Promieniowanie gamma to wysokoenergetyczna forma promieniowania elektromagnetycznego. Za promieniowanie gamma uznaje się promieniowanie o energii kwantu większej od 10 keV, co odpowiada częstotliwości większej od 2,42 EHz, a długości fali mniejszej od 124 pm. Zakres ten częściowo pokrywa się z zakresem promieniowania rentgenowskiego.

Promieniowanie γ jest to rodzaj promieniowania jądrowego. Jest ono wynikiem procesu przechodzenia jądra atomowego ze stanu energetycznego wzbudzonego do stanu niższego, podczas którego wypromieniowuje różnicę energii między tymi stanami w postaci kwantu promieniowania elektromagnetycznego - fotonu γ

Kiedy w strumień promieniowania γ wstawimy płytkę absorbenta to natężenie promieniowania za płytką będzie mniejsze od natężenia promieniowania padającego. Jeżeli strumień n kwantów γ przebywa w absorbencie drogę dx to zostanie z niego usuniętych:

(1)

kwantów. Znak „-” oznacza, że ilość kwantów γ w strumieniu
zmniejsza się wraz z przebytą drogą. Współczynnik p nazywamy liniowym współczynnikiem absorpcji. Jeżeli przyjmiemy jeszcze jedną wielkość :

nazywana grubością połówkowego osłabienia, jest grubością absorbenta osłabiającego natężenie wiązki do połowy początkowej wartości, to wzór (1) możemy przekształcić do postaci :

Wartość x_1/2 oraz p można wyznaczyć z pomiarów zależności natężenia promieniowania od grubości absorbenta. Ponieważ w konkretnym materiale wartość x_1/2 zależy jednoznacznie od energii promieniowania γ , to można jej użyć do wyznaczania wartości tej energii.

---