Komórki słuchowe:

• rozmieszczone wzdłuż całej długości błony podstawnej ślimaka,

• są unerwione i mają kilka rzędów małych rzęsek,

• pobudzane są gdy dochodzi do odkształcenia danego obszaru błony podstawnej,

• są 2 rodzaje: kom. słuchowe wewnętrzne (IHC); kom. słuchowe zewnętrzne (OHC);

• IHC działają jako główne kom. receptorowe ukł. słuchowego,

• OHC działają jako kom. motoryczne wzmacniające ruch błony podstawnej,

• działanie kom. słuchowej: na zakończeniach rzęsek znajdują się kanały jonowe sterowane falowaniem rzęsek; przy odchyleniu w stronę najwyższej rzęski występuje krótkotrwałe otwarcie kanału i napływ jonów K+ powodujący wzrost potencjału w receptorze, a następnie pobudzenie kom nerwowej; (w ten sposób następuje zmiana pobudzenia mechanicznego na elektryczne).

Kodowanie dźwięku:

• kom. słuchowe są połączone z neuronami i informacja o odebranych sygnałach jest przekazywana w postaci impulsów elektrycznych do centralnego ukł. nerwowego ( od ślimaka aż do kory mózgowej);

• na włóknach nerwowych znajdują się centra przekaźnikowe- wstępna analiza sygnału i łączenie informacji z obydwu uszu;

• częstości dźwięków są kodowane poprzez miejsce pobudzenia błony podstawnej; w korze słuchowej- wysokie częstości w przedniej części kory słuchowej, a niskie w tylnej.

Emisje oto akustyczne:

• 1978r. David Kemp- przy użyciu bardzo czułego mikrofonu w przewodzie słuchowym udało mu się uchwycić słabe sygnały dźwiękowe;

Cechy dźwięku:

• wysokość dźwięku,

• głośność dźwięku,

• barwa dźwięku,

• czas trwania dźwięku,

• próg słyszalności,( natężeniu dźwięku 10-12 W/m2.)

• próg bólu, (140 dB dla dźwięków sinusoidalnych oraz 120 dB dla szumów.)