|
I |
II |
III |
IV |
1\150 Wino bez inwersji mCu masa cukru zawartość cukru [g/1000cm3] |
13,3cm3 84,54mg błąd |
|
3,4cm3 21,61mg 10,7mg 42,8 |
|
Wino z inwersją VKMnO4 mCu mcukru inwertowanego zawartość cukru[g/1000cm3] |
|
7,1cm3 45,3 g Cu 22,4mg 179,2 |
|
|
Zawartość sacharozy w winie [g/1000cm3 wina] |
|
129,58 |
|
|
2/151 Sok bez inwersji Vr-r soku m cukru zawartość cukru[g/100cm3] |
|
17,4 cm3 50,725g 2,029
|
|
20,5 cm3 50,95g 2,038 |
Sok z inwersją Vr-r soku m cukru zawartość cukru[g/100cm3] |
49 cm3 52,5 cm3 8,4 Tu zeszłoponad 50 cm3 ale w tabeli jest podana najwieksza wartość 49 sok został za dużo dosłodzony |
|
49 cm3 52,5 cm3 8,4 Tu zeszło 51,5cm3 ale w tabeli jest podana najwieksza wartość 49 sok został za dużo dosłodzony |
|
Zawartość sacharozy w soku [g/100cm3 soku] |
6,05 |
|
6,04 |
|
Robert Łoś gr. V
SPRAWOZDANIE
Oznaczanie zawartości cukrów
Ćwiczenie 1/150:
Oznaczenie zawartości cukru metodą Bertranda wg PN-90/A-79120/06
Wykonanie:
Przygotowanie roztworu do oznaczeń:
Do parownicy odmierzono 25 cm3 wina, zobojętniono je 1 M NaOH i zageszczono do połowy aby odpędzić alkohol i lotne związki redukujące. Pozostałość przeniesiono ilościowo do kolby o pojemności 100 cm3 i wobec papierka wskaźnikowego doprowadzono do odczyny słabo kwaśnego. W celu wytracenia białka i innych związków utrudniających oznaczenie cukrów, dodano kolejno po 5 cm3 roztworów Carreza I i CarrezaII, wymieszano, uzupełniono, wodą do kreski i przesączono przez bibułę. Z klarownego przesączu pobrano 5cm3 i rozcieńczono wodą destylowaną do 100 cm3.
Wykonano oznaczenie cukrów redukujących bez przeprowadzania inwersji.
Do kolbki stożkowej o pojemności 200 cm3 odmierzono 20 cm3 przygotowanej próbki dodano po 20 cm3 roztworów Bertranda I i II zawartość w ciągu 3 min doprowadzono do wrzenia i przez kolejne 3 mni utrzymano wrzenie (ciecz nad wytrącającym się osadem zabarwina na kolor niebieski). Po zakończonym ogrzewaniu kolbkę zdjęto z siatki i pozostawiono w ukośnym położeniu na 10 mni. Następnie ciecz znad osadu zdekantowano na sączek tak aby nie przenieść na sączek osadu, osad kilkakrotnie przemyto gorącą wodą każdorazowo dekantując na sączek tak aby nie przenieść osadu. Po ostatniej dekantacji osad rozpuszczono 20 cm3 roztworu Bertranda III, otrzymany roztwór przesączono przez ten sam sączek do czystej kolby ssawkowej. Przesącz miareczkowano 0,02 M roztworem KMnO4 do uzyskania jasnoróżowego zabarwienia utrzymującego się przez 30s.
Obliczenia i wyniki:
Z ilości zużytego do miareczkowania manganianu (VII) potasu obliczono ilość zredukowanej miedzi:
1 cm3 KMnO4 - 6,375 mg Cu
3,4 cm3 KMnO4 - X
X = 21,61 mg Cu
Zawartość cukrów redukujących oraz sacharozy wyznaczono posługując się tabelą 12.1 ze skryptu str.147:
21,61 mg Cu - 10,7 mg cukru inwertowanego
Aby obliczyć zawartość cukru w winie należy przeliczyć stężenia:
25 cm3 wina - 100 cm3
X - 5 cm3
X = 1,25 cm3 wina w 100 cm3 roztworu
1,25 cm3 wina - 100 cm3
X - 20 cm3
X = 0,25 cm3 wina
0,25 cm3 wina - 10,7 mg cukru
1000 cm3 - X
X = 42800mg/1000 cm3 = 42,8g/1000cm3
Zawartość sacharozy liczona jest z różnicy pomiędzy zawartością cukrów ogółem i bezpośrednio redukujących, mnożąc ją przez współczynnik przeliczeniowy 0,95, będący ilorazem masy molowej sacharozy 342 i mas cząsteczek glukozy i fruktozy 360.
