na przycisk Cancel.

Możesz określić liczbę kroków operacji, które mogą być odwrócone w oknie Timeline. Większa liczba możliwych do odwrócenia kroków zwiększa zapotrzebowanie na pamięć, lecz nie ma wpływu na wydajność.

Aby określić liczbę kroków operacji możliwych do odwrócenia:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > Auto Save/Undo.

2. W sekcji Undo Levels wpisz liczbę dla opcji Levels to Undo (1 do 32) i kliknij OK.

3. Zakończ działanie Premiere i uruchom go jeszcze raz. Nie musisz restartować komputera.

Praca z oknami w Premiere

Okna z nazwami tworzą główny obszar roboczy w Premiere:

• Okno Project pozwala ci na import, aranżację oraz przechowywanie odwołań do nagrań. Znajduje się w nim lista wszystkich nagrań źródłowych, które zaimportowałeś do swojego projektu, chociaż nie istnieje wymóg użycia każdego zaimportowanego nagrania.

• Okno monitor zawiera widoki Source i Program. Widoku Source używasz do oglądania pojedynczego nagrania wideo, a widoku Program do oglądania bieżącego stanu edytowanego w oknie Timeline programu wideo.

• Okno Timeline dostarcza ci schematycznego widoku twojego programu, łącznie z wszystkimi nagraniami wideo, audio oraz ścieżkami nakładanymi. Wprowadzane tutaj zmiany pojawiają się na widoku Program.

Przegląd tych okien znajdziesz w rozdziale „Przegląd programu Adobe Premiere”. Więcej informacji na temat używania i przystosowywania okien Monitor i Timeline opisano w rozdziale 4, „Montaż wideo”.

Pozostałość tego rozdziału opisuje sposoby używania okna Project, pojemników, bibliotek i palet. Premiere również dostarcza specjalizowanych okien dla zadań takich jak nagrywanie obrazu wideo i tworzenie napisów tytułowych; okna te są opisane wraz z realizowanymi przez nie zadaniami w innej części tego podręcznika.

Gdy kończysz pracę z programem Premiere, zapamiętywane są pozycje okien oraz palet. Dodatkowo w systemie Mac OS możesz utworzyć i zapisać na dysku układ okien.

Ustawianie okien, które przypominają poprzednie wersje programu Premiere

Możesz ustawić układ okien tak, aby przedstawiał on preferowany przez ciebie styl montażu. Standardowo układ okien programu Premiere przypomina układ monitorów w konwencjonalnym studiu montażowym, gdzie monitory wyświetlają obok siebie nagrania źródłowe i edytowany program. Jeśli używałeś poprzednich wersji programu Premiere, to możesz preferować układ okien zastosowany w tej wersji, gdzie każde nagranie jest wyświetlane w osobnym oknie, a edytowany program pojawia się w oknie podglądu. W Premiere można zmienić układ okien, aby przypominał on poprzednie wersje programu Premiere. Jednakże, procedury w tym przewodniku zostały opracowane dla standardowego układu okien tej wersji programu Premiere.

Aby ustawić układ okien przypominający wcześniejsze wersje programu Premiere:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > General/Still Image, a następnie wybierz opcję Open Movies in Clip Window i kliknij przycisk OK. Spowoduje to otwieranie każdego nagrania źródłowego w jego własnym oknie zamiast w widoku źródłowym okna Monitor.

2. Z menu okna Monitor wybierz opcję Single View. Spowoduje to wyświetlanie jedynie aktywnego nagrania (źródła lub programu). Przy edytowaniu programu upewnij się, iż przyciski sterujące Programu umieszczone po prawej stronie są aktywne, ponieważ w pojedynczym widoku aktywowanie przycisków sterowania umieszczonych na lewo przełącza widok na źródło. Premiere zaznacza aktywne przyciski sterujące poprzez wyświetlanie na zielono numerów chronometrażu.

3. Jeśli program przeglądasz na oddzielnie podłączonym monitorze telewizyjnym, kliknij na klawisz zwijania w oknie Monitor. Spowoduje to usunięcie z panelu widoku monitora symulując znaną z poprzednich wersji Premiere oddzielną paletę Controller.

[Kliknij na klawisz zwijania, aby usunąć z okna widoki Source i Program]

Uwaga: Jeśli używasz karty nagrywającej obraz wideo do odtwarzania nagrań na monitorze telewizyjnym, nagranie może się nie pojawić na oddzielnym monitorze, jeśli nie zostało skompresowane przez program kompresji wideo kompatybilny z tą kartą.

Zapis pozycji okien (tylko Mac OS)

Program Adobe Premiere pozwala ci na zapamiętanie ulubionego układu okien oraz zastosowanie go do dowolnego projektu. W ten sposób różne programy edycyjne pracujące na tym samym komputerze mogą używać pożądanego układu bez ręcznej przebudowy okienek i palet.

Zapis układu powoduje zapamiętanie położenia oraz ustawień dla okien Project, Monitor i Timeline. Pozostałe okna, takie jak okno Clip, nie zostają zapamiętane. Zapis układu zapamiętuje również ustawienia każdego otwartego okna, takiego jak rozmiar i tryb ikon okna Timeline.

Aby zapisać na dysku ustawienia okien:

1. Ustaw okna w pożądany przez ciebie sposób.

2. Z menu wybierz polecenie Window > Arrange > Layouts i kliknij opcję Add.

3. Wpisz nazwę dla wybranego układu i kliknij przycisk OK. Nazwa ta zostanie dołączona do listy, a reprezentacja układu pojawi się w oknie dialogowym Window Layouts.

Aby zarządzać innymi układami okien:

1. Z menu wybierz polecenie Window > Arrange > Layouts.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Wybierz nazwę układu, aby go przeglądnąć.

• Wybierz nazwę układu i kliknij przycisk OK., aby przełączyć okna na ten układ.

• Wybierz nazwę układu i kliknij przycisk Delete, aby usunąć dany układ z listy.

• Aby zapisać układ jako plik do użycia w innych projektach, kliknij przycisk Save. Określ położenie oraz nazwę pliku dla pliku z układem, kliknij przycisk Save, kliknij przycisk OK.

• Aby użyć zapisany poprzednio plik z układem, kliknij przycisk Load i zaznacz odpowiedni plik, a następnie kliknij przycisk Open.

Aby przełączać układy bez otwierania okna dialogowego, z menu wybierz polecenie Window > Arrange i zaznacz pożądaną nazwę układu. Ponieważ nowe układy stają się poleceniami w podmenu Windows > Arrange, możesz również umieścić polecenie włączenia danego układu okien na palecie Commands.

Porządkowanie nagrań przy użyciu pojemników

Nagrania w projekcie lub biblioteka mogą być układane w pojemnikach (z pojemnikami wewnątrz pojemników), tak jak pliki są układane wewnątrz katalogów na twoim dysku twardym. Pojemniki są szczególnie wygodne przy porządkowaniu złożonego projektu zawierającego dużą liczbę ujęć.

Uwaga: Jeśli chcesz utrzymać odwołania do zbioru nagrań umieszczonych wspólnie w pojemniku niezależnym od żadnego projektu, użyj zamiast nich biblioteki.

Aby zarządzać nagraniami wykorzystując pojemniki:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby utworzyć pojemnik, z menu wybierz polecenie Project > Create > Bin. Wpisz nazwę pojemnika i kliknij na przycisk OK.

• Aby umieścić nagranie w pojemniku, przeciągnij ikonę nagrania na ikonę pojemnika. Jeśli okno pojemnika jest otwarte, przeciągnij nagranie do okna pojemnika. W ten sam sposób możesz umieścić jeden pojemnik wewnątrz drugiego.

• Aby przeglądnąć zawartość pojemnika, kliknij go podwójnie myszką. Jeśli okno pożądanego pojemnika jest otwarte lecz ukryte, zaznacz nazwę pojemnika z polecenia menu Window lub z menu umieszczonego na spodzie okna Timeline.

Umieszczanie nagrań i pojemników w bibliotekach

Biblioteka programu Premiere przechowuje nagrania z jednego lub więcej projektów. Biblioteka jest przechowywana jako oddzielny dla wszystkich projektów plik, w przeciwieństwie do pojemnika, który umieszczany jest wewnątrz określonego projektu. Na przykład, możesz wykorzystać bibliotekę do przechowywania zbioru nagrań, które chcesz mieć dostępne w kilku projektach. Po utworzeniu i zachowaniu na dysku biblioteki, możesz otwierać ją w dowolnym projekcie. Wszystkie atrybutu, takie jak znaczniki oraz punkty początku i końca, zostają zachowane wraz z nagraniami w bibliotece.

Podobnie do okna Project, biblioteka przechowuje jedynie odwołania do pierwotnych nagrań a nie same nagrania. Możesz utworzyć kilka bibliotek odwołujących się do tego samego nagrania i umieścić na dysku tylko jedną kopię tego nagrania.

Aby utworzyć bibliotekę:

1. Z menu wybierz polecenie File > New > Library. Pojawi się niezatytułowane okno Library.

2. Wybierz polecenie File > Save As. Wyszukaj położenie oraz wpisz nazwę pliku dla biblioteki, a następnie kliknij na przycisk OK.

Aby wprowadzić do biblioteki nagrania lub pojemniki:

Dokonaj aktywacji okna Library i wykonaj jedną z następujących operacji:

• Przeciągnij nagranie lub pojemnik z innego okna Project, Bin lub Library do otwartego okna Library.

• Zaimportuj plik lub katalog z dysku.

• Dostosowywanie do własnych potrzeb wyglądu okien Project, Bin lub Library

Każde nagranie pojawia się w oknie Project, Bin lub Library z nazwą pliku, typem pliku oraz czasem odtwarzania. Możesz określić rodzaj informacji wyświetlanych w tych oknach. Różne opcje wyświetlania mogą być zastosowane dla poszczególnych okien.

Aby zmienić widok okna Project, Bin lub Library:

Kliknij na przycisk Widok Ikon, Widok Tabliczek lub Widok Listy umieszczony na spodzie okna.

Aby posortować elementy na widokach Tabliczki i Listy:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Kliknij nagłówek kolumny, według której chcesz dokonać sortowania elementów.

• Aby odwrócić porządek sortowania elementów kolumny, klikaj myszką tą samą kolumnę, aż elementy zostaną ułożone w pożądanej kolejności.

• Aby zmienić kolejność kolumn na Widoku Listy, przeciągnij nagłówek kolumny według potrzeb w lewo lub w prawo.

Aby dostosować widok Ikon, Tabliczki i Listy:

1. Z menu wybierz polecenie Window > Project Window Options lub Window > Library Window Options w zależności od aktywnego okna.

2. U góry okienka dialogowego wybierz opcję Icon View, Thumbnail View lub List View. Pozostałe opcje zależą od dokonanego przez ciebie tutaj wyboru. Wybierz odpowiednie opcje (jeśli będą dostępne) i kliknij na przycisk OK.:

• Wybierz opcję Size (Rozmiar) dla ikony, która będzie przedstawiać każdy plik w oknach Project, Bin i Library.

• Wybierz opcję Snap to Grid (Przyciąganie do Siatki), aby ułożyć ikony zgodnie z niewidoczną siatką współrzędnych.

• Wybierz opcję Draw Icons (Rysowanie Ikon), aby ikony stały się widoczne. Skasuj wybór tej opcji, aby przyspieszyć wyświetlanie w oknie Project przez zapobieganie wyświetlaniu ikon.

• Wpisz etykiety dla czterech Pól (Fields), które możesz zdefiniować.

• Wybierz metodę sortowania dla elementów umieszczonych w oknie.

• Wybierz Pola (Fields), które mają się pojawiać na Widoku Listy.

Aby dokonać przebudowy okna Project, Bin lub Library w przypadku gdy ikony na Widoku Ikon zasłaniają inne ikony:

Mając aktywny Widok Ikon, z menu wybierz polecenie Project > Clean Up.

Na widoku Listy są dostępne następujące pola:

Name (Nazwa) - standardowo wyświetla nazwę nagrania na dysku. Możesz zmienić nazwę używaną w projekcie przez nagranie.

Date (Data) - ostatnia data modyfikacji pliku źródłowego.

File Path (Ścieżka Pliku) - położenie pliku na dysku wyrażone jako ścieżka katalogów.

Log Comment (Komentarz Dziennika) - tekst wpisany w polu Comment (Komentarz) gdy nagranie zostało załadowane w czasie nagrywania obrazu, o ile nagrywanie obrazu wideo dokonywano przy pomocy programu Premiere.

Media Type (Typ Nośnika) - typ nośnika taki jak Movie (Film) lub Still Image (Nieruchomy Obraz)

Video Info (Informacja Wideo) - charakterystyka nagrania wideo, taka jak rozmiar klatki.

Audio Info (Informacja Dźwiękowa) - charakterystyka dźwiękowa nagrania, taka jak częstotliwość próbkowania oraz głębia bitowa (ilość bitów na próbkę).

Video Usage (Użycie Wideo) - określa ile razy dany komponent nagrania wideo jest używany w oknie Timeline.

Audio Usage (Użycie Audio) - określa ile razy dany komponent nagrania dźwiękowego jest używany w oknie Timeline.

Duration (Czas Trwania) - długość nagrania, wyrażona w chronometrażu bieżąco określonym w opcji Time Display

Timecode (Chronometraż) - chronometraż pierwszej klatki dla źródłowego nagrania wideo, gdy zostało ono przechwycone z taśmy.

Reel Name (Nazwa Szpuli) - nazwa szpuli z taśmą filmową podana przy ładowaniu nagrania w czasie nagrywania wsadowego, jeśli było ono wykonane przy użyciu Premiere.

Na Widoku Ikon możesz ułożyć ikony przez przeciąganie ich. Jeśli wybierzesz wiele ikon i przeciągniesz je naraz do okna Timeline, pojawią się one w nim w tej samej kolejności, w której są ułożone w oknie Project.

Nazywanie, odszukiwanie i usuwanie elementów

Program Premiere pomaga ci zarządzać nagraniami oraz innymi elementami używanymi w twoim projekcie przez dostarczenie ci narzędzi do zmiany nazwy, odszukiwania oraz usuwania elementów.

Aby zarządzać elementami projektu:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby zmienić nazwę nagrania lub pojemnika, wybierz ten element, w menu zastosuj polecenie Clip > Alias, wpisz nową nazwę a następnie kliknij przycisk OK. Na widoku Listy możesz również wybrać jedną nazwę i bezpośrednio wpisać inną.

• Aby przeglądnąć pierwotną nazwę nagrania lub zmienić jej odpowiednik (Alias), wybierz dany element w oknie Project, Bin lub Library, a następnie zastosuj polecenie menu Clip > Alias. Wpisz nową nazwę lub kliknij None (Żadna), aby usunąć odpowiednik.

• Aby zmienić nazwę oryginalnego pliku na dysku, wyjdź z programu Premiere i zmień nazwę tego pliku używając Explorera (Windows) lub Findera (Mac OS). Przy najbliższym otwarciu projektu, który używa pliku o zmienionej nazwie, Premiere poprosi cię o zlokalizowanie tego pliku Aby usunąć element z okna Project, Bin lub Library, wybierz ten element a następnie naciśnij klawisz Delete.

• Aby usunąć z projektu wszystkie nagrania, które obecnie nie są używane w oknie Timeline, z menu wybierz polecenie Project > Remove Unuse (

Uwaga: Ponieważ program Premiere zachowuje jedynie odwołania do nagrań a nie same nagrania, usunięcie nagrania z projektu, pojemnika lub biblioteki usuwa je z okien Project i Timeline (o ile się tam znajdowało), ale nie powoduje usunięcia z dysku oryginalnego pliku źródłowego z tym nagraniem.

• Aby zmienić nazwę biblioteki lub ją usunąć, najpierw zamknij jej okno, jeśli jest ono otwarte. Przełącz się do programu Explorer (Windows) lub Finder (Mac OS) i stamtąd zmień nazwę biblioteki lub ją usuń.

• Aby odszukać dowolny element w projekcie, pojemniku lub bibliotece na podstawie zawartości dowolnej kolumny na widoku Tabliczki Lub Listy, zaznacz okno, które chcesz przeszukać a w menu zastosuj polecenie Project > Search. Określ wymagane opcje i kliknij Find (Znajdź).

Drukowanie zawartości okna

Możesz wydrukować zawartość okien Project, Timeline lub Clip do użycia w dokumentacji swojego projektu. Możesz również uzyskać wydruk zawartości okien Movie Analysis (Analiza Filmu) oraz Data Rate Graph (Wykres Stopnia Przepływu Danych).

Aby wydrukować zawartość okna:

1. Kliknij okno Project, Timeline lub Clip, aby stało się oknem aktywnym.

2. Jeśli to konieczne, wybierz z menu polecenie File > Page Setup i określ opcje ustawienia wydruku strony, a następnie kliknij na przycisk OK.

3. Z menu wybierz polecenie File > Print, określ opcje wydruku a następnie kliknij na przycisk OK.

Uwaga: Opcje w oknach dialogowych Page Setup (Ustawienia Strony) oraz Print (Drukowanie) pochodzą z oprogramowania sterownika bieżąco aktywnej drukarki, a nie z Premiere. Informacje na temat opcji drukowania znajdziesz w dokumentacji oprogramowania twojej drukarki.

Aby oszczędzić papier przy drukowaniu szerokiego okna, takiego jak Timeline, z menu wybierz polecenie File > Page Setup a następnie ustaw orientację papieru na Wide (Szeroko) lub Landscape (Panorama).

Tworzenie listy tekstowej plików zawartych w projekcie lub bibliotece

Aby utworzyć dokumentację zawartości projektu lub biblioteki, możesz wyeksportować plik tekstowy, który wymieni na liście wszystkie nagrania używane w projekcie. Lista ta podaje oryginalne nazwy plików nagrań, pojemników oraz zawartości pojemników w kolejności ich występowania w oknie Project lub Library. Jeśli w czasie tworzenia listy otwarte jest okno Bin, Premiere wyeksportuje listę plików dla danego projektu, która będzie zawierała ten pojemnik wraz z jego zawartością. W Windows lista plików zawiera nazwy ścieżek do pliku. W systemie Mac OS można określić czy na liście będą podane pełne ścieżki.

Aby utworzyć listę plików:

1. Uaktywnij okno Project lub Library.

2. Z menu wybierz polecenie File > Export > File List.

3. Określ położenie oraz wpisz nazwę dla listy plików.

4. (Tylko dla Mac OS) wybierz opcję Include Full Path Names, jeśli chcesz umieścić na liście pełną ścieżkę katalogów dla każdego wymienionego w niej pliku.

5. Kliknij na przycisk Save.

Zmiana okna startowego

Gdy uruchamiasz program Premiere, wyświetla on palety, które pozostawiłeś otwarte przy ostatnim korzystaniu z Premiere. Możesz jednak uzyskać automatyczne pojawianie się przy starcie programu Premiere okienka dialogowego Open (Otwórz) lub New Project (Nowy Projekt).

Aby zmienić okno startowe:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > General/Still Image.

2. Wybierz polecenie z menu Window at Startup (Okno przy Starcie) i kliknij OK:

• None (Żadne) uruchamia program Premiere z paletami z poprzedniej sesji.

• New Project otwiera przy starcie Premiere okno dialogowe New Project.

• Open Dialog otwiera przy starcie Premiere okno dialogowe Open.

Praca z paletami

Program Adobe Premiere zawiera kilka palet, które wyświetlają informację i pozwalają ci modyfikować nagrania. Podczas swoje pracy możesz wyświetlać, ukrywać lub modyfikować palety.

Zmiana wyglądu palety

Możesz zmienić układ i sposób wyświetlania palet lub grup palet, aby najlepiej wykorzystać dostępną przestrzeń na ekranie monitora.

Aby ukazać lub ukryć palety:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby ukazać lub ukryć paletę, wybierz nazwę palety z poleceń menu Window.

• Aby ukryć lub wyświetlić wszystkie otwarte palety, naciśnij klawisz Tab.

Aby przenieść paletę do innej grupy:

Przeciągnij zakładkę palety do tej grupy.

Aby dołączyć paletę do innej grupy palet:

Przeciągnij zakładkę palety do spodu innej palety, aż zostanie podświetlony spód palety docelowej. Wtedy zwolnij przycisk myszki.

Aby odłączyć paletę od innej palety, z którą jest zgrupowana lub do której została dołączona:

Wyciągnij zakładkę palety spośród zakładek innych palet.

Jeśli pracujesz na kilku monitorach i twój system operacyjny obsługuje wielomonitorowy obszar pracy, możesz przeciągać palety na dowolny monitor.

Użycie palety Info

Paleta Info wyświetla informację na temat wybranego nagrania lub przejścia. Gdy przeciągasz nagrania w oknie Timeline, możesz obserwować na palecie Info zmiany czasu punktów startu i końca. Informacja wyświetlana na palecie Info może ulegać zmianom w zależności od takich czynników jak typ nośnika oraz rodzaj bieżącego okna. Na przykład, przy wyborze pustego miejsca w oknie Timeline, prostokąta w oknie Title i nagrania w oknie Project pojawi się informacja specyficzna dla tego elementu.

Użycie palety Navigator

Palete Navigaror pozwala ci szybko zmienić widok w oknie Timeline poprzez przeciąganie ramki widoku w miniaturowej imitacji okna Timeline. Możesz również zmienić poziom szczegółów wyświetlanych w oknie Timeline.

E

F

G

A B C D

1. kliknij, wpisz czas, aby umieścić linię montażu w odpowiednim miejscu, a następnie wciśnij klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac OS).

2. Kliknij, aby zredukować okno Timeline czyniąc większą jego część widoczną naraz.

3. Przeciągnij w lewo, aby zredukować lub w prawo, aby powiększyć okno Timeline.

4. Kliknij, aby powiększyć okno Timeline.

5. Przeciągnij, aby zobaczyć ukryte obszary okna Timeline.

6. Naciśnij klawisz Shift i przeciągnij, aby przesunąć linię montażu oznaczoną na czerwono.

7. Niebieski obszar oznacza aktualną przestrzeń roboczą, która zostanie odegrana w czasie przeglądu.

Użycia palety Commands

Paleta Commands jest dostarczana z listą zdefiniowanych wcześniej poleceń, które możesz dowolnie modyfikować dla własnych potrzeb. Możesz tworzyć własne zestawy przycisków dla szybkiego dostępu do swoich ulubionych poleceń menu oraz przypisywać klawisze każdemu przyciskowi dla natychmiastoswego dostępu z poziomu klawiatury.

Aby dodać polecenie do palety:

1. Jeśli paleta Commands jest niewidoczna, kliknij na jej zakładkę lub wybierz polecenie Window > Show Commands z menu.

2. Z menu palety wybierz polecenie Edit Command Set.

3. Kliknij Add. Ponad wybranym poleceniem pojawi się nieprzypisany żadnemu rozkazowi przycisk opisany jako "None” (Windows) lub „Undefined” (Mac OS).

4. Zaznacz nowy przycisk, a następnie wybierz z paska menu dla niego polecenie.

5. W opcji Label (Etykieta) wpisz tekst, który ma się pojawić na przycisku (opcjonalnie).

6. W opcji Key (Klawisz) wybierz skrót klawiaturowy, który ma uaktywniać wybrane polecenie (opcjonalnie). Menu wyświetla jedynie te klawisze, które nie są przypisane innym poleceniom (Windows) lub zaciemnia klawisze już użyte w innych poleceniach (Mac OS). Po wyborze kliknij na przycisk OK.

Aby zarządzać zestawami poleceń:

Wybierz dowolne z następujących poleceń w menu palety Commands:

Edit Command Set (Edycja Zestawu Poleceń) - modyfikuje lub usuwa przyciski poleceń. Zaznacz przycisk, który chcesz zmienić i dokonaj wyboru opcji jak wyjaśniono w poprzedniej procedurze albo zaznacz przycisk, który chcesz usunąć i kliknij Delete.

Save Command Set (Zapis Zestawu Poleceń) - zachowuje twoje polecenia w pliku. Jest to użyteczne przy tworzeniu własnych zestawów poleceń dla różnych zastosowań, takich jak zastosowanie do nagrywania filmów wideo.

Load Command Set (Odczyt Zestawu Poleceń) - zamienia istniejące przyciski poleceń z zestawem odczytanym z dysku.

Rozdział 3: Przygotowanie i importowanie nagrań źródłowych

Nagrania możesz importować z dowolnego źródła - taśmy wideo, filmu kinowego, taśmy audio, nieruchomych obrazów - skoro tylko istnieją one jako cyfrowe pliki przechowywane na dysku. Tematy w tym rozdziale opisują sposoby importowania nagrań oraz wymagania dla konwertowania innych typów mediów, zanim będą mogły one być użyte cyfrowo w twoim projekcie.

Materiał źródłowy występuje w dwóch głównych postaciach:

• Media cyfrowe przechowywane w formacie plików, które komputer może odczytywać i bezpośrednio przetwarzać. Wiele nowszych magnetowidów oraz magnetofon i aparatów filmowych może zapisywać obrazy i dźwięk w formacie cyfrowym. Cyfrowe medium zapisane na taśmie musi zostać przetransportowane na dysk zanim program Premiere będzie mógł z niego skorzystać w projekcie. Możesz użyć programu Premiere do przechwycenia cyfrowego wideo z taśmy i zapisania go na dysku jako nagranie, które następnie możesz wstawić do swojego projektu.

• Media analogowe muszą zostać poddane procesowi digitalizacji lub zamienione na postać cyfrową, aby komputer mógł zachować je na swoim dysku i przetwarzać. Pewnymi przykładami analogowych mediów mogą być film kinowy, konwencjonalna taśma audio oraz slajdy. Możesz użyć programu Premiere do digitalizacji analogowej taśmy wideo, takiej jak Hi-8, i zachowania jej zawartości na dysku jako nagranie, które będzie można później włączyć do projektu.

Chociaż sprzęt do zapisu cyfrowego staje się coraz bardziej powszechny, wciąż jednak duża ilość nagrań wideo i audio jest jeszcze zapisywana przy użyciu urządzeń analogowych. Z tego powodu będziesz często musiał nagrywać analogowe filmy wideo i audycje audio jako część toku swojej pracy. Digitalizację analogowego wideo możesz przeprowadzić bezpośrednio w programie Premiere, jeśli używasz sprzętu do digitalizacji, który umożliwia bezpośrednie podłączenie magnetowidu lub kamery do twojego komputera. Sprzęt digitalizacji wideo jest wbudowany do niektórych komputerów osobistych, lecz zwykle należy go dołączyć do systemu przez zainstalowanie odpowiedniej, sprzętowej karty rozszerzającej. Pierwsza część tego rozdziału opisuje procedury dokonywania digitalizacji analogowych nagrań źródłowych, a druga część opisuje importowanie nagrań, które już są cyfrowe.

Nagrywanie obrazu wideo przy montaży bezpośrednim i pośrednim

Zależnie od wymaganego poziomu jakości i możliwości twojego sprzętu, program Premiere może służyć do montażu bezpośredniego i pośredniego. Na ustawienia, które określasz dla procesu nagrywania obrazu wideo i audio ma wpływ rodzaj wybranego przez ciebie montażu.

O montażu bezpośrednim (online)

Montaż bezpośredni jest praktyką wykonywania całego procesu montażu (łącznie z surowym montażem) na tym samym komputerze, na którym zostanie zmontowany produkt końcowy. Poprzednio montaż bezpośredni musiał być wykonywany na bardzo kosztownych, najwyższej klasy stacjach roboczych zaprojektowanych do spełnienia wszelkich wymagań odnośnie telewizyjnej jakości obrazu i przetwarzania danych wideo. Edytorzy z najwyższymi wymogami jakości swoich filmów, którzy nie mogli pozwolić sobie na odpowiedni system bezpośredniego montażu, musieli wynajmować czas pracy w firmie produkcyjnej taki system posiadającej. Gdy komputery osobiste stały się szybsze, montaż bezpośredni stał się praktyczny dla szerszego zakresu produkcji. Przy wykorzystaniu najwydajniejszych komputerów osobistych, montaż bezpośredni można stosować w praktyce dla transmisji telewizyjnych oraz produkcji filmów kinowych.

Przy montażu bezpośrednim dokonujesz jednokrotnego nagrywania nagrań z najwyższym poziomem jakości, który jest w stanie obsłużyć twój komputer i jego urządzenia peryferyjne.

Uwaga: Gdy dokonujesz montażu nagrań w formacie Cyfrowego Wideo (DV - Digital Video), cały montaż jest przeprowadzany bezpośrednio. W czasie pisania tego podręcznika format DV nie pozwalał na tworzenie w czasie importowania wersji nagrania o niższej rozdzielczości. Jednakże, kompresja DV umożliwia zarządzanie standardem DV na wielu systemach.

O montażu pośrednim (offline)

W montażu pośrednim edytujesz film wideo korzystając z kopii oryginalnych nagrań o niższej jakości i tworzysz końcową wersję na wysokiej klasy systemie. Montaż pośredni został opracowany w celu zaoszczędzenia środków finansowych poprzez edytowanie w mniej kosztownym środowisku. Chociaż montaż pośredni może polegać jedynie na notowaniu na papierze punktów czasowych scen przy obserwowaniu ich na zwykłym magnetowidu, to jednak coraz częściej dokonuje się montażu pośredniego z wykorzystaniem komputerów osobistych i programu Premiere. Po zakończeniu montażu pośredniego w Premiere, tworzysz tablicę sekwencji scen zwaną listą decyzji montażowych (edit decision list, lub EDL). Następnie przenosisz listę EDL do sterownika montażu na systemie końcowym, który stosuje sekwencje opracowane w Premiere do oryginalnych nagrań wysokiej jakości. W ten sposób praca montażowa wykonana na mniej kosztownej stacji roboczej jest wykorzystywana do utworzenia ostatecznego montażu na droższej i wyższej jakości stacji roboczej.

Gdy digitalizujesz wideo do montażu pośredniego, określasz ustawienia, które kładą nacisk na szybkość montażu w stosunku do jakości obrazu. W większości przypadków potrzebna jest ci jedynie jakość wystarczająca do poprawnej identyfikacji początkowych i końcowych klatek dla danej sceny.

Ponieważ lista EDL zostanie utworzona na podstawie twojego montażu, upewnij się, iż wszystkie nagrania zostały przechwycone z odpowiednim chronometrażem dla klatek, który odpowiada dokładnie chronometrażowi nagrania źródłowemu o wysokiej jakości używanemu przez ciebie do ostatecznego montażu w czasie montażu bezpośredniego. Jeśli planujesz montaż pośredni używając kopii VHS nagrań źródłowych, upewnij się, że na każdej kopii został umieszczony na klatkach chronometraż - kod ten powinien być widoczny w oknie na obrazie. Kroki te zapewnią użyteczność wygenerowanej listy EDL gdy zostanie ona przeniesiona do systemu bezpośredniego lub studia oraz dokładność montażu co do pojedynczych klatek.

Techniki montażu pośredniego mogą być użyteczne nawet w tym przypadku, gdy twój komputer jest w stanie poradzić sobie z jakością wymaganą przy montażu końcowym. Przez wsadowe nagrywanie obrazu wideo używające niskiej jakości ustawień, możesz szybciej edytować nagrania używając mniejszych plików. Gdy jesteś gotowy do ostatecznego montażu, możesz dokonać ponownej digitalizacji nagrań wideo z ustawieniami końcowej jakości.

Przygotowanie do nagrywania obrazu wideo

Program Premiere jest sprzedawany z wieloma kartami nagrywającymi obraz wideo, które zwykle zawierają oprogramowanie opracowane nie przez twórców Premiere lecz przez producentów kart do sterowania określonym typem karty. Większość oprogramowania kart nagrywających obraz wideo jest opracowana w ten sposób, iż jego elementy sterujące pojawiają się dla twojej wygody wewnątrz Premiere, nawet jeśli większa część rzeczywistego procesu przetwarzania wideo zachodzi w samej karcie, czyli poza programem Premiere. Takie złożone zależności pomiędzy kartą nagrywającą obraz wideo a programem Premiere mogą utrudniać identyfikację części systemu odpowiedzialnej za określoną opcję czy problem. Więcej informacji na temat sposobu podziału przetwarzania wideo pomiędzy kartę nagrywającą obraz wideo a pozostałe części twojego systemu znajdziesz w rozdziale „Typowe problemy przy nagrywaniu obrazu wideo". Jeśli opcja lub problem, nad którymi pracujesz, sprowadza się do karty nagrywającej obraz wideo lub jej oprogramowania, zapoznaj się z dokumentacją dostarczoną przez producenta tej karty.

Większość ustawień sterujących sposobem nagrywania wideo z kamery lub magnetowidu znajduje się w części Capture Settings (Ustawienia Nagrywania) okna dialogowego Project Settings.

Aby przygotować się do nagrywania obrazu wideo:

1. Określ dysk na dane tymczasowe dla nagrywanych filmów. Uwaga: Długość nagrywanego wideo może być ograniczona przez ograniczenia rozmiaru plików w twoim systemie operacyjnym. W czasie oddawania do druku tej instrukcji, rozmiary plików były ograniczone do 1, 2 GB (w zależności od karty nagrywającej obraz wideo) dla AVI w systemie Windows oraz do 2 GB dla Mac OS.

2. Ustaw źródło programu wideo. W systemie Mac OS dla QuickTime wybierz polecenie menu Project > Settings > Capture, kliknij opcję Video i zaznacz Source, a następnie zaznacz źródło wideo w menu Digitizer. Opisu trybu montażu dostarczonego z kartą nagrywającą obraz wideo poszukaj w dostarczonej ci wraz z tą kartą dokumentacji producenta.

3. Ostrożnie sprawdź pozostałe opcje w panelu Capture (podsumowane poniżej). Jak zaznaczono poniżej, niektóre z ustawień nagrywania obrazu są specyficzne dla określonego formatu nagrywania.

Capture format (format nagrywania obrazu) - wybierz format pliku dla swojego programu wideo. Zmiana formatu nagrywania obrazu wideo zmienia opcje dostępne w oknie dialogowym Capture Settings oraz zmienia opcje w oknach dialogowych, które pojawiają się po kliknięciu myszką przycisków Video, Audio oraz Advanced (Zaawansowane).

Capture Video (nagrywanie obrazu wideo) - wybierz, aby uaktywnić nagrywanie obrazu.

Size (rozmiar) - (QuickTime) - wpisz szerokość i wysokość digitalizowanej klatki w pikselach, a następnie wybierz opcję Constrain (Ograniczenie), aby ograniczyć współczynnik kształtu do 4:3. Dla nagrywania AVI, kliknij na opcję Video, aby określić rozmiar klatki.

Rate (tempo) - (AVI) Jeśli jest dostępna, wybierz częstotliwość wyświetlania klatek dla digitalizowanego wideo. Dla NTSC, wybierz 29,97 fps (fps - frames per second = klatek na sekundę); dla PAL i SECAM wybierz 25 fps.

Opcje Video, Audio, Advanced - Jeśli są dostępne, kliknij jedną z nich, aby ustawić opcje dostarczone przez oprogramowanie twojej karty nagrywającej obraz wideo, zwykle zawierające ustawienia stopnia kompresji. Zrozumienie tych opcji specyficznych dla posiadanej przez ciebie karty jest bezwzględnie konieczne do poprawnego nagrywania obrazów wideo; zobacz do dokumentacji dostarczonej wraz z twoją kartą.

Capture Audio (nagrywanie dźwięku) - wybierz, aby uaktywnić nagrywanie audio. Przy nagrywaniu w formacie AVI, określ ustawienia dla opcji Rate (częstotliwość próbkowania cyfrowego audio), Format (ilość bitów na próbkę audio) oraz Type (metoda kompresji cyfrowego audio). Dla nagrywania w formacie QuickTime, lub jeśli poprzednie opcje nie będą dostępne, kliknij na Audio, aby określić ustawienia Audio. Jeśli wybierzesz Tryb Monmtażu inny niż AVI i QuickTime, a ustawienia Capture Audio są niedostępne, mogą one być ustawiane przez oprogramowanie dostarczane z twoją kartą nagrywającą audio; kliknij na opcje Audio lub Advanced, aby określić ustawienia audio. Zobacz do rozdziału „Nagrywanie analogowego dźwięku” oraz do dokumentacji swojego sprzętu.

Report Dropped Frames (Zgłaszanie Pominiętych Klatek) - wybierz tą opcję, jeśli chcesz, aby program Premiere ostrzegał cię, iż w czasie procesu digitalizacji zgubiono chociaż jedną klatkę.

Abort on Dropped Frames (Przerwanie przy Pominięciu Klatki) - ustaw tą opcję, jeśli chcesz, aby program Premiere automatycznie zatrzymywał proces digitalizacji, gdy zostanie zagubiona chociażby jedna klatka.

Decode Burned-In Timecode (Dekodowanie Umieszczonego Na Klatkach Chronometrażu) - (Tylko Mac OS) wybierz tą opcję, jeśli chcesz, aby program Premiere dokonywał optycznie odczytu chronometrażu widocznego na nagrywanym wideo..

Capture Limit (Ograniczenie Nagrywania Obrazu) - wybierz i wpisz przedział czasu w sekundach, który będzie ograniczał ilość przechwyconego przez Premiere wideo w jednej sesji nagraniowej.

Preroll Time (Czas Wstępnego Rozbiegu) - Gdy nagrywanie obrazu wideo odbywa się za pomocą sterowania odtwarzaniem, określ jak daleko od punktu początku program Premiere ma przewinąć taśmę, zanim rozpocznie proces odczytu. Odpowiednia wartość tego parametru zależy od konkretnego typu magnetowidu czy kamery, której używasz; zobacz do dokumentacji kamery lub magnetowidu.

Timecode Offset (Przesunięcie Chronometrażu) - Przy nagrywaniu obrazu wideo za pomocą sterowania odtwarzaniem, wprowadź liczbę ćwierci klatek, aby ustawić chronometraż nałożony na nagrywanym obrazie wideo, tak aby odpowiadał on prawidłowej klatce na oryginalnej taśmie.

Log Using Reel Name (Zapis przy Użyciu Nazwy Szpuli) - Przy nagrywaniu obrazu wideo za pomocą sterowania odtwarzaniem, wybierz, aby użyta została nazwa szpuli określona przez ciebie we Wsadowej Liście Nagrywania Obrazu Wideo.

Aby pomóc ci określić efekt twoich ustawień kompresji na stopień przepływu danych nagrywanego wideo, użyj funkcji wykresu Data Rate.

Nagrywanie obrazu wideo bez sterowania odtwarzaniem

Jeśli nie posiadasz sterowanego urządzenia odtwarzającego, możesz nagrywać wideo obserwując obraz w oknie Movie Capture i ręcznie sterując magnetowidem oraz przyciskami sterującymi programu Premiere, aby nagrać tylko pożądane klatki. Na przykład, możesz użyć tej metody do przechwycenia obrazu wideo odtwarzanego z taniego magnetowidu lub kamkordera.

Aby przechwycić nagranie wideo bez sterowania odtwarzaniem:

1. Upewnij się, że magnetowid lub kamkorder jest odpowiednio podłączony do twojego komputera.

2. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Movie Capture.

3. Użyj klawiszy sterujących w magnetowidzie lub kamkorderze do przesunięcia taśmy do punktu znajdującego się o kilka sekund przed miejscem, w którym chciałbyś rozpocząć nagrywanie. Upewnij się, iż magnetowid ma wystarczająco dużo czasu na osiągnięcie odpowiedniej prędkości odtwarzania.

4. Naciśnij klawisz Play (Odtwarzanie) w magnetowidzie lub w kamerze, a następnie kliknij na przycisk Record (Nagrywanie) w oknie Movie Capture.

5. Gdy zobaczysz punkt, w którym chciałbyś zatrzymać nagrywanie, poczekaj jeszcze kilka sekund, aby dostarczyć miejsca do montażu, a następnie kliknij myszką, aby zatrzymać nagrywanie. Przechwycone nagranie pojawia się w oknie Clip i istnieje jako niezapisany tymczasowy plik na dysku, który określiłeś dla przechowywania plików tymczasowych.

6. Upewnij się, iż okno Clip z przechwyconym nagraniem wideo jest aktywne. Z menu wybierz polecenie File > Save As, określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij Save.

Nagrywanie obrazu wideo ze sterowaniem odtwarzaniem

Sterowanie odtwarzaniem (Device control) odnosi się do zdalnego sterowania magnetowidem z wnętrza programu Premiere przy nagrywaniu obrazu wideo. Sterowanie odtwarzaniem możesz używać do nagrywania obrazu wideo z analogowych bądź cyfrowych magnetowidów lub kamer. Używanie sterowania odtwarzaniem ma następujące korzyści:

• Możesz sterować odtwarzaczem wideo i przeglądać jego nagrania źródłowe wideo bezpośrednio z wnętrza programu Premiere zamiast przełączania się pomiędzy Premiere a klawiszami odtwarzacza.

• Możesz użyć okien Movie Capture lub Batch Capture do sporządzenia listy punktów początku (początkowy chronometraż) i punktów końca (końcowy chronometraż) dla każdego ujęcia, a następnie nagrać automatycznie wszystkie ujęcia umieszczone na liście.

• Możesz odczytać chronometraż, który istnieje na taśmie, tak aby program Premiere używał go w czasie montażu.

Używaj poniższych wskazówek, gdy przygotowujesz się do nagrywania obrazu wideo przy pomocy sterowania urządzeniem odtwarzającym:

• Upewnij się, iż posiadasz niezbędne wyposażenie. Musisz posiadać magnetowid, który pozwala na zewnętrzne sterowanie z dokładnością do jednej klatki filmu, kabel łączący ten magnetowid z twoim komputerem, dodatkowe oprogramowanie kompatybilne z Premiere umożliwiające sterowanie magnetowidem z wnętrza programu Premiere oraz źródłową taśmę wideo nagraną z chronometrażem.

• Ustaw ogólne opcje sterujące urządzeniem odtwarzającym dla nagrywania obrazu wideo, jak wyjaśniono w poprzednim rozdziale.

• Skalibruj chronometraż na swoim systemie, jeśli zamierzasz nagrywać chronometraż wraz z ujęciami. Jest to szczególnie istotne w przypadku, gdy zamierzasz utworzyć montażową listę decyzyjną (EDL) w swoim projekcie, lub jeśli będziesz poddawał wielokrotnie procesowi digitalizacji te same nagrania; na przykład, aby utworzyć zarówno wersję niskiej jakości surowego montażu oraz ostateczną wersję wysokiej jakości.

• Użyj poniżej opisanych procedur do skonfigurowania programu Premiere, aby rozpoznawał prawidłowo urządzenie odtwarzające obraz wideo, ustawił opcje nagrywania obrazu oraz dokonał nagrania wideo.

Uwaga: Możliwości sterowania odtwarzaniem różnią się w zależności od marki i modelu urządzenia odtwarzającego, które jest sterowane. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz do dokumentacji dostarczonej wraz z urządzeniem odtwarzającym lub ze sterującym nim oprogramowaniem.

Aby określić urządzenie nagrywające obraz wideo i ustawić jego opcje:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > Scratch Disks/Device Control.

2. W sekcji Device Control wybierz odpowiednie urządzenie z menu. Wiele urządzeń jest wyposażanych w dodatkowe oprogramowanie kompatybilne z Premiere, które wyświetla nazwę urządzenia w tym menu po prawidłowym jego zainstalowaniu.

3. Wybierz odpowiednią opcję i kliknij przycisk OK.

4. Kliknij przycisk OK., aby zamknąć okno dialogowe Preferences.

Aby przechwycić obraz nagrania wideo używając sterowania odtwarzaniem:

1. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Movie Capture.

2. Gdy zostaniesz poproszony o to przez Premiere, wpisz nazwę szpuli (Reel Name). (Możesz być proszony o podawanie nazwy szpuli za każdym razem gdy wprowadzasz do odtwarzacza nową taśmę, w zależności od oprogramowania sterującego urządzeniem i odtwarzacza wideo.)

3. Użyj przycisków sterujących w okienku Movie Capture do ustawienia taśmy w miejscu, w którym chcesz rozpocząć nagrywanie obrazu wideo, i kliknij przycisk In (Start).

4. Użyj przycisków sterujących w okienku Movie Capture do ustawienia taśmy w miejscu, w którym chcesz zakończyć nagrywanie obrazu wideo, i kliknij przycisk Out (Koniec).

5. Kliknij przycisk Auto Record (Automatyczne Nagrywanie). Premiere automatycznie przesunie taśmę do miejsca określonego parametrem Preroll, które znajduje się przed punktem startu, odtworzy taśmę, rozpocznie nagrywanie od punktu startu i zakończy je w punkcie końca. Gdy Premiere zakończy proces nagrywanie obrazu wideo, nagranie pojawi się w oknie Clip i istnieje jako niezapisany plik tymczasowy przechowywany na dysku, który przypisałeś dla plików tymczasowych.

6. Upewnij się, że okno Clip z przechwyconym nagraniem jest aktywne. Z menu wybierz polecenie File > Save A, określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij przycisk Save.

Wsadowe nagrywanie obrazu wideo

Jeśli masz już poprawnie skonfigurowane sterowanie odtwarzaniem oraz taśmę wideo nagraną z chronometrażem, możesz ustawić Premiere do automatycznego i samodzielnego nagrania kilku ujęć z tej samej taśmy. Proces ten nazywamy nagrywaniem wsadowym (batch capturing). Wprowadzasz lub tworzysz listę segmentów, które chcesz przechwycić z taśmy. Listę tą, zwaną listą wsadową (batch list) lub dziennikiem chronometrażu (timecode log), tworzysz w oknie Batch Capture. Lista wsadowa może zostać utworzona albo przez wizualne wprowadzenie ujęć przy wykorzystaniu sterowania odtwarzaniem albo przez ręczne wprowadzenie punktów startu i końca. Gdy lista wsadowa jest gotowa, klikasz tylko na jeden przycisk, aby przechwycić wszystkie nagrania na liście.

F

A

B C D E

1. Spójrz na tą kolumnę, aby zobaczyć stan nagrania. Jeśli kolumna nie posiada ikony, to nagranie nie zostało przechwycone i nie jest ustawione do nagrywania. Diament (♦) oznacza, że nagranie to zostanie przechwycone, gdy klikniesz na przycisk Capture w oknie Batch Capture. Kliknij tutaj aby włączyć lub wyłączyć tą ikonę. Fajka () oznacza, iż dane nagranie zostało przechwycone. Ikona X oznacza, że w czasie nagrywania wideo wystąpił błąd.

2. Kliknij przycisk Add, aby utworzyć nową pozycję na liście wsadowej.

3. Kliknij przycisk Delete, aby usunąć z listy wsadowej wybraną pozycję.

4. Kliknij przycisk Sort, aby uszeregować listę w porządku chronologicznym dla efektywnego nagrywania.

5. Kliknij przycisk Capture, aby rozpocząć nagrywanie wideo dla wszystkich pozycji listy wsadowej, które są oznaczone diamentem.

6. Kliknij podwójnie pozycję listy, aby zmienić jej ustawienia nagrywania.

Wprowadzanie ujęć na listę wsadową

Określasz sceny, które chcesz użyć z taśmy źródłowej, przez ich logowanie - wprowadzając czas rozpoczęcia i czas zakończenia - na listę wsadową. Jeśli twój komputer podłączony jest z odtwarzaczem wideo umożliwiającym zdalne sterowanie za pomocą programu Premiere, listę wsadową możesz utworzyć automatyczne korzystając z odpowiednich przycisków sterujących w programie Premiere, a następnie wykorzystać program Premiere do automatycznego przechwycenia obrazu wideo wszystkich scen na tej liście. Sterujesz odtwarzaniem taśmy z wnętrza programu Premiere i zaznaczasz sceny, gdy je widzisz. Jest to najprostsza i najbardziej bezpośrednia metoda.

Czasami może się zdarzyć, iż planujesz nagrywanie obrazu wideo przy pomocy zdalnie sterowanego przez Premiere odtwarzacza wideo, lecz nie posiadasz ciągłego dostępu do takiego urządzenia. Może się tak zdarzyć, ponieważ urządzenia odtwarzające sterowane przez komputer są dużo droższe od urządzeń nie wyposażonych w tą opcję. Na przykład, możesz używać zdalnie sterowanego odtwarzacza wideo w studiu nagraniowym, w którym wynajmujesz czas, lub w firmie albo w szkole wielu edytorów musi korzystać wspólnie z tego samego urządzenia. W takim przypadku możesz zalogować nagrania ręcznie. Będzie ci do tego potrzebny tak prosty sprzęt jak domowy magnetowid, kopia taśmy źródłowej z wypalonym (widocznym na obrazie) chronometrażem oraz kartka papieru. Przy pomocy tej metody zapisujesz ręcznie numery klatek i później również ręcznie wprowadzisz je do listy wsadowej programu Premiere, tak aby mógł on je wykorzystać w czasie sesji nagraniowej ze zdalnie sterowanym odtwarzaczem wideo.

Aby dodać pozycje listy wsadowej przy wykorzystaniu sterowania odtwarzaniem:

1. Upewnij się, iż są poprawnie określone ustawienia sterowania odtwarzaniem. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Movie Capture.

2. Kliknij przycisk Reel (Szpula) i wpisz nazwę szpuli. (Możesz być poproszony o wprowadzenie nazwy szpuli za każdym razem gdy wprowadzisz do odtwarzacza nową taśmę, w zależności od oprogramowania sterującego urządzeniem odtwarzającym i odtwarzacza wideo.)

3. Użyj przycisków sterujących w oknie dialogowym Movie Capture, aby przenieść się do miejsca na taśmie wideo, w którym chcesz rozpocząć nagrywanie wideo i kliknij przycisk In (start).

4. Użyj przycisków sterujących w oknie dialogowym Movie Capture, aby przenieść się do miejsca na taśmie wideo, w którym chcesz zakończyć nagrywanie i kliknij przycisk Out (koniec).

5. Kliknij przycisk Log In/Out, wpisz dowolny komentarz, który chcesz tutaj umieścić i kliknij przycisk OK.

6. Powtórz kroki od 4 do 6 dla każdego nagrania, które chcesz przechwycić z tej szpuli.

7. Zamknij okno Movie Capture.

8. Upewnij się, że okno Batch Capture jest aktywne i wybierz polecenie menu File > Save. Jeśli to konieczne, to określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij przycisk OK.

Aby wprowadzić ręcznie pozycje listy wsadowej:

1. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Batch Capture. Pojawi się okno Batch Capture.

2. Wybierz polecenie File > Save As. Określ położenie, wpisz nazwę i kliknij przycisk Save.

3. Kliknij przycisk Add i określ następujące opcje:

• Dla Reel Name (Nazwa Szpuli) wpisz nazwę szpuli lub taśmy, z której będziesz dokonywał nagrania.

• Dla File Name (Nazwa pliku) wpisz nazwę pliku, który powstanie na dysku, gdy Premiere przechwyci nagranie wideo.

• Dla Comment (Komentarz) wpisz dowolną informację, którą chcesz mieć z nagraniem.

• Dla In Time (Czas Startu) wpisz chronometraż punktu startowego nagrania. Jeśli zastąpisz kropki przecinkami lub wpiszesz liczby bez znaków przystankowych, to wyświetlacz na prawo od tej opcji poinformuje cię, w jaki sposób program Premiere zinterpretuje wprowadzone przez ciebie liczby jako godziny, minuty, sekundy i klatki.

• Dla Out Time (Czas Końca) wpisz chronometraż punktu końcowego nagrania.

• Dla Frame Rate (Ilość Klatek Na Sekundę) wpisz liczbę klatek na sekundę, które są odtwarzane w źródłowym wideo na taśmie.

• Dla Format wybierz opcję Drop Frame (Porzucanie Klatek) lub Non Drop-Frame. Opcja ta staje się dostępna tylko w przypadku wybrania 30 fps dla opcji Frame Rate.

4. Kliknij przycisk OK., a następnie wybierz z menu polecenie File > Save.

5. Powtarzaj kroki od 3 do 4 dla każdej pozycji w twoim dzienniku chronometrażu.

Możesz przeglądać naraz więcej niż jedno otwarte okno Batch Capture. Po prostu wybierz z menu polecenie File > Capture > Batch Capture, aby otworzyć nowe okno Batch Capture albo wybierz polecenie File > Open, aby otworzyć istniejący plik wsadowy. Może być to użyteczne przy porównywaniu z sobą różnych wersji programu wideo.

Zapisywanie, eksportowanie i importowanie list wsadowych

Listę wsadową możesz zapisać na dysku. Dodatkowo możesz eksportować i importować listę wsadową jako plik tekstowy. Zapis listy wsadowej oraz jej eksportowanie tworzy dwa zasadniczo różniące się pomiędzy sobą pliki:

• Zapis listy wsadowej zachowuje każdą pozycję oraz jej ustawienia nagrywania (opisane w następnym rozdziale) w formacie pliku, który może odczytać jedynie program Premiere.

• Eksportowanie listy wsadowej tworzy dzielony tabulatorami plik tekstowy ASCII, który wymienia każdą pozycję, lecz nie zachowuje jej ustawień nagrywania obrazu wideo. Jednakże, plik tekstowy jest użyteczny do przenoszenia wpisów pomiędzy listami wsadowymi. Na przykład, możesz dołączyć wpisy z jednej listy wsadowej do innej przez wyeksportowanie ich z jednej listy i zaimportowanie do drugiej. Będziesz musiał również eksportować listy wsadowe do plików tekstowych, aby edytować je w programie edycji tekstów lub w systemie montażu wideo, który potrafi odczytywać tekstowe listy wsadowe. Możesz określać kolejność występowania kolumn w pliku tekstowym.

Aby zapisać listę wsadową:

1. Dokonaj aktywacji okna Batch Capture, które chcesz zapisać na dysku.

2. Z menu wybierz polecenie File > Save As. Określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij przycisk Save.

Aby wyeksportować listę wsadową do pliku tekstowego zawierającego wpisy chronometrażu:

1. Dokonaj aktywacji okna Batch Capture, które chcesz wyeksportować.

2. Z menu wybierz polecenie Batch Capture > Import/Export Settings.

3. Jeśli to konieczne, zmień kolejność kolumn przez przeciąganie ich myszką, a następnie kliknij przycisk OK.

4. Wybierz polecenie Batch Capture > Export to Text File. Określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij Save.

Aby zaimportować listę wsadową z wpisami chronometrażu:

1. Dokonaj aktywacji okna Batch Capture, do którego chcesz wprowadzić tą listę.

2. Wybierz polecenie Batch Capture > Import from Text File. Odszukaj i zaznacz odpowiedni plik, a następnie kliknij przycisk Open.

Po opisaniu taśmy komentarzami, możesz zapisać na dyskietce listę wsadową i przechowywać tą dyskietkę wraz ze szpulą taśmy wideo. Ułatwi to ponowną digitalizację nagrań z tej taśmy w przyszłości.

