KOTLECIKI
Dziecko leży w ulubionej pozycji (na pleckach, na brzuszku).
Dorosły naśladuje czynności wykonywane przy robieniu kotletów, a dziecko jest „kotlecikiem”.
Kroimy mięsko na kotleciki - ciach, ciach, ciach, ciach
Tłuczemy kotleciki - buch, buch, buch, buch ...
Solimy i pieprzymy - ps, ps, ps, ps ...
Panierujemy - trochę jajka, trochę bułki, trochę jajka, trochę bułki (turlamy na boki ciałko dziecka naśladując panierowanie kotlecika)
I siuuup na patelnię! (podnosimy od dołu ciałko dziecka i „wrzucamy” delikatnie na patelnię)
Wąchamy kotlecika
Sprawdzamy, czy jest miękki - kuj, kuj, kuj, kuj ...
Zjadamy kotlecika - mniam, mniam, mniam, mniam ...