02 costa, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki


Sprawa 6/64

Flaminio Costa v. ENEL - pierwszeństwo stosowania prawa wspólnotowego przed normami krajowymi

STAN FAKTYCZNY

Adwokat Flaminio Costa uważał, że ustawa nr 1643, uchwalona we Włoszech 6.12.1962 r. dotycząca znacjonalizowania wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej, oraz dekrety Prezydenta, mające na celu wykonanie przepisów tej ustawy, naruszały przepisy art. 97, 88, 44, 31 TWE. W związku z tym wystąpił do Giudice Conciliatore (sądu pokoju) w Mediolanie przeciwko E.N.E.L. (Ente nazionale energia elettrica). Sąd ten wystosował pytanie prejudycjalne do ETS w trybie określonym art. 234 TWE o interpretację w/w przepisów.

Artykuł 97

1. W przypadku gdy istnieje obawa, że przyjęcie lub zmiana przepisu ustawowego, wykonawczego lub administracyjnego może spowodować zakłócenia w rozumieniu artykułu 96, Państwo Członkowskie, które chce to uczynić podejmuje konsultacje z Komisją. Po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi Komisja zaleca zainteresowanym Państwom właściwe środki w celu uniknięcia tego zakłócenia.

2. Jeśli Państwo, które chce przyjąć lub zmienić przepisy krajowe nie zastosuje się do zalecenia Komisji, nie może żądać od innych Państw Członkowskich, w zastosowaniu artykułu 96, zmiany ich przepisów krajowych w celu wyeliminowania tego zakłócenia. Jeśli Państwo Członkowskie, które nie zastosowało się do zalecenia Komisji, powoduje zakłócenie wyłącznie na własną szkodę, postanowienia artykułu 96 nie mają zastosowania.

Artykuł 88

1. Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi stale bada systemy pomocy istniejące w tych Państwach. Proponuje im ona stosowne środki konieczne ze względu na stopniowy rozwój lub funkcjonowanie wspólnego rynku.

2. Jeśli Komisja stwierdzi, po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag, że pomoc przyznana przez Państwo lub przy użyciu zasobów państwowych nie jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu artykułu 87, lub że pomoc ta jest nadużywana, decyduje o zniesieniu lub zmianie tej pomocy przez dane Państwo w terminie, który ona określa.

Jeśli dane Państwo nie zastosuje się do tej decyzji w wyznaczonym terminie, Komisja lub każde inne zainteresowane Państwo może, na zasadzie odstępstwa od postanowień artykułów 226 i 227, wnieść sprawę bezpośrednio do Trybunału Sprawiedliwości.

Na wniosek Państwa Członkowskiego Rada, stanowiąc jednomyślnie, może zdecydować, że pomoc, którą to Państwo przyznaje lub zamierza przyznać, jest uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem, na zasadzie odstępstwa od postanowień artykułu 87 lub rozporządzeń przewidzianych w artykule 89, jeśli wyjątkowe okoliczności uzasadniają taką decyzję. Jeśli w odniesieniu do danej pomocy Komisja wszczęła procedurę przewidzianą w pierwszym akapicie niniejszego ustępu, wystąpienie zainteresowanego Państwa z wnioskiem skierowanym do Rady powoduje zawieszenie tej procedury do czasu zajęcia stanowiska przez Radę.

Jednakże jeśli Rada nie zajmie stanowiska w terminie trzech miesięcy od wystąpienia z wnioskiem, Komisja wydaje decyzję w sprawie.

3. Komisja jest informowana, w czasie odpowiednim do przedstawienia swych uwag, o wszelkich planach przyznania lub zmiany pomocy. Jeśli uznaje ona, że plan nie jest zgodny ze wspólnym rynkiem w rozumieniu artykułu 87, wszczyna bezzwłocznie procedurę przewidzianą w ustępie 2. Dane Państwo Członkowskie nie może wprowadzać w życie projektowanych środków dopóki procedura ta nie doprowadzi do wydania decyzji końcowej.