Określanie ustawień listy wsadowej

Gdy otwierasz listę wsadową, w pasku menu pojawia się polecenie Batch Capture zawierające rozkazy, których możesz użyć do zarządzania ustawieniami dla listy wsadowej. Ustawienia Nagrywania, Wideo i Audio są stosowane dla wszystkich pozycji listy, o ile nie podłączysz osobnego pliku z ustawieniami do danego nagrania. Możesz również określić dodatkowy czas nagrania przed punktami startu oraz za punktami końca każdego nagrania oraz wybrać pozycję na liście wsadowej do przeglądania w oknie Movie Capture w przypadku indywidualnego nagrywania.

Pierwsze trzy rozkazy w poleceniu menu Batch Capture - Recording Settings (Ustawienia Nagrywania), Video Settings (Ustawienia Wideo) oraz Audio Settings (Ustawienia Dźwięku) - są identyczne z odpowiadającymi im opcjami lub przyciskami w oknie dialogowym Capture Settings. Użycie innych ustawień dla poszczególnych pozycji na liście wsadowej wymaga wcześniejszego zapisu różnych plików ustawień

Aby zmodyfikować ustawienia listy wsadowej dla wybranej pozycji:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby dołączyć plik z ustawieniami do pojedynczej pozycji listy wsadowej, wybierz tą pozycję i wybierz z menu polecenie Batch Capture > Attach Settings. Wyszukaj i zaznacz pożądany plik z ustawieniami, który chcesz użyć, a następnie kliknij Open.

• Aby usunąć plik ustawień z pojedynczej pozycji listy wsadowej, wybierz polecenie Batch Capture > Remove Settings.

• Aby określić dodatkowe klatki do nagrania na końcu każdej pozycji na liście wsadowej, wybierz polecenie Batch Capture > Handles. Wpisz liczbę sekund dodatkowego nagrania wideo przed punktami początku i za punktami końca nagrania, a następnie kliknij przycisk OK.

Nagrywanie wideo z listy wsadowej

Gdy zakończysz budowę listy wsadowej, będziesz gotowy do nagrywania wideo. Podczas nagrywania listy wsadowej program Premiere stosuje bieżące ustawienia nagrywania, kompresji, wejścia wideo i audio, o ile nie do jednej lub kilku pozycji tej listy nie przyłączysz specyficznych plików z ustawieniami. Zobacz do poprzedniego rozdziału, „Określanie ustawień listy wsadowej”.

Aby rozpocząć nagrywanie wideo:

Będąc w oknie Batch Capture wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby nagrać jeden lub więcej nagrań bezpośrednio z okna Batch Capture, najpierw upewnij się, iż każde nagranie, które chcesz wykonać, jest zaznaczone diamentem (♦) w kolumnie znaczników znajdującej się najdalej po lewej stronie okna Batch Capture; jeśli będzie to konieczne, kliknij tą kolumnę dla danej pozycji listy, aby została wprowadzona tam ikona diamentu. Kliknij przycisk Capture.

• Aby nagrać pojedynczą pozycję na liście wsadowej w oknie Movie Capture, zaznacz tą pozycję i wybierz z menu polecenie Batch Capture > Send In/Out to Movie Capture, a następnie kliknij przycisk Capture.

Gdy nagrywanie wsadowe zostanie zakończone, odczytane nagrania pojawią się w oknie Library.

Tworzenie listy wsadowej dla ponownej digitalizacji nagrań projektu

Możesz dokonać powtórnej digitalizacji nagrań w istniejącym projekcie używając nagrywania wsadowego, a nagrania mogą zostać automatycznie załadowane zgodnie z ich punktami startu i końca, które używałeś w oknie Timeline. Jest to bardzo korzystne w przypadku, gdy pierwotnie używałeś nagrań niskiej jakości dla szybszego montażu i jesteś gotowy do ponownej digitalizacji nagrań w wysokiej rozdzielczości dla wersji końcowej. Przez ponowne nagranie jedynie istotnych segmentów z oryginalnych szpul źródłowych ograniczasz do minimum rozmiary plików. Następna procedura nie zastępuje nagrań w bieżącym projekcie, lecz tworzy nowy projekt.

Uwaga: Jeśli wiesz na pewno, że będziesz musiał ponownie digitalizować nagrania, upewnij się, że oryginały zostały nagrane z chronometrażem używając sterowania odtwarzaniem. Zapewni to, iż otrzymane nagrania będą posiadały nazwy szpul oraz poprawny chronometraż. Program Premiere nie potrafi zastosować listy wsadowej, jeśli nie jest w niej podany chronometraż albo jeśli chronometraż nie jest dostępny na źródłowej taśmie wideo.

Aby przygotować listę wsadową dla automatycznej ponownej digitalizacji:

1. Mając otwarty projekt, wybierz polecenie menu File > Utilities > Project Trimmer.

2. Wybierz opcję Create Trimmed Batch List, a usuń wybór Copy Trimmed Source Files.

3. Dla opcji Keep ... Frame Handles wpisz liczbę klatek, które chcesz nagrać przed punktem startu oraz po punkcie końca w każdym nagraniu. Określ tylko tyle klatek, aby mieć swobodę w płynnym montażu.

4. Kliknij Create Project.

5. Gdy zostaniesz o to poproszony, określ położenie oraz nazwę dla nowego projektu opartego na obciętych nagraniach, a następnie kliknij Save.

6. Gdy program zapyta, określ położenie oraz nazwę pliku listy wsadowej, którą tworzysz, a następnie kliknij Save.

7. Upewnij się, że urządzenie odtwarzające oraz taśma są odpowiednio ustawione do nagrywania i kliknij przycisk Capture w oknie Batch Capture, które się pojawi.

Aby dokonać ręcznej, ponownej digitalizacji projektu:

1. Utwórz lub otwórz okno Batch Capture, które chcesz stosować do ponownej digitalizacji nagrań.

2. W oknie Project, zaznacz wszystkie nagrania, które chcesz ponownie zdigitalizować.

3. Przeciąg myszką nagrania do okna Batch Capture.

4. Zapisz okno Batch Capture.

5. Jeśli urządzenie odtwarzające oraz taśma wideo są odpowiednio ustawione do nagrywania, kliknij przycisk Capture w oknie Batch Capture.

Odczyt chronometrażu ze źródłowego wideo

Na większości domowych odtwarzaczy wideo licznik taśmy nie zgadza się z określonymi klatkami - na przykład, licznik taśmy na wielu magnetowidach zeruje się, gdy zmieniasz taśmę lub wyłączysz i włączysz sprzęt. Wysokiej klasy i profesjonalne odtwarzacze wideo oraz kamery potrafią nagrywać i odczytywać chronometraż z taśmy wideo zaznaczając określone klatki, tak aby można było dokładnie zlokalizować, wyedytować oraz zsynchronizować klatki wideo ze ścieżkami dźwiękowymi. Przy nagrywaniu wideo, chcesz zwykle odczytać chronometraż związany z każdym nagraniem, jeśli źródłowe wideo go zawiera.

Chronometraż jest istotny, gdy planujesz utworzenie listy decyzyjnej montażu oraz otrzymanie ostatecznego programu wideo na wysokiej klasy sprzęcie studyjnym bezpośredniego montażu zamiast w Premiere. Dokładność co do klatki zapewni ci użycie chronometrażu SMPTE.

Podczas nagrywania wideo z chronometrażem, pamiętaj o następujących rzeczach:

• Chronometraż źródłowego wideo jest nagrywany, gdy używasz sterowania odtwarzaniem. (Nagrywanie przy pomocy sterowania odtwarzaniem wymaga chronometrażu.

• Chronometraż jest widoczny tylko na liczniku taśmy w sprzęcie rozpoznającym chronometraż, chyba że został on wypalony lub nagrany na obrazie w kopii taśmy, jak wyjaśniono w rozdziale „Odczyt wypalonego chronometrażu (tylko Mac OS)”. Większość domowych magnetowidów nie potrafi odczytywać ani zapisywać chronometrażu.

• Aby zapewnić poprawne nagranie chronometrażu przez program Premiere w czasie korzystania ze sterowanego nagrywania wideo, dokonaj kalibracji sterownika odtwarzania oraz zamknij aplikacje i rozszerzenia systemowe, które mogą przerwać działanie twojego systemu (takie jak poczta elektroniczna e-mail, współużytkowanie plików i specjalne zegary). Zobacz do rozdziału „Kalibracja chronometrażu”.

• Jeśli planujesz nagranie całej taśmy, w czasie nagrania musi być rozpoznany jedynie punkt startu. Po nagraniu punktu startu, odtwarzacz wideo działający z dokładnością do jednej klatki filmu odtworzy już dokładnie resztę nagrania. Standardowy punkt końca znajduje się poza długością twojej taśmy; więc, cała taśma wideo może być odczytana i nagrana bez ustawiania punktu końca.

Uwaga: Nagrywanie chronometrażu za pomocą sterowanych urządzeń odtwarzających zależy od precyzji tego sprzętu. Jeśli twój odtwarzacz nie potrafi dokładnie odczytywać chronometrażu, będziesz musiał dokonać kalibracji swojego systemu lub ręcznego przypisania chronometrażu swojemu filmowi przez dopasowywanie klatek.

Ręczne ustawianie chronometrażu dla nagrania

Na niektórych kopiach taśm wideo chronometraż nie jest umieszczany na ścieżce wideo, lecz w osobnym okienku lub wypalony na każdej klatce wideo. Okienko to pozwala ci zobaczyć chronometraż na odtwarzaczu wideo, który nie potrafi odczytywać niewidzialnego chronometrażu. Okienko chronometrażu nazywa się również wypalonym (burned-in) lub wizualnym chronometrażem. Ponieważ zwykle taśma z wypalonym chronometrażem zwykle nie zawiera niewidzialnego chronometrażu, nagrania odczytane z tej taśmy nie są oznaczone w twoim komputerze chronometrażem. Jednakże, dla każdego odczytanego nagrania możesz ręcznie ustawić odpowiedni chronometraż. Ponieważ wymaga to odwoływania się do oryginalnej taśmy wideo, najlepiej jest ustawić chronometraż bezpośrednio po nagraniu ujęcia.

Aby ustawić ręcznie chronometraż dla nagrania:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Uaktywnij okno Clip zawierające nagranie, które chcesz ustawić.

• Otwórz nagranie w widoku Źródłowym.

• Uaktywnij okno Project, Bin lub Library zawierające nagranie, które chcesz ustawić, a następnie zaznacz to nagranie.

2. Wybierz polecenie menu Clip > Timecode, określ następujące opcje i kliknij na przycisk OK.:

• Dla pierwszej opcji wpisz chronometraż, który odpowiada klatce widocznej w tym nagraniu.

• Dla opcji Frame Rate i Format, wybierz z menu odpowiednie, które są zgodne z taśmą wideo.

• Dla opcji Set Timecode At (Ustaw Chronometraż Dla) kliknij opcję File Beginning (Początek Pliku), jeśli wpisałeś chronometraż dla pierwszej klatki w nagraniu; w przeciwnym wypadku kliknij opcję Current Frame (Bieżąca Klatka).

• Dla opcji Reel Name / Description (Nazwa Szpuli / Opis) wpisz nazwę taśmy wideo z nagraniem.

Odczyt wypalonego chronometrażu (tylko Mac OS)

Podczas nagrywania program Premiere może odczytywać chronometraż z okienka na obrazie wykorzystując optyczne rozpoznawanie znaków.

Aby ustawić Dekoder Chronometrażu:

1. Upewnij się, że okno Capture jest otwarte, z menu wybierz polecenie Movie Capture > Timecode Decoder.

2. Naciśnij klawisz Play na odtwarzaczu wideo, aby uruchomić taśmę. Wideo jest odtwarzane w oknie Timecode Decoder Steup.

3. Kliknij opcję Freeze Video (Stopklatka). Zatrzyma to przeglądaną w Premiere klatkę, lecz nie zatrzyma odtwarzacza wideo.

4. Ustaw rozmiary prostokąta na klatce, tak aby zawierał okno z cyframi.

5. Ustaw suwak Contrast aż do momentu, gdy program Premiere będzie mógł odczytać wszystkie cyfry w okienku. Jeśli Premiere nie może odczytać cyfry, wyświetla na jej miejscu znak X. Jeśli żadnej cyfry nie da się odczytać, to w okienku pojawia się napis „Unreadable” (Nieczytelne).

6. Kliknij przycisk OK.

7. Z menu wybierz polecenie Project > Settings > Capture, wybierz Decode Burned-in Timecode i kliknij przycisk OK.

W czasie nagrywania Premiere będzie odczytywał wypalony chronometraż i zastosuje go do nagrania.

Kalibracja chronometrażu

Przy nagrywaniu chronometrażu SMPTE za pomocą sterowania odtwarzaniem upewnij się, że twój system prawidłowo nagrywa chronometraż. W przypadku niektórych sterowników odtwarzania wideo zmiany w opcjach wejściowych dla wideo i audio mogą wpłynąć na odmierzanie chronometrażu nagrywanych filmów. W wyniku odczyt chronometrażu klatki wyświetlanej w oknie Clip może nie zgadzać się z chronometrażem odpowiadającej jej klatki na taśmie wideo. Aby skompensować takie typy błędów, Premiere dostarcza środków do ręcznej i automatycznej kalibracji chronometrażu.

Opcja automatycznej kalibracji wymaga posiadania taśmy wideo z wypalonym chronometrażem na poszczególnych klatkach. Większość profesjonalnych odtwarzaczy wideo pozwala ci nałożyć okienko z chronometrażem na obraz w czasie odtwarzania taśmy.

Aby automatycznie skalibrować chronometraż:

1. Włóż do odtwarzacza taśmę posiadającą ścieżkę chronometrażową i okienko z chronometrażem, które jest widoczne przez co najmniej 3 minuty albo ustaw na odtwarzaczu wideo generowanie takiego okienka przez co najmniej 3 minuty w czasie odtwarzania taśmy.

2. Ustaw Dekoder Chronometrażu, jak wyjaśniono w rozdziale „Odczyt wypalonego chronometrażu (tylko Mac OS)”.

3. Wybierz polecenie menu Movie Capture > Calibrate Timecode. Na ekranie pojawi się okno Calibration Status. Program Premiere odtwarza taśmę przez kilka kroków kalibracji. Gdy kalibracja zostanie zakończona, nagranie pojawi się w oknie Movie Capture.

Jeśli kalibracja chronometrażu została przeprowadzona poprawnie, to odczyt chronometrażu na spodzie okna Movie Capture będzie zgodny z odczytem chronometrażu w okienku na obrazie. Jeśli chronometraże te nie są zgodne, wykonaj następną procedurę.

Uwaga: Niektóre karty Quicktime powodują podwójne nagranie pierwszej klatki, tak więc pierwsze kilka klatek może nie być zgodne. Przesuń się kilka klatek w głąb filmu, aby sprawdzić zgodność chronometrażu.

Aby poprawić źle skalibrowany chronometraż:

1. Zwróć uwagę na różnicę pomiędzy odczytem chronometrażu na spodzie okna Movie Capture a zawartością okienka na obrazie klatki wideo. Jeśli nie posiadasz źródłowej taśmy wideo z wypalonym chronometrażem, musisz porównywać nagrane klatki z klatkami z taśmy wideo.

2. Z menu wybierz polecenie Project > Settings > Capture.

3. W sekcji Device Control dla opcji Timecode Offset wpisz liczbę dodatnią, jeśli odczyt chronometrażu w oknie Movie Capture był większy od chronometrażu w okienku na klatce. W przeciwnym razie wpisz liczbę ujemną. Następnie kliknij klawisz OK.

Uwaga: Wartość Timecode Offset jest wyrażana w ćwierciach klatek. Jeśli, jak w większości przypadków, chronometraż jest przesunięty o całkowitą liczbę klatek, pomnóż liczbę klatek przez cztery i wpisz wynik do opcji Timecode Offset.

Nagrywanie poklatkowe

Nagrywanie poklatkowe pozwala ci wykonać ręczne lub okresowe jednoklatkowe nagrania wideo przy wykorzystaniu podłączonej kamery lub z taśmy wideo odtwarzanej z magnetowidu lub kamkordera. Na przykład, możesz skierować kamerę na właśnie budowany dom i użyć opcji okresowego nagrywania klatek, aby uzyskać efekt szybkiego postępu prac. Opcji poklatkowej można również użyć z kamerą dla uzyskania animacji figurek z plasteliny albo dla nagrania pojedynczej klatki i zapisu jej jako nieruchomy obraz. W programie Premiere ujęcia poklatkowe nie wymagają sterowania odtwarzaniem.

Dowolna klatka filmu może być użyta jako wizualna prowadnica do pozycjonowania podczas nagrywania poklatkowego. Procedura określania obrazu w tle działa w ten sam sposób w oknach Stop Movie i Title.

Aby nagrać poklatkową animację:

1. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Stop Motion. (Jeśli polecenie jest niedostępne, twoja karta nagrywająca obraz wideo lub sprzęt nie obsługuje animacji poklatkowej.)

2. Z menu wybierz polecenie Stop Motion > Capture Options (dla Windows) lub Stop Motion > Recording Options (Mac OS).

3. W zależności od twojej platformy wykonaj jedną z następujących operacji:

• W Windows wybierz opcję Capture Type (Rodzaj Nagrywania) zależną od tego czy chcesz nagrać pojedynczą klatkę (Still Image - Nieruchomy Obraz), sterować zatrzymaniem ruchu przez naciskanie przycisku Capture w oknie Stop Motion (Manual Capture - Ręczne Nagrywanie) lub nagrywać nieruchome klatki w regularnych odstępach czasu (Time Lapse - Wyzwalanie Czasowe).

• W systemie Mac OS, wybierz opcję Manual Recording, aby sterować zatrzymywaniem ruchu poprzez klikanie na przycisk w oknie Stop Motion albo wybierz opcję Time Lapse, aby nagrywać nieruchome klatki w regularnych odstępach czasu.

Uwaga: W zależności od wybranego rodzaju nagrywania, niektóre z ustawień poniżej opisanych będzie niedostępne.

4. W zależności od posiadanej przez ciebie platformy, wykonaj jedną z poniższych operacji:

• W Windows wpisz w polu edycyjnym Size ... x ... poziome i pionowe wymiary klatek do nagrania. Wybierz opcję Constarin, aby dopasować te wartości do współczynnika kształtu stosowanego przez twój sprzęt nagrywający.

• W systemie Mac OS wybierz opcję Record at Current Size (Nagrywanie w Bieżących Wymiarach), aby nagrywać ramki w rozmiarze aktualnie widocznym w oknie Stop Motion. W przeciwnym razie wybierz opcję Record At i wpisz poziomy i pionowy rozmiar klatki do nagrania w pikselach. Wybierz opcję 4:3, aby zachować współczynnik kształtu klatki równy 4:3 przy podawaniu wymiarów w poprzedniej opcji.

5. W przypadku Windows, wpisz wartość dla opcji Final Movie Will Play Back ... fps (Ostateczna Wersja Filmu Będzie Odtwarzana z Prędkością ... klatek na sekundę), aby ustawić prędkość odtwarzania klatek w nagrywanym wideo.

6. Jeśli wybrana została opcja Time Lapse (Wyzwalanie Czasowe), wpisz wartość odstępu czasowego oraz wybierz jednostkę czasu dla opcji Capture ... Frames per ... (Windows) lub ... Frames per ... (Mac OS). Jedynie w Windows możesz ograniczyć liczbę nagranych klatek wybierając opcję Capture Limit (Ograniczenie Nagrywania) i wpisując liczbę klatek.

7. Dla opcji Minimum Disk Free Space ... K (Minimalna Wolna Przestrzeń na Dysku w ... KB) (Windows) lub Stop When Disk Space Falls Below ... K (Zatrzymanie w Przypadku Spadku Wolnej Przestrzeni Dysku do ... KB) wpisz wartość określającą, jak nisko może spaść ilość wolnego miejsca na dysku, aby program Premiere automatycznie wstrzymał nagrywanie poklatowe. Monitorowanym dla tej wartości dyskiem jest dysk określony w menu Temp/Captured Movies, gdy wybierzesz z menu głównego polecenie Preferences > Scratch Disk/Device Control.

8. W przypadku Windows, kliknij przyciski w prawym górnym rogu okienka dialogowego (o ile będą dostępne), aby ustawić opcje dostarczone przez oprogramowanie, które otrzymałeś wraz ze swoją kartą nagrywającą obraz wideo. Te same ustawienia są dostępne z panelu Capture Settings okna dialogowego Project Settings. Opcje te możesz również wybrać poprzez polecenie menu Stop Motion umieszczone na pasku menu.

9. W przypadku systemu Mac OS, wybierz opcję Stabilize Image Jitters (Stabilizacja Zakłóceń Obrazu), aby zminimalizować niestabilne sygnały wideo przy odtwarzaniu na niektórych urządzeniach.

Aby utworzyć nieruchomy obraz, możesz również nagrać wideo w normalny sposób, a następnie użyć polecenie menu File > Export > Frame.

10. Kliknij przycisk OK. Włącz kamerę, odtwarzacz wideo lub inne źródło sygnału wideo, a w oknie Stop Motion kliknij przycisk Start.

11. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Jeśli poprzednio wybrałeś opcję Manual Capture (Nagrywanie Ręczne) (Windows) lub Manual Recording (Mac OS), kliknij przycisk Start, aby rozpocząć (tylko dla Windows), a następnie klikaj na przycisk Step za każdym razem, gdy chcesz nagrać nową klatkę. Możesz również nacisnąć liczbę na tabliczce numerycznej, aby nagrać określoną liczbę kolejnych klatek albo nacisnąć klawisz Delete, aby usunąć ostatnio nagraną klatkę.

• Jeśli poprzednio wybrałeś opcję Time Lapse (Wyzwalania Czasowe), kliknij na przycisk Start (tylko dla Windows) lub nic nie rób (Mac OS). Premiere będzie nagrywał klatki z zadaną częstotliwością. Kliknij na przycisk Stop, gdy będziesz chciał zakończyć nagrywanie.

• (tylko dla Windows) Jeśli poprzednio wybrałeś opcję Still Image (Nieruchomy Obraz), zaczekaj aż twoje źródło wideo wyświetli pożądaną klatkę, a następnie kliknij przycisk Capture.

12. Wybierz polecenie menu Save As, określ położenie oraz nazwę nagrania i kliknij przycisk OK.

Aby zarządzać animacją poklatkową (tylko Mac OS):

• W celu nagrania serii kilku kolejnych klatek podczas nagrywania poklatkowego, wybierz polecenie menu Stop Motion > Grab Frames. Określ liczbę następujących po sobie klatek do nagrania, a następnie kliknij przycisk OK.

• Aby usunąć klatki z końca poklatkowej serii, którą nagrałeś, wybierz z menu polecenie Stop Motion > Truncate Movie. Przeciągnij suwak, aby odszukać klatkę, na której powinno się rozpocząć obcinanie. Wszystkie klatki za wybraną zostaną usunięte. Kliknij przycisk Truncate (Obcinanie).

• Aby nałożyć na obraz poprzednio nagraną klatkę podczas nagrywania, wybierz polecenie menu Stop Motion > Show Previous. Rozkaz ten jest użyteczny przy pozycjonowaniu obiektu na bieżącej klatce zależnie od zawartości poprzednio nagranej klatki. Nałożony obraz nie stanie się częścią nagranego pliku.

Aby usunąć nagranie tła, wybierz z menu polecenie Stop Motion > Remove Background Clip. Rozkaz ten jest aktywny tylko wtedy, gdy dodałeś nagranie dla tła, aby pomagało w określaniu pozycji nagrywanego obiektu.

Nagrywanie analogowego dźwięku

Jeśli chcesz użyć dźwięku, który jeszcze nie występuje w postaci cyfrowej, będziesz musiał go nagrać. Mając do dyspozycji odpowiednią kartę nagrywającą dźwięk lub wideo, Premiere może dokonać nagrania audio, które będzie zsynchronizowane ze swoim źródłowym sygnałem wideo albo które jest od niego niezależne. W systemie Windows możesz używać program nagrywający dźwięk taki jak Microsoft Windows Sound Recorder do nagrania dźwięku jako pliku WAV, a następnie zaimportować ten plik do programu Premiere. W Mac OS możesz wykonać nagranie dźwiękowe bezpośrednio z wnętrza programu Premiere, a następnie zachować je na dysku w postaci pliku, który możesz zaimportować. Więcej informacji na temat formatów dźwięków, które mogą być importowane do programu Premiere, znajdziesz w rozdziale „Importowanie nagrań”.

Jakość cyfrowego dźwięku oraz rozmiar pliku dźwiękowego zależą od częstotliwości próbkowania (sample rate), czyli liczby próbek dźwięku na sekundę, oraz od głębokości bitowej (bit depth), czyli liczby bitów na próbkę. Również digitalizowanie sygnału stereofonicznego wymaga dużo więcej miejsca na dysku niż dla sygnału monofonicznego. Parametry te, określane w sekcji Capture Settings okna dialogowego Project Settings, wpływają na precyzję, z jaką jest odwzorowywany w postaci cyfrowej analogowy sygnał dźwiękowy. Wyższe częstotliwości próbkowania i większa głębokość bitowa odtwarzają dźwięk na wyższych poziomach jakości, lecz z odpowiednio większymi rozmiarami plików. Jeśli planujesz wyeksportowanie lub odtwarzanie ostatecznie zmontowanego wideo w programie Premiere, nagrywaj audio przy ustawieniach najwyższej jakości, jakim może sprostać twój komputer, nawet jeśli są one wyższe od ustawień, jakie określisz dla ostatecznego eksportu lub odtwarzania. Zapewni to przestrzeń, lub dodatkowe dane, które pomogą zachować jakość, jeśli będziesz ustawiał wzmocnienie audio lub stosował filtry dźwiękowe takie jak wyrównywanie charakterystyki częstotliwościowej lub dynamiczną kompresję / ekspansję.

Aby ustawić opcje dla nagrywania dźwięku:

1. Z menu wybierz polecenie Project > Settings > Capture.

2. Wybierz polecenie Capture Format z menu, a następnie kliknij na klawisz Audio - jeśli będzie on dostępny.

3. Określ opcje audio i kliknij na przycisk OK. Dostępne opcje różnią się i są dostarczane przez sprzęt i oprogramowanie, którego używasz do nagrywania dźwięku.

Uwaga: Ustawienia Audio (Audio Settings) w oknie dialogowym Project Settings wpływają na odsłuch i eksportowanie, a nie na nagrywanie. Opcje Audio w panelu Capture Settings wpływają na nagrywanie dźwięku.

Aby określić położenie pliku nagranego ze źródła dźwięku:

1. Wybierz polecenie menu File > Preferences > Scratch Disks.

2. W opcji Temp/Captured Movies znajdującej się w sekcji Devices, zaznacz położenie. Następnie kliknij przycisk OK.

Aby nagrać źródło dźwięku (Windows):

1. Z menu wybierz polecenie File > Capture > Audio Capture.

2. Wybierz Audio Capture > Sound Input.

3. Odszukaj i zaznacz program nagrywający, którego chcesz użyć, a następnie kliknij przycisk OK. Jeśli nie dokonałeś zakupu oddzielnego programu nagrywającego dźwięki, możesz użyć aplikacji Windows Sound Recorder (sndrec32.exe, umieszczonej w katalogu, w którym został zainstalowany system Windows). Następnie kliknij przycisk OK.

4. Użyj programu nagrywającego dźwięk do nagrania pliku audio. Zobacz do dokumentacji lub pomocy podręcznej programu nagrywającego.

5. Premiere zapamiętuje wskazany program nagrywający dźwięk. Gdy następnym razem wybierzesz polecenie Capture > Audio Capture, Premiere automatycznie uruchomi ten sam program nagrywający dźwięk.

Uwaga: W Windows, na opcje wejścia audio mają wpływ ustawienia Panelu Sterowania - Multimedia oraz programu nagrywającego dźwięk, którego używasz. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w pomocy podręcznej systemu Windows oraz w pomocy podręcznej programu nagrywającego dźwięk.

Aby nagrać źródło dźwięku (Mac OS):

1. W menu wybierz polecenie File > Capture > Audio Capture.

2. Następnie wybierz polecenie Audio Capture > Sound Input.

3. Wybierz Źródło (Source) z menu. Dostępne opcje są uzależnione od używanego sprzętu. Na przykład, oprogramowanie karty nagrywającej dźwięk może dołączyć swoje własne opcje do tego okna dialogowego.

4. Dla opcji Sample Rate (Częstotliwość Próbkowania) wybierz liczbę próbek dźwiękowych na sekundę. Dla mowy wartością wystarczającą może być 11025 Hz, a 22050 Hz może być wystarczające dla odtwarzania muzyki średniej jakości. Dźwięk o jakości dysku kompaktowego jest zapisywany z częstotliwością próbkowania wynoszącą 44100 Hz.

5. Dla opcji Format wykonaj, co następuje:

• Z lewego menu wybierz głębokość bitową, 8-bitów jest wystarczające dla mowy i średniej jakości muzyki; dźwięk o jakości dysku kompaktowego jest zapisywany z głębią 16-bitów. Dźwięk stereofoniczny wymaga dwókrotnie większego obszaru na dysku oraz większej mocy przetwarzania niż dźwięk monofoniczny.

• Wybierz pożądane użycie kanałów z prawego menu.

6. Dla opcji Speaker (Głośnik) określ pożądany przez ciebie sposób działania głośników w czasie nagrywania.

7. Dla opcji Volume (Głośność) przeciągnij suwak, aby wzmocnić lub ściszyć nadchodzący sygnał dźwiękowy.

8. Jeśli będzie dostępny, kliknij na klawisz Options, określ wszystkie opcje dla swojego sprzętu nagrywającego dźwięk, a następnie kliknij przycisk OK.

9. Kliknij przycisk OK., aby zamknąć okno dialogowe Sound Settings.

10. Kliknij przycisk Record (Nagrywanie).

Uwaga: Jeśli dźwięk nie został nagrany lub nie słyszysz z głośników źródła dźwięku, spróbuj odtworzyć dźwięk przez system głośników komputera bez nagrywania go. Jeśli wciąż go nie słyszysz, to źródło dźwięku może być niewłaściwie podłączone. Sprawdź połączenia w sprzęcie, ustawienia w Panelu Sterowania - Multimedia (Windows) lub w panelach Sound lub Monitor and Sound (Mac OS) oraz przeglądnij dokumentację otrzymaną wraz z komputerem i sprzętem nagrywającym.

Nagrywanie cyfrowego wideo

Format Cyfrowego Wideo (DV - Digital Video) przenosi skompresowaną informację o obrazie i dźwięku wykorzystując kod binarny używany przez komputery. Chociaż cyfrowy obraz wideo jest już w binarnym kodzie komputerowym, to jednak dalej musisz nagrać go do pliku na dysku twardym. Nagrywanie cyfrowego wideo z cyfrowej kamery lub magnetowidu na komputerze jest prostym przeniesieniem pliku, o ile twój komputer jest wyposażony w odpowiedni port FireWire (IEEE-1394) oraz posiada zainstalowany dekoder (codec) DV. Dekoder DV może być dostarczony w postaci układu scalonego podłączonego do portu FireWire lub w postaci oprogramowania. Program Premiere obsługuje dekodowanie DV i potrafi odczytywać bez dalszej konwersji cyfrowe źródło wideo.

Ogólnie nagrywanie cyfrowego wideo jest podobne do nagrywania analogowego wideo. Możesz pomóc zapobiec porzucaniu klatek przy nagrywaniu przez zakup dysku twardego z certyfikatem AV, który jest w stanie utrzymać przepływ danych na poziomie 3.6 MB na sekundę wymagany przez cyfrowe wideo. W zależności od używanego przez ciebie wyposażenia, będziesz być może w stanie wykorzystać sterowanie odtwarzaniem wideo do importu nagrań DV bezpośrednio z kamery lub odtwarzacza.

Cyfrowe kamery dokonują kompresji danych wideo, aby łatwiej je było przetwarzać i przechowywać wewnątrz kamery. Nawet z kompresją jakość cyfrowego wideo przewyższa standard Super VHS (S-VHS). Dodatkowo, podobnie jak plik komputerowy, wysokiej jakości program cyfrowy może być wielokrotnie kopiowany bez pogarszania się jego jakości. W przypadku analogowego wideo, kilkakrotne kolejne kopie powodują zauważalne obniżenie jakości obrazu.

Aby zaimportować wideo z cyfrowej kamery wideo lub cyfrowego odtwarzacza do programu Premiere:

1. Podłącz kamerę lub odtwarzacz do portu FireWire dostępnego w twoim komputerze.

2. Na swoim komputerze odszukaj plik DV i skopiuj go do komputera. Dokładna metoda postępowania zależy od oprogramowania dołączonego do używanego przez ciebie sprzętu:

• Taśma wideo może wyglądać dla twojego komputera jak zwykła stacja dysków, więc będziesz mógł skopiować plik bezpośrednio na swój dysk twardy lub użyć programu Premiere do zaimportowania tego pliku (jak opisano w kroku 3).

• Będziesz musiał użyć albo specjalnego programu do przenoszenia plików dostarczonego przez producenta sprzętu lub dodatku programowego dla Premiere do zaimportowania go. Informację obejmującą ten temat znajdziesz w dokumentacji swojego urządzenia.

Po przeniesieniu pliku na dysk twardy, możesz zaimportować go jak każdy inny plik.

Uruchom program Premiere i wybierz polecenie menu File > Import. Odszukaj i zaznacz plik, a następnie kliknij myszką przycisk Open.

Importowanie cyfrowego dźwięku

Program Premiere potrafi importować cyfrowe pliki audio przechowywane jako pliki dźwiękowe lub ścieżki w plikach wideo. Cyfrowy dźwięk jest przechowywany jako dane binarne czytelne dla komputerów. Większość cyfrowego dźwięku przechowuje się na dyskach twardych komputera, kompaktowych dyskach audio (CD) lub na cyfrowych taśmach audio (DAT). Jeśli posiadasz sprzęt nagrywający, który potrafi odczytywać bezpośrednio cyfrowe dane dźwiękowe, możesz zachować źródłową jakość dźwięku. Wiele komputerów w swojej standardowej konfiguracji importują dźwięk poprzez analogowe wejścia typu jack; cyfrowy dźwięk jest zamieniany na analogowy, gdy używane są wyjścia jack sprzętu odtwarzającego i ponownie konwertowany do postaci cyfrowej w czasie nagrywania. Ta dodatkowa konwersja cyfrowo-analogowo-cyfrowa zmniejszy nieco jakość dźwięku. Jeśli potrzebujesz dźwięku o najwyższej możliwej jakości, spróbuj ustawić wszystkie połączenia jako cyfrowe. Gdy cyfrowy dźwięk będzie w jednym z formatów, które program Premiere potrafi odczytywać, możesz włączyć go do swojego projektu używając polecenia Import. Zobacz do rozdziału „Importowanie nagrań”.

W Mac OS możesz importować ścieżki dźwiękowe dysków kompaktowych jako pliki AIFF bez utraty jakości, wykorzystując konwerter wbudowany w QuickTime. Upewnij się, iż dla używanych ścieżek CD posiadasz odpowiednie prawa kopiowania i licencje.

Aby zaimportować ścieżkę dźwiękową z CD (tylko Mac OS):

1. W programie Premiere wybierz polecenie menu File > Open. Odszukaj i zaznacz dysk CD audio, a następnie kliknij przycisk Open.

2. Wybierz ścieżkę i kliknij przycisk Options.

3. Kliknij przycisk Play, aby sprawdzić czy dokonałeś wyboru prawidłowej ścieżki.

4. Określ następujące opcje:

• Dla Rate wybierz liczbę próbek na sekundę. Jakość dysku kompaktowego ma wartość 44.1 kHz.

• Dla Size wybierz głębokość bitową dźwięku. Jakość dysku kompaktowego ma wartość 16 bit.

• Dla Use wybierz rodzaj importowania ścieżki - stereo lub mono.

5. Jeśli chcesz zaimportować jedynie część całej ścieżki, wykonaj dowolną kombinację następujących czynności w sekcji Audio Selection, a następnie kliknij na przycisk OK.:

• Dla parametrów Start i End (Koniec) wpisz czasy odpowiadające czasowi trwania ścieżki.

• Przeciągnij myszką suwaki początku lub końca.

6. Określ położenie oraz nazwę pliku, który ma przechowywać skonwertowaną ścieżkę, a następnie kliknij przycisk OK.

Importowanie grafiki

Do programu Premiere możesz zaimportować grafikę na kilka sposobów. Możesz zaimportować jedną grafikę, kilka grafik albo cały katalog grafik bezpośrednio do okna Project. Jeśli chcesz sprawdzić grafikę przed zaimportowaniem jej do projektu, możesz najpierw otworzyć tą grafikę w oknie Clip, a następnie przenieść ją do okna Project lub Timeline. Rozmiar grafiki nie może przekraczać 4000 pikseli w pionie i 4000 pikseli w poziomie. Jeśli używane przez ciebie oprogramowanie do tworzenia grafik nie pozwala ci na określenie pikseli jako jednostek miary, określenie punktów może być wystarczające. Standardowo program Premiere dokona przekształcenia rozmiaru i współczynnika kształtu nagrania wideo lub nieruchomego obrazu, aby dopasować je do określonej w twoim projekcie klatki wideo. Możesz zachować pierwotny współczynnik kształtu grafiki. Możesz również tak wyskalować obraz, aby pasował on do rozmiaru innego niż rozmiar klatki.

Premiere może zaimportować pewną liczbę formatów audio i wideo. Importowalne formaty wideo zawierają formaty plików Audio-Video Interleaved (.AVI) oraz QuickTime (.MOV). Dodatkowo wersja Windows programu Premiere importuje formaty plików Open DML, Perception Audio Video (.AVC) oraz Perception Video (.PVD). Importowalne formaty audio zawierają AVI, MOV oraz Audio Interchange Format (.AIF). Dodatkowo wersja Windows programu Premiere importuje format plików Audio Waveform (.WAV), a wersja Mac OS programu Premiere importuje formaty plików Macintosh Sound Format i Sound Designer I & II. Premiere również dokonuje importu formatów plików nieruchomych obrazów i animacji.

Obsługa formatów plików jest zapewniona przez dodatkowe moduły oprogramowania współpracującego z Premiere. W miarę upływu czasu dodatkowe, nowe lub uaktualnione formaty plików mogą być dostępne w firmie Adobe lub u innych producentów.

Aby zaimportować jedną lub kilka grafik (nagrań) do okna Project:

• Aby zaimportować pojedynczą grafikę (nagranie), wybierz polecenie menu File > Import > File. Odszukaj i zaznacz określony plik, a następnie kliknij przycisk Open.

• Aby zaimportować kilka grafik (nagrań) w środowisku Windows, wybierz z menu polecenie File > Import > File. Wciśnij i przytrzymuj klawisz Control podczas wybierania każdego pliku do importu, a naciskaj klawisz Shift, aby wybrać pierwszy i ostatni plik z spójnej grupy plików, które chcesz zaimportować. Kliknij przycisk Open.

• Aby zaimportować kilka grafik (nagrań) w środowisku Mac OS, z menu wybierz opcję File > Import > Multiple. Wyszukaj i zaznacz plik, a następnie kliknij przycisk Import. Powtarzaj te czynności dla wszystkich importowanych plików. Na końcu kliknij przycisk Done.

• Aby zaimportować katalog grafik, wybierz z menu polecenie File > Import > Folder. Odszukaj i zaznacz katalog, który chcesz zaimportować, a następnie kliknij OK. (Windows) lub Select <nazwa katalogu> (Mac OS).

Aby przetestować grafikę (nagranie) zanim zostanie dodana do projektu:

1. Wybierz z menu polecenie File > Open.

2. Wyszukaj i zaznacz plik, który chcesz przetestować, a następnie kliknij przycisk Open. Grafika (nagranie) pojawi się w widoku Źródłowym okna Monitor lub w oknie Clip.

3. Przetestuj tą grafikę (nagranie). Jeśli zdecydujesz się na dołączenie jej do projektu, umieść wskaźnik myszki wewnątrz obrazu grafiki i przeciągnij go do okna Project lub wybierz z menu polecenie Project > Add This Clip.

Uwaga: Aby kontrolować, w którym oknie otwarta zostanie grafika, wybierz polecenie menu File > Preferences > General/Still Image, wybierz lub usuń wybór opcji Open Movies in Clip Window, a następnie kliknij przycisk OK.

Importowanie nieruchomych obrazów

Możesz importować poszczególne nieruchome obrazy albo dokonać podczas importu konwersji sekwencji nieruchomych obrazów na pojedynczą animację. Gdy importujesz pojedynczy nieruchomy obraz, używa on czasu trwania (duration) określonego w oknie dialogowym pojawiającym się po wyborze polecenia menu File > Preferences > General/Still Image. Okres wyświetlania nieruchomego obrazu można zmienić już po dokonaniu jego importu.

Program Premiere potrafi importować pliki o formatach Adobe Illustrator (.AI), Adobe Photoshop (.PSD), Graphics Interchange Format (.GIF), Joint Photographics Group (JPEG) (.JPG), Macintosh Picture (PICT), Storyboard Image, Targa (.TGA) oraz Tag Image File Format (TIFF). Dodatkowo wersja programu Premiere pracująca pod kontrolą systemu Windows może importować formaty plików PCX (.PCX) oraz Window Bitmap (.BMP).

Aby zmienić standardowy okres wyświetlania nieruchomych obrazów:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > General.

2. W sekcji Still Image określ liczbę klatek, które chcesz mieć jako standardowy okres trwania obrazu.

Aby zmienić okres trwania nieruchomego obrazu, który został już zaimportowany:

Zaznacz grafikę i wybierz z menu polecenie Clip > Duration. Wprowadź nowy czas trwania i kliknij przycisk OK.

Standardowo program Premiere zmienia rozmiar oraz współczynnik kształtu nieruchomego obrazu w celu dopasowania go do rozmiaru klatki określonego w twoim projekcie. Możesz określić, że nieruchomy obraz będzie zachowywał swój współczynnik kształtu. Możesz również wyskalować rozmiar grafiki do rozmiaru innego niż rozmiar klatki.

Jeśli planujesz użycie wielu nieruchomych obrazów, które używają innych współczynników kształtu niż ma klatka w twoim projekcie, możesz zablokować zmianę pierwotnego współczynnika kształtu importowanej grafiki.

Aby zablokować zmienianie pierwotnego współczynnika kształtu nieruchomych obrazów przed ich importowaniem:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > General.

2. W sekcji Still Image wybierz opcję Lock Aspect, aby zachować pierwotne proporcje nieruchomego obrazu w programie Premiere. Gdy wybór opcji Lock Aspect jest usunięty i dokonujesz importu grafiki posiadającej inny współczynnik kształtu niż ma klatka filmowa w oknie Monitor, Premiere dokona przeskalowania grafiki, aby pasowała do klatki.

Importowanie plików programu Adobe Illustrator

Plik nieruchomego obrazu utworzony w programie Adobe Illustrator można bezpośrednio zaimportować do projektu Premiere. Premiere zamienia grafikę wektorową programu Illustrator na grafikę bitmapową używaną przez Premiere, proces ten nazywamy rasteryzacją. Premiere automatycznie dokonuje wygładzania linii i krawędzi grafiki programu Illustrator. Puste obszary są automatycznie rasteryzowane do kanału alfa wypełnionego kolorem białym, co oznacza, iż mogą się one stać przezroczyste gdy obraz zostanie nałożony na inne obrazy, ale musisz zastosować do niego typ maski White Alpha Matte.

Importowana grafika programu Illustrator może mieć wymiary 2000 x 2000 pikseli. Jeśli chcesz zdefiniować rozmiary grafiki programu Illustrator po procesie rasteryzacji wykonanym przez Premiere, użyj programu Adobe Illustrator (sprzedawanego oddzielnie) do ustawienia znaczników pozycji w pliku graficznym (crop marks).

Aby dokonać rasteryzacji i importu pliku programu Adobe Illustrator:

Z menu wybierz polecenie File > Import > File. Odszukaj i zaznacz plik programu Illustrator, a następnie kliknij przycisk Open.

Importowanie plików programu Adobe Photoshop

Premiere potrafi importować pliki programu Photoshop 3.0 lub późniejszej wersji. Możesz również dokonać importu pojedynczej warstwy z wielowarstwowego pliku programu Photoshop. Jeśli plik Photoshop używa kanału alfa dla przezroczystości, premiere zachowuje go. Jeśli nałożysz plik Photoshop na inną ścieżkę w Premiere, możesz widzieć poprzez przezroczyste obszary zaznaczone kanałem alfa.

Uwaga: Jeśli wystąpią kłopoty przy importowaniu pliku programu Photoshop używającego maski warstwy lub wielokrotnych warstw, połącz ze sobą warstwy w pliku Photoshop przed zaimportowaniem go do Premiere; informację na ten temat znajdziesz w Przewodniku dla Użytkownika Programu Adobe Photoshop.

Importowanie animacji lub sekwencji nieruchomych obrazów

Premiere może zaimportować animację zawartą w pojedynczym pliku, taką jak animowany obraz GIF. (Animacja tym różni się od wideo, iż jest tworzona sztucznie, a nie poprzez fotografowanie żywej akcji.) Premiere potrafi również importować sekwencję ponumerowanych plików nieruchomych obrazów automatycznie łącząc je w pojedyncze nagranie (clip); każdy ponumerowany plik przedstawia jedną klatkę filmową. Niektóre programy, takie jak Adobe After Effects i Adobe Dimensions^®, potrafią tworzyć serie ponumerowanych sekwencji nieruchomych obrazów. Obrazy w sekwencjach nieruchomych grafik nie mogą zawierać warstw, więc należy połączyć warstwy w obrazach, które mają wejść w skład sekwencji. Informację o warstwach i ich łączenie znajdziesz w dokumentacji aplikacji, która dany plik utworzyła.

Premiere potrafi zaimportować sekwencje programu Adobe Illustrator (.AI), Adobe Photoshop (.PSD), Filmstrip (.FLM), animowany Graphics Interchange Format (.GIF), Macintosh Picture (PICT), Targa (.TGA), oraz TIFF (.TIF). Dodatkowo wersja programu pracująca pod kontrolą Windows może importować pliki animacji programu Autodesk Animation (.FLC, .FLI) oraz sekwencje Windows Bitmap (.BMP), a wersja Mac OS może importować animacje PICS.

Aby zaimportować ponumerowane pliki nieruchomych obrazów i połączyć je w jedno nagranie:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• W Windows upewnij się, że każda nazwa pliku nieruchomego obrazu posiada prawidłowe rozszerzenie oraz wszystkie nazwy plików w sekwencji posiadają równe liczby cyfr na końcu nazwy, lecz przed rozszerzeniem - na przykład, file000.bmp, file001.bmp, file002.bmp itd.

• W Mac OS upewnij się, iż wszystkie nazwy plików w sekwencji posiadają dodatek z kropką, po której następuje równa liczba cyfr - na przykład File.000, File.001, File.002 itd. Można wprowadzić spację pomiędzy kropkę a numer pliku - na przykład File. 000, File. 001, File. 002 itd.

2. Z menu wybierz polecenie File > Import > File.

3. Odszukaj i zaznacz pierwszy ponumerowany plik w sekwencji, a następnie wybierz polecenie Import Numbered Stills. Na koniec kliknij Open.

Importowanie innego projektu

Możesz dołączyć zawartość istniejącego już projektu do otwartego projektu. Na przykład, możesz podzielić duży projekt na mniejsze, łatwiejsze do zarządzania części w oddzielnych projektach, a następnie zaimportować każdy z tych projektów do projektu głównego, aby utworzyć ostateczny program wideo. Gdy importowany jest projekt do otwartego projektu, nagrania importowanego projektu zostaną dodane do okna Project w pojemniku, którego nazwa pochodzi od projektu importowanego. Możesz zaimportować zawartość okna Timeline projektu na początku, końcu lub w miejscu linii montażu okna Timeline otwartego projektu. Zaimportowane zostają wszystkie efekty specjalne, takie jak przejścia czy filtry. Jeśli w importowanym projekcie występują ścieżki, których brak w otwartym projekcie, to zostaną one dołączone do okna Timeline.

Premiere dokonuje importowania projektu tak, jak przy operacji montażowej wstawiania. Wszystkie nagrania znajdujące się w miejscu wstawiania lub za nim zostają przesunięte w czasie o okres trwania importowanego projektu. Jeśli dokonujesz importu projektu w miejscu linii montażu, dzieli on na dwie części każde nagranie, które się na tej linii znajduje. Przed dokonaniem importu projektu może zachodzić konieczność przetestowania obu projektów, aby rozważyć możliwe konflikty ścieżek i zachować projekt docelowy w przypadku, gdy zaimportowanie projektu tworzy wynik, którego nie przewidziałeś.

Aby włączyć projekt do bieżąco otwartego projektu:

1. Upewnij się, że docelowy projekt jest otwarty.

2. Z menu wybierz polecenie File > Import > Project.

3. Odszukaj i zaznacz projekt, a następnie kliknij przycisk OK.

4. Kliknij opcję Beginning (Początek), Edit Line (Linia Montażu) lub End (Koniec), aby określić, gdzie w oknie Timeline chcesz wstawić importowany projekt, a następnie kliknij OK.

Używanie plików pośrednich

Premiere automatycznie tworzy plik pośredni (offline file) lub zastępnik dla każdego pliku źródłowego używanego w projekcie, którego nie może znaleźć w czasie otwierania projektu. Plik pośredni możesz również utworzyć w dowolnej chwili. Na przykład, gdy masz zamiar używać wideo, które nie zostało jeszcze nagrane, możesz utworzyć plik pośredni jako tymczasowy substytut brakującego wideo źródłowego na czas montażu. Gdy właściwe wideo źródłowe stanie się dostępne, możesz szybko wymienić wszystkie wystąpienia pliku pośredniego w projekcie z aktualnym źródłem.

Aby utworzyć plik pośredni:

1. Z menu wybierz polecenie Project > Create > Offline File.

2. Wpisz nazwę pliku. Zwykle wpisuje się nazwę pliku aktualnie niedostępnego źródła wideo.

3. Dla opcji Duration (Czas Trwania) wpisz długość dla pliku pośredniego.

4. Dla opcji Timecode (Chronometraż) wpisz wartość chronometrażu punktu startu brakującego źródłowego wideo.

5. Dla opcji Reel Name (Nazwa Szpuli) wpisz nazwę szpuli zawierającej brakujący plik źródłowy wideo.

6. Wybierz format czasu z menu Format, który odpowiada czasowi wideo źródłowemu.

7. Z menu Speed wybierz ilość klatek na sekundę.

8. Wybierz jedno lub oba ustawienia Has Video (Nagranie Wideo) i Has Audio (Nagranie Audio) zgodnie z zawartością źródłowego wideo. Następnie kliknij przycisk OK.

Aby zastąpić plik pośredni plikiem źródłowego wideo:

1. W oknie Project, Bin lub Library zaznacz plik zastępczy.

2. Z menu wybierz polecenie Project > Replace Files.

3. Odszukaj i zaznacz właściwy plik wideo źródłowego, a następnie kliknij przycisk OK.

Tworzenie rozbiegówki odliczającej

Możesz utworzyć i dostosować do własnych potrzeb uniwersalną rozbiegówkę odliczającą, aby dodać ją na początku projektu. Rozbiegówka odliczająca pomaga operatorowi projektora zweryfikować, iż ścieżki wideo i audio pracują poprawnie oraz są zsynchronizowane. Rozbiegówka ma długość 11 sekund, więc przy dodawaniu jej do projektu musisz wziąć pod uwagę ten okres. Aby utworzyć rozbiegówkę, kliknij na okno Project, Bin lub Library i wybierz z menu polecenie Project > Create > Universal Counting Leader. Następnie określ według potrzeb następujące opcje:

Wipe Color (Kolor Wskazówki) - kliknij, aby określić kolor okrągłego, jednosekundowego obszaru wskazówki, a następnie kliknij przycisk OK.

Background Color (Kolor Tła) - kliknij, aby określić kolor powierzchni znajdującej się za obszarem wskazówki, a następnie kliknij przycisk OK.

Line Color (Kolor Linii) - kliknij, aby określić kolor pionowych i poziomych linii, a następnie kliknij przycisk OK.

Target Color (Kolor Celu) - kliknij, aby określić kolor podwójnych okręgów wokół cyfr, a następnie kliknij przycisk OK.

Numeral Color (Kolor Liczb) - kliknij, aby określić kolor odliczanych w dół liczb, a następnie kliknij przycisk OK.

Cue Blip On Out (Sygnał Na Wyjściu) - wybierz, aby wyświetlić małe kółko na ostatniej klatce rozbiegówki.

Cue Blip On 2 (Sygnał Na 2 Sekundach) - Wybierz, aby usłyszeć krótki sygnał dźwiękowy na znaczniku dwóch sekund przed końcem rozbiegówki.

Cue Blip At All Second Starts (Sygnały Dźwiękowe Na Początkach Wszystkich Sekund) - wybierz, aby odtwarzać krótkie sygnały dźwiękowe na początku każdej sekundy w czasie trwania rozbiegówki.

Możesz dostosować rozbiegówkę zliczającą przez kliknięcie jej dwukrotnie myszką i zmodyfikowanie powyższych opcji.

Analiza własności nagrania oraz stopnia przepływu danych

Premiere zawiera narzędzia analizy nagrania, których możesz użyć do oceny pliku wideo w dowolnym obsługiwanym formacie, który został umieszczony w projekcie lub znajduje się poza nim. Na przykład, po utworzeniu nagrania wideo, które ma być rozpowszechniane przez Internet, możesz użyć narzędzi analizy nagrania do określenia czy wyeksportowane nagranie posiada odpowiedni stopień przepływu danych dla rozpowszechniania go poprzez Internet.

Opcja Properties dostarcza szczegółowych informacji na temat każdego nagrania. Dla plików wideo, analizowane własności zawierają rozmiar pliku, liczbę ścieżek wideo i audio, czas odtwarzania, przeciętne częstotliwości odtwarzania klatek, audio oraz przepływ danych i ustawienia kompresji.

Aby zobaczyć własności nagrania:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Jeśli nagranie znajduje się w oknie Project, Monitor lub Timeline, zaznacz je i z menu wybierz polecenie File > Get Properties For, a następnie wybierz nazwę pliku tego nagrania.

• Jeśli nagrania nie ma jeszcze w projekcie, wybierz z menu polecenie File > Get Properties For> File. Odszukaj i zaznacz nagranie, które chcesz zanalizować, a następnie kliknij Open.

2. Aby zapisać tekst w oknie Properties jako plik tekstowy, wybierz z menu polecenie File > Save As, określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij Save.

3. Aby zobaczyć wykres przepływu danych, kliknij Data Rate.

Wykresu przepływu danych używaj do oceny stopnia, w jakim wyjściowy przepływ danych odpowiada wymaganiom twojego medium dystrybucyjnego. Każda klatka pliku wideo zostaje umieszczona na wykresie, aby pokazać ci przepływ klatek kluczowych, różnicę pomiędzy klatkami kluczowymi a klatkami pomiędzy nimi występującymi oraz poziomy stopnia przepływu danych w każdej klatce. Informację na temat klatek kluczowych, klatek pochodnych oraz przepływu danych znajdziesz w Dodatku B, w rozdziale „Kompresowanie wideo i audio”. Wykres Przepływu Danych zawiera następujące informacje:

• Przepływ danych, biała linia przedstawia średni przepływ danych.

