Resuscytacja krążeniowo, MEDYCYNA i RATOWNICTWO, Medycyna ratunkowa - Intensywna terapia


Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO)

Wikipedia radzi :)

  • Resuscitation - zespół zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych funkcji życiowych, tj. co najmniej krążenia krwi i oddychania. Nazywana jest także podstawowym podtrzymaniem życia (PPŻ).

  1. Ratujący potrząsa delikatnie poszkodowanego za obydwa ramiona, zadaje mu pytanie np. "Czy pan/pani mnie słyszy?"

  2. Wezwanie po pomoc (zaleca się zwracanie się do konkretnej osoby, celem wyraźnego określenia odpowiedzialności)

  3. Udrożnienie dróg oddechowych przez odchylenie głowy, trzymając jedną ręką za czoło a drugą za żuchwę

  4. Sprawdzanie przez 10 sekund oddechu zmysłami słuchu, dotyku i wzroku.

Jeśli poszkodowany nie oddycha:

  1. Zadzwoń na 112 (ogólnoeuropejski numer alarmowy) lub 999, WEZWIJ POMOC! (Wybranie numeru 112 z jakiegokolwiek telefonu powinno spowodować połączenie z centrum powiadamiania ratunkowego (CPR). Do czasu utworzenia systemu takich centrów możliwe jest przekierowanie połączenia do najbliższej jednostki policji, stąd w uzasadnionych przypadkach wskazane jest skontaktowanie się od bezpośrednio z pogotowiem ratunkowym przy pomocy numeru 999)

  2. 30 uciśnięć klatki piersiowej

  3. 2 wdechy + 30 uciśnięć

  4. U dzieci i niemowląt: 5 wdechów, 30 uciśnięć + 2 wdechy

U dzieci, niemowląt, topielców oraz wisielców po sprawdzeniu oddechu należy wykonać 5 "wdechów życia" , należy również pamiętać o intensywności ucisku - u dzieci wykonujemy je jedną dłonią, u niemowląt dwoma palcami.

Pozycja otwartych dróg oddechowych i kontrola oddechu

Po odzyskaniu prawidłowego oddechu przez osobę reanimowaną należy kontrolować czynności życiowe poszkodowanego do przybycia profesjonalnej pomocy (np. karetki pogotowia ratunkowego). Należy zwrócić uwagę na utrzymanie głowy poszkodowanego w pozycji odchylonej (udrożnione drogi oddechowe). Poszkodowanego układamy w pozycji bocznej ustalonej (pozycji bezpiecznej) tylko gdy musimy pozostawić go samego np. w celu wezwania pomocy.

Uwagi:

  1. RKO przerywamy jeżeli:

  • Nie wykonujemy RKO na miękkiej powierzchni (łóżko, materac)

  • Nie sprawdzamy tętna (jak zalecały dawniejsze wytyczne)

  • Nigdy nie sprawdzamy oddechu poprzez przyłożenie lusterka do ust (wystarczy zmiana temperatury, żeby zaparowało)

  • Przy podejrzeniu urazu kręgosłupa, jeśli potrafimy, drogi oddechowe udrażniamy poprzez wysunięcie żuchwy (rękoczyn Esmarcha). W ostateczności dozwolone jest delikatne odchylenie głowy.

  • W przypadku obecności na miejscu wypadku dwóch lub więcej ratowników ten sam ratownik powinien robić wdechy i uciśnięcia w danej serii. W takiej sytuacji osoba prowadząca resuscytacje powinna się zmieniać co dwie minuty (mniej więcej pięć serii uciśnięć).

  • Podczas wykonywania uciśnięć należy pamiętać, aby ręce były wyprostowane w stawach łokciowych

  • Postępowanie w przypadku, gdy poszkodowany ma na głowie kask:

    Jeżeli poszkodowanym jest motocyklistą, to kask zdejmuje się tylko wtedy gdy jest to absolutnie konieczne (nie oddycha, wymiotuje itp.). Kask powinny zdejmować dwie osoby - jedna wsuwa palce pod kask, podpiera szyję, a drugą ręką mocno trzyma głowę za żuchwę (z obu stron) rozłożonymi palcami. Druga osoba przechyla głowę poszkodowanego ku tyłowi i delikatnie przesuwa kask przez brodę, i zdejmuje do końca kask podczas gdy druga osoba w dalszym ciągu podtrzymuje szyję poszkodowanego.