Artykuł 44

Z zastrzeżeniem postanowień przewidzianych w niniejszym Traktacie Państwa Członkowskie nie wprowadzają nowych ograniczeń w zakresie przedsiębiorczości na swych terytoriach w stosunku do obywateli innych Państw Członkowskich.

Artykuł 31

1. Państwa Członkowskie dostosowują stopniowo monopole państwowe o charakterze handlowym w taki sposób, aby z upływem okresu przejściowego wykluczona była wszelka dyskryminacja między obywatelami Państw Członkowskich w stosunku do warunków zaopatrzenia i zbytu.

Postanowienia niniejszego artykułu stosują się do każdego podmiotu, za pośrednictwem którego Państwo Członkowskie z mocy prawa lub faktycznie, bezpośrednio lub pośrednio, kontroluje, kieruje lub wpływa w stopniu odczuwalnym na przywóz lub wywóz w stosunkach między Państwami Członkowskimi. Postanowienia te stosują się także do monopoli delegowanych przez państwo innym podmiotom.

2. Państwa Członkowskie powstrzymują się od wszelkich nowych środków sprzecznych z zasadami określonymi w ustępie 1 lub ograniczających zakres stosowania artykułów dotyczących zniesienia ceł i ograniczeń ilościowych między Państwami Członkowskimi.

3. Harmonogram wprowadzania środków przewidzianych w ustępie 1 powinien być dostosowany do trybu usuwania ograniczeń ilościowych na te same produkty, przewidzianego w artykułach 30-34 włącznie.

Jeżeli dany produkt podlega monopolowi krajowemu o charakterze handlowym tylko w jednym lub kilku Państwach Członkowskich, Komisja może zezwolić innym Państwom Członkowskim na stosowanie środków zabezpieczających, których warunki i tryb sama ustala, tak długo dopóki nie nastąpi dostosowanie przewidziane w ustępie 1.

4. W przypadku monopolu o charakterze handlowym, obejmującego regulację zmierzającą do ułatwienia zbywania lub podnoszenia wartości produktów rolnych, w stosowaniu norm niniejszego artykułu należy zapewnić równoważne gwarancje w zakresie zatrudnienia i poziomu życia zainteresowanych producentów, uwzględniając tryb możliwych dostosowań oraz niezbędnych specjalizacji.

5. Zobowiązania Państw Członkowskich zachowują moc obowiązującą tylko w takim zakresie, w jakim zgodne są one z istniejącymi umowami międzynarodowymi.

6. Począwszy od pierwszego etapu, Komisja kieruje zalecenia dotyczące sposobu i tempa przystosowania przewidzianego w niniejszym artykule.

STANOWISKA UCZESTNIKÓW POSTĘPOWANIA

Rząd włoski

Powód - Flaminio Costa

Komisja Europejska

Sądowi pokoju (pierwszej instancji) chodzi o stwierdzenie, czy ustawa włoska jest zgodna z TWE, a ponieważ w sporze ma być stosowane prawo wewnętrzne, nie zaś prawo wspólnotowe, to ewentualna niezgodność prawa krajowego z TWE nie ma wówczas znaczenia

Sąd pokoju wystąpił nie o rozstrzygnięcie merytoryczne, lecz jedynie o wykładnię przepisów

Powołanie się powoda na niewłaściwy przepis prawny - art. 234 odnosi się do orzekania przez Trybunał Sprawiedliwości w trybie prejudycjalnym o wykładni TWE, nie zaś w kwestii zgodności prawa wewnętrznego z prawem wspólnotowym

Trybunał Sprawiedliwości ma obowiązek dokonać wykładni Traktatu, jeśli odpowiedni sąd rozstrzygający spór w pierwszej instancji zwróci się do niego z odpowiednim wnioskiem

Trybunał Sprawiedliwości rozpatrując wniosek złożony w trybie art. 234 nie ma obowiązku badania przyczyn, dla których wniosek ten przedstawiono, ani też wnikania, czy odpowiednie przepisy mają znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu

Kontrola zgodności prawa krajowego z prawem wspólnotowym byłaby dopuszczalna jedynie w trybie art. 226 i art. 227

Artykuł 226

Jeśli Komisja uzna, że Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, wydaje ona uzasadnioną opinię w tym przedmiocie, po uprzednim umożliwieniu temu Państwu przedstawienia swych uwag.

