Właściwości minerałów
Rysa - barwa rysy minerału odpowiada barwie sproszkowanego minerału. Barwa rysy nie zawsze odpowiada barwie danego minerału. Rysę bada się zwykle przez potarcie minerału o szorstką powierzchnię nieszkliwionej płytki porcelanowej. Ten sposób badania jest jednak stosowany tylko dla minerałów, których twardość w skali Mohsa jest mniejsza niż twardości płytki porcelanowej (około 7 w skali Mohsa). Rysę twardszych minerałów bada się przez pocieranie dwóch okazów tego samego minerału.
Twardość - opór stawiany przez minerał rysującemu jego powierzchnię ostrzu lub innemu mechanicznemu czynnikowi zewnętrznemu. W określaniu twardości minerału używa się względnej dziesięciostopniowej skali twardości Mohsa. Została opracowana przez niemieckiego mineraloga Friedricha Mohsa w 1812 roku. Jest to zestawienie przykładowych minerałów od najbardziej miękkiego (talku - 1 stopień) do najtwardszego (diamentu - 10 stopni). Każdy z tych minerałów może zostać zarysowany tylko minerałem znajdującym się wyżej od niego w skali.
Talk - jest jednym z najbardziej miękkich minerałów, można go zarysować paznokciem lub każdym innym minerałem
Gips - z trudem można zarysować go paznokciem
Kalcyt - można bardzo łatwo zarysować go stalowym ostrzem lub miedzianą monetą
Fluoryt - można go z łatwością zarysować stalowym ostrzem lub szkłem (szkło jest produkowane m. in. z piasku kwarcowego)
Apatyt - można zarysować go stalowym ostrzem lub szkłem
Ortoklaz - bardzo trudno zarysować go stalowym ostrzem, ale np. gwóźdź z łatwością rysuje ten minerał
Kwarc - rysuje szkło i stal
Topaz - rysuje kwarc
Korund - można nim ciąć szkło, z łatwością może rysować minerały o mniejszej twardości
Diament - najtwardsza naturalna substancja, diament można zarysować tylko inny diament