• Rozmiar próbki klatki kluczowej, czerwone paski przedstawiają rozmiar próbki każdej klatki kluczowej.

• Rozmiary próbek klatek pochodnych, niebieskie paski oznaczają rozmiar próbki klatek pochodnych znajdujących się pomiędzy klatkami kluczowymi.

4. Gdy skończysz, zamknij okna Data Rate Graph oraz Properties.

Można również przeglądnąć właściwości nagrania z okna zawierającego to nagranie przez kliknięcie na nim prawym klawiszem myszki (Windows) lub naciśnięcie klawisza Control i kliknięcie nagrania (Mac OS), a następnie wybranie z menu polecenie Get Properties.

Rozdział 4: Montaż Wideo

Koncepcja montażu wideo jest prosta: układasz zbiór nagrań wideo w pożądanej kolejności. W rzeczywistości montaż programu wideo wymaga wielokrotnych powtórzeń, w czasie których ulepszasz coraz bardziej decyzje montażowe, które pozwalają na płynne odtwarzanie twoich nagrań. Program Premiere jest zaprojektowany jako pomoc przy rozwiązywaniu szerokiego zakresu wyzwań, które może dać ci nieukończone wideo.

Rozdział ten opisuje sposób korzystania z okien Monitor, Timeline oraz Project przy tworzeniu programu wideo. Nauczysz się, jak oznaczamy punkt startu (pierwszą klatkę nagrania, która pojawi się w twoim programie wideo) i punkt końca (ostatnią klatkę nagrania pojawiającą się w programie wideo) dla każdego z twoich nagrań. Czytając ten i następujące za nim rozdziały pamiętaj, iż nie ma ustalonej kolejności, w której zadania muszą być wykonywane, oraz że program Premiere często dostarcza więcej niż jednego sposobu wykonania określonego zadania. Dzięki tej giętkości można łatwo zaadoptować program Premiere do spełniania wymagań twojej pracy.

Użycie okna Monitor

Okno Monitor wyświetla poszczególne klatki nagrania i programu wideo. Przy użyciu standardowych ustawień okno Monitor przypomina monitory ustawione w konwencjonalnym studiu montażowym, gdzie jeden monitor służy do wyświetlania źródła albo nagrania źródłowego, a drugi przeznaczony jest na program albo edytowane wideo. Przyciski sterujące na spodzie okna Monitor przypominają klawisze studia montażowego. (Nagranie źródłowe jest nagraniem na zewnątrz okna Timeline lub na widoku Source okna Monitor; nagranie programu jest nagraniem w oknie Timeline lub na widoku Program okna Monitor.)

Jeśli wolisz układ okien używany przez poprzednie wersje programu Premiere, możesz go odpowiednio zmienić.

Wyświetlanie nagrania

Nagranie możesz wyświetlić albo w widoku Source (po lewej stronie) okna Monitor lub w oknie Clip. Jeśli chcesz dokonać porównania kilku nagrań, możesz otworzyć osobne okno dla każdego z nich.

Aby przeglądać nagranie:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby przeglądać nagranie na widoku Source, kliknij podwójnie nagranie w oknie Project, Bin, Library lub Timeline. Premiere wyświetli nagranie i doda jego nazwę do menu Source umieszczonego pod widokiem Source.

• Aby zobaczyć nagranie, które już przeglądałeś poprzednio od czasu otwarcia projektu, wybierz nazwę nagrania z menu Source umieszczonego pod widokiem Source.

[Wybór nagrania do przeglądania z menu Source]

• Aby dodać do menu Source kilka nagrań równocześnie, przeciągnij nagrania lub cały pojemnik z okna Project, Bin lub Library do widoku Source albo wybierz kilka nagrań w oknie Project, Bin lub Library i kliknij podwójnie myszką na dowolnym z nich.

• Aby zmienić wyświetlanie czasu na widoku Source, kliknij na trójkąt pod paskiem tytułowym okna Monitor i wybierz polecenie Monitor Window Options z menu okna Monitor. W sekcji Source Options, wybierz z menu polecenie Count. Następnie wybierz opcję Zero Based, jeśli chcesz rozpocząć chronometraż nagrania od zera zamiast od chronometrażu jego pierwszej klatki. Kliknij przycisk OK.

• Aby otworzyć w osobnym oknie nagranie obecnie widoczne na widoku Source, naciskaj klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) przy podwójnym kliknięciu nagrania w widoku Source.

• Aby zawsze nagranie było otwierane w jego własnym oknie, z menu wybierz polecenie Preferences > General, zaznacz opcję Open Movies in Clip Window (Otwieranie Filmów w Oknie Clip) i kliknij na przycisk OK.

• 
  Aby unieważnić bieżące preferencje otwierania nagrań w oknie (opisane w poprzednim paragrafie), naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w czasie podwójnego kliknięcia nagrania w oknie Project. Na przykład, jeśli ustawisz preferencje do otwierania nagrań w ich własnych oknach, naciśnięcie klawisza Alt / Option otwiera nagranie w widoku Source.

[Nagranie wyświetlane w oknie Clip]

• Aby zobaczyć nagranie nie będące jeszcze w oknie Project, Bin lub Library, wybierz polecenie File > Open, odszukaj i zaznacz plik nagrania i kliknij przycisk Open.

Użycie przycisków sterujących okna Monitor

Okno Monitor posiada podobne przyciski sterujące dla widoków Source i Program. Przycisków sterujących używasz do przeglądania i wyszukiwania klatek w nagraniu lub w programie wideo. Wiele z tych przycisków działaj jak klawisze sterujące ruchem taśmy w odtwarzaczu wideo. Przyciski sterujące służą do następujących celów:

• Używaj zestawu przycisków sterujących pod widokiem Source do odtwarzania lub przeglądania klatek nagrania źródłowego oraz do określania punktów startu i końca, które definiują część nagrania dodawaną do programu wideo. (Pierwsza dodawana klatka jest punktem startu {In point} a ostatnia dodawana klatka jest punktem końca {Out point}.)

• Używaj zestawu przycisków sterujących pod widokiem Program do odtwarzania i przeglądania programu wideo umieszczonego w oknie Timeline oraz do określania punktów startu i końca nagrania programu, które definiują położenie punktów startu i końca w oknie Timeline dla danego nagrania źródłowego.

Zanim użyjesz przycisku do przemieszczania się w obrębie nagrania lub programu, upewnij się najpierw, że jest aktywny właściwy zestaw przycisków. Gdy zestaw ten jest aktywny, odczyt chronometrażu ma kolor zielony, a widok umieszczony powyżej jest obramowany ramką w kolorze podświetlenia używanym na twoim komputerze. Numer na spodzie po lewej stronie każdego zestawu przycisków sterujących jest bieżącą pozycją czasu dla tego widoku. Numer poprzedzony symbolem delta (Δ) po prawej stronie na spodzie każdego zestawu przycisków sterujących jest różnicą czasu pomiędzy punktami startu i końca bieżąco wyświetlanego nagrania źródłowego lub programu wideo.

[Aktywny widok Program, oznaczony przez podświetloną obwódkę (A) oraz zielone liczby (B).]

W oknie Monitor możesz przesuwać się cyklicznie przez opcje wyświetlania czasu naciskając klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS) w czasie klikania na odczycie chronometrażu. Opcje wyświetlania czasu zmieniają się w kolejności ich pojawiania się w menu Count (dostępnego po wybraniu polecenia menu Window > Monitor Window Options, gdy okno Monitor jest aktywne).

Aby dostosować widok okna Monitor:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby ustawić aktywny widok i zestaw przycisków sterujących, kliknij widok Source lub Program.

• Aby ograniczyć widok do jedynie widoku źródłowego albo programu, kliknij na trójkąt pod paskiem tytułowym okna Monitor (►) i wybierz polecenie Single View z menu okna Monitor.

Okno Monitor będzie wyświetlać tylko widok odpowiadający aktywnemu zestawowi klawiszy sterujących.

Aby uruchomić odtwarzanie na widoku Source lub Program:

• Aby rozpocząć odtwarzanie, kliknij przycisk Play ().

• Aby zatrzymać odtwarzanie, kliknij przycisk Stop ().

• Aby rozpocząć odtwarzanie od bieżącego czasu do punktu końca, naciśnij przycisk Play to Out (►│)

• Aby odtwarzać w pętli, kliknij przycisk Loop ().

• Aby odtwarzać do tyłu, naciśnij klawisze Ctrl+Alt +~ (tylda) (Windows) lub Command + Option +~ (tylda) (Mac OS).

• Aby odtwarzać szybciej, naciśnij klawisz ~ (tylda). Seryjne naciskanie tego klawisza zwiększa dalej prędkość odtwarzania wideo.

• Aby odtwarzać włącznie z wstępnym rozbiegiem (preroll) i końcowym wybiegiem (postroll), naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w momencie, gdy klikasz na klawisz Play. Rozbieg rozpoczyna odtwarzanie z pewnym odstępem czasu przed punktem startu, a wybieg wstrzymuje odtwarzanie po pewnym czasie od punktu końca. Wartości dla rozbiegu i wybiegu taśmy ustalasz w okienku dialogowym preferencji General/Still Image.

Aby zobaczyć inną klatkę:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Upewnij się, iż pożądany widok jest aktywny i na tabliczce numerycznej wpisz nowy czas. Nie musisz wprowadzać przecinków, ponieważ Premiere dokonuje automatycznej konwersji liczb.

• Aby przesunąć się do przodu o jedną klatkę, kliknij na przycisk Frame Forward (│►).

• Aby przesunąć się do przodu o 5 klatek, naciskaj klawisz Shift w momencie klikania na przycisk Frame Forward.

• Aby cofnąć się o jedną klatkę wstecz, kliknij na przycisk Frame Reverse (◄│).

• Aby cofnąć się o 5 klatek wstecz, w momencie klikania na przycisk Frame Reverse trzymaj wciśnięty klawisz Shift.

• Aby przejść do poprzedniej pozycji montażu na ścieżkach Video 1, Audio 1 i Audio 2, kliknij na przycisk Previous Edit (│◄) w panelu sterującym programem wideo. (Pozycja Montażu jest miejscem, gdzie nagranie programu kończy się lub zaczyna na ścieżkach Video 1A, Video 1B, Audio 1 lub Audio 2.)

• Aby przejść do kolejnej pozycji montażu na ścieżkach Video 1, Audio 1 i Audio 2, kliknij na przycisk Next Edit (►│) w panelu sterowania programem wideo.

Uwaga: Przyciski Previous (poprzedni) i Next (następny) powodują również zatrzymywanie się w połowie każdego przejścia, gdy ścieżka Video 1 jest rozwinięta, oraz w miejscach cięć audio.

• Aby przejść do pierwszej klatki, naciśnij klawisz ze strzałką do góry.

• Aby przejść do ostatniej klatki, naciśnij klawisz ze strzałką w dół.

• Aby przejść do pozycji linii montażu w oknie Timeline, naciśnij klawisz T.

Panel sterowania w oknie Monitor posiada również suwak skokowy (shuttle slider) oraz suwak płynny (jog tread). Suwak skokowy jest nieco prostszy do zrozumienia - suwak zaznacza pozycję klatki względem początku i końca nagrania (w widoku źródłowym) lub w oknie Timeline (w widoku programu). Jednakże, z uwagi na to, iż długość suwaka jest stała, jest on mniej precyzyjny dla długich nagrań lub programów wideo. Suwak płynny okazuje się pomocny w tych przypadkach, ponieważ możesz się dzięki niemu przesuwać z mniejszymi przyrostami nagrania czy programu niż w przypadku suwaka wahadłowego.

Aby przemieszczać się płynnie lub skokowo przez klatki:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Kliknij suwak skokowy w pożądanej pozycji czasowej.

• Przeciągnij suwak skokowy do pożądanej pozycji czasowej.

• Przeciągnij suwak płynny w lewo lub w prawo, jeśli to konieczne, to nawet poza krawędzie panelu sterującego, aż osiągniesz pożądaną klatkę. Jeśli przeciągniesz kursor aż do brzegu ekranu bez osiągnięcia końca nagrania lub programu, możesz kontynuować od tej samej pozycji czasowej wykonując kolejne przeciąganie suwaka.

Jeśli próbujesz odszukać klatkę, a znasz jej przybliżone położenie wewnątrz nagrania, rozpocznij od kliknięcia suwaka skokowego w przybliżonej pozycji klatki, a następnie przeciągaj suwak płynny, aby przyjrzeć się dokładniej temu obszarowi.

Użycie okna Timeline

Timeline (linia czasu) jest opartym na czasie widokiem twojego programu, gdzie możesz wybierać, rozmieszczać oraz modyfikować egzemplarze nagrań źródłowych, których użyłeś w swoim programie wideo. Okno Timeline przedstawia graficznie umiejscowienie każdego nagrania w czasie, jego czas trwania, oraz jego powiązanie z innymi nagraniami w programie.

Poruszanie się po oknie Timeline

Podziałka czasowa (time ruler) u góry okna Timeline wyświetla bieżącą pozycję czasu dla linii montażu i wszelkich znaczników, które zostały w tym oknie ustawione. Z podziałki czasowej możesz zobaczyć położenie punktów startu i końca każdego nagrania oraz czas trwania całego programu wideo. Jeśli wykonasz jakąkolwiek czynność zmieniającą położenie linii montażu, taką jak kliknięcie przycisku Next Frame, zmienisz bieżącą klatkę na widoku Monitor Program.

Aby przesunąć linię montażu w oknie Timeline:

Wykonaj dowolną z poniższych operacji:

• W oknie Timeline, przeciągnij linię montażu lub kliknij na podziałce czasu.

• W oknie Monitor wpisz chronometraż w panelu przycisków sterujących programu albo przeciągnij suwak płynny lub skokowy.

• W oknie Monitor kliknij przycisk w panelu przycisków sterujących.

• Na palecie Navigator naciśnij i przytrzymaj klawisz Shift w czasie przeciągania widoku okna Timeline albo kliknij na chronometraż i wpisz nowy za pomocą tabliczki numerycznej.

Aby wyświetlić więcej szczegółów w oknie Timeline:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Wybierz narzędzie powiększenia (lupa), a następnie kliknij na części okna Timeline, którą chcesz dokładniej oglądnąć albo przeciągnij wokół niej prostokąt.

• Na palecie Navigator przeciągnij suwak na prawo lub kliknij na ikonę Magnify (▲).

• Wybierz mniejszy przyrost czasu z menu Time Unit (Jednostka Czasu) umieszczonego na spodzie okna Timeline.

Aby wyświetlić więcej programu w oknie Timeline:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Wybierz narzędzie powiększenia, a następnie naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w czasie klikania na część okna Timeline, którą chcesz umieścić na środku w nowym widoku.

• Na palecie Navigator przeciągnij suwak na lewo lub kliknij na ikonę Reduce (▲).

• Wybierz większy przyrost czasu z menu Time Unit umieszczonego na spodzie okna Timeline.

Dostosowywanie okna Timeline

Możesz dostosować wyświetlanie okna Timeline, łącznie z określeniem, w jaki sposób będzie ono przedstawiało przeglądane lub edytowane nagrania.

Aby dostosować okno Timeline:

1. 
   Kliknij na trójkąt umieszczony pod paskiem tytułowym okna Timeline (►) i z menu wybierz polecenie Timeline Window Options.

2. W sekcji Icon Size (Rozmiar Ikon) wybierz rozmiar ikon przeglądu, które chcesz mieć w oknie Timeline. Jeśli oczekujesz używać wielu ścieżek lub pracujesz na małym monitorze, mały rozmiar ikon może pozwolić na wyświetlenie większej liczby ścieżek.

3. W sekcji Track Format wybierz jedną z opcji:

• Pierwsza opcja wyświetla próbne klatki wzdłuż czasu trwania nagrania. Opcja ta pozwala na łatwiejsze wyszukiwanie klatek, lecz zwalnia wyświetlanie i nie zawiera nazwy pliku.

• Druga opcja powoduje wyświetlanie pierwszej i ostatniej klatki nagrania oraz nazwy pliku.

• Trzecia opcja powoduje wyświetlanie jedynie nazwy pliku. Wyświetlanie jest tutaj najszybsze.

• Usuń wybór opcji Show Audio Waveforms (Pokazywanie Kształtu Fal Dźwiękowych), jeśli chcesz, aby okno Timeline było wyświetlane szybciej dzięki rezygnacji z przedstawiania w nim kształtu fal dźwiękowych gdy zostanie rozwinięta ścieżka dźwiękowa.

4. W sekcji Options określ według potrzeb następujące opcje i kliknij przycisk OK.:

• Z menu Count wybierz jednostkę czasu wyświetlaną w oknie Timeline.

• Określ Zero Point (Punkt Zerowy), jeśli chcesz, aby początkowy chronometraż dla programu wideo był inny niż 00:00:00:00. Opcja ta również ustawia chronometraż początkowy, gdy dokonujesz eksportu Listy Decyzji Montażu (EDL).

• Dla opcji On Insert (Przy Wstawieniu) wybierz Shift Material in All Unlocked Tracks (Przesunięcie Materiału Filmowego na Wszystkich Niezablokowanych Ścieżkach), jeśli chcesz, aby wszystkie ścieżki zostały ustawione po wstawieniu nagrania do okna Timeline albo wybierz Shift Material Only in Target Tracks (Przesunięcie Materiału Filmowego Jedynie na Ścieżkach Docelowych), jeśli chcesz, aby przy wstawianiu nagrania ustawiane były jedynie ścieżki docelowe.

• Wybierz opcję Show Markers (Pokazywanie Znaczników), aby wyświetlać nagranie oraz znaczniki okna Timeline. Usuń wybór tej opcji, jeśli okno Timeline zawiera zbyt wiele znaczników, które zaciemniają obraz.

• Wybierz opcję Block Move Marker (Znacznik Przesuwu Blokowego), aby przesuwać znaczniki okna Timeline, gdy dokonujesz przesuwu co najmniej dwóch ścieżek używając narzędzia wyboru wielu ścieżek, które przesuwa wszystkie niezablokowane ścieżki. Usuń wybór tej opcji, jeśli chcesz pozostawiać znaczniki na swoich poprzednich pozycjach. Opcja ta nie wpływa na znaczniki nagrań.

W oknie Timeline możesz przesuwać się cyklicznie przez opcje wyświetlania czasu naciskając klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS) w czasie klikania na podziałce czasu. Opcje wyświetlania czasu zmieniają się w kolejności ich pojawiania się w menu Count w oknie dialogowym Timeline Window Options, które zostało opisane wcześniej w tym rozdziale.

Dostosowywanie widoków ścieżek

Okno Timeline pozwala ci na montaż przez aranżację nagrań na wielokrotnych ścieżkach wideo i audio. W podstawowych programach wideo, takich jak surowy montaż (bez przejść), może być wyświetlana tylko ścieżka Video 1. W bardziej złożonych programach można rozszerzyć ścieżkę Video 1, tak aby pokazywała trzy ścieżki (Video 1A, Przejścia i Video 1B). Przypomina to konwencjonalną metodę montażu zwaną montażem przewijanym A/B (A/B roll editing), która używa dwóch taśm wideo lub rolek (A i B) oraz miksera efektów, który zapewni odpowiednie przejścia pomiędzy ujęciami nagrań. Dodatkowa ścieżka, nazwana standardowo Video 2, służy do nakładania na nagrania ze ścieżek Video 1 dodatkowych nagrań, a można dodać więcej takich ścieżek dla dodatkowych warstw nakładanego obrazu wideo. Podobnie możesz używać wielokrotne ścieżki audio do miksowania dźwięku.

Nagranie wideo możesz umieścić na dowolnej ścieżce wideo a nagranie audio na dowolnej ścieżce audio. Jednakże, przy stosowaniu przejść nagranie wideo musi być umieszczone na ścieżce Video 1, a przy nakładaniu go na inne nagranie należy je umieścić na ścieżce innej niż Video 1. Jeśli twój projekt używa większej liczby ścieżek niż może naraz być widoczne w oknie Timeline, możesz zmienić wymiary tego okna lub przesuwać jego zawartość, aby zobaczyć ścieżki znajdujące się poza polem widzenia. Możesz również określić, ile miejsca w oknie będą zajmowały ścieżki wideo i audio, oraz możesz skondensować ich pionowy rozmiar przez zwinięcie ich lub ukrycie. Na koniec możesz zapobiec włączaniu wybranych ścieżek do podglądu, odtwarzania i eksportu programu wideo.

Aby zmienić proporcję ścieżek wideo i audio wyświetlanych w oknie Timeline:

Przeciągnij pasek podziału okna umieszczony po prawej stronie okna Timeline.

Aby zwinąć lub rozwinąć ścieżkę:

Kliknij na trójkąt umieszczony obok nazwy ścieżki.

Gdy zwijasz ścieżkę Video 1, wyświetla ona wspólny wynik podścieżek Video 1A, Video 1B oraz przejścia. Gdy rozwijasz ścieżkę Video 1, wyświetla ona każdą z tych ścieżek osobno. Ponieważ inne ścieżki wideo są ścieżkami nakładanymi, rozwinięcie ich wyświetla kontrolkę nieprzezroczystości służącą do nakładania obrazu. Gdy zostaje rozwinięta ścieżka dźwiękowa, ukazuje się w niej fala dźwiękowa, kontrolka wzmocnienia i panoramy.

Ukrywanie ścieżek

Możesz nadać ścieżce atrybut shy (wstydliwy), co oznacza, iż może ona być ukryta w oknie Timeline. Nadanie ścieżce atrybutu shy nie ukrywa jej od razu, ponieważ najpierw musisz wydać polecenie Hide Shy Tracks (Ukrycie Ścieżek z atrybutem Shy), aby równocześnie ukryć lub ukazać wszystkie zaznaczone w ten sposób ścieżki. Ustawienie shy ma wpływ jedynie na podgląd ścieżek w oknie Timeline, a nie na podgląd czy eksportowania. Ścieżki z atrybutem shy są dołączane do programu wideo, nawet w przypadku, gdy w oknie Timeline są niewidoczne.

Aby ukryć lub odkryć ścieżki w oknie Timeline:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby nadać ścieżce atrybut shy, naciśnij klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS) przy kliknięciu ikony oka () (dla oznaczenia wideo) lub ikony głośnika ())) (dla oznaczenia audio) umieszczonych przy lewej krawędzi ścieżki. Ikona pojawi się bez wypełnienia.

• Aby usunąć atrybut shy, naciśnij klawisz Control/Command przy kliknięciu na ikonę oka lub głośnika. Ikona pojawi się z wypełnieniem.

• Aby nadać lub usunąć atrybut shy wszystkim nałożonym ścieżkom wideo lub ścieżkom audio, naciśnij klawisze Control+Alt (Windows) lub Command+Option (Mac OS) przy klikaniu ikony oka lub głośnika umieszczonej przy lewej krawędzi dowolnej ścieżki, za wyjątkiem Video 1.

2. Kliknij na trójkąt (►) umieszczony pod paskiem tytułowym okna Timeline i wybierz z menu polecenie Hide Shy Tracks (Ukrycie Ścieżek Shy) lub Show Shy Tracks (Ukazanie Ścieżek Shy).

Aby usunąć lub dołączyć ścieżkę do przeglądu i eksportu wideo:

Kliknij na ikonę oka (wideo) lub głośnika (audio) umieszczoną przy lewej krawędzi ścieżki, aby je włączyć lub wyłączyć. Wyłączona ścieżka wciąż jest widoczna w oknie Timeline, ale jej treść nie jest uwzględniana ani w czasie eksportowania, ani przy przeglądaniu czy porządkowaniu okna Timeline.

Aby usunąć lub dołączyć wszystkie ścieżki wideo, za wyjątkiem Video 1, do przeglądu lub eksportu:

Naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w czasie klikania na ikonę oka (dla wideo) lub głośnika (dla audio) umieszczoną przy lewej krawędzi dowolnej ścieżki. Powoduje to usunięcie lub dołączenie wszystkich nałożonych ścieżek wideo oraz ścieżek audio; ścieżki Video 1A/1B musisz dołączać lub usuwać oddzielnie.

Dodawanie, nazywanie i usuwanie ścieżek

Okno Timeline może zawierać do 99 ścieżek wideo oraz do 99 ścieżek audio. Możesz w każdej chwili dodawać lub usuwać ścieżki, za wyjątkiem ścieżek Video 1, Transition, Audio 1 i Audio 2, które nie mogą zostać usunięte. Nowe ścieżki wideo pojawiają się u góry ścieżek już istniejących, a nowe ścieżki audio wstawione zostają u dołu istniejących ścieżek audio. Usunięcie ścieżki powoduje usunięcie wszystkich egzemplarzy nagrań na ścieżce, ale nie wpływa na źródłowe nagrania umieszczone w oknie Project. Możesz również zmienić nazwę dowolnej ścieżki wideo lub audio. Nie możesz usunąć i zmienić nazwy ścieżki Transition (Przejście).

Aby edytować ścieżki:

1. Kliknij na trójkąt umieszczony pod paskiem tytułowym okna Timeline (►) i wybierz z menu polecenie Track Options.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności i kliknij na przycisk OK.:

• Aby dodać ścieżkę, kliknij Add (Dodawania), wpisz według uznania wartość dla opcji Add ... Video Tracks (Dodawanie ... Ścieżek Wideo) lub wartość dla opcji Add ... Audio Tracks i kliknij przycisk OK.

• Aby usuwać ścieżki, zaznacz jedną lub więcej ścieżek do usunięcia i naciśnij klawisz Delete.

• Aby zmienić nazwę ścieżki, zaznacz ją, kliknij opcję Name (Nazwa), wpisz nową nazwę i kliknij przycisk OK.

Określanie ścieżek źródłowych i docelowych

Gdy dodajesz nagrania do okna Timeline przez przeciąganie myszką, nagranie jest dodawane do ścieżki na pozycji czasowej, w której zwolniłeś przycisk myszki. Jednakże, przy dodawaniu nagrań korzystając z przycisków sterujących w oknie Monitor lub za pomocą klawiatury, Premiere nie może dokładnie założyć jak i gdzie ma się dane nagranie pojawić. W takim przypadku musisz z góry określić sposób umieszczania nagrań na ścieżkach wideo i audio w oknie Timeline. Standardowo dla wideo ustaloną ścieżką jest ścieżka Video 1A, a dla audio ścieżka Audio 1. W oknie Timeline nazwy docelowych ścieżek wideo i audio są wypisywane tłustym drukiem.

Sposób dodawania źródłowego wideo i audio określasz przy użyciu ikon Take (Pobranie) oraz menu Target (Docelowo):

• Ikona Take Video (Pobranie Wideo) (taśma filmowa) oraz ikona Take Audio (głośnik) sterują nagraniem źródłowym. Zapobiegają one dodawaniu do okna Timeline określonej ścieżki wideo i audio z nagrania źródłowego. Na przykład, jeśli pewne nagranie źródłowe zawiera obraz wideo, którego nie chcesz używać, możesz określić, iż nagranie to dostarczy dla okna Timeline jedynie ścieżkę dźwiękową.

• Menu Target (Docelowo) dla wideo i audio steruje programem wideo w oknie Timeline. Określa ono ścieżkę wideo lub audio w oknie Timeline, która otrzyma ścieżkę wideo lub audio z nagrania źródłowego. Można ustawić opcję None (Żadna) dla obu ścieżek, wideo i audio. Na przykład, jeśli tworzysz surowy montaż wideo muzycznego i jedyny dźwięk, który chcesz używać, ma pochodzić z osobnego nagrania muzycznego z pominięciem dźwięku ze wszystkich nagrań wideo, możesz ustawić opcję None dla ścieżek audio, tak aby program wideo nie otrzymywał dźwięku z żadnego z nagrań wideo. W tym przykładzie, do programu nie zostanie dołączony dźwięk bez względu na to, jak ustawisz ikony Take dla źródła; to samo odnosi się do wskazywania docelowych ścieżek wideo.

• Dla przewidywalnych wyników wyłapuj przypadki, gdy ustawienia ścieżek docelowych nie mają sensu w porównaniu z ustawieniami dla źródłowych ścieżek wideo i audio. Na przykład, Jeśli włączysz opcję Take Video i wyłączysz opcję Take Audio z nagrania źródłowego, lecz ścieżki docelowe w oknie Timeline istnieją zarówno dla wideo jak i audio, to wideo trafi, zgodnie z oczekiwaniami, na swoją docelową ścieżkę wideo, ale na docelowej ścieżce audio pojawi się puste nagranie o czasie trwania nagrania źródłowego. Dzieje się tak ponieważ wskazanie ścieżki docelowej zawsze dodaje do niej nagranie o długości nagrania źródłowego, nawet jeśli odpowiednia ścieżka źródłowa (audio lub wideo) jest niedostępna dla ścieżki docelowej. Jeśli nie chcesz pustego nagrania audio, ustaw opcję None dla docelowej ścieżki audio.

Dokładny sposób dodawania ścieżek do okna Timeline nie zależy jedynie od współdziałania ikon Take ze ścieżkami docelowymi, ale również od bieżącego stanu innych ścieżek oraz opcji nagrania. Pewne kombinacje tych czynników mogą powodować niezamierzone przesuwanie w czasie ścieżek.

Uwaga: Ikona Take Video, Take Audio oraz menu Target wpływają na nagranie tylko w momencie dodawania go do okna Timeline. Później nie mają już wpływu na stan nagrania.

Aby ustawić ikony Take Video i Take Audio oraz wskazać ścieżki docelowe programu:

Wykonaj dowolną z następujących czynności, aby określić sposób dodawania ścieżek wideo i audio do okna Timeline:

• Aby dołączyć źródłową ścieżkę wideo, upewnij się, iż ikona Take Video (taśma filmowa) umieszczona poniżej widoku Source nie jest wykreślona (jeśli jest, to kliknij ikonę, aby usunąć to wykreślenie). Następnie upewnij się, iż w menu Target pod widokiem Program wybrana jest ścieżka wideo; jeśli to konieczne, dokonaj wyboru odpowiedniej ścieżki.

[Wybieranie ścieżki Video 1 z menu docelowych ścieżek wideo w oknie Monitor]

• Aby dołączyć źródłową ścieżkę audio, upewnij się, iż ikona Take Audio (głośnik) pod widokiem Source nie jest wykreślona (jeśli jest, kliknij ikonę, aby usunąć wykreślenie). Następnie upewnij się, iż w menu Target pod widokiem Program jest wybrana ścieżka audio; jeśli konieczne, wybierz odpowiednią ścieżkę audio.

• Aby dołączyć jedynie źródłowe wideo, upewnij się, że ikona Take Video pod widokiem Source nie jest wykreślona (jeśli jest, kliknij ją myszką, aby usunąć to wykreślenie). Wybierz docelową ścieżkę wideo z pierwszego (wideo) menu Target umieszczonego pod widokiem Program; a następnie upewnij się, iż w drugim (audio) menu Target jest ustawiona opcja None (Żadna).

• Aby dołączyć jedynie źródłowy dźwięk, upewnij się, iż ikona Take Audio (głośnik) pod widokiem Source nie jest wykreślona (jeśli jest, kliknij ją, aby usunąć wykreślenie). Upewnij się, iż w pierwszym (wideo) menu Target pod widokiem Program ustawiona jest opcja None, a następnie wybierz docelową ścieżkę audio w drugim (audio) menu Target.

Możesz również określić docelową ścieżkę klikając jej nazwę w oknie Timeline, tak aby została wypisana tłustym drukiem. Klikanie na wytłuszczonej nazwie (bieżąca ścieżka docelowa) jest równoważne z wyborem opcji None w menu ścieżek docelowych - ścieżka przestanie być ścieżką docelową, a jej nazwa wypisana zostanie normalnym drukiem.

Zamykanie i odmykanie ścieżek

Zamykanie całej ścieżki jest użyteczne dla zapobiegania zmianom w nagraniach znajdujących się na tej ścieżce w czasie, gdy pracujesz nad innymi częściami programu. Zamknięta ścieżka jest dołączana do przeglądu oraz do eksportu programu. Jeśli zamkniesz ścieżkę docelową, przestanie ona być ścieżką docelową, więc nagrania źródłowe nie będą mogły być do niej dodawane aż do momentu, gdy ścieżkę odemkniesz i ponownie zaznaczysz jako docelową. Zamknięta ścieżka jest oznaczana ikoną przekreślonego ołówka umieszczoną obok nazwy ścieżki. Jeśli nad zamkniętą ścieżką umieścisz kursor lub narzędzie, to jego w jego ikonie pojawi się obraz kłódki, aby ci przypomnieć, że dana ścieżka została zamknięta. Zamknięte ścieżki mają zamglone nazwy w menu Target pod widokiem Program. Jeśli chcesz zamknąć zarówno ścieżkę wideo jak i odpowiadającą jej ścieżkę audio, musisz każdą z nich zamknąć oddzielnie.

Możesz również zamknąć nagranie. Jest to użyteczne w przypadku, gdy nie chcesz zamykać całej ścieżki.

Aby zamknąć lub odemknąć ścieżkę:

Kliknij obok nazwy ścieżki, aby włączyć lub wyłączyć ikonę ołówka.

Edycja punktów startu i końca

Większość nagrań wykonuje się z dodatkowym ujęciem przed punktem startu i końca, aby umożliwić późniejszy precyzyjny montaż. Zwykle ustawia się dokładnie początek oraz koniec nagrania tuż przed umieszczeniem go w programie. Początek definiujesz zaznaczając punkt startu (In point - pierwsza klatka nagrania, która pojawi się w programie wideo), a koniec definiujesz zaznaczając punkt końca (Out point - ostatnia klatka, która pojawi się w programie wideo).

Zaznaczanie i wyszukiwanie punktów startu i końca

Dla liczbowej precyzji możesz ustawiać punkty startu i końca wykorzystując widoki Source lub Program okna Monitor. Dla wizualnej precyzji albo gdy wolisz używać myszki, możesz dokonywać montażu bezpośrednio w oknie Timeline korzystając z narzędzia obcinania krawędzi (edge trim tool), jeśli powiększysz okno Timeline wystarczająca, aby widzieć poszczególne klatki. To interaktywne narzędzie jest użyteczne przy montażu surowym, a może być tak samo precyzyjne, jak określanie liczbowe punktów startu i końca o ile ustawisz na podziałce czasu okna Timeline wyświetlanie poszczególnych klatek. Wskaźnik myszki automatycznie zmienia się na narzędzie obcinania krawędzi, gdy przemieszczasz go w pobliżu krawędzi nagrania w oknie Timeline.

Aby zaznaczyć lub usunąć punkty startu i końca korzystając z widoków Source lub Program:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby edytować punkty startu i końca dla nagrania źródłowego, otwórz nagranie z okna Project, Bin lub Library.

• Aby edytować punkty startu i końca nagrania, które zostało już dołączone do programu, kliknij podwójnie myszką nagranie w oknie Timeline.

2. W oknie Monitor kliknij widok (Source lub Program), w którym chcesz pracować nad punktami startu i końca.

3. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby zaznaczyć punkt startu, przejdź do pożądanej klatki i kliknij na przycisk Mark In ({).

• Aby usunąć punkt startu, naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), gdy klikasz na przycisk Mark In.

• Aby zaznaczyć punkt końca, przejdź do pożądanej klatki i kliknij na przycisk Mark Out (}).

• Aby usunąć punkt końca, naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), gdy klikasz na przycisk Mark Out.

• Aby usunąć oba punkty startu i końca, naciśnij klawisz G.

4. Jeśli otwarłeś nagranie z okna Timeline, kliknij na przycisk Apply (Zastosowanie) umieszczony ponad widokiem Source, aby wprowadzone przez ciebie zmiany zostały uwzględnione. Przycisk Apply nie pojawia się gdy przygotowujesz nowe nagranie dla okna Timeline, ponieważ określone przez ciebie punkty startu i końca zostają automatycznie zastosowane, gdy nagranie dodajesz do okna Timeline.

Aby edytować punkty startu i końca w oknie Timeline:

1. Aby widzieć zmianę krawędzi klatki w czasie przeciągania, z menu okna Timeline wybierz polecenie Edge View.

2. Mając aktywne narzędzie wskazywania (), kliknij nagranie, które chcesz montować w oknie Timeline.

3. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby zmienić punkt startu, przeciągnij lewą krawędź nagrania.

• Aby zmienić punkt końca, przeciągnij prawą krawędź nagrania.

Aby odnaleźć punkt startu lub końca nagrania:

1. Wykonaj następujące czynności:

• Dla punktów startu lub końca w nagraniu źródłowym, otwórz nagranie i uaktywnij okno Source lub Clip.

• Dla punktów startu lub końca nagrania źródłowego w programie, otwórz nagranie i uaktywnij widok Program.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Go To Marker > In (początek) lub Clip > Go To Marker > Out (koniec).

Zaznaczanie punktów startu i końca dla nagrania pochodnego

Jeśli pracujesz z nagraniem pochodnym, które zostało obcięte, może wystąpić potrzeba ustawienia nowych punktów startu lub końca poza punktami startu lub końca określonymi w nagraniu pochodnym. Możesz tego dokonać otwierając dla nagrania pochodnego jego nagranie podstawowe.

Aby zaznaczyć punkty startu i końca leżące poza bieżącymi punktami startu i końca nagrania pochodnego:

1. Otwórz nagranie i z menu wybierz polecenie Clip > Open Master Clip.

2. Jeśli nie chcesz przycinać nagrania podstawowego, utwórz nowe nagranie pochodne.

3. Ustaw punkty startu i końca.

Ustawianie źródłowego punktu startu nagrania dźwiękowego pomiędzy jednostkami podstawy czasu

Możesz ustawić punkt startu źródła nagrania audio z precyzją poszczególnych klatek lub próbek dźwiękowych w nagraniu. Na przykład, w czasie montażu ruchomego obrazu dla filmu może pojawić się konieczność rozpoczęcia odtwarzania nagrania audio z dźwiękiem pstryknięcia palcami w momencie, gdy dźwięk ten powinien być słyszalny, ale może się okazać, iż okres czasu wyświetlania 24 klatek na sekundę dla filmu ruchomego (ustawiony początkowo, aby uzyskać zgodność z podstawą czasu) jest zbyt mało precyzyjny, aby rozpocząć odtwarzanie w dokładnie pożądanym momencie. Aby ustawić punkt startu audio bardziej precyzyjnie niż z dokładnością do jednostki podstawy czasu, możesz wykorzystać opcję wyświetlania czasu Frame / Samples (klatki / próbki), lecz podstawa czasu projektu wciąż określać będzie, gdzie może się pojawić w oknie Timeline punkt końca źródłowego nagrania audio.

Aby ustawić punkt startu źródłowego nagrania pomiędzy jednostkami podstawy czasu:

1. Otwórz nagranie na widoku Source lub w oknie Clip.

2. Z menu wybierz polecenie Window > Monitor Window Options lub Window > Clip Window Options, w zależności od rodzaju okna, w którym otworzyłeś nagranie.

3. Dla opcji Count wybierz Frames/Samples i kliknij przycisk OK. Teraz przyciski sterujące odtwarzaniem będą operowały wśród poszczególnych klatek lub próbek zamiast używania podstawy czasu projektu.

4. Zaznacz punkty startu i końca dla nagrania.

5. Jeśli chcesz ustawić licznik na poprzednią wartość, wybierz polecenie z menu Window > Monitor Window Options lub Window > Clip Window Options (w zależności od okna, w którym otworzyłeś nagranie), z menu Count wybierz pierwotne wyświetlanie czasu i kliknij przycisk OK.

Używanie nazwanych nagrań pochodnych oraz nienazwanych egzemplarzy nagrań

Nagranie może być wielokrotnie użyte w oknie Timeline. Pierwotne nagranie źródłowe nosi nazwę nagrania głównego (master clip), a każdorazowo przy dodawaniu nagrania głównego do okna Timeline tworzy się jego nowy egzemplarz (instance). Premiere automatycznie zapamiętuje wystąpienie każdego egzemplarza nagrania głównego, ale nie wymienia ich w oknie Project. Jeśli chcesz mieć informacje o egzemplarzu nagrania w oknie Project, utwórz nagranie pochodne (subclip). Nagrania pochodne są użyteczne gdy jedna lub wszystkie z używanych scen pochodzą z jednego długiego nagrania. Zamiast indywidualnego nagrywania poszczególnych scen i zarządzania dużą liczbą pojedynczych plików, możesz po prostu nagrać jedno długie nagranie i utworzyć nazwane nagranie pochodne dla każdej sceny.

Nagranie główne jest odwołaniem do rzeczywistego pliku na dysku. Egzemplarz odwołuje się do nagrania głównego w projekcie, więc jeśli usuniesz nagranie główne, znikną również z projektu wszystkie jego egzemplarze. Nagranie pochodne jest niezależną kopią swojego nagrania głównego, która odwołuje się bezpośrednio do źródłowego pliku na dysku, więc jeśli usuniesz z projektu nagranie główne, to nagrania pochodne utworzone na jego podstawie wciąż pozostaną w projekcie. Utworzenie nagrania pochodnego nie tworzy na dysku żadnego dodatkowego pliku. Poza opisanymi tutaj różnicami, praca z egzemplarzami oraz z nagraniami pochodnymi jest identyczna, jak praca z nagraniem głównym.

Gdy klikniesz podwójnie myszką egzemplarz lub nagranie pochodne w oknie Timeline, pojawi się ona na widoku Source oraz zostanie dodane do menu widoku Source, które rozpoznaje każde nagranie pochodne według jego nazwy, a każdy egzemplarz nagrania głównego po jego chronometrażu punktu startu (gdzie punkt startu pojawia się w programie).

Aby utworzyć nagranie pochodne:

1. W oknie Project wybierz nagranie, dla którego chcesz utworzyć nazwane nagranie pochodne.

2. Jeśli chcesz utworzyć nagranie pochodne tylko dla części nagrania głównego, kliknij je podwójnie, aby zostało otwarte, a następnie ustaw punkty startu i końca, aby zdefiniować klatki, które mają wejść w skład nagrania pochodnego.

3. Wybierz opcję menu Project > Create > Subclip.

4. Nazwij nagranie pochodne oraz wybierz dla niego miejsce. Jeśli masz otwarte okna Bin lub Library, pojawią się one również w menu Location wraz z oknem Project.

5. Kliknij przycisk OK. Premiere umieści w podanym oknie nowe odwołanie do nagrania głównego.

Można również utworzyć nagranie pochodne kopiując do schowka nagranie w oknie Project, Bin lub Library, a następnie wklejając je ze schowka do któregokolwiek z tych okien albo przez przeciągnięcie nagrania z widoku Source do okna Project, Bin lub Library. Jeśli kopiowania dokonujesz z okna (lub do okna) Timeline, to tworzysz nowy egzemplarz nagrania, a nie nagranie pochodne.

Używanie znaczników

Znaczniki (markers) umożliwiają oznaczanie ważnych punktów w czasie. Pomagają ci pozycjonować i zmieniać ułożenie nagrań. Okno Timeline i każde nagranie może zawierać swój własny zbiór do dziesięciu znaczników ponumerowanych od 0 do 9. Dodatkowo okno Timeline oraz każde nagranie może posiadać do 999 nieponumerowanych znaczników. Ze znacznikami pracujesz w sposób podobny jak z punktami startu i końca, ale w przeciwieństwie do nich, znaczniki służą tylko do odwoływania się do nich i nie zmieniają programu wideo. Ogólnie znaczniki dodaje się do nagrania, aby zaznaczyć jakieś ważne punkty wewnątrz indywidualnego nagrania, a dodaje się je do okna Timeline, aby zaznaczyć znaczące punkty w czasie, które mają wpływ na wiele nagrań, np. w czasie synchronizacji wideo i audio w różnych nagraniach.

Gdy dodajesz znacznik do nagrania na widoku Source lub w oknie Clip, znacznik ten wraz ze wszystkimi innymi w tym nagraniu głównym pojawi się w nagraniu, gdy dodasz je do okna Timeline lub utworzysz na jego podstawie nagranie pochodne. Jednakże, po otwarciu nagrania z okna Project i dodaniu do niego znacznika, znacznik ten nie zostanie dodany do żadnego nagrania pochodnego lub egzemplarza tego nagrania, które już występuje w oknie Timeline.

Gdy dodajesz znacznik do okna Timeline lub widoku Program, pojawia się on zarówno w oknie Timeline jak i na widoku Program, ale nie zostaje dodany do żadnego nagrania głównego. Znacznik dodawany do nagrania w oknie Timeline pojawia się w samym nagraniu, natomiast znacznik dodawany do samego okna Timeline pojawia się na podziałce czasu.

Aby dodać znacznik:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby dodać znacznik do nagrania, otwórz je na widoku Source lub w oknie Clip albo wybierz nagranie w oknie Timeline.

• Aby dodać znacznik do nagrania w oknie Timeline, zaznacz nagranie lub kliknij je podwójnie myszką, aby zostało otwarte.

• Aby dodać znacznik do okna Timeline, uaktywnij widok Program lub okno Timeline. Upewnij się, iż w oknie Timeline nie są wybrane żadne nagrania - jeśli jakieś nagranie jest wybrane, kliknij je myszką, aby skasować ten wybór.

2. Przejdź do miejsca w czasie, w którym chcesz wstawić znacznik.

3. Z menu wybierz polecenie Clip > Set Marker, i wybierz pożądany znacznik z menu Set Marker.

A B C

[Znacznik pojawia się u góry swojej klatki w oknie Monitor (A) i jest dodawany wraz z nagraniem w oknie Timeline (B). Znacznik okna Timeline pojawia się tylko na podziałce czasowej (C).]

Aby wstawiać znaczniki podczas odtwarzania nagrania w oknie Timeline, włącz odtwarzanie nagrania i naciskaj klawisz * (gwiazdka) na tabliczce numerycznej w momentach, w których chcesz umieszczać znaczniki. Możesz również wstawiać numerowane znaczniki naciskając odpowiadające im skróty klawiaturowe podczas odtwarzania nagrania. (Skróty klawiaturowe znajdziesz na dołączonej do programu kartce informacyjnej Quick Reference Card.)

Aby przejść do znacznika:

1. Uaktywnij okno, w którym chcesz przejść do znacznika.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby przejść do numerowanego znacznika, wybierz polecenie Clip > Go To Marker > marker x.

• Aby przejść do następnego znacznika, wybierz Clip > Go To Marker > Next.

• Aby przejść do poprzedniego znacznika, wybierz Clip > Go To Marker > Previous.

• Aby przejść do pierwszego znacznika, naciśnij kombinację klawiszy Ctr+Shift+Strzałka w górę (Windows) lub Command+Shift+Strzałka w górę (Mac OS).

• Aby przejść do ostatniego znacznika, naciśnij kombinację klawiszy Ctr+Shift+Strzałka w dół (Windows) lub Command+Shift+Strzałka w dół (Mac OS).

Aby wykorzystać znaczniki do pomocy przy pozycjonowaniu nagrań, użyj w oknie Timeline polecenia menu Snap to Edges. Aby ukryć znaczniki lub przemieszczać je wraz z przemieszczaniem kilku ścieżek, użyj odpowiednio opcji Show Markers i Block Move Markers, które są dostępne w oknie dialogowym Timeline Window Options.

Aby usunąć znacznik:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby usunąć znacznik z nagrania, otwórz je na widoku Source lub w oknie Clip albo wybierz nagranie w oknie Timeline.

• Aby usunąć znacznik z nagrania w oknie Timeline, wybierz nagranie lub kliknij je podwójnie myszką, aby je otworzyć.

• Aby usunąć znacznik z okna Timeline, uaktywnij widok Program lub okno Timeline. Upewnij się, iż w oknie Timeline nie jest wybrane żadne nagranie - jeśli jakieś nagranie jest wybrane, kliknij je, aby usunąć ten wybór.

2. Przejdź do znacznika, który chcesz usunąć (zobacz do poprzedniej procedury).

3. Wybierz opcję Clip > Marker > Clear Marker.

Aby usunąć wszystkie znaczniki:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby usunąć znacznik z nagrania, otwórz je na widoku Source lub w oknie Clip.

• Aby usunąć znacznik z okna Timeline, lecz nie z nagrań umieszczonych w tym oknie, uaktywnij widok programu lub okno Timeline. Upewnij się, iż w oknie Timeline nie są wybrane żadne nagrania - jeśli jakieś nagranie jest wybrane, kliknij je myszką, aby wybór skasować.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Marker > Clear All Markers.

Montaż nagrań

Opcje opisane w tym rozdziale wpływają na całe pojedyncze nagrania.

Skalowanie nagrania

Gdy nagranie znajduje się w oknie Timeline, może być pozycjonowane i skalowane. Użyjesz opcji skalowania dostarczonej przez własność Motion (Ruch); procedura ta opisuje, w jaki sposób dokonać skalowania nagrania i jak utrzymać je na swoim miejscu.

Aby zmienić rozmiar nagrania:

1. Zaznacz nagranie w oknie Timeline.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Motion.

3. W opcji Zoom przeciągnij suwak lub wpisz wartość procentową skalowania. Obserwuj próbny obraz w prawym górnym rogu okna dialogowego; zignoruj chwilowo przegląd filmu w lewym górnym rogu okna dialogowego.

4. Na tym samym obrazie ze ścieżką ruchu, przeciągnij pierwszy (czerwony) punkt ruchu, aby umieścić skalowane nagranie wewnątrz klatki.

5. Zapisz sobie gdzieś współrzędne z opcji Info oraz współczynnik procentowy z opcji w opcji Zoom.

6. Kliknij na drugi (biały) punkt ruchu na obrazie próbnym i wprowadź współrzędne Info oraz współczynnik procentowy Zoom, które zanotowałeś w poprzednim kroku. Ustawia to pozycję i powiększenie w tych samych punktach, więc nagranie nie będzie się przesuwać ani zmieniać wymiarów w czasie.

7. Sprawdź przegląd ruchu w lewym górnym rogu okna dialogowego. Jeśli obraz nagrania znajduje się w odpowiednim miejscu i posiada pożądany rozmiar, kliknij przycisk OK.

Zmiana czasu odtwarzania nagrania i jego prędkości

Czas odtwarzania (duration) nagrania wideo lub audio jest długością czasu, w którym dane nagranie jest odtwarzane - jest różnicą w czasie pomiędzy punktami startu i końca. Początkowy czas odtwarzania nagrania jest taki sam, jaki był w momencie zaimportowania go. Jeśli zmienisz początek lub koniec nagrania poddając edycji jego punkty początku lub końca, zmieni się jego czas odtwarzania. Można również ustawić czas odtwarzania nagrania określając długość czasu od jego bieżącego punktu startu. Nieruchomy obraz również może posiadać swój czas odtwarzania, jeśli chcesz go odtwarzać przez określoną długość czasu. Można ustawić standardowy czas odtwarzania dla importowanych nieruchomych obrazów.

Prędkość nagrania jest prędkością odtwarzania akcji lub dźwięku w porównaniu z prędkością, w której nagranie to zostało wykonane. Wstępnie prędkość jest taka sama, jaką była po zaimportowaniu lub wykonaniu nagrania. Zmiana prędkości nagrania zmienia jego źródłową prędkość odtwarzania klatek i może spowodować powtarzanie lub usunięcie niektórych klatek. Dodatkowo zmiana prędkości nagrania wymaga odtworzenia tej samej ilości klatek w innym czasie, co również zmienia czas trwania nagrania (przesuwa punkt końca). Jeśli dokonujesz zmiany prędkości nagrania zawierającego wybierane międzyliniowo półobrazy, może wystąpić konieczność określenia sposobu interpretowania przez program Premiere tych półobrazów, szczególnie przy spadku prędkości odtwarzania poniżej 100% oryginalnej prędkości.

Aby zmienić czas odtwarzania nagrania lub nieruchomej klatki:

1. W oknie Timeline lub Project zaznacz nagranie.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby zmienić liczbową wartość czasu odtwarzania, wybierz z menu polecenie Clip > Duration, wpisz nową wartość czasu odtwarzania, a następnie kliknij przycisk OK.

• Aby dokonać wizualnie zmiany czasu odtwarzania w oknie Timeline, przenieś wskaźnik wyboru na krawędź nagrania i przeciągnij dowolny z jego końców. Jeśli zwiększasz długość nagrania, to musi ono posiadać wystarczającą liczbę dodatkowych klatek poza punktami startu i końca dla wprowadzanych przez ciebie zmian.

Aby zmienić prędkość nagrania znajdującego się w oknie Timeline:

1. Zaznacz nagranie i wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby dokonać liczbowo zmiany prędkości, wybierz z menu polecenie Clip > Speed. Wpisz procentowo wartość nowego czasu trwania nagrania (albo podaj wartość ujemną, aby nagranie było odtwarzane do tyłu) i kliknij na przycisk OK.

• Aby dokonać wizualnie zmiany prędkości, wybierz narzędzie rozciągania prędkości (rate stretch tool) (│) i przeciągnij jeden z końców nagrania.

Aby zmienić prędkość nagrania, którego nie ma w oknie Timeline:

1. Zaznacz nagranie w oknie Project, Bin lub Library.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby określić nową prędkość procentowo lub czasem odtwarzania wybierz z menu polecenie Clip > Speed. Wpisz procent lub nowy czas odtwarzania (albo wprowadź wartość ujemną, aby odtwarzać nagranie do tyłu), a następnie kliknij przycisk OK. Zastosowanie tego polecenia do nagrania w oknie Project, Bin lub Library nie zmieni nagrań już umieszczonych w oknie Timeline.

• Aby określić nową prędkość zmieniając źródłową częstotliwość odtwarzania klatek, wybierz z menu polecenie File > Interpret Footage. Kliknij opcję Assume This Frame Rate, wpisz wartość dla nowej częstotliwości wyświetlania klatek na sekundę i kliknij przycisk OK. Premiere przetworzy wszystkie klatki nagrania, aby utworzyć nową prędkość. Jeśli w oknie Timeline występują egzemplarze i nagrania pochodne oparte na tym nagraniu, ich częstotliwość wyświetlania klatek oraz czas odtwarzania ulegną odpowiedniej zmianie.

Jeśli pewne nagranie w oknie Timeline ustawiłeś na inny czas odtwarzania, lecz nie podoba ci się miejsce jego startu i końca w powiązaniu z innymi nagraniami w projekcie znajdującymi się przed nim i za nim, możesz użyć narzędzia poślizgu (slip tool) do ustawienia pozycji nagrania bez zmiany punktów startu i końca nagrania w programie, ani jego czasu odtwarzania.

