MANEWROWANIE
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA LABORATORYJNEGO NR 2
Wykonali:
Przemysław Krata
Eugeniusz Zapolnik
Dariusz Buda
Wstęp.
Ćwiczenie wykonano za pomocą programu symulacji ruchu statku na płaszczyźnie. Przedmiotem badania był statek B-481 z pojedynczą lewoskrętną śrubą nastawną. Wszystkie istotne jego parametry zarówno w stanie załadowanym jak i balastowym zawarte zostały w danych programu przez autora. Podstawowe dane statku zostały wyszczególnione w instrukcji wykonania ćwiczenia.
Przebieg ćwiczenia.
Próba cyrkulacji.
Dla statku załadowanego i pod balastem, poruszającego się z ustaloną prędkością V przy nastawach maszyny CN i WN wykonano cyrkulację na prawą i lewą burtę. W momencie wychylenia steru na jedną z burt określono pierwszą pozycję z namiaru i odległości od boji pomiarowej oraz kurs rzeczywisty. Określanie pozycji i zapisy ponawiano co 30 sekund do zmiany kursu o 180 stopni, a następnie co 1 minutę. Każda próba cyrkulacji kończyła się w momencie zmiany kursu o 540 stopni od kursu początkowego. Wyniki prezentują tabele 1 - 8.
Opracowanie wyników.
Na podstawie otrzymanych wyników pomiarowych sporządzono krzywe cyrkulacji dla obydwu stanów załadowania, przy nastawach maszyny CN i WN. Końcowym etapem ćwiczenia było porównanie wszystkich wykonanych cyrkulacji i zestawienie ich w tabeli zbiorczej - patrz TAB 1.
Badanie zwrotności początkowej.
Dla statku poruszającego się z ustabilizowana początkową prędkością postępowa przy nastawie CN i WN wychylano ster 10° na lewą/prawą burtę. W tym samym momencie określano pozycję statku z namiaru i odległości od boji pomiarowej oraz kurs rzeczywisty. Następne pozycje określano po zmianie kursu o 5° i 10° w stosunku do kursu początkowego. Analogiczne pomiary wykonano dla obu stanów załadowania.
Opracowanie wyników.
Na podstawie otrzymanych danych pomiarowych sporządzono wykresy trajektorii ruchu statku podczas wszystkich prób. Dla każdej z przeprowadzonych prób określono drogę jaką statek przebył w linii prostej w czasie kiedy jego kurs zmienił się o 10° w stosunku do kursu początkowego. Porównanie wszystkich prób zamieszczono w tabeli zbiorczej - TAB 2.
Próba cyrkulacji z przyśpieszeniem.
Dla statku zatrzymanego wychylono ster na jedną z burt, ustawiono telegraf maszyno-wy CN/WN oraz określono pierwszą pozycję z namiaru i odległości od boji pomiarowej oraz kurs rzeczywisty. Określanie pozycji ponawiano co 30 sek. Do zmiany kursu o 180°, a nastę-nie co 1 minutę. Wychylenie steru utrzymywano do momentu zmiany kursu o 270° w stosun-ku do kursu początkowego. Analogiczne pomiary wykonano dla statku załadowanego i pod balastem dla maksymalnego wychylenia steru na prawą i lewą burtę przy nastawie maszyny WN. Wyniki zamieszczono w tabelach 1 - 4.
Opracowanie wyników.
Na podstawie otrzymanych danych pomiarowych sporządzono wykresy trajektorii ruchu statku podczas wszystkich prób. Dla każdej z przeprowadzonych prób wyznaczono przesunięcie czołowe oraz średnicę cyrkulacji taktycznej. Otrzymane wyniki zestawiono w tabeli porównawczej - TAB 3, a całość porównano z wynikami uzyskanymi w ćwiczeniu 1.Wnioski
Z analizy załączonych wykresów wynika ,że:
podczas wykonywania cyrkulacji, niezależnie od stanu załadowania, spada prędkość liniowa statku. Spadek prędkości jest tym większy im prędkość początkowa rozpoczęcia cyrkulacji jest większa;
na statku wyposażonym w śrubę lewoskrętną średnica cyrkulacji ustalonej jest większa przy cyrkulacji w lewo. Dodatkowo wraz ze spadkiem wyporności statku średnica cyrku-lacji ustalonej wzrasta przy tej samej prędkości liniowej;
na statku wyposażonym w śrubę lewoskrętną średnica cyrkulacji taktycznej jest większa przy cyrkulacji w lewo;
przesunięcie czołowe jest większe podczas wykonywania cyrkulacji statkiem w stanie balastowym niż załadowanym;
szybciej wykonuje cyrkulację (większa prędkość kątowa) statek pod balastem niż zała-dowany;
statek ze śrubą lewoskrętną szybciej wykonuje cyrkulację w prawo;
zwrotność początkowa statku zależy od stanu załadowania - polepsza się wraz ze spad-kiem wyporności;
zwrotność początkowa jest lepsza na statku ze śrubą lewoskrętną;
cyrkulacja z przyśpieszeniem jest trzykrotnie efektywniejszym działaniem niż cyrkulacja, w którą statek wchodzi z ustaloną prędkością liniową;