Jeśli Państwo to nie zastosuje się do opinii w terminie określonym przez Komisję, może ona wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 227

Każde Państwo Członkowskie może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, jeśli uznaje, że inne Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu.

Zanim Państwo Członkowskie wniesie przeciwko innemu Państwu Członkowskiemu skargę opartą na zarzucanym naruszeniu zobowiązania, które na nim ciąży na podstawie niniejszego Traktatu, powinno wnieść sprawę do Komisji.

Komisja wydaje uzasadnioną opinię, po umożliwieniu zainteresowanym Państwom przedstawienia na zasadzie spornej uwag pisemnych i ustnych.

Jeśli Komisja nie wyda opinii w terminie trzech miesięcy od wniesienia sprawy, brak opinii nie stanowi przeszkody we wniesieniu sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 234

Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w trybie prejudycjalnym:

  1. o wykładni niniejszego Traktatu;

  2. o ważności i wykładni aktów przyjętych przez instytucje Wspólnoty i EBC;

  3. o wykładni statutów organów utworzonych aktem Rady, gdy te statuty przewidują.

W przypadku gdy pytanie z tym związane jest podniesione przed sądem jednego z Państw Członkowskich, sąd ten może, jeśli uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku, zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o rozpatrzenie tego pytania.

W przypadku gdy takie pytanie jest podniesione w sprawie zawisłej przed sądem krajowym, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, sąd ten jest zobowiązany wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości

ORZECZENIE

ETS zarzucił sądowi krajowemu złe sformułowanie pytania, gdyż na podstawie art. 234 nie może on stwierdzić, czy ustawa krajowa jest zgodna z traktatem a jedynie dokonać interpretacji w/w artykułów.

W odpowiedzi na stanowisko rządu włoskiego ETS stwierdził, że:

INTERPRETACJA ARTYKUŁÓW

Art. 97 - Jeśli istnieje obawa, że wprowadzenie jakiegoś przepisu w państwach członkowskich może naruszyć warunki konkurencji na wspólnym rynku, dane państwa członkowskie wraz z innymi zainteresowanymi p. powinno skonsultować się z Komisją, która zleca im podjęcie określonych działań. Jeśli dane państwo członkowskie nie zastosuje się do tych zaleceń, nie może wymagać od innych p. ich przestrzegania.

Art. 88 - Komisja wraz z państwami członkowskimi kontroluje systemy pomocy istniejące w tych p. Jeśli stwierdzi, że dana pomoc jest niezgodna ze wspólnym rynkiem, określonym w art. 87 lub jest ona nadużywana, określa termin zmiany lub zniesienia tej pomocy. Jeśli dane państwo nie zastosuje się do poleceń Komisji, Komisja lub inne państwo członkowskie może złożyć skargę do ETS. Dane państwo członkowskie może jednak złożyć wniosek do Rady o uznanie tej pomocy na zasadzie wyjątku. Rada ma 3 miesiące na podanie swojego stanowiska.

Art. 44 - państwa członkowskie nie mogą ograniczać na swoim terenie działalności gospodarczej obywateli innych państw członkowskich

Art. 31 - monopole państwowe o charakterze handlowym nie mogą bezpośrednio ani pośrednio powodować dyskryminacji między obywatelami państw członkowskich

UWAGI



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawa 14 83 Colson Kamann v. Nadrenia-Westfalia, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fisz
24 p union de, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
32 pupino, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
36 Postanowienie TK z 19 grudnia 2006r, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO K 18 04 Fiszka, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
34 Komisja przeciwko Polsce, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
11 foto frost, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
15 dori, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
22 70 Erta fiszka, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
fiszka kuhne&heinz, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
06 simmenthal, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
25 kuhne heiz, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
28 omega, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
17 atlanta, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
21 ke p grecji, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
14 condorniu, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
23 lyckeskog, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
05 sabena, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki
20 ciola, Europeistyka, Prawo Wspólnotowe, ORZECZENIA - fiszki

więcej podobnych podstron