Zmiana częstotliwości odtwarzania klatek nagrania

Możesz zmienić liczbę klatek wyświetlanych na sekundę w nagraniu przez określenie jego częstotliwości wyświetlania klatek. Zmiana częstotliwości wyświetlania klatek nie zmienia prędkości akcji, o ile nie użyjesz polecenia Interpret Footage, które dokonuje zmiany zarówno częstotliwości odtwarzania klatek jak i tempa akcji. Gdy określisz częstotliwość klatek niższą od tej, z którą nagranie zostało wykonane lub niższą niż częstotliwość odtwarzania klatek w projekcie, to w nagraniu źródłowym nie będzie wystarczająco dużo klatek, aby zgadzały się co do liczby z częstotliwością wyświetlania klatek w projekcie i ruch może wyglądać na szarpany. W tej sytuacji Premiere nadrabia brakujące klatki powtarzając wyświetlanie ostatnio dostępnej klatki, aż nowa klatka źródłowa stanie się dostępna. Jednakże, możesz zastosować zlewanie klatek (frame blending), które dokonuje interpolacji pomiędzy dostępnymi klatkami, aby utworzyć klatki pośrednie, przez co ruch może wydawać się bardziej płynny. Zlewanie klatek jest również użyteczne po zmianie prędkości nagrania, która również zmienia częstotliwość odtwarzania klatek.

Rzeczywista częstotliwość klatek nagrania podczas odtwarzania zależy od złożonego związku pomiędzy częstotliwością odtwarzania klatek pliku źródłowego, podstawą czasu w projekcie, częstotliwością odtwarzania klatek określoną dla podglądu i eksportu oraz wszelkimi modyfikacjami wprowadzonymi przy pomocy procedur opisanych w tym rozdziale. Zmiana częstotliwości odtwarzania klatek może powodować opuszczanie niektórych klatek, tworzenie nowych lub powtarzanie istniejących. Jeśli chcesz dokonać zmiany częstotliwości odtwarzania klatek dla całego okna Timeline, nie używaj żadnej procedury z tego rozdziału.

Aby zmienić częstotliwość odtwarzania klatek nagrania źródłowego w celu zmiany tempa akcji:

1. Zaznacz nagranie w oknie Project, Bin, Library lub Timeline.

2. Z menu wybierz polecenie File > Interpret Footage.

3. Wybierz opcję Assume This Frame Rate, wpisz wartość podaną w klatkach na sekundę i kliknij przycisk OK. Premiere dokona podziału czasowego wszystkich klatek pliku źródłowego, aby utworzyć nową prędkość. Jeśli w oknie Timeline występują egzemplarze i nagrania pochodne oparte na tym nagraniu, to ich częstotliwości odtwarzania klatek i czas odtwarzania również ulegną zmianie.

Aby zmienić częstotliwość odtwarzania klatek nagrania w oknie Timeline bez zmiany tempa akcji:

1. Zaznacz w oknie Timeline nagranie i wybierz z menu polecenie Clip > Video > Frame Hold.

2. W sekcji Clip Frame Rate (Częstotliwość Odtwarzania Klatek w Nagraniu), wybierz opcję Alternate Rate (Inna Częstotliwość) i wpisz nową wartość częstotliwości klatek.

3. Jeśli chcesz, wybierz opcję Frame Blending (Zlewanie Klatek) i kliknij przycisk OK.

Przetwarzanie obrazów wideo z przeplotem

W niektórych źródłach sygnału wideo, takich jak NTSC, PAL lub SECAM, każda klatka wideo składa się z dwóch przeplatanych półobrazów. Jeden półobraz zawiera wszystkie nieparzyste linie pełnego obrazu, a drugi wszystkie parzyste. Oba te półobrazy wyświetlane są kolejno, aby utworzyć klatkę, lecz następstwo półobrazu (field dominance) dla pierwszego wyświetlanego półobrazu może być różna w zależności od formatu wideo oraz sprzętu używanego do nagrania i wyświetlania. Jeśli kolejność półobrazów zostanie odwrócona, ruch może wydawać się szarpany lub migoczący. Półobrazy mogą zostać zamienione w następujących sytuacjach:

• Następstwo półobrazu oryginalnej taśmy wideo była przeciwna niż następstwo półobrazu karty nagrywającej wideo, którą użyto do nagrania filmu.

• Następstwo półobrazu oryginalnej taśmy wideo było odwrotne od następstwa półobrazu oprogramowania montażu wideo lub animacyjnego, które zostało ostatnio użyte do utworzenia nagrania.

• Poleciłeś Premiere odtwarzać do tyłu nagranie z przeplotem.

Premiere potrafi przetwarzać półobrazy dla nagrania z przeplotem w oknie Timeline, tak aby jego jakość obrazu i ruchu została zachowana w takich sytuacjach jak zmiana prędkości nagrania, eksportowanie taśmy filmowej, odtwarzanie nagrania do tyłu lub zatrzymywanie klatki wideo. Następujące ustawienia działają na poszczególnych nagraniach; na wyniki końcowe mają wpływ ustawienia projektu w poleceniu Keyframe and Rendering Options.

Aby określić opcje przetwarzania półobrazów w nagraniu:

1. Zaznacz nagranie w oknie Timeline.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Field Options.

3. Wybierz opcję Reverse Field Dominance, jeśli następstwo półobrazu w wybranym nagraniu jest przeciwne od następstwa półobrazu w używanej przez ciebie karcie nagrywania obrazu wideo. Opcja ta jest również użyteczna, gdy nagrania zawarte w twoim projekcie wymagają korekcji następstwa półobrazu lub odtwarzane są do tyłu.

4. Kliknij jedną z następujących opcji przetwarzania:

• Wybierz opcję None (Żadna), jeśli nie chcesz przetwarzać półobrazów w plikach źródłowych.

• Wybierz opcję Interlace Consecutive Frames (Przeplot Kolejnych Klatek), aby dokonać konwersji kolejnych klatek (bez przeplotu) na półobrazy z przeplotem. Opcja ta jest użyteczna przy konwertowaniu filmów bez przeplotu o prędkości 60 klatek na sekundę na wideo z przeplotem o prędkości 30 klatek na sekundę, ponieważ wiele programów animacji nie tworzy klatek z przeplotem.

• Wybierz opcję Always Deinterlace (Zawsze Usuwanie Przeplotu), jeśli chcesz dokonywać konwersji półobrazów z przeplotem na pełne kolejne klatki. Premiere usuwa przeplot przez zakrycie jednego półobrazu i interpolację drugiego na podstawie pozostałych linii. Zachowuje półobraz określony w opcji Field Settings. Jeśli określiłeś No Fields (Bez Półobrazów), Premiere zachowuje górny półobraz, o ile nie wybrałeś opcji Reverse Field Dominance (Odwrotne Następstwo Półobrazów), w którym to przypadku zachowuje dolny półobraz. Opcja ta jest użyteczna przy stop-klatce w nagraniu.

• Wybierz opcję Flicker Removal (Usuwanie Migotania), aby małe obiekty na obrazie nie były wyświetlane z efektem migotania. Opcja ta może być używana dla nieruchomych obrazów. Jeśli obiekt ma grubość jednej linii obrazu, to może się on pojawiać tylko w jednym z pólobrazów. Powoduje to migotanie, ponieważ obiekt pojawia się z częstotliwością co drugiego półobrazu. Gdy wybierzesz opcję Field Removal, Premiere zleje nieco ze sobą oba półobrazy, co w efekcie spowoduje częściowe pojawienie się obiektu na każdym z nich. Zachowana zostaje pełna rozdzielczość klatki.

5. Wybierz opcję Deinterlace When Speed is Below 100% (Usuwanie Przeplotu Gdy Prędkość Spadnie Poniżej 100%), aby automatycznie rozpoznawać i zachowywać półobrazy, które zapewnią najlepsze wzrokowo odtwarzanie filmu w zwolnionym tempie. Zachowywany półobraz może być różny z klatki na klatkę w zależności od tego, w którym punkcie czasu dana klatka występuje. Gdy skończysz, kliknij przycisk OK.

Zachowywanie pierwotnego współczynnika kształtu nagrania

Projekt może zawierać nagrania posiadające różne współczynniki kształtu klatek (stosunek wysokości klatki do jej szerokości). Współczynnik kształtu w projekcie jest zdeterminowany przez rozmiar klatki określony w oknie dialogowym Project Settings lub Export Settings. Gdy jakieś nagranie z okna Timeline używa innego współczynnika kształtu niż współczynnik kształtu w projekcie, program Premiere dokona rozciągnięcia klatki, aby jej wymiary odpowiadały wymiarom klatek projektu. Jednakże, operacja tako powoduje widoczne zniekształcenia obrazu, więc Premiere pozwala ci również zachować pierwotny współczynnik kształtu nagrania. Gdy zachowuje się współczynnik kształtu nagrania z innym współczynnikiem kształtu niż w projekcie, to dwie krawędzie dotykają krawędzi klatki, a pusta przestrzeń pojawia się na zewnątrz pozostałych dwóch, podobnie do sposobu wyświetlania panoramicznych filmów w telewizji. Premiere pozwala określić kolor pustego miejsca.

Aby zachować oryginalny współczynnik kształtu nagrania:

Zaznacz nagranie w oknie Timeline, a następnie wybierz polecenie z menu Clip > Video > Maintain Aspect Ratio.

Aby ustawić kolor dla obszarów klatki poza obrazem nagrania z zachowanym współczynnikiem kształtu:

1. Zaznacz nagranie w oknie Timeline.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Aspect Color, określ kolor i kliknij na przycisk OK.

Udostępnianie i blokowanie nagrań

Możesz zablokować nagranie w oknie Timeline. Jest to użyteczne, gdy chwilowo chcesz usunąć nagranie, aby przetestować inny pomysł montażu, skrócić czas przetwarzania przy pracy nad złożonym projektem albo wyłączyć nagranie z eksportowanej listy decyzji montażowych EDL. Zablokowane nagranie nie pojawia się na widoku Program okna Monitor i nie pojawi się ono w przeglądzie ani w eksportowanym pliku wideo. Jeśli nie zamknąłeś zablokowanego nagrania, to wciąż możesz dokonywać w nim zmian. Jeśli chcesz zablokować wszystkie nagrania na tej samej ścieżce, możesz zamiast tego wyłączyć całą ścieżkę.

Aby zablokować lub odblokować nagranie:

Zaznacz nagranie w oknie Timeline i z menu wybierz polecenie Clip > Enabled. Fajka obok polecenia Enabled (Włączone) oznacza, iż wskazane nagranie jest odblokowane. Zablokowane nagranie jest oznaczone przez zakreskowanie zajmowanego przez nie obszaru pochylonymi liniami.

Zamykanie i odmykanie nagrań

Zamknięcie nagrania w oknie Timeline jest użyteczne dla zapobiegania wprowadzania do niego zmian - szczególnie zmian przypadkowych. Zamknięte nagranie wciąż jest wyświetlane w widoku Program okna Monitor i pojawia się na przeglądzie oraz w eksportowanym pliku wideo. Zamknięte nagranie jest wciąż wyświetlane w oknie Timeline jako pokryte wzorem pochyłych linii. Jeśli chcesz zamknąć wszystkie nagrania na tej samej ścieżce, możesz zamiast tego zamknąć całą ścieżkę.

Aby zamknąć lub odemknąć nagranie:

Zaznacz nagranie w oknie Timeline i wybierz z menu polecenie Clip > Locked. Fajka w menu oznacza, iż wybrane nagranie jest zamknięte.

Wyszukiwanie źródła dla nagrania w programie

Możesz szybko odszukać źródło każdego nagrania w oknie Timeline i podświetlić je w oknie Project, Library lub Bin, które je przechowuje. Możesz również zobaczyć źródło nagrania w oknie Monitor gotowe do montażu.

Aby zobaczyć źródło dla nagrania w programie:

Zaznacz nagranie w oknie Timeline i wykonaj jedną z następujących czynności:

• Wybierz polecenie menu Clip > Locate Clip, aby podświetlić źródło w oknie, które je przechowuje.

• Wybierz polecenie menu Clip > Open Clip, aby zobaczyć źródło w oknie Monitor.

Zatrzymywanie klatki wideo

Możesz zatrzymać jedną klatkę nagrania, tak aby tylko ta klatka była wyświetlana przez cały okres trwania nagrania - jakby dokonano importu klatki jako nieruchomego obrazu. Stop-klatkę można otrzymać w punkcie startu, końca lub na znaczniku 0 (zero), jeśli został ustawiony.

Aby zatrzymać klatkę wideo:

1. W oknie Timeline zaznacz nagranie.

2. Jeśli chcesz uzyskać stopklatkę innego miejsca niż punkt startu lub końca, przesuń linię montażu do pożądanej klatki i z menu wybierz polecenie Marker > Set Marker > 0.

3. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Frame Hold.

4. Zaznacz opcję Hold On oraz wybierz z menu klatkę, którą chcesz zatrzymać.

5. Określ według potrzeb następujące opcje i kliknij przycisk OK.:

• Jeśli do nagrania został użyty co najmniej jeden filtr z klatkami kluczowymi, a chcesz zachować ustawienia nagrania przez cały czas jego odtwarzania, zaznacz opcję Hold Filters.

• Jeśli nagranie oryginalnie było nagrane z przeplotem, zaznacz opcję Deinterlace, aby zapobiec migotaniu obrazu.

Uwaga: Jeśli klatka się nie zatrzymuje, upewnij się, iż znacznik został ustawiony na nagraniu, a nie na podziałce czasu w oknie Timeline.

Montaż programu wideo

Montażu programu można dokonywać w oknie Monitor korzystając z przycisków sterujących widoku źródłowego i programu do wprowadzania chronometrażu, lub można dokonywać montażu wizualnie w oknie Timeline. Niektóre kroki montażowe oparte na czasie są łatwiejsze do wykonania w oknie Timeline, gdzie można ustawiać punkty startu i końca oraz czas trwania nagrania przez klikanie kursorem myszki i przeciąganie. Powiększając okno Timeline można montować poszczególne klatki za pomocą myszki. Zmniejszając widok w oknie Timeline szybko możesz dokonywać większych zmian.

Montaż przy pomocy klawiatury

Niektórzy doświadczeni montażyści wideo mogą pracować szybciej wykorzystując klawiaturę niż myszkę. Premiere dostarcza skrótów klawiaturowych dla większości rozkazów i przycisków, więc możliwy jest montaż wideo z minimalnym użyciem myszki. Ten Przewodnik Użytkownika dokumentuje jedynie te skróty klawiaturowe, które nie posiadają swoich odpowiedników w menu, narzędziach czy przyciskach na ekranie. Skróty klawiaturowe zostały dokładnie opisane w pomocy podręcznej oraz na Karcie Szybkich Podpowiedzi (Quick Reference Card).

Aby znaleźć skrót klawiaturowy dla polecenia, narzędzia lub przycisku ekranowego:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Dla narzędzia lub przycisku, przytrzymaj wskaźnik ponad narzędziem lub przyciskiem, aż pojawi się żółte okienko z podpowiedzią. Jeśli jest dostępny, skrót klawiaturowy pojawi się w okienku podpowiedzi po opisie. (Jeśli nie pojawiają się okienka podpowiedzi, to wybierz z menu polecenie File > Preferences > General i upewnij się, iż jest zaznaczona opcja Show Tool Tips (Pokazywanie Okien Podpowiedzi)).

• Dla polecenia menu skrót klawiaturowy jest wymieniany na menu po prawej stronie nazwy polecenia, jeśli ten skrót istnieje.

• Skróty klawiaturowe nie wymienione w menu i w oknach podpowiedzi należy odszukać na Karcie Szybkich Podpowiedzi (Quick Reference Card). Skróty klawiaturowe są również wymienione w pliku pomocy podręcznej.

Dodawanie nagrania do okna Timeline

Nagranie w twoim projekcie nie staje się automatycznie częścią końcowego programu wideo zanim nie dodasz je do okna Timeline. Gdy dodajesz nagranie, pojawia się ono w widoku Program oraz w oknie Timeline, a pierwsza klatka nagrania jest punktem startu, który ustawiasz w widoku Source. Można dodawać i usuwać nagrania przez klikanie i przeciąganie ich myszką pomiędzy oknami lub przez użycie przycisków sterujących okna Monitor. Przeciąganie jest bardziej wizualną metodą i polega głęboko na używaniu myszki. Używanie przycisków sterujących okna Monitor akcentuje klawiaturę i pozwala na wykonanie wielu działań montażowych całkowicie wewnątrz okna Monitor. Zawsze możesz skorzystać z dowolnej z tych dwóch metod.

Gdy dodajesz nagrania do okna Timeline przez przeciąganie ich myszką, nagranie zostaje umieszczone na ścieżce i na pozycji czasowej, w której zostało spuszczone (zwolniłeś klawisz myszki). Jednakże, gdy dodajesz nagrania do okna Timeline przy użyciu przycisków sterujących okna Monitor lub używając klawiatury, Premiere nie może dokładnie założyć, w którym miejscu nagranie ma się znaleźć oraz jak to ma być wykonane. W takim przypadku musisz z góry określić sposób dodawania nagrań wideo i audio do okna Timeline oraz do punktów startu i końca programu.

Uwaga: W zależności od powiązań pomiędzy twoim nagraniem źródłowym a ustawieniami projektu, niektóre klatki źródłowe mogą zostać ominięte lub powtórzone po dodaniu nagrania do okna Timeline.

Aby dodać nagranie przez przeciąganie myszką:

1. Zaznacz punkty startu i końca nagrania źródłowego.

2. 
   
   Przeciągnij nagranie z widoku Source do nieużywanego obszaru na żądanej ścieżce wideo lub audio w oknie Timeline. Jeśli przeciągasz nagranie, które zawiera zarówno obraz jak i dźwięk, a obie ikony Take w widoku Source są włączone, Premiere automatycznie doda obraz i dźwięk i rozpocznie je w tym samym czasie.

Jeśli nie masz potrzeby obcinania nagrania lub nie chcesz tego jeszcze robić, możesz przeciągnąć je bezpośrednio z okna Project, Bin lub Library do okna Timeline.

Uwaga: Jeśli budujesz surowy montaż i rozwinąłeś ścieżkę Video 1, rozpocznij od przeciągania myszką nagrań na ścieżkę Video 1A. Używaj ścieżki Video 1B jako ścieżki drugorzędnej albo rolki B, a ścieżki Video 2 i inne znajdujące się powyżej używaj jako ścieżek nakładanych.

Aby dodać nagranie źródłowe wykorzystując przyciski sterujące okna Monitor:

1. Ustaw ikony Take Video (Pobranie Obrazu) i Take Audio (Pobranie Dźwięku) oraz docelowe ścieżki programu.

2. Zaznacz punkty startu i końca nagrania źródłowego.

3. W panelu sterującym pod widokiem Program, ustaw klatkę, od której punkt startu ma rozpocząć odtwarzanie..

4. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Kliknij przycisk Insert (Wstawianie) lub wybierz polecenie z menu Edit >Insert at Edit Line. Wszystkie nagrania wideo i audio występujące z punktem montażu zostaną później przesunięte w czasie o czas trwania wstawianego nagrania źródłowego. Jeśli linia montażu przecina istniejące nagranie, Premiere rozdzieli to nagranie i rozsunie w czasie jego drugą połowę wraz z następującymi dalej nagraniami, aby zrobić wystarczające miejsce dla wstawianego nagrania. Zauważ, iż rzeczywiście przesuwane ścieżki zależą od ustawienia opcji On Insert (Przy Wstawianiu) w oknie dialogowym Monitor Window Option.

• Kliknij przycisk Overlay (Nakładanie) lub wybierz z menu polecenie Edit > Overlay ay Edit Line. Wszystkie istniejące klatki wideo lub dźwiękowe zajmujące okres czasu wstawianego nagrania zostają zastąpione wstawianym nagraniem.

Uwaga: Standardowo przyciski Insert i Overlay dodają nagranie do okna Timeline w miejscu linii montażu. Możesz zmienić to zachowanie i określić pożądane położenie swojego nagrania ustawiając punkt startu, punkt końca lub oba z nich. Jeśli chcesz utworzyć szybki surowy montaż i nie musisz obcinać, ani w inny sposób modyfikować swoich nagrań, możesz wykorzystać okno Sequence. Jeśli potrzebujesz obszaru do aranżacji swoich nagrań zanim zostaną przeciągnięte myszką do okna Timeline, utwórz nowy pojemnik, ściągnij go do widoku ikony, dokonaj w nim aranżacji nagrań, a następnie zaznacz i przeciągnij myszką wszystkie nagrania razem na ścieżkę w oknie Timeline.

Wymiana klatek programu przy użyciu montażu trój- lub cztero-punktowego

Możesz użyć okna Monitor do zastąpienia sekwencji klatek w programie przez sekwencję klatek z nagrania źródłowego. Premiere zapewnia możliwość dokonania montażu trój- i cztero punktowego, który jest standardową techniką w tradycyjnym montażu filmowym.

W montażu trój-punktowym wspólnie dla źródła i programu zaznaczasz albo dwa punkty startowe i jeden punkt końca albo dwa punkty końca i jeden punkt startu. Ten typ montażu jest użyteczny, gdy jeden z końców źródła lub programu jest punktem krytycznym, a drugi nie jest. Trzy-punktowy montaż może również zaoszczędzić ci czasu, gdyż nie musisz określać czwartego punktu, i ponieważ proces kończy się z linią montażową ustawioną na końcu nagrania, czyli dogodną pozycją, gdy chcesz dodać jeszcze jedno następne nagrania. Gdy dodajesz źródłowe klatki do okna Timeline, Premiere określi czwarty punkt przez zastosowanie czasu trwania określonych przez ciebie punktów startu i końca do trzeciego punktu. Na przykład, jeśli punkt startu źródła zaznaczysz na pozycji 00:03:15, a punkt końca na 00:04:15, oraz punkt końca programu na 13:22:05, Premiere zastosuje jedno-sekundowy okres odtwarzania pomiędzy punktem startu i końca źródła do punktu końca programu i automatycznie ustawi punkt startu programu na 13:21:05. Dowolny pojedynczy punkt startu lub końca możesz pozostawić niezaznaczony, lecz musisz określić całkowitą liczbę trzech punktów dla startu i końca.

Przy montażu cztero-punktowym zaznaczasz punkty startu i końca nagrania źródłowego oraz punkty startu i końca programu. Cztero-punktowy montaż jest użyteczny, gdy początkowa i końcowa klatka zarówno w pliku źródłowym jak i w programie jest istotna. Jeśli zaznaczone okresy odtwarzania dla pliku źródłowego i programu są różne, Premiere ostrzeże cię o niedokładności i zaproponuje różne alternatywy rozwiązania tego problemu.

Możesz uzyskać podgląd montażu trzy- lub cztero-punktowego przez zsynchronizowanie przycisków sterujących dla źródła i programu.

Aby przeprowadzić montaż trzy-punktowy:

1. Ustaw ikony Take Video i Take Audio oraz docelowe ścieżki programu.

2. W widokach Source i Program zaznacz dowolną kombinację trzech punktów startu i końca.

3. Kliknij na przycisk Insert lub Overlay.

Aby przeprowadzić montaż cztero-punktowy:

1. Ustaw ikony Take Video i Take Audio oraz docelowe ścieżki programu.

2. Używając przycisków sterujących pod widokiem źródłowym zaznacz punkty startu i końca dla nagrania źródłowego. Następnie użyj przycisków sterujących pod widokiem Program do zaznaczenia punktów startu i końca dla programu.

3. Kliknij na przycisk Insert lub Overlay. Jeśli czasy odtwarzania zaznaczonych nagrań są różne, wybierz w odpowiedzi na pytanie jedną z następujących opcji:

• Fit to Fill (Ustawianie Do Zapełnienia) - rozmieszcza klatki źródłowe pomiędzy punktami startu i końca programu, nawet jeśli ich czasy odtwarzania się różnią. Prędkość nagrania ulegnie zmianie.

• Trim Source (Obcięcie Źródła) - przesuwa punkt końca nagrania źródłowego, aż zmieści się ono w obrębie określonych przez ciebie punktów startu i końca w programie. Prędkość nagrania nie ulegnie zmianie.

• Cancel Edit (Rezygnacja z Montażu) - nie wykonuje żadnych zmian.

Wybieranie nagrań

Gdy chcesz wykonać działanie, które wpływa na całe nagranie, takie jak zastosowanie filtra, usunięcie nagrania albo przesunięcie nagrania w czasie, musisz najpierw zaznaczyć to nagranie w oknie Timeline. Skrzynka narzędziowa zawiera narzędzie wyboru (selection tool), które może obsługiwać różne zadania zaznaczania nagrań.

Aby zaznaczyć jedno lub więcej nagrań:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby zaznaczyć pojedyncze nagranie, wybierz narzędzie wyboru () i kliknij nagranie w oknie Timeline.

• Aby wybrać kilka nagrań przez przeciąganie myszką, wybierz narzędzie wyboru zakresu (range select tool) i wyciągnij kursorem myszki prostokąt, który obejmie pożądane nagrania.

• Aby wybrać kilka nagrań przez klikanie ich myszką, wybierz narzędzie wyboru zakresu i naciskaj klawisz Shift przy klikaniu każdego nagrania, które chcesz zaznaczyć.

• Aby wybrać wszystkie całe lub częściowe nagrania występujące w pewnym punkcie czasu na jednej ścieżce oraz za nim, wybierz narzędzie wyboru ścieżki (track select tool) i kliknij nagranie na początku przedziału czasowego, który chcesz zaznaczyć. Naciskaj klawisz Shift w czasie klikania, aby zaznaczyć nagrania na dodatkowych ścieżkach.

• Aby wybrać wszystkie całe lub częściowe nagrania występujące w pewnym punkcie czasu oraz za nim, wybierz narzędzie wyboru wielu ścieżek (multitrack select tool) i kliknij nagranie na początku przedziału czasowego, który chcesz zaznaczyć.

• Aby wybrać nagranie wideo do niezależnego montażu związanego z nim nagrania dźwiękowego, wybierz narzędzie przejmowania połączenia (link override tool) i kliknij nagranie, które chcesz wybrać.

Przesuwanie nagrań w czasie

Zwykle przesuwanie nagrania jest tak proste, jak przeciąganie go w dowolne puste miejsce ścieżki w oknie Timeline. Nagranie może przywierać do krawędzi innego nagrania, do znacznika, do początku lub końca okna Timeline oraz do linii montażu.

Aby przesunąć nagranie do punktu wcześniejszego lub późniejszego w obrębie programu:

Przeciągnij nagranie w lewo lub w prawo, ustaw je obserwując wskaźniki linii punktów startu i końca (jeśli pozostaniesz na tej samej ścieżce) lub czarny prostokąt przedstawiający czas trwania nagrania (jeśli przeciągniesz je do innej ścieżki), a następnie zwolnij klawisz myszki.

Uwaga: Jeśli przeciągasz nagranie zawierające zarówno obraz jak i dźwięk, Premiere usiłuje utrzymać wideo i audio na podobnych ścieżkach. Na przykład, jeśli przeciągasz nagranie na ścieżce Video 3, Premiere przeciągnie dźwięk nagrania wzdłuż ścieżki Audio 3, lecz jeśli spróbujesz przeciągnąć część obrazową nagrania w miejsce, w którym ścieżka Video 3 jest pusta, a ścieżka Audio 3 zajęta, to nie będziesz mógł czynności tej wykonać. Możesz to anulować naciskając w czasie przeciągania nagrania klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), a Premiere przesunie nagranie dźwięku do następnej pustej ścieżki dźwiękowej w tym samym punkcie czasu, tak abyś mógł zakończyć przeciąganie.

Aby dosunąć krawędź nagrania do krawędzi innego nagrania lub znacznika:

1. Upewnij się, iż opcja Snap to Edges (Przyciąganie do Krawędzi) jest aktywna w menu okna Timeline. Jeśli nie jest, kliknij na trójkąt umieszczony pod paskiem tytułowym okna Timeline (►), aby ją wybrać.

2. Przeciągnij krawędź nagrania w pobliże krawędzi innego nagrania lub znacznika.

Aby uchwycić znacznik w czasie przeciągania nagrania, które go zawiera:

1. Upewnij się, że opcja Snap to Edges jest zaznaczona w menu okna Timeline.

2. Mając aktywne narzędzie wyboru (selection tool), umieść wskaźnik nad znacznikiem wewnątrz nagrania, które chcesz przemieścić. Wskaźnik zmieni się na niebieską strzałkę.

3. Gdy pojawi się niebieska strzałka, przeciągnij znacznik do krawędzi innego nagrania, znacznika lub linii montażu. W czasie przeciągania, niebieska strzałka zmienia się w chwytającą dłoń, a przeciągany znacznik przylega do krawędzi innego nagrania, znaczników lub linii montażu.

Montaż nagrania umieszczonego pomiędzy innymi nagraniami w oknie Timeline

Zanim zaczniesz montować nagranie w oknie Timeline, zadecyduj, jak chcesz wpływać na przylegające do siebie nagrania oraz na długość całego programu. Na przykład, obcinając nagranie przez przesunięcie jego punktu końca bliżej w czasie, czy chcesz, aby wszystkie przylegające nagrania pozostały na swoich dotychczasowych miejscach, lub czy chcesz, aby zostały one przesunięte w celu zapełnienia powstałej przerwy po obciętym nagraniu ? Możesz wykonywać montaż pozwalający ci dokładnie określić, co stanie się z przyległymi nagraniami do nagrania, które właśnie montujesz, ułatwiający poprawny montaż za pierwszym razem i zachowujący integralność reszty programu wideo.

Program Premiere dostarcza środków dla następujących rodzajów montażu nagrania oraz nagrań doń przylegających:

• Montaż przewijany (rolling edit) utrzymuje stały czas trwania programu. Ustawiasz linię montażu oraz klatki, które dołączasz lub wyłączasz z jednego nagrania, są dołączane lub odejmowane z nagrania po drugiej stronie linii montażu.

• Montaż rozpływowy (ripple edit) zachowuje czas odtwarzania wszystkich pozostałych nagrań zmieniając czas trwania programu. Przeciągasz linię montażu, a całkowity czas trwania programu jest wydłużany lub skracany o liczbę klatek, które dodałeś lub ująłeś z nagrania po lewej stronie linii montażu.

Montaż poślizgowy (slip edit) pozwala ci przesuwać początkowe i końcowe klatki nagrania w przód i w tył bez wpływania na cokolwiek inne w oknie Timeline. Przeciągasz nagranie w lewo lub w prawo, a jego źródłowe punkty startu i końca przesuwają się odpowiednio. Czas trwania programu oraz źródłowe i programowe punkty startu i końca wszystkich innych nagrań pozostają niezmienione.

• Montaż przesuwowy (slide edit) zachowuje czas trwania nagrania oraz czas trwania programu przez zmianę punktów startu i końca poprzedzających je i następujących za nim nagrań. Gdy nagranie przeciągasz w lewo lub w prawo, punkt końca poprzedzającego nagrania, punkt startu następnego nagrania oraz punkty startu i końca nagrania w programie są wspólnie przesuwane o liczbę klatek odpowiadającą przesunięciu nagrania. Źródłowe punkty startu i końca nagrania oraz czas trwania programu nie ulegają zmianie.

Uwaga: Gdy wykonujesz dowolne działanie wydłużające czas trwania nagrania, dodatkowe klatki muszą być dostępne w jego źródle poza obecnymi punktami startu i końca. Na przykład, jeśli nie obetniesz początku lub zakończenia nagrania źródłowego przed dodaniem go do okna Timeline, to nagranie już używa wszystkich dostępnych klatek ze swojego źródła, więc jego czas trwania nie może być rozszerzony.

Aby wykonać montaż przewijany:

1. Wybierz narzędzie montażu przewijanego (rolling edit tool).

2. Umieść narzędzie montażu przewijanego na krawędzi nagrania, które chcesz zmienić i przeciąg ją w lewo lub w prawo. Ta sama liczba klatek dodana do nagrania zostanie odjęta od nagrania przyległego.

Aby wykonać montaż rozpływowy:

1. Wybierz narzędzie edycji rozpływowej (ripple edit tool).

2. Umieść narzędzie edycji rozpływowej na punkcie końca nagrania, które chcesz zmienić i przeciągnij w lewo lub w prawo. Długość programu jest powiększana lub skracana zgodnie z przeprowadzanym przez ciebie montażem, lecz czas trwania przyległych nagrań nie ulega zmianie.

Uwaga: Odemknięte nagrania na innych ścieżkach przesuną się, aby zachować synchronizację z twoim montażem. Jeśli chcesz zmienić tylko jedną ścieżkę, będziesz musiał zamknąć pozostałe ścieżki. Jeśli to zrobisz, pamiętaj, aby zamknąć zarówno ścieżki wideo jak i audio.

Aby wykonać montaż poślizgowy:

1. Wybierz narzędzie montażu poślizgowego (slip edit tool).

2. Umieść wskaźnik nad nagraniem wideo, które chcesz ustawić i wykonaj jedną z następujących czynności:

• Przeciągnij w lewo, aby przesunąć źródłowe punkty startu i końca wcześniej wewnątrz nagrania.

• Przeciągnij w prawo, aby przesunąć źródłowe punkty startu i końca później wewnątrz nagrania.

Premiere uaktualnia źródłowe punkty startu i końca dla nagrania wyświetlając wyniki w oknie Monitor oraz zachowując czas trwania nagrania i programu.

Aby wykonać montaż przesuwowy:

1. Wybierz narzędzie montażu przesuwowego (slide edit tool).

2. Umieść wskaźnik nad nagraniem wideo, które chcesz ustawić, a następnie wykonaj jedną z następujących czynności:

• Przeciągnij w lewo, aby przesunąć do wcześniejszego miejsca w czasie punkt końca poprzedzającego nagrania oraz punkt startu nagrania następnego.

• Przeciągnij w prawo, aby przesunąć do późniejszego miejsca w czasie punkt końca poprzedzającego nagrania oraz punkt startu nagrania następnego.

Gdy zwolnisz klawisz myszki, Premiere uaktualni punkty startu i końca dla przylegających nagrań wyświetlając wyniki w oknie Monitor oraz zachowując czas trwania nagrania i czas trwania programu. Jedyną zmianą dla nagrania jest przesunięcie jego pozycji w oknie Timeline.

Uwaga: Nie możesz używać bezpośrednio narzędzi montażu poślizgowego i przesuwowego na ścieżkach audio, lecz gdy używasz tych narzędzi do ścieżek wideo, wszystkie połączone z nimi ścieżki audio zostaną ustawione, tak aby zgadzać się ze zmianami na ścieżkach wideo.

Podział nagrania

Podziału nagrania w oknie Timeline możesz dokonać przy pomocy narzędzia żyletki (razor tool). Podział nagrania tworzy nowy i oddzielny egzemplarz oryginalnego nagrania. Może być to użyteczne, gdy chcesz w nagraniu zastosować różne efekty, które naraz nie mogą być zastosowane w pojedynczym nagraniu, takie jak różne częstotliwości odtwarzania klatek. Gdy dzielisz nagranie, Premiere tworzy nowy egzemplarz tego nagrania oraz wszystkich nagrań, z którymi jest ono połączone.

Uwaga: Jeśli chcesz zmienić ustawienia filtru w funkcji czasu, nie musisz dzielić nagrania. Zamiast tego możesz zastosować klatki kluczowe w pojedynczym nagraniu.

Aby podzielić nagranie:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Umieść linię montażu w miejscu, gdzie chcesz podzielić nagranie i wybierz z menu polecenie Edit > Razor at Edit Line.

• Wybierz narzędzie żyletki (razor tool) i kliknij nagranie w oknie Timeline w miejscu, w którym chcesz je podzielić.

Aby podzielić wiele ścieżek w tym samym punkcie okna Timeline:

Wybierz narzędzie wielo-ostrzowej żyletki (multi-razor tool) i kliknij nagranie w oknie Timeline w miejscu, w którym chcesz dokonać jego podziału. Premiere podzieli wszystkie odemknięte nagrania na każdej odemkniętej ścieżce w tym punkcie czasu na dwa niezależne egzemplarze, które pojawią się w programie.

Wycinanie i wklejanie nagrań oraz ich ustawień

Możesz zmieniać kolejność występowania nagrań w oknie Timeline przez wycinanie i wklejanie. Jeśli po prostu zastosujesz wklejenie nagrania, Premiere umieści je w punkcie montażu i powiększy długość programu o długość wstawionego nagrania. Jeśli chcesz otrzymać inny wynik, Premiere dostarcza opcji, które umożliwią ci dokładne kontrolowanie tego, co dzieje się z nagraniem w punkcie montażu, gdy je wklejasz. Ten rodzaj kontroli jest najbardziej użyteczny, gdy dokonujesz wklejenia nagrania do wybranego obszaru o innej długości.

Jeśli dla jakiegoś nagrania zastosowałeś pewne ustawienia i chcesz użyć tego samego zestawu ustawień dla innego nagrania, możesz z łatwością skopiować ustawienia. Na przykład, może wystąpić potrzeba zastosowania identycznej korekcji kolorów w serii nagrań dokonanych w tej samej sesji nagraniowej.

Uwaga: Wycinanie i wklejanie działa jedynie na pojedynczych nagraniach. Nie można dokonać wycięcia i wklejenia nagrania posiadającego połączone ze sobą wideo i audio. Jeśli chcesz przesunąć nagranie z połączonym ze sobą wideo i audio, użyj w zamian przeciągania myszką.

Aby nagranie zmieściło się w wybranym obszarze przy wklejaniu:

1. Zaznacz nagranie i wybierz z menu polecenie Edit > Cut (wycinanie) lub Edit > Copy (kopiowanie).

2. Wybierz pusty segment w oknie Timeline.

3. Z menu wybierz polecenie Edit > Paste to Fit. Premiere dokona ustawienia czasu trwania nagrania przez zachowanie jego źródłowego punktu startu i przesunięcie źródłowego punktu końca do nowego punktu końca.

Aby ustalić sposób wklejania nagrania do zaznaczonego obszaru:

1. Zaznacz nagranie i wybierz z menu polecenie Edit > Cut lub Edit Copy.

2. Zaznacz pusty segment w oknie Timeline.

3. Z menu wybierz polecenie Edit > Paste Custom i upewnij się iż jest zaznaczona opcja Content (Zawartość).

4. Wybierz odpowiednią opcję z menu. Animowany rysunek opcji pojawia się w sekcji Content, aby pomóc ci w określeniu, czy wybierana przez ciebie opcja jest właściwa.

5. Kliknij na Paste (Wklejenie).

Aby przenieść ustawienia nagrania do innego nagrania:

1. Zaznacz nagranie, w którym zastosowano filtry, sterowanie ściemnianiem, przezroczystość lub ruch i wybierz polecenie menu Edit > Cut lub Edit > Copy.

2. Zaznacz inne nagranie w oknie Timeline.

3. Z menu wybierz polecenie Edit > Paste Custom.

4. Kliknij opcję Settings i dokonaj wyboru odpowiednich ustawień, które chcesz skopiować.

5. Kliknij na Paste.

Usuwanie przerw pomiędzy nagraniami

Możesz szybko usuwać puste przestrzenie na ścieżce pomiędzy nagraniami używając kasowania rozpływowego (ripple deletion). Opcja ta zamyka przerwę przez przesunięcie wszystkich znajdujących się za nią nagrań.

Aby usunąć puste miejsce pomiędzy nagraniami:

Zaznacz puste miejsce i wybierz z menu polecenie Edit > Ripple Delete.

Usuwanie nagrania lub sekwencji klatek z programu

Możesz usunąć całe nagranie lub sekwencję klatek z okna Timeline. Premiere dostarcza dwie metody na usuwanie sekwencji klatek z programu:

• Lifting (Podnoszenie) usuwa klatki z programu i pozostawia przerwę o takim samym czasie trwania, co czas trwania usuniętych klatek.

• Extracting (Wyciągnięcie) usuwa klatki z programu i zamyka wynikową przerwę przy pomocy kasowania rozpływowego.

Metody te są najbardziej użyteczne, gdy chcesz usunąć klatki ze środka nagrania lub w kilku nagraniach na tej samej ścieżce. Jeśli chcesz usunąć klatki z jednego z końców nagrania, po prostu zastosuj obcięcie tego końca.

Aby usunąć klatki bez naruszania pozostałych nagrań (lift):

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby usunąć całe nagranie, zaznacz je w oknie Timeline i naciśnij klawisz Delete.

• Aby usunąć sekwencję klatek, użyj przycisków sterujących pod widokiem Program do określenia punktów startu i końca, które mają zostać usunięte, a następnie kliknij na przycisk Lift w oknie Monitor.

Aby usunąć klatki i zamknąć wynikową przerwę (extract):

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby usunąć całe nagranie, zaznacz je w oknie Timeline i wybierz z menu opcję Edit > Ripple Delete.

• Aby usunąć sekwencję klatek, użyj przycisków sterujących pod widokiem Program do określenia punktów startu i końca, które mają zostać usunięte, a następnie kliknij na przycisk Extract w oknie Monitor.

Aby usunąć wszystkie nagrania na jednej ścieżce:

Wybierz narzędzie wyboru ścieżki (track select tool), kliknij pierwsze nagranie na ścieżce i naciśnij klawisz Delete.

Uwaga: Możesz również usunąć ścieżkę.

Łączenie nagrań wideo z nagraniami audio w oknie Timeline

Gdy do programu dodajesz nagranie zawierające obraz wideo i dźwięk, a ustawiłeś opcję dodawania zarówno obrazu wideo jak i dźwięku, część wideo pojawi się na ścieżce wideo, a część audio pojawi się na ścieżce audio. Części wideo i audio są połączone ze sobą, aby w czasie przeciągania w oknie Timeline części wideo, część audio przesuwała się równolegle z nią. Jeśli podzielisz nagranie, to w wynikowych dwóch nagraniach dalej będą ze sobą połączone części wideo i audio. Wideo możesz dołączyć jedynie do audio - nie możesz dołączyć nagrania wideo do innego nagrania wideo.

W wielu sytuacjach wygodnie jest łączyć i rozłączać nagrania ręcznie. Na przykład, może wystąpić potrzeba precyzyjnego wspólnego przesunięcia nagrania wideo i nagrania audio, które nie są ze sobą złączone, lub niezależny montaż punktów startu i końca części wideo i części audio nagrania. Nie musisz rozłączać nagrań, jeśli tylko chcesz usunąć jedno z nich.

Aby złączyć obraz wideo z dźwiękiem:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Wybierz narzędzie łączenia programowego (soft link tool), kliknij pierwsze nagranie, które chcesz złączyć, a następnie drugie z nich.

• Mając aktywne narzędzie wyboru (), zaznacz pierwsze nagranie, które chcesz złączyć, a następnie wciśnij klawisz Shift podczas klikania na drugim nagraniu, które chcesz złączyć z pierwszym.

Aby rozłączyć obraz wideo z dźwiękiem:

1. Zaznacz złączone nagranie.

2. Z menu wybierz polecenie Edit > Break Link.

Aby chwilowo dokonywać montażu tylko jednego ze złączonych nagrań:

Wybierz narzędzie przejmowania połączenia (link override tool) () i dokonuj montażu nagrania w oknie Timeline z wykorzystaniem tego narzędzia. Gdy zakończysz montaż z narzędziem przejmowania połączenia, Premiere przywróci złączenie nagrań.

Używanie widoku Trim

Widok Trim (Obcinanie) okna Monitor jest precyzyjnym sposobem interaktywnego obcinania nagrań. Możesz dokonywać montażu rozpływowego i przewijanego w dowolnym punkcie równolegle z oknem Timeline. W trakcie robienia poprawek, widzisz klatki po obu stronach montażu.

Gdy nie jesteś w widoku Trim, lewy monitor wyświetla nagranie źródłowe, a prawy monitor wyświetla program. Gdy używasz widoki Trim, oba monitory przedstawiają nagrania w programie - lewy monitor wyświetla nagranie na lewo od linii montażu, a prawy monitor wyświetla nagranie na prawo od linii montażu.

Uwaga: Jeśli wykonujesz jakiekolwiek działanie wymagające rozsunięcia na zewnątrz punktów startu i końca nagrania, takie jak dodanie klatek na widoku Trim, dodatkowe klatki muszą być dostępne w źródle nagrania poza bieżącymi punktami startu i końca. Na przykład, jeśli nie przyciąłeś początku lub końca nagrania przed dodaniem go do okna Timeline, linia montażu może się już znajdować na pierwszej lub ostatniej klatce dostępnej w nagraniu źródłowym, więc nie będziesz mógł już dalej rozsuwać jego punktów startu lub końca.

Aby przełączyć się na widok Trim:

Kliknij na trójkąt umieszczony pod paskiem tytułowym okna Monitor (►) i wybierz polecenie Trim Mode z menu okna Monitor.

Aby znaleźć punkt montażowy, w którym chcesz dokonać obcięcia:

Kliknij przycisk Previous Edit (poprzedni punkt montażu) lub Next Edit (następny punkt montażu). Dowolne poprzednie obcięcie, które wykonywałeś w bieżącej sesji w oknie Trim, zostają zastosowane, a klatki po obu stronach nowej linii montażowej pojawią się na widoku Trim w oknie Monitor. Przyciski te wyszukują punkty montażowe tylko na ścieżkach Video 1A i 1B oraz Audio 1 i 2.

Aby wykonać montaż rozpływowy przy użyciu widoku Trim:

1. Kliknij lewy lub prawy widok, aby uaktywnić nagranie, które chcesz obciąć. Aktywne nagranie jest oznaczane przez zielone cyfry chronometrażu.

2. Wykonaj dowolna kombinację następujących czynności:

• Aby usunąć jedną klatkę z lewego, gdy jest ono aktywne, lub dodać jedną klatkę do nagrania po prawej stronie, gdy ono z kolei jest aktywne, kliknij zwrócony w lewą stronę przycisk obcinania pojedynczej klatki (◄│). Aby dokonać montażu pięciu klatek, kliknij przycisk obcinania pięciu klatek w lewo (◄║).

• Aby dodać jedną klatkę do nagrania po lewej stronie, gdy jest ono aktywne, lub usunąć jedną klatkę z nagrania po prawej stronie, gdy ono jest aktywne, kliknij zwrócony w prawą stronę przycisk obcinania pojedynczej klatki (│►). Aby dokonać edycji pięciu klatek, kliknij przycisk obcinania pięciu klatek w prawo (║►).

Uwaga: Możesz ustawić liczbę klatek obcinanych przez przyciski obcinania pięciu klatek w lewo lub w  prawo.

• Aby wykonać liczbowo montaż rozpływowy, wpisz ujemną liczbę (aby przesunąć w lewo) lub dodatnią liczbę (aby przesunąć w prawo) w opcji umieszczonej ponad przyciskami, a następnie wciśnij klawisz Enter (Windows) lub klawisz Return (Mac OS).

• 
  Aby dokonać interaktywnego montażu rozpływowego, przeciągaj precyzyjny suwak dla lewego lub prawego nagrania.

Aby wykonać montaż przewijany przy użyciu widoku Trim:

1. Kliknij pomiędzy dwoma widokami, a by uaktywnić oba nagrania po lewej i po prawej stronie linii montażu.

2. Wykonaj dowolną z następujących czynności:

• Aby usunąć jedną klatkę z lewego nagrania i dodać jedną klatkę do nagrania po prawej stronie, naciśnij zwrócony w lewą stronę przycisk obcinania pojedynczej klatki (◄│). Aby dokonać montażu pięciu klatek, kliknij na przycisk obcinania pięciu klatek w lewo (◄║).

• Aby dodać jedną klatkę do nagrania po lewej stronie i usunąć jedną klatkę z nagrania po prawej stronie, kliknij zwrócony w prawą stronę przycisk obcinania pojedynczej klatki (│►). Aby dokonać montażu pięciu klatek, kliknij przycisk obcinania pięciu klatek w prawo (║►).

Uwaga: Możesz ustawić liczbę klatek obcinanych przez przyciski obcinania pięciu klatek w lewo lub w  prawo.

Aby wykonać liczbowo montaż przewijany, wpisz ujemną liczbę (aby przesunąć w lewo) lub dodatnią liczbę (aby przesunąć w prawo) w opcji umieszczonej ponad przyciskami, a następnie wciśnij klawisz Enter (Windows) lub klawisz Return (Mac OS).

• Aby dokonać interaktywnego montażu przewijanego, przeciągaj w prawo lub w lewo do pustej przestrzeni pomiędzy tymi dwoma widokami.

Aby zastosować montaż:

Kliknij przycisk Next Edit (Następny Montaż) lub Previous Edit (Poprzedni Montaż).

Aby anulować montaż:

Kliknij przycisk Cancel Edit (Anulowanie Montażu) (X).

Aby przeglądnąć montaż:

Kliknij przycisk Play Edit (Odtwarzanie Montażu) (│►│).

Aby ustawić opcje widoku Trim:

1. Kliknij na trójkąt umieszczony pod paskiem tytułowym okna Monitor (►) i wybierz z menu polecenie Monitor Window Options.

2. W sekcji Trim Mode Options (Opcje Trybu Obcinania) wybierz jedną z następujących opcji:

• Kliknij pierwszą opcję, aby wyświetlać klatkę na lewo od linii montażu oraz klatkę na prawo od linii montażu.

Kliknij drugą opcję, aby wyświetlić zakończenie lewego nagrania z małymi obrazkami klatek przed i za zakończeniem oraz początek prawego nagrania z małymi obrazkami klatek przed i za początkiem.

• Kliknij trzecią opcję, aby wyświetlić - z góry na dół - małe obrazki piątej i pierwszej klatki przed końcem lewego nagrania lub przed początkiem prawego nagrania, duży obraz początku lub końca oraz małe obrazki pierwszej i piątej klatki za końcem lub początkiem.

3. Dla opcji Large Frame Offset określ liczbę klatek, które będą obcinane przy klikaniu w klawisze obcinające po kilka klatek z nagrania (◄║ lub ║►), które standardowo obcinają po pięć klatek.

4. Wybierz opcję Play Previews at Maximum Size, gdy rozmiar klatki w programie jest mniejszy niż dostępne miejsce w oknie Monitor, a chcesz, aby podgląd obcinania pojawiał się w największym rozmiarze, jaki mieści się w oknie Monitor. Następnie kliknij przycisk OK.

Zagnieżdżanie montażu przy użyciu nagrań wirtualnych

Wirtualne nagranie jest podobne do drugiego programu wideo, który tworzysz w oknie Timeline, ale oddzielnie od głównego programu wideo. Podobnie jak program główny, wirtualne nagranie może zawierać wielokrotne nagrania, przejścia i efekty oraz może mieć rozpiętość kilku ścieżek. Gdy zostanie zdefiniowane, może być ono używane wielokrotnie w programie głównym. Premiere traktuje i przedstawia wirtualne nagranie jak nagranie pojedyncze i możesz dokonywać jego montażu i określać dla niego różne ustawienia w identyczny sposób jak dla każdego innego nagrania źródłowego. Używając wirtualnych nagrań do organizacji i grupowania sekwencji filmowych, możesz zaoszczędzić czas przy montażu złożonych programów wideo. Używając nagrań wirtualnych możesz wykonywać, co następuje:

• Wielokrotne wykorzystywać wszystkiego, co zbudujesz. Na przykład, jeśli utworzysz krótką sekwencję zawierającą cztery nałożone na siebie ścieżki wideo oraz trzy zmiksowane ścieżki dźwiękowe i chcesz użyć tej sekwencji dziesięć razy w swoim projekcie, po prostu budujesz sekwencję jeden raz, tworzysz z niej wirtualne nagranie, a następnie dodajesz dziesięć egzemplarzy nagrania wirtualnego do okna Timeline.

• Zastosować różne ustawia dla kopii sekwencji. Na przykład, jeśli chcesz odtwarzać sekwencję wielokrotnie, ale za każdym razem z innym filtrem, możesz utworzyć nagranie wirtualne i skopiować je po prostu dla każdego egzemplarza, który ma się pojawić z innym efektem.

• Jednoczesne uaktualnić identyczne, porozrzucane w różnych miejscach sekwencje. Na przykład, jeśli w swoim programie utworzysz dziesięć razy wirtualne nagranie opisane powyżej, możesz równocześnie uaktualnić dziesięć egzemplarzy tego nagrania wirtualnego po prostu montując nagrania w obszarze okna Timeline, który definiuje nagranie wirtualne. A jeśli dla każdego egzemplarza został zastosowany inny efekt, to różne efekty zostaną zachowane w każdym egzemplarzu. Jeśli skopiowałeś i wkleiłeś sekwencję zamiast utworzenia wirtualnego nagrania, musisz uaktualnić jedną sekwencję, a następnie skopiować ją i wkleić dziewięć razy albo dokonać indywidualnego montażu każdej kopii.

• Wielokrotnie zastosować ustawienia dla tego samego nagrania. Na przykład, pewne efekty można osiągnąć jedynie przez kombinację przejść. Jednakże, nie można zastosować więcej niż jednego przejścia dla tego samego punktu czasu - o ile nie stosujesz nagrania wirtualnego. Na przykład, możesz zastosować przejście pomiędzy dwoma nagraniami w oknie Timeline poza głównym programem, utworzyć dwa nagrania wirtualne używając nagrań po obu stronach tego przejścia i przesunąć nowe nagrania wirtualne do okna Timeline. Pierwsze zastosowane przejście jest teraz wewnątrz każdego wirtualnego nagrania, więc teraz możesz zastosować drugie przejście pomiędzy tymi dwoma nagraniami wirtualnymi.

Przy tworzeniu nagrań wirtualnych pamiętaj o następujących rzeczach:

• Nagranie wirtualne zawsze przedstawia aktualny stan oryginalnego miejsca okna Timeline, na którym się opiera, więc jeśli zmienisz w jakikolwiek sposób oryginalne miejsce, wywrzesz wpływ na wszystkie nagrania wirtualne, które się na nim opierają.

• Ponieważ nagrania w nagraniu wirtualnym muszą znajdować się w oknie Timeline, lecz poza głównym programem wideo, dobrym pomysłem jest tworzenie nagrań wirtualnych w obszarze, który zarezerwujesz osobno przed programem głównym. Zmniejsza to możliwość, iż montaż głównego programu (taki jak montaż rozpływowy) może przypadkowo pozmieniać obszary okna Timeline zawierające nagrania wirtualne. Dalszą ochroną oryginalnych nagrań będzie umieszczenie nagrań wirtualnych na osobnych ścieżkach, które nie są używane w programie głównym i przy nakładaniu obrazu wideo, oraz przez zamknięcie nagrań na swoich ścieżkach.

• Nagranie wirtualne może zawierać jedno lub więcej innych nagrań wirtualnych. Technika ta, zwana zagnieżdżaniem (nesting), może być użyteczna przy porządkowaniu złożonej hierarchii efektów. W programie Premiere możesz uzyskać zagnieżdżenie nagrań wirtualnych do 64 poziomów.

• Ponieważ nagrania wirtualne mogą zawierać odwołania do wielu nagrań, działania związane z nagraniami wirtualnymi mogą wymagać dodatkowego czasu przetwarzania, gdy program Premiere będzie stosował operacje do wszystkich nagrań składowych.

Aby utworzyć nagranie wirtualne:

1. Przeciągnij znaczniki obszaru roboczego, aby zaznaczyć początek i koniec programu głównego. Ponieważ właśnie tworzysz w oknie Timeline drugi program, ustawienie obszaru roboczego na program główny jedynie pomaga uzyskać pewność, iż gdy program zostanie zakończony, wyeksportujesz jedynie program główny bez innych obszarów okna Timeline.

2. W obszarze okna Timeline poza obszarem roboczym programu głównego (przypuszczalnie przed nim), dodawaj i montuj nagrania, które chcesz w swoim nagraniu wirtualnym. Zastosuj w nich wszystkie żądane efekty i przejścia.

