Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
Temat:
Wyznaczanie krzywej umocnienia.
Sprawozdanie wykonali: Piotr Okowiński, Marcin Obrzut, Krystian Nowak
Grupa: 10-A
1. Cel ćwiczenia:
Doświadczalne wyznaczenie w statycznej próbie rozciągania krzywych umocnienia materiałów.
2. Przebieg ćwiczenia:
Przygotowanie próbek:
Z arkusza blachy zostały wcześniej wycięte trzy pasma materiału o wymiarach zgodnych z normą PN-71/H-04310 . Następnie dwa z nich zostały przewalcowane wstępnie gniotami φH01 i φH02.
Wymiary próbek:
n |
b |
h |
0 |
30 |
5,0 |
1 |
25 |
3,0 |
2 |
25 |
2,2 |
Przebieg ćwiczenia zasadniczego:
Kolejno każda próbka była poddawana rozciąganiu jednoosiowemu w zrywarce hydraulicznej. Po zamocowaniu próbek w szczękach następowało ich rozciąganie. Równocześnie maszyna rejestrowała na wykresie zależność siły obciążającej w funkcji wydłużenia. Po osiągnięciu granicy wytrzymałości Rm, na próbce tworzyła się szyjka po czym próbka ulegała zerwaniu. W obrębie szyjki tworzył się złom rozdzielczy. Próbki po zerwaniu pomierzono ponownie i określono wartość odkształceń równomiernych. W tym celu w pomiarach uwzględnia się tylko odcinki bazy pomiarowej odkształconej równomiernie. Odcinki objęte szyjką pominięto. Odkształcenie próbek oblicza się ze wzoru:
Opracowanie wyników pomiarów:
Lp. |
δi |
σpli |
ln(σpli- σpl0) |
lnδi |
ln2δi |
ln(σpli- σpl0)lnδi |
10. |
0,086 |
243,3 |
3,285 |
-2,453 |
6,02 |
-8,06 |
9. |
0,483 |
246,078 |
3,384 |
-0,728 |
0,53 |
-2,46 |
8. |
0,573 |
249,691 |
3,499 |
-0,557 |
0,31 |
-1,95 |
7. |
0,632 |
252,71 |
3,587 |
-0,459 |
0,21 |
-1,65 |
6. |
0,749 |
263,3 |
3,844 |
-0,289 |
0,08 |
-1,11 |
5. |
0,841 |
267,11 |
3,922 |
-0,173 |
0,03 |
-0,68 |
4. |
0,930 |
275,121 |
4,069 |
-0,073 |
0,01 |
-0,30 |
3. |
1,030 |
285,3 |
4,230 |
0,030 |
0,00 |
0,13 |
2. |
1,05 |
287,5 |
4,261 |
0,049 |
0,00 |
0,21 |
1. |
1,080 |
290,8999 |
4,308 |
0,077 |
0,01 |
0,33 |
Σ |
- |
- |
38,389 |
-4,576 |
7,20 |
-15,54 |
Naprężenie uplastyczniające odczytane z wykresu maszyny wytrzymałościowej wynosi σpl0=216,6MPa
Krzywa umocnienia dana jest równaniem: σpl=σpl0+Aφm
Współczynniki A i m oblicza się z zależności:
A=eB
Wartości wyliczone przy pomocy programu Excel:
B=4,021036
m=-0,398091
A=55,75886
I po podstawieniu otrzymujemy:
σpli = 216,6 + 55,75886(δi(-0,398091))
Wnioski:
Z przedstawionego wykresu wynika że pod wpływem walcowania próbek (odkształceń plastycznych na zimno) materiał ulegał umocnieniu. Przejawia się to przede wszystkim wyraźnym wzrostem wytrzymałości na rozciąganie Rm i granicy plastyczności Re. Jednak wzrostowi tych parametrów towarzyszy obniżenie własności plastycznych materiału. Umocnienie jest wynikiem zmian zachodzących w sieci krystalicznej materiału, pod wpływem przeróbki plastycznej na zimo. Pod wpływem kolejnego odkształcania maleją własności plastyczne materiału.
Aby umożliwi dalszą przeróbkę plastyczną konieczne jest przeprowadzenie tzw. wyżarzania rekrystalizującego.