w2s6 7.03.2009
TRIADA FUNKCJI CZASU WOLNEGO
Odpoczynek |
Zabawa |
Praca nad soba |
Zakres znaczeniowy pojęć przydatnych w definiowaniu czasu wolnego
Rekreacja (wczasy) |
|||
Wypoczynek |
Praca nad sobą |
||
Odpoczynek |
Zabawa |
|
|
|
Rozrywka |
Gra |
|
|
Hobby |
Rekreacja (interpretacja szeroka) - wszelkie zajęcia podejmowanie dobrowolnie w czasie wolnym, pełniące funkcje zdrowotne, wychowawcze i kulturotwórcze, synonim słowa „wczasy” rozumianego również szeroko.
Rekreacja (interpretacja węższa) - odradzanie (odnowa , odtwarzanie) sił fizycznych i psychicznych, od Re-creo - odtwarzam, tworzę na nowo, przywracam postać pierwotną, siły itp.)
Wczasy - forma wypoczywania łub forma organizacyjna zagospodarowania urlopu w miejscu sprzyjającym regeneracji sil, synonim instytucji wypoczynkowej (domu wczasowego).
Wypoczynek - oderwanie się od wymagań dnia codziennego, obowiązków i zajęć stwarzających napięcia nerwowe, zmuszających do wysiłku i prowadzenie takiego trybu życia, który zapewnia potrzebne organizmowi odprężenie, oraz równowagę fizyczną, intelektualna i społeczną.
PRACA NA SODĄ JAKO FUNKCJA CZASU WOLNEGO
Zajęcia podejmowane dobrowolnie w czasie wolnym w celu samodoskonalenia, tj. wszechstronnego rozwoju swej osobowości - rozwoju fizycznego. społecznego i kulturalnego.
Odpoczynek - Przerwa w pracy dla nabrania sił po wysiłku. Może to być przerwa w pracy fizycznej lub też umysłowej. Pasywna forma wypoczynku - wypoczynek bierny.
Zabawa - część aktywna wypoczynku, wypoczynek czynny. Formami zabawy są rozrywka i gra, za kryterium ich rozdziału przyjmuje się zabawy regułami. Synonimy zabawy to zajęcia ludyczne.
Rozrywka - forma zabawy (wypoczynku czynnego) bez wyraźnie określonych reguł. Służy „rozerwaniu się”, odprężeniu, rozweseleniu, zadowoleniu, poprawie samopoczucia.
Hobby - (lub rzadziej hobbi) to szczególne zamiłowanie upodobanie do czegoś, ulubione zajęcie, któremu poświęca się wolny czas. Słowo to stosuje się niekiedy zamiennie ze słowami pasja lub konik.
Rekreacja (wczasy) - to pojęcie najszerzej charakteryzujące funkcje” pełnione przez poszczególne formy spędzania Czasu wolnego, wybrane przez człowieka dobrowolnie ze względu na osobiste zainteresowania i dla własnej satysfakcji.
Istota odpoczynku - polega na odreagowaniu zmęczenia i znużenia utrudniających lub uniemożliwiających prawidłowe funkcjonowanie ustroju, a tym samym zapobieganiu powstawanie szeregu niebezpiecznych Chorób.
Przyczyny przewlekłego znużenia i wyczerpania
Zanieczyszczenie środowiska |
Szkodliwe substancje w atmosferze, wodzie i żywności |
Tlenek węgla |
|
|
Dwutlenek węgla |
|
|
Dwutlenek siarki |
|
|
Dwutlenek azotu |
|
|
Fosfor |
|
|
Rtęć |
|
|
Ołów |
|
|
Ropa naftowa |
|
|
Pestycydy, w tym DDT |
|
Szkodliwe substancje w powietrzu w zamkniętym pomieszczeniu |
Tlenek węgla |
|
|
Dwutlenek węgla |
|
|
Tlenki azotu |
|
|
Radon |
|
|
Lotna związki organiczne |
|
|
Dym papierosowy |
|
|
Niedobór tlenu |
Trudności współżycia |
Brak życzliwości, uprzejmości i szczerości, w tym ciasnota |
W pracy |
|
|
W domu |
|
|
W otoczeniu (w sklepie, na ulicy, środkach komunikacji itp.) |
Odpoczynek nocny i dzienny
Rodzaj odpoczynku |
Charakterystyka |
Odpoczynek nocny |
Podstawą odpoczynku jest sen nocny. Gruntownie odpocząć można podczas głębokiego spokojnego i dostatecznie długiego snu (7 — 8 godzin). Połowa ludzi powyżej dwudziestego roku życia nie sypia dobrze, nie tylko z braku czasu na wystarczający sen, lecz także ze względu na napięcie nerwowe Bezsenność jest poważnym problemem społecznym. Jego rozwiązanie to ciągle aktualne wyzwanie dla specjalistów z różnych dziedzin nauk (medyczmych, technicznych i społecznych) Czas snu nocnego w dobowym budżecie czasu nie należy do czasu wolnego. |
Odpoczynek dzienny |
Odpoczynek dzienny to spędzanie czasu w spokoju w jego różnorodnych postaciach, spędzanie czasu w samotności lub w gronie bliskich, przyjaznych. Potrzeba pełnego odpoczynku, słusznie kojarzy się często z potrzebą "nle myślenia o niczym" i "nic nie robienia" Można przy tym lezeć, wygodnie siedzieć, spacerować, zachowywać milczenie, poczytać to co jest pod ręką i na co mazię chęć lub też leniwie porozmawiać. |
Warunki dobrego odpoczynku
Warunki |
Charakterystyka |
Własne mieszkanie |
Każdy powinien mieć własny kąt, możliwość urządzenia go według własnych upodobań, gdzie czułby się bezpieczny, odizolowany od wszelkich natrętów |
Kontakt z przyrodą |
Najwartościowszy jest odpoczynek na wolnym powietrzu. Przyjazne środowisko to: słońce, woda, zieleń, świeże powietrze i przestrzeń. |
Życzliwość |
Kultura codziennych kontaktów w rodzinie, zakładzie pracy, w sąsiedztwie i w miejscach publicznych, wykluczenie arogancji, nacisków i wymuszeń |
Bezpieczeństwo socjalne |
Brak troski o byt własny i najbliższych, który zapewnia posiadanie stabilnej pracy i zarobków, pozwalających mężczyźnie zapewnić rodzinie godziwe warunki życia |
Satysfakcja z dobrze wykonanej pracy |
Przesycenie początku odpoczynku atmosferą zakończonego dzieła powoduje, że zadowolenia z dobrze wykonanej pracy przenosi się w sferę odpoczynku i gwarantuje jego pomyślność |
Istota zabawy
Polega na aktywności umysłowej lub fizycznej odmiennej od aktywności zawodowej ze względu na jej rodzaj i cel.