3. Wybierz narzędzie blokowego wyboru (block select tool).

4. Przeciągnij myszką, aby utworzyć prostokąt definiujący granice czasu nagrań, które chcesz zawrzeć w nagraniu wirtualnym. Możesz zawierać części nagrań, Premiere będzie używać jedynie części nagrań wewnątrz przeciąganego prostokąta.

5. Umieść narzędzie blokowego wyboru gdziekolwiek wewnątrz prostokąta. Wskaźnik zmieni swój wygląd na narzędzie nagrania wirtualnego (virtual clip tool).

6. Przeciągnij zaznaczony blok do dowolnego innego dostępnego obszaru w oknie Timeline. Podczas przeciągania nagranie wirtualne jest przedstawiane przez czarny prostokąt identyczny z tym, który widzisz przy przeciąganiu nagrania źródłowego.

Aby wyszukać oryginalne klatki, które tworzą nagranie wirtualne:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• W oknie Timeline kliknij podwójnie nagranie wirtualne.

• W oknie Timeline zaznacz nagranie wirtualne, a następnie wybierz z menu polecenie Clip > Locate Clip.

Okno Timeline wyświetli prostokąt wyboru wokół ramek źródłowych dla nagrania wirtualnego.

Wskazówka: Możesz zmienić obszar okna Timeline, który jest źródłem nagrania wirtualnego po prostu przez przeciągnięcie jednej z krawędzi nagrania wirtualnego. Różnicę możesz zaobserwować, jeśli klikniesz dwukrotnie nagranie wirtualne przed i po wykonaniu jego obcięcia.

Przeglądanie programu wideo

Przegląd programu wideo jest konieczny do jego oceny w czasie montażu. Premiere pozwala ci przeglądać część lub cały program wideo bez potrzeby wykonywania eksportu całego programu. Podgląd możesz wyświetlać na widoku Program w oknie Monitor, na środku monitora na czarnym tle lub na dowolnym innym kompatybilnym monitorze podłączonym do twojego komputera. Przeglądanie jest względnie szybkie dla programu złożonego głównie z cięć pomiędzy nagraniami. Zastosowanie płynnych przejść, filtrów, efektów lub ustawień nakładania wideo wymaga dodatkowego czasu przetwarzania w czasie podglądu.

Wygląd podglądu jest sterowany ustawieniami w panelu Video Settings okna dialogowego Project Settings.

Aby ustawić obszar do podglądu (obszar roboczy):

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Przeciągnij pasek obszaru roboczego ponad sekcją, którą chcesz przeglądnąć.

• Przeciągnij znaczniki obszaru roboczego, aby określić początek i koniec obszaru roboczego.

• Naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w czasie kliknięcia na pasek obszaru roboczego ponad serią nagrań, które chcesz przeglądnąć. Ustawia to obszar roboczy do przeglądu ciągłej serii nagrań. Obszar roboczy skończy się na pierwszej wykrytej przerwie pomiędzy nagraniami na lewo i na prawo od miejsca, w którym kliknąłeś.

• Kliknij podwójnie na pasek obszaru roboczego, aby przeglądać jedynie widoczną część okna Timeline.

Aby przeglądać obszar roboczy z prędkością odtwarzania końcowego wideo:

Z menu wybierz polecenie Project > Preview lub naciśnij klawisz Enter (Windows) albo Return (Mac OS).

Powoduje to również przetworzenie wszystkich efektów i zachowanie i w plikach podglądu na dysku. Za pierwszym razem, gdy dokonujesz przeglądu może wystąpić krótkie opóźnienie na przetworzenie efektów. Jednakże, po przetworzeniu efektów kolejne przeglądy są odtwarzane natychmiast, o ile nie zastosujesz edycji efektów w tym obszarze roboczym od ostatniego przeglądu.

Aby przeglądać efekty klatka po klatce na podziałce czasu:

Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Przeciągaj linię montażu na podziałce czasu. Premiere wyświetli klatki programu bez zastosowanych efektów lub filtrów.

• Aby przesuwać się klatka po klatce podczas przeglądania zastosowanych efektów i filtrów, w czasie przeciągania linii montażu na podziałce czasu wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS).

• Aby przesuwać się klatka po klatce podczas przeglądania jedynie maski kanału alfa, w czasie przeciągania linii montażu na podziałce czasu wciśnij klawisze Shift+Alt (Windows) lub Shift+Option (Mac OS).

Możesz również wykorzystać przyciski sterujące pod widokami Source i Program w oknie Monitor do przeglądania klatek bez zastosowanych efektów i filtrów.

Przeglądanie montażu przez synchronizowanie przycisków sterujących

Mogą zdarzyć się sytuacje, gdy chcesz, aby widoki Source i Program poruszały się razem. Nazywa się to sprzęganiem (ganging) monitorów i pozwala ci przeglądnąć, jak nagranie pasuje do programu wideo bez rzeczywistej konieczności dodawania tego nagrania do programu. Na przykład, jeśli chcesz porównać scenę w nagraniu z dostępnym dla niej czasem w programie, możesz rozpocząć odtwarzanie programu w proponowanym punkcie startu dla danego nagrania, a zostanie ono odtworzone w widoku Source równolegle z widokiem Program. Możesz następnie użyć przycisków sterujących, aby przeglądnąć, w którym miejscu wypadną proponowane punkty końca w nagraniu źródłowym i w istniejącym programie.

Aby zsynchronizować ze sobą przyciski sterujące widoku źródłowego i programu:

1. W widokach Source i Program użyj przycisków sterujących do przejścia do klatki w każdym widoku, od której chcesz rozpocząć zsynchronizowane odtwarzanie.

2. W oknie Monitor kliknij przycisk gang (rozerwany łańcuch), aby włączyć synchronizację widoków.

3. Używaj precyzyjnego i skokowego suwaka, przycisków Previous Frame i Next Frame na panelach sterujących pod widokami do porównywania klatek (używanie innych przycisków sterujących spowoduje zerwanie sprzężenia). Gdy używasz jednego przycisku sterującego, ten sam przycisk w drugim panelu przesunie film o tą samą ilość czasu w tym samym kierunku. Zanim przyciski się zsynchronizują może wystąpić krótka przerwa czasowa.

Przeglądanie na innym monitorze

Podgląd może być wyświetlany na dowolnym monitorze podłączonym do twojego komputera. Aby precyzyjnie ocenić widok twojego programu wideo, musisz podpiąć monitor, który może wyświetlać program używając standardu wideo twojej widowni docelowej. Na przykład, program przeznaczony dla telewizji oglądanej w Ameryce Północnej wymaga monitora w standardzie telewizyjnym NTSC; w Europie będzie to standard PAL. Podgląd na innym monitorze wymaga sprzętu wideo, który dostarczy odpowiedniego portu wideo dla takiego monitora. Niektóre karty montażu wideo oraz oprogramowanie systemów operacyjnych obsługuje monitory podglądu, które są niezależne od podstawowej przestrzeni roboczej; a inne obsługują monitory podglądu, które tworzą ciągłość z graficznym obszarem pracy systemu, mogą więc działać jako dodatkowa przestrzeń na okna i palety.

Dla dodatkowej wygody w aranżowaniu obszaru pracy programu Premiere, możesz rozdzielić widok Monitor od panelu przycisków sterujących okna Monitor. Premiere pozwala ci na przeniesienie tego widoku na inny monitor i utrzymanie na podstawowym wyświetlaczu przycisków sterujących wraz z innymi oknami i paletami. Aby to wykonać, twój komputer i system operacyjny musi umożliwiać pracę z wieloma monitorami.

Aby uzyskać podgląd widoku Program okna Monitor na innym monitorze:

1. W oknie Monitor kliknij na przycisk Colapse (Zwijanie) umieszczony w prawym dolnym rogu okna. Okno Monitor podzieli się na okno Monitor zawierające przyciski sterujące źródłem wideo i programem wideo oraz na okno Monitor View, które wyświetla klatkę o chronometrażu aktywnego panelu klawiszy sterujących.

2. Kliknij trójkąt poniżej paska tytułowego okna Monitor (►) i wybierz z menu polecenie Single View, aby wyświetlać jedynie widok Source lub Monitor, w zależności od aktywnego w danej chwili panelu

[Okno Monitor View w widoku pojedynczym (u góry) oraz zwinięty panel przycisków sterujących (u dołu)]

3. Przeciągnij okno Monitor View na inny monitor. Jeśli chcesz, możesz zmienić rozmiar okna Monitor View, tak aby wypełniło cały ekran.

Naciśnij klawisz Control (Windows) lub klawisz Command (Mac OS) i kliknij okno Source lub Program, aby automatycznie przesłać widok Monitor na zewnętrzny monitor telewizyjny, jeśli taki jest podłączony i obsługiwany przez twój system. Jeśli kliknąłeś myszką podwójnie bez podłączonego monitora TV, kliknij jeszcze raz podwójnie myszką, aby przywrócić widok Monitor na ekran twojego monitora komputera.

Praca z plikami podglądu

Gdy dokonujesz podglądu programu, Premiere tworzy na twoim dysku twardym pliki tymczasowe. Te pliki podglądu zawierają wyniki każdego efektu, który program Premiere przetworzył podczas przeglądu. Jeśli dokonujesz przeglądu tego samego obszaru roboczego bez wprowadzania w nim żadnych zmian, Premiere natychmiast odtwarza pliki podglądu zamiast ponownego przetwarzania zawartości okna Timeline. W podobny sposób pliki podglądu mogą zaoszczędzić czas w trakcie eksportowania ostatecznego programu wideo dzięki wykorzystaniu już przetworzonych efektów, zapisanych w plikach podglądu. Premiere umieszcza pliki podglądu w katalogu, który możesz sam określić.

Jeśli dla pewnego nagrania nie istnieje żaden plik podglądu, to obszar ponad nagraniem znajdujący się bezpośrednio poniżej paska obszaru roboczego jest biały. Jeśli bieżący plik podglądu istnieje dla danego nagrania z przejściami lub zastosowanymi w nim efektami, to obszar nad nagraniem i bezpośrednio pod paskiem obszaru roboczego jest ciemny.

Aby określić położenie na dysku dla plików podglądu:

1. Z menu wybierz polecenie File > Preferences > Scratch Disks.

2. Dla menu Video Preview Temps i Audio Preview Temps w sekcji Scratch wybierz kolejno położenie dla tymczasowych plików podglądu wideo i audio. Wybrany przez ciebie dysk musi być odpowiednio duży i szybki, aby obsługiwać odtwarzanie wideo, więc wybierz dysk połączony z twoim komputerem, a nie dysk sieciowy. Unikaj również określania dysków wymiennych, ponieważ Premiere musi być w stanie odszukać pliki podglądu przy otwieraniu projektu.

3. Kliknij na przycisk OK.

Aby usuwać pliki podglądu:

Zaznacz nagranie i wciśnij klawisze Control+Backspace (Windows) lub klawisze Command+Delete (Mac OS).

Odtwarzanie pełno-ekranowego obrazu wideo

Polecenie Print to Video wyświetla nagranie lub zawartość okna Timeline na środku ekranu monitora komputera lub monitora telewizyjnego. Jeśli obraz nagrania lub zawartości okna Timeline jest mniejszy od rozmiaru pełnego ekranu, to zostanie odtworzony na czarnym tle. Użyteczne jest to w czasie przeglądania zawartości programu w oknie Timeline, w czasie przeglądania nagrań źródłowych lub pojedynczych plików wideo lub przy odtwarzaniu telewizyjnym takim jak nagrywanie na taśmę wideo. Polecenie Print to Video potrafi zwiększyć dwukrotnie rozmiar klatki w czasie odtwarzania, tak aby można było odtworzyć na pełnym ekranie obraz wideo zajmujący normalnie jego ćwierć.

Uwaga: Niektóre karty nagrywające obraz wideo nie obsługują tej funkcji albo robią to w inny sposób. Jeśli zobaczysz inne opcje niż te, które zostały opisane w tym rozdziale, zobacz do dokumentacji dołączonej do twojej karty nagrywającej obraz wideo.

Aby odtwarzać obraz wideo na pustym ekranie:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby odtwarzać widok Source w oknie Monitor, uaktywnij widok Source.

• Aby odtwarzać program zawarty w oknie Timeline, uaktywnij widok Program w oknie Monitor i upewnij się, że jest określony dla podglądu odpowiedni obszar roboczy w oknie Timeline.

• Aby odtwarzać nagranie lub sekwencję nagrań w osobnym oknie, uaktywnij okno Clip lub Sequence.

2. Z menu wybierz polecenie Export > Print to Video.

3. Określ według potrzeb następujące opcje i kliknij przycisk OK.:

• Dla opcji Color Bars (Pasy Koloru) wpisz liczbę sekund wyświetlania pasów koloru przed odtwarzaniem wideo.

• Dla opcji Play Black (Czarny Ekran) wpisz liczbę sekund wyświetlania czarnego ekranu po pasach koloru (o ile określone) przed odtwarzaniem wideo. Przy nagrywaniu taśmy wideo wartość 15 sekund jest wystarczająca w większości przypadków.

• Wybierz opcję Full Screen (Pełny Ekran) (Windows) lub Zoom Screen (Powiększony Ekran) (Mac OS), aby zmienić tylko dla polecenia Print to Video rozmiar odtwarzanej klatki wideo na pełny ekran.

(Tylko dla Mac OS) Wybierz polecenie Hardware z menu Screen Mode, jeśli posiadasz kartę wideo obsługującą zoom sprzętowy; w przeciwnym razie wybierz polecenie Software.

Jeśli rozmiar klatki określony w Ustawieniach Wideo jest mniejszy niż około połowa rozmiaru ekranu wyświetlającego, wynikowy obraz może być wyświetlany niedokładnie lub z widocznymi pikselami; jednakże, efekt ten może być mniej zauważalny po nagraniu na taśmę wideo.

• (Tylko dla Windows) Wybierz opcję Zoom by 2 (Powiększenie dwukrotne), aby podwoić wysokość i szerokość rozmiaru klatki tylko dla polecenia Print to Video. Opcja ta jest użyteczna dla rozmiarów klatek projektu 320 x 240 lub mniejszych.

• Dla opcji Screen Mode (Tryb Ekranu) wybierz Current (Bieżący), aby odtwarzać wideo na głównym monitorze komputera lub wybierz NTSC, jeśli do systemu masz dołączony monitor NTSC. Dodatkowe oprogramowanie, w które są wyposażane niektóre karty nagrywające obraz wideo, może chwilowo przełączyć obraz na monitorze w określony tryb; zobacz do dokumentacji dołączonej do twojej karty nagrywającej obraz wideo.

• Wybierz opcję Loop Playback (Odtwarzanie w Pętli), aby odtwarzać wideo w pętli.

Aby zatrzymać odtwarzanie po wydaniu polecenie Print to Video:

Naciśnij klawisz Esc.

Rozdział 5: Dodawania Przejść

Wizualna zmiana z jednego nagrania w drugie zwana jest przejściem (transition). Aby dodać niuans, teksturę lub efekty specjalne pomiędzy nagraniami wideo, Premiere zapewnia dużą liczę różnorodnych przejść, takich jak wymiatania, zoomy i rozmycia. Możesz również utworzyć swoje własne przejścia.

O płynnych przejściach

Najprostszym przejściem jest cięcie (cut), gdzie ostatnia klatka jednego nagrania prowadzi bezpośrednio do klatki następnego. Termin ten pochodzi z montażu filmowego, gdzie cięcie oznacza połączenie ze sobą rozciętych końców dwóch ujęć. Bardzo często cięcie jest najefektywniejszym sposobem przemieszczenia się z jednej sceny do drugiej. Jednakże, inne typy przejść są użyteczne w tworzeniu odpowiedniego nastroju lub w dodawaniu elementu twórczego do twojego projektu.

Przejścia zawarte w programie Premiere zwykle dotyczą końca jednego nagrania i początku następnego. Na przykład, przejście wzajemnego rozpuszczania (Cross Dissolve) może rozpuścić ostatnią sekundę jednego nagrania w pierwszej sekundzie następnego. Niektóre przejścia, takie jak jedno nagranie osadzone w drugim (Inset), mogą wymagać obu nagrań w całej ich długości w zależności od pożądanego efektu.

Używanie palety Transitions

W programie Premiere zawarto 75 przejść, które możesz wybierać z palety Transitions. Na palecie ikony przedstawiają sposób działania przejścia, gdzie A oznacza pierwsze nagranie, a B drugie. Aby pomóc ci w wyborze, ikony mogą być animowane oraz obok nich może pojawić się krótki opis. Dodatkowo możesz przeglądać efekt przejścia z rzeczywistymi klatkami pochodzącymi z dwóch nagrań uczestniczących w przejściu. Możesz również zapisywać i odczytywać swoją własną listę przejść do podziału z innymi użytkownikami programu Adobe Premiere lub do użycia w innych projektach.

Aby wyświetlić paletę Transitions:

Wybierz polecenie menu Window > Show Transitions.

Aby dostosować paletę Transitions:

• Aby animować ikony, zaznacz opcję Animate z menu palety Transitions.

• Aby zatrzymać animację ikon, skasuj zaznaczenie opcji Animate w menu palety Transitions.

• Aby wyświetlać duże ikony wraz z krótkim opisem, wybierz opcję Hide Descriptions z menu palety Transitions, aby skasować jej zaznaczenie.

• Aby ukryć wybrane przejścia, zaznacz jedno lub więcej przejść na palecie Transitions, a następnie wybierz polecenie Hide Selected z menu palety Transitions.

• Aby odtworzyć ukryte przejścia, wybierz polecenie Restore Transitions z menu palety Transitions. Wybierz te przejścia, które chcesz wyświetlać, a następnie kliknij przycisk Show.

• Aby zmienić porządek przejść na palecie, przeciągaj wybrane przejście w górę lub w dół listy do nowego położenia na liście.

• Aby uporządkować przejścia na palecie według ich nazw, z menu palety wybierz polecenie Sort by Name.

Aby zachować zbiór przejść dla późniejszego wykorzystania:

1. Na palecie Transitions ukryj przejścia, których nie chcesz zawrzeć w zapisywanym zbiorze.

2. Z menu palety wybierz polecenie Save Transitions.

3. Określ nazwę oraz położenie pliku, w którym zostanie zapisana informacja o przejściach i kliknij Save. W systemie Windows plik ten musi mieć rozszerzenie .PFX.

Aby załadować zbiór przejść:

1. Z menu palety Transitions wybierz polecenie Load Transitions.

2. Wyszukaj i kliknij podwójnie myszką plik definiujący zestaw przejść, które chcesz załadować.

Tworzenie przejść

Aby dodać przejście, umieszczasz je w oknie Timeline pomiędzy dwoma nagraniami. Przejścia można stosować jedynie do nagrań umieszczonych na ścieżkach Video 1A i Video 1B. Możesz dodać przejście do zwiniętej i rozwiniętej ścieżki Video 1. Możesz również kliknąć w oknie Monitora klawisz standardowego przejścia (default transition) (albo użyć skrótu klawiaturowego w oknach Monitor lub Timeline), aby zastosować standardowe przejście. Sposób wstawiania przejścia nie ma wpływu na jego działanie; przejście będzie działać w ten sam sposób na oba nagrania.

Aby połączyć ze sobą efekt dwóch lub więcej przejść jako sekwencji, możesz umieścić je obok siebie w obszarze pokrywania się nagrań. W ten sposób możesz twórczo rozszerzyć zestaw przejść dostarczany przez program Premiere.

Praca z rozwiniętą ścieżką Video 1

Gdy ścieżka Video 1 jest rozwinięta, możesz z łatwością dodawać i ustawiać przejścia pomiędzy dwoma nakładającymi się na siebie nagraniami. Ponieważ przejście w pewien sposób zaciemnia obszar nakładania się dwóch nagrań, powinieneś się upewnić, iż w obszarze tym nie występują żadne istotne dla twojego programu sceny.

Aby dodać przejście do rozwiniętej ścieżki Video 1:

1. Umieść jedno nagranie na ścieżce Video 1A, drugie na ścieżce Video 1B tak, aby część (lub całość) obu nagrań pokrywała się ze sobą. Długość obszaru pokrywania się określa długość przejścia.

2. Jeśli okno Transitions jest niewidoczne, wybierz z menu opcję Window > Transitions.

3. Zaznacz i przeciągnij myszką przejście z palety Transitions na ścieżkę Transition w oknie Timeline, pomiędzy obszarem zachodzenia na siebie tych dwóch nagrań. Czas trwania przejścia jest automatycznie ustawiany na rozmiar obszaru pokrywania się.

[Przejście umieszczone i automatycznie dopasowane w obszarze pokrywania się dwóch nagrań]

4. Aby wydłużyć lub skrócić przejście, upewnij się, że jest wybrane narzędzie wskaźnika i przeciągnij prawą lub lewą krawędź przejścia. Aby zmienić położenie przejścia pomiędzy dwoma nagraniami, przeciągnij je.

5. Dostosuj ustawienia przejścia, jak opisano w rozdziale „Zmiana ustawień przejścia”.

Uwaga: Po dodaniu przejścia przesuwanie jego krawędzi może powodować równorzędne przesuwanie się krawędzi odpowiedniego nagrania i na odwrót. Aby przemieszczać krawędź nagrania lub przejścia niezależnie od siebie, trzymaj podczas przeciągania myszką wciśnięty klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS).

Praca ze zwiniętą ścieżką Video 1

Jeśli oba nagrania posiadają dodatkowe klatki, które może wykorzystać Premiere, to możesz dodać przejście pomiędzy nagraniami przy zwiniętej ścieżce Video 1. Na przykład, tworzysz dodatkowe klatki przez rozszerzenie punktu końca pierwszego nagrania i punktu początku drugiego, aby oba nagrania zachodziły na siebie.

Taka metoda tworzenia przejścia jest podobna do metod używanych przez tradycyjne studia filmowe, gdzie klatki nieistotne dla filmu - czyli klatki odcinane - są używane do tworzenia przejścia. Ogólnie metoda ta wymaga więcej planowania: ponieważ masz mniej wizualnego sprzężenia zwrotnego co do długości i zawartości przejścia, jest ona polecana doświadczonym montażystom wideo, szczególnie tym z doświadczeniem w tradycyjnym montażu.

Aby dodać przejście do zwiniętej ścieżki Video 1:

1. Jeśli dwa przyległe do siebie nagrania w oknie Timeline nie posiadają już dodatkowych klatek, poszerz punkt końca pierwszego z nich oraz punkt początku drugiego o liczbę klatek, które zostaną użyte w przejściu.

2. Przeciągnij myszką przejście z palety Transitions na punkt spotkania się tych dwóch nagrań. Obszar pokrywania się będzie podświetlony, gdy wskaźnik znajdzie się nad nim.

Uwaga: Jeśli rozwiniesz ścieżkę Video 1 po dodaniu przejścia na ścieżce zwiniętej, to ścieżki Video 1A i Video 1B będą teraz wyświetlały nakładające się klatki, które dodałeś przez rozszerzenie punktów startu i końca. Zalecane jest stosowanie tylko jednej metody dodawania przejść, ponieważ może stać się niejasne, które klatki zostały dodane dla przejścia.

Określanie i dodawanie standardowego przejścia

Jeśli często stosujesz to samo przejście, możesz ustawić je jako standardowe. Można wtedy będzie dodawać je bardzo szybko bez zatrzymywania się na otwieranie palety Transitions i przeciąganie przejścia do okna Timeline. Zastosowana technika będzie zależała od tego, czy dokonujesz montażu na zwiniętej czy rozwiniętej ścieżce Video 1.

Aby określić standardowe przejście:

1. Jeśli konieczne, wybierz z menu polecenie Window > Show Transitions.

2. Zaznacz przejście, które chcesz ustawić jako standardowe.

3. Z menu palety wybierz polecenie Set Selected As Default.

4. Wpisz standardowy czas trwania przejścia. (Po dodaniu tego przejścia do okna Timeline będziesz mógł zmienić czas jego trwania.)

5. Kliknij na przycisk OK. Ustawienie to pozostanie czynne dla wszystkich projektów, aż je zmienisz.

Aby dodać standardowe przejście:

1. Umieść jedno nagranie na ścieżce Video 1A, a drugie na ścieżce Video 1B tak, aby część (lub całość) dwóch nagrań zachodziła na siebie. Jeśli ścieżka Video 1 jest zwinięta, umieść nagrania tak, aby się albo stykały, albo łączyły ze sobą.

2. Umieść linię montażu w miejscu styku lub nakładania się dwóch nagrań.

3. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• W oknie Monitor kliknij przycisk Default Transition lub naciśnij klawisze Control + D (Windows) albo Command + D (Mac OS). Technika ta działa tylko wtedy, gdy w punktach końca i startu przyległych nagrań występują dodatkowe klatki.

• W oknie Timeline rozwiń, jeśli konieczne, ścieżkę Video 1, naciśnij klawisze Control + Alt + Shift (Windows) lub Command + Option + Shift (Mac OS) i kliknij ścieżkę Transition pomiędzy dwoma nakładającymi się nagraniami. Technika ta działa tylko wtedy, gdy te dwa nagrania nakładają się na siebie.

Zmiana ustawień przejścia

Dla każdego przejścia możesz zmienić pewną liczbę ustawień, łącznie ze zmianą kierunku przejścia, wartościami początku i końca, brzegiem i wygładzaniem linii. Poniższa procedura opisuje sposób wyświetlenia okna dialogowego Transition Settings oraz zmiany ustawień wspólnych dla wielu przejść. Ustawienia specyficzne dla danego przejścia stają się dostępne po kliknięciu przycisku Custom w oknie dialogowym Transition Settings.

Aby zmienić ustawienia przejść:

1. Otwórz okno dialogowe Transition Settings w jeden z następujących sposobów:

• Aby zmienić ustawienia dla pojedynczego egzemplarza przejścia w programie wideo, w oknie Timeline kliknij dwukrotnie myszką na przejściu, albo zaznacz przejście i wybierz z menu polecenie Clip > Transition Settings.

• Aby zmienić standardowe ustawienia dla przejścia w tym i w przyszłych projektach, na palecie Transitions albo kliknij podwójnie myszką przejście, albo zaznacz przejście i wybierz z menu palety Transitions polecenie Master Transition Settings.

2. Zmień dowolne z następujących ustawień i kliknij przycisk OK.:

• Aby widzieć początkowe i końcowe klatki nagrań, wybierz opcję Show Actual Sources (Pokazywanie Bieżących Źródeł).

• Aby zmienić początkowy i końcowy wygląd przejścia, użyj suwaków Start i End. (Na przykład, może istnieć potrzeba, aby przejście Barn Doors (Wrota Stodoły) rozpoczynało się z drzwiami już w połowie otwartymi.) Naciśnij klawisz Shift, aby przesuwać suwaki Start i End razem. Na przykład, opcji tej można użyć, aby rozpocząć i zakończyć przejście w połowie efektu (50%).

• Aby ustawić szerokość opcjonalnego brzegu na przejściu, przeciągnij suwak Border. Standardową wartością dla opcji Border jest None (Żaden). Niektóre przejścia nie posiadają brzegów.

• Aby wybrać kolor brzegu, kliknij kontrolkę Color, wybierz odpowiedni kolor z okna wyboru koloru, a następnie kliknij na OK.

• Aby określić, które ujęcie rozpocznie przejście, kliknij na przełącznik Track po lewej stronie obrazka symbolizującego przejście, aby przełączyć nagrania A (lewe) i B (prawe). Przełącznik ten można również kliknąć na widoku przejścia w oknie Timeline, jeśli ikona przejścia jest wystarczająco duża.

• Aby zmienić orientację przejścia, kliknij wskaźnik krawędzi na ikonie przejścia. Wskaźniki krawędzi są małymi trójkątami obramowującymi ikonę przejścia.

Na przykład przejście Barn Doors może być zorientowane pionowo lub poziomo. Niektóre przejścia nie posiadają wskaźników krawędzi, ponieważ przejścia te mają tylko jedną orientację.

• Aby przejście było odtwarzane do przodu lub do tyłu, kliknij na przełącznik Forward / Reverse umieszczony w prawym górnym rogu obrazka przejścia. Na przykład przejście Clock Wipe (Wymazywanie Wskazówką Zegara) może być wykonywane zgodnie lub przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.

• Aby ustawić gładkość krawędzi przejścia, kliknij na przełącznik Anti-aliasing w dolnym prawym rogu obrazka przejścia. Klikanie przełącza pomiędzy wartościami Low (Niska), High (Wysoka) i Off (Bez Wygładzania).

Opcja Anti-aliasing powoduje wygładzenie krawędzi oraz brzegów przejścia, co sprawia, że wygląda ono mniej poszarpane. Opcję wygładzania krawędzi możesz również ustawić w obrazku przejścia, który pojawia się w oknie Timeline.

• Aby ustawić środkowy punkt przejścia, przeciągnij mały kwadrat pojawiający się na obrazach Start i End. Na przykład, przejście Iris Round (Okrągłe) może być wyśrodkowane względem krawędzi lub rogu obrazu.

• Aby dokonać zmian ustawień specyficznych dla danego przejścia, kliknij na przycisk Custom. (Przejścia nie posiadające żadnych dodatkowych opcji do ustawienia nie zawierają przycisku Custom.)

Używanie przejścia z maską obrazu

Możesz użyć czarno-białego obrazu bitmapy jako maski przejścia, w której obraz A zastępuje czarne obszary, a obraz B zastępuje białe. Jeśli na maskę użyjesz obrazu z gradacją szarości, to piksele zawierające 50 % lub więcej koloru szarego zostaną zamienione na kolor czarny, a piksele zawierające mniej niż 50 % szarości będą zamienione na kolor biały.

Aby dodać maskę obrazu jako przejście:

1. Przeciągnij z palety Transitions przejście Image Mask (Maska Obrazu) na ścieżkę Transitions w oknie Timeline. Pojawi się okno dialogowe Image Mask Settings.

2. Kliknij przycisk Select Image (Wybór Obrazu), a następnie podwójnie kliknij myszką plik, który chcesz zastosować na maskę obrazu. Wybrany przez ciebie obraz pojawi się w oknie dialogowym Image Mask Settings.

3. Kliknij przycisk OK.

Używanie przejścia ze stopniowym wymiataniem

Program Adobe Premiere może zastosować dowolny, importowalny obraz w odcieniach szarości do przejścia ze stopniowym wymiataniem. W przejściu Gradient Wipe obraz B wypełnia czarny obszar obrazu w odcieniach szarości, a następnie staje się on stopniowo przezroczysty w kolejnych odcieniach szarości, aż stanie się zupełnie przezroczysty dla koloru białego. Gdy tworzysz przejście Gradient Wipe, możesz określić „miękkość” krawędzi przejścia.

Aby utworzyć przejście Gradient Wipe:

1. Z palety Transitions przeciągnij przejście Gradient Wipe na ścieżkę Transition w oknie Timeline. Pojawi się okno dialogowe Gradient Wipe Settings.

2. Kliknij przycisk Select Image (Wybór obrazu), a następnie kliknij dwukrotnie myszką na pliku, którego chcesz użyć w przejściu. Wybrany przez ciebie obraz pojawi się w oknie dialogowym Gradient Wipe Settings.

3. Ustaw miękkość krawędzi przejścia przeciągając myszką suwak Softness. Gdy przeciągasz suwak w prawo, obraz A stopniowo przebija przez obraz B.

4. Kliknij przycisk OK.

Tworzenie własnych przejść

Jako dodatek do dużej liczby przejść zawartych w programie Adobe Premiere, możesz utworzyć swoje własne przejścia przy użyciu programu Transition Factory (Fabryka Przejść). Określasz, w jaki sposób przejście ma wpływać na kanały (alfa, czerwony, zielony i niebieski) każdego piksela na pierwszym i na drugim obrazie przez podanie wyrażeń arytmetycznych.

Tworzone przez ciebie przejścia również mogą posiadać okna dialogowe z ustawieniami. Okno dialogowe z ustawieniami może być wyposażone w maksymalnie 8 suwaków dla ustawiania efektu przejścia. Gdy projektujesz przejście, w wyrażeniach możesz zawrzeć odpowiednie informacje dostarczone przez użytkownika ustawiającego suwaki. Określasz również liczbę suwaków oraz to czy pojawią się one w oknie dialogowym osobno, czy w parach.

Gdy tworzysz przejście, możesz zapisać jego wyrażenia w pliku tekstowym. Jeśli tak zrobisz, będziesz mógł w przyszłości edytować przejście przy pomocy Transition Factory. Możesz również dodać swoje własne przejście jako przejście wbudowane do programu Adobe Premiere, tak aby pojawiało się ono na palecie Transitions.

Procedury wykorzystania Transitions Factory do tworzenia i zapisywania na dysku własnych przejść, które później można użyć w programie Adobe Premiere, oraz kompletny opis zastosowania wyrażeń arytmetycznych do osiągnięcia efektu znajdziesz w pliku Factory.PDF w katalogu Premiere.

Rozdział 6: Miksowanie dźwięku

Możesz wykorzystać Premiere do montażu, dodawania efektów oraz miksowania do 99 ścieżek dźwiękowych w oknie Timeline. Możesz układać ścieżki w warstwy i bezpośrednio z poziomu okna Timeline sterować wzmocnieniem i ustawieniami panoramy dźwięku, wykonując funkcje wymagające w innym przypadku użycia konwencjonalnego miksera audio. Premiere udostępnia również duży wybór wbudowanych elementów sterujących do obróbki dźwięku. Na przykład, możesz zastosować w nagraniu dźwiękowym formowanie charakterystyki częstotliwościowej oraz efekty pogłosu. Podobnie jak w przypadku filtrów wideo dołączanych do programu Premiere, możesz rozszerzyć możliwości dźwiękowe przez dołączenie dodatkowego oprogramowania do obróbki dźwięku. Duża liczba takich modułów programowych jest dostarczana wraz z programem Adobe Premiere, inne można uzyskać oddzielnie.

Podstawy montażu nagrań dźwiękowych nie różnią się wiele od podstaw montażu wideo, takich jak montaż punktów startu i końca, ustawianie prędkości odtwarzania oraz czasu trwania nagrania. Gdy dokonujesz montażu nagrania wideo z dołączonym do niego nagraniem dźwiękowym, twój montaż jest wykonywany na obu nagraniach. Zobacz do Rozdziału 4: Montaż Wideo.

Sposób odtwarzania ścieżek dźwiękowych umieszczonych w oknie Timeline określasz przez ustawienia w oknie dialogowym Project Settings, a sposób przetwarzania dźwięku podczas eksportu określasz przez ustawienia w oknie dialogowym Export Settings.

Jak Premiere przetwarza dźwięk

Efekty dźwiękowe można zastosować do nagrania na kilka sposobów: przez ustawianie ścieżek w oknie Timeline, wybór polecenia menu dla zaznaczonego nagrania lub zastosowanie filtru dźwiękowego. Zrozumienie kolejności przetwarzania dźwięku przez Premiere może ci pomóc w zaplanowaniu ustawień dźwiękowych.

Bez względu na pierwotny format nagrania, jego dźwięk jest konwertowany co jedną klatkę według ustawień określonych w oknie dialogowym Audio Settings. Wszystkie zastosowane filtry są przetwarzane jako następne, a później na ścieżce dźwiękowej okna Timeline ustawiane jest wzmocnienie i panorama dźwięku dla nagrania. Na końcu Premiere przetwarza ustawienia wzmocnienia, które zastosowałeś przy pomocy polecenia menu Clip > Audio > Gain. Wynik jest umieszczany w podglądzie, odtwarzaniu lub eksporcie.

Ustawianie wzmocnienia

Możesz ustawić wzmocnienie (gain) lub inaczej głośność (volume) pojedynczego nagrania.Jest to użyteczne przy dostosowywaniu poziomu głośności kilku nagrań, lub gdy sygnał dźwiękowy jest zbyt mocny albo zbyt słaby. Jednakże, powinieneś pamiętać o tym, iż jeśli w czasie digitalizacji dźwięku jego poziom był niski, to zwiększenie wzmocnienia może spowodować wzrost poziomu szumów lub wprowadzić zniekształcenia. Aby uzyskać najlepsze wyniki, stosuj się zawsze do standardowych procedur sprawdzania poziomu sygnału dźwiękowego w trakcie jego digitalizacji.

Więcej kontroli nad wzmocnieniem uzyskasz stosując filtr Compressor / Expander; zobacz do tematu „Compressor / Expander” w pomocy podręcznej.

Aby ustawić poziom wzmocnienia jednolicie dla całego nagrania:

1. W oknie Timeline zaznacz nagranie dźwiękowe i wybierz z menu polecenie Clip > Audio > Gain.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Wpisz wartość Wzmocnienia (Gain). Wartość powyżej 100 % spowoduje zwiększenie poziomu wzmocnienia nagrania. Wartość poniżej 100 % ścisza nagrania.

• Kliknij przycisk Normalize (Normalizowany), aby program Premiere sam obliczył automatyczną wartość wzmocnienia.

3. Kliknij na przycisk OK.

Wyciszanie dźwięku i wzajemne przechodzenie dźwięku

Możesz w prosty sposób wyciszać i pogłaśniać ścieżkę dźwiękową. Czerwony pasek (fader), zwany również taśmą gumową (rubber band), pozwala na precyzyjne ustawianie poziomu wzmocnienia w dowolnym punkcie czasu nagrania. Punkt określasz przez utworzenie uchwytu (handle) na pasku. Uchwyt zaznacza początek i koniec wyciszania i może być on przesuwany w górę lub w dół, aby zmienić poziom wyciszania dźwięku. Wszystkie nagrania dźwiękowe zawierają dwa uchwyty, które możesz usunąć - jeden na początku nagrania, drugi na jego końcu. Możesz również dokonać wzajemnego, automatycznego przenikania nagrań, tak aby jedno nagranie zostało wyciszone, a drugie pogłośnione od zera do nominalnego poziomu.

Aby wyciszyć dźwięk w określonym punkcie:

1. 
   Kliknij na trójkąt umieszczony na lewo od nazwy ścieżki, aby rozwinąć ścieżkę dźwiękową, którą chcesz regulować.

2. Mając aktywne narzędzie wyboru (selection tool) umieść wskaźnik nad częścią linii czerwonego paska w punkcie, w którym chcesz utworzyć nowy uchwyt. Wskaźnik zmieni swój kształt na rękę z palcem wskazującym i ze znakami plus czerwonym oraz minus niebieskim, które oznaczają, iż jesteś w trakcie edycji czerwonego paska poziomu wyciszania.

Uwaga: Przy ustawianiu wzmocnienia, nie zwracaj uwagi na niebieskie etykiety L i R na lewo od wykresu fali dźwiękowej. Oznaczają one kanały stereofoniczne dla niebieskiego paska panoramowania dźwięku i są nieistotne przy wyciszaniu.

3. Kliknij, aby utworzyć nowy uchwyt wyciszania.

4. Przeciągnij myszką uchwyt w górę lub w dół, aby ustawić sposób wyciszania poziomu wzmocnienia w następnym i poprzednim segmencie (jeśli występują)

Jeśli uaktywnisz paletę Info zanim rozpoczniesz przeciąganie, będziesz mógł na niej obserwować zmiany poziomu wzmocnienia w czasie przeciągania uchwytu.

Aby usunąć uchwyt wyciszania:

Przeciągnij uchwyt poza obszar ścieżki i zwolnij przycisk myszki.

Aby wyciszać dźwięk w przyrostach jedno-procentowych:

1. Jeśli konieczne, kliknij trójkąt umieszczony na lewo od nazwy ścieżki, aby ją rozwinąć.

2. Jeśli konieczne, kliknij pasek wyciszania, aby utworzyć na nim nowy uchwyt.

3. Umieść wskaźnik ponad uchwytem wyciszania, który chcesz regulować, tak aby wskaźnik zmienił się w palec wskazujący z czerwonymi strzałkami. Naciśnij i przytrzymaj klawisz Shift, tak aby wskaźnik zmienił się w narzędzie regulacji wyciszania (fade adjustment tool) i przeciągnij uchwyt wyciszania. W czasie przeciągania ponad ścieżką dźwiękową pojawi się cyfrowy odczyt bieżącego poziomu wyciszania..

Uwaga: Jeśli naciśniesz i przytrzymasz klawisz Shift po rozpoczęciu przeciągania myszką, wskaźnik nie zmieni swojego wyglądu wskazującej ręki z czerwonymi strzałkami.

4. Przeciągnij w górę lub w dół. Gdy jest wciśnięty klawisz Shift, możesz przeciągać wskaźnik , jeśli jest to konieczne, ponad i poniżej ścieżki. Większy obszar przeciągania pozwala ci ustawić wzmocnienie z dokładnością do 1 %.

Aby ściszać przy pomocy dwóch uchwytów równocześnie:

1. Jeśli konieczne, kliknij trójkąt umieszczony na lewo od nazwy ścieżki, aby ją rozwinąć.

2. Wybierz narzędzie regulacji wyciszania (fade adjustment tool).

3. Umieść narzędzie regulacji wyciszania pomiędzy dwoma uchwytami, które chcesz wyregulować, a następnie przeciągnij segment w górę lub w dół.

W pewnych sytuacjach może zaistnieć potrzeba pozostawienia nienaruszonego poziomu wzmocnienia w poprzednim segmencie i ostrego wyciszenia w następnym. Wymaga to dwóch uchwytów: jednego do utrzymywania poprzedniego poziomu wzmocnienia, a drugiego do ustawienia początkowego poziomu dla następnego segmentu. Możesz użyć narzędzia nożyczek wyciszania (fade scissors tool), aby automatycznie utworzyć dwa sąsiednie uchwyty na pasku wyciszania.

Aby utworzyć dwa sąsiednie uchwyty na pasku wyciszania:

1. Jeśli pasek wyciszania audio, który chcesz regulować, jest niewidoczny, kliknij trójkąt umieszczony na lewo od nazwy ścieżki, aby ją rozwinąć.

2. Wybierz narzędzie nożyczek wyciszania (fade scissors tool).

3. Kliknij pasek wyciszania w miejscu, gdzie nie ma żadnych uchwytów. Zostaną utworzone dwa sąsiednie uchwyty, chociaż mogą się one znajdować zbyt blisko siebie, abyś mógł je zobaczyć oddzielnie.

4. Wybierz narzędzie wyboru (selection tool) i przeciągaj nowe uchwyty według potrzeb.

Jeśli musisz mieć więcej miejsca na przeciąganie paska wyciszania w obrębie ścieżki audio, kliknij na trójkąt poniżej paska menu okna Timeline, aby wybrać polecenie menu Timeline Window Options, wybierz większy Rozmiar Ikon (Icon Size) i kliknij przycisk OK. Jednakże, naciskanie klawisza Shift podczas przeciągania paska wyciszania wciąż zapewnia ci największą precyzję.

Aby uzyskać wzajemne przechodzenie dwóch nagrań audio:

1. Kliknij trójkąt umieszczony na lewo od nazwy każdej ze ścieżek, które chcesz wyciszać wzajemnie, aby je rozwinąć.

2. Upewnij się, iż dwa nagrania dźwiękowe nachodzą na siebie w czasie. Dwa nagrania nie mogą zachodzić na siebie na tej samej ścieżce, więc każde z nich musi być umieszczone na osobnej ścieżce dźwiękowej.

3. Wybierz narzędzie wzajemnego przechodzenia dźwięku (cross-fade tool).

4. Kliknij na nagranie, które chcesz wyciszyć.

5. Kliknij na nagranie, które chcesz nagłośnić od zera do nominalnego poziomu. Premiere automatycznie ustawi i wyreguluje uchwyty wyciszania na obu nagraniach.

Wzajemne przechodzenie ścieżek złączonych z wideo

Gdy ścieżki audio są połączone ze ścieżkami wideo, wzajemne przechodzenie ścieżek dźwiękowych jest bardziej złożone od wzajemnego przechodzenia samych ścieżek audio. Ścieżki audio połączone z tymi ścieżkami wideo nie mogą być przeciągane, aby uzyskać pokrywanie się nagrań na osi czasu, ponieważ występuje brak miejsca na ścieżkach wideo do przesunięcia nagrań bliżej ku sobie. Możesz rozwiązać ten problem przez czasowe zablokowanie połączenia: przytrzymanie wciśniętego klawisza Control (Windows) lub Command (Mac OS) podczas przeciągania pozwala ci przesuwać lub obcinać nagranie niezależnie od połączonego z nim nagrania wideo lub audio.

Wzajemnie przechodzenie dźwięku połączonego z obrazem wideo jest użyteczne przy montażu dzielonym (split edit) lub cięciu-L (L-cut), gdzie obraz i dźwięk nagrania rozpoczynają się lub kończą w różnych punktach czasu. W jednej wersji montażu dzielonego, punkt końca audio znajduje się dalej w czasie od punktu końca wideo, więc można kontynuować odtwarzanie dźwięku nagrania wideo do punktu startu następnego nagrania. Innym rodzajem dzielonego montażu jest nagłówek dźwiękowy (audio lead), gdzie dźwięk nagrania audio/wideo ma się rozpocząć przed punktem startu wideo.

Uwaga: Wzajemne przechodzenie istniejących ścieżek w oknie Timeline zwykle wymaga powiększenia czasu trwania jednego lub więcej nagrań. Zawsze gdy zwiększasz czas trwania nagrania, muszą być dostępne dodatkowe klatki w źródle nagrania poza bieżącymi punktami startu lub końca. Na przykład, jeśli nie przyciąłeś początku lub końca nagrania źródłowego przed umieszczeniem go w oknie Timeline, to nagranie już teraz używa wszystkich dostępnych w źródle klatek i jego czas trwania nie może być powiększony.

Aby dokonać wzajemnego przejścia ścieżek dźwiękowych połączonych z obrazem wideo:

1. Jeśli występuje taka konieczność, kliknij trójkąt umieszczony po lewej stronie nazwy każdej ścieżki, którą chcesz ustawić.

2. Upewnij się, iż każde nagranie występuje na osobnej ścieżce dźwiękowej. Naciśnij klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS) w czasie przeciągania nagrania audio na ścieżkę, gdzie nagranie to może porywać w czasie część innego nagrania dźwiękowego. Ścieżki nie muszą do siebie przylegać.

3. Mając wybrane narzędzie wyboru (selection tool) wciśnij i przytrzymaj klawisz Control/Command i rozpocznij przeciąganie punktów startu lub końca części dźwiękowej jednego z nagrań. Przeciągaj, aby rozciągnąć według potrzeb punkty startu lub końca ścieżki audio poza krawędź drugiego nagrania dźwiękowego. Upewnij się, iż przesuwany jest jedynie punkt startu lub końca, a nie całe nagranie dźwiękowe.

4. Wybierz narzędzie wzajemnego przenikania dźwięku (cross-fade tool).

5. Kliknij na nagranie, które chcesz wyciszyć, a następnie kliknij na nagranie, które chcesz rozgłośnić. Premiere automatycznie utworzy i wyreguluje uchwyty wyciszania na obu nagraniach.

Panoramowanie dźwięku nagrania

Możesz ustawić panoramę monofonicznego nagrania dźwiękowego, aby umieścić je pomiędzy prawym i lewym kanałem stereofonicznym. Na przykład, jeśli w nagraniu występuje wypowiedź jednej osoby, możesz tak ustawić panoramę dźwięku, aby odpowiadał on pozycji tej osoby na obrazie. Panoramę można ustawiać dowolnie w czasie trwania nagrania przez dodawanie i przeciąganie uchwytów na niebieskim pasku sterującym panoramy (pan control), który jest umieszczony na ścieżce dźwiękowej, korzystając z podobnych technik, jak przy regulacji wzmocnienia.

Aby uzyskać najlepsze efekty podczas odsłuchiwania efektu panoramowania dźwięku, upewnij się, że twój komputer lub karta dźwiękowa są właściwie podłączone do kolumn głośnikowych stereo. Upewnij się, iż nie są ze sobą zamienione kanały lewy i prawy.

Aby panoramować nagranie dźwiękowe:

1. Jeśli konieczne, kliknij trójkąt umieszczony na lewo od nazwy ścieżki, aby ją rozwinąć.

2. Mając wybrane narzędzie wyboru (selection tool), umieść wskaźnik nad częścią niebieskiego paska sterującego panoramowaniem, gdzie chcesz umieścić nowy uchwyt.

3. Podczas kliknięcia myszką naciskaj klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), aby utworzyć nowy uchwyt.

4. Umieść wskażnik na uchwycie, który chcesz regulować, tak aby zmienił on swój kształt na wskazującą palcem rękę z niebieskimi strzałkami. Przeciągnij uchwyt w górę, aby panoramować na lewo, lub w dół, aby panoramować na prawo. Jeśli uchwyt panoramowania umieszczony jest bardzo blisko uchwytu wyciszania, może być trudno go wybrać i przeciągać, więc naciśnij klawisz Alt/Option, aby przeciągać jedynie uchwyt panoramowania.

Uwaga: Przy panoramowaniu zawsze upewnij się, iż regulujesz niebieski pasek panoramy, a nie czerwony pasek wyciszania.

Aby panoramować dźwięk w przyrostach jedno-procentowych:

1. Naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) gdy umieszczasz wskaźnik nad uchwytem panoramowania, który chcesz wyregulować, tak aby wskaźnik zmienił kształt na rękę wskazującą z niebieskimi strzałkami.

2. Gdy przytrzymujesz wciśnięty klawisz Alt/Option, naciśnij dodatkowo klawisz Shift, aby wskaźnik zmienił się w narzędzie regulacji panoramy dźwięku (pan adjustment tool) i przeciągnij uchwyt panoramy. Podczas przeciągania na ścieżce pojawia się cyfrowy odczyt aktualnego poziomu panoramowania. Gdy trzymasz wciśnięty klawisz Shift, możesz przesunąć się podczas przeciągania poza górną i dolną krawędź ścieżki dźwiękowej. Większy obszar przeciągania pozwala ci panoramować dźwięk z dokładnością do 1 % na lewo lub prawo z wartością środkową równą 0 %; dokładna wartość liczbowa pojawia się na wyświetlaczu.

Uwaga: Jeśli naciśniesz i przytrzymasz klawisz Shift po rozpoczęciu przeciągania myszką, wskaźnik nie zmieni swojego wyglądu wskazującej ręki z niebieskimi strzałkami.

Premiere może cyklicznie panoramować dźwięk monofonicznego nagrania dźwiękowego w czasie jego odtwarzania przez wykorzystanie filtru dźwiękowego Auto Pan. Zobacz do tematu pomocy podręcznej „Auto Pan”.

Wykorzystywanie w nagraniu tylko lewego lub prawego kanału

Polecenia Take Left (Pobranie Lewego kanału) i Take Right (Pobranie Prawego kanału) pozwalają ci zastąpić całe nagranie dźwiękowe jego lewym lub prawym kanałem. Na przykład, możesz utworzyć pełne, wybalansowane nagranie dźwiękowe z nagrania pierwotnie wykonanego tylko w lewym lub w prawym kanale stereo.

Aby użyć tylko jednego kanału stereo w całym nagraniu dźwiękowym:

1. Zaznacz nagranie w oknie Timeline.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Z menu wybierz polecenie Clip > Audio > Take Left, aby użyć lewego kanału.

• Z menu wybierz polecenie Clip > Audio > Take Right, aby użyć prawego kanału.

Przegląd nagrań dźwiękowych

W oknie Timeline możesz przeglądać wzmocnienie nagrania dźwiękowego, jego panoramę oraz kształt fali dźwiękowej. Można również przeglądać nagranie dźwiękowe w jego własnym oknie, co jest wygodne w sytuacjach takich, jak precyzyjna regulacja położenia punktów startu i końca.

Aby przeglądać nagrania dźwiękowe:

• Aby przeglądnąć kształt fali dźwiękowej nagrania w oknie Timeline, kliknij na trójkąt umieszczony z lewej strony nazwy ścieżki dźwiękowej.

• Aby przeglądnąć kształt fali dźwiękowej nagrania zawierającego obraz wideo i dźwięk, którego nie ma w oknie Timeline, dodaj nagranie do okna Timeline, a następnie kliknij trójkąt na lewo od nazwy ścieżki.

• Aby przeglądać nagranie dźwiękowe w jego własnym oknie, gdy występuje już ono w oknie Timeline, naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), gdy klikasz podwójnie myszką na nagraniu.

• Aby zawsze przeglądać nagranie dźwiękowe w jego własnym oknie, wybierz z menu polecenie Preferences > General, zaznacz opcję Open Movies in Clip Window (Otwieranie Filmów w Oknie Clip) i kliknij przycisk OK.

• Aby zastąpić bieżące ustawienie okna dla podglądu nagrań (opisane w poprzednim punkcie), naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), gdy klikasz podwójnie myszką nagranie w oknie Project. Na przykłąd, jeśli ustawisz otwieranie nagrań w ich własnych oknach, naciśnięcie klawisza Alt/Option spowoduje otwatcie nagrania w widoku Source.

Stosowanie filtrów dźwiękowych

Możesz używać filtry dźwiękowe do poprawy lub poszerzenia brzmienia, albo do utworzenia efektów specjalnych. Do jednego nagrania dźwiękowego możesz zastosować wiele filtrów z różnymi ustawieniami. Możesz również wielokrotnie stosować ten sam filtr zmieniając za każdym razem jego ustawienia. Na przykład, możesz dodać wiele egzemplarzy filtru Equalize (Regulacja Charakterystyki Częstotliwościowej) w sytuacjach, gdzie w konwencjonalnym studiu dźwiękowym należałoby włączyć w tor dźwięku szeregowo kilka ekwalizerów.

Filtry dźwiękowe przechowywane są w katalogu Plug-in. Premiere zawiera pewien zbiór filtrów dźwiękowych, a inne mogą być dostępne osobno u innych producentów. Aby zainstalować nowe filtry dźwiękowe, zobacz do rozdziału „Instalowanie dodatkowych modułów programowych”.

Aby zastosować filtr dźwiękowy:

1. Zaznacz w oknie Timeline nagranie dźwiękowe.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Filters.

3. W oknie dialogowym Filters kliknij na filtr, który chcesz zastosować.

4. Kliknij przycisk Add oraz określ opcje według potrzeb.

5. Jeśli chcesz usłyszeć efekt swojego ustawienia na krótkim fragmencie wybranego nagrania dźwiękowego, wybierz opcję Preview, jeśli jest dostępna. Wszystkie zmieniane ustawienia mogą być natychmiast usłyszane. Gdy skończysz, kliknij przycisk OK.

6. Powtarzaj według potrzeb kroki od 3 do 5 dla każdego filtru, który chcesz zastosować w tym samym egzemplarzu nagrania dźwiękowego umieszczonego w oknie Timeline.

7. Jeśli będą dostępne, dodaj i edytuj klatki kluczowe, aby animować filtr w czasie. Klatki kluczowe dla nagrań audio działają w ten sam sposób, jak klatki kluczowe dla filtrów wideo. Nie wszystkie filtry obsługują animację.