    Podstawowe czynności przy resuscytacji

    Celem podstawowych czynności resuscytacyjnych (BLS - Basic Life Support) jest zapewnienie krążenia i oddechu do czasu przybycia ekipy wykwalifikowanych ratowników, które rozpoczną zaawansowanymi zabiegami reanimacyjnymi (ALS - Advanced Life Support).

    Nieodwracalne zmiany w mózgu u poszkodowanego przebywającego w normalnych warunkach termicznych zaczynają się już po 4-6 min. niedotlenienia, a zmiany w sercu po 15-30 min.

    Sztuczne oddychanie

    Sztuczne oddychanie stosowane jest w przypadku sytuacji stwierdzenia bezdechu ofiary. Do jego wykonania stosuje się dwie podstawowe metody przywracania oddechu, opisane poniżej. Celowością tego zabiegu jest przedłużenie funkcji życiowych ofiary lub nawet pobudzenie do własnego oddechu poprzez "oddech zastępczy".

    Metoda usta-nos

    Zapewnia lepsze uszczelnienie, zmniejsza ryzyko rozdęcia żołądka i wywołania wymiotów. Postępowanie:

    1. Odchyl głowę pacjenta jedną rękę kładąc na jego czole, drugą pod brodą jednocześnie zamykając mu usta

    2. Nabierz głęboki wdech, obejmij ustami nos i mocno wdmuchnij powietrze.

    3. Pod koniec wdechu otwórz usta pacjenta, aby ułatwić ucieczkę powietrza.

    Metoda usta-usta / usta-usta i nos

    Postępowanie:

    1. Odegnij głowę pacjenta do tyłu jedną rękę kładąc na jego czole a drugą złap za żuchwę.

    2. Nabierz głęboki wdech, obejmij szczelnie ustami usta pacjenta (u dzieci usta i nos). Wdmuchuj powietrze tak jakbyś sam oddychał jednocześnie trzymając kciukiem i palcem wskazującym zatkany nos pacjenta.

    3. Pod koniec wdechu uwolnij usta pacjenta. Słuchaj czy powietrze ucieka i obserwuj ruchy klatki piersiowej poszkodowanego.

    O prawidłowo prowadzonej wentylacji świadczą ruchy klatki piersiowej! Jeśli klatka piersiowa się nie porusza, a rozdęciu ulega okolica brzucha, oznacza to, że powietrze zamiast do płuc dostaje się do żołądka. Grozi to sprowokowaniem wymiotów. Świadczy to o tym, że najprawdopodobniej głowa nie została dostatecznie odgięta do tyłu i opadający język zatyka drogi oddechowe.

    Zatrzymanie krążenia

    Zatrzymanie krążenia w ciągu 10-15 sekund prowadzi do utraty przytomności.

    Objawy:

    Zasady masażu serca:

    Uderzenie pięścią w okolicę przedsercową. Uderzenie przedsercowe ma w założeniu zastąpić pierwszą defibrylację. Wykonywane jest w to samo miejsce, na którym jest wykonywany masaż serca, zaciśnięta w pięść dłonią, z dość dużą siła z wysokości około 20 centymetrów. Zastosowanie uderzenia przedsercowego jest zasadne tylko i wyłącznie w przypadku zauważonego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór. Aby móc zastosować uderzenie przedsercowe muszą zostać spełnione następujące elementy:

    Jak wynika z powyższego, uderzenie przedsercowe w praktyce może być wykonane tylko i wyłącznie na oddziałach szpitalnych lub na bloku operacyjnym. W każdym innym wypadku, akcje reanimacyjną zaczyna się od sprawdzenia przytomności, oddechu i masażu pośredniego serca.

    Kontrola skuteczności

    Resuscytacja jest skuteczna, jeśli pojawią się następujące objawy:

    Automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED)

    Obecnie coraz częściej, w miejscach gdzie przebywa wielu ludzi (jak np. hipermarkety, lotniska), zaczynają pojawiać się automatyczne defibrylatory zewnętrzne (AED, automated external defibrillator)[1]. Są one tak skonstruowane, że za pomocą komend głosowych prowadzą niedoświadczonego ratownika przez proces defibrylacji. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia posiadają dwufazową metodę, która automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją (od 150J do 360J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta. Przy ich stosowaniu należy pamiętać, że:

    Reanimacja

    Reanimacja - zespół zabiegów, których celem jest doprowadzenie nie tylko do przywrócenia krążenia i oddychania, ale także do powrotu czynności OUN łącznie z powrotem do świadomości.

    Możemy wyróżnić dwa typy reanimacji: