LEKI STOSOWANE W PARKINSONIZMIE


LEKI STOSOWANE W PARKINSONIZMIE

Parkinsonizm - zespół hipertoniczno-hiperkinetyczny; zaburzenia czynności układu pozapiramidowego, polegające na wzmożeniu napięcia mięśni szkieletowych, ograniczeniu ruchów dowolnych, charakterystycznym drżeniu kończyn i głowy.

Zaburzenie równowagi neurohormonalnej w układzie pozapiramidowym - zmniejszenie stężenia dopaminy (zmniejszenie napięcia układu dopaminergicznego) i zwiększenie stężenia Ach (wzmożenie napięcia układu cholinergicznego)

Ze względu na etiologię wyróżniamy 2 postacie:

  1. parkinsonizm samoistny - uwarunkowania dziedziczne

  2. parkinsonizm wtórny - spowodowany zmianami organicznymi w układzie pozapiramidowym (pozapalnymi, miażdżycowymi, toksycznymi). Jedna z postaci - parkinsonizm polekowy gł. po lekach neuroleptycznych

Leczenie:

Przywrócenie równowagi hormonalnej w układzie pozapiramidowym:

  1. zwiększenie stężenia dopaminy lub pobudzenie układu dopaminowego lekami dopaminergicznymi

  2. blokowanie receptorów cholinergicznych lekami parasympatykolitycznymi

Leki stosowane w parkinsonizmie (nie leczą choroby) to leki substytucyjne: zwiększające stężenie dopaminy w mózgu (L-dopa) i objawowe: zmniejszające napięcie mięśniowe i drżenia oraz zwiększające możliwość wykonywania ruchów dowolnych.

Leki zwiększające stężenie dopaminy w OUN:

Silne działanie obwodowe.

Nie można zwiększyć stężenia dopaminy w mózgu przy bezpośrednim podaniu - nie przenika przez barierę krew -mózg. Przenika przez nią prekursor dopaminy L-DOPA - lewodopa. W dużym stopniu rozkładana przez dekarboksylazę DOPA, niewielka ilość dociera do mózgu. Zapobieganie rozkładowi przez równoczesne podawanie inhibitorów enzymu ( benserazyd, karbidopa), które nie przenikają do OUN - zmniejszenie dawkowania L-DOPY i zmniejszenie jej toksyczności.

Stężenie dopaminy można zwiększyć też przez:

- podawanie leków ( np. amantadyna) wzmagających jej uwalnianie z receptorów dopaminergicznych

- leki imitujące działanie dopaminy - leki dopaminergiczne ( np. bromokryptyna)

Leki:

L-DOPA - (lewodopa); naturalny aminokwas ulegający dekarboksylacji do dopaminy. Łatow przenika do mózgu i zwiększa stężenie dopaminy w układzie pozapiramidowym. Toksyczna.

Objawy niepożądane: nudności, wymioty, utrata łaknienia, spadek ciśnienia krwi.

Stosowana we wszystkich postaciach parkinsonizmu poza polekowym. Podawana z benserazydem i karbidową. Łączona z lekami parasympatykolitycznymi.

Preparaty:

- Larodopa - lewodopa

- Sinemed = karbidowa + lewodopa

- Madopar = benserazyd + lewodopa

Bromokryptyna - syntetyczna pochodna alkaloidów sporyszu pobudzająca receptory dopaminergiczne w układzie pozapiramidowym i podwzgórzu. Działa dłużej niż lewodopa, bardziej toksyczna ( zaburzenia umysłowe, dyskinezie, uszkodzenie nerwów obwodowych i naczyń). Lek drugiego wyboru, czasem z lekami parasympatykolitycznymi.

Zastosowanie:

  1. parkinsonizm

  2. zaburzenia płodności u kobiet i mężczyzn związane z nadmiernym wydzielaniem prolaktyny przez przysadkę

  3. akromegalia - spowodowana nadmiernym wydzielaniem somatotropiny przez hormonalnie czynnego gruczolaka komórek kwasochłonnych przedniego płata przysadki

Preparat:

- Parlodel

Amantadyna - lek przeciwwirusowy wzmagający uwalnianie endogennej dopaminy z neuronów dopaminergicznych w mózgu. Wyzwala noradrenalinę - sympatykotonia (pobudzenie psychiczne, bezsenność, zaburzenia krążenia). Stosowana we wszystkich postaciach parkinsonizmu

Preparat:

- Viregyt

Podobnie jak amantadyna działają: pirybedyl, bromokryptyna, nomifenzyna

Leki parasympatykolityczne:

W leczeniu parkinsonizmu stosowane są leki różnych grup chemicznych i farmakologicznych o zdolności blokowania ośrodkowych receptorów muskarynowych układu przywspółczulnego.

Stosuje się tu syntetyczne leki cholinolityczne o słabszym działaniu obwodowym. Zmniejszają napięcie mięśniowe i drżenia (umożliwianie wykonywania ruchów dowolnych)

Wybór leku metodą prób i błędów, dawkowanie indywidualne.

Stosowane głównie w parkinsonizmie pierwotnym oraz wtórnym pourazowym i pozapalnym, niektóre w p. polekowym.

Preparaty:

- Parkopan, Artane - triheksyfenidyl

- Benzhydraminum hydrochloricum - difenhydramina, lek przeciwhistaminowy pomocniczy w parkinsonizmie

- Aturban - fenglutarimid

- Pagitan (cykrymina), Tremaril (metyksen) - rzadziej stosowane leki przeciwparkinsonowe o działaniu parasympatykolitycznym

Reasumując:

Koncepcja leczenia parkinsonizmu: wyrównanie zaburzeń biochemicznych w układzie pozapiramidowym - zwiększenie stężenia dopaminy i z mniejszenie stężenia Ach (lub jej całkowite zablokowanie)

Leczenie objawowe - zmniejszenie napięcia mięśniowego, hamowanie drżenia

W parkinsonizmie samoistnym leczenie preparatami zawierającymi lewodopę i inhibitory dekarboksylazy DOPA (Madopar i Sinemed)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
LEKI STOSOWANE W PARKINSONIZMIE
Leki stosowane w parkinsonizmie, farmakologia
W21-SL-W07 - Leki stosowane w padaczce i w chorobie Parkinsona (Basia), Naika, stomatologia, Farmako
W 14 Leki stosowane w chorobie Parkinsona
Leki stosowane w chorobie Parkinsona
(33) Leki stosowane w niedokrwistościach megaloblastycznych oraz aplastycznych
Leki stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego
LEKI STOSOWANE W STANACH ZAGROZENIA ZYCIA
LEKI STOSOWANE W ZAKAŻENIACH GRZYBICZYCH
LEKI STOSOWANE W DERMATOLOGII

więcej podobnych podstron