8. Kliknij przycisk OK., aby zamknąć okno dialogowe Filters.

Możesz szybko otworzyć okno dialogowe Filters klikając prawym przyciskiem myszki (Windows) lub naciskając klawisz Control przy kliknięciu (Mac OS) nagrania dźwiękowego w oknie Timeline i wybierając polecenie Filters.

Filtry dźwiękowe dostępne w Premiere

Premiere zawiera wiele efektów dźwiękowych dostarczanych jako dodatkowe filtry. Wiele z nich jest wersjami programowymi sprzętu przetwarzającego dźwięk spotykanego w konwencjonalnych studiach dźwiękowych. Niektóre filtry zostały zaprojektowane do poprawy lub poszerzenia charakterystyki dźwiękowej, takie jak Bass & Treble (Tony Niskie i Wysokie), Compressor / Expamder. Equalize, High Pass (Górno-przepustowy), Low Pass (Dolno-przepustowy), Noise Gate (Obcinanie Szumu), Notch / Hum i filtry Ekwalizera Parametrycznego. Inne filtry zostały zaprojektowane w celu dodania głębi, ubarwień tonu lub efektów specjalnych, takich jak Auto Pan (Automatyczne Panoramowanie), Chorus, Flanger, Multi-Effect, Multitap Delay (Wielopogłosowe Echo) i Reverb. Każdy filtr może wytworzyć pewien efekt specjalny, jeśli określisz ustawienia, które radykalnie zmieniają brzmienie oryginalnego nagrania.

Filtr jest dostępny dla programu Premiere, gdy oprogramowanie filtru umieszczone zostało w katalogu Plug-ins, który znajduje się standardowo wewnątrz katalogu instalacyjnego programu Adobe Premiere 5.0.

Rozdział 7: Tworzenie Napisów

W oknie Title programu Premiere możesz tworzyć napisy oraz grafikę. Napisy mogą zawierać linie proste, kształty oraz przewijane listy. Po utworzeniu napisu, używasz go w swoim projekcie po prostu tak, jak każde inne nagranie źródłowe, przez wmontowanie go do swojego programu wideo przy użyciu cięć i przejść, albo nałożenie go na inne nagrania.

Twoje napisy nie są ograniczone do opcji okna Title. Napis możesz przygotować w innej aplikacji graficznej, zapisać go w formacie graficznym kompatybilnym z programem Premiere i zaimportować do Premiere. Jeśli utworzysz i zaimportujesz napis posiadający kanał alfa, będziesz go mógł nałożyć na inne nagrania w Premiere.

Tworzenie nowego napisu

Chociaż tytuł możesz utworzyć nawet podczas pracy nad projektem, to jednak jest on niezależnym od twojego projektu plikiem. Tak jak każde nagrania, nie stanie się on częścią twojego programu wideo, aż nie zostanie dołączone do okna Timeline. Naraz możesz pracować z więcej niż z jednym otwartym oknem Title i możesz używać napis w więcej niż w jednym projekcie.

Aby rozpocząć i zachować nowy napis:

1. Z menu wybierz polecenie File > New > Title.

2. Wybierz polecenie File > Save As.

3. Podaj położenie oraz nazwę pliku i kliknij przycisk Save.

Ustawianie okna Title

Okno Title zawiera narzędzia ułatwiające precyzyjne rozmieszczanie napisów. Na przykład, jeśli zamierzasz nałożyć napisy na pewne nagranie, możesz zaimportować z tego nagrania jedną klatkę dla pozycjonowania napisów.

Importowanie próbnej klatki

Gdy dokonujesz importu klatki z nagrania (lub nieruchomego obrazu), klatka pełni jedynie funkcję pomocy przy pozycjonowaniu czcionek napisów i grafiki i nie zostaje dołączona do wynikowego nagrania. Możesz skorzystać z dowolnego koloru na klatce używając narzędzia zakraplacza do oczu (eyedropper tool). Standardowo Premiere używa pierwszej klatki w nagraniu (lub dla nagrania Quicktime, klatki tytułowej, o ile jest ona zdefiniowana), lecz możesz samemu określić, którą klatkę należy zastosować ustawiając w nagraniu znacznik 0 (zero).

Aby zaimportować próbną klatkę do pozycjonowania:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Jeśli projekt jest już otwarty, kliknij dwukrotnie myszką dowolny plik w oknie Project.

• Jeśli żaden projekt nie został otwarty, wybierz z menu opcję File > Open, odszukaj nagranie wideo lub plik z nieruchomym obrazem, który chcesz używać do odwoływania się i kliknij przycisk OK.

2. W nagraniu przejdź do pożądanej klatki, którą chcesz używać do pozycjonowania napisów.

3. Z menu wybierz polecenie Clip > Set Marker > 0. Określi to klatkę, której Premiere użyje dla okna Title oraz dla ikony nagrania w oknach Project, Sequence i Bin.

4. Upewnij się, iż okno Title jest otwarte, a następnie przeciągnij myszką klatkę do okna Title.

Aby usunąć próbną klatkę:

Z menu wybierz polecenie Title > Remove Background Clip.

Możesz zmienić klatkę wyświetlaną w oknie Title przez ustawienie dla nagrania źródłowego nowego znacznika 0. Klatka na pozycji nowego znacznika 0 pojawi się automatycznie w oknie Title.

Ustawianie opcji okna Title

Opcje okna Title pozwalają ci określić rozmiar obszaru napisów, kolor tła oraz strefy bezpieczeństwa. Strefy bezpieczeństwa są użyteczne przy montażu audycji NTSC i taśmy wideo, ponieważ większość użytkowych odbiorników telewizyjnych standardu NTSC obcina nieco część zewnętrznych krawędzi obrazu. Proces ten, zwany obramowaniem obrazu (overscan), pozwala powiększyć środek obrazu. Wielkość obramowania nie jest stała we wszystkich telewizorach, więc najlepiej utrzymywać napisy w bezpiecznej strefie dla napisów, a ważne elementy akcji w bezpiecznej strefie dla akcji. Aby osiągnąć najlepsze wyniki, odtwórz film wideo na monitorze telewizyjnym podłączonym do twojego komputera.

Uwaga: Strefy bezpieczeństwa zaznaczane przez Premiere przedstawiają jedynie obraz NTSC i są tylko wskazówkami w innych standardach wideo, takich jak PAL lub SECAM.

Aby ustawić opcje okna Title:

1. Z otwartym oknem napisów, wybierz polecenie menu Window > Title Window Options.

2. Określ według potrzeb następujące ustawienia, a następnie kliknij przycisk OK.:

• Dla opcji Drawing Size (Rozmiar Rysowania) wybierz parametr 4:3 Aspect, jeśli chcesz zachować taki współczynnik kształtu, gdy będziesz określał rozmiar obrazu napisów. Następnie określ poziome (h) i pionowe (v) wymiary w pikselach.

• Dla opcji Background (Tło) kliknij prostokąt, aby określić kolor tła. Jeśli chcesz, aby kolor tła był widoczny w Premiere, wybierz parametr Opaque (Nieprzezroczysty).

• Wybierz opcję Show Safe Titles, aby wyświetlić strefy bezpieczeństwa dla napisów i akcji w standardzie NTSC.

• Wybierz opcję NTSC-Safe Colors, aby automatycznie w czasie tworzenia napisów przesuwać kolory, które są poza bezpiecznym zakresem palety kolorów dostępnych w standardzie telewizyjnym NTSC. Opcja ta może nieco przygasić kolory. Jeśli tworzysz napisy dla telewizji NTSC i nie wybierzesz tej opcji, to kolory poza bezpiecznym zakresem kolorów NTSC mogą być źle wyświetlane lub powodować migotanie pomiędzy liniami obrazu telewizyjnego.

Gdy okno Title jest aktywne, możesz ustawić kolor tła na czarny lub biały z klawiatury naciskając klawisz B dla koloru czarnego (black) lub W dla koloru białego (white).

Aby przyspieszyć wyświetlanie przy użyciu opcji Draft:

Zaznacz opcję Draft (Na Brudno) w oknie Title. Okno Title będzie wyświetlało szybciej swoją zawartość, ale przy obniżonej jakości. Opcja Draft wpływa tylko na wyświetlanie w oknie Title; napisy będą wyświetlane w swojej maksymalnej jakości, gdy użyjesz ich w programie wideo.

Aby zaznaczyć tekst i wybrać narzędzia graficzne:

Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby wybrać narzędzie dla jednej operacji, kliknij ikonę narzędzia w skrzynce narzędziowej (za wyjątkiem narzędzia wyboru - selection tool). Skrzynka narzędziowa podświetla na szaro wybrane narzędzie, a wybrane narzędzie po wykorzystaniu zmienia się w narzędzie wyboru.

• Aby wybrać narzędzie dla ciągłej operacji, kliknij podwójnie myszką ikonę narzędzia w skrzynce narzędziowej. Skrzynka podświetli wybrane narzędzie na czarno, a wybrane narzędzie pozostanie aktywne, aż dokonasz wyboru innego.

Możesz uzyskać szybki dostęp do większości opcji formatowania przez kliknięcie obiektu prawym klawiszem myszki (Windows) lub kliknięcie go z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i wybraniem polecenia z menu.

Tworzenie obiektów tekstowych

Możesz używać narzędzi i poleceń w oknie Title do tworzenia obiektów zawierających tekst, które są znane jako obiekty tekstowe. Premiere dostarcza ci pewnej liczby opcji formatowania tekstu oraz pozwala na wybór z szerokiego zakresu czcionek, łącznie z czcionkami PostScriptowymi lub TrueType.

W porównaniu do papieru, obraz wideo wyświetlany jest z dużo mniejszą rozdzielczością i oglądany z dużo większej odległości (często na długość pomieszczenia). Aby osiągnąć maksymalną czytelność, przy określaniu czcionek dla wideo stosuj następujące wskazówki:

• Używaj dużych, bezszeryfkowych krojów czcionek. Unikaj małej czcionki i czcionek szeryfkowych; cienkie czcionki pewnych typów małych krojów szeryfkowych nie są dobrze wyświetlane na ekranach telewizyjnych, powodując migotanie napisów.

• Używaj czcionek półgrubych i grubych, które zwykle łatwiej można przeczytać na obrazie telewizyjnym niż podstawowe lub lekkie typy czcionek.

• W napisach używaj mało wyrazów. Długie paragrafy z małą czcionką źle się czyta na obrazie telewizyjnym.

• Gdy tworzysz napis, który ma być nałożony na obraz, użyj kolorów kontrastujących z obrazem wideo w tle. Możesz zaimportować próbną klatkę, aby porównać tworzony napis tytułowy z jego tłem. Jeśli tło jest skomplikowane, rozważ dodanie cienia do napisu lub półprzezroczystego kształtu za napisem.

Uwaga: Upewnij się, iż zastosowana przez ciebie czcionka w napisie tytułowym jest zainstalowana na każdym komputerze, na którym planujesz otwierać plik z napisami lub projekt zawierający ten plik. Nazwy krojów pisma zwykle różnią się w systemie Windows i Mac OS, nawet jeśli dane kroje są identyczne. Po zakończeniu montażu i nagraniu ostatniego cięcia na taśmie wideo lub wyeksportowaniu go do pliku wideo, pliki z napisami nie będą już potrzebne.

Aby utworzyć napis:

1. Wybierz narzędzie wpisywania (type tool - T).

2. Kliknij myszką, aby umieścić lewy górny róg obiektu tekstowego w oknie Title i wpisz pożądany tekst.

3. Gdy wpisywanie zostanie zakończone, kliknij myszką poza tekstem.

Nowy tekst używa bieżących ustawień koloru, przezroczystości i gradientu.

Aby edytować istniejący napis:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby jednolicie dokonać zmiany atrybutów wewnątrz obiektu tekstowego, uaktywnij narzędzie wyboru () i kliknij tekst. Zostaje zaznaczony cały obiekt tekstowy, a na jego rogach pojawiają się uchwyty obiektu tekstowego.

• Aby edytować tekst lub zastosować inne atrybuty czcionek dla poszczególnych znaków, uaktywnij narzędzie wpisywania (T), kliknij obiekt tekstowy, a następnie przeciągnij myszką, aby zaznaczyć tekst, który chcesz modyfikować. Na przykład, możesz zmienić rozmiar i kolor jednego z wyrazów w napisie tytułowym.

Uwaga: Narzędzie wyboru kasuje format pojedynczych znaków. Na przykład, jeśli użyjesz narzędzia wpisywania, aby ustawić dla jednego wyrazu kolor niebieski, a następnie użyjesz narzędzia wyboru, aby zastosować kolor czerwony do obiektu tekstowego zawierającego jedno słowo w kolorze niebieskim, wszystkie znaki w obiekcie tekstowym zostaną pomalowane na czerwono. Jednakże, wszystkie atrybuty, których nie zmieniasz, pozostaną nienaruszone.

2. Wykonaj dowolną kombinację następujących czynności:

• Aby zmienić krój czcionki, wybierz z menu polecenie Title > Font i wybierz czcionkę. W Windows kliknij przycisk OK.

• Aby zmienić styl liter, wybierz z menu polecenie Title > Style i styl zaznacz w menu Style. Style Plain (Zwykły), Bold (Pogrubiony), Italic (Kursywa) i Underline (Podkreślony) działają w ten sam sposób, co w procesorach tekstu. Styl Emboss tworzy nieco przesuniętą kopię tekstu umieszczoną z tyłu oryginalnego tekstu.

• Aby zmienić wielkość liter, wybierz polecenie Title > Size i wybierz odpowiedni rozmiar czcionki.

• Aby określić odstępy pomiędzy wierszami, wybierz z menu polecenie Title > Leading i wybierz ustawienie odstępów z wyświetlonego menu. Opcja Reset Leading powoduje przywrócenie standardowego odstępu dla wybranej czcionki.

• Aby ustawić odstępy pomiędzy czcionkami (kerning), kliknij na punkt wstawiania pomiędzy literami, których odstęp chcesz zmienić, albo dokonaj wyboru bloku liter. Następnie kliknij na przycisk Decrease Kerning (Zmniejszanie Odstępu) (►◄), aby usunąć odstęp między znakami, albo kliknij na przycisk Increase Kerning (◄►), aby dodać odstęp pomiędzy znakami.

• Aby zmienić ułożenie paragrafu, kliknij na punkt wstawiania wewnątrz paragrafu, który chcesz ułożyć, wybierz z menu polecenie Title > Justify i dokonaj wyboru ułożenia.

Możesz edytować istniejący tekst przez kliknięcie go myszką podwójnie przy aktywnym narzędziu wyboru. Premiere zmieni narzędzie wyboru na narzędzie tekstu, tak aby można było wybierać poszczególne znaki.

Aby rozciągnąć napis:

Przy pomocy narzędzia wyboru kliknij obiekt tekstowy. Wciśnij i przytrzymaj klawisz Control (Windows) lub Option (Mac OS) gdy przeciągasz dowolny uchwyt obiektu. Podczas przeciągania narzędzie wyboru zmieni się na narzędzie rozciągania (stretch tool).

Zmiana kierunku wpisywania tekstu

Możesz zmienić kierunek wpisywania tekstu. Standardowo, wiersz tekstu jest wyświetlany od strony lewej do prawej. Możesz określić kierunek pionowy, tak aby wiersz tekstu był wyświetlany z góry na dół. Może być to przydatne przy tworzeniu napisów tytułowych w języku japońskim lub jako efekt tekstowy.

Uwaga: Aby swobodnie obracać tekst, możesz zastosować ustawienia ruchu dla napisu po dodaniu go do okna Timeline lub przygotować napis tytułowy w innej aplikacji, takiej jak Adobe After Effect.

Aby zmienić kierunek wypisywania tekstu:

Przy pomocy narzędzia wyboru () kliknij obiekt tekstowy. Z menu wybierz polecenie Title > Orientation i zaznacz Horizontal (Poziomo) lub Vertical (Pionowo).

Tworzenie tekstu przesuwanego pionowo i poziomo

Możesz otrzymać tekst przesuwany pionowo lub poziomo na ekranie. Tekst przesuwany pionowo może się przesuwać w górę lub w dół, a tekst przesuwany poziomo może się przesuwać w prawo lub w lewo.

Gdy dodasz takie napisy tytułowe do programu, szybkość przewijanego tekstu zależy od czasu trwania, który określisz w oknie Timeline dla tych napisów tytułowych. Na przykład, jeśli pierwotnie założyłeś dla przewijanego tytułu czas trwania równy 20 sekund, a następnie zmieniłeś ten czas do 10 sekund, to tytuł musi się przewijać dwa razy szybciej, aby wyświetlić na ekranie tą samą liczbę wierszy w czasie dwa razy mniejszym.

Aby utworzyć przewijany napis tytułowy:

1. Wybierz narzędzie przewijanego tytułu (rolling title tool).

2. Przeciągnij myszką, aby określić rozmiar obiektu tekstowego, który będzie zawierał przewijany napis tytułowy.

3. Wpisz tekst, który chcesz umieścić w tytule.

4. Mając wciąż aktywne narzędzie przewijanego tytułu wybierz z menu polecenie Title > Roll Options.

5. W sekcji Direction (Kierunek) wybierz kierunek ruchu tekstu.

6. Zaznacz opcję Enable Special Timings (Uaktywnienie Specjalnego Odmierzania Czasu), jeśli chcesz uzyskać większą kontrolę nad ruchem napisu. Następnie określ według potrzeb następujące wartości i kliknij przycisk OK.:

• Dla Pre Roll (Przed Przewijaniem) określ liczbę klatek bez ruchu (rozpoczynając od punktu startu nagrania z tytułem do klatki, w której tytuł rozpoczyna swój ruch).

• Dla Ramp Up (Rozbieg) określ liczbę klatek, które nagranie powinno zużyć na rozpędzenie napisów do ich normalnej prędkości. Wpisz 0, aby tytuł rozpoczął ruch od normalnej prędkości. Aby przyspieszać bardziej płynnie, określ większą liczbę klatek.

• Dla Ramp Down (Wybieg) określ liczbę klatek, które nagranie powinno zużyć na wyhamowanie prędkości napisów aż do zatrzymania. Aby szybciej wyhamowywać napis, określaj mniejszą liczbę klatek. Wpisz 0 (zero), aby zatrzymać tytuł natychmiast. Aby wyhamowywać bardziej płynnie, określaj więcej klatek.

• Dla Post Roll (Po Przewijaniu) określ liczbę klatek, na których tytuł ma być nieruchomy (rozpoczynając od klatki, w której napis się zatrzymał aż do punktu końca nagrania).

Aby przeglądnąć przewijane napisy:

Przeciągaj suwak umieszczony w lewym dolnym rogu okna Title. Premiere odtworzy cały przewijany obiekt tekstowy w oknie Title. Jeśli zaimportowałeś klatkę tła, Premiere zastosuje czas trwania nagrania zawierającego klatkę tła jako czas trwania przewijanego napisu tytułowego i odtworzy to nagranie w tle wraz z napisem.

Uwaga: Suwak ten nie uwzględnia ustawień Specjalnego Odmierzania Czasu, które zależą od czasu trwania nagrania ustawionego w oknie Timeline. Aby przeglądnąć wszystko, dodaj napis tytułowy do projektu w oknie Timeline i przeglądnij zawartość okna Timeline.

Tworzenie obiektów graficznych

Skrzynka narzędziowa okna Title zawiera narzędzia do tworzenia obiektów graficznych, takich jak linie proste, prostokąty, elipsy i wieloboki. Wieloboki mogą posiadać ostre kąty lub można polecić programowi Premiere wygładzenie ich przez zamianę na krzywe. Linie i kształty początkowo używają atrybutów standardowej linii, koloru, gradientu i cienia. W każdej chwili możesz dokonać zmiany tych standardowych atrybutów.

W oknie Title obiekt graficzny może być rysowany linią obramowania bez wypełnienia oraz wypełniony bez linii brzegowej. Możesz dokonywać konwersji pomiędzy oboma typami tych obiektów. Jeśli chcesz, aby pewien kształt posiadał zarówno linię brzegową jak i wypełnienie, musisz go skopiować i zastosować wypełnienie dla jednej jego kopii, a linię brzegową dla drugiej.

Aby utworzyć linię prostą:

1. W skrzynce narzędziowej wybierz narzędzie linii prostej (line tool). Każde narzędzie powraca do narzędzia wyboru () po jednokrotnym użyciu, o ile nie klikniesz je podwójnie myszką. Przeciągnij myszką, aby narysować linię, albo przytrzymaj klawisz Shift w czasie przeciągania, aby uzyskać ograniczoną linię w przyrostach kąta nachylenia co 45 stopni.

Aby utworzyć prostokąt, prostokąt o zaokrąglonych rogach lub elipsę:

1. Kliknij lewą połowę wybranego narzędzia dla kształtu z linią brzegową lub prawą połowę dla kształtu z wypełnieniem.

2. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Przeciągnij myszką, aby narysować kształt.

• Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift w czasie przeciągania, aby narysować ograniczony kształt, taki jak kwadrat, kwadrat z zaokrąglonymi rogami lub koło.

Aby utworzyć kształt wieloboku:

1. Kliknij lewą połowę ikony narzędzia wieloboku (polygon tool) dla wieloboku bez wypełnienia lub prawą połowę dla wieloboku wypełnionego.

2. Umieść narzędzie wieloboku w miejscu, od którego chcesz rozpocząć rysowanie i kliknij myszką. Utworzy to punkt i odcinek linii wychodzący z tego punktu.

3. Umieść narzędzie wieloboku w miejscu, w którym chcesz zakończyć ten odcinek i kliknij myszką.

4. Powtarzaj kroki 2 i 3, aż pozostanie ci do narysowania ostatni odcinek.

5. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby zamknąć wielobok, kliknij na pierwszy jego punkt, od którego rozpocząłeś rysowanie.

• Aby pozostawić niewypełniony wielobok otwarty, kliknij podwójnie myszką w miejscu, w którym ma się pojawić jego ostatni punkt. Wypełnionego wieloboku nie możesz pozostawić otwartym.

Aby zmienić obiekt wypełniony na obiekt obramowany i na odwrót:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru zaznacz obiekt graficzny.

2. Wybierz z menu polecenie Title > Convert to Filled lub Title > Convert to Framed.

Aby ustawić grubość linii dla linii lub obramowanego obiektu:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru zaznacz linię lub obramowany obiekt, które chcesz zmienić.

2. Przeciągnij suwak Grubości Linii (Line Weight), aby określić pożądaną grubość linii.

Nie możesz ustawić grubości linii dla wypełnionego obiektu, ponieważ nie posiada on linii brzegowej. Jednakże, możesz utworzyć obramowany duplikat obiektu (zobacz do następnej procedury) i ustawić grubość linii w nowym obiekcie.

Aby utworzyć obramowany duplikat wypełnionego obiektu:

Zaznacz wypełniony obiekt i wybierz z menu polecenie Title > Create Framed Object. Obramowana kopia pojawi się dokładnie w tym samym miejscu co jej oryginał.

Aby utworzyć wypełniony duplikat obramowanego obiektu:

Zaznacz obramowany obiekt i z menu wybierz polecenie Title > Create Filled Object. Wypełniona kopia pojawia się w tym samym miejscu co oryginał. Jeśli zasłoniła ona swój oryginał, zaznacz ją i z menu wybierz polecenie Title > Send to Back.

Aby wygładzić wielobok:

1. Zaznacz wielobok narzędziem wyboru.

2. Z menu wybierz polecenie Title > Smooth Polygon.

Aby edytować wielobok:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru zaznacz obiekt graficzny, który chcesz edytować.

2. Przeciągaj dowolne uchwyty obiektu.

Dodawanie cienia

Program Premiere może utworzyć regulowany cień dla obiektów graficznych i tekstowych. Lekki cień może pomóc w odróżnieniu napisów od tła. Jednakże, cień ma tendencję do utrudniania odczytu małych liter. Cieniowi można nadać kolor, przezroczystość i gradient.

Aby utworzyć cień:

1. Zaznacz obiekt, któremu chcesz nadać cień.

2. Przeciągnij na obszarze ustawiania odległości cienia (Shadow Offset control) w skrzynce narzędziowej, aby określić odległość cienia od obiektu. Aby ograniczyć ruchy do wielokrotności kąta 45 stopni, w czasie przeciągania myszką trzymaj wciśnięty klawisz Shift.

Aby określić rodzaj cienia:

1. Zaznacz obiekt posiadający cień.

2. Z menu wybierz polecenie Title > Shadow i wybierz typ cienia z menu Shadow:

• Single (Pojedynczy) - tworzy podstawowy cień.

• Solid (Pełny) - symuluje cień trójwymiarowy.

• Soft (Miękki) - tworzy wersję cienia typu Single z wygładzonymi brzegami.

Aby usunąć cień:

1. Zaznacz obiekt posiadający cień.

2. Przeciągnij na środek obraz cienia na obszarze ustawiania odległości cienia w skrzynce narzędziowej. Gdy powyżej obszary regulacji pojawi się napis „No Shadow” (Brak Cienia), będzie to oznaczało pomyślne usunięcie cienia.

Używanie koloru, przezroczystości i gradientów

Do napisów, obiektów graficznych i cieni możesz zastosować kolor, przezroczystość, kolor gradientowy oraz przezroczystość gradientową. Możesz również użyć narzędzia zakraplacza do oczu (eyedropper tool), aby pobrać kolor już istniejący w oknie Title, nawet jeśli występuje on na klatce tła, którą zaimportowałeś.

Aby zastosować pełny kolor:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Użyj narzędzia wyboru () do zaznaczenia obiektu tekstowego lub graficznego, aby wpłynąć na cały obiekt.

• Użyj narzędzia wpisywania (T), aby zaznaczyć poszczególne litery w obiekcie tekstowym i wpłynąć jedynie na nie.

2. Kliknij prostokąt koloru obiektu (Object Color swatch) lub koloru cienia (Shadow Color swatch).

3. Określ kolor i kliknij przycisk OK.

Aby dopasować kolor do koloru istniejącego w oknie Title:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru zaznacz obiekt tekstowy lub graficzny, w którym chcesz zastosować nowy kolor.

2. Wybierz narzędzie zakraplacza do oczu (eyedropper tool).

3. Kliknij narzędziem zakraplacza na kolorze, który chcesz zastosować.

Aby dopasować kolor i zastosować go do pojedynczych znaków tekstu:

1. Kliknij na obszarze bez obiektów, aby upewnić się, iż nic nie jest wybrane.

2. Wybierz narzędzie zakraplacza do oczu.

3. Kliknij tym narzędziem na pożądanym kolorze.

4. Kliknij na prostokąt koloru obiektu (Object Color swatch).

5. Zapisz sobie wartości dla kolorów Czerwonego (Red), Zielonego (Green) i Niebieskiego (Blue) i kliknij przycisk Cancel.

6. Wybierz narzędzie wpisywania i przeciągnij nim, aby zaznaczyć jedną lub więcej liter tekstu.

7. Kliknij na prostokąt koloru obiektu lub cienia i dla kolorów Czerwonego (Red), Zielonego (Green) i Niebieskiego (Blue) wpisz zapisane poprzednio wartości. Następnie kliknij na przycisk OK.

Aby zamienić ze sobą kolor obiektu i kolor cienia:

Kliknij zakrzywioną linię z obustronnymi strzałkami na końcach.

Aby zastosować gradient:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Użyj narzędzia wyboru do zaznaczenia obiektu tekstowego lub graficznego, aby wpłynąć na cały obiekt.

• Użyj narzędzia wpisywania (T), aby zaznaczyć poszczególne litery w obiekcie tekstowym i wpłynąć jedynie na nie.

2. Kliknij na prostokąt koloru obiektu (Object Color swatch) lub przełącznik koloru cienia (Shadow Color swatch).

3. Kliknij na prostokąt początkowego koloru (Beginning Color swatch), określ kolor i kliknij na przycisk OK.

4. Kliknij na prostokąt końcowego koloru (Ending Color swatch), określ kolor i kliknij na przycisk OK.

5. Aby ustalić kierunek zmiany gradientu, kliknij jeden z trójkątów w opcji Gradient/Transparency Direction.

Aby ustawić nieprzezroczystość:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Użyj narzędzia wyboru do zaznaczenia obiektu tekstowego lub graficznego, aby wpłynąć na cały obiekt.

• Użyj narzędzia wpisywania (T), aby zaznaczyć poszczególne litery w obiekcie tekstowym i wpłynąć jedynie na nie.

2. Kliknij na prostokąt koloru obiektu (Object Color swatch) lub przełącznik koloru cienia (Shadow Color swatch).

3. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Kliknij trójkąt umieszczony z lewej strony menu Beginning Transparency (Początkowa Przezroczystość) lub z prawej strony menu Ending Transparency (Końcowa Przezroczystość), a następnie kliknij lub przeciągnij myszką, aby ustawić wartość nieprzezroczystości.

• Kliknij na trójkąt umieszczony pomiędzy menu Beginning Transparency i Ending Transparency, a następnie kliknij lub przeciągnij myszką, aby określić całkowitą wartość nieprzezroczystości obiektu z menu Overall Transparency (Całkowita Przezroczystość).

Używanie Wybieracza Koloru

W programie Premiere możesz określić kolor w sposób wizualny lub przy użyciu wartości RGB (red - czerwony, green - zielony i blue - niebieski). Wybieracz Koloru (Color Picker) staje się zawsze dostępny, gdy w wykonywanej operacji można użyć koloru.

Aby użyć Wybieracz Koloru programu Premiere:

1. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby określić kolor wizualnie, kliknij pożądany kolor na obszarze kolorów.

• Aby określić kolor przy pomocy wartości składowych kolorów RGB, wpisz pożądane wartości do opcji Red (Czerwony), Green (Zielony) i Blue (Niebieski).

W prawym górnym rogu Wybieracza Kolorów dolna połowa prostokąta koloru zmienia się, aby wyświetlić określony przez ciebie kolor. Z kolei, górna połowa pozostaje niezmieniona i wyświetla dla porównania oryginalny kolor.

2. Jeśli w prostokącie koloru pojawi się znak ostrzeżenia obok jego dolnej połowy, to określony przez ciebie kolor znajduje się poza zakresem kolorów, które mogą być poprawnie odtworzone w standardzie NTSC. Jeśli montujesz program wideo dla standardu NTSC, kliknij na tym znaku ostrzeżenia, aby automatycznie dobrać najbliższy poprawny dla NTSC kolor w czasie tworzenia obrazu napisów (ich wygląd nie zmieni się natychmiast). Symbol ostrzeżenia nie odnosi się do standardów PAL i SECAM, które posiadają szerszą gamę kolorów.

3. Kliknij na przycisk OK.

Ustawianie standardowych atrybutów dla tekstu i grafiki

Jeśli chcesz zastosować określony zestaw atrybutów dla kilku obiektów tekstowych lub graficznych, które nie zostały jeszcze utworzone, możesz te atrybuty ustawić jako wartości standardowe. Na przykład, gdy chcesz, aby kilka obiektów w twoich napisach tytułowych rozpoczynało się kolorem jasnoniebieskim, ustaw ten kolor jako standardowy, a następnie utwórz obiekty. Może to zaoszczędzić ci czasu, który w przeciwnym przypadku straciłbyś na formatowanie poszczególnych obiektów. W każdej chwili możesz przywrócić standardowe atrybuty.

Aby ustawić standardowe ustawienia dla atrybutów tekstowych i graficznych:

Upewnij się, iż nic nie jest zaznaczone, a następnie zmień dowolne atrybuty tekstu, koloru, gradientu, cienia, grubości linii lub inne. Atrybuty będą stosowane do wszystkich kolejno tworzonych obiektów, aż dokonasz ich ponownej zmiany.

Porządkowanie obiektów tekstowych i graficznych

Standardowo, obiekty graficzne i tekstowe pojawiają się w oknie w kolejności ich rysowania, od spodu na wierzch. Okno Title zawiera opcje porządkowania obiektów tekstowych i graficznych.

Aby uporządkować kolejność nakładania obiektów graficznych i tekstowych:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru () zaznacz obiekt tekstowy lub graficzny.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Z menu wybierz polecenie Title > Bring to Front (Umieszczenie na Wierzchu).

• Z menu wybierz polecenie Title > Send to Back (Umieszczenie na Spodzie).

3. Powtarzaj to z innymi obiektami według potrzeb, aż uzyskasz pożądane ułożenie obiektów.

Aby umieścić obiekty na środku obszaru rysowania:

1. Przy pomocy narzędzia wyboru () zaznacz obiekt tekstowy lub graficzny.

2. Aby osiągnąć pożądany rodzaj wyśrodkowania, wykonaj dowolną kombinację następujących czynności:

• Wybierz polecenie z menu Title > Center Horizontally (Wyśrodkowanie w Poziomie)

• Wybierz polecenie z menu Title > Center Vertically (Wyśrodkowanie w Pionie)

• Wybierz polecenie z menu Title > Position in Lower Third (Umieszczenie w Dolnej Trzeciej Części)

Dodawanie napisu do projektu

Gdy napis tytułowy zostanie ukończony i zapisany na dysku, przeniesienie go z okna Title do projektu jest tak proste jak przeciąganie. Napis tytułowy staje się nagraniem w projekcie używającym jako źródła pliku z napisem tytułowym. Jeśli zaimportowałeś klatkę z nagrania lub nieruchomy obraz w celu użycia ich jako próbki, nie staną się one częścią projektu po dodaniu tytułu do projektu. Jeśli chcesz dodać tytuł, który nie jest bieżąco otwarty, zaimportuj go jak każde inne nagranie.

Jeśli chcesz, aby tytuł był nieprzezroczysty i został wmontowany do programu wideo pomiędzy inne nagrania, po prostu dodaj go w oknie Timeline do ścieżek Video 1A lub Video 1B jak każde inne nagranie. Jeśli chcesz wyświetlać napis tytułowy na innym nagraniu, musisz go dodać do ścieżki nakładanej i zmienić w Premiere ustawienie jego przezroczystości. Gdy przenosisz tytuł z okna Title do projektu, puste i półprzezroczyste obszary napisu tytułowego zostają automatycznie zamienione na kanał alfa, który zaznacza obszary przezroczyste i półprzezroczyste. Aby program Premiere mógł zastosować kanał alfa, musisz określić odpowiednią maskę. Wtedy nagrania umieszczone na niższych ścieżkach będą widoczne pod napisami tytułu.

Aby dodać napis tytułowy do projektu:

1. Zapisz tytuł na dysku.

2. Upewnij się iż w oknie Title nie są zaznaczone żadne napisy ani obiekty.

3. Otwórz projekt, do którego chcesz dodać tytuł.

4. Rozpoczynając w pustym obszarze okna Title, przeciągnij myszką do okna Project lub Timeline. Jeśli przypadkowo przeciągnąłeś jeden z obiektów zamiast całego tytułu, zwolnij klawisz myszki, wybierz z menu polecenie Edit > Undo, wciśnij i przytrzymaj klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS), a następnie przeciągnij okno Title do okna Project lub Timeline.

Aby tło napisów tytułowych było przezroczyste w oknie Timeline:

1. Zaznacz w oknie Timeline nagranie. Jeśli konieczne, przeciągnij je myszką na ścieżkę nakładania (dowolna ścieżka numerowana Video 2 w górę).

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Transparency.

3. Wykonaj jedną z następujących operacji i kliknij na przycisk OK.:

• Jeśli napis tytułowy posiada białe tło, wybierz polecenie White Alpha Matte z menu Key Type (Rodzaj Maski).

• Jeśli napis tytułowy posiada czarne tło, wybierz polecenie Black Alpha Matte z menu Key Type.

4. Aby przeglądnąć tytuł z obszarami przezroczystymi, naciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) w czasie przeciągania na podziałce czasu ponad klatkami, które chcesz sprawdzić, albo dokonaj przeglądu tytułu.

Uwaga: Jeśli tło nie stanie się przezroczyste, kliknij dwukrotnie myszką nagranie w oknie Timeline, aby je otworzyć, z menu wybierz polecenie Window > Title Window Options i upewnij się, iż nie jest zaznaczona opcja Opaque (Nieprzezroczysty).

Aby zmienić czas trwania napisu tytułowego w oknie Timeline, przeciągnij jego punkt końca, albo zaznacz nagranie i wybierz z menu polecenie Clip > Duration.

Rozdział 8: Nakładanie i Łączenie z Przezroczystością

Program Premiere pozwala ci tworzyć pełną lub częściową przezroczystość w dowolnym nagraniu, aby dodawać do twoich programów wideo wizualne ściemnienia, nakładanie i łączenie obrazów. Możesz ustawić nieprzezroczystość części lub całego nagrania, nakładać na siebie nagrania dla efektów specjalnych lub przejść oraz dodawać różne tła do nagrań przez wspólne ich komponowanie.

O przezroczystości

W wideo lub na filmie, przezroczystość pozwala jednemu nagraniu przenikać przez inne tworząc obrazy złożone, przejścia lub efekty specjalne. Nieprzezroczystość nagrania lub części nagrania określa jego poziom przezroczystości. Przy 100 % nieprzezroczystości obraz nie zawiera wcale przezroczystości; przy 0 % nieprzezroczystości obraz jest całkowicie przezroczysty pozwalając innym nagraniom na przenikanie przez niego. Przy innych wartościach procentowych obraz jest częściowo przezroczysty pozwalając innym obrazom leżącym pod nim na częściową widoczność w tym samym czasie.

Pewne części nagrań można zrobić przezroczystymi przy użyciu narzędzi zwanych maskami (keys). Maska odszukuje na obrazie piksele pasujące do określonego koloru lub posiadające zadaną jasność i robi je przezroczystymi lub częściowo przezroczystymi zależnie od zastosowanego typu maski. Proces ten nosi nazwę maskowania (keying) lub maskowania koloru (keying out the color).

W nagraniu można uzyskać przezroczystość tylko po umieszczeniu go na ścieżce nakładkowej. Standardowo, każdy nowy projekt zawiera jedną ścieżkę nakładkową zwaną Video 2. Możesz dodać do 97 ścieżek nakładkowych.

Montaż trikowy

Efekty specjalne dla filmu lub wideo są często tworzone przez filmowanie sceny na kolorowym tłem. Po zdigitalizowaniu filmu, kolorowe tło staje się przezroczyste po zastosowaniu odpowiedniej maski. Pierwsza scena (lub nagranie) jest umieszczana ponad drugim nagraniem, które zwykle zawiera pewnego typu scenę tła. Wynik tworzy kompozyt, w którym tło jest widoczne w obszarach przezroczystych nagrania pierwszego, co sprawia, iż scena pierwsza wydaje się należeć do tła.

Takie ujęcia trikowe widać często w różnych filmach akcji, gdzie aktor zwisa z helikoptera lub unosi się w przestrzeni kosmicznej. W tym przypadku aktor jest filmowany w odpowiedniej pozie na kolorowym tle, a następnie po uczynieniu tego koloru przezroczystym, scena tła jest wstawiana za obraz aktora. Kolorowe tła są zwykle niebieskie lub zielone, ponieważ kolory te są zwykle nieobecne w kolorze skóry czy włosów.

Przenikanie

Dodatkowo do czynienia części nagrań przezroczystymi przy użyciu masek, możesz również regulować nieprzezroczystość całego nagrania, aby je ściemnić lub rozjaśnić. Ściemnianie i rozjaśnianie możesz użyć do utworzenia dodatkowych efektów przechodzenia lub do utworzenia efektu prostego nałożenia na siebie obrazów.

Użycie sterowania przenikaniem

Gdy umieścisz nagranie na ścieżce nakładkowej, poniżej niej pojawi się pasek sterowania przenikaniem (Fade control) (ścieżka musi być rozwinięta, aby pasek sterowania przenikaniem był wyświetlany). Pasek sterowania przenikaniem określa nieprzezroczystość całego nagrania. Przez dodanie uchwytów i regulację tego paska w funkcji czasu możesz rozjaśniać lub ściemniać nagranie.

Pasek sterowania przenikaniem reguluje nieprzezroczystość na samym końcu, po zastosowaniu wszelkich filtrów. Innymi słowy, przesuwanie paska sterowania przenikaniem reguluje nieprzezroczystość dla rejonów nieprzezroczystych, przezroczystych oraz półprzezroczystych w nagraniu.

Aby ustawić przenikanie:

1. Umieść nagranie na ścieżce nakładkowej. Jeśli ścieżka jest zwinięta, to rozwiń ją klikając na trójkąt umieszczony po lewej stronie nazwy ścieżki.

2. Mając aktywne narzędzie wyboru, umieść wskaźnik ponad górną linią w pasku sterowania przenikaniem. Wskaźnik zmieni swój kształt na wskazującą rękę z czerwonymi znakami minus i plus.

3. Kliknij myszką, aby utworzyć uchwyt (mały czerwony kwadrat) i przeciągnij go w górę lub w dół, aby wyregulować przenikanie w odstępach co 10%. Procent nieprzezroczystości wyświetlany jest na palecie Info i uaktualniany w trakcie przeciągania uchwytu. Przy wybranym uchwycie naciskaj klawisz Shift, aby uzyskać odczyt nieprzezroczystości i zmieniać jej wartość w krokach co 1%.

Gdy uchwyt znajduje się u góry paska sterowania przenikaniem, obraz jest całkowicie nieprzezroczysty; gdy uchwyt znajduje się u dołu paska, obraz jest całkowicie przezroczysty. Linia pomiędzy dwoma uchwytami określa kierunek zmian, długość oraz prędkość zmian przenikania. Im kąt jest większy, tym zmiana występuje szybciej.

4. Powtarzaj powyższy krok, aby utworzyć tyle uchwytów, ile potrzebujesz.

5. Aby usunąć uchwyt, przeciągnij go poza obszar nakładanej ścieżki.

Aby utworzyć dwa uchwyty przenikania:

1. Wybierz narzędzie nożyczek przenikania (fade scissors tool).

2. Kliknij na pasku sterowania przenikaniem w miejscu, w którym nie występują żadne uchwyty. Pojawią się dwa przylegające do siebie uchwyty.

3. Przeciągnij nowe uchwyty w dół lub w górę, aby uzyskać ostry wzrost lub obniżenie nieprzezroczystości.

Aby ustawić poziom przenikania w określonym segmencie:

1. Wybierz narzędzie regulacji przenikania (fade adjustment tool) lub przy aktywnym narzędziu wyboru naciśnij i przytrzymaj klawisz Shift, aby wskaźnik przełączył się na narzędzie regulacji przenikania.

2. Przeciągnij odcinek linii w górę lub w dół. Możesz w ten sposób ustawić nieprzezroczystość całego nagrania na stałą wartość przez regulację paska przenikania przed utworzeniem uchwytów.

Używanie masek dla montażu trikowego i nakładania

Program Adobe Premiere dostarcza 15 masek (metod tworzenia przezroczystości), które mogą być zastosowane w nagraniu do utworzenia na wiele różnych sposobów nieprzezroczystości. Do montażu trikowego możesz używać masek opartych na kolorach, do dodawania tekstury lub efektów specjalnych --masek opartych na jasności, masek kanałów alfa do nagrań lub obrazów posiadających już kanał alfa, a masek przesłon do dodawania ruchomych przesłon lub artystycznego nakładania.

W niektórych przypadkach możesz ułatwić maskowanie przez użycie tymczasowej, jaskrawo kolorowej przysłony w tła. Jaskrawy kolor pod obrazem maskowanym pozwala łatwiej zobaczyć obszary przezroczystości.

Aby zastosować maskę do nagrania:

1. Zaznacz nagranie na ścieżce nakładkowej (Video 2 lub wyższa).

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Transparency.

3. Wybierz maskę z rozwijanego menu.

Standardowym typem maski jest maska None (Żadna). Przy tym ustawieniu żadna część nakładanego nagrania nie zostaje zamaskowana. Jednakże, możesz ustawić jego nieprzezroczystość regulując pasek przenikania e oknie Timeline (zobacz do rozdziału „Użycie sterowania przenikaniem” na stronie 261). Maskę None można również użyć do tworzenia podzielonych ekranów i innych efektów, w których widoczna staje się część nagrania leżącego na niższej ścieżce.

4. 
   
   
   
   Kliknij jedną z następujących ikon, aby zobaczyć przezroczystość:

Wyświetla aktualny rysunek umieszczony pod spodem w projekcie. Widok ten może być wyświetlany wolniej przy przeciąganiu suwaka podglądu pod ramką Sample.

Wyświetla wzór szachownicy, aby pomóc ci zobaczyć przezroczystość na obszarach, w których jest ona trudna do zauważenia na pełnym tle lub na przenikającym obrazie. Kliknij, aby odwrócić szachownicę.

Umieszcza za maskowanym obrazem białe lub czarne tło. Kliknij, aby przełączać się pomiędzy kolorami białym i czarnym.

5. Aby powiększyć obraz umieszczony w obszarze Sample (Próbka), wybierz ikonę Zoom, a następnie kliknij na obszarze obrazu. Kliknij ponownie, aby uzyskać nowe powiększenie. Możesz powiększyć oryginalny obraz do 10x. Aby wycofać się z powiększenia, przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Macintosh) i kliknij oraz z wybraną ikoną Zoom. Aby zobaczyć inne obszary obrazu w tym samym powiększeniu, wybierz ikonę Hand (Ręka) i przeciągnij obraz. W systemie Mac OS możesz kliknąć ikonę Colapse, aby przenieść obraz do widoku Program w oknie Monitor.

6. Wybierz według potrzeb następujące opcje:

• Opcja Reverse Key (Odwrotna Maska), aby zamienić miejscami obszary przezroczyste z nieprzezroczystymi (dostępne tylko w przypadku niektórych masek).

• Opcja Drop Shadow (Rzucanie Cienia), aby dodać 50 % szarego, 50 % przezroczystego cienia do obszarów nieprzezroczystych (dostępne tylko w przypadku niektórych masek). Cień jest umieszczany pod dowolnym ciągłym obszarem nieprzezroczystym z przesunięciem o 4 piksele w dół i w prawo, Opcja Drop Shadow jest najbardziej użyteczna dla napisów tytułowych i prostej grafiki.

• Opcja Mask Only (Tylko Maska - dla Windows) lub Mask View (Widok Maski - dla Mac OS), aby stworzyć efekt specjalny polegający na wyświetlaniu jedynie maski kanału alfa dla nagrania (dostępne tylko w przypadku niektórych masek).

7. Ustaw suwaki przezroczystości i wybierz pozostałe opcje opisane w kolejnych rozdziałach dotyczących poszczególnych masek.

8. Przeciągnij suwak umieszczony poniżej obrazu Sample, aby przejrzeć ustawienia przezroczystości w czasie trwania nagrania.

9. Kliknij przycisk OK., aby zastosować ustawienia dla nagrania.

Użycie maski typu Chroma

Maska typu Chroma pozwala ci wybrać kolor lub zakres kolorów, które w nagraniu mają być przezroczyste. Możesz użyć tej maski, gdy sfotografowałeś scenę przed tłem zawierającym ten kolor, takim jak tło cienisto niebieskie. Kolor dla maski wybierz przez kliknięcie prostokąta koloru lub użycie narzędzia zakraplacza do wyboru koloru bezpośrednio z obrazka pod prostokątem koloru; używaj suwaków w oknie dialogowym do wyregulowania koloru, który chcesz maskować.

Suwak Similarity (Podobieństwo) - rozszerza lub redukuje zakres kolorów, które będą przezroczyste. Większe wartości poszerzają zakres.

Suwak Blend (Miksowanie) - miksuje maskowane nagranie z nagraniem, które znajduje się pod spodem. Wyższe wartości powodują większy stopień zmieszania razem.

Suwak Threshold (Czułość) - reguluje ilość cieni w zakresie kolorów, które zamaskowałeś. Wyższe wartości pozostawiają więcej cieni.

Suwak Cutoff (Obcięcie) - ściemnia lub rozjaśnia cienie. Przeciągaj na prawo, aby pociemnić cienie, lecz nie przeciągaj go poza suwak Threshold; jeśli tak zrobisz, piksele szare i przezroczyste zamienią się miejscami.

Suwak Smoothing (Wygładzania) - określa stopień wygładzania krawędzi pomiędzy obszarami przezroczystymi i nieprzezroczystymi. Wygładzanie dokonuje zmiksowania pikseli w celu wytworzenia miększych, gładszych krawędzi. Wybierz None (Brak), aby wytworzyć ostre krawędzie bez wygładzania. Jest to użyteczne, gdy chcesz zachować ostre linie, takie jak w napisach tytułowych. Wybierz Low (Niskie) lub High (Wysokie), aby uzyskać różny stopień wygładzenia krawędzi.

Użycie maski RGB Difference

Maska RGB Difference jest uproszczoną wersją maski Chroma. Możesz wybrać zakres kolorów, lecz nie możesz miksować obrazu ani ustawiać poziomu przezroczystości. Maski RGB Difference używa się w jasno oświetlonych scenach bez cieni, albo w surowym montażu, który nie wymaga precyzyjnej regulacji. Kolor dla maski wybierz przez kliknięcie prostokąta koloru lub użycie narzędzia zakraplacza do wyboru koloru bezpośrednio z obrazka pod prostokątem koloru.

Suwak Similarity (Podobieństwo) - rozszerza lub redukuje zakres kolorów, które będą przezroczyste. Większe wartości poszerzają zakres.

Suwak Smoothing (Wygładzania) - określa stopień wygładzania krawędzi pomiędzy obszarami przezroczystymi i nieprzezroczystymi. Wygładzanie dokonuje zmiksowania pikseli w celu wytworzenia miększych, gładszych krawędzi. Wybierz None (Brak), aby wytworzyć ostre krawędzie bez wygładzania. Jest to użyteczne, gdy chcesz zachować ostre linie, takie jak w napisach tytułowych. Wybierz Low (Niskie) lub High (Wysokie), aby uzyskać różny stopień wygładzenia krawędzi.

Użycie masek Blue Screen i Green Screen

Maski Blue Screen (Niebieskie Tło) i Green Screen (Zielone Tło) tworzą przezroczystość z pełnego koloru niebieskiego i pełnego koloru zielonego. Używaj ich przy tworzeniu ujęć trikowych do maskowania dobrze oświetlonego ekranu tła w kolorze niebieskim lub zielonym.

Suwak Threshold (Czułość) - Przeciągaj w lewo, aż niebieskie lub zielone tło stanie się przezroczyste.

Suwak Cutoff (Obcięcie) - Przeciągaj w prawo, aż nieprzezroczysty obszar osiągnie zadawalający poziom.

Aby precyzyjnie dopasować krawędzie, przeciągaj suwaki Threshold i Cutoff małymi porcjami.

Użycie maski Non-Red

Maska Non-Red tworzy przezroczystość z zielonego lub niebieskiego tła. Jest podobna do masek Blue Screen i Green Screen, lecz pozwala ona ci również miksować dwa nagrania. Dodatkowo, maska Non-Red pomaga usuwać frędzle wokół krawędzi nieprzezroczystych obiektów. Maskę Non-Red zaleca się stosować przy maskowaniu zielonego ekranu tła, gdy musisz sterować miksowaniem, lub gdy nie możesz osiągnąć zadawalających wyników przy zastosowaniu masek Blue Screen lub Green Screen.

Suwak Threshold (Czułość) - Przeciągaj w lewo, aż niebieskie lub zielone tło stanie się przezroczyste.

Suwak Cutoff (Obcięcie) - Przeciągaj w prawo, aż nieprzezroczysty obszar osiągnie zadawalający poziom.

Suwak Blend (Miksowanie) - Przeciągaj, aby zmiksować obraz z drugim obrazem umieszczonym pod spodem.

Użycie maski Luminance

Maska Luminance tworzy przezroczystość dla ciemniejszych wartości na obrazie pozostawiając jaśniejsze kolory nieprzezroczyste. Podobnie do masek Multiply i Screen, jest najefektywniejsza, gdy maskowany obraz zawiera wysoko kontrastowe obszary ciemne i jasne. Używaj maski Luminance do tworzenia subtelnego nakładania obrazów lub do maskowania ciemnych obszarów.

Suwak Threshold (Czułość) - Określa zakres ciemniejszych wartości kolorów, które staną się przezroczyste. Wyższe wartości zwiększają zasięg przezroczystości.

Suwak Cutoff (Odcięcie) - Ustawia nieprzezroczystość obszarów określonych przez suwak Threshold. Wyższe wartości zwiększają przezroczystość.

Użycie masek Multiply i Screen

Maski Multiply i Screen używają leżącego pod spodem obrazu jako mapy określającej części maskowane w obrazie podstawowym, które będą przezroczyste. Maska Multiply tworzy przezroczystość w obszarach obrazu, które odpowiadają jaskrawym obszarom obrazu leżącego poniżej. Przeciwnie, maska Screen tworzy przezroczystość w obszarach, które odpowiadają obszarom ciemnym na obrazie leżącym poniżej. Używaj tych masek do tworzenia subtelnego nakładania, gdy obraz leżący poniżej zawiera wysoko kontrastujące elementy.

Suwak Cutoff (Obcięcie) - Przeciągaj w prawo, aż nieprzezroczysty obszar osiągnie zadawalający poziom. Wyższe wartości tworzą mniej przezroczystości.

Użycie maski Alpha Channel

Obrazy używane w wideo składają się z trzech obrazów w stopniach szarości zwanych kanałami - jeden czerwony, jeden zielony i jeden niebieski. Obrazy takie noszą nazwę obrazów RGB. Kanał Alfa jest czwartym kanałem w obrazie RGB, który definiuje obszary przezroczyste i półprzezroczyste. Wiele programów, takich jak Adobe Illustrator i Photoshop, używa kanałów alfa do określania obszarów przezroczystości na obrazie. Kanał alfa jest albo bezpośredni, albo wstępnie przemnożony, w zależności od programu, który utworzył dany obraz. Jeśli obraz zawiera bezpośredni kanał alfa, to informacja o przezroczystości jest umieszczona tylko w kanale alfa.

Używaj maski Alpha Channel dla nagrań zawierających bezpośredni kanał alfa, takich jak utworzone w programach Adobe Photoshop, Adobe Illustrator i Adobe After Effects.

Użycie masek Black Alpha Matte i White Alpha Matte

Gdy obraz zawiera przemnożony kanał alfa, informacja o przezroczystości zawarta jest we wszystkich trzech kanałach koloru, dodatkowo do kanału alfa. Typowo, obraz zawierający przemnożony kanał alfa, zawiera również czarne lub białe tło. Jeśli będziesz miksował taki obraz, to prawdopodobnie wystąpi konieczność maskowania tła.

Aby maskować czarne tło, używaj maski Black Alpha Matte; aby maskować białe tło, używaj maski White Alpha Matte.

Maska Image Matte

Maska Image Matte używa określonego nieruchomego obrazu (przesłony) do określenia obszarów przezroczystości dla nagrania. Obszary w nakładanym nagraniu, które odpowiadają obszarom białym na nieruchomym obrazie, pozostaną nieprzezroczyste; obszary czarne na nieruchomym obrazie staną się w pełni przezroczyste w nagraniu; obszary na obrazie, których kolor jest pośredni pomiędzy białym i czarnym wytworzą zmienny poziom przezroczystości w nagraniu.