179,2 - 42,8 = 136,4
136,4 ∙ 0,95 = 129,5 g/1000cm3
Wnioski:
Badana próbka wina była dosłodzona świadczy o tym duża zawartość sacharozy obliczona z różnicy pomiędzy zawartością cukrów przed i po inwersji. Proces inwersji jest to proces hydrolizy nie redukującej sacharozy do posiadających właściwości redukujące glukozy i fruktozy co pozwala na ich oznaczenie w próbce po inwersji. Jeśli wino nie byłoby dosładzane zawartość cukrów przed i po inwersji byłaby taka sama.
Ćwiczenie 2/151:
Oznaczenie zawartości cukrów w soku metodą Lane-Eyona wg PN-90/A-75101/07
Wykonanie:
Do kolby miarowej o pojemności 250 cm3 odmierzono 25 cm3 soku i dodano 25 cm3 wody destylowanej. W celu wytrącenia białka dodano 2,5 cm3 roztworu Carreza I, zawartość wymieszano i pozostawiono na 5 min. Następnie dodano 2,5 cm3 roztworu Carreza II, wymieszano, dopełniono wodą do kreski i pozostawiono na 15 min. Roztwór przesączono przez fałdowany sączek do suchego naczynia. Następnie 25 cm3 otrzymanego przesączu odmierzono do kolby miarowej o pojemności 100 cm3, dopełniono wodą destylowaną do kreski i wymieszano.
Wykonano krótką inwersję: 25 cm3 przesączu odmierzono do kolby stożkowej o pojemności 100 cm3 dodano 25 cm3 wody destylowanej i dodano 5 cm3 kwasu solnego (d=1,19 g/ cm3). Zawartość ogrzano w łaźni wodnej do temperatury ok. 70ºC i temperaturę utrzymano przez 5 min. Następnie ciecz szybko schłodzono pod bieżącą woda do temperatury 20ºC, dodano 3 krople oranżu metylowego, zobojętniono 20-procentowym roztworem NaOH aż do zmiany zabarwienia płynu. Przelano do kolby miarowej o pojemności 100 cm3 i uzupełniono wodą do kreski.
Oznaczono zawartość cukrów redukujących:
Biuretę napełniono badanym roztworem. Przygotowano dwie kolbki stożkowe o pojemności 100 cm3 i odmierzono do nich po 5 cm3 roztworów Fehlinga I oraz Fehlinga II.
Jedną z nich ogrzano do wrzenia i dodano 3 krople roztworu błękitu metylenowego, utrzymując zawartość kolbki w stanie spokojnego wrzenia miareczkowano badanym roztworem aż do zaniku niebieskiej barwy. Otrzymany wynik jest orientacyjny miareczkowanie należy w drugiej kolbie z roztworami Fehlinga I i II wprowadzić z biurety badany roztwór o 1-2 cm3 mniej niż zeszło przy pierwszym miareczkowaniu ogrzac zawartość i gotować przez 2 min. Dodać 3 krople roztworu błękitu metylenowego i cały czas ogrzewając zakończyć miareczkowanie w ciągu 3 min dodając badany roztwór kroplami aż do zaniku barwy błękitu metylenowego. Z powodu bardzo dużego przesłodzenia soku do pierwszego miareczkowania zeszła cała ilość przygotowanej próbki i niemożliwe było wykonanie drugiego miareczkowanie dlatego do obliczeń przyjęto za prawidłowy wynik pierwszego miareczkowania.
Obliczenia i wyniki:
Masę cukrów redukujących odczytano z tabeli 12.2 ze skryptu str.152 odpowiadającą objętości badanego roztworu zużytego do miareczkowania:
49cm3 - 52,5 mg
Przeliczenie stężeń:
25cm3 - 250 cm3
X - 25 cm3
X = 2,5 cm3 soku
2,5cm3 - 100 cm3
X - 25cm3
X = 0,625 cm3 soku
0,625cm3 - 52,2 cm3
100cm3 - X
X = 8400mg/100cm3 = 8,4g/100cm3
Zawartość sacharozy liczona jest z różnicy pomiędzy zawartością cukrów ogółem i bezpośrednio redukujących, mnożąc ją przez współczynnik przeliczeniowy 0,95, będący ilorazem masy molowej sacharozy 342 i mas cząsteczek glukozy i fruktozy 360.
8,4 - 2,029 = 6,37
6,37 ∙ 0,95 = 6,05 g/100cm3
Wnioski:
Otrzymany wynik jest wynikiem orientacyjnym. Powodem jest przeprowadzenie jedynie pierwszego orientacyjnego miareczkowanie co wynikło z dużego przesłodzenia soku przez co do pierwszego miareczkowania zeszła prawie cała ilość badanej próbki soku.
O dużym dosłodzeniu próbki badanego soku świadczy obliczona zawartość sacharozy, jeśli sok niebyły dosładzany to ilość cukrów przed inwersją powinna być równa ilości cukrów po inwersji.