Zabawa jako funkcja aktywności rekreacyjnej
Formy spędzania czasu wolnego |
Udział w zabawie elementów: |
|
|
rozrywki |
gry |
turystyka |
2 |
1 |
sport |
1 |
2 |
środki masowego przekazu |
3 |
0 |
teatry, filharmonie, wystawy i muzea |
3 |
0 |
samokształcenie |
1 |
1 |
amatorstwo artystyczne |
2 |
1 |
majsterkowanie i amatorstwo techniczne |
2 |
1 |
hodowla amatorska |
2 |
1 |
zabawy i kontakty towarzyskie |
2 |
1 |
kolekcjonerstwo |
2 |
1 |
aktywność społeczna |
3 |
0 |
Praca nad sobą jako dobrowolna funkcja czynności wczasowych - to dobrowolne i samodzielne nabywanie w czasie wolnym wiadomości i umiejętności w celu samodoskonalenia, tj. wszechstronnego rozwoju osobowości.
Udział elementów pracy nad sobą w poszczególnych formach aktywności rekreacyjnej
Formy spędzania czasu wolnego |
Udział |
turystyka |
2 |
sport |
2 |
środki masowego przekazu |
1 |
tetry, filharmonie, wystawy i muzea |
1 |
samokształcenie |
3 |
amatorstwo artystyczne |
2 |
majsterkowanie i amatorstwo techniczne |
2 |
hodowla amatorska |
1 |
zabawy i kontakty towarzyskie |
0 |
kolekcjonerstwo |
1 |
aktywność społeczna |
1 |
Znaczenie wychowawcze pracy nad sobą jako funkcji czasu wolnego
Modyfikacja cech osobowości |
Charakterystyka |
|
Wpływ pracy nad sobą na osobowość wewnętrzną jest pozytywny lecz zróżnicowany i zindywidualizowany. Jednym z wariantów mogą być zmiany: |
temperamentu |
zwiększenie ekstrawersji, emocjonalności, towarzyskości i wytrwałości, a zmniejszenie introwersji, impulsywności, neurotyczności i reaktywności emocjonalnej. |
|
inteligencji |
zwiększenie zdolności logicznego myślenia i celowego działania oraz krytycznej oceny wyników własnej działalności |
|
potrzeb |
racjonalizowanie indywidualnego systemu znaczeń przypisywanych celom kształtującym indywidualne potrzeby |
|
motywacji |
skuteczniejsze opanowywanie popędów i przesunięcie charakteru motywacji z obszaru nieświadomych ku świadomym |
|
postaw |
ograniczenie postaw egoistycznych i poszerzenie obszaru postaw prospołecznych, w tym altruistycznych |
|
wartości |
zwiększenie wrażliwości społecznej, obowiązkowości, bezinteresowności, odpowiedzialności, sumienności, poczucia sprawiedliwości i sumienia |
Zewnętrznej |
poprawa wyglądu zewnętrznego jednostki oraz wydolności i sprawności fizycznej ustroju |
Znaczenie zdrowotne pracy nad sobą jako funkcji czasu wolnego
Aktywność ruchowa |
Skutki |
mała |
obniżenie się wydolności fizycznej organizmu i upośledzenie jego przystosowania do zmiennych warunków życia. Zmniejszenie się maksymalnej minutowej pojemności serca i tendencja do zapaści ortostatycznej (omdlenia przy przyjmowaniu pozycji pionowej). Zaburzenia w funkcjonowaniu wkładów wewnętrznych. Otyłość, która zwiększa ryzyko wielu schorzeń. |
Sposoby upowszechniania i wzbogacenia kultury w pracy nad sobą w wolnym czasie
Sposoby |
Charakterystyka |
aktywny |
Aktywność jej twórcó i odbiorcó. Rozbudza wrażliwość intelektualną i uczuciową człowieka i prowadzi do wywołanie aktu odtwarzania lub tworzenia nowych wartości kulturalnych. |
społeczny |
Twórczość kulturalna dotyczy znanych i powszechnie uznanych zawodowych artystów oraz szerokich kręgów społecznych, w szczególności amatorskiej bezimiennej twórczości ludowej, dzięki czemu rozszerza się krąg twórców, a ich dzieła docierają do różnych warstw społecznych - następuje upowszechnienie i wzbogacenie kultury. |
zindywidualizowany |
Za przyczyną pracy nad sobą w dziedzinie kultury staje się ona (kultura) sprawą osobistą jej miłośników, w niej i przez nią zaczynają realizować jakąś część swojego życia, swej osobowości. |