Aby uzyskać najbardziej przewidywalne wyniki, powinieneś używać obrazu w stopniach szarości dla swojej przysłony obrazu, chyba że chcesz zmieniać kolory w nagraniu. Dowolny kolor na przysłonie obrazu usuwa ten sam poziom koloru z maskowanego nagrania. Na przykład, obszary białe w nagraniu odpowiadające obszarom czerwonym w przysłonie obrazu będą widoczne jako niebiesko-zielone (ponieważ kolor biały w obrazie RGB złożony jest z 100 % koloru czerwonego, 100 % zielonego i 100 % niebieskiego); ponieważ kolor czerwony jest również przezroczysty w nagraniu, tylko kolory zielony i niebieski pozostaną przy swojej pierwotnej wartości.

Przycisk Choose (Wybór) - Kliknij, aby wybrać obraz. Części nagrania na ścieżce nakładkowej odpowiadające obszarom białym obrazu zostaną nałożone na nagrania umieszczone na niższych ścieżkach. Obraz działa jak filtr pomiędzy nagraniami.

Przycisk Reverse Key (Odwrotna Maska) - Kliknij, aby odwrócić przezroczystość. Części nagrania na ścieżce nakładkowej odpowiadające obszarom czarnym obrazu zostaną nałożone na nagrania umieszczone na niższych ścieżkach.

Maska Difference Matte

Maska Difference Matte tworzy przezroczystość przez porównywanie określonego obrazu z określonym nagraniem, a następnie przez usuwanie z nagrania obszarów, które zgadzają się z obszarami obrazu. Chociaż możesz używać tej maski dla efektów specjalnych, to jednak częściej będzie ona stosowana do maskowania nieruchomego tła przez wybór opcji Reverse Key.

W ten sposób możesz usunąć nieruchome tło za ruchomym obiektem (np. osobą poruszającą się po dekoracji na scenie) i umieszczenie tej osoby na innym tle. Bardzo często podanym obrazem będzie po prostu klatka filmu z tłem (zanim ruchomy obiekt pojawił się na scenie). Z tego powodu, maskę Difference Matte najlepiej używać w ten sposób dla scen sfilmowanych nieruchomą kamerą.

Aby usunąć nieruchome tło za poruszającym się obiektem:

1. Odszukaj klatkę swojego nagrania, która składa się tylko ze statycznego tła.

2. Zapisz tą klatkę jako plik obrazu. Informacja o zapisywaniu klatki znajduje się w rozdziale „Eksportowanie nieruchomego obrazu” na stronie 328.

3. Umieść nagranie wideo na ścieżce nakładkowej, zaznacz je, a następnie wybierz z menu polecenie Clip > Video > Transparency.

4. Dla opcji Key Type (Typ Maski) wybierz Difference Matte.

5. W sekcji Image okna dialogowego kliknij na przycisk Choose i wybierz obraz, który zapisałeś na dysku w kroku nr 2.

6. Wybierz opcję Reverse Key, aby maskować statyczne tło.

7. Umieść nowe tło na niższej ścieżce, aby utworzyć nałożenie nagrań.

Maska Track Matte

Maska Track Matte pozwala ci utworzyć ruchomą przesłonę (zwaną również podróżującą przesłoną - traveling matte), która nakłada jedno nagranie na drugie używając przesłony do zintegrowania obu nagrań. Jako przesłony możesz użyć dowolnego nagrania, nieruchomego obrazu lub nieruchomego obrazu z ruchem.

Obszary białe na przesłonie tworzą nieprzezroczyste obszary w nakładanym nagraniu, co zapobiega prześwitywaniu przez nie nagrań znajdujących się poniżej. Czarne obszary na przesłonie tworzą obszary przezroczyste, a obszary szare tworzą obszary częściowo przezroczyste. Aby utrzymać oryginalne kolory w nakładanym nagraniu, dla przesłony używaj obrazów w stopniach szarości. Dowolny kolor na przesłonie powoduje usunięcie tego samego poziomu koloru z nakładanego nagrania.

Przesłony możesz tworzyć na kilka różnych sposobów:

• Użyj okna Title do utworzenia tekstu lub kształtów (tylko w odcieniach szarości), zapisz napis na dysku, a następnie dokonaj importu pliku jako swojej przesłony.

• Utwórz przesłonę z dowolnego nagrania przy użyciu masek Chroma, RGB Difference, Difference Matte, Blue Screen, Green Screen lub Non-Red Mask. Następnie ustaw opcję Mask Only.

• Użyj programu Adobe Illustrator lub Photoshop do utworzenia obrazu w odcieniach szarości, zaimportuj go do Premiere i (opcjonalnie) zastosuj do obrazu ustawienia ruchu.

• Dodaj ruch do dowolnego nieruchomego obrazu przy pomocy ustawień Motion w programie Premiere. Informację o stosowaniu ruchu w nieruchomych obrazach znajdziesz w rozdziale 9, „Animacja Nagrania”.

Aby zastosować maskę Track Matte:

1. Umieść nagranie odtwarzające tło na ścieżce Video 1.

2. Na pierwszej ścieżce nakładkowej Video 2 umieść nagranie, które zostanie nałożone na nagranie ze ścieżki Video 1.

3. Jeśli okno Timeline posiada już drugą ścieżkę nakładkową, przejdź do kroku 4. Jeśli nie, wybierz z menu okna Timeline polecenie Track Options. Kliknij Add, wpisz 1 dla ścieżki Video i 0 dla ścieżki Audio, a następnie kliknij przycisk OK. Kliknij jeszcze raz przycisk OK.

4. Na drugiej ścieżce nakładkowej, Video 3, umieść nagranie lub obraz, który chcesz użyć na przesłonę.

5. Zaznacz nagranie na ścieżce Video 2 i z menu wybierz polecenie Video > Clip > Transparency. Dla opcji Key Type (Rodzaj Maski) wybierz Track Matte. Następnie kliknij przycisk OK.

Nakładanie dwóch lub więcej nagrań

Możesz dokonywać nakładania na siebie wielu nagrań. Każde nagranie musi być na osobnej ścieżce nakładkowej. Możesz utworzyć do 97 ścieżek nakładkowych. Nazwę każdej ścieżki możesz również zamienić na bardziej opisową.

Dodawanie przesłony tła

Program Adobe Premiere pozwala ci tworzyć pełno klatkowe przesłony o pełnym kolorze, które możesz następnie używać jak nagranie. Na przykład, można ich użyć jako jednorodne tło dla napisów. Jaskrawo kolorowe przesłony mogą pełnić rolę tymczasowego tła przy stosowaniu masek, aby pomóc ci łatwiej zobaczyć obszary przezroczyste.

Aby utworzyć przesłonę tła:

1. Uaktywnij okno Project.

2. Z menu wybierz polecenie Project > Create > Color Matte.

3. Wybierz kolor z okna Color Selection i kliknij OK.

4. Wpisz nazwę dla przesłony, pod którą będzie się ona pojawiała w oknie Project. Następnie kliknij przycisk OK.

Możesz uzyskać tło z istniejącej klatki przez wyeksportowanie jej jako nieruchomego obrazu.

Aby używać tymczasowej przesłony przy maskowaniu:

1. Utwórz przesłonę tła, jak opisano powyżej. Najlepsze efekty osiągniesz z jaskrawym kolorem zielonym lub żółtym.

2. Umieść przesłonę na ścieżce poniżej nagrania, które maskujesz, albo na ścieżce nakładkowej, albo na ścieżce Video 1.

3. Czas trwania przesłony ustal taki sam jak czas trwania maskowanego nagrania, abyś mógł przeglądać przezroczystość w całym nagraniu.

4. Utwórz przezroczystość w nagraniu, jak opisano na stronie 263. Jaskrawo ubarwiona przesłona będzie widoczna na obszarach, które są przezroczyste.

5. Gdy będziesz zadowolony ze swojego maskowania, usuń barwną przesłonę z okna Timeline.

Tworzenie przesłon obiektów niepożądanych

Czasami podmiot sceny zostanie poprawnie wymaskowany za wyjątkiem niepożądanych obiektów. Przesłona obiektów niepożądanych (garbage matte) pozwala ci zamaskować te obiekty. Możesz następnie umieścić podmiot sceny na innej scenie dla prostych efektów.

Aby utworzyć przesłonę obiektów niepożądanych:

1. Zaznacz nagranie na ścieżce nakładkowej i z menu wybierz polecenie Video > Clip > Transparency. Więcej szczegółów znajdziesz na stronie 263.

2. Na obszarze Sample okna dialogowego Transparency Settings przeciągnij uchwyty obrazu, aby zawierał jedynie podmiot sceny, który chcesz zachować.

3. Wybierz maskę do maskowania tła twojego podmiotu sceny. Następnie kliknij przycisk OK.

Tworzenie podzielonych ekranów

Okna dialogowego Transparency Settings możesz użyć do utworzenia podzielonego ekranu lub innych typów efektów ekranowych, które ukazują dwa nagrania obok siebie.

Aby utworzyć podzielony ekran:

1. Umieść dwa nagrania w oddzielnych, sąsiadujących ścieżkach. Przynajmniej jedno nagranie musi być na ścieżce nakładkowej.

2. Zaznacz nagranie na wyższej ścieżce i z menu wybierz polecenie Clip > Video > Transparency.

3. Dla opcji Key Type (Rodzaj Maski) wybierz None (Żadna).

4. Przeciągnij uchwyty w obszarze Sample, aby podzielić ekran na dwie sekcje, jedną zawierającą nagranie z górnej ścieżki, drugą zawierającą nagranie z dolnej ścieżki. Następnie kliknij przycisk OK.

Rozdział 9: Animowanie Nagrania

Program Adobe Premiere pozwala ci przesuwać, obracać i powiększać nagranie wideo lub nieruchome obrazy w obszarze ograniczonym przez klatkę programu wideo. Możesz określić ścieżkę ruchu, zmieniać ruch w czasie przy pomocy klatek kluczowych lub przyspieszać i zwalniać zdefiniowany ruch. Dodatkowo możesz zniekształcać obraz nagrania dla uzyskania innych efektów specjalnych.

Przesuwanie nagrania wzdłuż klatki

Możesz przesuwać nagranie przez widoczny obszar ograniczony klatką programu wideo tworząc ścieżkę ruchu. Ścieżkę tą możesz zdefiniować w całości wewnątrz obszaru widocznego, albo rozciągnąć ją poza ten obszar, tak aby nagranie pojawiało się i znikało na obrzeżach. Zauważ, iż ruch możesz dodać jedynie dla samego nagrania, nie możesz dodać ruchu do elementów w nagraniu. Aby utworzyć bardziej złożony ruch, możesz dodatkowo zdefiniować obroty, powiększenia, opóźnienia oraz zniekształcenia.

Aby zdefiniować ścieżkę ruchu dla nagrania:

1. Zaznacz nagranie w oknie Timeline.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Video > Motion. Na ekranie pojawi się okno dialogowe Motion Settings.

Próbka wybranego nagrania przesuwa się wzdłuż standardowej ścieżki ruchu w lewym górnym rogu okna dialogowego. Standardowa ścieżka umieszcza punkty Start i Finish (Koniec) poza klatką programu wideo, tak aby nagranie wchodziło na obraz od lewej strony, przesuwało się wzdłuż i wychodziło po prawej stronie.

3. Ustaw i wyreguluj punkty na ścieżce ruchu używając jednej z następujących metod:

• Dla prostego ruchu w poziomie, pionie lub po przekątnej, przeciągnij punkty Start i Finish do dowolnego miejsca w obrębie klatki lub poza nią.

• Umieść wskaźnik w dowolnym punkcie ścieżki ruchu. Wskaźnik zmienia się w obraz wskazującej ręki. Kliknij myszką, aby dodać punkt do ścieżki i przeciągnij go, aby wyregulować jego pozycję. W ten sposób zostanie utworzony nowy odcinek ścieżki.

• Kliknij ponad podziałką czasu ścieżki ruchu, aby dodać nowy punkt do ścieżki. Następnie przeciągnij go, aby wyregulować jego pozycję.

4. Aby przeglądnąć animację, użyj klawiszy Play () i Pause ().

Aby precyzyjnie dostroić pozycję punktu na ścieżce ruchu:

1. Dokonaj wyboru punktu przy użyciu jednej z metod opisanych poniżej:

• Kliknij punkt albo na ścieżce ruchu, albo na podziałce czasowej ścieżki ruchu.

• Naciskaj klawisz Tab, aby wybierać kolejne punkty od punktu Start do Finish wzdłuż ścieżki ruchu. Wciśnij i przytrzymaj klawisz Shift w trakcie naciskania klawisza Tab, aby poruszać się od punktu do punktu w kierunku odwrotnym.

Uwaga: Jeśli pole wprowadzania tekstu jest aktywne w oknie dialogowym Motion Settings, naciskanie klawisza Tab podświetli kolejne pola edycji tekstu zamiast kolejnych punktów ruchu.

2. Użyj jednej z następujących metod do wyregulowania położenia punktu:

• Naciśnij klawisz ze strzałką, aby przesunąć wybrany punkt o jeden piksel w kierunku wskazywania strzałki.

• Wciśnij i przytrzymaj klawisz Shift, a następnie naciśnij klawisz ze strzałką, aby przesuwać punkt w krokach co pięć pikseli.

• Wprowadź współrzędne położenia punktu do pól Info umieszczonych poniżej podziałki czasu.

Uwaga: W oknie dialogowym Motion Settings współrzędne w polach tekstowych Info są określone z rozdzielczością próbnego obrazka (80 x 60 pikseli), ale są skalowane na końcu do rozmiarów wyjściowych klatki w projekcie. Przesunięcie jednego piksela przy rozmiarze obrazu próbnego oznacza przesunięcie do 4 pikseli, jeśli rozmiar klatki w projekcie wynosi 320 x 240 lub 8 pikseli przy wyjściowej rozdzielczości 640 x 480.Możesz wpisać wartości ułamkowe, aby przemieszczać punkty z większą precyzją niż kroki 4-8 pikselowe. Przykładowo, wpisując do pierwszego pola tekstowego wartość 1,75 spowodujemy poziome przesunięcie o 14 pikseli przy rozdzielczości 640 x 480. Aby wyprowadzić właściwą wartość do wpisania dla pożądanego kierunku przesunięcia, najpierw podziel odpowiedni wymiar wyjściowy (np. 640) przez odpowiadający mu wymiar próbki obrazu (80), a następnie podziel odległość, na jaką chcesz się przesunąć (np. 14 pikseli) przez uzyskany wynik.

Aby wyśrodkować nagranie w klatce w pewnym punkcie na ścieżce ruchu:

1. Zaznacz punkt.

2. Wprowadź współrzędne (0, 0) dla położenia punktu w polach Info poniżej podziałki czasu, albo kliknij przycisk Center, aby współrzędne te wprowadził program Adobe Premiere.

Aby usunąć punkt na ścieżce ruchu:

Zaznacz punkt i naciśnij klawisz Delete.

Zmiana szybkości ruchu

Możesz dokonać zmiany szybkości ruchu przez rozmieszczenie punktów wzdłuż podziałki czasu. Punkty dodane do ścieżki ruchu są odwzorowane w czasie na podziałce czasu poniżej ścieżki. Długość podziałki czasu przedstawia długość nagrania.

Podziałka czasu zawiera również element sterujący, który pozwala ci określić widok czasu. Klikając na dwie czerwone strzałki na prawo od podziałki czasu dokonujesz przełączenia wyświetlania czasu pomiędzy okresem trwania nagrania a okresem trwania projektu. Elementu tego możesz użyć do synchronizacji ruchu lub do określenia ruchu w ścisłym punkcie czasu.

Aby zmienić szybkość ruchu:

1. Zaznacz punkt ruchu na ścieżce lub na podziałce czasu w oknie dialogowym Motion Settings. Możesz również naciskać klawisz Tab lub Shift + Tab, aby wybierać po kolei punkty ruchu. Czarna, zwrócona w dół strzałka na podziałce czasu oznacza wybrany punkt.

2. Przeciągnij tą strzałkę w lewo lub w prawo. Przeciągając strzałkę w pobliże innego punktu ruchu powoduje wzrost prędkości ruchu na odcinku pomiędzy tymi dwoma punktami; przeciągając ją dalej od drugiego punktu zwalniamy prędkość ruchu pomiędzy nimi.

Przeglądanie ruchu

Ustawienia ruchu są stosowane do próbki w lewym górnym rogu okna dialogowego Motion Settings, pozwalając ci przeglądać wszelkie wprowadzane przez ciebie zmiany.

Aby przeglądnąć ruch w oknie dialogowym Motion Settings:

• Kliknij przycisk Play () umieszczony obok okienka podglądu ruchu.

• Przeciągaj skierowaną w górę strzałkę wzdłuż podziałki czasu.

• Aby wstrzymać przegląd, kliknij przycisk Pause ().

• Tylko w Mac OS, kliknij na przycisk Colapse, aby przenieś podgląd do widoku Program w oknie Monitor.

• Zaznacz opcję Show All (Pokaz Wszystkiego), aby wyświetlać obrazek wzdłuż ścieżki ruchu tak, jak pojawi się on w końcowym programie wideo, łącznie z przejściami, filtrami i ustawieniami przezroczystości. Weź pod uwagę, iż z tymi ustawieniami okno podglądu nie może odtwarzać płynnie wideo.

• Zaznacz opcję Show Outlines (Pokaz Zarysów), aby wyświetlać zarys nagrania (łącznie z obrotami, powiększaniem lub zniekształcaniem) w każdym punkcie ruchu na ścieżce.

• Zaznacz opcję Show Path (Pokaz Ścieżki), aby wyświetlić ścieżkę ruchu jako serię kropek pomiędzy punktami ruchu. Kropki zbliżone do siebie oznaczają mniejszą prędkość; kropki oddalone od siebie oznaczają większą prędkość.

Obracanie, powiększanie, opóźnianie i zniekształcanie

Dla każdego punktu ruchu na ścieżce możesz ustawić obrót, powiększenie, opóźnienie i zdefiniować kształt dla zniekształcania nagrania. Przez określenie różnych wartości w różnych punktach ruchu możesz obracać, powiększać, opóźniać i zniekształcać nagranie w czasie.

Aby obracać, powiększać lub opóźniać nagranie:

1. Wybierz punkt ruchu na ścieżce ruchu lub na podziałce czasu w oknie dialogowym Motion Settings, do którego chcesz dodać obrót, powiększenie lub zniekształcenie.

2. Przeciągnij suwak lub wprowadź wartość według potrzeb dla następujących elementów sterujących:

• Dla opcji Rotation (Obrót) ustaw wartość kąta obrotu nagrania w określonym punkcie. Kąt może przyjmować wartości od -1440 stopni do 1440 stopni, co daje w wyniku do ośmiu pełnych obrotów nagrania pomiędzy punktami. (Jeden pełny obrót jest równy 360 stopniom.)

• Dla opcji Zoom (Powiększenie) powiększ lub pomniejsz rozmiar nagrania w określonym punkcie na ścieżce ruchu. Wartość procentowa powiększenia może zawierać się w przedziale od 0 do 500 %. Przy wartości 0 % nagranie jest niewidoczne; przy 100 % nagranie ma swój normalny rozmiar.

• Dla opcji Delay (Opóźnienie) wstrzymaj ruch nagrania przez określony czas. Wartość opóźnienia wyraża się stosunkiem procentowym czasu trwania nagrania. Procent opóźnienia nie może przekraczać odległości w czasie do następnego punktu ruchu. Gdy zostanie dodane opóźnienie, na podziałce czasu pojawi się niebieski pasek, wyświetlając długość opóźnienia.

3. Wybierz opcję z menu Motion definiującą sposób wykonywania ruchu pomiędzy wybranym punktem a punktem następnym. Możesz osiągnąć płynny ruch przy powiększaniu przez przyspieszanie lub zwalnianie ruchu, gdzie jest to konieczne. Jeśli nagranie jest powiększane z małego rozmiaru na duży, wybierz opcję Accelerate (Przyspieszanie). Jeśli nagranie jest zmniejszane z dużego rozmiaru na mały, wybierz opcję Decelerate (Hamowanie).

4. Powtarzaj kroki od 1 do 3 dla każdego punktu ruchu, który chcesz zmienić.

Uwaga: Możesz użyć standardowych skrótów klawiaturowych dla kopiowania i wstawiania, aby skopiować ustawienia ruchu z jednego punktu ruchu do innego w tym samym lub innym nagraniu.

Aby zniekształcić nagranie:

1. Wybierz punkt ruchu na ścieżce ruchu lub na podziałce czasu w oknie dialogowym Motion Settings, w którym chcesz zastosować zniekształcanie.

2. Na obszarze Distortion (Zniekształcenie) wykonaj dowolną z następujących operacji:

• Aby utworzyć zniekształcenie przeciągnij jeden lub więcej z czterech narożnych punktów w inne miejsce.

• Aby obrócić zniekształcony obraz wokół punktu środkowego, wciśnij i przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub klawisz Option (Mac OS) i umieść wskaźnik ponad punktem narożnym; następnie przeciągnij myszką, aby obrócić obraz wokół punktu środkowego.

• Aby przesunąć wszystkie cztery punkty narożne naraz, umieść wskaźnik w środku obrazu i przeciągnij go myszką.

3. Powtarzaj kroki 1 i 2 dla każdego punktu ruchu, w którym chcesz uzyskać zniekształcenie.

Określanie dokładnego czasu ruchu

Aby zsynchronizować ruch z innymi zdarzeniami w twoim programie wideo lub aby określić dokładny czas dla ruchu, możesz wykorzystać wskaźnik czasu obok podziałki czasu. Wskaźnik czasu pokazuje czas wybranego punktu ruchu mierzony albo od początku nagrania, albo od początku całego programu wideo.

Aby określić dokładny czas dla ruchu:

1. Kliknij dwie czerwone strzałki obok wyświetlacza czasu, aby określić sposób mierzenia czasu:

• Jeśli dwie strzałki się stykają, czas jest mierzony od początku nagrania.

• Jeśli strzałki są rozdzielone, czas jest mierzony od początku programu wideo umieszczonego w oknie Timeline.

2. Utwórz punkt ruchu przez kliknięcie myszką na podziałce czasu (albo przez wybranie istniejącego punktu). Następnie przeciągaj go, aż ustawi się na właściwym czasie - obserwuj wyświetlacz czasu.

Ustawianie pozostałych opcji ruchu

Możesz wybrać inne opcje ruchu, aby dołączyć kolor wypełnienia, określić rodzaj ruchu i sposób traktowania przez Premiere kanału alfa nagrania.

W oknie dialogowym Motion Settings możesz dokonać wyboru następujących opcji:

Reset - usuwa w wybranym punkcie ruchu ustawienia dla zniekształcenia, opóźnienia, obrotu i powiększenia.

Fill Color (Kolor Wypełnienia) - określa kolor tła, który wypełnia klatkę za poruszającym się nagraniem. Aby wybrać kolor tła, kliknij myszką pożądany kolor w obszarze Fill Color (gdy wskaźnik znajdzie się nad próbką obrazu, zmieni swój kształt na narzędzie zakraplacza do oczu) lub kliknij na prostokąt koloru ponad próbką obrazu, aby uzyskać dostęp do okna pobierania koloru, z którego wybierzesz odpowiedni kolor.

Smooth Motion (Wygładzanie Ruchu) - wygładza ścieżkę, po której podróżuje nagranie. Opcja ta wygładza ostre zmiany w kierunku ruchu, obrocie lub zniekształceniu. Możesz sterować gładkością ścieżki wybierając odpowiednią opcję w rozwijanym menu. Opcja Smooth Motion zapewnia najmniejszy stopień wygładzania; opcja Averaging-High zapewnia najwyższy stopień wygładzenia.

Alpha: Use Clip's (Użycie Kanału Alfa Nagrania) - nakłada nagranie korzystając z istniejącego w nim kanału alfa. Jest to normalne ustawienie dla napisów lub grafiki utworzonych w innej aplikacji obsługującej kanały alfa, takiej jak Adobe Photoshop. Opcja ta wpłynie tylko na te nagrania, którym przypisano odpowiednią maskę kanału alfa w oknie dialogowym Transparency Settings.

Alpha: Create New (Utworzenie Nowego Kanału Alpha) - tworzy nieprzezroczyste wypełnienie dla nagrań nie posiadających istniejącego kanału alfa. Przy wybraniu tej opcji, kanał alfa tworzony jest na podstawie kształtu poruszającego się nagrania. Opcja ta odnosi się tylko do nagrań, którym przypisano typ maski kanału alfa w oknie dialogowym Transparency Settings.

Uwaga: Wybranie opcji Create New dla obrazu zawierającego kanał alfa dokonuje zastąpienia oryginalnego kanału alfa, gdy obraz będzie nakładany.

Zapisywanie, odczytywanie i usuwanie ustawień ruchu

Możesz użyć przycisków Save (Zapis) i Load (Odczyt) umieszczonych w oknie dialogowym Motion Settings, aby zapisać na dysku ustawienia ruchu, które utworzyłeś w danym nagrania, dla późniejszego wykorzystania w innych nagraniach. Ustawienia ruchu są stosowane dla całych nagrań; nie można ich zastosować dla ograniczonej liczby klatek nagrania.

Aby usunąć wszystkie ustawienia ruchu zastosowane w nagraniu, kliknij myszką przycisk Remove (Usuwanie) w oknie dialogowym Motion Settings.

Rozdział 10: Zastosowanie Filtrów Wideo

Program Adobe Premiere zawiera dużo różnorodnych filtrów wideo, które pozwalają ci zniekształcać, rozmywać, wyostrzać i dodawać efekty specjalne do twoich nagrań. Filtr można regulować w czasie, aby zwiększać lub zmniejszać jego efekt, a do każdego nagrania można wielokrotnie stosować różne filtry. Możesz również stworzyć i zastosować swoje własne filtry, które można następnie zapisać ma dysku dla ponownego użycia.

Uwaga: W dodatku do tuzinów filtrów umieszczonych w programie Premiere, wiele filtrów jest dostępnych w formie dodatkowych modułów programowych (plug-ins), które możesz zakupić lub zdobyć w inny sposób. Na przykład, dodatkowe moduły programowe programu Photoshop mogą być skopiowane do katalogu Plug-ins programu Premiere, aby można ich było użyć dla nagrań wideo lub nieruchomych obrazów w twoim dziele filmowym.

O filtrach wideo i klatkach kluczowych

Każdy filtr wideo dostarcza ci jeden lub kilka regulatorów, którymi możesz określić różne własności efektu. Na przykład, filtr Ripple (Rozpływ) pozwala ci określić kierunek, intensywność i szerokość rozpływu.

Opisy filtrów wideo włączonych do programu Adobe Premiere znajdziesz w pliku pomocy podręcznej.

Efekt wprowadzany przez filtr możesz zmieniać w czasie tworząc klatki kluczowe (keyframes). Klatka kluczowa zawiera wartości wszystkich regulatorów filtru wideo i stosuje te wartości do nagrania w określonym czasie. Przez zastosowanie różnych wartości dla dwóch lub więcej klatek kluczowych, możesz zmieniać filtr w czasie. Premiere dokonuje automatycznie interpolacji wartości regulatorów pomiędzy klatkami kluczowymi, stosując progresję liniową (przyrost lub ubytek wzdłuż linii prostej - przypis tłumaczacza). Oznacza to, iż nie musisz tworzyć klatki kluczowej dla każdej klatki w nagraniu.

Na przykład, załóżmy, iż chciałeś użyć filtru Crystallize (Krystalizacja), aby dodać efekt zwiększający się w czasie i opadający. W tym przypadku, będziesz musiał ustawić trzy klatki kluczowe - pierwszą z lekką krystalizacją, drugą z bardziej zaawansowaną krystalizacją i trzecią z lekką krystalizacją. Ponieważ Premiere automatycznie interpoluje zniekształcenia pomiędzy każdymi klatkami kluczowymi, krystalizacja będzie stopniowo rosła (liniowo) pomiędzy pierwszą i drugą klatką kluczową, a następnie stopniowo malała pomiędzy drugą i trzecią klatką kluczową. Dla każdego filtru możesz utworzyć tyle klatek kluczowych, ile potrzebujesz, aby uzyskać pożądany wynik.

Standardowo, każdy filtr posiada dwie klatki kluczowe na początku i na końcu nagrania, oznaczone trójkątami na podziałce czasu w oknie dialogowym Filters. Czas wyświetlany poniżej podziałki czasu klatki kluczowej ukazuje pozycję klatki kluczowej w programie wideo. Jeśli nie zastosujesz żadnych zmian do tych standardowych klatek kluczowych, ustawienia związanego z nimi filtru odnosić się będą do całego nagrania. Nie możesz ustawić dodatkowych klatek kluczowych dla filtrów, które nie posiadają żadnych regulowanych ustawień.

Zastosowanie filtrów wideo do nagrania

Możesz zastosować filtr wideo do nagrania wideo umieszczonego na ścieżce Video 1 i na dowolnej ścieżce nakładkowej. Możesz również zastosować jeden lub więcej filtrów do pojedynczego nagrania, wielu nagrań lub do części nagrania. W oknie Timeline nagrania, do których zastosowano filtry, są wyświetlane z niebieskim brzegiem u góry.

Aby zastosować filtr do nagrania wideo:

1. Zaznacz nagranie wideo w oknie Timeline. Aby zastosować filtr do więcej niż jednego nagrania, użyj narzędzia wyboru zakresu (range select tool) do zaznaczania nagrań.

2. Z menu wybierz polecenie Clip > Filters. Na ekranie pojawi się okno dialogowe Filters.

Uwaga: Możesz szybko połączyć ze sobą kroki 1 i 2 klikając nagranie prawym przyciskiem myszki (Windows) lub wciskając przy kliknięciu myszką klawisz Control (Macintosh) i wybierając polecenie Filters z rozwijanego menu, które się ukaże.

3. Wybierz filtr z listy Available (Dostępne) i kliknij na przycisk Add, albo kliknij podwójnie myszką filtr na liście Available.

4. Jeśli filtr posiada regulatory dla swoich efektów, pojawi się okno dialogowe Settings. Ustawienia, które tutaj wybierzesz, będą zastosowane do pierwszej klatki kluczowej (jeśli zmienisz ustawienia dla innych klatek kluczowych) lub do całego nagrania (jeśli nie wprowadzisz zmian do żadnej klatki kluczowej). Kliknij myszką przycisk OK., aby zastosować wprowadzone zmiany.

5. Aby zmienić wartości w dowolnej z dwóch standardowych klatek kluczowych (na początku i na końcu nagrania), wybierz klatkę kluczową na podziałce czasu klatek kluczowych (trójkąt zmienia kolor na niebieski). Kliknij przycisk Edit i w oknie dialogowym określ pożądane ustawienia. Kliknij przycisk OK.

6. Aby dodać i ustawić inne klatki kluczowe, kliknij na pożądanej pozycji na podziałce czasu klatek kluczowych. W oknie dialogowym Settings wyreguluj ustawienia i kliknij przycisk OK.

7. Aby zmienić położenie klatki kluczowej, przeciągnij ją na nowe miejsce na podziałce czasu klatek kluczowych. W trakcie przeciągania widok Program w oknie Monitor wyświetla kolejne klatki nagrania, uaktualniając nagranie za pomocą ustawień klatki kluczowej.

8. Aby usunąć klatkę kluczową, którą dodałeś, zaznacz ją i naciśnij klawisz Delete. Nie możesz usunąć pierwszej i ostatniej klatki kluczowej.

9. Gdy zakończysz ustawianie klatek kluczowych, kliknij na przycisk OK. w oknie dialogowym Filters.

Aby usunąć filtr z nagrania:

1. Zaznacz nagranie i z menu wybierz polecenie Clip > Filters.

2. Wybierz filtr z listy Current (Bieżący) w oknie dialogowym Filters.

3. Kliknij przycisk Remove (Usunięcie).

Zastosowanie wielokrotnych filtrów

Możesz zastosować do nagrania dwa lub więcej filtrów, aby wytworzyć bardziej złożone efekty specjalne. Program Adobe Premiere stosuje filtry w kolejności ich pojawiania się na liście Current w oknie dialogowym Filters, z góry na dół. Dlatego przy wielokrotnych filtrach, każdy z nich jest stosowany do efektu wytworzonego przez filtry wcześniejsze, które znajdują się powyżej na liście. Na przykład, jeśli dodasz filtry Emboss, Ghosting i Blur do nagrania w tej kolejności, to Blur jest stosowany po filtrach Emboss i Ghosting. Różne polecenia mogą zmienić ten ogólny efekt.

Każdy filtr posiada swój własny zestaw klatek kluczowych. Zmiana klatek kluczowych w jednym filtrze nie wpływa na klatki kluczowe w żadnym z pozostałych filtrów użytych w tym samym nagraniu.

Aby zastosować wielokrotne filtry do pojedynczego nagrania:

1. Dodaj filtr do listy Current w oknie dialogowym Filters, jak wyjaśniono w rozdziale „Zastosowanie filtrów wideo do pojedynczego nagrania”.

2. Wybierz inny filtr z listy Available i kliknij przycisk Add, albo kliknij dwukrotnie myszką filtr na liście Available. Powtórz to dla każdego filtru, który chcesz dodać.

3. Wykonaj dowolną z następujących operacji:

• Aby zmienić kolejność filtrów na liście Current, zaznacz jeden i przeciągnij go w górę lub w dół.

• Aby zwiększyć efekt filtru, dodaj go do listy Current więcej niż jeden raz.

• Aby zmodyfikować klatki kluczowe dla dowolnego filtru na liście Current, zaznacz go i edytuj, dodaj, usuń lub zmień położenie klatek kluczowych na podziałce czasu klatek kluczowych.

Rozdział 11: Tworzenie Ostatecznego Wideo

Gdy ukończyłeś zbieranie i montaż nagrań w oknie Timeline, możesz utworzyć ostateczny program wideo. Opcje wybierane przy eksporcie końcowego wideo zależą od jego sposobu użycia w przyszłości. Rozdział ten pomoże ci tworzyć wysokiej jakości filmy wideo dla różnych zastosowań:

• Nagrywanie zawartości okna Timeline bezpośrednio przy odtwarzaniu z twojego komputera na taśmę wideo.

• Eksport do pliku wideo AVI lub QuickTime dla przeglądu z twardego dysku, dysku wymiennego lub płyty CD-ROM. Przez dodatkowe moduły programowe Premiere może również wyeksportować formaty dostarczane przez innych producentów oprogramowania lub przez oprogramowanie dołączone do twoich kart przechwytujących i nagrywających obraz wideo.

• Tworzenie prostej sekwencji wideo prze połączenie razem nagrań.

• Eksport pliku wideo do przeglądania w sieci Internet.

Jeśli z projektu Premiere chcesz utworzyć taśmę wideo lub film ruchomy, musisz albo posiadać odpowiedni sprzęt do transferu wideo lub filmowego, albo dostęp do serwisu usługowego, który oferuje wymagany przez ciebie sprzęt oraz usługi.

O ustawieniach wyjściowych:

Gdy tworzysz ostateczny program wideo, ustawienia wyregulowane przez ciebie do sterowania efektem wyjściowym zależą od pożądanego rodzaju ostatecznego programu:

• Gdy nagrywasz na taśmę wideo zawartość okna Timeline lub nagranie w czasie jego odtwarzania na twoim komputerze, wyjście jest sterowane przez opcje Wideo, Audio, Klatek Kluczowych (Keyframes) i Tworzenia Obrazu (Rendering) w oknie dialogowym Project Settings.

• Gdy dokonujesz eksportu zawartości okna Timeline lub nagrania do pliku wideo lub pliku nieruchomego obrazu, wyjście jest sterowane przez Ustawienia Eksportu (Export Settings) dostępne poprzez polecenie menu File > Export.

Może wystąpić potrzeba przygotowania różnych wersji tego samego programu wideo dla różnych użytkowników. Na przykład, można przygotować wersje nisko i wysoko-rozdzielcze programu lub nagrania, albo utworzyć wersje do transmisji w telewizji, do dystrybucji na dyskach CD-ROM i do odtwarzania poprzez sieć Internet. Możesz zautomatyzować eksport wariacji projektu używając przetwarzania wsadowego (batch processing).

Określanie kompresji dla ostatecznego wideo

Do ostatecznego wideo stosujesz taką kompresję, aby komputer mógł odtwarzać płynnie twój program wideo. Jednakże, stopień zastosowanej kompresji zależy od sposobu odtwarzania ostatecznego wideo:

• Jeśli tworzysz program, który będzie odtwarzany z okna Timeline w czasie bezpośredniego nagrywania na taśmę wideo, zastosuj ustawienia kompresji, które zachowają najwyższą jakość obrazu bez gubienia jakiejkolwiek klatki. Dostrój te ustawienia do komputera, który będzie odtwarzał program w czasie nagrywania na taśmę wideo. Jeśli nagrywania na taśmę wideo będziesz dokonywał przy użyciu tej samej karty, której używałeś do przechwytywania i nagrywania obrazu wideo, to możesz zastosować tą samą kompresję, co przy przechwytywaniu.

• Jeśli tworzysz program, który będzie odtwarzany przez wiele różnych komputerów, np. po rozprowadzeniu go na płytach CD-ROM, zastosuj ustawienia kompresji pozwalające na płynne odtwarzanie programu wideo na najgorszym komputerze, który zamierzasz obsługiwać.

Ustawianie kompresora wideo

Kompresor / dekompresor, albo codec, jest specyficzną metodą obsługi kompresji i dekompresji. Niektóre z nich są wbudowane w QuickTime lub Video for Windows, a inne są dostępne jako dodatkowe moduły programowe. Występuje duża liczba programów kompresji wideo, ponieważ nie istnieje jeden kompresor, który byłby najlepszy w każdej sytuacji. Na przykład, najlepszy codec dla kompresji animowanych kreskówek jest zwykle niezbyt efektywny do kompresowania filmów wideo.

Dostępne procedury kompresji do nagrywania na taśmie wideo zależą od Trybu Montażu (Editing Mode), który określiłeś w oknie dialogowym Project Settings, a procedury kompresji dostępne dla eksportu zależą od Typu Pliku (File Type), który wybrałeś w oknie dialogowym Export Movie Settings. Video for Windows, QuickTime i oprogramowanie karty przechwytującej obraz wideo mogą każde z osobna dostarczyć innego zestawu codec'ów dla programu Premiere. Jeśli tworzysz program, który będzie odtwarzany na różnych typach komputerów, upewnij się, iż cała twoja widownia ma dostęp do codec'u, którego używasz. Na przykład, jeśli używasz codec dostępny tylko dla QuickTime, twoja widownia musi mieć zainstalowany system QuickTime. Niektóre formaty używają dedykowanych procedur kompresji, takie jak systemy strumieni wideo.

Uwaga: Jeśli nie możesz znaleźć opcji dostarczanych przez twój codec, zobacz do dokumentacji dostarczonej przez producenta twojego sprzętu. Niektóre procedury kompresji włączone do sprzętu przechwytującego i nagrywającego obraz wideo wymagają ustawienia opcji w oknach dialogowych dostarczanych przez codec, zamiast przez opcje opisane w tym rozdziale.

Aby wybrać codec:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby wybrać codec do nagrywania na taśmie wideo przy odtwarzaniu z okna Timeline, wybierz z menu polecenie Project > Settings > Video Settings.

• Aby wybrać codec do eksportu pliku wideo, wybierz z menu polecenie File > Export > Movie, kliknij przycisk Settings, upewnij się iż opcja File Type (Rodzaj Pliku) jest ustawiona na pożądaną wartość, a następnie kliknij przycisk Next.

2. Wybierz codec z menu Compressor.

3. Kliknij przycisk Configure (jeśli jest dostępny), określ opcje, a następnie kliknij przycisk OK. Dostępne opcje różnią się w zależności od wybranej procedury kompresji.

4. Określ poziom Quality (Jakość) na spodzie okna dialogowego Video Settings. Niektóre procedury kompresji nie pozwalają ustawić tej opcji. Następnie kliknij myszką przycisk OK.

Ustawianie stopnia przepływu danych

Niektóre procedury kompresji wideo pozwalają ci określić stopień przepływu danych (data rate), który kontroluje ilość informacji wideo, która musi być przetworzona w każdej sekundzie w czasie odtwarzania. Określenie stopnia przepływu danych w programie Premiere właściwie ustawia maksymalny stopień przepływu danych, ponieważ bieżący stopień przepływu danych jest zmienny i zależy od treści obrazu każdej klatki wideo.

Stopień przepływu danych, który określasz, zależy od przeznaczenia wideo. Poniższa lista opisuje wskazówki ustalania stopnia przepływu danych dla kilku zastosowań:

Produkcja taśm wideo. Stopień przepływu danych powinien zawierać się w możliwościach komputera, który będzie odtwarzał zawartość okna Timeline lub nagranie podczas sesji nagraniowej na taśmę wideo.

Odtwarzanie z dysku twardego. Jeśli twój finalny produkt będzie odtwarzany z dysku twardego, określ typowy stopień przepływu danych dla dysków twardych twojej widowni i ustaw zgodnie z nim stopień przepływu danych w twoim programie wideo. Jeśli eksportujesz wideo, które ma być dalej montowane z maksymalną jakością, użyj bezstratnej procedury kompresującej określ stopień przepływu danych obsługiwany przez system montażu dla przechwytywania i montażu wideo.

Odtwarzanie z dysku CD-ROM. Stopień przepływu danych dla wideo odtwarzanego z dysku CD-ROM zależy od szybkości stacji kompaktowej. Na przykład, jeśli przygotowujesz ostateczny plik wideo dla stacji CD-ROM o podwójnej prędkości (300KB na sekundę), możesz określić 150 do 200 KB na sekundę, aby wziąć pod uwagę zarówno przepustowość stacji jak i systemu, który musi przenosić dane.

Odtwarzanie w sieci Intranet. Stopień przepływu danych może wynosić 100KB lub więcej zależnie od prędkości przepływu danych w twojej sieci komputerowej. Sieć Intranet jest wewnętrzną lub prywatną siecią wykorzystującą protokoły sieciowe Internetu. Ponieważ zakres jej jest mniejszy, intranet ogólnie używa linii komunikacyjnych o wyższej jakości od linii telefonicznych, więc jest zwykle szybszy od Internetu.

Przesyłanie wideo w sieci Internet. Stopień przepływu danych powinien polegać na rzeczywistych osiągach przepływu danych w docelowym miejscu sieci. Na przykład, stopień przepływu danych dla strumienia wideo opracowany dla połączenia 28,800 bodów (bitów na sekundę) jest zwykle ustawiany na 20,000 bodów. Jest to spowodowane czynnikami takimi jak głośność danych i jakość linii, które uniemożliwiają połączeniom internetowym opartym na liniach telefonicznych osiągnięcie założonego stopnia przepływu danych.

Przesyłanie pliku wideo przez serwis WWW Internetu. Stopień przepływu danych jest mniej ważny od rozmiaru pliku wideo na dysku, ponieważ głównym zmartwieniem jest tutaj czas przesyłania pliku. Jednakże, zmniejszenie stopnia przepływu danych może również zmniejszyć rozmiar pliku wideo, więc będzie on przesyłany szybciej.

Możesz użyć polecenie Get Properties For, aby zanalizować stopień przepływu danych plików, które eksportujesz.

Aby określić stopień przepływu danych:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby ustawić stopień przepływu danych przy nagrywaniu na taśmie wideo w czasie odtwarzania programu z okna Timeline, wybierz polecenie z menu Project > Settings > Video Settings.

• Aby ustawić stopień przepływu danych w czasie eksportu do pliku wideo, wybierz z menu polecenie File > Export > Movie, kliknij opcję Settings, upewnij się iż w opcji File Type wybrany jest odpowiedni rodzaj pliku, a następnie kliknij przycisk Next.

2. Zaznacz opcję Limit Data Rate to ... K/Sec (Ograniczenie Przepływu Danych do ... KB/sek) i wpisz pożądaną wartość dla stopnia przepływu danych.

3. Zaznacz opcję Recompress (Ponowna Kompresja), aby upewnić się, iż Premiere wyeksportuje plik wideo, który będzie posiadał stopień przepływu danych niższy lub równy określonemu przez ciebie. Wybierz z menu Recompress opcję Always (Zawsze), aby kompresować każdą klatkę, nawet jeśli posiada ona już założony stopień przepływu danych, albo wybierz opcję Maintain Data Rate (Zachowanie Stopnia Przepływu Danych), aby zachować jakość przez kompresowanie jedynie tych klatek, których stopień przepływu danych jest wyższy od założonego. Ponowna kompresja poprzednio skompresowanych klatek może obniżyć jakość obrazu. Skasuj wybór opcji Recompress, aby zapobiec zastosowaniu bieżących ustawień kompresji do nagrań, które nie były zmieniane od ostatniego ich montażu w programie wideo. Następnie kliknij myszką przycisk OK.

Uwaga: Niektóre procedury kompresji nie udostępniają możliwości zmiany stopnia przepływu danych. W takich przypadkach opcje podane w kroku 2 i 3 nie będą dostępne.

Ustawianie klatek kluczowych

Niektóre procedury kompresji dostarczają dodatkowego stopnia kontroli nad rozmiarem pliku i jakością obrazu przez użycie klatek kluczowych kompresji, które działają jak punkty startowe dla tymczasowej kompresji. Możesz ustawiać klatki kluczowe w określonych przez ciebie interwałach czasowych lub w miejscach znaczników, które ustawisz w oknie Timeline. Jeśli wybrany przez ciebie codec nie obsługuje klatek kluczowych, opcja klatek kluczowych nie będzie dostępna.

Aby określić opcje klatek kluczowych:

1. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Aby określić opcje klatek kluczowych dla nagrywania na taśmie wideo przy odtwarzaniu z okna Timeline, z menu wybierz polecenie Project > Settings > Keyframe and Rendering Options.

• Aby określić opcje klatek kluczowych podczas eksportu do pliku wideo, z menu wybierz polecenie File > Export > Movie, kliknij Settings, upewnij się iż opcja File Type jest ustawiona na pożądany rodzaj pliku, a następnie z menu u góry okna dialogowego Export Movie Settings wybierz polecenie Keyframe and Rendering Options.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji:

• Zaznacz opcję Keyframe Every ... Frames (Klatka Kluczowa Co Każde ... Klatek) i wpisz liczbę klatek, po których codec utworzy klatkę kluczową przy eksportowaniu wideo.

• Zaznacz opcję Frames Only At Markers (Klatki Tylko W Miejscu Znaczników), aby utworzyć klatki kluczowe tylko w miejscu występowania znaczników w oknie Timeline.

3. Określ według potrzeb następujące opcje i następnie kliknij myszką przycisk OK.:

• Zaznacz opcję Add Keyframes At Markers (Dodanie Klatek Kluczowych W Miejscu Znaczników), aby również utworzyć klatkę kluczową na każdym znaczniku. Aby opcja ta zadziałała, na podziałce czasu w oknie Timeline muszą istnieć znaczniki.

• Zaznacz opcję At Edits (W Miejscu Montażu), aby również utworzyć klatkę kluczową na początku każdego nagrania w oknie Timeline.

Uwaga: Niektóre procedury kompresji nie udzielają kontroli nad klatkami kluczowymi. W takich przypadkach, opcje w kroku 2 i 3 nie będą dostępne.

Typy plików dostępne do eksportu

Poniższa lista opisuje formaty plików dostępne przy eksporcie plików wideo. W Premiere mogą być dostępne dodatkowe formaty plików, jeśli dostarczone zostały wraz z twoją kartą przechwytywania i nagrywania obrazu wideo lub przez dodanie oddzielnie dostępnych modułów programowych.

Uwaga: Napisy takie jak „tylko dla Windows” lub „tylko dla Mac OS” w tym rozdziale i w innych odnoszą się do cech specyficznych dla wersji programu Premiere pracujących pod kontrolą Windows lub systemu Mac OS. Nie oznaczają one, czy dany format pliku może być otwarty i odtworzony na określonej platformie komputerowej.

AIFF audio (tylko dla Mac OS) - używaj, gdy chcesz wyeksportować tylko ścieżkę dźwiękową.

Microsoft AVI (tylko dla Windows) - używaj formatu AVI (Audio Video Interleaved) dla filmów wideo, które będą odtwarzane w środowisku Windows, które posiada wbudowaną obsługę AVI. Czasami format ten jest używany do transportowanych siecią Internet plików wideo.

Animated GIF - używaj jako prostego sposobu wyświetlania wideo i ruchomej grafiki na stronach internetowych WWW. Pliki Animated GIF nie mogą zawierać dźwięku.

Filmstrip - używaj, gdy chcesz bezpośrednio malować na klatkach wideo przy użyciu programu Adobe Photoshop.

Flc/Fli (tylko dla Windows) - używaj dla animacji lub sekwencji nieruchomych obrazów, gdy chcesz edytować je w oprogramowaniu obsługującym te formaty.

GIF sequence - używaj dla sekwencji pojedynczych nieruchomych obrazów, aby edytować je w oprogramowaniu obsługującym ten format. Nie jest to równoważne formatowi Animated GIF, który umieszcza wszystkie klatki w jednym pliku.

PICT sequence (tylko dla Mac OS) - używaj dla sekwencji nieruchomych obrazów, aby edytować je w oprogramowaniu Mac OS obsługującym ten format.

QuickTime - używaj dla plików wideo, które muszą być możliwe do odtworzenia zarówno w Windows jak i w Mac OS. Premiere zawsze eksportuje plik wideo zawierający wszystkie niezbędne informacje do odtworzenia go na każdej z platform. Może być używany dla plików wideo odczytywanych z sieci oraz do przesyłania wideo w sieci w zależności od ustawień i wersji QuickTime używanej przez widownię.

Targa sequence - używaj dla sekwencji pojedynczych nieruchomych obrazów, aby edytować je w oprogramowaniu obsługującym ten format.

TIFF sequence - używaj dla sekwencji pojedynczych nieruchomych obrazów, aby edytować je w oprogramowaniu obsługującym ten format.

Windows bitmap (tylko dla Windows) - używaj dla sekwencji pojedynczych nieruchomych obrazów, aby edytować je w oprogramowaniu dla Windows obsługującym ten format.

Windows Audio Waveform (tylko dla Windows) - używaj, gdy chcesz wyeksportować jedynie ścieżkę dźwiękową. Format ten również jest znany jako plik .WAV. Może być odtwarzany tylko na komputerach pracujących w środowisku Windows. Czasami używany dla dźwięku ładowanego z sieci Internet.

Eksportowanie plików wideo

Program montowany w oknie Timeline nie jest dostępny jako niezależny plik wideo, aż zostanie wyeksportowany. Po wyeksportowaniu pliku wideo, możesz go odtwarzać w innych programach odtwarzających i edytujących oraz przenosić go na inne dyski czy platformy. Zanim dokonasz eksportu, upewnij się iż okno Timeline jest gotowe na odtworzenie filmu z pożądaną jakością. Na przykład, zamień wszystkie pliki pośrednie plikami o wysokiej rozdzielczości, odpowiednimi dla końcowego eksportu. Eksportu możesz również dokonać z widoków Source lub Program albo z okien Sequence lub Clip i możesz określić zakres eksportowanych klatek filmu. Jako dodatek do eksportowania pojedynczego pliku wideo, możesz wyeksportować zawartość okna Timeline do sekwencji pojedynczych plików nieruchomych obrazów.

Jako część procesu eksportowania sprawdzasz opcje w oknie dialogowym Export Settings. Początkowe ustawienia eksportu są takie same jak ustawienia określone przez ciebie w oknie dialogowym Project Settings, gdy pierwszy raz rozpocząłeś pracę nad swoim projektem. Lecz ustawienia eksportu nie są uaktualniane w trakcie rozwoju pracy nad projektem, więc dobrym pomysłem jest upewnienie się, iż wszystkie ustawienia eksportu są takie, jakie chcesz mieć. Chociaż okno dialogowe Export Settings jest podobne do okna dialogowego Project Settings, istnieją ważne różnice. Na przykład, występuje panel Special Processing (Specjalne Przetwarzanie), aby można było zastosować pewne zmiany do wszystkich nagrań w oknie Timeline w czasie eksportu, takie jak zmiana rozmiaru i redukcja szumów. Wszystkie opcje są szczegółowo opisane w dalszej części tego rozdziału.

Aby wyeksportować plik wideo:

1. Uaktywnij okno Timeline, widok Source, widok Program lub okno Clip. Jeśli eksportujesz zawartość okna Timeline i zawiera ono nagrania wirtualne, upewnij się, iż obszar roboczy w oknie Timeline obejmuje jedynie główny program wideo. Z menu wybierz polecenie File > Export > Movie i kliknij opcję Settings.

2. Określ według potrzeb następujące opcje:

• Dla File Type (Rodzaj Pliku) wybierz pożądany typ pliku, do którego chcesz eksportować. Jeśli będzie dostępna, kliknij opcję Advanced Settings (Zaawansowane Ustawienia), aby określić opcje uzależnione od wybranego typu pliku.

• Dla Range (Zakres) wybierz przedział czasu do eksportowania. Jeśli okno Timeline lub widok Program są aktywne, możesz wybrać opcję Work Area, aby wyeksportować zakres komórek zaznaczony przez znaczniki obszaru roboczego. Jeśli eksportu dokonujesz z widoku Source lub okna Clip i są zaznaczone punkty startu i końca, możesz wybrać opcję In to Out, aby wyeksportować jedynie zaznaczony zakres.

• Zaznacz opcję Export Video, aby eksportować ścieżki wideo, albo skasuj zaznaczenie tej opcji w celu zapobieżenia eksportowi ścieżek wideo.

• Zaznacz opcję Export Audio, aby eksportować ścieżki dźwiękowe, albo skasuj zaznaczenie tej opcji w celu zapobieżenia eksportowi ścieżek dźwiękowych.

• Zaznacz opcję Open When Finished, jeśli chcesz, aby eksportowany plik został otwarty w programie Premiere po zakończeniu eksportu.

3. Wybierz polecenie Video Settings z menu umieszczonego u góry okna dialogowego i określ następujące opcje:

• Dla Compressor wybierz codec (compressor/decompressor), który ma być zastosowany przez program Premiere przy eksportowaniu pliku i kliknij przycisk Configure (jeśli będzie on dostępny), aby ustawić opcje specyficzne dla wybranej metody kompresji. Dostępne metody kompresji zależą od opcji File Type, którą wybierasz w panelu Export Settings.

• Dla Depth wybierz głębię koloru (color depth) lub liczbę kolorów w eksportowanym wideo. Menu to może nie być dostępne, jeśli wybrana metoda kompresji obsługuje tylko jedną głębię kolorów. Możesz również określić 8-bitową (256 kolorów) paletę, gdy przygotowujesz wideo do odtwarzania w 8-bitowym kolorze, na przykład, aby dostosować kolory do strony WWW lub w prezentacji. Gdy będzie dostępny, kliknij przycisk Palette, a następnie albo wybierz opcję Make Palette Form Movie, aby wyprowadzić paletę kolorów z klatek użytych w programie wideo, albo wybierz opcję Load Palette Now, aby zaimportować paletę kolorów, którą poprzednio przygotowałeś i zapisałeś na dysku. Palety możesz odczytywać w formacie .ACO (Photoshop color swatch), .ACT (Paleta koloru Photoshop) lub .PAL (paleta Windows - tylko dla Windows).

Uwaga: typ pliku QuickTime pozwala dołączać paletę 256 kolorów do filmu o dowolnej głębi bitowej. Dzięki temu możesz określić paletę dla filmów 24-bitowych, która będzie używana w czasie wyświetlania na monitorze 8-bitowym i zapobiegnie to „migotaniu” palety przez dołączenie tej samej palety do wielu filmów. Video for Windows obsługuje dołączanie palety tylko do filmu 8-bitowego.

• Określ wymiary klatki w opcji Frame Size podane w pikselach dla eksportowanych klatek. Wybierz opcję 4:3 Aspect, aby ograniczyć rozmiar klatki do współczynnika kształtu 4:3 używanego w konwencjonalnej telewizji. Niektóre metody kompresji obsługują jeden lub specyficzny zestaw rozmiarów klatek. Zwiększanie rozmiaru klatki powoduje wyświetlanie większej ilości szczegółów, lecz zużywa więcej miejsca na dysku oraz wymaga więcej przetwarzania podczas odtwarzania filmu.

• Dla opcji Frame Rate wybierz liczbę klatek na sekundę dla eksportowanego wideo. Niektóre metody kompresji obsługują specyficzny zestaw częstotliwości wyświetlania klatek. Zwiększenie częstotliwości wyświetlania klatek może polepszyć płynność ruchu (w zależności od pierwotnej częstotliwości wyświetlania klatek w nagraniach źródłowych), lecz zużywa więcej miejsca na dysku.

• Dla opcji Quality wprowadź wartość, aby wpłynąć na jakość obrazu oraz obszar dysku zajmowany przez eksportowane wideo. Zwiększanie jakości powoduje lepszy wygląd obrazów, lecz wymaga więcej miejsca na dysku i film może nie być odtwarzany płynnie na wolniejszych komputerach.

• Zaznacz opcję Limit Data Rate to ... K/Sec (Ograniczenie Stopnia Przepływu Danych do ... KB/sek) (jeśli jest dostępna dla wybranej metody kompresji), aby podać górną granicę stopnia przepływu danych wideo w eksportowanym pliku wideo w czasie jego odtwarzania.

Uwaga: W niektórych metodach kompresji jakość i stopień przepływu danych są od siebie nawzajem zależne, tak więc ustawienie jednej opcji powoduje automatyczną zmianę drugiej.

4. Z menu u góry okna dialogowego Export Movie Settings wybierz polecenie Audio Settings i określ następujące opcje:

• Dla opcji Rate (Częstotliwość Próbkowania Dźwięku) wybierz większą wartość dla lepszej jakości dźwięku w eksportowanym pliku lub wybierz wartość mniejszą w celu zmniejszenia czasu przetwarzania oraz przestrzeni zajmowanej przez plik na dysku. Jakość dysku kompaktowego wynosi 44kHz. Ponowne próbkowanie dźwięku lub ustawienie innej częstotliwości próbkowania niż wynosi ona w oryginalnym audio również wymaga dodatkowego czasu przetwarzania; unikaj resamplingu przez nagrywanie dźwięku z końcową częstotliwością próbkowania.

• Dla opcji Format wybierz większą głębokość bitową (liczba bitów na próbkę) i stereo w celu uzyskania lepszej jakości, albo wybierz niższą głębokość bitową, aby zmniejszyć czas przetwarzania i wymagania co do przestrzeni na dysku. Jakość dysku kompaktowego przyjmuje wartość 16-bitów stereo. Stereo zapewnia dwa kanały dźwiękowe; Mono zapewnia jeden kanał.

• Dla opcji Type określ codec, który ma zastosować Premiere przy odtwarzaniu dźwięku z okna Timeline. Dostępne metody kompresji zależą od opcji File Type określonej przez ciebie w panelu General w oknie dialogowym Export Settings.

• Dla opcji Interleave określ jak często informacja audio jest umieszczana wśród klatek wideo w eksportowanym pliku. Wartość 1 frame oznacza, iż w czasie odtwarzania jednej klatki, dźwięk o czasie trwania tej klatki jest odczytywany do pamięci RAM, aby mógł zostać odegrany, aż pojawi się następna klatka. Jeśli dźwięk załamuje się podczas odtwarzania, wartość Interleave może wymagać od komputera przetwarzania większej ilości informacji, niż jest on w stanie przetworzyć. Zwiększenie tej wartości pozwala programowi Premiere zapisywać dłuższe odcinki dźwięku, które mogą być przetwarzane rzadziej, lecz większe wartości Interleave wymagają większej ilości pamięci RAM.

• Dla opcji Enhenced Rate Conversion określ poziom jakości przy zmianie częstotliwości próbkowania nagrań w oknie Timeline na częstotliwość próbkowania określoną przez ciebie w opcji Rate. Opcja Enhenced Rate Conversion steruje zarówno zwiększaniem jak i zmniejszaniem częstotliwości próbkowania. Wartość Off dokonuje najszybciej zmiany częstotliwości próbkowania dźwięku, lecz daje w wyniku średniej jakości dźwięk. Wartość Better równoważy jakość z czasem przetwarzania. Wartość Best zmienia częstotliwość próbkowania dźwięku z najwyższą możliwą jakością, lecz wymaga najdłuższego czasu przetwarzania.

• Wybierz opcję Logarithmic Audio Fades, aby przetwarzać poziomy wzmocnienia dźwięku przy użyciu skali logarytmicznej, z której korzysta nasze ucho oraz konwencjonalne potencjometry regulacji głośności. Skasuj wybór tej opcji, aby przetwarzać zmiany wzmocnienia według linii prostej. Wybranie tej opcji powoduje bardziej naturalne zmiany w natężeniu dźwięku, lecz zwiększa czas przetwarzania. Opcja ta nie oddziałowuje bezpośrednio na sterowanie wyciszaniem dźwięku w oknie Timeline; zmiany są wynikiem przetwarzania przez tą opcję całkowitego poziomu wzmocnienia.

5. Wybierz z menu umieszczonego u góry okna dialogowego Export Movie Settings polecenie Keyframe and Rendering Options. W sekcji Rendering Options określ według potrzeb następujące ustawienia:

• Zaznacz Ignore Audio Filters, aby wyeksportować dźwięk bez przetwarzania zastosowanych filtrów. Opcja ta może być użyteczna przy eksportowaniu surowego montażu, lecz pamiętaj o jej wyłączeniu przy eksporcie do ostatecznego pliku wideo.

• Zaznacz Ignore Video Filters, aby wyeksportować wideo bez przetwarzania zastosowanych filtrów. Opcja ta może być użyteczna przy eksportowaniu surowego montażu, lecz pamiętaj o jej wyłączeniu przy eksporcie do ostatecznego pliku wideo.

• Zaznacz Ignore Audio Rubber Bands, aby przetwarzać program wideo z wyłączeniem zmian wprowadzonych przy użyciu regulatorów wzmocnienia i panoramy dźwięku w oknie Timeline. Opcja ta może być użyteczna przy eksportowaniu surowego montażu, lecz pamiętaj o jej wyłączeniu przy eksporcie do ostatecznego pliku wideo.

• Zaznacz Optimize Stills, aby efektywnie używać nieruchome obrazy w eksportowanych plikach wideo. Na przykład, jeśli nieruchomy obraz ma czas wyświetlania równy 2 sekundy w projekcie ustawionym na 30 klatek na sekundę, program Premiere utworzy jedną, dwusekundową klatkę zamiast 60 klatek o czasie wyświetlania 1/30 sekundy. Wybranie tej opcji może zaoszczędzić miejsca na dysku, gdy używałeś nieruchomych obrazów. Skasuj wybór tej opcji tylko wtedy, gdy eksportowany plik wideo wykazuje problemy przy wyświetlaniu nieruchomych obrazów.

• Dla Field Settings wybierz odpowiednią opcję, jeżeli jest ona wymagana w ostatecznym nośniku filmu. Opcja No Fields jest standardowa i jest ekwiwalentem liniowego odtwarzania obrazu i stanowi poprawne ustawienie dla odtwarzania na monitorze komputera i z taśmy filmowej. Wybierz opcję Upper Field First lub Lower Field First przy eksporcie do takiego medium jak telewizja NTSC, PAL lub SECAM. Wybrana opcja zależy od specyficznego sprzętu, który stosujesz.

• Dla Keyframe Options określ ustawienia dla tworzenia klatek kluczowych kompresji, jeśli określona przez ciebie metoda kompresji obsługuje klatki kluczowe kompresji..

6. Z menu u góry okna dialogowego Export Movie Settings wybierz opcję Special Processing, kliknij na Modify i określ według potrzeb następujące opcje:

• Dla opcji Left, Right, Top i Bottom wprowadź marginesy w pikselach lub przeciągnij myszką uchwyty na ograniczającym prostokącie w sekcji Cropping, aby zredukować eksportowane wideo. Odczyt Size oznacza wymiary w pikselach klatki po obcięciu. Jeśli określiłeś kompresję Cinepak, upewnij się, iż końcowe wymiary są podzielne przez 4, ponieważ Cinepak pracuje najbardziej efektywnie w komórkach 4 x 4 pikseli.

• Zaznacz opcję Scale To (rozmiar klatki), jeśli obciąłeś wideo i chcesz powiększyć obciętą klatkę do rozmiarów podanych w opcji Frame Size, którą określiłeś w panelu Video Settings. Usuń zaznaczenie tej opcji, jeśli chcesz eksportować wideo przy obciętym rozmiarze.

• Przeciągnij suwak pod klatką, aby przeglądnąć, jak bieżące ustawienia opcji Special Processing wpływają na inne klatki.

• Zaznacz opcję Noise Reduction (Redukcja Szumów), aby zwiększyć efektywność kompresji przez usunięcie zmienności w wartościach pikseli. Z menu Noise Reduction wybierz polecenie Blur dla subtelnego rozmycia, Gaussian dla silniejszego rozmycia lub Median dla rozmycia, które stara się zachować ostrość na krawędziach. Opcja ta nie powoduje redukcji szumów dźwięku.

• Zaznacz opcję Better Resize, jeśli określiłeś obcinanie lub skalowanie w tym oknie dialogowym i chcesz, aby program Premiere użył swojej własnej, wysokiej jakości metody zmiany wymiarów. Usuń zaznaczenie, aby zmiany wymiarów dokonała wybrana metoda kompresji; wiele metod kompresji dokonuje szybciej przeskalowania obrazu, lecz kosztem jego jakości.

• Zaznacz opcję Deinterlace, aby usunąć drugi półobraz z wideo z przeplotem i dokonać interpolacji linii w dominującym półobrazie. Usuń wybór tej opcji, aby dokonać usunięcia przeplotu przy pomocy metod wbudowanych w Video for Windows lub QuickTime, które nie są tak efektywne jak metody używane przez program Premiere.

• Zaznacz opcję Gamma, aby określić wartość przeciągając suwak. Gamma ustawia półtony barw zachowując najjaśniejsze i najciemniejsze części obrazu. Opcja Gamma ma tutaj za zadanie pomagać w kompensacji różnic pomiędzy charakterystykami wyświetlaczy wideo na różnych platformach. Wartość gamma równa 1.0 nic nie zmienia; wartość 0,7 lub 0.8 jest zalecana przy odtwarzaniu filmów pomiędzy różnymi platformami.

• Kliknij przycisk Reset, jeśli chcesz powrócić do ustawień, które były obecne w oknie dialogowym Special Processing, gdy je otwarłeś.

7. Kliknij myszką przycisk OK., aby zamknąć okno dialogowe Special Processing, a następnie kliknij OK., aby zamknąć okno dialogowe Settings. Określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij przycisk OK. Jeśli chcesz przerwać eksportowanie, wciśnij klawisz Esc; może minąć kilka sekund, zanim komputer przerwie eksportowanie.

Możesz użyć przycisków Save i Load w oknie dialogowym Export Movie Settings, aby zapisać i później szybko odczytać ustawienia eksportu, które często używasz. Odczyt zapisanych ustawień jest szczególnie użyteczny, gdy tworzysz kilka typów plików wideo (na przykład, NTSC i wideo dla sieci Internet) z tego samego projektu.

Tworzenie taśmy wideo

Możesz zapisać swój montowany program na taśmę wideo bezpośrednio z twojego komputera. Może to sprowadzać się do odtwarzania filmu na pełnym ekranie i nagrywaniu go na podłączonym magnetowidzie. Możesz również wykorzystać program Premiere do sterowania magnetowidem, jeśli twój komputer jest prawidłowo podłączony do magnetowidu, który obsługuje zdalne sterowanie. Możesz użyć poleceń Print to Video lub Export to Tape, aby odtwarzać wideo na czarnym tle przy nagrywaniu na taśmę wideo. Polecenie Print to Video potrafi również powiększać klatki, tak aby ćwierć ekranowe wideo było odtwarzane na pełnym ekranie. Wiele kart przechwytujących obraz wideo zawiera dodatkowe moduły programowe, które dostarczają polecenia w menu do nagrywania na taśmie wideo.

Aby nagrać program wideo Premiere na taśmę wideo, twój sprzęt musi być w stanie wytworzyć odpowiednie sygnały do wyświetlania obrazu telewizyjnego, które różnią się od sygnałów sterujących monitorem komputerowym. Od twojego komputera i karty wideo zależy, czy komputer będzie w stanie wygenerować sygnał telewizyjny i zapewnić odpowiednie połączenia kablowe. Większość standardowego sprzętu przechwytującego obraz wideo może generować telewizyjne częstotliwości wyświetlania obrazów (NTSC, PAL lub SECAM). Informację o możliwościach karty znajdziesz w jej dokumentacji. Jeśli twoja karta nie potrafi tworzyć obrazu telewizyjnego, będziesz musiał dodać do komputera specjalizowaną kartę lub urządzenie peryferyjne, które potrafi przesłać sygnał telewizyjny do magnetowidu.

Aby dać twojemu magnetowidowi dodatkowy czas przed rozpoczęciem twojego programu wideo i po jego zakończeniu, dodaj czarną lub kolorową przesłonę przed i za programem w oknie Timeline. Dodatkowo, jeśli planujesz późniejsze kopiowanie swoich taśm wideo, dodaj kolorowe pasy na początku swojego programu wideo, aby pomagały w kalibracji kolorów.

Aby przygotować program do nagrywania na taśmę wideo:

Z menu wybierz polecenie Project > Settings > General i upewnij się, że wszystkie opcje na wszystkich panelach są odpowiednie dla nagrywania na taśmie wideo, gdyż mogły być ustawione na niższą jakość przy przeglądaniu..

Aby nagrać zawartość okna Timeline na taśmie wideo przy pomocy zdalnego sterowania:

1. Upewnij się, iż twój magnetowid jest włączony i ustawiłeś go odpowiednio przy pomocy polecenia File > Preferences > Scratch Disks / Device Control oraz że w magnetowidzie znajduje się właściwa taśma wideo.

2. Z menu wybierz polecenie File > Export > Export to Tape i określ opcje poza sekcją Device Options.

Uwaga: Polecenie Export to Tape (Eksport Na Taśmę Wideo) jest dostępne tylko wtedy, gdy został zainstalowany dodatkowy moduł programowy obsługujący polecenie Export to Tape ze zdalnym sterowaniem magnetowidu. Rzeczywiste opcje w następnych krokach mogą być inne w zależności od używanego modułu programowego zdalnie sterującego magnetowidem. Zobacz do dokumentacji dostarczonej wraz z magnetowidem.

3. W sekcji Device Options zaznacz opcję Activate Recording Deck (Aktywacja Magnetowidu).

4. Określ według potrzeb następujące opcje:

• Zaznacz opcję Insert, aby w nagraniu uwzględnić różne składniki programu. Wybierz według potrzeb nazwy ścieżek Video, Audio 1 i Audio 2, aby zostały dołączone do nagrywanego programu, oraz jeśli twoja karta przechwytująca obraz wideo i magnetowid zostały ustawione do nagrywania chronometrażu, zaznacz opcję Time Code, aby używać chronometrażu nagrań w programie.

• Dla opcji @ wpisz chronometraż, w którym chcesz rozpocząć wstawianie programu.

• Dla opcji Preroll wpisz liczbę klatek przed określonym chronometrażem, przed upływem których program Premiere uruchomi magnetowid. Podaj wystarczającą ilość klatek, aby magnetowid rozpędził się do swojej nominalnej, stałej prędkości nagrywania. Dla wielu magnetowidów, pięć sekund klatek jest wartością wystarczającą.

5. Kliknij myszką przycisk OK.

Aby nagrywać na taśmę wideo zawartość okna Timeline bez zdalnego sterowania magnetowidem:

1. Upewnij się, iż twój magnetowid jest włączony a taśma ustawiona na klatce, od której chcesz rozpocząć nagrywanie.

2. Z menu wybierz polecenie File > Export > Print to Video. Określ opcje. W opcji Play Back for ... Seconds (Odtwarzanie Przed Upływem ... Sekund) wprowadź wystarczającą wartość czasu, aby prędkość nagrywania w magnetowidzie ustabilizowała się przed rozpoczęciem wideo.

3. Kliknij przycisk OK., a następnie uruchom nagrywanie w magnetowidzie.

Możesz nagrać nagranie na taśmie wideo bez dodawania go do okna Timeline. Otwórz nagranie, a następnie wybierz z menu polecenie File > Export > Print to Video. Gdy to wykonasz, nagranie będzie odtwarzane z wykorzystaniem ustawień zapisanych z nagraniem.

O tworzeniu pliku wideo do odtwarzania z dysku CD-ROM

Gdy tworzysz plik wideo do odtwarzania z dysku CD-ROM, będziesz zmuszony określić ustawienia eksportu, które biorą pod uwagę szeroki wachlarz sprzętu używanego przez twoją widownię, prawdopodobnie włącznie ze starszymi stacjami CD-ROM o pojedynczej lub podwójnej prędkości odtwarzania.

Jeśli twoja widownia używa starszych stacji CD-ROM, ważnym staje się dostrojenie eksportowanego pliku wideo do niskich przepływów danych. Możesz ograniczyć stopień przepływu danych po prostu przez określenie go w programie Premiere, lecz jeśli plik wideo wciąż nie jest dobrze odtwarzany na komputerach twoich widzów, możesz również zastosować następujące regulacje:

• Obniż stopień przepływu danych oraz jakość tyle, ile możesz, bez zbytniej utraty jakości obrazu, jeśli określiłeś metodę kompresji pozwalającą ci na ustawianie stopnia przepływu danych i jakości.

• Obniż częstotliwość wyświetlania klatek tyle, ile możesz, aby ruch nie wydawał się zbyt skaczący. Rozpocznij od 15 klatek na sekundę.

• Obniż głębię kolorów do 256 kolorów. Dodatkowo do obniżenia stopnia przepływu danych, może to poprawić jakość obrazu wideo w systemie lub w oprogramowaniu prezentacyjnym, które mogą wyświetlać jedynie 256 kolorów (tylko kolor 8-bitowy).

• Obetnij obraz dla optymalnego oglądania przy małym rozmiarze, zredukuj szum wideo, aby powiększyć kompresję lub ustaw współczynnik gamma dla docelowego monitora używając panelu Special Processing w oknie dialogowym Export Settings.

• Wybierz rodzaj pliku oraz codec odpowiednie dla docelowej widowni. Na przykład, dla płyty CD-ROM przeznaczonej dla różnych platform komputerowych możesz określić codec QuickTime. Wybierz codec opracowany dla niskich przepływów danych, taki jak Indeo, Cinepak lub Sorenson Video.

O tworzeniu pliku wideo dla sieci Internet

Ogólnie, wideo w Internecie jest ograniczane przepływem danych, który jest nawet mniejszy niż w przypadku odtwarzania z CD-ROM. Używaj wskazówek dla eksportowania do CD-ROM, lecz dostrój je do przepływu danych dostępnego w sieciach, po przez które chcesz dostarczać ten film wideo.

Masz wiele sposobów na dostarczanie filmu wideo przez Internet. Każda metoda ma specyficzne właściwości i wymagania, więc rozważ je dokładnie.

Animated GIF, GIF Sequence i GIF

Format Animated GIF nadaje się najbardziej dla stało-kolorowej, ruchomej grafiki przy małym rozmiarze klatki, takiej jak animowane logo firmy. Jest on wygodny ponieważ można go przeglądać w większości przeglądarek stron Internetowych bez dodatkowego oprogramowania. Do pliku Animated GIF nie możesz dołączać dźwięku. Format Animated GIF pasuje lepiej do sztucznej grafiki niż do normalnego filmu wideo. Nie myl pliku Animated GIF z plikami typu GIF Sequence, które stanowią sekwencję plików GIF zawierających poszczególne klatki filmu, albo z plikiem typu GIF zawierającym jeden nieruchomy obraz w jednym pliku. Eksportu do pliku Animated GIF dokonuje się w ten sam sposób, co dla dowolnego innego typu pliku, upewniwszy się, iż jako File Type została wybrana opcja Animated GIF. Aby osiągnąć najlepsze wyniki, przetestuj gotowe pliki typu Animated GIF w przeglądarce sieciowej przed ich dystrybucją.

Gdy wybierzesz z menu polecenie File > Export Movie, kliknij Settings, wybierz dla File Type opcję Animated GIF lub GIF Sequence i kliknij Advanced Settings, a staną się dostępne następujące opcje:

Dithering - zaznacz, aby symulować kolory niedostępne w palecie używanej przez przeglądarki sieciowe. Metoda Dithering dokonuje symulacji kolorów przez umieszczanie na obrazie odpowiednich wzorów pikseli w dostępnych kolorach. Kolory uzyskane w ten sposób mogą wyglądać ziarniście, lecz zwykle uzyskuje się poprawę palety i gradacji barw. Skasuj wybór tej opcji, aby zastępować niedostępne kolory następnymi, najbliższymi ich odpowiednikami na palecie; może to powodować widoczne przejścia pomiędzy odcieniami kolorów.

Transparency - wybierz None z menu, aby utworzyć film w nieprzezroczystym prostokącie. Zaznacz Hard, aby dokonać konwersji jednego koloru na przezroczysty obszar; kliknij Color, aby określić kolor. Wybierz Soft, aby zamienić jeden kolor na obszar przezroczysty i zmiękczyć jego krawędzie; kliknij Color, aby określić kolor.

Looping - zaznacz, jeśli chcesz, aby animowany GIF odtwarzał w kółko swoją animację bez zatrzymywania się. Skazuj wybór tej opcji, jeśli chcesz, aby animowany GIF tylko raz odtworzył animację, a następnie się zatrzymał. Opcja ta nie jest dostępna dla plików typu GIF Sequence.

QuickTime

QuickTime może wyświetlać filmy przy użyciu aplikacji odtwarzającej lub odtwarzać je bezpośrednio na stronie WWW używając dodatkowego modułu programowego (plug-in). Premiere zawsze tworzy filmy QuickTime w taki sposób, iż mogą one być odtwarzane bez modyfikacji na różnych platformach sprzętowych. Premiere może również dokonać konwersji pliku QuickTime na nagranie szybkiego startu, które może być dostarczane poprzez Internet. Dzięki opcji szybkiego startu, film może rozpocząć odtwarzanie przed ukończeniem ładowania się z sieci. QuickTime rozpoczyna odtwarzanie filmu, gdy obliczy, iż film będzie w całości odczytany w czasie, gdy odtwarzanie osiągnie koniec filmu. Dokonujesz eksportu filmu QuickTime przez wybranie dla opcji File Type wartości QuickTime w oknie dialogowym Export Settings. Eksportowanie filmów szybkiego startu wymaga dodatkowego kroku.

Aby wyeksportować film QuickTime szybkiego startu:

1. Jeśli program wideo istnieje tylko w oknie Timeline, wyeksportuj go do formatu QuickTime Movie.

2. Z menu wybierz polecenie File > Open. Zaznacz ukończony plik wideo w formacie QuickTime i kliknij myszką na przycisk OK.

3. Wybierz polecenie File > Export > Fast Start Movie.

4. Określ położenie i nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk OK.

DirectShow (tylko dla Windows)

Microsoft DirectShow i Video for Windows używają formatu Audio Video Interleaved (AVI), który jest standardem na platformie Windows. Format AVI można przeglądać w aplikacji odtwarzającej takiej jak MediaPlayer, która wchodzi w skład Windows, albo bezpośrednio na stronie WWW. Format DirectShow został zaprojektowany do wyświetlania zwykłych filmów wideo, lecz może również odtwarzać animacje. Używasz formatu AVI przez wybranie go z menu File Type w oknie dialogowym Export Settings.

MPEG

Motion Picture Experts Group (MPEG) jest formatem pliku, który efektywnie kompresuje pliki wideo, lecz nie jest tak standardowy jak QuickTime czy AVI. Istnieje kilka odmian formatu MPEG. Wersją używaną zwykle w Internecie i na płytach CD-ROM jest MPEG-1, który zapewnia jakość obrazu porównywalną ze standardem VHS. Format MPEG-2 może zapewnić jakość obrazu SVHS. Jednakże, kompresja oparta na klatkach kluczowych, której zawdzięcza swoją popularność, sprawia, iż format MPEG nie nadaje się do wysokiej jakości montażu. Eksport MPEG nie jest wbudowany do Premiere, lecz kompatybilne z Premiere dodatkowe moduły programowe są dostępne u innych producentów lub mogą być dołączane do pakietów oprogramowania niektórych kart wideo.

Strumieniowe Wideo

Strumieniowe wideo (streaming video) przypomina konwencjonalną telewizję w tym, iż obraz wideo jest przesyłany do ciebie klatka po klatce, bez ładowania na twardy dysk dużego pliku. Eksport strumieniowego wideo nie jest wbudowany w Premiere, lecz kompatybilne z Premiere dodatkowe moduły programowe są dostępne u innych producentów lub mogą być dołączane do pakietów oprogramowania niektórych kart wideo. Strumieniowe wideo w sieci Internet jest hamowane ograniczonym pasmem (56 kilobodów lub mniej) przepustowym większości modemów konsumentów. Jednakże, strumieniowe wideo może być rozprowadzane efektywnie wewnątrz sieci lokalnych, intranetów, gdzie dostępne jest dużo większe pasmo przesyłowe.

Eksportowanie listy decyzji montażowych

Lista decyzji montażowych (EDL) jest konieczna, gdy używasz programu Premiere do montażu pośredniego i planujesz zakończyć montaż źródłowej taśmy wideo lub filmu w studiu. Lista EDL zawiera nazwy pierwotnych nagrań, ich punkty startu i końca używane w programie oraz inne informacje dla montażu (takie jak montaż dzielony) w zależności od formatu EDL.

Premiere może wyeksportować listę EDL w formatach kompatybilnych z różnymi sterownikami montażu, łącznie z CMX, Grass Valley i Sony BVE. Dostępny jest również podstawowy format EDL. Obsługiwane formaty EDL mają postać dodatkowych modułów programowych przechowywanych w katalogu Plug-ins wewnątrz katalogu programu Premiere, więc możesz w przyszłości dodać obsługę nowego formatu EDL, gdy tylko stanie się dostępny moduł programowy kompatybilny z Premiere. Większość list EDL jest przechowywanych na dyskach 3.5 cala sformatowanych dla MS-DOS^®. W systemie Mac OS dyski MS-DOS mogą być automatycznie odczytywane, formatowane i zapisywane przy pomocy oprogramowania PC Exchange, wchodzącego w skład Mac OS.

Eksportowanie EDL

Gdy tworzysz listę EDL w programie Premiere, decyzje montażowe podejmowane przez ciebie w oknie Timeline zostają zapisane na liście EDL w formacie tekstowym. Decyzje montażowe możesz eksportować do dowolnego z dostępnych formatów EDL oraz przeglądać i drukować listy EDL otwierając je w programie Premiere lub w dowolnym procesorze tekstu. Możesz również eksportować listę EDL w formacie, który jest bezpośrednio odczytywany przez system montażowy. Jeśli nagrania w oknie Timeline nie zawierają chronometrażu (przypisanego im albo w trakcie nagrywania, albo wprowadzonego później przez użycie polecenie Timecode w menu okna Clip), Premiere założy, że początkowy czas jest równy 00:00:00:00.

Współpracuj ściśle ze swoim studiem montażowym, aby osiągnąć najlepsze możliwe wyniki. Premiere dostarcza wielu specjalnych efektów, których brak w większości tradycyjnych systemów montażowych. Twój montażysta studyjny może zasugerować użycie alternatywnych efektów przed montażem ostatecznego pliku wideo.

Uwaga: Aby uniknąć zamieszania przy pracy z listami EDL w standardzie NTSC, używaj podstawy czasu równej 29.97 klatek na sekundę. Jeśli ustawisz podstawę czasu równą 30 klatek na sekundę, to Premiere będzie zliczać klatki w interwałach co 1/30 sekundy. Ponieważ wszystkie pliki wideo w systemie NTSC używają 29.97 klatek na sekundę, chronometraż wyświetlany na widoku Source lub w oknie Clip nie będzie się dokładnie zgadzał z bieżącym chronometrażem na taśmie źródłowej. Nie jest to problemem dla wideo w systemie PAL lub SECAM, które używa całe 25 klatek na sekundę.

Aby wyeksportować podstawową listę EDL:

1. Z menu wybierz polecenie File > Export > Generic EDL.

2. Określ położenie oraz nazwę pliku i kliknij na przycisk Save.

Aby wyeksportować projekt do specyficznego formatu EDL:

1. Z menu wybierz polecenie File > Export i dokonaj wyboru formatu EDL z dołu menu Export.

2. Określ następujące opcje (które mogą się różnić w zależności od wybranego przez ciebie typu listy EDL):

• Opcja Title for This EDL (Nazwa dla Tej Listy EDL), aby wyświetlać nazwę w nagłówku listy EDL.

• Opcja Start Time dla czasu, w którym chcesz rozpocząć nagrywanie na szpuli nagrywającej.

• Opcja Frame, aby uzyskać zgodność z metodą odmierzania czasu używaną przez listę EDL. Standardem jest chronometraż bez pomijania klatek (non-drop-frame timecode); jeśli chcesz, wybierz opcję Drop Frame (Pomijanie Klatek). Opcja ta nie zmienia częstotliwości wyświetlania klatek.

• Opcja Audio Processing dla opcji dźwiękowych.

• Opcja Level Notes, aby dodać bardziej szczegółowe informacje o montażu. Opcja None nie zawiera żadnych dodatkowych uwag. Audio Only zawiera uwagi o poziomach dźwięku, Keys Only zawiera uwagi o maskach nakładania, a Audio and Keys zawiera oba typy uwag.

• Opcja Create B-Roll, aby utworzyć oddzielną listę nagrań źródłowych używanych w przejściach lub maskach, gdy wymagają one nagrań pochodzących z tej samej szpuli źródłowej. Lista taka, zwana B-roll conform list jest wykorzystywana przez po-produkcyjne studio montażowe do utworzenia dodatkowej szpuli źródłowej nagrań używanych w przejściach lub maskach.

• Opcja B-Roll in Separate File, aby umieścić montaże B-Roll na oddzielnej liście EDL, jeśli dokonałeś wyboru opcji Create B-Roll.

3. Kliknij przycisk Wipe Codes i wpisz kody miksowania używane przez po-produkcyjne studio montażowe.

4. Określ następujące opcje według potrzeb i kliknij przycisk OK.:

• Load, aby zamienić istniejące kody miksowania na kody odczytane z pliku na dysku.

• Save, aby wyeksportować istniejące kody miksowania do pliku na dysku.

• Defaults, aby przywrócić standardowe ustawienia kodów miksowania zainstalowanych w programie Premiere

5. Kliknij opcję Audio Mapping i przydziel ścieżki dźwiękowe programu Premiere ścieżkom na liście EDL używając następujących opcji:

• Stereo Grouping - jeśli planujesz użycie par ścieżek dźwiękowych EDL dla stereofonicznego dźwięku.

• Listy Track i Destination dla przydzielania ścieżek dźwiękowych Premiere dowolnym ścieżkom dźwiękowym EDL. Kliknij Off, aby nie umieszczać na liście EDL ścieżki dźwiękowej Premiere. Jeśli wybrałeś opcję Stereo Grouping, ścieżki EDL będą dostępna na liście parami, nie pojedynczo.

6. Kliknij przycisk OK., określ położenie oraz nazwę dla listy EDL i kliknij przycisk Save. Jeśli konieczne, zostaniesz również poproszony o podanie położenia i nazwy dla szpuli B (B-roll). Eksportowana lista EDL pojawi się w oknie tekstowym.

Uwaga: Jeśli eksportujesz swoją listę EDL do formatu CMX lub Grass Valley, plik będzie musiał być przeniesiony na dysk sformatowany dla tych systemów. Oprogramowanie użytkowe formatujące dyski dla systemów CMX i Grass Valley jest dostępne u różnych producentów.

Przejścia, efekty specjalne i nakładane nagrania w listach EDL

Premiere zawiera wiele przejść, efektów i opcji nakładania, które nie są dostępne na wielu bezpośrednich systemach montażu filmów. Standardowa lista EDL rozpoznaje jedynie cięcie, rozpuszczenie i niektóre przejścia miksowane. Moduły EDL dostępne w Premiere starają się tłumaczyć montaż twojego projektu na standardowy format EDL w jednym zdarzeniu. Na przykład, przejście Cross Dissolve (Wzajemne Rozmycie) w Premiere jest interpretowane jako przejście Dissolve przez standardową listę EDL. Chociaż wiele z przejść Premiere nie może być odpowiednio opisane na liście EDL, to nazwa przejścia Premiere jest umieszczana w wierszu komentarza na liście EDL.

Filtry Premiere oraz ustawienia ruchu są całkowicie ignorowane przez standardową listę EDL. Nagrania nakładane są opisywane jako maski (keys). Jedynym przejściem dozwolonym pod maską jest Cięcie (Cut); inne przejścia pod maską są usuwane z listy EDL.

Wiele przejść Premiere odpowiadają ściśle wzorom miksowania, które mogą być wytworzone przez mikser obrazów (video switcher), czyli urządzenie obsługujące przejścia w konwencjonalnym studiu montażowym. Przejścia, które nie pasują do wzorów miksowania, są interpretowane jako wzajemne rozmycia (cross -dissolves). Poniższa lista opisuje sposób interpretacji przejść programu Premiere przez każde ze standardowych przejść EDL:

EDL Box Wipe : Iris Cross, Iris Diamond, Iris Point, Iris Shapes, Iris Square, Iris Star, Multi-spin, Spiral Boxes, Swirl, Tumble Away, Zoom, Zoom Boxes i Zoom Trails.

EDL Circle Wipe : Clock Wipe, Iris Round i Peel Back.

EDL Cross Dissolve : Additive Dissolve, Channel Map, Cross Dissolve, Cross Stretch, Cross Zoom, Curtain, Displace, Dither Dissolve, Fold Up, Funnel, Image Mask, Luminance Map, Non-Additive Dissolve, Paint Splatter, Random Blocks, Random Invert, Slash Slide, Texturize i Three-D.

EDL Cross Split Wipe : Center Merge, Center Peel i Center Split.

EDL Diagonal Wipe : Page Peel, Page Turn i Radial Wipe.

EDL Horizontal Wipe : Stretch Over i Venetian Blind.

EDL Inset : przejście Inset.

EDL Vertical Wipe : Cube Spin, Pinwheel, Push, Roll Away, Slide, Sliding Boxes, Stretch, Swing In, Swing Out i Wipe.

EDL Vertical Split Wipe : Band Slide, Band Wipe, Barn Doors, Doors, Sliding Bands, Spin, Spin Away i Split.

Miksery obrazu wideo interpretują wzory miksowania jako kody. Możesz powiązać wzory miksowania na liście EDL z kodami wzorów miksowania używanymi przez twoje studio montażowe klikając na przycisk Wipe Codes w oknie dialogowym EDL Output. Skonsultuj się ze swoim studiem montażowym, aby określić używane przez nich kody miksujące.

Dźwięk na liście EDL

Ponieważ program Premiere pracuje z plikami na komputerze zamiast na taśmach, steruje on dźwiękiem w inny istotnie sposób niż w tradycyjnych systemach montażowych. Tradycyjne systemy montażowe oparte na taśmach są zaprojektowane do nagrywania z (i na) jednej lub więcej ścieżek dźwiękowych na taśmę wideo lub na oddzielny magnetofon taśmowy. Premiere dostarcza do 99 ścieżek audio w oknie Timeline na umieszczenie w nich nagrań dźwiękowych; jednakże, gdy odtwarzasz lub eksportujesz wideo, Premiere tworzy pojedynczą ścieżkę, która może zawierać więcej niż jeden kanał (taki jak kanał lewy i prawy). W programie Premiere miksowanie ścieżek dźwiękowych jest kontrolowane przez regulatory ściszania i panoramy, w które jest wyposażona każda ścieżka dźwiękowa. Standardowa lista EDL nie posiada żadnych możliwości miksowania dźwięku, za wyjątkiem przypadku, gdy jedno źródło dźwięku rozpływa się w innym źródle dźwięku.

Aby skorzystać z wielokrotnych ścieżek audio na taśmie wideo, możesz zdefiniować, które ścieżki dźwiękowe z programu Premiere zostaną przypisane dostępnym ścieżkom w systemie montażowym. Następujące opcje stają się dostępne po wybraniu polecenia EDL ze spodu menu File > Export (za wyjątkiem Generic EDL) i kliknięciu przycisku Audio Mapping :

Audio Follows Video. Powoduje, iż audio i wideo są umieszczane na liście razem, zgodnie z montażem na ścieżce wideo: tam gdzie urywa się obraz, urywa się złączony z nim dźwięk; tam gdzie obraz jest wygaszany, połączony z nim dźwięk jest ściszany; i tak dalej. Premiere przetwarza montaż obrazu, następnie przetwarza dźwięk, aby uzyskać zgodność i umieszcza wyniki na liście EDL. Ustawienia ściszania i panoramy dźwięku są ignorowane.

Audio Separately. Przeplata nawzajem ścieżki wideo i audio jako osobne informacje o montażu na liście EDL. Dla tych opcji, następujące reguły rządzą sposobem, w jaki Premiere zamienia informacje o montażu dźwięku na format, który może być interpretowany przez listę EDL:

• Jeśli nagranie na ścieżce Video 1A całkowicie pokrywa nagranie na ścieżce Video 1B (tj. jeśli posiada ten sam lub wcześniejszy punkt startu oraz ten sam lub późniejszy punkt końca), to tylko nagranie na ścieżce Video 1A jest brane pod uwagę.

Uwaga: Punkt ściszenia do wartości 0 w dowolnym nagraniu w efekcie rozdziela te nagranie w tym punkcie, więc będzie ono traktowane przez listę EDL jako dwa nagrania.

• Jeśli nagranie na ścieżce Video 1A i nagranie na ścieżce Video 1B zachodzą na siebie, tworzone jest przejście w obszarze nachodzenia na siebie w ten sposób, aby początkowe nagranie przechodziło w nagranie końcowe.

• Nagrania na ścieżkach nakładkowych są brane pod uwagę tylko wtedy, gdy ani ścieżka Video 1A, ani ścieżka Video 1B nie zawierają nagrań; w przeciwnym razie są ignorowane.

Po utworzeniu tej pojedynczej „ścieżki”, lista EDL interpretuje w następujący sposób punkty wyciszania:

• Punkt ściszenia równy 0 w dowolnym, nieprzejściowym obszarze tworzy ściszenie pomiędzy 0 w tym punkcie a 100 w najbliższym punkcie określonym w nagraniu, bez względu na rzeczywistą wartość określoną dla tego niezerowego punktu. Wszystkie pozostałe, niezerowe punkty ściszenia są ignorowane.

• Punkty ściszenia w dowolnych obszarach przejść (tj. obszarach nagrań na ścieżkach Video 1A i Video 1B, które na siebie zachodzą) są ignorowane.

Audio at End. Opcja ta umieszcza wszystkie informacje o montażu dźwięku razem na końcu listy EDL, używając tych samych reguł translacji, co w opcji Audio Separately.

Tworzenie sekwencji nieruchomych obrazów

Możesz wyeksportować nagranie lub program jako sekwencję nieruchomych obrazów, z każdą klatką w osobnym pliku graficznym. Może być to użyteczne przy przenoszeniu nagrania do programów animacji trójwymiarowych, które nie importują formatów plików wideo, albo do użycia w programach animacyjnych, które wymagają sekwencji nieruchomych obrazów. W czasie eksportu sekwencji nieruchomych obrazów, program Premiere automatycznie numeruje pliki.

Aby wyeksportować serię nieruchomych obrazów:

1. Z menu wybierz polecenie File > Export > Movie.

2. Kliknij na przycisk Settings.

3. Dla opcji File Type wybierz format sekwencji nieruchomych obrazów (zwykle będzie to dowolny typ plików kończący się słowem „sequence”) lub typ plików FLC/FLI (tylko dla Windows).

4. Z menu Range (Zakres) wybierz klatki do eksportu.

5. Upewnij się, iż jest zaznaczona opcja Export Video.

6. Kliknij przycisk Next, potwierdź ustawienia wideo, a następnie kliknij OK.

7. Określ położenie dla wszystkich plików nieruchomych obrazów, które będą eksportowane. Najlepszym rozwiązaniem jest podanie pustego katalogu, który został utworzony osobno na boku, tak aby pliki sekwencji nie pomieszały się z innymi plikami.

8. Jeśli chcesz, wpisz ponumerowaną nazwę pliku. Aby określić liczbę cyfr w nazwie, określ liczbę cyfr niezbędnych do ponumerowania klatek, a następnie dodaj dowolną liczbę dodatkowych zer. Na przykład, jeśli chcesz wyeksportować 20 klatek i nazwa pliku ma posiadać pięć cyfr, wpisz Car000.

9. Kliknij OK., aby wyeksportować serię nieruchomych obrazów.

Tworzenie pliku Filmstrip do edycji w programie Photoshop

Gdy chcesz dokonać edycji nagrania w programie Photoshop, możesz użyć formatu Filmstrip, który został specjalnie zaprojektowany do tego celu. Format Filmstrip jest użyteczny, gdy chcesz bezpośrednio malować na klatkach wideo, czyli stosować proces rotoscopingu. Możesz eksportować nagranie wideo lub część zawartości okna Timeline do formatu Filmstrip.

Format Filmstrip określa pojedynczy plik, który zawiera wszystkie klatki nagrania. Jeśli twój komputer nie jest wyposażony w wystarczającą pamięć, aby umożliwić programowi Photoshop załadowanie pliku Filmstrip, rozważ zamiast tego wyeksportowanie nagrania jako ponumerowanej sekwencji nieruchomych obrazów, aby można było edytować każdą klatkę jako oddzielny plik. Plik Filmstrip zostaje otwarty w programie Photoshop jako seria klatek w kolumnie, z każdą klatką oznaczoną numerem, nazwą szpuli i chronometrażem. Jeśli kolumna utworzona przez klatki pliku Filmstrip przekracza wysokością 30.000 pikseli, klatki są wyświetlane w następnej kolumnie. To ograniczenie rozmiaru jest największym wymiarem obrazu, który może obsługiwać program Photoshop. Liczba wyświetlanych klatek zależy od czasu trwania nagrania oraz częstotliwości wyświetlania klatek wybranej w czasie eksportowania z Premiere.

Aby osiągnąć najlepsze wyniki w czasie edycji pliku Filmstrip w programie Photoshop, korzystaj z następujących wskazówek:

• Możesz malować po szarych liniach podziału klatek. Nie uszkodzi to pliku, lecz Premiere będzie wyświetlał tylko tą część każdej klatki, która leży wewnątrz jej prostokąta ograniczającego.

• W pliku Filmstrip możesz edytować kanały kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego oraz kanał przezroczystości alfa. Jednakże, dla kanału alfa używaj tylko kanału o numerze 4; inne kanały alfa nie zostaną rozpoznane.

• Nie zmieniaj wymiarów i nie obcinaj klatek pliku Filmstrip.

Jeśli po prostu chcesz wyeksportować pojedynczą klatkę, nie musisz używać formatu Filmstrip. Zamiast tego dokonaj eksportu pojedynczej, nieruchomej klatki.

Aby wyeksportować nagranie jako format Filmstrip:

1. Z menu wybierz polecenie File > Export > Movie.

2. Kliknij Settings.

3. Dla opcji File Type wybierz Filmstrip, a następnie dokonaj wyboru klatek do eksportowania z menu Range.

4. Upewnij się, iż jest wybrana opcja Export Video.

5. Kliknij Next i potwierdź ustawienia wideo. Upewnij się, iż częstotliwość wyświetlania klatek jest taka sama jak w projekcie. Następnie kliknij myszką przycisk OK.

Uwaga: Jeśli wideo zawiera półobrazy z przeplotem linii, wybierz z menu u góry okna dialogowego polecenie Keyframe and Rendering Options, a dla opcji Field Settings wybierz Upper Field First, jeśli w oryginalnym wideo półobraz 1 dominuje, albo Lower Field First, jeśli w oryginalnym wideo dominuje półobraz 2. Jeśli nie jesteś pewien następstwa półobrazów w oryginalnym wideo, zapytaj jego twórcę.

6. Określ położenie oraz nazwę pliku, a następnie kliknij OK.

Po edycji pliku i ponownym zapisaniu go w formacie Filmstrip z programu Photoshop, możesz wykorzystać go jako nagranie w projekcie Premiere przez zaimportowanie pliku w taki sam sposób, jak każdego innego kompatybilnego pliku nagrania.

Eksportowanie nieruchomego obrazu

Możesz eksportować dowolną klatkę lub nagranie nieruchomego obrazu do pliku nieruchomego obrazu. Klatka jest eksportowania z bieżącej pozycji czasu w oknie Timeline, oknie Clip, widoku Source lub widoku Program.

W Windows, program Premiere może eksportować pliki do formatów Graphics Interchange Format (.GIF), Targa (.TGA), TIFF (.TIF) i Windows Bitmap (.BMP). W Mac OS, Premiere może eksportować pliki do formatów Graphics Interchange Format (GIF), Macintosh Picture (PICT), Targa lub TIFF. Obsługa formatów plików jest zapewniona przez dodatkowe moduły programowe umieszczone w katalogu Plug-ins.

Aby wyeksportować nieruchomy obraz:

1. Z menu wybierz polecenie File > Export > Frame.

2. Kliknij Settings.

3. Wybierz wartość dla opcji File Type. Kliknij na Advanced Settings (Zaawansowane Ustawienia) dla wybranego przez ciebie typu pliku (jeśli będzie dostępne), określ opcje i kliknij przycisk OK.

4. Kliknij Next. W panelu Video Settings określ opcje Frame Size (Rozmiar Klatki) i Color Depth (Głębia Koloru).

5. Kliknij Next. W panelu Keyframe and Rendering Options określ niezbędne opcje.

6. Kliknij Next. W panelu Special Processing kliknij przycisk Modify i określ potrzebne opcje.

7. Kliknij przycisk Ok., aby zamknąć okno dialogowe Export Still Frame Settings.

8. Określ położenie oraz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk OK.

Aby wyeksportować sekwencję nieruchomych klatek.

Tworzenie sekwencji plików wideo

Możesz zebrać prostą sekwencję plików wideo korzystając z okna Sequence. Okno Sequence jest prostsze w użyciu od okna Timeline, więc może być ono użyte do utworzenia szybkiego surowego montażu lub do zebrania sekwencji skończonych plików wideo bez ponownej ich kompresji. Gdy montujesz wideo przy pomocy okna Sequence, nie jest stosowana dodatkowa kompresja. Każde pojedyncze nagranie w sekwencji zachowuje swoje ustawienia kompresji i rozmiar klatki filmu. Kompilacja jest względnie szybka, bez degradacji obrazu, która może wyniknąć z ponownej kompresji danych.

Sekwencja może zawierać jedynie nieobcięte nagrania źródłowe ułożone w specyficznej kolejności. Nagrania są przetwarzane tak, jak występują - żaden dodatkowy montaż nie jest możliwy w oknie Sequence. Aby mieć pełną kontrolę nad nagraniami, twórz program wideo w oknie Timeline.

Aby zbudować nową sekwencję:

1. Z menu wybierz polecenie File > New > Sequence.

2. Zaimportuj nagrania do okna Sequence korzystając z jednej z następujących metod:

• Jeśli jedno z okien Project, Bin lub Library jest otwarte i zawiera nagrania, przeciągnij myszką pożądane nagrania do okna Sequence.

• Z menu wybierz polecenie File > Import i wybierz następne polecenie z menu Import. Odszukaj i zaznacz pliki lub katalog, które chcesz zaimportować, a następnie kliknij przycisk OK.

3. W oknie Sequence przeciągaj pliki, aby je ułożyć w pożądanej kolejności.

4. Wybierz z menu polecenie File > Save As, określ położenie i nazwę pliku, a następnie kliknij OK.

Aby przeglądać sekwencję na monitorze lub odtwarzać ją w celu nagrania na taśmie wideo:

1. Upewnij się, iż okno Sequence jest aktywne.

2. Wykonaj jedną z następujących operacji i kliknij przycisk OK.:

• Wybierz polecenie z menu File > Export > Print to Video i określ ustawienia.

• Wybierz polecenie z menu File > Export > Export to Tape, jeśli chcesz nagrać sekwencję na magnetowidzie obsługującym zdalne sterowanie. Określ ustawienia.

Aby wyeksportować sekwencję nagrań jako pojedyncze nagranie:

1. Upewnij się, iż okno Sequence jest aktywne.

2. Z menu wybierz polecenie File > Export > Movie.

3. Określ ustawienia i kliknij myszką przycisk OK.

O tworzeniu filmu na taśmie filmowej

Jeśli dokonujesz montażu projektu, który zostanie następnie naświetlony na taśmie filmowej, najpierw eksportujesz program wideo Premiere do pliku wideo przy ustawieniu wysokiej jakości. Po utworzeniu pliku, będziesz potrzebował nagrywarki filmowej, która naświetli na taśmie filmowej poszczególne klatki. Usługa ta będzie prawdopodobnie dostępna w po-produkcyjnym studiu filmowym. Taśma filmowa może wyświetlić więcej szczegółów niż większość formatów wideo, więc twój projekt może wymagać większego rozmiaru klatki niż w przypadku taśmy wideo. Dokładna rozdzielczość tworzenia klatek zależy od rodzaju użytej taśmy filmowej. Aby osiągnąć najlepsze wyniki, przedyskutuj ten problem ze studiem filmowym zanim rozpoczniesz pracę nad projektem.

Klatka wideo jest wyświetlana przy użyciu dwóch zmieniających się półobrazów zbudowanych z przeplatających się linii. Klatka filmu kinowego pojawia się od razu cała. Gdy tworzysz film kinowy z nagrań, które pierwotnie zostały zdigitalizowane z wideo z przeplotem, upewnij się, iż ustawiłeś właściwie opcje półobrazów dla każdego nagrania w oknie Timeline. Zapewni to poprawne odtwarzanie taśmy filmowej.

Przetwarzanie wsadu projektów

Możesz automatycznie eksportować wiele programów wideo lub nagrań do wielu plików. Polecenie Batch Processing używa określonych przez ciebie ustawień eksportu i opcji kompresji dla każdego tworzonego pliku wideo. Możesz utworzyć i zapamiętać wiele list wsadowych dla łatwego i powtarzalnego eksportowania grup projektów. Przetwarzanie wsadowe może zaoszczędzić czas i bardzo ułatwić następujące zadania:

• Nocne eksportowanie kilku plików wideo (poza czasem pracy).

• Testowanie kilku różnych ustawień eksportu, aby stwierdzić, które z nich są najlepsze.

• Tworzenie wersji dla różnych nośników, takich jak taśma wideo, dysk CD-ROM i dostarczanie przez sieć Internet.

• Tworzenie wersji dla różnych zadań montażowych, takich jak montaż pośredni oraz rotoscoping.

Aby wyeksportować wsad plików:

1. Z menu wybierz polecenie Utilities > Batch Processing.

2. Kliknij przycisk Add. Zaznacz projekt lub plik wideo, który chcesz dodać do listy, a następnie kliknij przycisk Open. Powtarzaj te operację dla tylu projektów lub plików wideo, ile chcesz wyeksportować.

3. Dla każdego pliku na liście wykonaj następujące czynności:

• Zaznacz projekt lub nagranie i kliknij Target. Określ położenie i nazwę dla pliku, który zostanie utworzony z tego projektu lub nagrania, a następnie kliknij przycisk Save.

• Kliknij Settings, jeśli chcesz zweryfikować ustawienia projektu dla wybranego projektu lub nagrania.

4. Wykonaj jedną z następujących czynności:

• Aby upewnić się, iż pliki źródłowe projektu są gotowe do przetwarzania, wybierz dowolną liczbę projektów na liście i kliknij przycisk Check. Jest to szczególnie istotne, jeśli zamierzasz pozostawić komputer bez dozoru, ponieważ brakujące pliki wstrzymają cały proces przetwarzania. Premiere kolejno będzie otwierał każdy zaznaczony projekt i sprawdzał, czy pliki nagrań, odpowiadające egzemplarzom nagrań używanym w każdym wybranym projekcie, istnieją na dysku. Jeśli brak pliku nagrania, Premiere poinformuje cię o tym w ten sam sposób, co podczas otwierania projektu.

• Aby przetworzyć całą listę wsadową, kliknij przycisk Make, zaznacz opcję Make All Sources in List i kliknij myszką przycisk OK.

• Aby przetworzyć ciągłą sekwencję projektów na liście, kliknij pierwszy z nich, aby go zaznaczyć, przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift przy kliknięciu ostatniego projektu w ciągu, który chcesz przetwarzać, kliknij Make, zaznacz opcję Make Selected Sources Only i kliknij przycisk OK.

• Aby przetworzyć nieciągły szereg projektów na liście, kliknij na pierwszy projekt do przetworzenia, aby go zaznaczyć, wciśnij i przytrzymaj klawisz Control (Windows) lub Command (Mac OS) przy klikaniu na każdy dodatkowy projekt do przetworzenia, kliknij Make, zaznacz opcję Make Selected Projects Only i kliknij przycisk OK.

Uwaga: Jeśli klikniesz przycisk Cancel, stracisz wszystkie wprowadzone przez ciebie zmiany od czasu otwarcia okna dialogowego Batch Processing. Jeśli zdecydujesz się nie tworzyć filmu, lecz zachować ustawienia listy wsadowej, które określiłeś, zachowaj swoje ustawienia postępując zgodnie z opisaną dalej procedurą. W późniejszym czasie, możesz otworzyć okno dialogowe Batch Processing i załadować z dysku te ustawienia.

Aby zapisać, załadować lub usunąć element z listy Batch Processing:

Gdy otwarte jest okno Batch Processing, wykonaj dowolną z następujących operacji:

• Aby usunąć projekt lub nagranie z listy Batch Processing, zaznacz projekt lub nagranie na liście i kliknij przycisk Delete.

• Aby zapisać na dysku listę Batch Processing, kliknij przycisk Save, określ położenie i nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk Save.

• Aby odczytać z dysku listę Batch Processing, kliknij przycisk Load, odszukaj i zaznacz plik z listą przetwarzania wsadowego, a następnie kliknij przycisk Open.

45

A

B

---